2021.02.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.467.2020.2.JK
z 9 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2020 r. (data wpływu 30 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismami z dnia 14 stycznia 2021 r. (data wpływu 14 stycznia 2021 r.) oraz z dnia 20 stycznia 2021 r. (data wpływu 27 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

czy transakcja sprzedaży towarów która nastąpi w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury – jest prawidłowe,
czy transakcja sprzedaży towarów, która nastąpi na terenie państwa trzeciego (tj. na terenie Kazachstanu lub na terenie Mongolii lub na terenie Rosji) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy transakcja sprzedaży towarów która nastąpi w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury oraz ustalenia czy transakcja sprzedaży towarów, która nastąpi na terenie państwa trzeciego (tj. na terenie Kazachstanu lub na terenie Mongolii lub na terenie Rosji) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 14 stycznia 2021 r. o dowód wpłaty brakującej opłaty od wniosku oraz w dniu 27 stycznia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie zadanego pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (dalej jako Wnioskodawca lub Spółka), która zamierza rozszerzyć swoją działalność o branżę tekstylną. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

W związku z rozszerzeniem działalności Spółka rozważa zawarcie z inną spółką Spółką X, Spółką Y oraz Spółką Z umowy współpracy handlowej (dalej jako Umowa Współpracy). Wszystkie ww. Spółki będą spółkami kapitałowymi.

Umowa określi zasady współpracy w zakresie zamawiania, dostaw, sprzedaży oraz przekazywania i powierzania towarów (odzieży oraz obuwia, jak również toreb oraz dodatków ubraniowych i akcesoriów).

Na podstawie Umowy Spółka Y zobowiąże się do:

nabywania we własnym imieniu i na własny rachunek towarów wskazanych w zleceniu udzielonym przez Spółkę X od dostawców krajowych lub zagranicznych;
sprzedaży towarów na rzecz Spółki, przy czym sprzedaż towaru nastąpi z zastrzeżeniem prawa własności aż do uiszczenia ceny (tj. do czasu uiszczenia ceny prawo własności towarów przysługuje Spółce Y),
dostawy towarów nabytych na zlecenie Spółki X lub podmiot wskazany przez Spółkę X do Spółki.

Przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nastąpi:

w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw), tj. pomiędzy 7 a 21 dniem po dacie ETD (Estimated Time of Departure),
w przypadku transportu kolejowego po przekroczeniu przez pociąg granicy z Kazachstanem, na terenie Kazachstanu, natomiast w przypadku linii północnej – albo w sytuacji przekroczenia granicy z Mongolią, wówczas na terenie Mongolii, albo w sytuacji przekroczenia granicy z Rosją – na terenie Rosji – pomiędzy 5-10 dniem od daty ETD (Estimated Time of Departure).v

Strony zgodnie przyznają, iż dostawa zostanie dokonana na wyżej opisanych warunkach i nie będą miały do niej zastosowania żadne z reguł i warunków Incoterms.

W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, wprowadzenia Towaru do obrotu na Europejski Obszar Celny dokonuje Spółka.

W Umowie Współpracy zostanie zawarty zapis zgodnie, z którym Spółka zobowiąże się do dokonania odprawy celnej towarów, zarówno w przypadku nabywania towarów bezpośrednio przez Spółkę od producenta zagranicznego, jak również w przypadku nabywania towarów od producenta zagranicznego przez Spółkę Y, lecz sprzedawanych do Spółki.

W piśmie z dnia 21 stycznia 2021 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że nabywane przez niego towary będące przedmiotem złożonego wniosku będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W przypadku transportu kolejowego możliwe są trzy rozwiązania:

transport kolejowy przebiega przez terytorium Kazachstanu – wówczas prawo do rozporządzania jak właściciel przejdzie na terytorium Kazachstanu,
transport kolejowy przebiega przez terytorium Mongolii – wówczas prawo do rozporządzania jak właściciel przejdzie na terytorium Mongolii,
transport kolejowy przebiega przez terytorium Rosji – wówczas prawo do rozporządzania jak właściciel przejdzie na terytorium Rosji.

