2021.02.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.656.2020.1.KM
z 18 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 19 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących wydatki na nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem przez Spółkę usługi zarządzania flotą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących wydatki na nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem przez Spółkę usługi zarządzania flotą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT czynny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka świadczy m.in.:

usługi leasingu operacyjnego (w rozumieniu art. 17b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Dz. U. z 2019 r., poz. 865) oraz najmu samochodów osobowych - w tym przypadku samochody osobowe stanowią składnik majątkowy Spółki; oraz

usługi zarządzania flotą samochodów osobowych, w ramach których Spółka może świadczyć na rzecz swoich klientów różnorodne usługi związane z zarządzaniem flotą oraz kompleksową obsługą samochodów osobowych; usługa zarządzania może obejmować zarówno samochody własne jak również samochody osobowe niebędące własnością Spółki, tj. należące do klientów Spółki lub podmiotów trzecich, które oddały te samochody klientom Spółki do używania.

Zakres usługi zarządzania flotą świadczonej przez Spółkę zależy od zapotrzebowania zgłaszanego przez klientów i może obejmować m.in. następujące czynności:

wsparcie użytkowników pojazdów;

administrowanie zawartymi przez klienta umowami leasingu / najmu;

monitorowanie i raportowanie przebiegów rzeczywistych samochodów w porównaniu z przebiegami wynikającymi z zawartych umów leasingu / najmu i na tej podstawie, wskazanie samochodów do rekalkulacji (tj. dostosowania przebiegów zakontraktowanych do przebiegów rzeczywistych / prognozowanych);

szeroko rozumiane doradztwo w zakresie zarządzania flotą, w tym m.in. przeprowadzenie analizy szkodowości samochodów, w zakresie wyboru marek pojazdów, przekazywanie klientom aktualnych informacji prawnych, w tym m.in. na temat zmian przepisów, jak również stworzenie polityki flotowej dla klienta;

koordynowanie procesów związanych z oponami, w tym ich zakup, wymianę oraz przechowywanie;

administrowanie mandatami (tj. przesyłanie mandatów do klientów); oraz

koordynowanie napraw pojazdów.

Koordynowanie napraw może się odbywać w ramach 2 modeli:

usługa obejmuje koordynację „operacyjną” procesu likwidacji szkód (m.in. procesu rejestracji szkody, kontaktu z warsztatami samochodowymi, oceny i akceptacji wyceny kosztów napraw) bez rozliczenia kosztów likwidacji zgłoszonej szkody (tj. Spółka nie otrzymuje faktury, ani nie dokonuje płatności na rzecz warsztatu z tytułu dokonania napraw - „Model I”); albo

usługa obejmuje koordynację „operacyjną” procesu likwidacji szkód wraz z rozliczeniem kosztów likwidacji zgłoszonej szkody („Model II”).

Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług zarządzania flotą, Spółce przysługuje comiesięczne wynagrodzenie, na które składa się opłata za zarządzanie flotą per se (będąca comiesięcznym stałym wynagrodzeniem Wnioskodawcy z tytułu świadczenia czynności objętych świadczoną usługą zarządzania flotą). Ponadto, klienci Spółki są zobowiązani do zwrotu kosztów, z tytułu czynności, które nie są objęte tą opłatą (wykraczają poza zakres świadczonej usługi), w tym m.in.:

koszty napraw szkód nie objętych ubezpieczeniem AC;

udział własny uzgodniony w umowie ubezpieczenia AC, ewentualnie część straty nieobjęta ochroną ubezpieczeniową; oraz

inne płatności dokonane przez Spółkę na rzecz klienta ponad zobowiązania Spółki.

W zależności od zakresu świadczonych usług, Spółka może ponosić różnego rodzaju wydatki związane przykładowo z zakupem, wymianą oraz przechowywaniem opon, które ponoszone są na rzecz współpracujących zakładów wulkanizacyjnych. Ponadto, w związku ze świadczeniem usług zarządzania flotą, gdzie Spółka koordynuje proces likwidacji szkód wraz z rozliczeniem kosztów likwidacji zgłoszonej szkody (Model II), Spółka ponosi wydatki, w tym przede wszystkim związane z nabyciem usług zakładów naprawczych (serwis, części samochodowe lub naprawy), które ponoszone są na rzecz współpracujących warsztatów naprawczych. Przedmiotowe wydatki - co do zasady - nie są wyszczególniane na fakturze VAT wystawianej przez Spółkę na rzecz klientów z tytułu świadczenia usługi zarządzania flotą (wynagrodzeniem jest bowiem stała opłata za zarządzanie flotą). Wskazane koszty, gdy wynikają z czynności nieobjętych zakresem świadczonych usług zarządzania flotą są refakturowane na rzecz klientów.

Dla celów rozliczeń podatku VAT, Spółka dokonuje alokacji bezpośredniej wydatków poniesionych na rzecz warsztatów naprawczych/zakładów wulkanizacyjnych do sprzedaży opodatkowanej VAT wynikającej z świadczenia usługi zarządzania flotą, która podlega opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki VAT - 23%. W konsekwencji, Spółka odlicza pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającą z otrzymanych faktur zakupowych związanych ze świadczoną usługą zarządzania flotą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących wydatki na nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem przez Spółkę usługi zarządzania flotą?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących wydatki na nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem przez Spółkę usługi zarządzania flotą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane przez podatników do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego.

Jednocześnie, w art. 86a ustawy o VAT wprowadzono ograniczenie w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w odniesieniu do wydatków związanymi z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych w wysokości 50% kwoty podatku VAT naliczonego wynikającej z otrzymanych faktur zakupowych.

Co ważne, stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów;

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową; oraz

„nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów”.

Wnioskodawca stoi jednak na stanowisku, że wskazane powyżej ograniczenie nie ma jednak zastosowania w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku ze świadczoną usługą zarządzania flotą.

Zdaniem Wnioskodawcy, celem wprowadzenia art. 86a ustawy o VAT było uregulowanie dla celów VAT zasad odliczania i rozliczania wydatków dotyczących samochodów osobowych w przypadkach, w których pojazdy te są jednocześnie wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej (celów służbowych) jak i dla celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (celów prywatnych). Potwierdzeniem tego jest również uzasadnienie do ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2014 poz. 312, dalej „ustawa zmieniająca VAT”), wprowadzającej art. 86a ustawy o VAT w aktualnym brzmieniu, w którym stwierdzono, że:

„Projektowana ustawa wprowadza ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków (np. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych) dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.”

Co ważne, przedmiotowe ograniczenie - zgodnie z celem jaki przyświecał ustawodawcy - ma mieć zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej podatnika. Potwierdzeniem takiego podejścia jest inny fragment uzasadnienia do ustawy zmieniającej VAT, z którego wynika, że:

„W kolejnym ustępie tego artykułu (ust. 2) podano katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Będą to wydatki związane z nabyciem, importem lub wytworzeniem tych pojazdów, części składowych do nich, używaniem tych pojazdów w ramach najmu, dzierżawy, leasingu oraz innych umów o podobnym charakterze związane z tą umową (czynsz, raty lub inne płatności wynikające z takiej umowy), jak również związane z ich eksploatacją i użytkowaniem, w tym nabycie paliw do ich napędu, serwisowaniem, naprawą i konserwacją oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją i użytkowaniem tych pojazdów. Aby dany wydatek mógł być uznany za związany z pojazdem samochodowym, musi dotyczyć pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej podatnika. Przykładowo, wydatek dotyczący wytworzenia pojazdu - w celu jego sprzedaży - np. na części składowe tego pojazdu, będzie uznany za związany z pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisu ust. 2, ale nie będzie podlegał ograniczeniu, jeśli wytworzony pojazd będzie przeznaczony wyłącznie na sprzedaż.”

