Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.373.2020.4.BB
z 23 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 05 listopada 2020 r. (data wpływu do Organu – 12 listopada 2020 r.), uzupełnionym 28 stycznia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 15 stycznia 2021 r. znak: 0112-KDIL1-1.4012.518.2020.2.AW, 0111-KDIB1-2.4010.496.2020.3.AK, 0111-KDIB2-3.4014.373.2020.3.BB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 28 stycznia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) rozważa zawarcie umów depozytu nieprawidłowego zapasów w postaci płytek ceramicznych (dalej: Zapasy) w rozumieniu przepisu art. 845 Kodeksu cywilnego (ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz.U. z 2020 r., poz. 1740) (dalej: Umową) z innymi podmiotami (dalej zwanych łącznie: Składającymi). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i dystrybucja płytek ceramicznych. Spółka zakłada, że podmioty, z którymi zostaną zawarte osobne i niezależnie funkcjonujące Umowy będą podmiotami, które w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm.), będą posiadać nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Polski oraz będą podatnikami czynnymi podatku od towarów i usług.

W ramach depozytu nieprawidłowego, Składający przeniosą czasowo na własność Wnioskodawcy określoną w Umowie ilość płytek ceramicznych oznaczonych co do gatunku, zgodnie z istotą i charakterem umów depozytu nieprawidłowego. Wnioskodawca będzie uprawniony w trakcie trwania umowy depozytu nieprawidłowego do rozporządzania płytkami oraz do korzystania z nich na własny użytek, przy czym po zakończeniu okresu depozytu nieprawidłowego będzie zobowiązany zwrócić Składającym taką samą ilość płytek oznaczonych co do gatunku oraz o tej samej jakości. Powyższe oznacza brak konieczności zwrotu tych samych płytek na rzecz Składających, a jedynie takich samych płytek o tych samych cechach jakościowych. Co do zasady, na zwracane ilości mogą składać się płytki ceramiczne oddane do przechowania, płytki wyprodukowane przez Wnioskodawcę lub inne podmioty – w każdym przypadku zwracane płytki będą odpowiadały co do zasady ilościowo i jakościowo płytkom przyjętym do depozytu. Niemniej jednak, może dojść do sytuacji, gdy niemożliwy będzie zwrot przedmiotu depozytu (i dojdzie do zwrotu rzeczy np. o innej jakości lub niebędącymi takimi samymi rzeczami oznaczonymi co do gatunku). Jednocześnie, przez cały okres obowiązywania Umowy, Składającym przysługiwać będzie prawo do żądania zwrotu rzeczy oddanych do depozytu w każdym czasie, nawet jeśli depozyt nieprawidłowy zostanie złożony na czas oznaczony, a Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania zwrotu rzeczy przyjętych do depozytu na każde żądanie Składających.

Każdorazowe przyjęcie płytek ceramicznych od Składających do depozytu nieprawidłowego będzie potwierdzane przez Wnioskodawcę oraz Składających na podstawie protokołu przyjęcia do depozytu.

W ramach Umowy ustalony zostanie obowiązek Spółki do uiszczania wynagrodzenia na rzecz Składających za możliwość dysponowania (rozporządzania) Zapasami, a Umowa będzie zawarta na czas określony. Po tym czasie Spółka zamierza oddać przedmiot depozytu na zasadach uregulowanych w Umowie.

W piśmie z dnia 27 stycznia 2021 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy, w którym wskazał, że planowane jest, aby umowa depozytu przewidywała taką możliwość, aby zwrotowi mogły podlegać rzeczy o innej jakości lub niebędące takimi samymi rzeczami oznaczonymi co do gatunku. Strony umowy depozytu nieprawidłowego chcą tym samym stworzyć możliwość zwrotu rzeczy o innej jakości lub niebędących takimi samymi rzeczami oznaczonymi co do gatunku na wypadek, gdyby Wnioskodawca nie miał możliwości uzupełnienia depozytu o rzeczy o tej samej jakości lub będące takimi samymi rzeczami oznaczonymi co do gatunku (z uwagi np. na zmianę technologii produkcji, brak możliwości pozyskania na rynku).

Składający nie będą osobno przenosić na Wnioskodawcę prawa do dysponowania zapasami jak właściciel za wynagrodzeniem za dokonaną dostawę. Zostanie zawarta wyłącznie umowa depozytu nieprawidłowego, której prawny charakter został opisany we wniosku z dnia 05 listopada 2020 r.

Wnioskodawca będzie uprawniony w trakcie trwania Umowy do rozporządzania Zapasami oraz do korzystania z nich na własny użytek.

Wnioskodawca będzie wykorzystywał otrzymane w ramach umowy depozytu nieprawidłowego zapasy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dostaw towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W pytaniu nr 5 zadanym przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 05 listopada 2020 r. mowa jest o zwrocie towarów otrzymanych w ramach umowy depozytu nieprawidłowego, które są towarami oznaczonymi co do gatunku i tej samej jakości w stosunku do towarów, które zostaną przekazane przez Składających na rzecz Wnioskodawcy w ramach umowy depozytu nieprawidłowego.

W ramach umowy depozytu nieprawidłowego będzie istniała możliwość sprzedaży zapasów. Podmiotem uprawnionym do dokonania sprzedaży będzie Wnioskodawca, który będzie występował w transakcji sprzedaży zapasów jako sprzedający (dostawca). Sprzedaż będzie dokonywana przez Wnioskodawcę we własnymi imieniu i na własną rzecz (własny rachunek).

Z formalnego punktu widzenia Wnioskodawca nie odkupuje od Składających zdeponowanych zapasów. Wnioskodawca ma jednak prawo do dysponowania w granicach określonych w umowie depozytu nieprawidłowego oraz zakreślonych przez przepisy prawa (kodeksu cywilnego). W ramach przysługujących mu na tych podstawach uprawnień Wnioskodawca jest uprawniony do sprzedaży zapasów we własnym imieniu na własny rachunek na rzecz podmiotów trzecich.

Wnioskodawca zamierza wykorzystywać produkowane lub odkupowane zapasy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Produkowane lub odkupione przez Wnioskodawcę Zapasy będą też przeznaczone na zwrot na rzecz Składających w ramach umowy depozytu nieprawidłowego (zdarzenie to będzie wykazywać związek z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Wnioskodawcę).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy umowa depozytu nieprawidłowego podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 11)

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie uzgodnione przez Wnioskodawcę oraz stronę umowy depozytu nieprawidłowego winno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i tym samym umowa depozytu nieprawidłowego będzie wyłączona z zakresu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, Dz.U. z 2020 r., poz. 815, z późn. zm.), nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne inne niż umowy spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z tego podatku z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach oraz umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W świetle art. la pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Mając na uwadze treść przywołanego przepisu ustawy, w ocenie Wnioskodawcy, w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, umowa depozytu nieprawidłowego, pomimo, iż została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu (art. 1 ust. 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), to nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższe wynika z faktu, że wynagrodzenie z tytułu depozytu nieprawidłowego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika bowiem, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo wieczystego użytkowania. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w takim zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W nawiązaniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę depozytu nieprawidłowego ze Składającymi, uiszczając z tego tytułu wynagrodzenie na rzecz Składających. Z uwagi na konieczność zwrotu otrzymanych zapasów (płytek ceramicznych) w przedmiotowej transakcji nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczami jak właściciel, przedmiotowa transakcja ma charakter odpłatnego świadczenia usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, przedmiotowe wynagrodzenie winno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług będzie zatem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych, zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 7, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie depozytu nieprawidłowego – na przechowawcy.

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem opodatkowania jest depozyt nieprawidłowy.

W myśl art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu; przepisy te zawarte są w art. 835-844 Kodeksu cywilnego.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne – sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.

Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo wieczystego użytkowania. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w takim zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa zawarcie umów depozytu nieprawidłowego zapasów w postaci płytek ceramicznych w rozumieniu przepisu art. 845 Kodeksu cywilnego z innymi podmiotami. W ramach depozytu nieprawidłowego, Składający przeniosą czasowo na własność Wnioskodawcy określoną w Umowie ilość płytek ceramicznych oznaczonych co do gatunku, zgodnie z istotą i charakterem umów depozytu nieprawidłowego. Wnioskodawca będzie uprawniony w trakcie trwania umowy depozytu nieprawidłowego do rozporządzania płytkami oraz do korzystania z nich na własny użytek, przy czym po zakończeniu okresu depozytu nieprawidłowego będzie zobowiązany zwrócić Składającym taką samą ilość płytek oznaczonych co do gatunku oraz o tej samej jakości. W ramach Umowy ustalony zostanie obowiązek Spółki do uiszczania wynagrodzenia na rzecz Składających za możliwość dysponowania (rozporządzania) Zapasami, a Umowa będzie zawarta na czas określony. Po tym czasie Spółka zamierza oddać przedmiot depozytu na zasadach uregulowanych w Umowie.

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy depozytu nieprawidłowego podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy depozytu nieprawidłowego podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacją ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 09 lutego 2021 r., znak: 0112-KDIL1-1.4012.518.2020.3.AW, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wskazano m.in., że umowa depozytu nieprawidłowego będzie miała charakter odpłatny, a co za tym idzie czynność ta będzie świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy, zdefiniowanym w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym objęcie czynności (umowy depozytu nieprawidłowego) podatkiem od towarów i usług będzie skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.