Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.618.2020.1.HW
z 5 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia – brak daty (data wpływu 29 września 2020 r.) oraz z dnia 6 grudnia 2020 r. (data wpływu 9 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze z błędną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: ustalenia, czy prawidłowym będzie postępowanie Wnioskodawcy, gdy z tytułu wydatków ponoszonych na wytworzenie budynku, których nie może przyporządkować wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem VAT, dokona odliczenia naliczonego podatku proporcjonalnie do metrażu budynku zajmowanego na cele prowadzenia działalności gospodarczej przyjmując, że pomieszczenia do użytku wspólnego wykorzystane prywatne sporadycznie pozostają do ustalenia ww. metrażu uznane za związane z działalnością opodatkowaną (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz prawa do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze z błędną stawką podatku. Wniosek został uzupełniony w dniu 29 września 2020 r. o własne stanowisko w sprawie oraz w dniu 9 grudnia 2020 r. o uzupełnienie opisu sprawy, przeformułowane pytanie nr 3 oraz własne stanowisko w sprawie w odniesieniu do przeformułowanego pytania nr 3.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w branży informatycznej. W związku z decyzją o rozszerzeniu przedmiotu działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową, na której ma zamiar wybudować budynek II kondygnacyjny przeznaczony na cele najmu krótkoterminowego, rekreacyjnego (m.in. pobyt turystów) oraz na cele prywatnego pobytu krótkoterminowego. Będzie to domek całoroczny, ocieplony, zbudowany z tradycyjnych materiałów. Budynek połączony będzie z gruntem w sposób trwały i będzie posiadać pełne wyposażenie niezbędne do czasowego lub całorocznego pobytu. Powierzchnia użytkowa budynku będzie wynosić ok. 110 m².

Zainteresowany ma zamiar dokonać inwestycji w taki sposób, że nabyty grunt wprowadzi do ewidencji środków trwałych swojego przedsiębiorstwa bez prowadzenia odpisów amortyzacyjnych od jego wartości, natomiast budynek po oddaniu do używania wprowadzi w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako odrębny środek trwały podlegający amortyzacji, i będzie z tego tytułu dokonywał odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie ma zamiar odliczyć podatek od towarów i usług od nabycia gruntu, i wykorzystywać wytworzony budynek dla działalności opodatkowanej VAT, pozostawiając jego część dla celów prywatnych.

Podatnik rozszerzył działalność gospodarczą w zakresie PKD 55.20.Z – usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania. Świadczyć będzie usługi krótkoterminowego zakwaterowania turystom, opodatkowane VAT. Wytworzony budynek ma zamiar podzielić na część, którą przeznaczy na prowadzenie usług najmu, tj. na prowadzenie działalności gospodarczej oraz na część prywatną, w której okresowo będzie przebywał. W zależności od ostatecznego rozkładu izb, podatnik dokona faktycznego podziału na część prywatną i związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą. W nieruchomości znajdą się również pomieszczenia przeznaczone do prowadzonej działalności, przez które podatnik będzie musiał przechodzić (np. korytarz, ganek) lub w bardzo nieznacznym stopniu przebywać (np. kuchnia), a które kwalifikuje w części jako związane z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT (przeznaczone pod pobyt turystów, w pełni oddawane do dyspozycji turystów w czasie ich pobytu i sporadycznie do celów własnych). Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. 1994, Nr 89, poz. 414), budynek zgłoszony zostanie w celu odbioru technicznego albo jako budynek mieszkalny jednorodzinny, albo jako budynek rekreacji indywidualnej (budynek letniskowy), przy czym zgłoszenie będzie przeprowadzone zgodnie z warunkami stawianymi Wnioskodawcy przez organy administracji w tym względzie.

Dla celów pobytu turystów (najemców) przeznaczone będą pokoje gościnne oraz pomieszczenia użytku wspólnego (korytarz, klatka schodowa, kuchnia, łazienka, salon, ogrodzony teren działki wraz z infrastrukturą techniczną i rekreacyjną). Część z wydatków ponoszonych na materiały, usługi etc. nabywane do wytworzenia środka trwałego nie może być jednoznacznie wydzielona jako związana z działalnością wykonywaną dla celów pobytu najemców (dla celów działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług) oraz jednoznacznie jako związana z częścią prywatną, są to zatem wydatki o charakterze mieszanym. W zakresie natomiast nabywanego wyposażenia, podatnik może ustalić elementy nabywanego wyposażenia budynku, związane wyłącznie z częścią prywatną i częścią usługową. Tego typu wydatków prywatnych nie zamierza rozliczać podatkowo w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto w piśmie z dnia 6 grudnia 2020 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, co następuje.

1. Przedmiot wniosku obejmuje wydatki na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług.
2. W rozumieniu Wnioskodawcy, sformułowanie „wyposażenie” to ruchomości, które mogą być przedmiotem odrębnego obrotu oraz będzie możliwe ich odłączenie od rzeczy głównej (pomieszczenia) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Wyposażenie stanowić będą w szczególności (choć nie wyłącznie) elementy wystroju wnętrz, urządzenia służące do wypoczynku i zamieszkania (kanapy, łóżka, półki, kredensy, dywany, sztućce, talerze, sprzęt RTV, AGD).
3. Przedmiotem wniosku pozostają wydatki, których nie można przyporządkować do poszczególnych części nieruchomości, tj. albo do części wykorzystywanej na cele osobiste, albo do części wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej.
4. W odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy nabycie gruntu, zostało dokonane w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy zwolniona od VAT)?” Wnioskodawca wskazał, że czynność została zwolniona od VAT.

4. Nabycie gruntu nastąpiło przez Wnioskodawcę do celów prowadzenia działalności gospodarczej.
5. Wnioskodawca nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków na nabycie gruntu wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Przedsiębiorca nabył grunt i poniósł wydatki związane z tym nabyciem nie dzieląc ich w chwili dokonywania tych czynności w jakikolwiek sposób na związane i niezwiązane z działalnością. Jedyną możliwością rozliczenia zakupu będzie obecnie – w chwili rozpoczęcia wykorzystywania poniesionych wydatków – zaszeregowanie ich w określony sposób do czynności związanych oraz niezwiązanych z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
6. Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania wszystkich wydatków wyłącznie do związanych lub wyłącznie do niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca będzie ponosił również inne wydatki, nieobjęte przedmiotowym wnioskiem, które będzie w stanie przypisać wyłącznie do celów opodatkowanych lub wyłącznie do celów osobistych.

8. Wnioskodawca będzie wykorzystywał część budynku przeznaczoną do prowadzenia działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych.
9. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał części nieruchomości do celów opodatkowanych i zwolnionych jak wskazał organ, lecz do celów opodatkowanych i sporadycznie może wystąpić wykorzystanie ich do celów niepodlegających opodatkowaniu (prywatnych). W tym przypadku nie będzie możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego, wynikającego z wytworzenia nieruchomości do poszczególnych rodzajów czynności – i stąd konieczność ustalenia proporcji, dla której istotnym jest zakwalifikowanie pomieszczeń wspólnych do przeznaczonych do działalności opodatkowanej lub niepodlegającej opodatkowaniu.
10. Faktury będą wystawiane na Wnioskodawcę – w całości. Nie dojdzie do rozdzielenia czynności na związane z działalnością opodatkowaną i nieopodatkowaną VAT – lecz dojdzie do jednej czynności, w której podatnik nabędzie dany towar lub usługę na podstawie jednej faktury i takie czynności zamierza kwalifikować w odpowiedniej jedynie części do opodatkowania VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zastosowania przez sprzedawcę towaru lub usługi stawki wyższej niż prawidłowa, Wnioskodawca ma prawo odliczać podatek naliczony według stawki podanej na fakturze? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3, ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 grudnia 2020 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko przedstawione w piśmie z dnia 6 grudnia 2020 r.), Zainteresowany jako nabywca towaru lub usługi odlicza podatek VAT zgodnie z danymi wskazanymi przez sprzedawcę i nie ma obowiązku samodzielnie ustalać, czy zastosowana została właściwa stawka podatku. Obowiązek w tym zakresie spoczywa na sprzedawcy.

Powyższe stanowisko znajduje podstawę w następujących przepisach prawa:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Żaden inny przepis ustawy nie zobowiązuje nabywcy do kontrolowania i samodzielnego ustalania stawki VAT zastosowanej przez sprzedawcę. Oznacza to, że gdyby doszło do błędu ze strony sprzedawcy, do momentu skorygowania podatku, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT zgodnie z wystawioną przez sprzedawcę fakturą VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Tym samym korekta ze strony sprzedawcy dopiero zobowiązuje podatnika do skorygowania odliczenia i dokonania korekty VAT odliczonego wcześniej w zbyt wysokiej wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Wskazać należy, że z powołanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący;
   2. (uchylona)
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony)
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony)
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą, z czynnościami opodatkowanymi.

Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Analiza powołanego art. 88 ustawy prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku, gdy podatek naliczony wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które są opodatkowane inną niż przyjęta przez sprzedawcę stawką podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w branży informatycznej. W związku z decyzją o rozszerzeniu przedmiotu działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową, na której ma zamiar wybudować budynek II kondygnacyjny przeznaczony na cele najmu krótkoterminowego, rekreacyjnego (m.in. pobyt turystów) oraz na cele prywatnego pobytu krótkoterminowego. Będzie to domek całoroczny, ocieplony, zbudowany z tradycyjnych materiałów. Budynek połączony będzie z gruntem w sposób trwały i będzie posiadać pełne wyposażenie niezbędne do czasowego lub całorocznego pobytu. Powierzchnia użytkowa budynku będzie wynosić ok. 110 m². Zainteresowany ma zamiar dokonać inwestycji w taki sposób, że nabyty grunt wprowadzi do ewidencji środków trwałych swojego przedsiębiorstwa bez prowadzenia odpisów amortyzacyjnych od jego wartości, natomiast budynek po oddaniu do używania wprowadzi w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako odrębny środek trwały podlegający amortyzacji, i będzie z tego tytułu dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie ma zamiar odliczyć podatek od towarów i usług od nabycia gruntu i wykorzystywać wytworzony budynek dla działalności opodatkowanej VAT, pozostawiając jego część dla celów prywatnych. Podatnik rozszerzył działalność gospodarczą w zakresie PKD 55.20.Z – usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania. Świadczyć będzie usługi krótkoterminowego zakwaterowania turystom, opodatkowane VAT. Jednocześnie podatnik wyjaśnia, że zgodnie z przepisami ustawy Prawo budowlane budynek zgłoszony zostanie w celu odbioru technicznego albo jako budynek mieszkalny jednorodzinny, albo jako budynek rekreacji indywidualnej (budynek letniskowy), przy czym zgłoszenie będzie przeprowadzone zgodnie z warunkami stawianymi Wnioskodawcy przez organy administracji w tym względzie. Dla celów pobytu turystów (najemców) przeznaczone będą pokoje gościnne oraz pomieszczenia użytku wspólnego (korytarz, klatka schodowa, kuchnia, łazienka, salon, ogrodzony teren działki wraz z infrastrukturą techniczną i rekreacyjną). Przedmiot wniosku obejmuje wydatki na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług. Faktury będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku zastosowania przez sprzedawcę towaru lub usługi stawki wyższej niż prawidłowa, Wnioskodawca ma prawo odliczać podatek naliczony według stawki podanej na fakturze (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji zastosowania przez sprzedawcę towaru lub usługi stawki wyższej niż prawidłowa, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej nabycie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zastosowanie błędnej – zawyżonej stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy. Powyższe wynika z tego, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (nawet w przypadku wskazanym wyżej), obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (u odliczającego) i faktycznie zrealizowana transakcja, to również najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym ze zwolnienia od tego podatku.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku zastosowania przez sprzedawcę towaru lub usługi stawki wyższej niż prawidłowa, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze, w zakresie, o którym mowa w powołanym art. 86 ust. 1 ustawy (w zakresie, w jakim Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabywane towary i usługi do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług), o ile nie wystąpią pozostałe przesłanki wskazane w przepisie art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze z błędną stawką podatku (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy prawidłowym będzie postępowanie Wnioskodawcy, gdy z tytułu wydatków ponoszonych na wytworzenie budynku, których nie może przyporządkować wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem VAT, dokona odliczenia naliczonego podatku proporcjonalnie do metrażu budynku zajmowanego na cele prowadzenia działalności gospodarczej przyjmując, że pomieszczenia do użytku wspólnego wykorzystane prywatne sporadycznie pozostają do ustalenia ww. metrażu uznane za związane z działalnością opodatkowaną (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) został załatwiony postanowieniem o pozostawieniu wniosku z dnia 5 stycznia 2021 r.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 4) zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.