2021.02.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.492.2020.1.JK
z 18 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2020 r. (data wpływu 21 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe – w zakresie rozliczenia importu towarów na terytorium Polski,
prawidłowe – w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów,
prawidłowe – w zakresie obliczenia i wykazania kwoty podatku należnego,
prawidłowe – w zakresie określenia, czy rozliczenie zamknięcia stanowi dokument celny,
prawidłowe – w zakresie możliwości rozliczenia podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie konieczności rozliczania podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy do wszystkich dokonywanych importów towarów,
prawidłowe – w zakresie utraty możliwości rozliczania podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy w przypadku rozliczenia importu towarów w innym trybie,
prawidłowe – w zakresie wskazania okresu rozliczeniowego, w którym należy rozliczyć podatek należny zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie wskazania momentu prawa do odliczenia podatku naliczonego rozliczonego zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie określenia warunków prawa do odliczenia podatku naliczonego rozliczonego zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie dokumentu, na podstawie którego należy zapłacić podatek należny,
prawidłowe – w zakresie terminu zapłaty podatku należnego z tytułu importu towarów,
prawidłowe – w zakresie dokumentu, na podstawie którego przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: rozliczenia importu towarów na terytorium Polski, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów, obliczenia i wykazania kwoty podatku należnego, określenia, czy rozliczenie zamknięcia stanowi dokument celny, możliwości rozliczenia podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy, konieczności rozliczania podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy do wszystkich dokonywanych importów towarów, utraty możliwości rozliczania podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy w przypadku rozliczenia importu towarów w innym trybie, wskazania okresu rozliczeniowego, w którym należy rozliczyć podatek należny zgodnie z art. 33a ustawy, wskazania momentu prawa do odliczenia podatku naliczonego rozliczonego zgodnie z art. 33a ustawy, określenia warunków prawa do odliczenia podatku naliczonego rozliczonego zgodnie z art. 33a ustawy, określenia dodatkowych warunków niezbędnych w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, dokumentu, na podstawie którego należy zapłacić podatek należny, terminu zapłaty podatku należnego z tytułu importu towarów, dokumentu, na podstawie którego przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (…) (dalej „Spółka”) jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym w Polsce, posiadającym pozwolenie/status upoważnionego przedsiębiorcy w zakresie uproszczenia celne/bezpieczeństwo i ochrona (upoważniony przedsiębiorca AEO typu F – AEOF). Spółka prowadzi działalność w branży lotniczej w zakresie produkcji rozwiązań dedykowanych do wyposażenia statków powietrznych.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka dokonuje między innymi przywozu z krajów trzecich (tj. krajów zlokalizowanych poza Unią Europejską) komponentów wykorzystywanych do produkcji towarów finalnych przeznaczonych do wyposażenia statków lotniczych. W sytuacji objętej złożonym wnioskiem, Spółka obejmuje przywożone komponenty celną procedurą uszlachetniania czynnego. Wytworzone w wyniku procesów uszlachetniania produkty przeznaczone są do sprzedaży na terenie Unii Europejskiej i w krajach trzecich.

W sprawach celnych w imieniu i na rzecz Spółki, w oparciu o stosowne upoważnienie celne, działa przedstawiciel bezpośredni w rozumieniu art. 18 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r., ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013 r., dalej: „UKC”).

W kwietniu 2019 r. Spółka uzyskała pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego (dalej: „Pozwolenie”), zmienionego decyzją z czerwca 2020 r. W Pozwoleniu Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego w szczególności wskazał:

dane dotyczące procesu przetwarzania w ramach procedury uszlachetniania czynnego:
- w Polu 13 – „Towary, które mają zostać objęte procedurą”
- w Polu 14 – „Produkty przetworzone”
- w Polu 21 – „Szczegółowe informacje dotyczące planowanych działań”
w Polu 12 – „Termin zamknięcia procedury”: 24 miesiące
w Polu 18 – „Rozliczenie zamknięcia”: „30 dni od terminu zamknięcia procedury, wskazanego w polu 12 niniejszego pozwolenia”.

W związku z faktem, iż towary wytwarzane pod procedurą uszlachetniania czynnego są dedykowane do wyposażenia statków powietrznych, Spółka zamierza wnioskować o zmianę Pozwolenia tak, aby uzyskać zezwolenie na korzystanie z uproszczenia zdefiniowanego w art. 324 Rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015 r., dalej: „RW UKC”), zgodnie z którym:

określone sytuacje zdefiniowane w art. 324 RW UKC uznaje się za powrotny wywóz w przypadku zajścia okoliczności określonych w art. 324 RW UKC,
kontrolny urząd celny zezwala na zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte w sposób określony w art. 324 RW UKC (dalej: „uproszczenie z art. 324 RW UKC” lub „uproszczenie, o którym mowa w art. 324 RW UKC”).

W planowanym zdarzeniu przyszłym za moment pierwszego użycia, Spółka zamierza przyjąć moment skompletowania komponentów i wydania ich z magazynu w celu wytworzenia towarów finalnych przeznaczonych do statków powietrznych, zdefiniowanych w Pozwoleniu.

W planowanym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, Spółka rozważa możliwość rozliczania podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) z tytułu importu towarów, objętych procedurą uszlachetniania czynnego na podstawie stosownego pozwolenia i następnie uznanych za powrotnie wywiezione w myśl art. 324 RW UKC, w deklaracji podatkowej VAT w trybie art. 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w obowiązującym stanie prawnym w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, czynność importu w rozumieniu VAT będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym czy Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu tych towarów?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na powyższe pytanie Spółka wnosi o potwierdzenie również następujących kwestii:

W którym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC?
Czy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, Spółka powinna obliczyć i wykazać kwotę podatku VAT w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (dalej: „RD UKC”)?
Czy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC w przypadku, gdy Spółka wykaże kwotę VAT należnego z tytułu importu w dokumencie rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, dokument ten należy traktować jako dokument celny w rozumieniu regulacji ustawy o VAT?
Czy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, podatek VAT należny z tytułu importu towarów (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) może być rozliczony w trybie art. 33a ustawy o VAT?
Czy rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w sytuacji Spółki (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) w trybie art. 33a ustawy o VAT, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, w stosunku do jednej czynności importu powoduje, że podatek należny VAT z tytułu wszystkich pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę powinien również być rozliczany w trybie art. 33a ustawy o VAT?
Czy rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w sytuacji Spółki (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) w innym trybie niż przewidziany w art. 33a ustawy o VAT, w odniesieniu do jednej czynności importu, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, powoduje, że Spółka utraci prawo do rozliczania podatku należnego VAT z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT w stosunku do pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę?
W deklaracji podatkowej VAT, za który okres rozliczeniowy Spółka powinna rozliczyć podatek VAT należny z tytułu importu towarów, przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ustawy o VAT, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC?
W rozliczeniu za który okres Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ustawy o VAT, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC?
Czy dla możliwości skorzystania przez Spółkę z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT, wystarczającym warunkiem będzie wskazanie w deklaracji podatkowej podatku należnego VAT z tytułu importu tych towarów, a Spółka nie będzie potrzebować dodatkowych dokumentów dla odliczenia VAT naliczonego, ani nie będzie zobligowana do spełnienia dodatkowych warunków, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 10 – w posiadaniu, jakiego dokumentu lub dokumentów powinna być Spółka lub jaki dodatkowy warunek powinna spełnić Spółka dla możliwości skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów jeśli podatek należny został rozliczony w trybie art. 33a ustawy o VAT, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC?
W przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy o VAT, na podstawie jakiego dokumentu celnego Spółka powinna zapłacić VAT należny do stosownego organu?
W przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy o VAT, w jakim terminie Spółka powinna zapłacić VAT należny do właściwego organu?
W przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy o VAT, na podstawie jakiego dokumentu celnego i po spełnieniu jakich kryteriów Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu importu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, czynność importu w rozumieniu VAT będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu tych towarów.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów powstanie w chwili uproszczonego zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego, czyli w momencie kiedy towary objęte celną procedurą uszlachetniania czynnego zostaną po raz pierwszy użyte w sposób określony w art. 324 RW UKC.

W ocenie Spółki, za moment pierwszego użycia towarów w sposób określony w art. 324 RW UKC, należy uznać moment przekazania tych towarów z magazynu Spółki do produkcji/montażu wyrobu finalnego.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, Spółka powinna obliczyć i wykazać kwotę podatku VAT z tytułu importu w dokumencie rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 4.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, w przypadku, gdy Spółka wykaże kwotę VAT należnego z tytułu importu w dokumencie rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, dokument ten należy uznać za dokument celny w rozumieniu ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 5.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, podatek VAT należny z tytułu importu towarów (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) może być rozliczony w trybie art. 33a ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 6.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 ustawy o VAT) w trybie art. 33a ustawy o VAT, w stosunku do jednej czynności importu nie powoduje, że podatek należny VAT z tytułu wszystkich pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę powinien być również rozliczany w trybie art. 33a ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 7.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów, w sytuacji Spółki (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) w innym trybie niż przewidziany w art. 33a ustawy o VAT, w odniesieniu do jednej czynności importu nie powoduje, że Spółka utraci prawo do rozliczania podatku należnego VAT z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT, w stosunku do pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 8.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, Spółka powinna rozliczyć podatek VAT należny z tytułu importu towarów, przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ustawy o VAT w deklaracji podatkowej VAT, za okres rozliczeniowy, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu importu, czyli za okres, w którym nastąpi uproszczone zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego.

W ocenie Spółki, nastąpi to w momencie, kiedy towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego zostaną po raz pierwszy użyte w sposób określony w art. 324 RW UKC. Przy czym, w ocenie Spółki, za moment pierwszego użycia towarów w sposób określony w art. 324 RW UKC, należy uznać moment przekazania tych towarów z magazynu Spółki do produkcji/montażu wyrobu finalnego.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 9.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, w przypadku zastosowania rozliczenia podatku należnego VAT w trybie art. 33a ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym VAT, ale nie wcześniej niż w okresie, w którym Spółka wykazała podatek należny VAT w swojej deklaracji VAT w trybie art. 33a ustawy o VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwać Spółce we wskazanym okresie lub jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 10.

W sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT, dla możliwości skorzystania przez Spółkę z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów wystarczającym warunkiem będzie wykazanie w deklaracji podatkowej VAT podatku należnego VAT z tytułu importu tych towarów, a Spółka nie będzie potrzebować dodatkowych dokumentów dla odliczenia VAT naliczonego, ani nie będzie zobligowana do spełnienia dodatkowych warunków (poza zachowaniem związku podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi VAT).

W szczególności powstanie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu importu, ani możliwość skorzystania z tego prawa w przedstawionych okolicznościach, nie będzie uzależniona od posiadania dodatkowo dokumentów celnych ani żadnych dodatkowych dokumentów.

Niemniej, na podstawie art. 112 ustawy o VAT, Spółka będzie zobowiązana do posiadania i przechowywania dokumentów potwierdzających kwotę odliczanego podatku naliczonego. Dokumentami tymi będzie jeden z poniższych dokumentów:

deklaracja podatkowa VAT (lub kopia), w której będzie wykazany podatek należny VAT (będzie to ta sama deklaracja VAT, w której może już być odliczony podatek naliczony VAT),
dokument (lub kopia) rozliczenia zamknięcia.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 11.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 10, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, zdaniem Spółki, dla możliwości skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów wystarczającym będzie posiadanie egzemplarza (lub kopii) złożonego rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC. Ewentualne późniejsze wydanie decyzji w przedmiocie podatku VAT z tytułu importu nie będzie mieć wpływu na prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w dokumencie rozliczenia zamknięcia.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 12.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 13.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 14.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, import towarów na terytorium kraju jest czynnością opodatkowaną VAT.

Import towarów został zdefiniowany w art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, jako przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast zgodnie z art. 26a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej procedurą uszlachetniania czynnego, miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać procedurze.

Podsumowując przytoczone regulacje należy uznać, że towary przywiezione z państwa trzeciego i objęte procedurą uszlachetniania czynnego są przedmiotem importu w rozumieniu VAT. W sytuacji Spółki, gdy procedura uszlachetniania czynnego zostanie zakończona w Polsce, import towarów będzie opodatkowany podatkiem VAT w Polsce.

W konsekwencji, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, czynność importu w rozumieniu VAT będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Po ustaleniu, że czynność podlega opodatkowaniu VAT należy odnieść się do stawki VAT właściwej dla tej czynności.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% (z wyjątkami).

Jednakże, zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do aż do końca roku następującego po roku, dla którego wskaźniki wskazane w art. 146aa ustawy o VAT będą na określonym poziomie (gdzie wartość relacji tych wskaźników będzie nie większa niż 43% i suma będzie nie mniejsza niż -6%), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku import towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów celnych. Jednakże, zgodnie z ust. 3 pkt 2 tego przepisu, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli nastąpiło zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 RW UKC.

Stąd, w ocenie Spółki, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, uproszczone zakończenie procedury uszlachetniania czynnego spowoduje:

na gruncie prawa celnego – uznanie towarów za powrotnie wywiezione,
na gruncie ustawy o VAT – dokonanie w Polsce importu w rozumieniu ustawy o VAT, opodatkowanego według zasad ogólnych, a tym samym, w ocenie Spółki, Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu w sytuacji opisanej w złożonym wniosku zgodnie ze stawką 23%.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego.

Wyjątki od generalnej zasady powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu zostały wprowadzone w art. 19a ust. 10a i ust. 11 ustawy o VAT, dotyczących przypadków objęcia towarów określonymi procedurami celnymi oraz zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego, zgodnie z art. 324 RW UKC. W ocenie Spółki, regulacja art. 19a ust. 10a ustawy o VAT, dotyczy sytuacji Spółki, będącej przedmiotem złożonego wniosku.

Mając na uwadze brzmienie art. 19a ust. 10a ustawy o VAT w związku z art. 324 RW UKC, do zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego dojdzie z chwilą, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte w sposób określony w art. 324 RW UKC, i w tym momencie powstanie obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego. W konsekwencji, w sytuacji opisanej w złożonym wniosku obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów powstanie w chwili uproszczonego zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego, czyli w momencie, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte przez Spółkę zgodnie z art. 324 RW UKC.

W ocenie Spółki, za moment pierwszego użycia towarów w sposób określony w art. 324 RW UKC należy uznać moment przekazania tych towarów z magazynu Spółki do produkcji/montażu wyrobu finalnego.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 3.

W przypadku importu towarów, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 33 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy są zobowiązani do obliczenia i wykazania kwoty podatku VAT z uwzględnieniem obowiązujących stawek w:

zgłoszeniu celnym albo
rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 RW UKC.

Należy zauważyć, iż w przypadku korzystania z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, nie dochodzi do złożenia zgłoszenia celnego, gdyż zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego następuje wskutek wystąpienia określnych zdarzeń, które uznaje się za powrotny wywóz. Jednocześnie dokumentem, jaki powstaje w związku z zamknięciem procedury uszlachetniania czynnego jest rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, które stanowi w tym przypadku swoisty „substytut” zgłoszenia celnego.

Posiadacz pozwolenia na stosowanie celnej procedury uszlachetniania czynnego jest zobowiązany do przedstawienia kontrolnemu urzędowi celno-skarbowemu rozliczenia zamknięcia w terminie 30 dni od dnia upływu terminu zamknięcia procedury. Rozliczenie zamknięcia co do zasady powinno zawierać informacje, o których mowa w załączniku 71-06 do RD UKC. W szczególności, rozliczenie takie powinno zawierać informację na temat kwoty należności celnych przywozowych do zapłacenia, które w przypadku korzystania z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC nie powstają. Natomiast, jak wskazano wyżej, na podstawie ustawy o VAT, w rozliczeniu zamknięcia powinna zostać również wskazana kwota podatku VAT z tytułu importu.

W ocenie Spółki, należy więc uznać, że w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, Spółka powinna obliczyć i wykazać kwotę podatku VAT w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 4.

W ustawie o VAT ustawodawca kilkukrotnie posługuje się terminem „dokument celny” nie definiując jednak znaczenia tego terminu. Zwrot ten używany jest w ustawie o VAT, zarówno w kontekście operacji przywozowych, jak i wywozowych.

Niewątpliwie dokument rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC:

jest zdefiniowany w przepisach prawa celnego,
dotyczy określonych czynności przewidzianych prawem celnym,
pełni analogiczną rolę do roli spełnianej przez typowe zgłoszenie celne.

Stąd, w ocenie Spółki, w przypadku, gdy Spółka wykaże kwotę VAT należnego z tytułu importu w dokumencie rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, dokument ten należy uznać za dokument celny w rozumieniu ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 5.

W art. 33a ustawy o VAT, został wprowadzony uproszczony mechanizm rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu.

Zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Zgodnie z art. 33a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, rozliczenie podatku należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT, uzależnione jest od dokonania zgłoszenia celnego przez przedstawiciela celnego w rozumieniu przepisów celnych. Jednakże na podstawie art. 33a ust. 2d ustawy o VAT, wskazanego warunku nie stosuje się m.in. do podatników posiadających status AEO.

Jak wskazano powyżej, w świetle art. 324 RW UKC, wysokość zobowiązania w podatku VAT zostanie obliczona i wykazana w dokumencie rozliczenia zamknięcia, który będzie stanowił w tym przypadku swoisty substytut zgłoszenia celnego.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Spółka posiada status upoważnionego przedsiębiorcy (AEOF). Zatem, w ocenie Spółki, spełnione są przesłanki rozliczenia podatku należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT.

Oczywiście, aby móc skorzystać z rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w tej transakcji w trybie zdefiniowanym w art. 33a ustawy o VAT, Spółka musi również dopełnić formalności wynikających z ust. 2 pkt 1 tego artykułu.

W ocenie Spółki, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, podatek VAT należny z tytułu importu towarów może zatem (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) być rozliczony w trybie art. 33a ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 6.

Treść art. 33a ustawy o VAT, nie wyłącza jednoczesnej możliwości rozliczania podatku VAT na zasadach ogólnych, jak i w trybie art. 33a ustawy o VAT, w odniesieniu do różnych czynności importu. Jednocześnie, należy zwrócić uwagę na fakt, że wybór rozliczenia w trybie art. 33a ustawy o VAT, jest jedynie możliwością nie zaś obowiązkiem, co tym samym nie może przekreślić dopuszczalności rozliczeń na innych zasadach (zasadach ogólnych) w odniesieniu do pozostałych czynności importowych Spółki, w stosunku do których Spółka nie wybrała metody rozliczenia na podstawie art. 33a ustawy o VAT. Każdorazowo decyzja odnośnie tego, w jakiej procedurze (standardowej czy w oparciu o art. 33a ustawy o VAT) zostanie rozliczony podatek należny VAT z tytułu importu została przez ustawodawcę pozostawiona podatnikowi. Przedstawione stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-520/09-2/SJ z dnia 15 lipca 2009 r., jak również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej nr 0112-KDIL1-3.4012.73.2017.2.KB z dnia 1 czerwca 2017 r.

Należy więc uznać, że w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w trybie art. 33a ustawy o VAT, w stosunku do jednej czynności importu nie powoduje, że podatek należny VAT z tytułu wszystkich pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę powinien również być rozliczany w trybie art. 33a ustawy o VAT.

Uzasadnienia stanowiska w zakresie pytania nr 7.

Podobnie jak w przypadku uzasadnienia stanowiska Spółki w przedmiocie pytania nr 6, należy stwierdzić, że ustawa o VAT nie wyłącza jednoczesnej możliwości rozliczania podatku VAT na zasadach ogólnych, jak i w trybie art. 33a ustawy o VAT, w odniesieniu do różnych czynności importu.

Niemniej, zgodnie z art. 33a ust. 7 ustawy o VAT, w sytuacji, w której podatnik wybrał rozliczenie podatku należnego z tytułu importu towarów na podstawie art. 33a ust. 1 i nie rozliczył tego podatku w całości lub w części na tych zasadach, w odniesieniu do tej części kwoty podatku VAT należnego z tytułu importu towarów, której nie rozliczył w deklaracji podatkowej traci prawo do korzystania z rozliczenia na podstawie art. 33a ustawy o VAT.

Jak już wskazywano powyżej, wybór rozliczenia w trybie art. 33a ustawy o VAT, jest jedynie możliwością nie zaś obowiązkiem, co tym samym nie może przekreślić dopuszczalności rozliczeń na innych zasadach (zasadach ogólnych) w odniesieniu do pozostałych czynności importowych Spółki, w stosunku do których Spółka nie wybrała metody rozliczenia na podstawie art. 33a ustawy o VAT.

W konsekwencji, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w innym trybie niż przewidziany w art. 33a ustawy o VAT w odniesieniu do jednej czynności importu nie spowoduje, że Spółka utraci prawo do rozliczania podatku należnego VAT z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT w stosunku do pozostałych tego typu czynności realizowanych przez Spółkę.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 8.

Zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik (o określonym statusie i po spełnieniu formalności wskazanych w art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT) może rozliczyć kwotę podatku należnego VAT z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w VAT z tytułu importu tych towarów. W konsekwencji, stosując metodologię rozliczenia podatku należnego w trybie art. 33a ustawy o VAT, termin tego rozliczenia jest uzależniony od daty powstania obowiązku podatkowego w VAT. Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki do pytania nr 2, w ocenie Spółki, w jej sytuacji obowiązek podatkowy, biorąc pod uwagę treść art. 19a ust. 10a ustawy o VAT, powstaje z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 RW UKC.

W tych okolicznościach faktycznych, w ocenie Spółki, zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego nastąpi z chwilą wystąpienia zdarzenia zdefiniowanego w art. 324 RW UKC, czyli w momencie, kiedy towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego zostaną po raz pierwszy użyte w sposób określony w art. 324 RW UKC. Przy czym, w ocenie Spółki, za moment pierwszego użycia towarów w sposób określony w art. 324 RW UKC należy uznać moment przekazania tych towarów z magazynu Spółki do produkcji finalnego wyrobu.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, podatek VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego rozliczany w trybie art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, powinien zostać rozliczony w deklaracji podatkowej za okres, w którym nastąpiło zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego w uproszczeniu, o którym mowa w art. 324 RW UKC.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 9 i nr 10.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Art. 88 ust. 4 ustawy o VAT stanowi dopełnienie powołanego art. 86 ustawy o VAT, umożliwiającego realizację prawa do odliczenia, poprzez określenie obowiązku rejestracji, jako czynnego podatnika VAT.

W świetle art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 11ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jednocześnie w myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, w przypadku importu towarów, w którym kwota podatku należnego jest rozliczana w trybie art. 33a ustawy o VAT, jednoznacznie stwierdzono, że kwota podatku naliczonego jest równa kwocie podatku należnego.

Na tle przytoczonych regulacji, w ocenie Spółki, należy stwierdzić, iż:

moment, w którym Spółka nabywa prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w przypadku którego podatek VAT należny został rozliczony w deklaracji podatkowej w trybie art. 33a ustawy o VAT, uzależniony jest jedynie od momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT z tytułu importu towarów,
przepisy ustawy o VAT nie wiążą powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, w przypadku którego podatek należny został rozliczony w deklaracji VAT zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33a ustawy o VAT, z posiadaniem żadnych dokumentów, w szczególności przepisy te nie nakładają na Spółkę obowiązku posiadania dokumentów celnych.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC:

Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym VAT, ale nie wcześniej niż w okresie, w którym Spółka wykazała podatek należny VAT w swojej deklaracji VAT w trybie art. 33a ustawy o VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwać Spółce we wskazanym okresie lub jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
dla możliwości skorzystania przez Spółkę z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy o VAT, wystarczającym warunkiem będzie wskazanie w deklaracji podatkowej wysokości podatku należnego z tytułu importu tych towarów. W szczególności posiadanie dodatkowych dokumentów celnych ani podatkowych nie będzie warunkować powstania lub skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji Spółka nie będzie potrzebować dodatkowych dokumentów dla odliczenia VAT naliczonego ani nie będzie zobligowana do spełnienia dodatkowych warunków.

Niemniej, na podstawie art. 112 ustawy o VAT, Spółka będzie zobowiązana do posiadania dokumentów potwierdzających kwotę odliczanego podatku naliczonego. Dokumentami tymi będzie jeden z poniższych dokumentów:

deklaracja podatkowa (lub kopia), w której będzie wykazany podatek należny (będzie to ta sama deklaracja, w której może już być odliczony podatek naliczony),
dokument (lub kopia) rozliczenia zamknięcia.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 11.

W przypadku zanegowania stanowiska Spółki przedstawionego w odniesieniu do pytania nr 9 i nr 10 należałoby rozważyć, jakie dokumenty Spółka powinna posiadać, aby móc zrealizować prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu analizowanego importu.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że jak się wydaje istotą instytucji zdefiniowanej w art. 324 RW UKC jest uproszczenie procedur celnych i ich odformalizowanie. W szczególności, z przytoczonego art. 324 RW UKC, nie wynika jednoznacznie, czy w ogóle Spółka będzie dysponować jakimkolwiek dokumentem pochodzącym od organów celnych. Niewątpliwie Spółka złoży rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC. Jeśli stanowisko Spółki w przedmiocie pytania nr 9 i nr 10 zostałoby uznane za nieprawidłowe to wydaje się, że dokument rozliczenia zamknięcia lub jego kopia powinien być wystarczającym dokumentem do zrealizowania prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego.

Niemniej, skoro art. 86 ustawy o VAT, nie wiąże prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu w przypadku rozliczenia podatku należnego VAT w trybie art. 33a ustawy o VAT z posiadaniem dokumentu to wydaje się, że również w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego zapytania dokument rozliczenia zamknięcia nie warunkuje powstania ani momentu zrealizowania prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W sytuacji zdefiniowanej w art. 324 RW UKC, organ ma prawo wydać decyzję orzekającą o kwocie należnego podatku VAT z tytułu importu. Niemniej, mając na uwadze, że jak wskazano wcześniej, obowiązek podatkowy w tej sytuacji powinien powstać w momencie zakończenia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z przesłankami zdefiniowanymi w art. 324 RW UKC, to prawo do odliczenia tego podatku rozliczanego w trybie art. 33a ustawy o VAT również powinno powstać w momencie powstania obowiązku podatkowego. Stąd ewentualne wymogi dokumentacyjne, jak również ewentualne późniejsze wydanie decyzji w tym, przedmiocie nie powinno mieć wpływu na prawo do odliczenia podatku.

W tym miejscu należy odwołać się również do art. 40 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku, gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego. Przepis ten potwierdza, że ewentualna modyfikacja podatku należnego z tytułu importu, między innymi dokonana w drodze decyzji podatkowej nie powinna wpływać na modyfikację prawa do odliczenia. Wydanie decyzji w sprawie podatku VAT z tytułu importu powoduje, że należy dokonać stosownych rozliczeń VAT importowego wynikającego z decyzji. Rozliczenia te dokonywane są na bieżąco i nie powodują modyfikacji historycznych rozliczeń podatnika.

deklaracja podatkowa (lub kopia), w której będzie wykazany podatek należny (będzie to ta sama deklaracja, w której może już być odliczony podatek naliczony),
dokument (lub kopia) rozliczenia zamknięcia.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 12.

Uproszczenie z art. 324 RW UKC, oparte jest na domniemaniu powrotnego wywozu.

Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany do wpłacenia kwoty obliczonego podatku VAT w terminie 10 dni. licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych. W przypadku powrotnego wywozu nie powstaje dług celny ani należności celne, stąd też nie dochodzi do powiadomienia o długu celnym. Jednocześnie, jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 3, na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku korzystania z uproszczenia z art. 324 RW UKC, kwota należnego podatku VAT z tytułu importu powinna być wskazana w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC. Tym samym biorąc pod uwagę powyższe oraz to, iż:

w przypadku braku stosowania uproszczenia z art. 324 RW UKC, samoobliczenie podatku jest dokonywane przez podatnika w zgłoszeniu celnym, i co do zasady zwolnienie towarów uznaje się za powiadomienie o wysokości należności podatkowych w rozumieniu art. 33 ust. 4 ustawy o VAT, w kwocie wynikającej ze zgłoszenia celnego,
natomiast w przypadku stosowania uproszczenia z art. 324 RW UKC, z uwagi na brak zgłoszenia celnego podatnik w ten sam sposób jest zobowiązany obliczyć i wykazać podatek VAT w dokumencie rozliczenia zamknięcia,

należy uznać, iż w przypadku stosowania uproszczenia z art. 324 RW UKC nie jest konieczne osobne powiadamianie podatnika przez organ o wysokości należności podatkowych, a tym samym za moment powiadomienia o wysokości należności podatkowych należy uznać moment złożenia rozliczenia zamknięcia.

Przyjęcie tej konstrukcji opartej o założenie, że dokument rozliczenia zamknięcia należy traktować jak zgłoszenie celne w kontekście ustawy o VAT (łącznie z okolicznościami faktycznymi zdefiniowanymi w art. 324 RW UKC prowadzącymi do domniemania powrotnego wywozu) znajduje poparcie również w dalszych przepisach celnych:

Zgodnie z art. 35b ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. z 2019 r., poz. 1169), składający rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy, że w przypadku nieuiszczenia w terminie w całości lub w części należności pieniężnej wynikającej z rozliczenia zamknięcia, rozliczenie niniejsze stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego”. Na podstawie tego przepisu można wnioskować, że dokument rozliczenia zamknięcia jest podstawą do uiszczenia należności celnych, a stosując przez analogię z art. 38 ust. 1 ustawy o VAT – również podatkowych.
Zgodnie z art. 265 RW UKC, nie naruszając art. 46 i 48 UKC, urząd celny niezwłocznie przeprowadza kontrolę rozliczenia zamknięcia, o którym mowa art. 175 RD UKC. W wyniku kontroli urząd celny może zaakceptować kwotę należności celnych przywozowych określoną przez posiadacza pozwolenia. Na podstawie ust. 2 niniejszego przepisu kwotę należności celnych księguje się zgodnie z art. 104 UKC w terminie 14 dni od daty przekazania kontrolnemu urzędowi celnemu rozliczenia zamknięcia.

Wobec powyższego, w przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy o VAT, Spółka powinna zapłacić VAT należny do stosownego organu na podstawie dokumentu rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC.

Przedstawione stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0112-KD1L1-3.4012.73.2017.2.KB z dnia 1 czerwca 2017 r.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 13.

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 12, zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany do zapłaty obliczonego podatku VAT w terminie 10 dni od dnia powiadomienia o wysokości należności podatkowych. Określenie „powiadomienie o wysokości należności podatkowych” nie zostało jednak zdefiniowane w przepisach podatkowych ustawy o VAT. Niemniej w oparciu o art. 38 ustawy o VAT, w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie, należy stosować odpowiednio przepisy celne, a zatem co do zasady za moment powiadomienia o wysokości należności podatkowych należy uznać moment powiadomienia o długu celnym.

Zgodnie z art. 102 ust. 2 UKC, w przypadku, gdy należna kwota należności celnych przywozowych jest równa kwocie wpisanej do zgłoszenia celnego, zwolnienie towarów przez organy celne jest równoznaczne z powiadomieniem dłużnika o długu celnym. Tym samym, co do zasady, o ile wysokość należności podatkowych jest równa kwocie wpisanej do zgłoszenia celnego, należy uznać, że zwolnienie towarów przez organy celne jest równoznaczne z powiadomieniem podatnika o wysokości należności podatkowych w wysokości wynikającej ze zgłoszenia celnego.

Ze względu na specyfikę procedury uszlachetniania czynnego, jak również uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, nie dochodzi do powstania długu celnego, a jedynym dokumentem celnym stosowanym w związku z zamknięciem procedury uszlachetniania czynnego jest rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC (w tym przypadku „substytut” zgłoszenia celnego).

Biorąc pod uwagę powyższe, aby określić moment powiadomienia podatnika o wysokości należności podatkowych należy rozważyć w jakiej formie to powiadomienie powinno nastąpić. W tym zakresie możliwe wydaje się, iż:

organ celny powinien poinformować specyficznie o kwocie należności podatkowych, z uwagi na brak zgłoszenia celnego sensu stricto

albo, co wydaje się bardziej praktyczne, szczególnie biorąc pod uwagę cel stosowania uproszczenia:

stosując, na mocy art. 38 ustawy o VAT analogię do regulacji celnych i biorąc pod uwagę, że:
- dłużnik jest powiadamiany o długu celnym w dokumencie celnym (którym w przypadku braku stosowania uproszczenia z art. 324 RW UKC jest zgłoszenie celne),
- w przypadku stosowania uproszczenia z art. 324 RW UKC jedynym dokumentem celnym jest rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, w którym to podatnik jest zobowiązany obliczyć i wykazać podatek VAT należny na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT,

należy uznać, że dokument rozliczenia zamknięcia stanowi w tym przypadku substytut zgłoszenia celnego, a jego przyjęcie bez zastrzeżeń przez organ celny – jest równoznaczne z powiadomienia o długu celnym i o wysokości zobowiązań podatkowych.

Założenie to jest spójne ze stanowiskiem przedstawionym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej nr 0112-KDIL1-3.4012.73.2017.2.KB z dnia 1 czerwca 2017 r. (wskazanym również przez Spółkę w uzasadnieniu w zakresie pytania nr 16), iż w przypadku braku stosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy o VAT, dokumentem, na podstawie którego Spółka powinna zapłacić VAT należny do stosownego organu jest właśnie rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC. Aby bowiem doszło do powiadomieniu o wysokości zobowiązań podatkowych organ celny musi dysponować wiedzą o wysokości tych zobowiązań, a w przypadku stosowania przez podatnika uproszczenia z art. 324 RW UKC uzyskuje ją w momencie złożenia rozliczenia zamknięcia.

W żadnym z wcześniejszych etapów realizacji uproszczenia z art. 324 RW UKC, przed złożeniem rozliczenia zamknięcia, nie dochodzi do wykazania właściwej kwoty należności w podatku VAT, a rozliczenie zamknięcia jest jedynym dokumentem, który będąc substytutem zgłoszenia celnego, może być traktowany jako powiadomienie o wysokości zobowiązań podatkowych i podstawa do zapłaty podatku VAT z tytułu importu.

Wobec powyższego, w przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy o VAT, Spółka powinna zapłacić VAT należny do stosownego organu w terminie 10 dni od dnia powiadomienia o wysokości należności podatkowych, tj. od momentu złożenia rozliczenia zamknięcia w kontrolnym urzędzie celnym.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 14.

W przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy o VAT jak wskazano powyżej, w ocenie Spółki, dokumentem celnym pełniącym rolę zgłoszenia celnego i będącym podstawą do zapłaty VAT importowego będzie dokument rozliczenia zamknięcia. Dokument ten podobnie jak dokument zgłoszenia celnego (zwłaszcza w klasycznej papierowej formie) jest dokumentem celnym (to znaczy dokumentem zdefiniowanym w przepisach prawa celnego), a jednocześnie jest dokumentem pochodzącym od importera i składanym organowi celnemu. Oczywiście po złożeniu dokumentu rozliczenia zamknięcia forma jego procesowania przez organy celne jest inna niż w przypadku klasycznego zgłoszenia celnego, niemniej jednak dokument ten na podstawie analogii opisanych w złożonym wniosku powinien, w ocenie Spółki, być traktowany jako dokument celny w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W konsekwencji, w sytuacji opisanej w złożonym wniosku, w ocenie Spółki, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona (przy spełnieniu pozostałych wymogów, w szczególności związku z czynnościami opodatkowanymi Spółki) do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu importu na podstawie dokumentu rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, w przypadku, gdy podatek należny VAT z tytułu importu będzie rozliczony w innym trybie niż art. 33a ustawy o VAT.

Spełnienie żadnych dodatkowych warunków ani kryteriów, ani posiadanie dodatkowych dokumentów, w ocenie Spółki, nie będzie wymagane dla powstania prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego (poza oczywiście związkiem podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi VAT Spółki, a także posiadaniem statusu podatnika VAT czynnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe – w zakresie rozliczenia importu towarów na terytorium Polski,
prawidłowe – w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów,
prawidłowe – w zakresie obliczenia i wykazania kwoty podatku należnego,
prawidłowe – w zakresie określenia, czy rozliczenie zamknięcia stanowi dokument celny,
prawidłowe – w zakresie możliwości rozliczenia podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie konieczności rozliczania podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy do wszystkich dokonywanych importów towarów,
prawidłowe – w zakresie utraty możliwości rozliczania podatku należnego zgodnie z art. 33a ustawy w przypadku rozliczenia importu towarów w innym trybie,
prawidłowe – w zakresie wskazania okresu rozliczeniowego, w którym należy rozliczyć podatek należny zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie wskazania momentu prawa do odliczenia podatku naliczonego rozliczonego zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie określenia warunków prawa do odliczenia podatku naliczonego rozliczonego zgodnie z art. 33a ustawy,
prawidłowe – w zakresie dokumentu, na podstawie którego należy zapłacić podatek należny,
prawidłowe – w zakresie terminu zapłaty podatku należnego z tytułu importu towarów,
prawidłowe – w zakresie dokumentu, na podstawie którego przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju – zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy, przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej (…) – art. 2 pkt 5 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym w Polsce, posiadającym pozwolenie/status upoważnionego przedsiębiorcy w zakresie uproszczenia celne/bezpieczeństwo i ochrona (upoważniony przedsiębiorca AEO typu F – AEOF). Spółka prowadzi działalność w branży lotniczej w zakresie produkcji rozwiązań dedykowanych do wyposażenia statków powietrznych.

W kwietniu 2019 r. Spółka uzyskała Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, zmienionego decyzją z czerwca 2020 r.

określone sytuacje zdefiniowane w art. 324 RW UKC uznaje się za powrotny wywóz w przypadku zajścia okoliczności określonych w art. 324 RW UKC,
kontrolny urząd celny zezwala na zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte w sposób określony w art. 324 RW UKC.

W planowanym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, Spółka rozważa możliwość rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów, objętych procedurą uszlachetniania czynnego na podstawie stosownego pozwolenia i następnie uznanych za powrotnie wywiezione w myśl art. 324 RW UKC, w deklaracji podatkowej VAT w trybie art. 33a ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 324 Rozporządzenia Wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.) – zwanego dalej „RW UKC” – do celów zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego IM/EX za powrotny wywóz uważa się następujące przypadki:

dostarczenie produktów przetworzonych osobom uprawnionym do zwolnienia z należności celnych przywozowych na mocy Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r., Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 r. lub Konwencji nowojorskiej o misjach specjalnych z dnia 16 grudnia 1969 r., o których mowa w art. 128 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009;
dostarczenie produktów przetworzonych siłom zbrojnym innych państw stacjonujących na obszarze państwa członkowskiego, jeżeli to państwo członkowskie udziela specjalnego zwolnienia z należności celnych przywozowych zgodnie z art. 131 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1186/2009;
dostarczenie statku powietrznego;
dostarczenie statku kosmicznego i jego wyposażenia;
dostarczenie głównych produktów przetworzonych, których stawka należności celnych przywozowych erga omnes jest „bez cła” lub dla których wystawiono autoryzowane poświadczenie produkcji/obsługi na formularzu 1 EASA lub równoważne świadectwo, o którym mowa w art. 2 rozporządzenia Rady (UE) 2018/581;
utylizacja, zgodnie ze stosownymi przepisami, wtórnych produktów przetworzonych, których zniszczenie pod dozorem celnym jest zabronione z przyczyn ekologicznych.

Na podstawie art. 324 ust. 2 RW UKC, ustęp 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy towary nieunijne objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX podlegałyby środkowi polityki rolnej lub handlowej, tymczasowemu lub ostatecznemu cłu antydumpingowemu, cłu wyrównawczemu, środkowi ochronnemu lub cłu dodatkowemu wynikającemu z zawieszenia zezwoleń, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu.

Ust. 1 ma jednak zastosowanie w przypadkach, gdy towary nieunijne objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX podlegałyby uprzedniemu nadzorowi unijnemu, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu, pod warunkiem że posiadacz pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego IM/EX dostarczy dane zgodnie z odpowiednim środkiem nadzoru.

w przypadku gdyby powstał dług celny zgodnie z art. 78 ust. 1 kodeksu w odniesieniu do towarów niepochodzących objętych procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX, jeżeli posiadacz pozwolenia zamierza powrotnie wywieźć przetworzone produkty.

W świetle ust. 3 ww. przepisu, w przypadku ust. 1 lit. c) kontrolny urząd celny zezwala na zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, kiedy towary objęte procedurą zostaną po raz pierwszy użyte do wytworzenia, naprawy, w tym konserwacji, modyfikacji lub przebudowy statku powietrznego lub jego części, pod warunkiem że ewidencja osoby uprawnionej do korzystania z procedury umożliwia zweryfikowanie, że procedura jest stosowana i prowadzona w sposób prawidłowy.

Ad 1.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy w obowiązującym stanie prawnym w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której będzie on korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, czynność importu w rozumieniu VAT będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym czy będzie on zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu tych towarów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne uprawnione do korzystania z procedury uszlachetniania czynnego lub procedury odprawy czasowej, w tym również osoby, na które zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury (art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Na mocy art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 26a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

uszlachetniania czynnego,
odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
składowania celnego,
tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,
wolnego obszaru celnego

‒ miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W myśl art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku import towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego.

Jednak – stosownie do art. 45 ust. 3 pkt 2 ustawy – zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się, jeżeli nastąpiło zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 rozporządzenia 2015/2447.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że dokonywany przez Wnioskodawcę przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski, objętych procedurą uszlachetniania czynnego, która zakończy się w Polsce, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy. Jednocześnie, w związku z zamknięciem przez Wnioskodawcę procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 RW UKC, import towarów nie będzie podlegał zwolnieniu od podatku, co wynika z art. 45 ust. 3 pkt 2 ustawy, a w związku z tym będzie podlegał opodatkowaniu stawką podatku właściwą dla tych towarów obowiązującą na terytorium Polski. W konsekwencji, Wnioskodawca – jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy – będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu importu towarów.

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której Wnioskodawca będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, czynność importu w rozumieniu VAT będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem i nie będzie zwolniona od podatku, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu importu tych towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ad 2.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także określenia, w którym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC.

Zgodnie z zasadą ogólną określoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednak na mocy art. 19a ust. 10a ustawy, w przypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2447”.

Biorąc po uwagę powyższy przepis należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu towarów, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Wnioskodawca będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, powstanie z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Ad 3.

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, powinna ona obliczyć i wykazać kwotę podatku VAT w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (dalej: „RD UKC”)?

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

zgłoszeniu celnym albo
rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2446”, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447

– kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b

Z powyższego przepisu wynika m.in., że podmioty uprawnione do korzystania z procedury uszlachetniania czynnego lub procedury odprawy czasowej, w tym również osoby, na które zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury, mają obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów. Z obowiązku tego wywiązują się poprzez dokonanie obliczenia i wykazania kwoty podatku w zgłoszeniu celnym albo rozliczeniu zamknięcia. Jest to rozliczenie podatku VAT na zasadzie samoobliczenia i wykazania kwoty podatku z uwzględnieniem obowiązujących stawek.

Innym sposobem rozliczenia podatku – niż w zgłoszeniu celnym lub w rozliczeniu zamknięcia – jest rozliczenie podatku należnego w złożonej deklaracji podatkowej.

Zgodnie bowiem z art. 33a ust. 1 ustawy, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Zatem, poza obliczeniem i wskazaniem w zgłoszeniu celnym lub w rozliczeniu zamknięcia kwoty podatku z uwzględnieniem właściwych stawek – w przypadkach określonych w art. 33a ust. 1 ustawy – podatnik posiada prawo do rozliczenia podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej.

Natomiast w myśl art. 38 ust. 1 ustawy, w zakresie nieuregulowanym w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, art. 19a ust. 9-11 oraz art. 33-37 stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w przepisach celnych.

Stosownie do art. 175 ust. 1 Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej: „RD UKC”, pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, uszlachetniania czynnego EX/IM bez zastosowania ujednoliconej wymiany informacji, o której mowa w art. 176, lub końcowego przeznaczenia stanowią, że posiadacz pozwolenia musi przedstawić rozliczenie zamknięcia kontrolnemu urzędowi celnemu w ciągu 30 dni od upływu terminu zamknięcia procedury

Kontrolny urząd celny może jednak zwolnić z obowiązku przedstawienia rozliczenia zamknięcia, jeżeli uzna, że nie jest ono konieczne.

Jak wynika ze wskazanego przepisu, w każdym z przypadków udzielania pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, zachodzi obowiązek przedstawienia rozliczenia zamknięcia, kontrolnemu urzędowi celnemu, przez posiadacza takiego pozwolenia w ciągu 30 dni od upływu terminu zamknięcia procedury. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy kontrolny urząd celny zwolni z tego obowiązku.

Po analizie przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że Wnioskodawca będzie podmiotem dokonującym importu towarów zobowiązanym z tego tytułu do rozliczenia podatku na terytorium Polski, w tym do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym lub w rozliczeniu zamknięcia kwoty podatku – na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – będzie on korzystał z możliwości rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w trybie art. 33a ustawy, to będzie miał również obowiązek wykazania kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów.

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Wnioskodawca będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, powinien on obliczyć i wykazać kwotę podatku VAT w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Ad 4.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również określenia, czy w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC w przypadku, gdy Spółka wykaże kwotę VAT należnego z tytułu importu w dokumencie rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, dokument ten należy traktować jako dokument celny w rozumieniu regulacji ustawy.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji dokumentu celnego. Pojęcie dokumentu celnego pojawia się w ustawie m.in. w art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, zgodnie z którym kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów – kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego oraz w art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, zgodnie z którym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zatem dokument celny ma umożliwić podatnikowi m.in. skorzystanie przez niego z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Dokument celny (na potrzeby ustawy) to dokument, który potwierdza dokonanie przez podatnika importu towarów oraz zawiera kwotę podatku od towarów i usług. Jak wynika z uzasadnienia do pytania nr 3, Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, w którym wykaże kwotę podatku należnego. Ponadto należy wskazać, że rozliczenie zamknięcia jest dokumentem zawierającym określone w przepisach celnych dane, w tym przypadku dane określone w załączniku 71-06 do RD UKC.

Należy zatem stwierdzić, że rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC składane przez Wnioskodawcę, będzie stanowiło dokument celny w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Wnioskodawca będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, w przypadku, gdy Wnioskodawca wykaże kwotę VAT należnego z tytułu importu w dokumencie rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC, dokument ten należy traktować jako dokument celny w rozumieniu regulacji ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Ad 5.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy także możliwości rozliczenia przez niego podatku należnego z tytułu importu towarów w trybie określonym w art. 33a ustawy.

W myśl art. 33a ust. 1 ustawy, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Na podstawie art. 33a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:
1. zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,
2. potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego;
(uchylony),
dokonywania zgłoszeń celnych przez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego w rozumieniu przepisów celnych.

Przepis art. 33a ust. 2a ustawy wskazuje, że wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści.

Oświadczenia, o których mowa w ust. 2a, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (art. 33a ust. 2b ustawy).

Jednakże na mocy art. 33a ust 2d ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, nie stosuje się, jeżeli podatnik posiada status upoważnionego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 38 unijnego kodeksu celnego lub posiada pozwolenie na stosowanie uproszczenia, o którym mowa w art. 166 oraz art. 182 unijnego kodeksu celnego.

W myśl art. 33a ust. 3 ustawy, warunku przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się, jeżeli naczelnik urzędu celno-skarbowego posiada złożone przez podatnika aktualne dokumenty.

Z dniem 1 października 2020 r. został uchylony art. 33a ust. 6 ustawy, który przewidywał, że podatnik jest obowiązany do przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów.

Z koeli, art. 33a ust. 7 ustawy wskazuje, że podatnik, który wybrał rozliczenie podatku należnego z tytułu importu towarów na zasadach określonych w ust. 1 i nie rozliczył tego podatku w całości lub w części na tych zasadach, traci prawo do rozliczania podatku w deklaracji podatkowej w odniesieniu do kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, której nie rozliczył w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty kwoty podatku wraz z odsetkami naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu do poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego.

Wskazać należy, że przepis art. 33a ustawy umożliwia importerom będącym podatnikami rozliczenie podatku należnego od importu towarów na zasadach analogicznych do rozliczenia podatku od importu usług i wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – a zatem poprzez ujęcie kwot podatku należnego i naliczonego w deklaracji podatkowej. Na podstawie omawianego przepisu uprawniony podatnik może rozliczyć podatek od importu towarów w okresowej deklaracji podatkowej. Istotą uproszczenia jest więc umożliwienie takiemu podatnikowi rozliczenia podatku jedynie poprzez wykazanie kwot podatku w deklaracji podatkowej. Zgodnie z zamiarem ustawodawcy podatek ten wykazany powinien być jednocześnie jako podatek należny i naliczony (podlegający odliczeniu na zasadach ogólnych).

Zgodnie z art. 38 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej unijnym kodeksem celnym – przedsiębiorca mający siedzibę na obszarze celnym Unii i spełniający kryteria określone w art. 39 może złożyć wniosek o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy.

Status ten przyznawany jest przez organy celne – w stosownych przypadkach po przeprowadzeniu konsultacji z innymi właściwymi organami – i podlega monitorowaniu.

Status upoważnionego przedsiębiorcy obejmuje następujące rodzaje pozwoleń:

upoważniony przedsiębiorca w zakresie uproszczeń celnych, które umożliwia mu korzystanie z niektórych uproszczeń zgodnie z przepisami prawa celnego; lub
upoważniony przedsiębiorca w zakresie bezpieczeństwa i ochrony, które uprawnia do korzystania z ułatwień dotyczących bezpieczeństwa i ochrony.

Można jednocześnie posiadać oba rodzaje pozwoleń, o których mowa w ust. 2.

Na podstawie art. 39 unijnego kodeksu celnego, kryteria przyznawania statusu upoważnionego przedsiębiorcy obejmują:

brak poważnego naruszenia lub powtarzających się naruszeń przepisów prawa celnego i przepisów podatkowych, w tym brak skazania za poważne przestępstwo karne związane z działalnością gospodarczą wnioskodawcy;
wykazanie przez wnioskodawcę, iż posiada wysoki poziom kontroli swoich operacji i przepływu towarów zapewniony poprzez system zarządzania ewidencją handlową oraz – w stosownych przypadkach – transportową co umożliwia przeprowadzanie właściwych kontroli celnych;
wypłacalność, którą uznaje się za udowodnioną, gdy wnioskodawca ma dobrą sytuację finansową pozwalającą mu na wypełnianie zobowiązań, stosownie do rodzaju prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
w odniesieniu do pozwolenia, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. a) – spełnienie praktycznych standardów w zakresie kompetencji lub kwalifikacji zawodowych bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością; oraz
w odniesieniu do pozwolenia, o którym mowa w art. 38 ust. 2 lit. b) – odpowiednie standardy bezpieczeństwa i ochrony, które uznaje się za spełnione, gdy wnioskodawca wykaże, że utrzymuje odpowiednie środki mające na celu zagwarantowanie bezpieczeństwa i ochrony międzynarodowego łańcucha dostaw, w tym w obszarze odnoszącym się do integralności fizycznej i kontroli dostępu, procesów logistycznych, procesów związanych z postępowaniem z określonymi rodzajami towarów, w obszarze odnoszącym się do personelu oraz w obszarze identyfikacji partnerów handlowych.

Z powołanych przepisów unijnego kodeksu celnego wynika, że przedsiębiorca mający siedzibę na obszarze celnym Unii i spełniający kryteria określone w art. 39, może złożyć wniosek o przyznanie statusu upoważnionego przedsiębiorcy.

Status upoważnionego przedsiębiorcy obejmuje następujące rodzaje pozwolenia:

upoważniony przedsiębiorca w zakresie uproszczeń celnych, które umożliwia mu korzystanie z niektórych uproszczeń zgodnie z przepisami prawa celnego – AEOC; lub
upoważniony przedsiębiorca w zakresie bezpieczeństwa i ochrony, które uprawnia do korzystania z ułatwień dotyczących bezpieczeństwa i ochrony – AEOS.

Można jednocześnie posiadać oba rodzaje pozwolenia AEOC/AEOS. Świadectwo połączone zachowuje dotychczasowy znacznik literowy AEOF.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym w Polsce, posiadającym świadectwo/status upoważnionego przedsiębiorcy w zakresie uproszczeń celnych oraz bezpieczeństwa i ochrony (świadectwo AEO typu F – AEOF). Jest to zatem warunek określony w art. 38 ust. 1 pkt a i b unijnego kodeksu celnego.

Zatem Wnioskodawca posiadający status upoważnionego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 38 unijnego kodeksu celnego, posiadającego świadectwo AEOF, przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy, będzie miał prawo rozliczenia podatku należnego z tytułu importu towarów w trybie art. 33a ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Wnioskodawca będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, podatek VAT należny z tytułu importu towarów (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy) może być rozliczony w trybie art. 33a ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Ad 6 i 7.

Wnioskodawca ma również wątpliwości, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, czy rozliczenie podatku należnego z tytułu importu towarów (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy) w trybie art. 33a ustawy w stosunku do jednej czynności importu powoduje, że podatek należny z tytułu wszystkich pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez nią powinien również być rozliczany w trybie art. 33a ustawy oraz czy rozliczenie podatku należnego z tytułu importu towarów (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy) w innym trybie niż przewidziany w art. 33a ustawy, w odniesieniu do jednej czynności importu, powoduje, że Wnioskodawca utraci prawo do rozliczania podatku należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy w stosunku do pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że art. 33a ust. 1 ustawy oraz mające odpowiednie zastosowanie przepisy, tj. art. 33a ust. 2-3, 5, 7-8 ustawy, nie wskazują, że rozliczenie podatku z tytułu importu towarów w tej procedurze dotyczy wszystkich dokonywanych przez podatnika importów towarów i nie ograniczają podatnika do stosowania wyłącznie tej procedury.

Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do rozliczenia podatku należnego w sposób określony w art. 33a ustawy w stosunku do wybranych importów towarów, a w pozostałych przypadkach będzie mógł stosować inne procedury rozliczania podatku z tytułu importu towarów. Zatem rozliczenie importu towarów zgodnie z art. 33a ustawy w stosunku do jednego importu towarów nie spowoduje, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania w taki sposób wszystkich swoich transakcji, a jednocześnie rozliczenie jednej czynności importu na zasadach innych niż określone w art. 33a ustawy, nie spowoduje utraty możliwości rozliczenia podatku należnego zgodnie z tą procedurą w stosunku do kolejnych dokonywanych przez Wnioskodawcę importów towarów.

Podsumowując, rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w sytuacji Spółki (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy) w trybie art. 33a ustawy, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, w stosunku do jednej czynności importu nie spowoduje, że podatek należny VAT z tytułu wszystkich pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę powinien również być rozliczany w trybie art. 33a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Jednocześnie, rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu importu towarów w sytuacji Spółki (przy spełnieniu warunku z art. 33a ust. 2 pkt 1 ustawy) w innym trybie niż przewidziany w art. 33a ustawy, w odniesieniu do jednej czynności importu, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, nie spowoduje, że Spółka utraci prawo do rozliczania podatku należnego VAT z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy w stosunku do pozostałych tego typu czynności dokonywanych przez Spółkę.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 7 jest więc prawidłowe.

Ad 8.

Wnioskodawcy ma również wątpliwość dotyczącą określenia, w deklaracji podatkowej VAT za który okres rozliczeniowy powinien on rozliczyć podatek VAT należny z tytułu importu towarów, przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ustawy.

Jak zostało wskazane powyżej – zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy – podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Z kolei powołany wyżej art. 19a ust. 10a ustawy wskazuje, że w przypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 zgodnie RW UKC.

Ponadto, na mocy art. 257 ust. 1 unijnego kodeksu celnego, organy celne określają termin, w którym procedura uszlachetniania czynnego ma zostać zamknięta, zgodnie z art. 215.

Termin rozpoczyna bieg w dniu, w którym towary nieunijne zostają objęte procedurą, i uwzględnia czas niezbędny do przeprowadzenia procesów przetwarzania oraz zamknięcia procedury.

W myśl art. 215 ust. 1 unijnego kodeksu celnego, w przypadkach innych niż procedura tranzytu i nie naruszając przepisów art. 254, procedura specjalna zostaje zamknięta, gdy objęte nią towary lub produkty przetworzone są objęte kolejną procedurą celną, wyprowadzone poza obszar celny Unii, zniszczone bez powstania odpadów lub są przedmiotem zrzeczenia na rzecz skarbu państwa zgodnie z art. 199.

Jeżeli nie przewidziano inaczej, zamknięcie procedury następuje w określonym terminie, o czym stanowi art. 215 ust. 4 unijnego kodeksu celnego.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca stosując rozliczenie podatku zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy, będzie zobowiązany do wykazania podatku należnego od dokonanych importów towarów w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego, zgodnie z art. 324 RW UKC.

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, Wnioskodawca powinien rozliczyć podatek VAT należny z tytułu importu towarów, przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ust. 1 ustawy, w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 8 jest prawidłowe.

Ad 9 i 10.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także określenia w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, w rozliczeniu za który okres będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ustawy oraz czy dla możliwości skorzystania przez Spółkę z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy, wystarczającym warunkiem będzie wskazanie w deklaracji podatkowej podatku należnego VAT z tytułu importu tych towarów, a Spółka nie będzie potrzebować dodatkowych dokumentów dla odliczenia VAT naliczonego, ani nie będzie zobligowana do spełnienia dodatkowych warunków.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów – kwota podatku należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych..

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że podatek należny rozliczany przez Wnioskodawcę w deklaracji podatkowej – na podstawie art. 33a ust. 1 ustawy – za dany okres rozliczeniowy, w którym powstanie obowiązek podatkowy, tj. w którym nastąpi zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego, stanowić będzie dla Wnioskodawcy podatek naliczony, który będzie podlegał przez niego odliczeniu w tym samym okresie. Jednocześnie, jeżeli Wnioskodawca nie skorzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego w tym okresie, będzie miał prawo do odliczenia tego podatku w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 11 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r.

Ponadto należy wskazać, że warunkiem skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest wykazanie w deklaracji podatkowej podatku należnego od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy oraz związek dokonanego importu towarów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca zatem nie będzie zobowiązany do posiadania dodatkowych dokumentów ani do spełnienia dodatkowych warunków w celu skorzystania z tego prawa.

Podsumowując, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, przy zastosowaniu rozliczenia w trybie art. 33a ustawy, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do danego importu towarów powstanie obowiązek podatkowy bądź w rozliczeniu za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 9 jest prawidłowe.

Jednocześnie, dla możliwości skorzystania przez Spółkę z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów, w sytuacji rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu w trybie art. 33a ustawy, wystarczającym warunkiem będzie wskazanie w deklaracji podatkowej podatku należnego VAT z tytułu importu tych towarów, a Wnioskodawca nie będzie potrzebować dodatkowych dokumentów dla odliczenia VAT naliczonego, ani nie będzie zobligowany do spełnienia dodatkowych warunków, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 10 jest prawidłowe.

Ad 11.

Jednocześnie w związku z powyższym rozstrzygnięciem nie udziela się odpowiedzi na pytanie nr 11, gdyż Wnioskodawca uzależnił odpowiedź na pytanie nr 11 od uznania przez Organ stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 10 za nieprawidłowe.

Ad 12 i 13.

Pytania Wnioskodawcy dotyczą także określenia, na podstawie jakiego dokumentu celnego oraz w jakim terminie Spółka powinna zapłacić VAT należny do właściwego organu, w przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy.

Na mocy art. 33 ust. 4 ustawy, podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku, z zastrzeżeniem art. 33a-33c.

Ponadto, z powołanego wcześniej art. 38 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie nieuregulowanym w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, art. 19a ust. 9-11 oraz art. 33-37 stosuje się odpowiednio przepisy celne dotyczące poboru i wymiaru cła, z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia płatności oraz innych ułatwień płatniczych przewidzianych w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 35b ustawy z dnia 13 sierpnia 2020 r. Prawo celne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1382), składający rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego, jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy, że w przypadku nieuiszczenia w terminie w całości lub w części należności pieniężnej wynikającej z rozliczenia zamknięcia, rozliczenie niniejsze stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego”. Klauzula ta zastępuje pouczenie, że rozliczenie zamknięcia stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.

Stosownie do art. 265 ust. 1 RW UKC, nie naruszając art. 46 i 48 kodeksu, kontrolny urząd celny niezwłocznie przeprowadza kontrolę rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.

Kontrolny urząd celny może zaakceptować kwotę należności celnych przywozowych określoną przez posiadacza pozwolenia.

W myśl art. 265 ust. 2 RW UKC, należną kwotę należności celnych przywozowych księguje się zgodnie z art. 104 kodeksu w terminie 14 dni od daty przekazania rozliczenia zamknięcia kontrolnemu urzędowi celnemu.

Jak stanowi art. 102 ust. 2 unijnego kodeksu celnego, w przypadku gdy należna kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych jest równa kwocie wpisanej do zgłoszenia celnego, zwolnienie towarów przez organy celne jest równoznaczne z powiadomieniem dłużnika o długu celnym.

Na podstawie powołanego wyżej art. 175 ust. 1 RD UKC, pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, uszlachetniania czynnego EX/IM bez zastosowania ujednoliconej wymiany informacji, o której mowa w art. 176, lub końcowego przeznaczenia stanowią, że posiadacz pozwolenia musi przedstawić rozliczenie zamknięcia kontrolnemu urzędowi celnemu w ciągu 30 dni od upływu terminu zamknięcia procedury.

Kontrolny urząd celny może jednak zwolnić z obowiązku przedstawienia rozliczenia zamknięcia, jeżeli uzna, że nie jest ono konieczne.

Art. 175 ust. 4 RD UKC wskazuje, że jeżeli produkty przetworzone lub towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX uznaje się za dopuszczone do obrotu zgodnie z art. 170 ust. 1, fakt ten należy podać w rozliczeniu zamknięcia.

Jeżeli w pozwoleniu na uszlachetnianie czynne IM/EX określa się, że produkty przetworzone lub towary objęte tą procedurą uznaje się za dopuszczone do obrotu w dniu upływu terminu zamknięcia procedury, posiadacz pozwolenia przedstawia rozliczenie zamknięcia kontrolnemu urzędowi celnemu zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu (art. 175 ust. 5 RD UKC).

W przypadku korzystania przez Wnioskodawcę z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, będzie on zobowiązany do złożenia i wykazania kwoty podatku należnego w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC. Zatem biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty należnego podatku na podstawie złożonego przez niego dokumentu rozliczenia zamknięcia (w sytuacji, w której nie będzie on korzystał z procedury określonej w art. 33a ustawy).

Podsumowując, w przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Wnioskodawca będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy, Wnioskodawca powinien zapłacić VAT należny do stosownego organu na postawie rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC. Ponadto, Spółka powinna zapłacić VAT należny do właściwego organu w terminie 10 dni od dnia złożenia rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 12 i nr 13 jest prawidłowe.

Ad 14.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również określenia, na podstawie jakiego dokumentu celnego i po spełnieniu jakich kryteriów Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu importu, w przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów – kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a jego działalność podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 4, rozliczenie zamknięcia stanowi dokument celny w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem Wnioskodawca będzie uprawiony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art. 175 RD UKC (w sytuacji, w której nie będzie on korzystał z procedury określonej w art. 33a ustawy).

Podsumowując, w przypadku rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu importu w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, w której to Spółka będzie korzystać z uproszczenia, o którym mowa w art. 324 RW UKC, bez zastosowania trybu przewidzianego w art. 33a ustawy, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu importu na podstawie rozliczenia zamknięcia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 14 jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy lub własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin