2021.03.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.359.2020.1.KS
z 1 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

możliwości wyboru momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku od osób prawnych – jest nieprawidłowe,

stosowania kasowej metody uwzględniania wydatków kwalifikowanych w celu ustalania wartości przysługującej pomocy publicznej dla potrzeb zastosowania zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop - jest prawidłowe,

momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, którym jest pierwszy dzień miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji w ujęciu kasowym (tj. w dacie zapłaty/uregulowania) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości wyboru momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku od osób prawnych, stosowania kasowej metody uwzględniania wydatków kwalifikowanych oraz ustalenia momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną działającą w branży farmaceutycznej i biotechnologicznej, prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej. Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Polsce na gruncie ustawy o CIT, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W zakresie swojej podstawowej działalności gospodarczej Wnioskodawca produkuje i dystrybuuje produkty lecznicze, wyroby medyczne i suplementy diety (dalej: Produkty) w Polsce oraz poza granicami kraju. Proces wytwarzania Produktów prowadzony jest w dwóch zakładach produkcyjnych w C. (dalej: Zakład Produkcyjny 1) oraz A. (dalej: Zakład Produkcyjny 2), w których co roku produkowanych jest ponad 1,5 mld tabletek i 120 mln blistrów, sprzedawanych następnie w Polsce i 65 rynkach na całym świecie. Obecnie Spółka produkuje ponad 250 leków w 17 obszarach terapeutycznych, m.in.: kardiologia, pulmonologia, gastroenterologia, urologia, ginekologia, choroby ośrodkowego układu nerwowego, okulistyka, pediatria i onkologia. Oprócz leków na receptę Spółka oferuje produkty bez recepty (OTC), suplementy diety, dermokosmetyki i urządzenia medyczne.

Obecnie, Wnioskodawca realizuje nową inwestycję mającą na celu zwiększenie mocy produkcyjnych ośrodków produkcyjnych B. w C. i A. (dalej: Inwestycja). W związku z powyższą inwestycją, Spółka uzyskała Decyzję o Wsparciu z grudnia 2019 r. (dalej: Decyzja), tj. decyzję, o której mowa w rozdziale 3 ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162 z późn. zm.; dalej: ustawa o WNI).

Ponadto, Spółka poza działalnością produkcyjną na Terenie Inwestycji, na podstawie Decyzji prowadzić będzie również inną działalność (np. handlową), z której osiągać będzie przychód „pozastrefowy” (opodatkowany CIT na zasadach ogólnych). Wnioskodawca prowadzi już obecnie działalność gospodarczą (produkcyjną) w istniejących Zakładach (w zakresie sklasyfikowanym w wyżej wskazanych kodach PKWIU, które zostały ujęte w Decyzji) i osiąga z tej działalności produkcyjnej przychód (sprzedaje produkty wyprodukowane na terenie Zakładu Produkcyjnego 1 lub 2). Działalność ta jest prowadzona w ramach Zakładów na terenie, który został także wskazany w Decyzji.

Po dniu uzyskania Decyzji, Spółka rozpoczęła realizację Inwestycji i zaczęła ponosić pierwsze wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych, na modernizację lub rozbudowę istniejących środków trwałych, jak również na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, m.in. materiały do uzupełnienia zabudowy dla zmiany lokalizacji tabletkarki, zestaw wagowy (dalej: Wydatki). Wnioskodawca nie poniósł oraz nie planuje ponieść straty z działalności gospodarczej określonej w Decyzji prowadzonej na terenie określonym w Decyzji (tj. ze źródła określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) w okresie obowiązywania Decyzji.

Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 czerwca 2019 r, sygn. 0114-KDlP2-3.4010.62.2019.2.MS, potwierdzającą stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Zdaniem Wnioskodawcy pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku CIT z tytułu uzyskania Decyzji będzie mu przysługiwać począwszy od pierwszego miesiąca, w którym Spółka zaczęła ponosić pierwsze koszty kwalifikowane Inwestycji po dniu wydania Decyzji, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia PSI”.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest przede wszystkim możliwość odsunięcia w czasie momentu rozpoczęcia skorzystania ze zwolnienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku ponoszenia przez Spółkę Wydatków, po uzyskaniu Decyzji, w sytuacji gdy Spółka generuje już dochody z działalności wskazanej w Decyzji na terenie nią objętym, Wnioskodawca będzie miał możliwość wyboru momentu rozpoczęcia skorzystania ze zwolnienia, tj. czy będzie mógł odsunąć w czasie moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia?
W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym momentem rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia jest pierwszy dzień miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji w ujęciu kasowym (tj. w dacie zapłaty/uregulowania)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ponoszenia przez Spółkę Wydatków, po uzyskaniu Decyzji, w sytuacji gdy Spółka generuje już dochody z działalności wskazanej w Decyzji na terenie nią objętym, Wnioskodawca będzie miał możliwość wyboru momentu rozpoczęcia skorzystania ze zwolnienia, tj. będzie mógł odsunąć w czasie moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia.

Ad.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe, momentem rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia jest pierwszy dzień miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji w ujęciu kasowym (tj. w dacie zapłaty/uregulowania).

Uzasadnienie

Ad. 1.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162, z 2019 r. poz. 1495 oraz z 2020 r. poz. 1086), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Art. 17 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, że zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Zgodnie natomiast z art. 3 Ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca w przypadku prowadzenia działalności objętej Decyzją, wydaną dla Spółki, jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z podatku w zakresie działalności Spółki (i w zakresie objętym Decyzją). Maksymalna wysokość zwolnienia uzależniona jest od intensywności pomocy publicznej, właściwej dla obszaru, gdzie zlokalizowana jest inwestycja oraz od wysokości kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji (por. § 9 ust. 1 Rozporządzenia).

Zgodnie z art. 15 Ustawy o WNI, decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki jakie podatnik jest zobowiązany spełnić. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, zasadnym jest stwierdzenie, że w celu skorzystania przez podatnika ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie wydanej decyzji o wsparciu (przy założeniu, że spełnione są warunki wskazane w decyzji) spełnione muszą być łącznie następujące przesłanki:

prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu;

uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w ww. decyzji wg kodów PKWIU;

przy czym wysokość zwolnienia podatkowego (jako formy pomocy publicznej) nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dopuszczalnej dla poszczególnych obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy (wysokość tę określają odrębne przepisy). Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle.

Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej faktycznie na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Dochód uzyskany z działalności to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej określonej w tej decyzji i prowadzonej na terenie wskazanym w przedmiotowej decyzji. Z powołanych przepisów nie wynika natomiast, od kiedy podatnik może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej. Powyższy przepis stanowi o okresie korzystania ze zwolnienia, a jest nim okres po wydaniu decyzji o wsparciu, od poniesienia kosztów kwalifikowanych do momentu wyczerpania pomocy/wygaśnięcia decyzji. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, istotna jest interpretacja sformułowania z art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje zwolnienie podatkowe. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl) przysługiwać oznacza należeć się komuś z tytułu ustawy, prawa, przywileju itp. natomiast uprawnienie oznacza prawo do czegoś przysługujące lub nadane komuś. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, powyższą normę należy odczytywać jako uregulowanie, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia podatkowego. Zwrócić należy uwagę, że w zakresie działalności prowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu, ustawodawca konsekwentnie posługuje się pojęciem przysługiwania zwolnienia podatkowego również w art. 17 ust. 6b ustawy o CIT oraz § 5 ust. 6 i § 9 ust. 1 Rozporządzenia. Zgodnie więc z wykładnią językową Wnioskodawca, po wydaniu decyzji o wsparciu, z chwilą poniesienia pierwszych Wydatków ma prawo, a nie obowiązek do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego. W związku z czym może zadecydować, czy z tego prawa skorzysta czy nie. Należy podkreślić, że przy dokonywaniu wykładni normy prawnej pierwszeństwo należy przyznać językowym metodom wykładni, a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości sięgać po wykładnię systemową bądź celowościową. Przykładowo, na prymat wykładni językowej wskazuje prof. B. Brzeziński: Wykładnia językowa ma podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa. Jej treścią jest interpretacja tekstów aktów prawnych w celu rekonstrukcji zakodowanych w nich norm prawnych. Nie ma możliwości pominięcia wykładni językowej rozumianej jako proces myślowy podmiotu dążącego do ustalenia treści normy prawnej (...) (B. Brzeziński, Wykładnia prawa podatkowego, ODDK, Gdańsk, 2013).

Powyższe zasady wykładni są szczególnie istotne w przypadku zwolnień i ulg podatkowych, które - jako odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania - powinny być interpretowane ściśle. W konsekwencji należy uznać, że:

zwolnienie przewidziane przez art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT ma charakter uprawnienia, a nie obowiązku;

§ 9 ust. 1 Rozporządzenia wyznacza jedynie pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia;

Wnioskodawca ma możliwość odsunięcia w czasie momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia.

Końcowo należy również wskazać, że odsunięcie w czasie momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia przez Wnioskodawcę nie wpłynie negatywnie na wysokość wpływów do budżetu Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego, jako że Wnioskodawca nie poniósł oraz nie będzie ponosił straty ze źródła określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w okresie obowiązywania Decyzji. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

z dnia 6 maja 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.167.2020.1.IM oraz 0112-KDIL2-2.4011.168.2020.1.MC, w których potwierdzono stanowisko wnioskodawców, zgodnie z którym: gdy Spółka poniosła wydatki na realizację nowej inwestycji (koszty kwalifikowane) po wydaniu Decyzji w sytuacji, gdy generuje ona już dochody z działalności wskazanej w Decyzji na terenie nią objętym, Wnioskodawca będzie miał możliwość wyboru momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, tj. będzie mógł odsunąć w czasie moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia;

z dnia 18 czerwca 2019 r. sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.240.2019.1.MD, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.239.2019.1.MD, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.238.2019.1.MD, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.237.2019.1.MD.

Regulacje ustawy o CIT oraz ustawy o PIT w zakresie zwolnienia podatkowego związanego z korzystaniem z decyzji o wsparciu są tożsame.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym, gdy Spółka poniosła Wydatki po wydaniu Decyzji w sytuacji, gdy generuje ona już dochody z działalności wskazanej w Decyzji na terenie nią objętym, Wnioskodawca będzie miał możliwość wyboru momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, tj. będzie mógł odsunąć w czasie moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia.

Ad.2.

W myśl § 8 ust. 1 Rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej. W przedmiotowej sprawie, kluczowe znaczenie ma pojęcie „poniesienia kosztu”. Z uwagi na brak definicji tego pojęcia w przepisach regulujących zwolnienie podatkowe wynikające z prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu oraz mając na względzie konieczność zachowania ścisłej interpretacji przepisów o zwolnieniach i ulgach podatkowych, zdaniem Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności dokonać wykładni językowej ww. pojęcia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (sjp.pwn.pl), ponieść oznacza: „zostać obarczonym, obciążonym czymś”, natomiast koszt to: „suma pieniędzy wydatkowana na kupno lub opłacenie czegoś”. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o wykładnię językową, pojęcie „poniesienia kosztu” należy rozumieć poprzez pryzmat faktycznego wydatkowania środków (lub ewentualnej innej formy faktycznego uregulowania należności, np. poprzez potrącenie) w celu nabycia lub opłacenia danego towaru lub usługi, tj. zgodnie z zasadą kasową. Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego/opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, należy stwierdzić, że dla uznania danego wydatku inwestycyjnego za budujący wartość dostępnej pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, niezbędne jest faktyczne wydatkowanie środków przez przedsiębiorcę realizującego nową inwestycję na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w oparciu o § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, przysługiwać będzie Wnioskodawcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł pierwszy Wydatek, po dniu wydania Decyzji, w rozumieniu kasowym, tj. od faktycznej jego zapłaty lub uregulowania w innej formie, np. w ramach potrącenia. Aby uznać, że Wnioskodawca nabył prawo do korzystania ze zwolnienia podatkowego, zdaniem Wnioskodawcy, niewystarczające będzie zastosowanie zasady memoriałowej, tj. wyłącznie ujęcie w księgach kosztu nabycia towaru (np. środka trwałego) na podstawie faktury lub innego dowodu księgowego bez faktycznej jego zapłaty/uregulowania.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie na gruncie wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanych na kanwie przedsiębiorców strefowych, korzystających ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w at. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, przykładowo w wyroku NSA z 10 grudnia 2014 r., sygn. II FSK 577/13, w którym stwierdzono, że: Trafnie zatem organ interpretacyjny, dokonując wykładni użytego w § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 22 listopada 2006 r. odwołał się w tym zakresie do potocznego (słownikowego) znaczenia słowa "ponieść", skoro ustawodawca nie zdefiniował tego pojęcia odrębnie na potrzeby danego aktu prawnego. Organ właściwie wywiódł, że prawo do zwolnienia podatkowego podatnik uzyskuje w momencie, gdy poniesie wydatki inwestycyjne płacąc za zakupione środki trwałe, a także wartości niematerialne i prawne.

W tym miejscu należy wskazać, że w Rozporządzeniu nie wskazano wprost, od którego dnia miesiąca Wnioskodawca nabywa prawo do zwolnienia w przypadku, w którym poniósł pierwszy Wydatek innego dnia niż pierwszy dzień danego miesiąca. W ocenie Wnioskodawcy, dniem nabycia prawa do zwolnienia będzie początek miesiąca, w którym poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji. Należy bowiem wskazać, że regulując okres korzystania ze zwolnienia w § 9 ust. 1 Rozporządzenia, Rada Ministrów odwołała się w tym samym przepisie do dwóch istotnych momentów oznaczając je poprzez różne miary czasu:

dzień wydania decyzji o wsparciu oraz

miesiąc poniesienia kosztów nowej inwestycji.

Mając na uwadze powyższe oraz zakładając racjonalność Rady Ministrów i mając na uwadze dyrektywę zakazu regulowania tych samych okoliczności poprzez różne pojęcia w ramach danego aktu prawnego, należy uznać, że gdyby celem Rady Ministrów było uregulowanie momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia od dnia poniesienia pierwszego kosztu nowej inwestycji, skorzystałaby ona z pojęcia „dnia” a nie „miesiąca” (a zatem hipotetyczna regulacja brzmiałaby: „począwszy od dnia, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu” zamiast obecnej regulacji: „począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu”).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

możliwości wyboru momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku od osób prawnych – jest nieprawidłowe,

stosowania kasowej metody uwzględniania wydatków kwalifikowanych w celu ustalania wartości przysługującej pomocy publicznej dla potrzeb zastosowania zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop - jest prawidłowe,

momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, którym jest pierwszy dzień miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji w ujęciu kasowym (tj. w dacie zapłaty/uregulowania) - jest nieprawidłowe.

Ad. 1

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1752, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Stosownie do art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o WNI wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej "decyzją o wsparciu". Z kolei zgodnie z art. 14 decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji:

która spełnia kryteria:
1. ilościowe,
2. jakościowe;
w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1.

Wskazania co do treści decyzji o wsparciu zawiera art. 15 ustawy o WNI. Zgodnie z nim decyzja o wsparciu określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca realizuje nową inwestycję mającą na celu zwiększenie mocy produkcyjnych ośrodków produkcyjnych. W związku z powyższą inwestycją, Spółka uzyskała Decyzję o Wsparciu. Wnioskodawca prowadzi już działalność gospodarczą (produkcyjną) w istniejących Zakładach (w zakresie sklasyfikowanym we wskazanych kodach PKWIU, które zostały ujęte w Decyzji) i osiąga z tej działalności produkcyjnej przychód (sprzedaje produkty wyprodukowane na terenie Zakładu Produkcyjnego 1 lub 2). Działalność ta jest prowadzona w ramach Zakładów na terenie, który został także wskazany w Decyzji. Po dniu uzyskania Decyzji, Spółka rozpoczęła realizację Inwestycji i zaczęła ponosić pierwsze wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych, na modernizację lub rozbudowę istniejących środków trwałych, jak również na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, m.in. materiały do uzupełnienia zabudowy dla zmiany lokalizacji tabletkarki, zestaw wagowy (Wydatki).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku ponoszenia przez Spółkę wydatków na realizację nowej inwestycji (kosztów kwalifikowanych), po uzyskaniu decyzji o wsparciu, w sytuacji gdy Spółka generuje już dochody z działalności wskazanej w otrzymanej Decyzji na terenie nią objętym, Wnioskodawca będzie miał możliwość wyboru momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, tj. czy będzie mógł odsunąć w czasie moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia.

Ustosunkowując się do kwestii ustalenia, od którego momentu Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop wskazać należy, że zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713, dalej także: „Rozporządzenie”), wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani przepisy ustawy o wspieraniu nowej inwestycji, ani w końcu przepisy Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, nie zawierają rozwiązań dotyczących możliwości wyboru przez podatnika momentu korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Można przypuszczać, że istnienie takiego przepisu mogłoby wręcz kolidować z regulacją wyrażoną w przywołanym wyżej przepisie § 9 ust. 1 Rozporządzenia. Zdaniem tutejszego Organu przepis ten określa moment, od którego Spółce będzie przysługiwać pomoc publiczna w postaci przyznanego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Stwierdzenie, że § 9 ust. 1 Rozporządzenia określa pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia jest słuszne. Przepis ten wskazuje w jakiej dacie, w okresie przypadającym między dniem uzyskania decyzji o wsparciu aż do dnia wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Zasada ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych wskazuje, że nie należy rozszerzać rozumienia pojęć użytych w ustawie. Wytyczna ścisłej interpretacji przepisów dotyczących zwolnień z opodatkowania nie może być utożsamiana z prawem do zmiany okresu korzystania ze zwolnienia.

Analizowane zwolnienie wynikające z art. 17 ust 1 pkt 34a updop jest analogiczne w stosunku do zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. Brzmienie obu przepisów jest podobne. W obu przypadkach wolne od podatku są dochody (z zastrzeżeniem ust. 4-6d) uzyskane z działalności gospodarczej odpowiednio: - uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i - określonej decyzji o wsparciu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 listopada 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 1546/10 Sąd wskazał:

„W ocenie Sądu stanowisko Ministra Finansów jest uzasadnione treścią przepisu art. 17 u.p.d.o.p., który w ustępie 1 brzmi: "wolne od podatku są", a więc wyrażonym w imperatywie przyznającym zwolnienie bezdyskusyjnie, obligatoryjnie, a w punkcie 34 – "dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych sferach ekonomicznych."”

W dalszej części uzasadnienia Sąd odwołuje się również do § 5 rozporządzenia strefowego, jako przepisu doprecyzowującego ww. zwolnienie, wskazując że: „zwolnienie rozpoczyna się w danym roku podatkowym, począwszy od miesiąca, w którym zostały poniesione wydatki inwestycyjne, ale już w okresie otrzymanego zezwolenia”.

Stanowisko WSA potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. II FSK 805/11.

Powyższe stanowisko Sądu ma bezpośrednie odzwierciedlenie w danej sprawie. Wsparcie na realizację nowej inwestycji polega na zwolnieniu z podatku dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Dopóki więc podatnik nie uzyska takiego dochodu nie może skorzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o WNI, a w konsekwencji zwolnienia na podstawie ustawy o CIT. Nie można natomiast mówić o uzyskaniu dochodu dopóki podatnik nie osiągnie przychodów, które będą następstwem dokonanej nowej inwestycji. Tego wymogu nie może zmienić fakt, że nowa inwestycja jest ściśle powiązana z istniejącym już zespołem składników a sposób zintegrowania nowej i istniejącej inwestycji, położonych na tym samym terenie, nie pozwala na określenie dochodu (przychodu) wyłącznie z nowej inwestycji, bez uwzględnienia zintegrowanej z nią całości lub części istniejącej inwestycji. Zwolnienie w tym przypadku całego dochodu osiągniętego w ramach tej działalności gospodarczej, z którą nowa inwestycja pozostaje w ścisłym nierozerwalnym związku nie oznacza, że podatnik może zacząć korzystać ze zwolnienia z podatku już w momencie rozpoczęcia nowej inwestycji i poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych, czyli zanim uzyska jakiekolwiek przychody (dochody) będące efektem budowy nowych lub rozbudowy czy modernizacji dotychczas wykorzystywanych składników majątkowych. W przeciwnym razie, tj. w przypadku uznania, że zwolnienie przysługuje już od momentu rozpoczęcia nowej inwestycji zwolnieniu nie podlegałby dochód uzyskany z działalności prowadzonej w oparciu o nową inwestycję, tylko w oparciu o dotychczasowe składniki majątku, co jest sprzeczne z wymogiem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Na wymóg prowadzenia działalności w oparciu o nową inwestycję wskazano także w pkt 3.1. (akapit 20-21) Objaśnień podatkowych z dnia 6 marca 2020 r. dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji. Zgodnie z Objaśnieniami „Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza (art. 13 ust. 8 ustawy o WNI). Wsparcie (pomoc publiczna) w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodu dotyczy bowiem tylko działalności gospodarczej, w ramach której realizowana jest nowa inwestycja i nie dotyczy innych dochodów (nie wynikających ze zrealizowania nowej inwestycji), osiąganych przez przedsiębiorcę na określonym terenie.”

Zatem, nie znajduje uzasadnienia stanowisko, zgodnie z którym podatnik może dowolnie kształtować w czasie sposób korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy, wybierając dowolnie moment, od którego zacznie korzystać z tego zwolnienia. Jeśli podatnik uzyskuje dochód kwalifikujący się do objęcia przedmiotowym zwolnieniem, zobowiązany jest do odpowiedniego zastosowania zwolnienia wynikającego z ww. przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Wobec powyższego należy uznać, że jeśli podatnik uzyskuje dochód kwalifikujący się do objęcia przedmiotowym zwolnieniem, zobowiązany jest do zastosowania zwolnienia wynikającego z ww. przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34a updop zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (…), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie przepisem § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić należy, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych, to wyrażenie "poniesienie" musi oznaczać wydatek faktycznie poniesiony, a nie deklarację o zamiarze jego poniesienia w przyszłości. Zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wychodząc z tego założenia, należy uznać, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikujących się jako koszty inwestycji, nie jest wystarczające dla obliczenia wielkości zwolnienia podatkowego (pomocy publicznej) jedynie dokonanie w księgach odpisu, niebędącego wydatkiem lub zarachowanie wydatku w księgach bez jego faktycznego poniesienia.

Stanowisko to potwierdzają sądy administracyjne np. w wyroku z dnia 22 października 2004 r. sygn. akt NSA FSK 624/04 lub w wyroku z 14 kwietnia 2004 r. sygn. akt FSK 113/04.

Powyższe wyjaśnienie odwołuje się do tzw. kasowej metody uwzględniania wydatków kwalifikowanych, w której dopiero zapłata/uregulowanie zobowiązania dotyczącego kosztów kwalifikowanych uprawnia do jego uwzględnienia w obliczeniu wartości przysługującej pomocy publicznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do kwestii stosowania kasowej metody uwzględniania wydatków kwalifikowanych w celu ustalania wartości przysługującej pomocy publicznej dla potrzeb zastosowania zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop jest prawidłowe.

Pamiętać jednak należy, że poniesienie wydatków kwalifikowanych wg. metody kasowej nie oznacza, że możliwe jest już skorzystanie z omawianego zwolnienia. Jak wskazano powyżej, wsparcie na realizację nowej inwestycji polega na zwolnieniu z podatku dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Dopóki więc podatnik nie uzyska takiego dochodu nie może skorzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o WNI (a w konsekwencji zwolnienia na podstawie ustawy o CIT). Nie można natomiast mówić o uzyskaniu dochodu dopóki podatnik nie osiągnie przychodów, które będą następstwem dokonanej nowej inwestycji, czyli przychodu wypracowanego w oparciu o zespół składników majątkowych nabytych w ramach wydatków związanych z nową inwestycją, której dotyczy decyzja o wsparciu).

Tego wymogu nie może zmienić fakt, że nowa inwestycja jest ściśle powiązana z istniejącym już zespołem składników a sposób zintegrowania nowej i istniejącej inwestycji, położonych na tym samym terenie, nie pozwala na określenie dochodu (przychodu) wyłącznie z nowej inwestycji, bez uwzględnienia zintegrowanej z nią całości lub części istniejącej inwestycji. Zwolnienie w tym przypadku całego dochodu osiągniętego w ramach tej działalności gospodarczej, z którą nowa inwestycja pozostaje w ścisłym nierozerwalnym związku nie oznacza, że podatnik może zacząć korzystać ze zwolnienia z podatku już w momencie rozpoczęcia nowej inwestycji, czyli zanim uzyska jakiekolwiek przychody (dochody) będące efektem budowy nowych lub rozbudowy czy modernizacji dotychczas wykorzystywanych składników majątkowych. W przeciwnym wypadku, tj. uznaniu, że zwolnienie przysługuje już od momentu rozpoczęcia nowej inwestycji zwolnieniu nie podlegałby dochód uzyskany z działalności prowadzonej w oparciu o nową inwestycję, tylko w oparciu o dotychczasowe składniki majątku, co jest sprzeczne z wymogiem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Poza tym, takie działanie byłoby niezgodne z przepisem art. 13 ust. 8 ustawy o WNI, zgodnie z którym rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Jak wynika z treści przepisu § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej. Przepis ten wskazuje na najwcześniejszy moment skorzystania ze wsparcia z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych i nie można interpretować go w oderwaniu od treści art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Podkreślić należy, że poniesienie kosztów, które są uznane za koszty kwalifikowane nie uprawnia jeszcze do skorzystania z możliwości zwolnienia dochodów w ramach decyzji o wsparciu. Rozpoczęcie procesu inwestycyjnego powinno prowadzić każdorazowo do uzyskania dochodu, który umożliwia zastosowanie zwolnienia. Dla faktycznego skorzystania z analizowanego zwolnienia, istotne jest bowiem uzyskanie dochodów z nowej inwestycji (również w ramach ścisłych powiązań) a nie samo poniesienie wydatków kwalifikowanych. Oczywiście nie można wykluczyć, że takie dochody uzyskane zostaną w miesiącu poniesienia kosztów kwalifikowanych, co uprawnia do korzystania ze zwolnienia już od tego okresu. Zatem, momentem rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, może być pierwszy dzień miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji w ujęciu kasowym (tj. w dacie zapłaty/uregulowania) pod warunkiem, że Wnioskodawca dysponuje dochodem pochodzącym z nowej inwestycji, w ramach której Spółka ponosiła wydatki kwalifikowane. Z uwagi jednak na to, że zgodnie z opisem sprawy okoliczność poniesienia w tym samym momencie pierwszych Wydatków kwalifikowanych i osiągnięcia dochodu z nowej inwestycji (niewypracowanego w oparciu o zespół składników majątkowych posiadanych przed uzyskaniem decyzji o wsparciu) nie wystąpiła, stanowiska Wnioskodawcy zgodnie z którym momentem rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia jest pierwszy dzień miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji w ujęciu kasowym (tj. w dacie zapłaty/uregulowania) nie można uznać za prawidłowe.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 odnoszące się do:

kwestii stosowania kasowej metody uwzględniania wydatków kwalifikowanych w celu ustalania wartości przysługującej pomocy publicznej dla potrzeb zastosowania zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop - jest prawidłowe,
momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia, którym jest pierwszy dzień miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł pierwszy Wydatek po dniu wydania Decyzji w ujęciu kasowym (tj. w dacie zapłaty/uregulowania) - jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych i wyroku sądu, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin