2021.02.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.681.2020.2.AM
z 26 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 24 lutego 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 5 lutego 2021 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.681.2020.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 12 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania na fakturze wystawionej przedsiębiorcy z tytułu realizacji usług objętych projektem oraz daty powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania na fakturze wystawionej przedsiębiorcy z tytułu realizacji usług objętych projektem oraz daty powstania obowiązku podatkowego.

Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 24 lutego 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 5 lutego 2021 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.681.2020.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 12 lutego 2021 r.) .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Województwo (...) zgłosiło do procesu identyfikacji projekt pn. (...) Osi 1 Gospodarka Wiedzy Działania 1.3 (...), typ B. Regionalny program rozwijania centrów transferu wiedzy w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014 2020 (dalej: „Projekt”).

Regionalny Program Rozwijania Centrów Transferu Wiedzy ukierunkowany jest na wsparcie współpracy sektora nauki oraz przedsiębiorstw, a także wzmocnienie komercjalizacji wyników badań naukowych w oparciu o (…) model transferu wiedzy i innowacji. Był on negocjowany z Komisją Europejską oraz został wpisany do Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Wnioskodawcą jest uczelnią publiczną w rozumieniu art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668). Wnioskodawca prowadzi działalność określoną w statucie uczelni, obejmującą w szczególności: kształcenie i wychowywanie studentów, kształcenie i wychowywanie kadry naukowej, prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz transferowanie technologii do gospodarki, zgodnie z zasadami wolności nauczania i wolności nauk. A. jest jedną z jednostek wewnętrznych Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

A. zostało wyłonione przez B. (dalej: „Lider”) na partnera Projektu. W projekcie tym A. jest jednym z 8 partnerów, B. jest liderem. Do obowiązków Lidera Projektu należy koordynacja działań partnerów, komunikacja z Instytucją Pośredniczącą a także kampania promocyjna Centrów Transferu Wiedzy.

Lider oraz partnerzy w dniu 30 maja 2019 r. zawarli porozumienie, w ramach którego zobowiązali się do udziału w opracowaniu i złożeniu wniosku o dofinansowanie projektu do C. - Instytucji Pośredniczącej. W związku z realizacją Projektu, Partnerzy, w tym Wnioskodawca oraz Województwo zawarli umowę partnerską (dalej: „Umowa Partnerska”), która określa zasady funkcjonowania partnerstwa, zasady współpracy Lidera Projektu i Partnerów oraz współpracy pomiędzy Partnerami. Umowa przewiduje w szczególności kwestię zadań poszczególnych Partnerów oraz Lidera, rozliczeń finansowych, raportowania wykonania poszczególnych działań, itp. Celem Projektu jest podniesienie innowacyjności przedsiębiorstw poprzez usprawnienie transferu wiedzy z wykorzystaniem potencjału środowiska naukowego oraz instytucji otoczenia biznesu. Partnerzy projektu, w tym A., w ramach projektu będą realizowali działania proinnowacyjne, nazywane również wsparciem lub pomocą dla przedsiębiorców, obejmujące audyty oraz pomoc transferu technologii w ramach tzw. Regionalnych Inteligentnych Specjalizacji, na które składają się:

nauki o życiu (specjalizacja A.),
energia zrównoważona,
technologie informacyjne i komunikacyjne,
chemia (specjalizacja A.),
produkcja metali,
przemysły kreatywne i czasu wolnego.

Każdy z partnerów, w tym Lider, posiada określony budżet w ramach projektu. Partnerzy realizują przydzielone im we wniosku o dofinansowanie zadania indywidualnie, ponosząc samodzielnie wydatki związane z ich realizacją. A. w projekcie zobligowane jest do realizacji wsparcia dla 100 przedsiębiorców za łączną kwotę kwalifikowaną projektu równą (...) PLN. Stąd, średnio na jednego przedsiębiorcę, A. będzie mogło wyświadczyć pomoc o równowartości średnio (...) PLN. Na etapie opracowania wniosku o dofinansowanie A. nie posiada zidentyfikowanych konkretnych przedsiębiorców, dla których będą realizowane audyty technologiczne. Poszukiwanie i rekrutacja przedsiębiorców do udzielenia pomocy jest jednym z zadań A. na etapie realizacji projektu. Również wykonana wycena audytów, w przeliczeniu na jednego przedsiębiorcę, jest szacunkowa i w rzeczywistości może odbiegać od założonego planu.

Poniżej Wnioskodawca podaje zakres wsparcia realizowanego przez niego w ramach projektu:

audyt technologiczny, obejmujący:
1. ocenę potencjału i otoczenia funkcjonowania przedsiębiorcy,
2. plan rozwoju przedsiębiorcy na podstawie nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań,
pomoc w zakresie transferu technologii, obejmująca w szczególności:
1. przygotowanie ofert i zapytań w zakresie prac B+R,
2. przegląd profili wykonawców i nabywców prac B+R,
3. nawiązywanie kontaktów pomiędzy wykonawcami i nabywcami wyników prac B+R,
4. doradztwo w procesie ubiegania się o wsparcie w formie bonów na innowacje w ramach poddziałania 1.2.3, z wyłączeniem usług i czynności technicznych polegających na przygotowaniu i wypełnieniu formularza wniosku o dofinansowanie dla projektu ubiegającego się o wsparcie w ramach tego poddziałania oraz innych działań/poddziałań współfinansowanych ze środków (...) w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 (zgodnie z podrozdziałem 6.3 pkt 1) ppkt p) wytycznych horyzontalnych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach (...) oraz (...) na lata 2014-2020),
5. doradztwo w procesie negocjacji i zawierania umów pomiędzy wykonawcami i nabywcami wyników prac B+R, z wyłączeniem umów, których stroną będzie centrum uczestniczące w programie, które świadczy daną usługę w zakresie transferu technologii.

Wsparcie świadczone jest za częściową odpłatnością. Wysokość odpłatności wynika z potrzeb przedsiębiorcy (wybór pomocy) oraz przyjętego na potrzeby realizacji projektu cennika wsparcia świadczonego przez Centra Transferu Wiedzy i nie przekracza 23% wartości pomocy realizowanej na rzecz przedsiębiorcy. Powyższe wynika z faktu, iż wartość otrzymanego przez A. dofinansowania podlega opodatkowaniu VAT, a w związku z tym obciąża przedsiębiorcę.

Umowę z przedsiębiorcą zawiera A. Warunki umów pozostają jednakowe dla wszystkich uczestniczących w projekcie. Wartość wsparcia/udzielonej pomocy de minimis jest różna dla każdego przedsiębiorcy i będzie ustalana na podstawie zakresu pomocy. Umowa z przedsiębiorcą nie przewiduje możliwości odstąpienia od umowy. Umowa dopuszcza zmiany umowy w drodze pisemnego aneksu.

Zarówno B. jak i Partnerzy (w tym A.) nie są beneficjentami pomocy publicznej w związku z realizacją projektu. Są oni Partnerami udzielającymi wsparcia przedsiębiorstwom, które z tytułu uczestnictwa osiągają korzyść ekonomiczną stanowiącą pomoc de minimis. Faktycznymi odbiorcami pomocy i podmiotami, którzy uzyskują w tym przypadku korzyść są przedsiębiorcy korzystający ze wsparcia realizowanego w ramach Projektu. B. oraz Partnerzy w ramach projektu dają możliwość ubiegania się o otrzymanie pomocy każdemu zainteresowanemu podmiotowi działającemu na terenie województwa. Jak już wcześniej wskazano, wartość wsparcia wskazanego w zaświadczeniu de minimis ma charakter szacunkowy i wynika z kalkulacji budżetu złożonego we wniosku o dofinansowanie.

W przypadku Wnioskodawcy, realizacja wsparcia/pomocy dla przedsiębiorców jest wykonywana przez dedykowany zespół A. oraz naukowców dobieranych tematycznie. W przypadku braku odpowiedniej kadry A. pozyskuje ekspertów spoza jednostki. A. realizuje zadania zgodnie z budżetem, wskazującym koszty niezbędne do poniesienia dla wsparcia przedsiębiorców. Koszty wsparcia udzielonego przedsiębiorcom przez A. są częściowo refundowane przez B. w ramach kosztów kwalifikowanych (95%), ujętych w budżecie projektu. Należą do nich: wynagrodzenia personelu, wynagrodzenia ekspertów wewnętrznych i zewnętrznych, delegacje i wyjazdy służbowe personelu, udział w konferencjach i szkoleniach, odpisy amortyzacyjne, zakup analiz i ekspertyz oraz koszty pośrednie w wysokości 10%.

Do Projektu wnoszony jest wkład własny (pieniężny), który stanowi 5% wartości Projektu. Projekt realizowany jest w systemie refundacyjnym. Oznacza to, że wszelkie wydatki (koszty) A. poniesione w związku z realizacją Projektu, są w 95% pokryte ze środków (dotacji) przekazanych przez Lidera Projektu (...) zgodnie z umową Partnerską. Lider otrzymuje środki na realizację Projektu od Instytucji Pośredniczącej tj. C. Całość przekazanych środków wykorzystana jest na pokrycie kosztów udzielania wsparcia przedsiębiorcom, co potwierdzone zostanie wydanymi zaświadczeniami o udzieleniu pomocy de minimis.

Na potrzeby Projektu, każdy z Partnerów, w tym A., przygotował cennik w zależności od rodzaju wsparcia. Zaproponowany przez A. cennik ma charakter szacunkowy, dla celów realizacji projektu i nie funkcjonuje jako oferta działań komercyjnych realizowanych przez A. Ostateczna wartość wsparcia zostaje określona po zakończeniu pomocy dla przedsiębiorcy, albowiem brak jest możliwości określenia pełnej wysokości wsparcia doradczego w momencie jego świadczenia, ponieważ jest ona uzależniona od wyników audytu zerowego oraz od decyzji przedsiębiorcy co do zakresu współpracy. Cennik wynika z metodologii wyliczenia ceny wsparcia przez A. i został przygotowany na potrzeby oceny projektu oraz na potrzeby wydania zaświadczenia de minimis dla przedsiębiorcy. Ostateczne rozliczenie otrzymanej dotacji opiera się na udokumentowaniu kosztów poniesionych przez A., a nie na podstawie liczby świadczonych usług. Każdy z Partnerów, w tym A. zobowiązany jest transferować 100% dotacji/środków publicznych w postaci wsparcia na przedsiębiorstwa, które zdecydują się na skorzystanie z pomocy w ramach Projektu. Zakłada się, że realizowany Projekt nie będzie generował zysku. Wsparcie oferowane przedsiębiorcom w ramach projektu nie stanowi podstawowej działalności Wnioskodawcy, ani kontynuacji dotychczasowej działalności, a wynika tylko z założeń realizowanego projektu.

Reasumując, wnioskowane dofinansowanie w ramach Projektu (dotacja) ma charakter kosztowy i w całości przeznaczone jest na pokrycie wydatków niezbędnych do realizacji projektu. Rozliczanie kosztów poszczególnych zadań wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach Projektu odbywa się na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków A. i Lidera. Do rozliczenia kosztów w projekcie przedstawiane są listy płac, faktury, rachunki i inne dokumenty księgowe wystawione za zakup poszczególnych towarów i usług niezbędnych do realizacji konkretnych działań w projekcie. Wynagrodzenia personelu rozlicza się w części, w jakiej jest on zaangażowany do realizacji projektu w poszczególnych miesiącach.

Wartość wsparcia/pomocy wskazana w zaświadczeniu de minimis wystawianym uczestnikom przez Wnioskodawcę wynika z budżetu założonego we wniosku o dofinansowanie i ma charakter szacunkowy, co oznacza, iż nie ma możliwości określenia tej wartości w momencie świadczenia wsparcia, gdyż jest ona pochodną, wynikiem rozliczenia kosztów rzeczywiście poniesionych i jest możliwa do określenia po zakończeniu świadczenia usługi, w którym wydatkowano koszty niezbędne do realizacji pomocy. Dotacja ta w projekcie przyjmuje zgodnie z dokumentacją konkursową i art. 67 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. formę zwrotu części kosztów kwalifikowanych, które zostały rzeczywiście poniesione i zapłacone na podstawie dowodów księgowych, na których jako nabywca będzie figurował Wnioskodawca.

Dofinansowanie przekazywane jest Wnioskodawcy w formie refundacji określonej w harmonogramie płatności. W trakcie realizacji projektu składane są wnioski o refundację kosztów.

Wydatki poniesione na realizację wsparcia dla przedsiębiorstw są przedstawiane Liderowi Projektu w formie zestawienia dokumentów (lista płac, dokumenty księgowe dokumentujące szkolenie, delegacje lub zakup laptopów z potwierdzeniami zapłaty). Do łącznej wartości kosztów bezpośrednich dodawane są koszty pośrednie (stanowią 10% sumy kosztów bezpośrednich). Lider w imieniu wszystkich partnerów składa wniosek o refundację do Instytucji Pośredniczącej, którą jest A. Dotacja w wysokości 95% jest wyliczana i refundowana na konto A (95% z sumy kosztów bezpośrednich i pośrednich). Warunkiem wypłaty refundacji jest wykazanie zawartych umów o wsparcie z przedsiębiorcami o łącznej kwocie nie niższej niż wykazane koszty.

Reasumując otrzymana dotacja stanowi zwrot kosztów za czynności wykonane w ramach realizacji projektu. Wysokość wsparcia dla przedsiębiorcy jest kalkulowana w każdym przypadku oddzielnie, a jej wartość zależy od łącznego zaangażowania członków zespołu A., który stanowią eksperci merytoryczni, brokerzy, specjaliści ds. rozwoju oraz eksperci zewnętrzni. W koszt wsparcia dla przedsiębiorcy częściowo wliczane są również, w razie takiej potrzeby, szkolenia zespołu A. Otrzymana dotacja jest wykorzystywana do pokrycia kosztów:

wynagrodzenia członków zespołu A. zaangażowanych w realizację wsparcia dla przedsiębiorcy proporcjonalnie do poświęconego czasu;

ewentualnych kosztów szkoleń, udziału w konferencjach zespołu A.;

kosztów delegacji związanych z dojazdem do siedziby firmy zespołu A.;

zakupu komputerów do realizacji wsparcia dla przedsiębiorców.

Całościowe rozliczenie projektu następuje na etapie końcowego wniosku o płatność, pod względem finansowym proporcjonalnie do stopnia osiągnięcia założeń merytorycznych określonych we wniosku o dofinansowanie, co jest określone jako „reguła proporcjonalności”. Oznacza to, iż Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych w przypadku nieosiągnięcia wskaźników produktu i rezultatu bezpośredniego, a nie określonych zadań w ramach projektu. Otrzymana dotacja nie ma wpływu na cenę świadczonej przez Wnioskodawcę pomocy. Stawki wynagrodzenia zespołu A. są określane na podstawie rozeznania rynku i są do nich zbliżone. Ze względu na przyjęty system refundacyjny rozliczania projektu wypłata dotacji w przypadku niezrealizowania pomocy dla przedsiębiorców nie jest możliwa.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie sposobu określenia podstawy opodatkowania oraz momentu powstania obowiązku podatkowego od realizowanych przez niego w ramach projektu usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W jaki sposób Wnioskodawca powinien określić podstawę opodatkowania na fakturze wystawianej przedsiębiorcy z tytułu realizacji usług objętych projektem?
Kiedy po stronie Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

95% kosztów kwalifikowanych Projektu, jako wynagrodzenie od osoby trzeciej za świadczenia Wnioskodawcy wykonywane na rzecz przedsiębiorców biorących udział w Projekcie, będzie kwotą dla określenia podstawy opodatkowania tego świadczenia.

Ad 2

Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstanie w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji.

Wnioskodawca wskazuje, iż na podstawie art. 29a Ustawy VAT refundacja wypłacona przez Lidera obejmująca 95% kosztów kwalifikowanych Projektu jako kwota netto, będzie podstawą opodatkowania. Obowiązek podatkowy powstanie natomiast w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 Ustawy VAT.

Wskazane stanowisko jest zatem zgodne z przepisami prawa podatkowego i znajduje oparcie w dotychczas wydanych interpretacjach podatkowych (powołanych poniżej).

Uzasadnienie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy świadczy on usługi audytu na rzecz przedsiębiorców podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym będzie on zobowiązany do wystawienia na ich rzecz faktury dokumentującej świadczenie usług, stosownie do treści art. 106b ust. 1 Ustawy VAT.

Stosownie do ww. art. 29a ust. 1 Ustawy VAT, do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

Należy zatem stwierdzić, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sytuacji taką kwotą (otrzymaną przez usługodawcę, mającą wpływ na cenę) jest refundacja wypłacona przez Lidera obejmując 95% kosztów kwalifikowanych projektu.

Jak wskazano we wniosku kwota podatku od towarów i usług, który nie stanowi kosztu kwalifikowanego jest pokrywana bezpośrednio przez przedsiębiorcę. Tym samym łączna kwota wynagrodzenia otrzymana przez Wnioskodawcę (podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) to refundacja płacona przez Lidera i kwota równoważąca podatek od towarów i usług płacona przez przedsiębiorcę.

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 29a ustawy o VAT podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać, pomniejszone o kwotę podatku należnego. Z uwagi zatem na fakt, że Wnioskodawca oprócz kwot od Lidera, otrzyma od przedsiębiorcy równowartość podatku od towarów i usług to właśnie, 95% kosztów kwalifikowanych, będzie stanowić podstawę opodatkowania w podatku VAT.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 Ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z założeniami Projektu, A. otrzyma dotację stanowiącą 95% całości kosztów poniesionych przez A. w związku z realizacją projektu. Wnioskodawca zobowiązany jest do współfinansowania Projektu w postaci poniesienia 5% kosztów kwalifikowanych Projektu ze środków własnych (nie jest to kwota, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy podstawą opodatkowania VAT będzie kwota stanowiąca 95% wydatków kwalifikowanych Projektu, które w całości zostały przekazane w formie dotacji przez Lidera Projektu a następnie wykorzystane przez Wnioskodawcę przy jego Realizacji. Podstawy opodatkowania nie będzie natomiast stanowić wkład własny Wnioskodawcy rozumiany jako wkład pieniężny lub niepieniężny Wnioskodawcy, wniesiony na potrzeby realizacji Projektu.

Odbiorcą faktury będzie natomiast przedsiębiorca uczestniczący w Projekcie, na rzecz którego Wnioskodawca realizując Projekt, wykonywać będzie audyt mający na celu ocenę potencjału i otoczenia funkcjonowania przedsiębiorcy oraz plan rozwoju przedsiębiorcy na podstawie nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań, przy czym z uwagi na refundację kosztów netto Projektu, przedsiębiorca będzie zobowiązany do uiszczenia na rzecz Wnioskodawcy jedynie kwoty podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko w kwestii zagadnienia odbiorcy faktury, którą podmiot otrzymujący dotację powinien wystawić, w sytuacji gdy dana dotacja podlega zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT opodatkowaniu, znajduje potwierdzenie w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2018 r. 0115 KDIT1 2.4012.393.2018.2.RS: „otrzymana dotacja stanowi dopłatę do ceny świadczonej usługi, a relacja pomiędzy otrzymaną dotacją a ceną świadczonej przez Wnioskodawcę usługi jest niezaprzeczalna. W związku z powyższym stwierdzić należy, że opisana we wniosku dotacja w całości jest dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług, i zwiększa podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie jak błędnie Wnioskodawca wskazał „(...) jedynie w części w jakiej pokrywa koszty bezpośrednie, bo w tej części można ją ocenić jako dopłatę do ceny.” Podstawą opodatkowania otrzymanej dotacji będzie jej wartość pomniejszona - zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy - o podatek. Zatem w kwocie dotacji powinna zostać zawarta kwota podatku”.

Powyższe stanowisko ma odzwierciedlenie także w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-1.4012.144.2020.2.RMA dla jednego z Partnerów wskazanego projektu dla (…). Spójne stanowisko DKIS pozwoli na spójną realizację projektu przez poszczególnych Partnerów.

Zauważyć należy, że stosownie do ww. art. 29a ust. 1 ustawy, do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać, pomniejszone o kwotę podatku należnego. W przedmiotowej sytuacji taką kwotą (tj. otrzymaną przez usługodawcę, mającą wpływ na cenę) jest ww. refundacja wypłacona przez Lidera.

Tym samym 95% kosztów kwalifikowanych Projektu, jako wynagrodzenie od osoby trzeciej za świadczenia Wnioskodawcy wykonywane na rzecz przedsiębiorców biorących udział w Projekcie, będzie kwotą dla określenia podstawy opodatkowania tego świadczenia.

Natomiast ww. 5% kosztów kwalifikowanych, które są współfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy nie będzie wchodzić do podstawy opodatkowania świadczonej przez niego usługi (nie jest to kwota, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać).

W zakresie natomiast rozstrzygnięcia, czy ww. kwota - 95% refundacji płaconej przez Lidera, jest kwotą brutto (zawierającą podatek), czy też netto, należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy określa zasadę ogólną odnoszącą się do podstawy opodatkowania.

W myśl tej zasady ogólnej, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej pomniejszona o kwotę podatku VAT.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że podstawa opodatkowania nie obejmuje równowartości podatku VAT od usług świadczonych przez Wnioskodawcę i uiszczanych przez Przedsiębiorcę. Przedsiębiorca uiści na rzecz Wnioskodawcy kwotę podatku od towarów i usług, który nie stanowi kosztu kwalifikowanego. Tym samym łączna kwota wynagrodzenia otrzymana przez Wnioskodawcę (podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) to refundacja płacona przez Lidera.

Z uwagi zatem na fakt, że Wnioskodawca oprócz kwot od Lidera, otrzyma podatek od towarów i usług od przedsiębiorcy, ww. 95% kosztów kwalifikowanych, jako kwota netto, będzie podstawą opodatkowania w sytuacji opisanej we wniosku.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstanie w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji.

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 Ustawy VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 Ustawy VAT. Moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w przypadku otrzymania dotacji, subwencji oraz innych dopłat stanowi wyjątek od ogólnej reguły i został uregulowany w art. 19a ust. 5 pkt 2 Ustawy VAT.

Stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 2 Ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 Ustawy VAT.

Odnosząc się do opisu przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji należy podkreślić, iż transfer środków przekazywanych przez Lidera Wnioskodawcy następuje poprzez przekazanie ich na wyodrębniony rachunek bankowy Wnioskodawcy. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do poszczególnych części dotacji w momencie dokonania transferu kolejnych transzy na rachunek bankowy Wnioskodawcy (uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy kwotą poszczególnych transz dotacji), stosownie do treści powołanego art. 19a ust. 5 pkt 2 Ustawy VAT.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, wykonanie audytu (wykonanie usługi) u przedsiębiorcy i wystawienie faktury na rzecz przedsiębiorcy nie będzie wiązać się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, skoro należy go powiązać z chwilą otrzymania dotacji. W przeciwnym wypadku doszłoby do podwójnego opodatkowania kwoty dotacji, co z punktu widzenia systemu podatkowego należałoby uznać za niedopuszczalne.

Powyższe stanowisko ma odzwierciedlenie także w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP4-1.4012.144.2020.2.RMA dla jednego z Partnerów wskazanego projektu (…). Spójne stanowisko DKIS pozwoli na spójną realizację projektu przez poszczególnych Partnerów.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Jak wskazał Wnioskodawca, transfer środków przekazywanych przez Lidera nastąpi poprzez przekazanie ich na wyodrębniony rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Zatem obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej kwoty dofinansowania będzie powstawał w myśl ww. uregulowań w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji.

Tym samym wykonanie audytu (realizacja usługi) nie będzie wiązać się z zaistnieniem obowiązku podatkowego - powstał on bowiem w termie, o którym mowa powyżej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w powołanej wyżej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2018 r., 0115-KDIT1-2.4012.393.2018.2.RS, w której organ podatkowy wskazał, że: „Obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej dotacji na pokrycie części ceny usługi doradczej powstanie - jak stanowi art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 6 powołanego artykułu -z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty”.

Również w interpretacji z dnia 13 grudnia 2018 r., 0115-KDIT1-2.4012.785.2018.2.RS Dyrektor KIS uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazał, analogicznie jak w poprzednim cytowanym piśmie, że: „Obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej dotacji na pokrycie części ceny usługi doradczej powstanie - jak stanowi art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 6 powołanego artykułu:

z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, a nie jak błędnie wskazał Wnioskodawca (...) dopiero w momencie wykonania usługi jednocześnie ostatecznego ustalenia ceny - czyli podstawy opodatkowania”.

Analogiczny pogląd dotyczący momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania dotacji zaprezentował Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 21 lutego 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.831.2019.2.ŻR), w której stwierdził, że obowiązek podatkowy dla otrzymanej dotacji powstanie na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w momencie otrzymania dotacji, tj. z chwilą uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy kwotą dotacji, uznając tym samym za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, którego zdaniem obowiązek podatkowy powstanie w momencie zakończenia realizacji usług dla danego podmiotu i wystawienia faktury końcowej za ich realizację.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy polegające na stwierdzeniu, iż:

95% kosztów kwalifikowanych Projektu, jako wynagrodzenie od osoby trzeciej za świadczenia Wnioskodawcy wykonywane na rzecz przedsiębiorców biorących udział w Projekcie, będzie kwotą dla określenia podstawy opodatkowania tego świadczenia,
obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstanie w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji - jest w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I-10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I-7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów, czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Niezbędnym dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty – wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie” (…).

Z opis sprawy wynika, że Województwo (…) zgłosiło do procesu identyfikacji projekt pn. (…) - Osi 1 Gospodarka Wiedzy Działania 1.3 (…), typ B. Regionalny program rozwijania centrów transferu wiedzy w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (Projekt).

Wnioskodawca jest uczelnią publiczną. A. jest jedną z jednostek wewnętrznych Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

A. zostało wyłonione przez B (Lider) na partnera Projektu. W projekcie tym A. jest jednym z 8 partnerów, B. jest liderem. Do obowiązków Lidera Projektu należy koordynacja działań partnerów, komunikacja z Instytucją Pośredniczącą, a także kampania promocyjna Centrów Transferu Wiedzy.

Lider oraz partnerzy w dniu 30 maja 2019 r. zawarli porozumienie, w ramach którego zobowiązali się do udziału w opracowaniu i złożeniu wniosku o dofinansowanie projektu do C. - Instytucji Pośredniczącej. W związku z realizacją Projektu, Partnerzy, w tym Wnioskodawca oraz Województwo (…) zawarli umowę partnerską (Umowa Partnerska), która określa zasady funkcjonowania partnerstwa, zasady współpracy Lidera Projektu i Partnerów oraz współpracy pomiędzy Partnerami. Umowa przewiduje w szczególności kwestię zadań poszczególnych Partnerów oraz Lidera, rozliczeń finansowych, raportowania wykonania poszczególnych działań, itp. Celem Projektu jest podniesienie innowacyjności przedsiębiorstw poprzez usprawnienie transferu wiedzy z wykorzystaniem potencjału środowiska naukowego oraz instytucji otoczenia biznesu. Partnerzy projektu, w tym A., w ramach projektu będą realizowali działania proinnowacyjne, nazywane również wsparciem lub pomocą dla przedsiębiorców, obejmujące audyty oraz pomoc transferu technologii w ramach tzw. Regionalnych Inteligentnych Specjalizacji, na które składają się:

nauki o życiu (specjalizacja A.),
energia zrównoważona,
technologie informacyjne i komunikacyjne,
chemia (specjalizacja A.),
produkcja metali,
przemysły kreatywne i czasu wolnego.

Każdy z partnerów, w tym Lider, posiada określony budżet w ramach projektu. Partnerzy realizują przydzielone im we wniosku o dofinansowanie zadania indywidualnie, ponosząc samodzielnie wydatki związane z ich realizacją. A. w projekcie zobligowane jest do realizacji wsparcia dla 100 przedsiębiorców za łączną kwotę kwalifikowaną projektu równą (…) PLN. Stąd, średnio na jednego przedsiębiorcę, A. będzie mogło wyświadczyć pomoc o równowartości średnio (…) PLN. Na etapie opracowania wniosku o dofinansowanie A. nie posiada zidentyfikowanych konkretnych przedsiębiorców, dla których będą realizowane audyty technologiczne. Poszukiwanie i rekrutacja przedsiębiorców do udzielenia pomocy jest jednym z zadań A. na etapie realizacji projektu. Również wykonana wycena audytów, w przeliczeniu na jednego przedsiębiorcę, jest szacunkowa i w rzeczywistości może odbiegać od założonego planu.

W zakres wsparcia realizowanego przez Wnioskodawcę w ramach projektu wchodzą:

audyt technologiczny, obejmujący:
1. ocenę potencjału i otoczenia funkcjonowania przedsiębiorcy,
2. plan rozwoju przedsiębiorcy na podstawie nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań,
pomoc w zakresie transferu technologii, obejmująca w szczególności:
1. przygotowanie ofert i zapytań w zakresie prac B+R,
2. przegląd profili wykonawców i nabywców prac B+R,
3. nawiązywanie kontaktów pomiędzy wykonawcami i nabywcami wyników prac B+R,
4. doradztwo w procesie ubiegania się o wsparcie w formie bonów na innowacje w ramach poddziałania 1.2.3, z wyłączeniem usług i czynności technicznych polegających na przygotowaniu i wypełnieniu formularza wniosku o dofinansowanie dla projektu ubiegającego się o wsparcie w ramach tego poddziałania oraz innych działań/poddziałań współfinansowanych ze środków (...) w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 (zgodnie z podrozdziałem 6.3 pkt 1) ppkt p) wytycznych horyzontalnych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach (...) oraz (...) na lata 2014-2020),
5. doradztwo w procesie negocjacji i zawierania umów pomiędzy wykonawcami i nabywcami wyników prac B+R, z wyłączeniem umów, których stroną będzie centrum uczestniczące w programie, które świadczy daną usługę w zakresie transferu technologii.

A. realizuje zadania zgodnie z budżetem, wskazującym koszty niezbędne do poniesienia dla wsparcia przedsiębiorców. Koszty wsparcia udzielonego przedsiębiorcom przez A. są częściowo refundowane przez B. w ramach kosztów kwalifikowanych (95%), ujętych w budżecie projektu. Należą do nich: wynagrodzenia personelu, wynagrodzenia ekspertów wewnętrznych i zewnętrznych, delegacje i wyjazdy służbowe personelu, udział w konferencjach i szkoleniach, odpisy amortyzacyjne, zakup analiz i ekspertyz oraz koszty pośrednie w wysokości 10%.

Do Projektu wnoszony jest wkład własny (pieniężny), który stanowi 5% wartości Projektu. Projekt realizowany jest w systemie refundacyjnym. Oznacza to, że wszelkie wydatki (koszty) A. poniesione w związku z realizacją Projektu, są w 95% pokryte ze środków (dotacji) przekazanych przez Lidera Projektu (…) zgodnie z umową Partnerską. Lider otrzymuje środki na realizację Projektu od Instytucji Pośredniczącej tj. C. Całość przekazanych środków wykorzystana jest na pokrycie kosztów udzielania wsparcia przedsiębiorcom, co potwierdzone zostanie wydanymi zaświadczeniami o udzieleniu pomocy de minimis.

Ostateczna wartość wsparcia zostaje określona po zakończeniu pomocy dla przedsiębiorcy, albowiem brak jest możliwości określenia pełnej wysokości wsparcia doradczego w momencie jego świadczenia, ponieważ jest ona uzależniona od wyników audytu zerowego oraz od decyzji przedsiębiorcy co do zakresu współpracy. Cennik wynika z metodologii wyliczenia ceny wsparcia przez A. i został przygotowany na potrzeby oceny projektu oraz na potrzeby wydania zaświadczenia de minimis dla przedsiębiorcy. Ostateczne rozliczenie otrzymanej dotacji opiera się na udokumentowaniu kosztów poniesionych przez A,, a nie na podstawie liczby świadczonych usług. Każdy z Partnerów, w tym A. zobowiązany jest transferować 100% dotacji/środków publicznych w postaci wsparcia na przedsiębiorstwa, które zdecydują się na skorzystanie z pomocy w ramach Projektu. Zakłada się, że realizowany Projekt nie będzie generował zysku. Wsparcie oferowane przedsiębiorcom w ramach projektu nie stanowi podstawowej działalności Wnioskodawcy, ani kontynuacji dotychczasowej działalności, a wynika tylko z założeń realizowanego projektu.

Rozliczanie kosztów poszczególnych zadań wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach Projektu odbywa się na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków A. i Lidera.

Dofinansowanie przekazywane jest Wnioskodawcy w formie refundacji określonej w harmonogramie płatności. W trakcie realizacji projektu składane są wnioski o refundację kosztów.

Lider w imieniu wszystkich partnerów składa wniosek o refundację do Instytucji Pośredniczącej, którą jest C. Dotacja w wysokości 95% jest wyliczana i refundowana na konto A. (95% z sumy kosztów bezpośrednich i pośrednich). Warunkiem wypłaty refundacji jest wykazanie zawartych umów o wsparcie z przedsiębiorcami o łącznej kwocie nie niższej niż wykazane koszty.

Otrzymana dotacja stanowi zwrot kosztów za czynności wykonane w ramach realizacji projektu. Wysokość wsparcia dla przedsiębiorcy jest kalkulowana w każdym przypadku oddzielnie, a jej wartość zależy od łącznego zaangażowania członków zespołu A., który stanowią eksperci merytoryczni, brokerzy, specjaliści ds. rozwoju oraz eksperci zewnętrzni. W koszt wsparcia dla przedsiębiorcy częściowo wliczane są również, w razie takiej potrzeby, szkolenia zespołu A. Otrzymana dotacja jest wykorzystywana do pokrycia kosztów:

wynagrodzenia członków zespołu A. zaangażowanych w realizację wsparcia dla przedsiębiorcy proporcjonalnie do poświęconego czasu;
ewentualnych kosztów szkoleń, udziału w konferencjach zespołu A.;
kosztów delegacji związanych z dojazdem do siedziby firmy zespołu A.;
zakupu komputerów do realizacji wsparcia dla przedsiębiorców.

Całościowe rozliczenie projektu następuje na etapie końcowego wniosku o płatność, pod względem finansowym proporcjonalnie do stopnia osiągnięcia założeń merytorycznych określonych we wniosku o dofinansowanie. Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych w przypadku nieosiągnięcia wskaźników produktu i rezultatu bezpośredniego. Otrzymana dotacja nie ma wpływu na cenę świadczonej przez Wnioskodawcę pomocy. Stawki wynagrodzenia zespołu A. są określane na podstawie rozeznania rynku i są do nich zbliżone. Ze względu na przyjęty system refundacyjny rozliczania projektu wypłata dotacji w przypadku niezrealizowania pomocy dla przedsiębiorców nie jest możliwa.

Wnioskodawca ma wątpliwości, w jaki sposób powinien określić podstawę opodatkowania na fakturze wystawianej przedsiębiorcy z tytułu realizacji usług objętych Projektem.

W celu ustalenia podstawy opodatkowania w przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy otrzymane dofinansowanie powinno być wliczone do podstawy opodatkowania.

W rozpatrywanej sprawie szczególne znaczenie ma to, że realizacja Projektu będzie możliwa dzięki otrzymanemu dofinansowaniu, a zatem stanowi ona dopłatę do świadczonych usług. Gdyby nie otrzymano dofinansowania uczestnicy ww. Projektu, w normalnych warunkach rynkowych musieliby zapłacić cenę za usługi w wysokości co najmniej równej wydatkom związanym z ich wykonaniem tj. odnośnie audytu technologicznego i pomocy w zakresie transferu technologii (zgodnie z opracowanym przez Wnioskodawcę cennikiem).

Przedmiotowej dotacji nie można uznać za dotację kosztową przeznaczoną na ogólną działalność Wnioskodawcy, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Celem przekazanego Wnioskodawcy dofinansowania nie jest dotowanie całej działalności, jego działalności, ale konkretnych czynności wykonywanych w ramach Projektu na rzecz przedsiębiorców.

Z okoliczności sprawy wynika, że otrzymana dotacja stanowi zwrot kosztów za czynności wykonane w ramach realizacji Projektu. Wysokość wsparcia dla przedsiębiorcy jest kalkulowana w każdym przypadku oddzielnie, a jej wartość zależy od łącznego zaangażowania członków zespołu A., który stanowią eksperci merytoryczni, brokerzy, specjaliści ds. rozwoju oraz eksperci zewnętrzni. W koszt wsparcia dla przedsiębiorcy częściowo wliczane są również, w razie takiej potrzeby, szkolenia zespołu A. Otrzymana dotacja jest wykorzystywana do pokrycia kosztów:

wynagrodzenia członków zespołu A. zaangażowanych w realizację wsparcia dla przedsiębiorcy proporcjonalnie do poświęconego czasu;

ewentualnych kosztów szkoleń, udziału w konferencjach zespołu A.;

kosztów delegacji związanych z dojazdem do siedziby firmy zespołu A.;

zakupu komputerów do realizacji wsparcia dla przedsiębiorców.

Całościowe rozliczenie projektu następuje na etapie końcowego wniosku o płatność, pod względem finansowym proporcjonalnie do stopnia osiągnięcia założeń merytorycznych określonych we wniosku o dofinansowanie. Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych w przypadku nieosiągnięcia wskaźników produktu i rezultatu bezpośredniego. Ze względu na przyjęty system refundacyjny rozliczania projektu wypłata dotacji w przypadku niezrealizowania pomocy dla przedsiębiorców nie jest możliwa.

Zatem przedstawione okoliczności sprawy tj. m.in. określona liczba przedsiębiorców, skalkulowany cennik usług dostosowany do potrzeb danego przedsiębiorcy, zwrot niewykorzystanej części dofinansowania wskazują, że otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja jest policzalna – ściśle określona i przeznaczona na konkretne świadczenia Wnioskodawcy (o określonej ilości i wartości), co powoduje, że stanowi zapłatę od osoby trzeciej za wykonane świadczenia na rzecz przedsiębiorców.

W konsekwencji otrzymane przez Wnioskodawcę ww. dofinansowanie Projektu będzie stanowić podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy o VAT i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że do Projektu Wnioskodawca jest zobowiązany wnieść wkład własny (pieniężny), który stanowi 5% wartości Projektu. Projekt realizowany jest w systemie refundacyjnym. Oznacza to, że wszelkie wydatki poniesione w związku z realizacją Projektu, są w 95% pokryte ze środków (dotacji) przekazanych przez Lidera Projektu zgodnie z umową Partnerską. Lider otrzymuje środki na realizację Projektu od Instytucji Pośredniczącej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedsiębiorcy będą zobowiązani do uiszczenia podatku VAT, od otrzymanego dofinansowania przeznaczonego na zrealizowane na ich rzecz świadczenia.

Z powołanego art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowią kwoty, które usługodawca lub dostawca otrzymał lub ma otrzymać, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie taką kwotą otrzymaną przez usługodawcę, mającą wpływ na cenę jest ww. dofinansowanie (refundacja) wypłacona przez Lidera.

Tym samym 95% kosztów kwalifikowanych Projektu, jako wynagrodzenie od osoby trzeciej za świadczenia Wnioskodawcy wykonywane na rzecz przedsiębiorców biorących udział w Projekcie, będzie kwotą stanowiącą podstawę opodatkowania tego świadczenia.

Ponadto, z okoliczności sprawy wynika, że przedsiębiorcy będą zobowiązani do uiszczenia podatku VAT, od otrzymanego dofinansowania przeznaczonego na zrealizowane na ich rzecz świadczenia.

Tym samym łączna kwota wynagrodzenia otrzymana przez Wnioskodawcę (podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) to refundacja płacona przez Lidera i kwota równoważąca podatek od towarów i usług płacona przez przedsiębiorcę.

Z uwagi zatem na fakt, że Wnioskodawca oprócz kwot od Lidera, ewentualnie otrzyma podatek od towarów i usług od przedsiębiorcy, ww. 95% kosztów kwalifikowanych, jako kwota netto, będzie podstawą opodatkowania w sytuacji opisanej we wniosku.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, przekazane Wnioskodawcy dofinansowanie należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz przedsiębiorców biorących udział w Projekcie.

Podstawą opodatkowania na fakturze wystawionej danemu przedsiębiorcy z tytułu usług wykonanych przez Wnioskodawcę na jego rzecz w ramach realizacji Projektu będzie kwota otrzymanego dofinansowania, tj. 95% kosztów kwalifikowanych Projektu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości jest również kwestia, kiedy Wnioskodawca ma rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Z okoliczności sprawy wynika, że dotacja w wysokości 95% poniesionych kosztów przez Wnioskodawcę jest wyliczana i refundowana na konto (95% z sumy kosztów bezpośrednich i pośrednich). Warunkiem wypłaty refundacji jest wykazanie zawartych umów o wsparcie z przedsiębiorcami, o łącznej kwocie nie niższej niż wykazane koszty. Otrzymana dotacja stanowi zwrot kosztów za czynności wykonane w ramach realizacji Projektu.

Dofinansowanie przekazywane jest zatem Wnioskodawcy w formie refundacji. Transfer środków przekazywanych przez Lidera następuje poprzez przekazanie ich na wyodrębniony rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Zatem, obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania dofinansowania będzie powstawał w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę konkretnej transzy dotacji, co wynika z treści art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 6 powołanego artykułu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin