Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.929.2020.2.EJU
z 2 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2020 r. (data wpływu 9 grudnia 2020 r.) uzupełniony pismem z 22 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.) oraz pismem z 22 stycznia 2021 r. (data wpływu 25 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy o VAT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy o VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.) będący odpowiedzią na wezwanie organu z 20 stycznia 2021 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.929.2020.1.EJU. oraz pismem z 22 stycznia 2021 r. (data wpływu 25 stycznia 2021 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W styczniu 2021 roku Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest z wykształcenia pedagogiem współpracującym z organizacjami pozarządowymi na rzecz pracy z młodzieżą i społecznością lokalną.

Głównym obszarem działalności zawodowej będzie dla Wnioskodawcy „pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania” (PKD: 88.99.Z).

Ze względu na swoje kompetencje i kwalifikacje formalne Wnioskodawca jednak dodatkowo w ramach działalności gospodarczej zamierza zajmować się mediacjami sądowymi i pozasądowymi oraz działalnością związaną z zarządzaniem projektami o tematyce społecznej, dofinansowywanych z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z UE (włączając w to również samodzielne sporządzanie wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie).

Działalność mediacyjna zaszeregowania jest w klasyfikacji kodów PKD pod numerem 69.10.Z (działalność prawnicza), w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca nie planuje jednak świadczyć usług prawnych ani żadnych form doradztwa.

Planowana działalność mediacyjna wpisuje się – zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) – w usługi arbitrażowe i pojednawcze, które mają symbol PKWiU 69.10.17.0, sam mediator natomiast – w rozumieniu Wnioskodawcy i planowanej działalności – będzie specjalistą ds. społecznych, któremu przypisano wg. klasyfikacji zawodów i specjalności kod 244504.

Działalność mediacyjna będzie realizowana na wniosek urzędów, instytucji lub osób fizycznych i będzie polegała na pomocy stronom, za ich zgodą, w rozwiązaniu bez przemocy istniejącego między nimi konfliktu i osiągnięciu porozumienia.

Drugie pytanie dotyczy działalności związanej z przygotowaniem i zarządzaniem projektami społecznymi. Wpisuje się ona – w klasyfikacji kodów PKD – pod numer 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”.

Planowane przez Wnioskodawcę usługi nie będą jednak miały charakteru doradztwa, a będą jedynie stanowić bezpośrednią pomoc dla osób fizycznych, organizacji pozarządowych i innych jednostek w zakresie realizacji i zarządzania (kierowania) projektami o tematyce społecznej. W ramach planowanych działań aktywność Wnioskodawcy ukierunkowana będzie m.in. na: kierowanie i koordynację projektów (koordynacja merytoryczna), kontakt z organizacjami lub instytucjami zaangażowanymi bezpośrednio lub pośrednio przy realizacji projektu, zarządzanie planowanymi działaniami projektowymi, przygotowanie organizacyjne działań realizowanych w ramach projektów, prowadzenie dokumentacji projektów, przygotowanie wniosków o płatność, sprawozdawczość, monitoring i ewaluację projektów. Działania te nie będą miały charakteru doradztwa, będą natomiast polegały na odpowiedzialnym i osobistym ich realizowaniu i zarządzaniu z pozycji członka zespołu projektowego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. W ramach planowanej i realizowanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej Wnioskodawca nie będzie na żadnym jej etapie świadczył usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Opisywana sytuacja i działalność zgodnie z PKD podlega pod usługi prawnicze i doradcze, ale Wnioskodawca nie zamierza świadczyć tych usług – zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym w piśmie z dnia 9 grudnia 2020 r. – co zdaniem Wnioskodawcy oznacza, że nie podlega wykluczeniu o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Zdarzenie 1.: Czy w opisanym powyżej przypadku przez Wnioskodawcę – mediacja, jako usługa specjalisty ds. społecznych zarejestrowana pod PKD 69.10.Z będzie podmiotowo zwolniona z podatku VAT, wg ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. – art. 113 ust. 1, jeśli mediator faktycznie wykonuje inne usługi niż prawnicze czy doradcze?

Zdarzenie 2.: Czy w opisanym powyżej przypadku przez Wnioskodawcę – działalność związana z przygotowaniem i zarządzaniem projektami społecznymi ujęta w klasyfikacji kodów PKD – pod numer 70.22.Z będzie podmiotowo zwolniona z podatku VAT, wg ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. – art. 113 ust. 1?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W obu przypadkach zdaniem Wnioskodawcy podmiotowe zwolnienie z podatku VAT w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. wydaje się być uzasadnione i prawidłowe.

W przypadku mediacji planowana działalność nie będzie miała charakteru doradztwa, ani usług prawniczych. Opisywana sytuacja jest zbieżna z przypadkami, w których wydano interpretację potwierdzające poprawność wykładni prawnej i podatkowej w opisywanych przypadkach.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne: 0112-KDIL2-2.4012.505.2019.2.EW, IBPP1/4512-872/15/MS, 0115-KDIT1-1.4012.55.2017.1.BS, ILPP1/4512-1-165/16-5/NS.

W przypadku działalności związanej z przygotowaniem i zarządzaniem projektami społecznymi, planowana aktywność również nie będzie opierała się na doradztwie, a na czynnym i osobistym udziale w działaniach projektowych polegających na koordynowaniu i zarządzaniu działaniami projektowymi. Opisywana sytuacja jest zbieżna z przypadkami, w których wydano interpretację potwierdzające poprawność wykładni prawnej i podatkowej w opisywanych przypadkach.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. 0114-KDIP1-3.4012.522.2020.2.KK, 2461-IBPP1.4512.969.2016.1.LSz, 0111-KDIB3-3.4012.208.2019.1.WR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   –jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności – art. 113 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast, stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie,
4. ściągania długów, w tym factoringu.
   
   

W związku z powyższym należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu przedstawionej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest z wykształcenia pedagogiem współpracującym z organizacjami pozarządowymi na rzecz pracy z młodzieżą i społecznością lokalną. W styczniu 2021 roku zamierza rozpocząć działalność gospodarczą, której głównym obszarem działalności będzie „pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania” (PKD: 88.99.Z). Wnioskodawca dodatkowo w ramach działalności gospodarczej zamierza zajmować się mediacjami sądowymi i pozasądowymi oraz działalnością związaną z zarządzaniem projektami o tematyce społecznej, dofinansowywanych z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z UE. Jak podał Wnioskodawca działalność mediacyjna zaszeregowania jest w klasyfikacji kodów PKD pod numerem 69.10.Z (działalność prawnicza). Z informacji zawartych we wniosku wynika również, że w przypadku mediacji planowana działalność nie będzie miała charakteru doradztwa, ani usług prawniczych. Działalność mediacyjna będzie realizowana na wniosek urzędów, instytucji lub osób fizycznych i będzie polegała na pomocy stronom, za ich zgodą, w rozwiązaniu bez przemocy istniejącego między nimi konfliktu i osiągnięciu porozumienia. Natomiast działalność Wnioskodawcy związana z przygotowaniem i zarządzaniem projektami społecznymi wpisuje się w klasyfikacji kodów PKD – pod numer 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”. Usługi te jak twierdzi Wnioskodawca również nie będą miały charakteru doradztwa, a będą jedynie stanowić bezpośrednią pomoc dla osób fizycznych, organizacji pozarządowych i innych jednostek w zakresie realizacji i zarządzania (kierowania) projektami o tematyce społecznej.

Przedstawione przez Wnioskodawcę wątpliwości dotyczą prawa do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy.

Okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że wątpliwość tą budzi możliwość korzystania ze zwolnienia w powiązaniu z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit a i b ustawy w sytuacji świadczenia usług mediacyjnych oraz usług związanych z przygotowaniem i zarządzaniem projektami społecznymi.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że jak wynika z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit a i b wyłączenie ze zwolnienia dotyczy podatników świadczących usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa (z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego). Jak jednak zostało jednoznacznie wskazane w opisie sprawy Wnioskodawca nie będzie świadczył usług prawnych i doradczych ani innych czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W kontekście mediacji należy wyjaśnić, że pojęcie to zostało w internetowym Słowniku Języka Polskiego zdefiniowane jako „pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia”.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2018 r., poz. 227) umieszcza zawód mediatora (oznaczonego nr 263502) w grupie elementarnej „specjaliści do spraw społecznych” w ramach grupy średniej „Specjaliści z dziedzin społecznych i religijnych”. Specjaliści z dziedziny prawa sklasyfikowani są jako odrębna grupa średnia.

Świadczenie usług mediacji, czyli pośredniczenie w sporze mające na celu ułatwienie stronom dojście do porozumienia, nie stanowi usług doradztwa, ani usług prawniczych, bowiem mediator nie doradza stronom konfliktu, lecz pomaga zwaśnionym stronom w dobrowolnym osiągnięciu ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia w spornych kwestiach.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia „doradztwo”. W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, w różnych zakresach, np. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne i inne, w tym także udzielanie porad, opinii i wyjaśnień.

W związku z brakiem w ustawie definicji doradztwa celowe jest odwołanie się do wykładni językowej. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradzić – doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast w myśl wskazanego Słownika, „doradca” to ten, kto udziela porad. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad w różnych dziedzinach, np. ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się osobę, która udziela porad, doradza. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko, z położeniem głównego nacisku na czynność udzielania porad, wskazywania rozwiązań, sposobów postępowania w jakiejś sprawie.

Podobnie jak w przypadku usług doradztwa, ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i polubowne, oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Analiza przedstawionych okoliczności stanu sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro Wnioskodawca zamierza świadczyć od stycznia 2021 r. wskazane we wniosku usługi mediacji a także usługi związane przygotowaniem i zarządzaniem projektami społecznymi, niestanowiących − jak wynika z wniosku – usług doradztwa, ani usług prawniczych, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT do momentu gdy wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Wnioskodawca świadcząc usługi mediacyjne oraz usługi związane z przygotowaniem i zarządzaniem projektami społecznymi będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie i według zasad określonych w wyżej cytowanych przepisach, jeśli świadcząc usługi wskazane w opisie sprawy wykonuje inne usługi niż usługi prawnicze czy doradcze oraz nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
4. Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
   
   

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.