Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.439.2020.2.MR
z 9 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2020 r. (data wpływu 16 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy przychody, określone w Ustawie o CIT w art. 7b ust. 1 pkt 6) lit. b) lit. c), które będą generowane w wyniku realizacji polityki inwestycyjnej ASI zarządzanych przez X nie będą przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu Ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przychody, określone w Ustawie o CIT w art. 7b ust. 1 pkt 6) lit. b) lit. c), które będą generowane w wyniku realizacji polityki inwestycyjnej X zarządzanych przez X nie będą przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu Ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X sp. z o.o. (dalej jako "X") pomyślnie przeszła proces rejestracji w Komisji Nadzoru Finansowego (dalej jako "Komisja") i w dniu 11 grudnia 2020 r. została wpisana do rejestru Zarządzających Alternatywnymi Spółkami Inwestycyjnymi (dalej jako "Rejestr ZASI") prowadzonego przez Komisję. W związku z tym X nabyła uprawnienia do zarządzania Alternatywnymi spółkami inwestycyjnymi (dalej jako "ASI") stając się Zarządzającym ASI (dalej "jako ZASI").

Zgodnie z definicją z art. 8a ust. 1 i ust. 3 UoF ASI jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, a wyłącznym przedmiotem działalności ASI jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Z kolei zgodnie z art. 8b ust. 1 UoF ZASI zarządza ASI, w tym co najmniej portfelem inwestycyjnym tej spółki oraz ryzykiem.

X. będąc ZASI zamierza zarządzać ASI poprzez dokonywanie operacji, których skutkiem będzie generowanie przychodów określonych w Ustawie o CIT w art. 7b ust. 1 pkt 6) lit. b) "przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych" lit. c) "przychody z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania".

Zgodnie z zapisami art. 7b ust. 2 Ustawy o CIT w przypadku m.in. instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7) Ustawy Prawo bankowe, przychody wymienione w art. 7b ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1) lit. a) i f), zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Art. 4 ust. 1 pkt 7) Ustawy Prawo bankowe definiuje pojęcie "instytucji finansowej" jako "instytucję finansową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia 575/2013".

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia 575/2013 pojęcie "instytucji finansowej" obejmuje m.in. spółki zarządzania aktywami.

Definicję "spółki zarządzania aktywami" znajdziemy z kolei w art. 4 ust. 1 pkt 29 Rozporządzenia 575/2013, wg którego „spółka zarządzania aktywami” oznacza m.in. zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (dalej jako „ZAFI”) zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2011/61.

ZAFI, zgodnie z definicją z przytoczonego art. 4 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2011/61 oznacza osoby prawne, których stała działalność polega na zarządzaniu jednym lub większą liczbą AFI. Z kolei AFI, zgodnie z definicją z art. 4 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2011/61 oznacza przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, w tym subfundusze takich przedsiębiorstw, które pozyskują kapitał od wielu inwestorów z myślą o inwestowaniu go zgodnie z określoną polityką inwestycyjną z korzyścią dla tych inwestorów.

Definicja ta jest zbieżna z przytoczoną wcześniej definicją ASI z art. 8a ust. 1 i ust. 3 UoF. ASI w rozumieniu UoF należy więc traktować jako AFI w rozumieniu Dyrektywy 2011/61.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionych powyżej informacji przychody, określone w Ustawie o CIT w art. 7b ust. 1 pkt 6) lit. b) lit. c), które będą generowane w wyniku realizacji polityki inwestycyjnej ASI zarządzanych przez X nie będą przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na treść przytoczonego art. 7b ust. 2 Ustawy o CIT oraz odwołania do pozostałych aktów prawnych, przychody, o których traktuje art. 7b ust. 1 pkt 6) lit. b) lit. c) Ustawy o CIT będące wynikiem zarządzania ASI przez X nie będą przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu Ustawy o CIT.

X spełnia definicję instytucji finansowej z art. 4 ust. 1 pkt 7) Ustawy Prawo bankowe i w związku z tym zastosowanie znajdują tu zapisy art. 7b ust. 2 Ustawy o CIT o traktowaniu przychodów określonych w art. 7b ust. 1 pkt 6) lit. b) lit. c) Ustawy o CIT jako przychodów nie będących przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy przychody, określone w Ustawie o CIT w art. 7b ust. 1 pkt 6) lit. b) lit. c), które będą generowane w wyniku realizacji polityki inwestycyjnej ASI zarządzanych przez X nie będą przychodami z zysków kapitałowych w rozumieniu Ustawy o CIT – jest nieprawidłowe,

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm.; dalej: CIT), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a i art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W ramach nowelizacji ustawy CIT, Prawodawca ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175) rozdzielił od dnia 1 stycznia 2018 r. przychody podatników na dwa źródła:

1. z zysków kapitałowych oraz
2. z innych źródeł.

Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie ustawy CIT, Ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy CIT.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 ustawy CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

1. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
   1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
   2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
      
   3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
      
   4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
      
   5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
      
   6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
      
   7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
      
   8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
      
   9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
      
   10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
   11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
       
   12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
   13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
       
       • przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
       • przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
       • przychody spółki dzielonej;
2. przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
3. inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
   1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
   2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
4. przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
5. przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
6. przychody:
   1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
   2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
      
   3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
      
   4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
      
   5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
      
   6. z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań waluta wirtualną.
      
   
   

Przepis art. 7b ust. 1 ustawy o CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Natomiast w myśl art. 7b ust. 2 Ustawy CIT, w przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, 4, 15 i 16, instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 pkt 21 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zatem odmienna kwalifikacja przychodów w określonych w art. 7b ust. 1 zarezerwowana jest wyłącznie dla podmiotów wymienionych w art. 7b ust. 2 ustawy CIT.

Tym samym, powyższy przepis oznacza, iż zawarta w nim grupa podmiotów osiągając przychody wymienione w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT winna kwalifikować je jako przychody z innych źródeł (za wyjątkiem przychodów wskazanych w pkt 1 lit. a i f tego przepisu).

Wśród podmiotów objętych dyspozycją przepisu art. 7b ust. 2 Ustawy CIT są m.in. instytucje finansowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1896; dalej: Prawo bankowe).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy Prawo bankowe użyte w ustawie określenie instytucja finansowa oznacza instytucję finansową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia nr 575/2013.

Powyższy przepis Prawa bankowego odsyła w tym zakresie do art. 4 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 176/1, dalej: Rozporządzenie nr 575/2013).

Na podstawie art. 4 ust. 1 ww. Rozporządzenia nr 575/2013, na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

• „instytucja” oznacza instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną (pkt 3);
  

• „przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania” oznacza przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) określone w art. 1 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), w tym - o ile nie określono inaczej - podmioty państwa trzeciego prowadzące podobną działalność i podlegające nadzorowi na mocy prawa Unii lub prawa państwa trzeciego, które stosuje wymogi nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne z takimi wymogami stosowanymi w Unii; alternatywny fundusz inwestycyjny (AFI) określony w art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, lub AFI spoza UE zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 lit. aa) tej dyrektywy (pkt 7);
  

• „spółka zarządzania aktywami” oznacza spółkę zarządzania aktywami określoną w art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/87/WE i zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI) zdefiniowanego w art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2011/61/UE, w tym - o ile nie określono inaczej - podmioty państwa trzeciego prowadzące podobną działalność i podlegające prawu państwa trzeciego, które stosuje wymogi nadzorcze i regulacyjne co najmniej równoważne z takimi wymogami stosowanymi w Unii (pkt 19);
  

• „instytucja finansowa” oznacza przedsiębiorstwo inne niż instytucja, którego podstawową działalnością jest nabywanie pakietów akcji lub wykonywanie co najmniej jednego spośród rodzajów działalności wymienionych w pkt 2-12 i pkt 15 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE, pojęcie to obejmuje finansowe spółki holdingowe, finansowe spółki holdingowe o działalności mieszanej, instytucje płatnicze w rozumieniu dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku i spółki zarządzania aktywami, nie obejmuje jednak ubezpieczeniowych spółek holdingowych i ubezpieczeniowych spółek holdingowych prowadzących działalność mieszaną (pkt 26).
  
  
  

Zatem zgodnie z Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 174/1), na użytek niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 4 ust. 1, stosuje się następujące definicje:

• lit. a) „AFI” oznacza przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, w tym subfundusze takich przedsiębiorstw, które:
  
  1. pozyskują kapitał od wielu inwestorów z myślą o inwestowaniu go zgodnie z określoną polityką inwestycyjną z korzyścią dla tych inwestorów; oraz
  2. nie potrzebują zezwolenia na mocy art. 5 dyrektywy 2009/65/WE;
     
• lit. b) „ZAFI” oznacza osoby prawne, których stała działalność polega na zarządzaniu jednym lub większą liczbą AFI.
  
  
  

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 95, z późn. zm.; dalej: uof), fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Ponadto w myśl art. 3 ust. 4 uof fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

1. fundusz inwestycyjny otwarty;
2. alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.

Z kolei stosownie do treści art. 8a ust. 1 uof alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ustawowe pojęcie funduszu inwestycyjnego ust. 4 pkt 2.

Wyłącznym przedmiotem działalności alternatywnej spółki inwestycyjnej, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną (art. 8a ust. 3 uof).

Stąd alternatywna spółka inwestycyjna (ASI) jest przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania w rozumieniu ww. art. 4 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (jako alternatywny fundusz inwestycyjny – AFI).

Natomiast w definicji instytucji finansowej (określonej w pkt 26 ww. rozporządzenia) nie mieszczą się przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania (zdefiniowane w pkt 7 tego rozporządzenia), lecz jedynie spółki zarządzania aktywami w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 19 tego rozporządzenia (czyli m.in. ZAFI, tj. spółka zarządzająca AFI).

Jak wskazano w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, X sp. z o.o. (dalej jako "X") pomyślnie przeszła proces rejestracji w Komisji Nadzoru Finansowego (dalej jako "Komisja") i w dniu 11 grudnia 2020 r. została wpisana do rejestru Zarządzających Alternatywnymi Spółkami Inwestycyjnymi (dalej jako "Rejestr ZASI") prowadzonego przez Komisję. W związku z tym X nabyła uprawnienia do zarządzania Alternatywnymi spółkami inwestycyjnymi (dalej jako "ASI") stając się Zarządzającym ASI (dalej "jako ZASI").

W świetle powyższego, w opinii Organu interpretacyjnego alternatywnej spółki inwestycyjnej (o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego) nie można uznać za instytucję finansową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013.

W tym miejscu podkreślić należy, że z racji tego, iż tylko ZAFI są instytucjami finansowymi wskazanymi w dyspozycji przepisu art. 7b ust. 2 Ustawy o CIT, zdaniem tut. Organu, wyłącznie ZAFI w myśl art. 7b ust. 2 Ustawy CIT, winny zaliczać swoje przychody wymienione w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit a i f ww. art. 7b ustawy CIT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, w opinii Organu interpretacyjnego art. 7b ust. 2 ustawy CIT nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, a w konsekwencji Wnioskodawca jest zobowiązany do zaliczenia przychodów wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy CIT do przychodów z zysków kapitałowych w rozumieniu ww. ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.