Tym samym, jak wynika z powyższego, ograniczenie z art. 86a ustawy o VAT ma zastosowanie wyłącznie do podatników, którzy rzeczywiście wykorzystują samochód osobowy w działalności, u których w praktyce może wystąpić używanie samochodu osobowego dla celów mieszanych, tj. związanych i niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Potwierdzeniem tego jest również wprowadzone w art. 86a ust. 5 ustawy o VAT zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (która zgodnie z przepisami ustawy o VAT pozwala przyjąć, że pojazd samochodowy wykorzystywany jest wyłącznie do celów działalności gospodarczej i co za tym idzie, że podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia) do samochodów przeznaczonych wyłącznie do odsprzedaży, czy też oddanych w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. W tym zakresie wspomniane już uzasadnienie do ustawy zmieniającej VAT wskazuje, że:

„Przykładem „obiektywnych” okoliczności świadczących o wykorzystywaniu pojazdu wyłącznie na cele działalności gospodarczej mogą być natomiast sytuacje, gdy pojazdy są nabywane, importowane lub wytwarzane przez podatnika wyłącznie w celu ich dalszej odprzedaży lub sprzedaży (bez możliwości użycia tych pojazdów na cele prywatne, czyli nie mogą to być np. samochody demonstracyjne używane przez pracownika dealera do dojazdów do pracy). Przykładowo jako niepodlegające ograniczeniu prawa do odliczenia wskazać można pojazdy przeznaczone wyłącznie do wynajmu (przy których został wykluczony użytek prywatny) (...)”.

Z powyższego fragmentu wynika zatem, że w określonych przypadkach, w tym m.in. w odniesieniu do pojazdów samochodowych oddawanych do odpłatnego używania na podstawie umów leasingu lub najmu (gdy przedmiotem działalności podatnika jest prowadzenie takiej działalności), istnieje domniemanie, że samochody są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością opodatkowaną.

Co więcej, z przytoczonego fragmentu uzasadnienia wynika, że nie każdy wydatek związany z pojazdem samochodowym podlegać powinien analizowanemu ograniczeniu z art. 86a ustawy o VAT. I tak, wydatki na pojazdy samochodowe (w tym m.in. wydatki na naprawy, wymianę opon), które dotyczą pojazdów samochodowych, które nie są wykorzystywane przez podatnika ponoszącego dany wydatek w jego działalności gospodarczej (innymi słowy, podatnik nie używa w praktyce tych samochodów w związku z prowadzoną działalnością), nie będą stanowić wydatków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT. W takiej sytuacji, ograniczenie w zakresie limitu odliczenia 50% podatku VAT naliczonego nie będzie miało do nich zastosowania.

Przykładowo, towary i usługi nabywane przez zakłady naprawcze, którym zlecono serwis/ naprawę danego pojazdu, nie będą podlegały przedmiotowemu ograniczeniu, ponieważ zakład naprawczy nie wykorzystuje tych samochodów w prowadzonej działalności. Nabywane towary i usługi są zakładom niezbędne do wykonania usługi serwisowej/ naprawczej, której samochód jest jedynie przedmiotem, a który w praktyce wykorzystywany jest przez innego podatnika w ramach prowadzonej działalności (podatnika-użytkownika końcowego) i to do niego będzie miało zastosowanie przedmiotowe ograniczenie z art. 86a ustawy o VAT. Analogicznie, wydatki właściciela myjni samochodowej, czy też właściciela parkingu nie powinny zostać uznane za wydatki, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, lecz powinny być traktowane jako wydatki związane bezpośrednio ze świadczoną usługą mycia samochodów/ świadczeniem usługi parkingu.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, aby przedmiotowe ograniczenie z art. 86a ustawy o VAT miało zastosowanie, zdaniem Wnioskodawcy, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł wydatki na pojazd samochodowy, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT;
pojazd ten wykorzystywany jest przez podatnika ponoszącego przedmiotowe wydatki w prowadzonej działalności gospodarczej; oraz
wobec tego podatnika nie istnieją obiektywne okoliczności świadczące o wykorzystywaniu pojazdu wyłącznie na cele działalności gospodarczej, przykładowo, dany pojazd nie został oddany do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu/najmu, a przedmiotem działalności podatnika nie jest oddawanie samochodów do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu/najmu (innymi słowy, do podatnika nie ma zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 86a ust. 5 ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe warunki nie są spełnione w analizowanym stanie faktycznym.

Ponoszone przez Spółkę wydatki, w tym na usługi wulkanizacji, naprawy pojazdów (w ramach Modelu II) czy inne usługi serwisowe, związane są nie z samochodem wykorzystywanym przez Spółkę dla celów działalności gospodarczej, lecz związane są ze świadczoną przez Spółkę usługą zarządzania flotą. Tym samym, skoro Spółka nie używa tych samochodów dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, zdaniem Wnioskodawcy, po stronie Spółki nie powstaje w ogóle problem wykorzystywania przez Spółkę samochodów dla celów mieszanych, czy też wyłącznie służbowych. Tym samym, ograniczenie przewidziane w art. 86a ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania do Spółki w odniesieniu do wydatków na towary i usługi nabywanych przez Spółkę w związku ze świadczoną usługą zarządzania flotą. Przedmiotowe ograniczenie, będzie mogło natomiast mieć zastosowanie do klientów Spółki w zakresie nabywanych przez nich usług zarządzania flotą świadczonych przez Spółkę.

O braku stosowania ograniczeń z art. 86a ustawy o VAT do nabywanych usług i towarów, powinien świadczyć także fakt, iż w przypadku, gdy z jakiś powodów, przedmiotowe koszty nie stanowią elementu wynagrodzenia za usługi zarządzania, są odrębnie refakturowane na klienta - w tym zakresie nie ma wątpliwości, iż Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków, które następnie zostały refakturowane.

W ocenie Wnioskodawcy, nie istnieją żadne podstawy, aby różnicować zakres prawa do odliczenia podatku VAT w zależności od tego czy poniesione wydatki są następnie refakturowane na klienta czy są uwzględnione w ramach wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług zarządzania flotą. W obu tych przypadkach Spółka nie ponosi przedmiotowych wydatków w związku z wykorzystywaniem pojazdów do celów własnej działalności gospodarczej, a w celu świadczenia usług opodatkowanych na rzecz klientów (tj. usługi zarządzania lub refakturowanie usług).

Z powyższych względów Wnioskodawca stoi na stanowisku, Spółce będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dokumentujących wydatki na nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem przez Spółkę usługi zarządzania flotą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki:

odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz

towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka świadczy m.in.:

usługi leasingu operacyjnego oraz najmu samochodów osobowych - w tym przypadku samochody osobowe stanowią składnik majątkowy Spółki; oraz

usługi zarządzania flotą samochodów osobowych, w ramach których Spółka może świadczyć na rzecz swoich klientów różnorodne usługi związane z zarządzaniem flotą oraz kompleksową obsługą samochodów osobowych; usługa zarządzania może obejmować zarówno samochody własne jak również samochody osobowe niebędące własnością Spółki, tj. należące do klientów Spółki lub podmiotów trzecich, które oddały te samochody klientom Spółki do używania.

Zakres usługi zarządzania flotą świadczonej przez Spółkę zależy od zapotrzebowania zgłaszanego przez klientów i może obejmować m.in. następujące czynności:

wsparcie użytkowników pojazdów;

administrowanie zawartymi przez klienta umowami leasingu / najmu;

monitorowanie i raportowanie przebiegów rzeczywistych samochodów w porównaniu z przebiegami wynikającymi z zawartych umów leasingu / najmu i na tej podstawie, wskazanie samochodów do rekalkulacji (tj. dostosowania przebiegów zakontraktowanych do przebiegów rzeczywistych/ prognozowanych);

szeroko rozumiane doradztwo w zakresie zarządzania flotą, w tym m.in. przeprowadzenie analizy szkodowości samochodów, w zakresie wyboru marek pojazdów, przekazywanie klientom aktualnych informacji prawnych, w tym m.in. na temat zmian przepisów, jak również stworzenie polityki flotowej dla klienta;

koordynowanie procesów związanych z oponami, w tym ich zakup, wymianę oraz przechowywanie;

administrowanie mandatami (tj. przesyłanie mandatów do klientów); oraz

koordynowanie napraw pojazdów.

Koordynowanie napraw może się odbywać w ramach 2 modeli:

usługa obejmuje koordynację „operacyjną” procesu likwidacji szkód (m.in. procesu rejestracji szkody, kontaktu z warsztatami samochodowymi, oceny i akceptacji wyceny kosztów napraw) bez rozliczenia kosztów likwidacji zgłoszonej szkody (tj. Spółka nie otrzymuje faktury, ani nie dokonuje płatności na rzecz warsztatu z tytułu dokonania napraw - „Model I”); albo

usługa obejmuje koordynację „operacyjną” procesu likwidacji szkód wraz z rozliczeniem kosztów likwidacji zgłoszonej szkody („Model II”).

koszty napraw szkód nie objętych ubezpieczeniem AC;

udział własny uzgodniony w umowie ubezpieczenia AC, ewentualnie część straty nieobjęta ochroną ubezpieczeniową; oraz

inne płatności dokonane przez Spółkę na rzecz klienta ponad zobowiązania Spółki.

Dla celów rozliczeń podatku VAT, Spółka dokonuje alokacji bezpośredniej wydatków poniesionych na rzecz warsztatów naprawczych/zakładów wulkanizacyjnych do sprzedaży opodatkowanej VAT wynikającej ze świadczenia usługi zarządzania flotą, która podlega opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki VAT - 23%. W konsekwencji, Spółka odlicza pełną kwotę podatku VAT naliczonego wynikającą z otrzymanych faktur zakupowych związanych ze świadczoną usługą zarządzania flotą.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Spółki dotyczą prawa do odliczenia pełnej wysokości podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem przez Spółkę usługi zarządzania flotą.

Jak wynika z powołanych przepisów, w niniejszej sprawie ograniczenie wynikające z art. 86a ustawy nie będzie miało zastosowania, bowiem wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wyłącznie odliczenia podatku w związku z nabyciem towarów i usług na potrzeby świadczonych usług, nie przeznaczonych do wykorzystywania w związku z pojazdami samochodowymi w Jego działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych. W niniejszej sprawie Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka w związku ze świadczeniem usług w zakresie zarządzania flotą ponosi różnego rodzaju wydatki związane m.in. z zakupem, wymianą oraz przechowywaniem opon, które ponoszone są na rzecz współpracujących zakładów wulkanizacyjnych. Ponadto, w związku ze świadczeniem usług zarządzania flotą, gdzie Spółka koordynuje proces likwidacji szkód wraz z rozliczaniem kosztów likwidacji zgłoszonej szkody ponosi wydatki, w tym przede wszystkim związane z nabyciem usług zakładów naprawczych (serwis, części zamienne lub naprawa), które ponoszone są na rzecz współpracujących warsztatów naprawczych. Spółka wskazała, że z tytułu świadczenia usług zarządzania flotą przysługuje jej comiesięczne wynagrodzenie. Ponadto, Spółka wprost wskazała, że dokonuje alokacji bezpośredniej wydatków poniesionych na rzecz warsztatów naprawczych / zakładów wulkanizacyjnych do sprzedaży opodatkowanej VAT wynikającej z świadczenia usług zarządzania flotą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki 23%.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji, w odniesieniu do prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych na Spółkę dokumentujących wydatki poniesione na nabycie towarów i usług związanych bezpośrednio i wyłącznie ze świadczeniem usług zarządzania flotą, zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wynika z okoliczności sprawy Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a wskazane wydatki są związane bezpośrednio ze świadczeniem usług zarządzania flotą, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym należy zgodzić się ze Spółką, że przysługuje jej prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku ze świadczeniem przez Spółkę usługi zarządzania flotą.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanego przez Wnioskodawcę pytania i stanowiska przedstawionego w odniesieniu do zadanego pytania w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem, interpretacja została wydana w oparciu o wskazanie Wnioskodawcy, że: „Dla celów rozliczeń podatku VAT, Spółka dokonuje alokacji bezpośredniej wydatków poniesionych na rzecz warsztatów naprawczych/zakładów wulkanizacyjnych do sprzedaży opodatkowanej VAT wynikającej z świadczenia usługi zarządzania flotą, która podlega opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki VAT - 23%” i kwestia ta nie była przedmiotem interpretacji. Ponadto, inne kwestie, nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin