Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.977.2020.2.MKA
z 25 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2020 r. (data wpływu 27 grudnia 2020 r.), uzupełnionym w dniach 11 i 22 lutego 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej wydatków na zakup baterii łazienkowych i kuchennej,
• prawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 8 lutego 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.977.2020.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 8 lutego 2021 r., natomiast 11 i 22 lutego 2021 r. do tut. Organu wpłynęły odpowiedzi na ww. wezwanie, w których Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od dziecka jest osobą niepełnosprawną ruchowo-neurologicznie, niezdolną do samodzielnej egzystencji. Z powodu choroby porusza się na wózku inwalidzkim, czasem po mieszkaniu o kulach oraz wymaga pomocy osób trzecich podczas wykonywania codziennych czynności. Wnioskodawczyni w lutym 2020 r. zamieszkała z mężem w mieszkaniu, które wymagało wykończenia ze stanu deweloperskiego oraz dostosowania go do podstawowych potrzeb życiowych Zainteresowanej, aby mogła poruszać się po nim swobodnie.

W mieszkaniu dostosowano w szczególności:

• płytki w połowie mieszkania są antypoślizgowe, ułatwiające poruszanie i zmniejszające ryzyko przewrócenia, zamontowane bez progów, aby Wnioskodawczyni mogła swobodnie poruszać się przez drzwi,
• w drugiej części mieszkania zamontowane są panele z wyciszającymi podkładami, aby nie było słychać jak Wnioskodawczyni porusza się o kulach/na wózku,
• płytki i panele są położone w taki sposób, że nie ma różnicy wysokości pomiędzy nimi, a w przestrzeń dylatacyjną zamontowano specjalną listwę, przez którą nie można się potknąć, niezauważalnie przejeżdża się przez nią wózkiem,
• kuchnię, gdyż zrezygnowano z szafek wiszących i podblatowych na rzecz droższych szuflad, aby wszystkie szafki były dostępne dla Wnioskodawczyni z poziomu wózka, wysokość szafek została dopasowana, aby Wnioskodawczyni mogła swobodnie korzystać z blatu, zakupiono wolnostojącą kuchnię, aby Zainteresowana mogła swobodnie do niej podjechać,
• specjalny stół, aby Wnioskodawczyni mogła swobodnie z niego korzystać podczas posiłków i nic nie przeszkadzało w dosunięciu się do niego,
• meble w pokoju zostały wykonane również na zamówienie, z drzwiczkami otwieranymi na wysokości Wnioskodawczyni, gdyż te gotowe były albo za niskie, albo za wysokie do korzystania z wysokości wózka oraz niestabilne w sytuacji konieczności oparcie się o nie,
• sypialnię poprzez montaż szafy na zamówienie z półkami i wieszakami dostępnymi dla Wnioskodawczyni, z dopasowanym progiem, aby Zainteresowana mogła lepiej dostać się do tylnych części szafy,
• zakupiono specjalne, wyższe łóżko wraz z dedykowanym do niego materacem przeciwodleżynowym, dzięki takiemu połączeniu Wnioskodawczyni może przenieść się z wózka na łóżko bez różnicy wysokości,
• w łazience zamontowano obniżoną wannę, uchwyt pomagający wyjść z wanny, dzięki czemu z pomocą męża Zainteresowana jest w stanie wykonać codzienne mycie; wybór toalety sprawił najwięcej problemów, gdyż małżonkowie nie mogli znaleźć ,takiej o odpowiedniej wysokości, zakupiono zatem toaletę wolnostojącą, do której Wnioskodawczyni ma swobodny dojazd wózkiem; szafka wraz z nakładaną umywalką jest krótka i szeroka, zamontowana niżej niż zwykle, specjalnie dla Zainteresowanej,
• w mieszkaniu wszystkie baterie łazienkowe i kuchenna zostały wybrane tak, aby Wnioskodawczyni z posiadanym obniżonym napięciem mięśniowym mogła swobodnie odkręcać i zakręcać wodę w kranie,
• drzwi i klamki zostały wybrane i zamontowane w taki sposób, aby Wnioskodawczyni mogła bez problemu je otwierać i zamykać z poziomu wózka.
  
  

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowana podała następujące informacje.

1. Ostatnie orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane xx października 20xx r., Wnioskodawczynię zaliczono do znacznego stopnia niepełnosprawności. Przyczyny niepełnosprawności to (…). Niepełnosprawność istnieje od wczesnego dzieciństwa (Wnioskodawczyni od 20xx r. posiada ciągle orzeczenia o niepełnosprawności, wcześniej jako dziecko, później jako osoba dorosła), a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od xx lipca 20xx r.
2. Wydatki poniesione na:
   1. zakup płytek antypoślizgowych stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - płytki są antypoślizgowe i ułatwiają poruszanie się bez ślizgania i ewentualnego przewrócenia;
   2. zakup podkładów wyciszających (akustycznych) pod panele stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - podkłady wyciszające umożliwiają cichsze poruszanie się i zapewniają komfort psychiczny, że nie wszyscy muszą słyszeć gdy Wnioskodawczyni chodzi;
   3. zakup listwy łączeniowej pomiędzy płytkami i panelami stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - dzięki specjalnej listwie nie ma różnicy poziomów przy łączeniu i zapobiega to ewentualnemu przewróceniu się podczas chodzenia oraz potrzebie podnoszenia przednich kółek wózka przy przejeżdżaniu przez listwę;
   4. zakup mebli kuchennych na wymiar stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - meble zostały wykonane na zamówienie, są tylko szuflady dolne, umożliwiające wyciąganie z nich, bez nadmiernej potrzeby schylania się; dostosowany do wzrostu Wnioskodawczyni wzmocniony blat kuchenny;
   5. zakup mebli pokojowych na wymiar stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - takie meble są stabilne i Wnioskodawczyni może bezpiecznie oprzeć się o nie podczas próby samodzielnego chodzenia po mieszkaniu;
   6. zakup szafy na wymiar stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - taki mebel jest stabilny, Wnioskodawczyni może bezpiecznie oprzeć się o niego, o drzwi, dzięki praktycznie zerowemu progowi może wjechać wózkiem do szafy i wyciągnąć rzeczy bez pomocy osób trzecich;
   7. zakup podwyższonego łóżka oraz materaca przeciwodleżynowego stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - wysokość jest dopasowana tak, aby Wnioskodawczyni mogła bez różnicy poziomów przejść z wózka na łóżko oraz bez potrzeby nadmiernego schylania usiąść na nim, dodatkowo materac przeciwodleżynowy zapobiega tworzeniu się napięć mięśniowych, które mogłyby nasilać chorobę podstawową;
   8. zakup wanny, uchwytu pomagającego wyjście z wanny, toalety oraz szafki z umywalką stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - wszystkie urządzenia zostały dopasowane tak, aby ich wysokość była kompatybilna z wysokością Wnioskodawczyni na wózku umożliwiając Zainteresowanej tym samym jak największą samodzielność podczas wykonywania higieny osobistej z jak najmniejszą pomocą;
   9. zakup drzwi, klamek i ościeżnic stanowi wydatek na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych - szerokość drzwi jest dostosowana do szerokości wózka, jest jeszcze przestrzeń dookoła, Wnioskodawczyni może łatwo obrócić się wózkiem w drzwiach, drzwi łatwo chodzą, klamki zostały zamontowane na takiej wysokości, aby Zainteresowana mogła łatwo z nich skorzystać z wysokości wózka.
3. Wskazane wydatki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie.
4. Wnioskodawczyni posiada dokumenty potwierdzające poniesione wydatki wyżej wymienione zawierające dane identyfikujące Wnioskodawczynię, sprzedającego towar, rodzaj zakupionego towaru i kwotę zapłaty (faktury).
   
   

Zakup baterii łazienkowej i kuchennej nie stanowi wydatku na przystosowanie lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z wykończeniem mieszkania, mające na celu ułatwienie wykonywania czynności życiowych, uprawniają do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 w zakresie:

1. zakupu płytek antypoślizgowych,
2. zakupu podkładów wyciszających (akustycznych) pod panele,
3. zakupu paneli podłogowych,
4. zakupu listwy łączeniowej pomiędzy płytkami i panelami,
5. zakupu mebli kuchennych na wymiar,
6. zakupu mebli pokojowych na wymiar,
7. zakupu szafy na wymiar,
8. zakupu podwyższonego łóżka oraz materaca przeciwodleżynowego,
9. zakupu wanny, uchwytu pomagającego wyjść z wanny, toalety oraz szafki z umywalką,
10. zakupu baterii łazienkowych i kuchennej,
11. zakupu drzwi, klamek i ościeżnic.
    
    

Zdaniem Wnioskodawczyni, gdyby Zainteresowana była osobą pełnosprawną nie byłoby potrzeby adaptowania całego mieszkania pod schorzenia Wnioskodawczyni. Można byłoby skorzystać z gotowych, łatwo dostępnych produktów. Dla osób pełnosprawnych nie doświadczonych systematycznie trudnościami życia codziennego wiele z tych zakupów może wydawać się zbyteczne. W sytuacji Wnioskodawczyni przybliżeniem do normalności było jak największe umożliwienie wykonywania samodzielnie podstawowych czynności i w jak najmniejszym stopni korzystanie z pomocy męża, co udało się osiągnąć poprzez poniesienie wydatków opisanych powyżej. W swojej sytuacji zdrowotnej Wnioskodawczyni prosi o potraktowanie poniesionych wydatków udokumentowanych fakturami jako związanych z ułatwieniem czynności życiowych i na skorzystanie z ulgi podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej wydatków na zakup baterii łazienkowych i kuchennej,
• prawidłowe w pozostałym zakresie.
  
  

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Zgodnie z przepisem art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na m.in.:

• adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy);
• zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego (art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy).
  
  

Jak stanowi art. 26 ust. 7b ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie – art. 26 ust. 13a ustawy.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od dziecka jest osobą niepełnosprawną ruchowo-neurologicznie, niezdolną do samodzielnej egzystencji. Ostatnie orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane xx października 20xx r., Wnioskodawczynię zaliczono do znacznego stopnia niepełnosprawności, przyczyny niepełnosprawności to (…). ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od xx lipca 20xx r. Wnioskodawczyni z powodu choroby porusza się na wózku inwalidzkim, czasem po mieszkaniu o kulach oraz wymaga pomocy osób trzecich podczas wykonywania codziennych czynności. Wnioskodawczyni w lutym 2020 r. zamieszkała z mężem w mieszkaniu, które wymagało wykończenia ze stanu deweloperskiego oraz dostosowania go do podstawowych potrzeb życiowych Zainteresowanej, aby mogła poruszać się po nim swobodnie.

W ramach przystosowania mieszkania do potrzeb Wnioskodawczyni poniesiono następujące wydatki stanowiące wydatki na przystosowanie lokalu mieszkalnego dla potrzeb Wnioskodawczyni, które wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych:

1. zakup płytek antypoślizgowych - płytki są antypoślizgowe i ułatwiają poruszanie się bez ślizgania i ewentualnego przewrócenia;
2. zakup podkładów wyciszających (akustycznych) pod panele - podkłady wyciszające umożliwiają cichsze poruszanie się i zapewniają komfort psychiczny, nie wszyscy muszą słyszeć gdy Wnioskodawczyni chodzi;
3. zakup listwy łączeniowej pomiędzy płytkami i panelami - dzięki specjalnej listwie nie ma różnicy poziomów przy łączeniu i zapobiega to ewentualnemu przewróceniu się podczas chodzenia oraz potrzebie podnoszenia przednich kółek wózka przy przejeżdżaniu przez listwę;
4. zakup mebli kuchennych na wymiar - meble zostały wykonane na zamówienie, są wyposażone tylko w dolne szuflady, umożliwiające wyciąganie z nich, bez nadmiernej potrzeby schylania się, dostosowany do wzrostu Wnioskodawczyni wzmocniony blat kuchenny;
5. zakup mebli pokojowych na wymiar - takie meble są stabilne i Wnioskodawczyni może bezpiecznie oprzeć się o nie podczas próby samodzielnego chodzenia po mieszkaniu;
6. zakup szafy na wymiar - taki mebel jest stabilny, Wnioskodawczyni może bezpiecznie oprzeć się o niego, o drzwi, dzięki praktycznie zerowemu progowi może wjechać wózkiem do szafy i wyciągnąć rzeczy bez pomocy osób trzecich;
7. zakup podwyższonego łóżka oraz materaca przeciwodleżynowego - wysokość jest dopasowana tak, aby Wnioskodawczyni mogła bez różnicy poziomów przejść z wózka na łóżko oraz bez potrzeby nadmiernego schylania usiąść na nim, dodatkowo materac przeciwodleżynowy zapobiega tworzeniu się napięć mięśniowych, które mogłyby nasilać chorobę podstawową,
8. zakup wanny, uchwytu pomagającego wyjście z wanny, toalety oraz szafki z umywalką - wszystkie urządzenia zostały dopasowane tak, aby ich wysokość była kompatybilna z wysokością Wnioskodawczyni na wózku umożliwiając Zainteresowanej jak największą samodzielność podczas wykonywania higieny osobistej z jak najmniejszą pomocą,
9. zakup drzwi, klamek i ościeżnic - szerokość drzwi jest dostosowana do szerokości wózka, jest jeszcze przestrzeń dookoła, Wnioskodawczyni może łatwo obrócić się wózkiem w drzwiach, drzwi łatwo chodzą, klamki zostały zamontowane na takiej wysokości, aby Zainteresowana mogła łatwo z nich skorzystać z wysokości wózka.
   
   

Ponadto zakupiono baterie łazienkowe i kuchenną, których zakup nie stanowi wydatku na przystosowanie lokalu mieszkalnego.

Wydatki te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawczyni posiada dokumenty potwierdzające poniesienie wyżej wymienionych wydatków zawierające dane identyfikujące Wnioskodawczynię, sprzedającego towar, rodzaj zakupionego towaru i kwotę zapłaty (faktury).

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Co do zasady odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Rozpatrując kolejne warunki umożliwiające możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię z odliczenia od dochodu poniesionych wydatków, o których mowa we wniosku w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, wskazać należy co następuje.

W celu przystosowania mieszkania oraz jego wyposażenia do indywidualnych potrzeb, które wynikają z posiadanej przez Zainteresowaną niepełnosprawności i ułatwiają wykonywanie czynności życiowych, Wnioskodawczyni poniosła wydatki na:

1. zakupu płytek antypoślizgowych,
2. zakupu podkładów wyciszających (akustycznych) pod panele,
3. zakupu paneli podłogowych,
4. zakupu listwy łączeniowej pomiędzy płytkami i panelami,
5. zakupu mebli kuchennych na wymiar,
6. zakupu mebli pokojowych na wymiar,
7. zakupu szafy na wymiar,
8. zakupu podwyższonego łóżka oraz materaca przeciwodleżynowego,
9. zakupu wanny, uchwytu pomagającego wyjść z wanny, toalety oraz szafki z umywalką,
10. zakupu drzwi, klamek i ościeżnic.
    
    

Należy wskazać, że rozpatrując czy wymienione wydatki mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenia użytych w przepisie pojęć adaptacja i wyposażenie.

Zgodnie z językowym znaczeniem termin: adaptacja to przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast wyposażenie to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

Odnosząc się do art. 26 ust. 7a pkt 1 należy wskazać, że przepis ten nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku mieszkalnego) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję.

Stąd też wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawczyni, o których mowa we wniosku, które zostały poniesione przez Zainteresowaną mogą podlegać odliczeniu w ramach, tzw. ulgi rehabilitacyjnej. Z opisu sprawy można wywieść, że ww. wydatki stanowią wydatki na przystosowanie mieszkania, jak i jego wyposażenie, odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawczyni. Z treści wniosku wynika, że przedmiotowe wydatki zostały poniesione stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawczyni, ułatwiających wykonywanie funkcji życiowych Zainteresowanej.

Zatem, na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię dotyczące:

1. zakupu płytek antypoślizgowych,
2. zakupu podkładów wyciszających (akustycznych) pod panele,
3. zakupu paneli podłogowych,
4. zakupu listwy łączeniowej pomiędzy płytkami i panelami,
5. zakupu mebli kuchennych na wymiar,
6. zakupu mebli pokojowych na wymiar,
7. zakupu szafy na wymiar,
8. zakupu podwyższonego łóżka oraz materaca przeciwodleżynowego,
9. zakupu wanny, uchwytu pomagającego wyjść z wanny, toalety oraz szafki z umywalką,
10. zakupu drzwi, klamek i ościeżnic.

można uznać za wydatki, podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te, w kwocie faktycznie poniesionej, Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego za rok podatkowy, w którym wydatki zostały poniesione.

Natomiast wydatków poniesionych na zakup baterii łazienkowych i kuchennej nie można uznać za wydatki, podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wskazała Zainteresowana nie stanowią one wydatków na przystosowanie lokalu mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego. Jeżeli przedstawione we wniosku stany faktyczne będą się różniły od stanów występujących w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.