Spółka Y dokonująca dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 21 stycznia 2021 r.:

Czy transakcja, zgodnie z którą przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, która nastąpi w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y i będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury?
Czy transakcja, zgodnie z którą przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, która nastąpi w przypadku transportu kolejowego po przekroczeniu przez pociąg granicy z Kazachstanem, na terenie Kazachstanu natomiast w przypadku linii północnej – albo w sytuacji przekroczenia granicy z Mongolią, wówczas na terenie Mongolii, albo w sytuacji przekroczenia granicy z Rosją – na terenie Rosji, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y i będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 21 stycznia 2021 r.):

Ad 1.

Transakcja, zgodnie z którą przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, która nastąpi w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym Spółka nie powinna otrzymać od Spółki Y faktury z wykazanym polskim podatkiem VAT co tym samym spowoduje, że Spółka nie będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury.

Ad 2.

Transakcja, zgodnie z którą przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, która nastąpi w przypadku transportu kolejowego po przekroczeniu przez pociąg granicy z Kazachstanem, na terenie Kazachstanu, natomiast w przypadku linii północnej – albo w sytuacji przekroczenia granicy z Mongolią, wówczas na terenie Mongolii, albo w sytuacji przekroczenia granicy z Rosją – na terenie Rosji, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym Spółka nie powinna otrzymać od Spółki Y faktury z wykazanym polskim podatkiem VAT co tym samym spowoduje, że Spółka nie będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, stanowi, że przez import towarów rozumie przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o VAT, przez terytorium kraju rozumie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast „terytorium RP to wyodrębnione granicami państwa terytorium lądowe, morskie wody wewnętrzne oraz morze terytorialne, a także przestrzeń powietrzna i wnętrze ziemi znajdujące się nad (odpowiednio pod) terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym” – tak A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. XIV, Lex.

Należy zaznaczyć, że z przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynika, że dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (miejsca świadczenia).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia kraju, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, czy też nie.

Natomiast sposób określenia miejsca dostawy wynika z art. 22 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 3 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;
towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na to, że nastąpi przemieszczenie towarów pomiędzy różnymi państwami – towar faktycznie będzie podlegał wysyłce – nie będzie można mówić o tym, że dostawa dotyczy towarów niewysyłanych ani nietransportowanych.

Ze względu na fakt, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel nastąpi na statku bądź na terytorium Kazachstanu, albo w przypadki linii północnej – na terenie Mongolii lub na terenie Rosji, to takie zdarzenie nie będzie to podlegało opodatkowaniu VAT w Polsce, z uwagi na to, iż na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT miejscem opodatkowania VAT jest miejsce, w którym rozpoczął się transport. W tym wypadku miejscem takim jest terytorium państwa trzeciego. Tam więc, w myśl polskich regulacji nie powinno nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 kwietnia 2018 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.96.2018.1.AP, w której stwierdzono: „Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, posiadającym NIP UE dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zamierza kupić towary w Chinach od chińskiego dostawcy. Towar ten zamierza sprzedać innemu odbiorcy (unijnemu lub spoza Unii) w czasie transportu – na morzu na statku lub w porcie unijnym (bez odprawy celnej). Zatem, w niniejszej sprawie Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy towarów (w myśl art. 7 ust. 1 ustawy).

(...) Odnosząc się do okoliczności przedstawionych we wniosku należy stwierdzić, że miejscem dostawy towarów, które Wnioskodawca zamierza nabyć od chińskiego dostawcy a następnie sprzedać innemu odbiorcy (unijnemu lub spoza Unii) - na podstawie powołanego przepisu ustawy – będzie miejsce, w którym towary znajdować się będą w momencie rozpoczęcia transportu. Zatem w analizowanym przypadku opisane transakcje dostawy towarów dokonane na statku (na morzu) w czasie transportu lub w porcie unijnym (bez odprawy celnej) nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Podsumowując, w sytuacji gdy towar zostanie sprzedany na statku na morzu, a nabywcą będzie kontrahent unijny lub kontrahent spoza Unii, to transakcja taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. Również w sytuacji gdy towar zostanie sprzedany w porcie unijnym, a nabywcą będzie kontrahent unijny lub kontrahent spoza Unii, to transakcja taka nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem”.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Przy czym zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
państwa trzeciego.

W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na fakt, iż analizowane transakcje nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, to Spółka nie powinna otrzymać od Spółki Y faktury z wykazanym polskim podatkiem VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy:

Transakcja, zgodnie z którą przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, która nastąpi w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym Spółka nie powinna otrzymać od Spółki Y faktury z wykazanym polskim podatkiem VAT co tym samym spowoduje, że Spółka nie będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury.
Transakcja, zgodnie z którą przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, która nastąpi w przypadku transportu kolejowego po przekroczeniu przez pociąg granicy z Kazachstanem, na terenie Kazachstanu, natomiast w przypadku linii północnej – albo w sytuacji przekroczenia granicy z Mongolią, wówczas na terenie Mongolii, albo w sytuacji przekroczenia granicy z Rosją – na terenie Rosji, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym Spółka nie powinna otrzymać od Spółki Y faktury z wykazanym polskim podatkiem VAT co tym samym spowoduje, że Spółka nie będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury.

Spółka jest zainteresowana uzyskaniem informacji co do wyżej przedstawionych kwestii, gdyż:

otrzymanie od kontrahenta faktury z nieprawidłowym wykazanym na niej podatkiem VAT w sposób nieuzasadniony zwiększy cenę, do zapłaty której Spółka będzie zobowiązana, do czego nie chce dopuścić;
odpowiedź na przedstawione wątpliwości potwierdzi, iż w przypadku otrzymania jednak takiej faktury nie będzie miała na jej podstawie prawa do odliczenia VAT w świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe – w zakresie ustalenia czy transakcja sprzedaży towarów która nastąpi w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury,
prawidłowe – w zakresie ustalenia czy transakcja sprzedaży towarów, która nastąpi na terenie państwa trzeciego (tj. na terenie Kazachstanu lub na terenie Mongolii lub na terenie Rosji) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy, jako terytorium państwa trzeciego określa się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z rozszerzeniem działalności Spółka rozważa zawarcie z inną Spółką X, Spółką Y oraz Spółką Z umowy współpracy handlowej. Wszystkie ww. Spółki będą spółkami kapitałowymi. Umowa określi zasady współpracy w zakresie zamawiania, dostaw, sprzedaży oraz przekazywania i powierzania towarów (odzieży oraz obuwia, jak również toreb oraz dodatków ubraniowych i akcesoriów). Na podstawie Umowy Spółka Y zobowiąże się do:

nabywania we własnym imieniu i na własny rachunek towarów wskazanych w zleceniu udzielonym przez Spółkę X od dostawców krajowych lub zagranicznych;
sprzedaży towarów na rzecz Spółki, przy czym sprzedaż towaru nastąpi z zastrzeżeniem prawa własności aż do uiszczenia ceny (tj. do czasu uiszczenia ceny prawo własności towarów przysługuje Spółce Y),
dostawy towarów nabytych na zlecenie Spółki X lub podmiot wskazany przez Spółkę X do Spółki.

W przypadku zlecenia nabycia przez Spółkę Y towarów od producenta zagranicznego w terminie określonym przez Spółkę X lub podmiot wskazany przez Spółkę X, Spółka Y zobowiąże się sprzedać towar na rzecz Spółki w transporcie, przed objęciem tego towaru procedurami celnymi według poniżej opisanych zasad. Przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nastąpi:

w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw), tj. pomiędzy 7 a 21 dniem po dacie ETD (Estimated Time of Departure),
w przypadku transportu kolejowego po przekroczeniu przez pociąg granicy z Kazachstanem, na terenie Kazachstanu, natomiast w przypadku linii północnej – albo w sytuacji przekroczenia granicy z Mongolią, wówczas na terenie Mongolii, albo w sytuacji przekroczenia granicy z Rosją – na terenie Rosji – pomiędzy 5-10 dniem od daty ETD (Estimated Time of Departure).

Strony zgodnie przyznają, iż dostawa zostanie dokonana na wyżej opisanych warunkach i nie będą miały do niej zastosowania żadne z reguł i warunków Incoterms. W przypadku o którym mowa w zdaniu pierwszym, wprowadzenia Towaru do obrotu na Europejski Obszar Celny dokonuje Spółka. W Umowie Współpracy zostanie zawarty zapis zgodnie, z którym Spółka zobowiąże się do dokonania odprawy celnej towarów, zarówno w przypadku nabywania towarów bezpośrednio przez Spółkę od producenta zagranicznego, jak również w przypadku nabywania towarów od producenta zagranicznego przez Spółkę Y, lecz sprzedawanych do Spółki.

Spółka wyjaśniła, że nabywane przez nią towary będące przedmiotem złożonego wniosku będą wykorzystywane przez nią do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W przypadku transportu kolejowego możliwe są trzy rozwiązania:

transport kolejowy przebiega przez terytorium Kazachstanu – wówczas prawo do rozporządzania jak właściciel przejdzie na terytorium Kazachstanu,
transport kolejowy przebiega przez terytorium Mongolii – wówczas prawo do rozporządzania jak właściciel przejdzie na terytorium Mongolii,
transport kolejowy przebiega przez terytorium Rosji – wówczas prawo do rozporządzania jak właściciel przejdzie na terytorium Rosji.

Spółka Y dokonująca dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy transakcja sprzedaży towarów która nastąpi w przypadku transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury oraz ustalenia czy transakcja sprzedaży towarów, która nastąpi na terenie państwa trzeciego (tj. na terenie Kazachstanu lub na terenie Mongolii lub na terenie Rosji) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a tym samym czy Spółka powinna otrzymać fakturę z wykazanym polskim podatkiem VAT od Spółki Y, na podstawie której będzie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei według art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Odnosząc się do okoliczności przedstawionych we wniosku należy stwierdzić, że miejscem dostawy towarów, które Wnioskodawca zamierza nabyć od Spółki Y – na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie miejsce, w którym towary znajdować się będą w momencie rozpoczęcia transportu.

Zatem w analizowanym przypadku opisane transakcje dostawy towarów dokonane na statku (na morzu) w czasie transportu morskiego po wpłynięciu statku na wody międzynarodowe (nie stanowiące terytorium żadnego z państw) lub w przypadku transportu kolejowego na terenie innego państwa trzeciego (tj. na terenie Kazachstanu lub na terenie Mongolii lub na terenie Rosji) nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Podsumowując, w sytuacji gdy towar zostanie sprzedany na statku na morzu, a w przypadku transportu kolejowego na terenie innego państwa trzeciego, to transakcja taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zasady dotyczące wystawiania faktur zawarte zostały w Rozdziale 1 Działu XI ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106a pkt 2 lit. a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika.

Na podstawie art. 106 e ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;

Należy zaznaczyć, że polskie przepisy określające zasady wystawiania faktur stosuje się – co do zasady – do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, czyli w celu dokumentowania odpłatnych dostaw towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Kwestia sposobu dokumentowania czynności mających miejsce świadczenia i opodatkowania na terytorium innego kraju, rozliczania podatku i jego wysokości oraz podmiotu zobowiązanego do jego rozliczenia są autonomicznymi zagadnieniami porządku prawnego obowiązującego w danym kraju na terenie którego transakcja podlega opodatkowaniu, regulowanymi przez akty prawne wydane przez upoważnione do tego organy i instytucje mające siedziby w tamtym kraju.

Zatem, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 106a pkt 2 lit. a ustawy, z uwagi na fakt, iż sprzedaż towarów dokonywana przez Spółkę Y na rzecz Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju, to faktura wystawiona na rzecz Spółki nie powinna zawierać wykazanej kwoty podatku VAT.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W analizowanej sprawie – jak wskazano w niniejszej interpretacji – sprzedaż towarów dokonywana przez Spółkę Y na rzecz Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju.

Zatem z uwagi na fakt, iż w omawianej sprawie transakcje sprzedaży towarów dokonywane przez Spółkę Y na rzecz Spółki nie będą podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju, to w przypadku udokumentowania ich fakturą z naliczonym podatkiem VAT Spółka nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Podsumowując:

Ad 1.

Zatem, Spółka nie powinna otrzymać od Spółki Y faktury dokumentującej ww. transakcje z wykazanym podatkiem VAT.

Natomiast w przypadku udokumentowania ww. transakcji fakturą z naliczonym podatkiem VAT Spółka nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Ad 2.

Transakcja zgodnie z którą przeniesienie praw do dysponowania towarem będącym przedmiotem sprzedaży pomiędzy Spółką Y a Spółką rozumiane jako przeniesienie praw, obowiązków i ryzyk związanych z towarem, w tym prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ustawy, która nastąpi w przypadku transportu kolejowego po przekroczeniu przez pociąg granicy z Kazachstanem, na terenie Kazachstanu, natomiast w przypadku linii północnej – albo w sytuacji przekroczenia granicy z Mongolią, wówczas na terenie Mongolii, albo w sytuacji przekroczenia granicy z Rosją – na terenie Rosji, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, Spółka nie powinna otrzymać od Spółki Y faktury dokumentującej ww. transakcje z wykazanym podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin