Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.379.2020.4.BB
z 2 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 listopada 2020 r. (data wpływu – 19 listopada 2020 r.), uzupełnionym 03 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności w ramach usługi sekurytyzacji:

• w części dotyczącej nabycia wierzytelności już wymagalnych, zagrożonych nieściągalnością – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej nabycia wierzytelności wymagalnych, niespornych, pozbawionych wad prawnych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności w ramach usługi sekurytyzacji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 21 stycznia 2021 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.903.2020.4.ICZ, 0111-KDIB2-3.4014.379.2020.3.BB wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 03 lutego 2021 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (dalej: Wnioskodawca lub Fundusz) jest osobą prawną, wpisaną do właściwego rejestru funduszy inwestycyjnych, utworzoną zgodnie z przepisami ustawy o funduszach inwestycyjnych. Wnioskodawca jest zarządzany przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych X. S.A., będące z mocy prawa organem Funduszu. Wnioskodawca jest niestandaryzowanym sekurytyzacyjnym funduszem inwestycyjnym zamkniętym, działającym zgodnie z przepisami ustawy o funduszach oraz statutu nadanego mu przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych.

W ramach prowadzonej działalności Fundusz emituje certyfikaty inwestycyjne dystrybuowane do podmiotów zewnętrznych. Środki pozyskane ze sprzedaży certyfikatów inwestycyjnych lokowane są przez Wnioskodawcę w określone kategorie lokat. Główną kategorią lokat Funduszu są lokaty w postaci wierzytelności.

Celem statutowym Wnioskodawcy jest osiąganie przychodów z jego lokat netto, a co za tym idzie – wzrost wartości aktywów Wnioskodawcy w wyniku wzrostu wartości lokat oraz osiąganie zysku ze zbywania lokat. Zysk jest także osiągany przez Fundusz z przychodów uzyskiwanych z tytułu windykacji wierzytelności, które powiększają wartość aktywów netto Wnioskodawcy, a co za tam idzie – powiększa się również wartość wyemitowanych certyfikatów inwestycyjnych. Uzyskane w ww. sposób przychody są wypłacane uczestnikom Wnioskodawcy w ramach umorzenia certyfikatów inwestycyjnych (realizowanego na żądanie uczestników).

W dniu 20 czerwca 2017 r. Wnioskodawca zawarł z innym niestandaryzowanym sekurytyzacyjnym funduszem inwestycyjnym zamkniętym umowę subpartycypacji (dalej: Umowa subpartycypacji), na mocy której fundusz ten, działając w ramach ww. umowy jako inicjator (dalej: Inicjator), zobowiązał się przekazywać na rzecz Wnioskodawcy świadczenia otrzymane z – nabytych wcześniej od innego podmiotu (dalej: Wierzyciel pierwotny) przez Inicjatora – pozbawionych wad prawnych, niespornych i wymagalnych wierzytelności pieniężnych względem osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych (dalej: Dłużnicy), w tym wierzytelności zabezpieczonych hipotecznie (dalej: Wierzytelności).

W zamian za prawo do ww. świadczeń na podstawie Umowy subpartycypacji Wnioskodawca zapłacił na rzecz Inicjatora ustaloną cenę. Środki na jej zapłatę zostały pozyskane przez Wnioskodawcę w szczególności z emisji certyfikatów inwestycyjnych oraz w wyniku transakcji zbycia aktywów i środków uzyskanych z posiadanych portfeli wierzytelności, które nabył w szczególności z emisji poprzednich serii certyfikatów inwestycyjnych.

Zgodnie z postanowieniami Umowy subpartycypacji, w okresie jej obowiązywania Wnioskodawca ma prawo żądać od Inicjatora zawarcia umowy cesji wierzytelności objętych tą umową, a Inicjator zobowiązał się do zawarcia takiej umowy. W takim przypadku cena zapłacona w odniesieniu do danej wierzytelności na podstawie Umowy subpartycypacji ma stanowić cenę z tytułu jej nabycia i być zaliczona na jej poczet.

Z uwagi na wystosowane przez Wnioskodawcę wobec Inicjatora żądanie zawarcia ww. umowy cesji, Wnioskodawca i Inicjator zamierzają zawrzeć umowę przelewu Wierzytelności w ramach procesu sekurytyzacji (dalej: Umowa sekurytyzacji), w związku z zawarciem której rozwiązana zostanie Umowa subpartycypacji.

W ramach Umowy sekurytyzacji dojdzie w szczególności do przeniesienia Wierzytelności, za wynagrodzeniem, przez Inicjatora na rzecz Wnioskodawcy. Wynagrodzenie należne Inicjatorowi w zamian za przelew Wierzytelności na podstawie Umowy sekurytyzacji zostanie określone jako określony procent wartości Wierzytelności. W rezultacie, cena za Wierzytelności należna od Funduszu na podstawie Umowy sekurytyzacji będzie niższa od wartości Wierzytelności (wystąpi dyskonto). Jak wcześniej wskazano, wynagrodzenie zapłacone przez Wnioskodawcę na rzecz Inicjatora na podstawie Umowy subpartycypacji zostanie zaliczone na poczet rozliczenia wynagrodzenia na podstawie Umowy sekurytyzacji. W rezultacie, Fundusz i Inicjator uznają wynagrodzenie należne od Wnioskodawcy na podstawie Umowy sekurytyzacji za uiszczone w całości.

Umowa sekurytyzacji regulować będzie obowiązki Inicjatora i Funduszu w odniesieniu do Wierzytelności. W szczególności, będzie ona przewidywać, że w przypadku dokonania przez Dłużników spłaty na rachunek Inicjatora całości lub części Wierzytelności oraz w przypadku dokonania spłaty przez Dłużników na rachunek Wierzyciela pierwotnego i następnie przekazania takiej spłaty przez Wierzyciela pierwotnego, Inicjator zobowiąże się do przekazania na rzecz Funduszu otrzymanych środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy, wraz z dokładnym oznaczeniem Dłużnika i Wierzytelności, której spłata dotyczy. Także całość dokumentacji dotyczącej Wierzytelności zostanie przekazana przez Inicjatora do Funduszu.

Z kolei Fundusz z dniem zawarcia Umowy sekurytyzacji stanie się samodzielnym administratorem danych osobowych Dłużników oraz zobowiąże się do wysłania Dłużnikom w imieniu Inicjatora pisemnego zawiadomienia o przelewie Wierzytelności. Umowa sekurytyzacji będzie także określać jego zobowiązania w stosunku do Wierzytelności, które mogłyby mieć wpływ na sytuację/pozycję Inicjatora. Przykładowo, Wnioskodawca zobowiąże się do podejmowania działań windykacyjnych z należytą starannością profesjonalisty, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa, dobrymi obyczajami i z zachowaniem dobrego imienia i reputacji Inicjatora i Wierzyciela pierwotnego, a także do niezwłocznego wstąpienia do toczących się postępowań sądowych w miejsce procesowe Inicjatora (albo Wierzyciela pierwotnego), o ile będzie to prawnie dopuszczalne. W wypadku braku możliwości wstąpienia do danego postępowania w miejsce Inicjatora (albo Wierzyciela pierwotnego), Inicjator będzie dalej działał w tym postępowaniu w celu uzyskania tytułu egzekucyjnego przeciwko Dłużnikowi. Umowa sekurytyzacji stanowiła będzie także o zobowiązaniu Funduszu do niezwłocznego wstąpienia do toczących się postępowań egzekucyjnych w miejsce Inicjatora (albo Wierzyciela pierwotnego), o ile będzie to dopuszczalne przez przepisy prawa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, m.in. że:

• przedmiotem Umowy sekurytyzacji będą wierzytelności wymagalne, niesporne, pozbawione wad prawnych, zatem w dacie nabycia przez Fundusz wierzytelności będą one stanowiły wierzytelności wymagalne;
• na dzień przeniesienia wierzytelności na podstawie Umowy sekurytyzacji mogą istnieć przesłanki do uznania poszczególnych wierzytelności za zagrożone nieściągalnością; przy czym, zawarcie Umowy sekurytyzacji będzie w pełni zgodne z zasadami wynikającymi z ustawy o funduszach, w szczególności nie będzie naruszało zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego Funduszu;
• opisany we wniosku przelew wierzytelności w ramach Umowy sekurytyzacji nastąpi w wykonaniu umowy sprzedaży, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych; wobec powyższego, zrealizowana w ten sposób sprzedaż wyjściowo objęta będzie zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
  
  

Ze względu na zakres niniejszej interpretacji nie przywołano powyżej tej części uzupełnienia, która odnosi się wyłącznie do zagadnień dotyczących podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy przelew Wierzytelności na podstawie Umowy sekurytyzacji będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na dokonanie przelewu Wierzytelności przez Inicjatora w ramach usługi zwolnionej z podatku od towarów i usług świadczonej na jego rzecz przez Fundusz, przelew ten nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

W ocenie Wnioskodawcy, przelewy Wierzytelności przez Inicjatora na rzecz Wnioskodawcy dokonane w ramach usługi sekurytyzacji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższa konkluzja wynika z faktu, że przelewy Wierzytelności będą następowały w ramach świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Inicjatora usługi, która będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Przedmiot opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określony został w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przepis ten zawiera zamkniętą listę czynności, które mogą podlegać tej daninie (tzw. zasada numerus clausus), w szczególności sprzedaż praw majątkowych (do których zalicza się wierzytelności). W konsekwencji, opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych są wyłącznie umowy/czynności wskazane w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a czynności nieprzewidziane wprost w tym przepisie nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z kolei art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub też, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (z pewnymi wyjątkami, które nie mają w tym przypadku zastosowania).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przelewy Wierzytelności przez Inicjatora na rzecz Wnioskodawcy stanowić będą usługę w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługa ta, zdaniem Wnioskodawcy, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

Biorąc zatem pod uwagę, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do przelewu Wierzytelności przez Inicjatora na rzecz Wnioskodawcy w ramach sekurytyzacji Wierzytelności, która z perspektywy podatku od towarów i usług stanowić będzie usługę podlegającą zwolnieniu z podatku od towarów i usług, a przelewy Wierzytelności będą jednym z głównych jej elementów, to przelew Wierzytelności nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał liczne interpretacje indywidualne.

Ze względu na zakres niniejszej interpretacji przedstawiono powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnień dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części uznano za nieprawidłowe, natomiast w części za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 01 marca 2021 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.903.2020.5.ICZ.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Jak wynika z przywołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiedziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tytułu tej czynności z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu).

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawarł z innym niestandaryzowanym sekurytyzacyjnym funduszem inwestycyjnym zamkniętym (dalej: Inicjator) umowę subpartycypacji, na mocy której fundusz ten, działając w ramach ww. umowy, zobowiązał się przekazywać na rzecz Wnioskodawcy świadczenia otrzymane z – nabytych wcześniej od innego podmiotu – pozbawionych wad prawnych, niespornych i wymagalnych wierzytelności pieniężnych względem osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych, w tym wierzytelności zabezpieczonych hipotecznie.

Wnioskodawca i Inicjator zamierzają zawrzeć umowę przelewu Wierzytelności w ramach procesu sekurytyzacji (dalej: Umowa sekurytyzacji), w związku z zawarciem której rozwiązana zostanie Umowa subpartycypacji.

W ramach Umowy sekurytyzacji dojdzie w szczególności do przeniesienia Wierzytelności, za wynagrodzeniem, przez Inicjatora na rzecz Wnioskodawcy. przedmiotem Umowy sekurytyzacji będą wierzytelności wymagalne, niesporne, pozbawione wad prawnych, zatem w dacie nabycia przez Wnioskodawcę wierzytelności będą one stanowiły wierzytelności wymagalne. Na dzień przeniesienia wierzytelności na podstawie Umowy sekurytyzacji mogą istnieć przesłanki do uznania poszczególnych wierzytelności za zagrożone nieściągalnością.

Opisany we wniosku przelew wierzytelności w ramach Umowy sekurytyzacji nastąpi w wykonaniu umowy sprzedaży, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania opisanego we wniosku przelewu wierzytelności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisana we wniosku planowana transakcja (dokonywana w ramach umowy sekurytyzacji) podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 01 marca 2021 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.903.2020.5.ICZ w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził że:

• czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Inicjatora na podstawie Umowy sekurytyzacji, których przedmiotem będą wierzytelności już wymagalne, zagrożone nieściągalnością, w stosunku do których prowadzone będą postępowania egzekucyjne oraz sądowe stanowiące tzw. wierzytelności trudne, nie będą stanowić ani dostawy towarów, ani świadczenia usług i w konsekwencji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
• czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Inicjatorów na podstawie Umowy sekurytyzacji, których przedmiotem będą wierzytelności wymagalne, niesporne, pozbawione wad prawnych stanowić będą świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT jednakże korzystające – w myśl art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy – ze zwolnienia od podatku.
  
  

Biorąc pod uwagę uregulowania przedstawione w interpretacji z zakresu podatku od towarów i usług – wg których omawiana transakcja nabycia wierzytelności w ramach umowy sekurytyzacji w części dotyczącej wierzytelności wymagalnych, zagrożonych nieściągalnością nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – Organ interpretacyjny nie może w całości potwierdzić stanowiska Wnioskodawcy, zajętego do pytania nr 2, w którym to stanowisku Wnioskodawca uważa, że przedmiotowa transakcja w całości nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Skoro przedmiotowa transakcja w części dotyczącej wierzytelności wymagalnych, zagrożonych nieściągalnością nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jest poza zakresem uregulowań zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług (nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług), to w tej części nie będzie miał zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem w tej części umowa sekurytyzacji będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Z kolei czynności sprzedaży wierzytelności w ramach umowy sekurytyzacji, w części w której przedmiotem sprzedaży będą wierzytelności wymagalne, niesporne, pozbawione wad prawnych, skoro stanowić będą świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czynności te będą wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.