Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.458.2020.1.KS
z 26 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2020 r. (data wpływu do tutejszego organu 29 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu przedawnionych zobowiązań – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu przedawnionych zobowiązań.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczona odpowiedzialnością (dalej: Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek CIT). Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej jest obsługa naziemna statków powietrznych (PKD 52.23.Z). Uzyskiwane przychody Spółka ustala zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT).

Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zaciąga zobowiązania, będące roszczeniami majątkowymi wierzycieli (dalej: zobowiązania). W niektórych przypadkach kwoty tych zobowiązań nie zostają uregulowane przez Spółkę w ustalonych z wierzycielami terminach, w związku z tym, w stosunku do tych zobowiązań, zaczyna biec termin przedawnienia. Po upływie terminu przedawnienia Spółka może uchylić się od obowiązku zapłaty zobowiązań poprzez podniesienie zarzutu przedawnienia.

Dla zobowiązań związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej termin przedawnienia, o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej, wynosi trzy lata. Od dnia 9 lipca 2018 r. obowiązują znowelizowane przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r -Kodeks cywilny (dalej: ustawa KC) w zakresie przedawnienia. Na podstawie znowelizowanego art. 118 ustawy KC koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego (chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata), czyli na 31 grudnia.

Trzyletni termin przedawnienia dla niektórych zobowiązań Spółki, których bieg nie uległ zawieszeniu i jeżeli nie zostanie skutecznie przerwany, skończy się 31 grudnia 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przychód z tytułu przedawnionych zobowiązań Spółki, dla których koniec terminu przedawnienia, zgodnie z przepisami ustawy KC, przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, czyli na 31 grudnia 2020 r., powstanie po upływie terminu przedawnienia, czyli powstanie 1 stycznia 2021 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 12 ust.1 pkt 3 lit. a ustawy CIT, za przychód uznaje się miedzy innymi przedawnione zobowiązania.

Ustawa CIT nie wskazuje wyraźnie terminu powstania przychodu z tytułu przedawnionych zobowiązań. W wymienionym przepisie wyraźnie zastosowano natomiast określenie „przedawnione” w formie dokonanej, co oznacza, że dopiero po upływie terminu przedawnienia, można uznać zobowiązanie za przychód. Aby uznać zobowiązanie za przedawnione, musi upłynąć termin przedawnienia. Do momentu upływu tego terminu, czyli do ostatniego dnia roku kalendarzowego włącznie, wierzyciel może skutecznie wystąpić z żądaniem zapłaty tego zobowiązania przez Spółkę, a Spółka nie może uchylić się od zapłaty zobowiązania poprzez podniesienie zarzutu przedawnienia.

Dopiero po upływie tego terminu, czyli po upływie ostatniego dnia roku kalendarzowego, zobowiązanie jest przedawnione, a Spółka może skutecznie podnieść zarzut przedawnienia.

Zdaniem Spółki, jeżeli koniec terminu przedawnienia przypada, zgodnie z przepisami ustawy KC, na ostatni dzień roku kalendarzowego 2020, czyli na 31 grudnia 2020 r., to dopiero po upływie tego dnia zobowiązanie można uznać za przedawnione. Zatem zobowiązania Spółki, dla których termin przedawnienia nie uległ zawieszeniu, nie zostanie przerwany i którego koniec przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, czyli upływa z dniem 31 grudnia 2020 r., staje się przychodem Spółki dnia 1 stycznia 2021 r. i podlega opodatkowaniu podatkiem CIT w 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu przedawnionych zobowiązań - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi. Kluczową zatem przesłanką wystąpienia przychodu jest osiągnięcie wymiernego przysporzenia o charakterze definitywnym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu. Zwrócić należy uwagę, że katalog przychodów wymienionych w ustawie ma charakter otwarty i jedynie przykładowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop, przychodem, jest wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 12 ust. 4 pkt 8 updop, zgodnie z którym, do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

• bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub
  

• postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub
  

• realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,
  

• przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
  
  
  

Zgodnie z art. 118 Kc, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata. Terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną (art. 119).

Ogólny trzyletni termin przedawnienia odnosi się do roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Co do zasady przedawnienie zobowiązania wobec wierzyciela skutkuje powstaniem po stronie dłużnika przychodu podatkowego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zaciąga zobowiązania, będące roszczeniami majątkowymi wierzycieli - zobowiązania. W niektórych przypadkach kwoty tych zobowiązań nie zostają uregulowane przez Spółkę w ustalonych z wierzycielami terminach, w związku z tym, w stosunku do tych zobowiązań, zaczyna biec termin przedawnienia. Po upływie terminu przedawnienia Spółka może uchylić się od obowiązku zapłaty zobowiązań poprzez podniesienie zarzutu przedawnienia. Na podstawie znowelizowanego art. 118 ustawy KC koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego (chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata), czyli na 31 grudnia. Trzyletni termin przedawnienia dla niektórych zobowiązań Spółki, których bieg nie uległ zawieszeniu i jeżeli nie zostanie skutecznie przerwany, skończy się 31 grudnia 2020 r.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu przedawnionych zobowiązań, a w szczególności wskazanie czy przychód z tytułu przedawnionych zobowiązań Spółki, dla których koniec terminu przedawnienia, zgodnie z przepisami ustawy KC, przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego - 31 grudnia 2020 r., powstanie po upływie terminu przedawnienia, czyli 1 stycznia 2021 r.

Kwestia uznania za przychód podatkowy przedawnionych zobowiązań, które to zobowiązania powstały po stronie Wnioskodawcy wobec wierzycieli w związku z nieuregulowaniem zobowiązań w umówionym terminie podlega określeniu na zasadach wskazanych w art. 12 ust. 1 udpop.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop, dotyczy wszelkiego rodzaju umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (za wyjątkiem pożyczek z Funduszu Pracy oraz wymienionych w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zobowiązań związanych z określonego rodzaju postępowaniami). W kontekście art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop jako przychód podatkowy należy kwalifikować każdą przedawnioną wierzytelność. W sytuacji, gdy wierzytelność stała się wymagalna, a kontrahent je umorzył bądź uległy one przedawnieniu, wartość takich wierzytelności będzie stanowiła przychód określony w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop. Wystarczy zatem istnienie zobowiązania pieniężnego po stronie podatnika i jego przedawnienie. Jeżeli więc zobowiązanie ulegnie przedawnieniu to dojdzie do wzbogacenia po stronie dłużnika będącego stroną tego stosunku prawnego. Dłużnik przestanie być zobowiązany do danego świadczenia, a środki pieniężne, które winien w postaci wierzytelności przekazać w ramach wymaganego świadczenia pozostaną w jego majątku, powiększając ten majątek w sposób definitywny. Zatem wartość przedawnionych zobowiązań stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustalony w powyższy sposób przychód powstaje z dniem przedawnienia się zobowiązania. Termin przedawnienia w przypadku roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi trzy lata i zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego upływa 31 grudnia 2020 r. Podkreślić należy, że zadane pytanie dotyczy sytuacji, w której termin przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, czyli na 31 grudnia 2020 r., a jego bieg nie ulegnie zawieszeniu i nie zostanie skutecznie przerwany. Przywołane przepisy, w szczególności przepis art. 12 ust. 1 updop nie przewidują szczególnego momentu powstania przychodu w wyniku przedawnienia, zatem przychód ten powstaje w momencie przedawnienia się zobowiązania, co oznacza następny dzień po upływie terminu przedawnienia. Innymi słowy, aby uznać zobowiązanie za przedawnione, musi upłynąć termin przedawnienia. Do momentu upływu tego terminu, czyli do ostatniego dnia roku kalendarzowego włącznie, wierzyciel może skutecznie wystąpić z żądaniem zapłaty tego zobowiązania przez Spółkę. Zatem, dopiero po upływie tego terminu, czyli po upływie ostatniego dnia roku kalendarzowego, zobowiązanie jest przedawnione.

Zatem, jeżeli koniec terminu przedawnienia przypada, zgodnie z przepisami ustawy Kc, na ostatni dzień roku kalendarzowego 2020, czyli na 31 grudnia 2020 r., to dopiero po upływie tego dnia zobowiązanie można uznać za przedawnione.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym zobowiązania Spółki, dla których termin przedawnienia nie uległ zawieszeniu, nie zostanie przerwany i którego koniec przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, czyli upływa z dniem 31 grudnia 2020r., staje się przychodem Spółki dnia 1 stycznia 2021 r. i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w 2021r. jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu zapytania Wnioskodawcy. Tym samym organ nie odniósł się do kwestii możliwości dochodzenia roszczeń przez wierzyciela po okresie przedawnienia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.