Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.663.2020.2.MAZ
z 23 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 listopada 2020 r. (data wpływu – 12 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z 21 stycznia 2021 r. (data wpływu – 25 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 stycznia 2021 r. (data wpływu – 25 stycznia 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 11 stycznia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.663.2020.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik (dalej także jako: „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji … . W ramach prowadzonej działalności podatnik dokonuje nabyć towarów od kontrahenta z Chin (import towarów). Transakcje te są dokumentowane fakturami wystawianymi w walutach obcych (np. w dolarach amerykańskich). Towary wprowadzane są na terytorium Unii Europejskiej poprzez terytorium Niemiec – port w Hamburgu. Odprawy celnej towarów dokonuje podmiot niemiecki, podatnik podatku od wartości dodanej, działający na zlecenie Wnioskodawcy jako przedstawiciel podatkowy (dalej jako: „Przedstawiciel”). Następnie towary transportowane są z terytorium Niemiec na terytorium kraju i w tym zakresie stosownych rozliczeń z tytułu przemieszczenia towarów (z uwagi na status towarów) dokonuje Przedstawiciel, natomiast po stronie Podatnika rozpoznawane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W związku z opisanymi wyżej transakcjami wewnątrzwspólnotowymi, Przedstawiciel nie wystawia na rzecz podatnika faktur dokumentujących dostawy towarów, gdyż te są własnością podatnika. Faktury wystawiane przez Przedstawiciela obejmują jedynie należności związane z obsługą i rozliczeniem importu towarów w Niemczech.

Biorąc powyższe pod uwagę, za transakcję podlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju uznaje się nie tylko wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od podatnika podatku od wartości dodanej, ale również tzw. przemieszczenie towarów własnych, które zostały zaimportowane przez podatnika podatku od towarów i usług, jak to ma miejsce w niniejszej sprawie.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zgodnie z tym art. Podatnik rozlicza wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu dokonania odprawy tychże towarów.

W uzupełnieniu wniosku z 21 stycznia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przedmiotem wniosku jest także art. 31a ustawy o VAT.
   
2. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT UE.
   
3. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT w kraju odprawy celnej.
   
4. Towary nabywane z Chin (…) nie są środkami transportu (nie podlegają rejestracji, nie poruszają się samodzielnie po drodze). Towary te są maszynami budowlanymi.
   
5. Podmiot z Chin nie jest zarejestrowany dla potrzeb VAT w żadnym kraju Unii Europejskiej.
   
6. Transport towarów do miejsca odprawy zapewnia dostawca z Chin.
   
7. Towar staje się własnością nabywcy z chwilą otrzymania faktury.
   
8. Faktury za towar od kontrahenta z Chin otrzymywane są po dokonaniu zapłaty.
   
9. Wnioskodawca odpowiedział „tak” na pytanie Organu: czy Wnioskodawca – w przypadku, gdy przedmiotem wniosku są także przepisy art. 31a ustawy o VAT – wybrał zasady przeliczeniowe, o których mowa w art. 31a ust. 2a ustawy o VAT?
   
   

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że pytanie nie wymaga przeformułowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w myśl art. 20 ust. 5 Ustawy VAT Wnioskodawca ma prawo rozliczyć wewnątrz-wspólnotowe nabycie towarów w miesiącu dokonania odprawy?

W ocenie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje co do zasady, z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. W konsekwencji kursem waluty właściwym dla przeliczenia podstawy opodatkowania powinien być właściwy kurs waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Czyli dokonywanie rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w miesiącu dokonania odprawy jest zgodne z obowiązującym przepisem podatkowym.

W uzupełnieniu wniosku z 21 stycznia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że prosi o ocenę stanowiska wyrażonego w zadanym pytaniu – bez przeformułowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej – art. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy, przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 – art. 2 pkt 5 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą – art. 2 pkt 11 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A
   • z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Z przywołanej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji. Trzeba zaznaczyć, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy przepis rozszerza zatem zakres transakcji uznawanych za WNT o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. Regulacja ta oznacza, że przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą one służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Jak stanowi art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi – art. 31a ust. 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem VAT UE. Wnioskodawca nabywa w Chinach …, które – jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego – są maszynami budowlanymi. Podmiot z Chin nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT w żadnym kraju Unii Europejskiej. Dostawca z Chin zapewnia transport towarów do miejsca odprawy. Towary są wprowadzane na terytorium Unii Europejskiej przez terytorium Niemiec. Odprawy celnej dokonuje podmiot niemiecki działający na zlecenie Wnioskodawcy jako przedstawiciel podatkowy. Następnie towary są transportowane z terytorium Niemiec na terytorium kraju. Przedstawiciel podatkowy wystawia faktury obejmujące należności związane z obsługą i rozliczeniem importu towarów w Niemczech. Towar staje się własnością nabywcy z chwilą otrzymania faktury, co ma miejsce po dokonaniu zapłaty. Podatnik rozlicza wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu dokonania odprawy tychże towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia momentu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Przy tym w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zadane pytanie nie wymaga przeformułowania i Wnioskodawca oczekuje oceny własnego stanowiska w zakresie wątpliwości wyrażonych w pytaniu. Powyższe oznacza, że przedmiotem oceny stanowiska Wnioskodawcy nie jest kwestia zastosowania właściwego kursu waluty obcej do obliczenia podstawy opodatkowania.

Rozpatrując zagadnienie powstania obowiązku podatkowego w sytuacji opisanej we wniosku należy zauważyć, że mamy w niej do czynienia z dwiema odrębnymi transakcjami. Towary (…) zakupione przez Wnioskodawcę od kontrahenta z Chin i odprawiane celnie w Hamburgu w Niemczech są w pierwszej kolejności przedmiotem importu – spełniona jest definicja importu, zawarta w art. 2 pkt 7 ustawy o VAT. Dopiero przemieszczenie tych towarów z Niemiec do Polski (do Wnioskodawcy), będących już własnością Wnioskodawcy, jest traktowane – zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy – jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i jest to jedyna transakcja podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Dla tej właśnie transakcji należy określić moment powstania obowiązku podatkowego.

Przepis art. 20 ust. 5 ustawy o VAT zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W niniejszej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, podmiot z Chin, który dostarcza Wnioskodawcy towary (…), nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT w żadnym kraju Unii Europejskiej. Zatem faktury wystawianej przez kontrahenta z Chin nie można uznać za fakturę wystawioną przez podatnika podatku od wartości dodanej. Wobec powyższego, w sytuacji braku faktury wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy należy rozpoznać 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Nie można w tej sytuacji zgodzić się z Wnioskodawcą, że ma prawo rozliczyć wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu dokonania odprawy. Moment dokonania odprawy celnej nabywanych towarów (…) na terytorium Niemiec, czyli na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, pozostaje w związku z dokonanym importem tych towarów i nie przesądza, że dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Dopiero transakcja polegająca na przemieszczeniu własnych towarów (w niniejszej sprawie …), nabytych uprzednio na terytorium innego państwa członkowskiego (Niemcy), z terytorium tego innego państwa członkowskiego na terytorium Polski, traktowana jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów będzie miało miejsce na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, albowiem towary zostały uprzednio zaimportowane przez Wnioskodawcę do Niemiec w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (…) będzie powstawał 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, czyli dopiero wówczas, gdy będzie następowało przemieszczenie towarów z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju i towary te będą służyły działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie wątpliwości wyrażonych w zadanym pytaniu, w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy, nakreślając jego granice zadanym pytaniem. Zatem inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, w tym m.in. prawidłowość stosowania kursu waluty obcej przy obliczaniu podstawy opodatkowania czy kwalifikacja importowanych … jako maszyn budowlanych, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.