Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.905.2020.2.KK
z 3 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 4 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków objętych wnioskiem w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków objętych wnioskiem w związku z realizacją projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 4 lutego 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 28 stycznia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.905.2020.1.KK.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2021 r. przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Miasto C. (dalej: „Miasto” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), Miasto jest wyposażone w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca wykonuje w szczególności zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

Miasto realizuje inwestycję polegającą na budowie obiektu Muzeum (…) (dalej: „Muzeum”) na zabytkowym obszarze dawnej (…) w ramach projektu pn. „…” (dalej: „inwestycja” lub „projekt”). Otwarcie Muzeum planowane jest na 2021 r.

Celem projektu jest zachowanie unikatowych obiektów przemysłowych oraz promowanie dziedzictwa industrialnego (…). W ramach inwestycji realizowany jest szereg prac budowlano-remontowych polegających m.in. na kompleksowym remoncie hali, adaptacji wnętrza na potrzeby ekspozycji wraz z zakupem wyposażenia i zapleczem administracyjnym, a także wykonaniu infrastruktury towarzyszącej (zagospodarowanie terenu wokół Muzeum, budowa miejsc parkingowych).

Wykorzystanie Muzeum.

Właścicielem budynku Muzeum będzie Miasto. Jednocześnie, zamiarem Miasta jest to, by zrealizowana inwestycja była zarządzana przez odrębny podmiot prowadzący działalność kulturalną, co stanowi częstą praktykę wśród jednostek samorządu terytorialnego. Powyższe rozwiązanie ma na celu m.in. zapewnienie Miastu regularnych wpływów z tytułu wynagrodzenia za świadczoną usługę dzierżawy Muzeum, co stanowiłoby dla Miasta zwrot z inwestycji w zakresie budowy Muzeum.

Ponadto, oddanie w dzierżawę Muzeum podmiotowi wyspecjalizowanemu wyłącznie w działalności z zakresu kultury w ocenie Miasta pozytywnie wpłynie na wykorzystanie potencjału Muzeum. Instytucja będzie mogła bowiem skupić się wyłącznie na zarządzaniu Muzeum, na co nie mogłoby pozwolić sobie Miasto, gdyby to ono miało zarządzać Muzeum (Miasto ma bowiem szereg innych zadań nałożonych na nie jako jednostkę samorządu terytorialnego). W celu wdrożenia wyżej wymienionego modelu administrowania obiektem muzealnym, Miasto utworzyło instytucję kultury pod nazwą Muzeum (…) (dalej: „Muzeum”).

Wnioskodawca dodaje również, iż Miasto od początku realizacji inwestycji działało z zamiarem wykorzystywania Muzeum do wykonywania czynności opodatkowanych. Początkowo, Miasto konsultowało możliwość i skutki wdrożenia różnych sposobów przeprowadzenia inwestycji oraz zarządzania Muzeum (w tym wariant dzierżawy Muzeum). Po tych konsultacjach, władze Miasta postanowiły, że po zakończeniu budowy Muzeum zostanie ono oddane w odpłatną dzierżawę na rzecz Muzeum. Ostateczną decyzję o wyborze takiego rozwiązania Miasto podjęło w 2017 r.

Zgodnie z założeniami Miasta, podpisanie umowy dzierżawy nastąpi niezwłocznie po oddaniu Muzeum do użytkowania.

Jednocześnie, czynsz dzierżawny będzie skalkulowany na podstawie obiektywnych kryteriów, w następujący sposób: czynsz dzierżawny = wartość początkowa Muzeum (wartość brutto) x 2,5% (roczna stawka amortyzacji Muzeum) /12 (miesięcy).

Przedmiot wniosku.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest kwestia prawa do odliczenia VAT od wydatków ogólnych ponoszonych w związku z Muzeum, w tym m.in. wydatków na promocję – w części, w jakiej alokowane są one do wartości początkowej środka trwałego, jakim jest budynek Muzeum, a tym samym mają wpływ na wysokość czynszu dzierżawnego.

Przykładowo, Miasto obejmuje zakresem wniosku możliwe w praktyce sytuacje, w których otrzyma ono fakturę dokumentującą wydatek związany np. z kilkoma budynkami/inwestycjami (np. wydatek na promocję), z której to faktury Miasto wyodrębni część kwot dotyczących Muzeum i uwzględni je w jego wartości początkowej (jednocześnie, poza zakresem niniejszego wniosku pozostają kwoty niezwiązane z Muzeum i jako takie niealokowane do jego wartości początkowej).

Jednocześnie Miasto zaznacza, że dysponuje już wydaną na jego rzecz interpretacją indywidualną, potwierdzającą prawo do odliczenia całości VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione na budowę Muzeum. Interpretacja ta została wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.186.2018.2.MC (dalej określanej jako: „interpretacja”). We wskazanej interpretacji pełne prawo do odliczenia przyznano zarówno co do wydatków ponoszonych po dniu podjęcia ostatecznej decyzji o dzierżawie Muzeum, jak i do wydatków poniesionych w okresie, kiedy Miasto rozważało różne sposoby realizacji inwestycji oraz zarządzania Muzeum.

Elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności dotyczące warunków dzierżawy), na kanwie których wydano interpretację, nie uległy zasadniczo zmianie w porównaniu z informacjami przedstawionymi w niniejszym wniosku. Niemniej – ze względu na fakt, że wspomniana interpretacja dotyczyła literalnie wydatków stricte na budowę Muzeum – niniejszym wnioskiem Miasto ostrożnościowo pragnie potwierdzić, że pełne prawo do odliczenia może dotyczyć wszelkich wydatków związanych z przedmiotem inwestycji (nie tylko stricte związanych z budową), w tym wspomnianych wydatków na promocję.

Na potrzeby dalszej części wniosku wydatki związane z Muzeum, wartość których wliczana jest do wartości początkowej Muzeum (w tym m.in. wydatki na promocję), zwane będą „wydatkami”.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Dzierżawa obiektu Muzeum w założeniu ma trwać przez cały okres funkcjonowania Muzeum. Miasto nie jest w stanie określić, jak długo Muzeum będzie istniało, niemniej podkreśla, że obecnie nie jest planowane żadne ograniczenie czasowe jego funkcjonowania.

Jak wskazano we wniosku, miesięczna kwota czynszu dzierżawnego ma być kalkulowana w następujący sposób:

czynsz dzierżawny = wartość początkowa Muzeum (wartość brutto) x 2,5% (roczna stawka amortyzacji Muzeum) /12 (miesięcy).

Jak również wspomniano we wniosku, do wartości początkowej – poza wydatkami związanymi stricte z budową obiektu (takimi jak roboty budowlane, nadzór, itp.) – alokowane będą także wydatki ogólne związane z realizacją projektu, takie jak wydatki na promocję.

Mając na uwadze, że wartość początkowa będzie wartością stałą, również kwota czynszu dzierżawnego będzie stała.

W ocenie Miasta, wysokość czynszu dzierżawnego powinna umożliwić zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych i odpowiada realiom rynkowym. Kwestię tę Miasto podnosiło już w uzasadnieniu wniosku o wydanie poprzedniej interpretacji w przedmiocie Muzeum (sygn. 0112-KDIL2-1.4012.186.2018.2.MC), wskazując, że „wysokość czynszu dzierżawnego zostanie ustalona w oparciu o całkowity koszt inwestycji oraz kwestie związane z jej amortyzacją, co oznacza że wartość czynszu nie będzie odbiegała od obiektywnych realiów rynkowych”.

Pomocniczo Miasto wskazuje, że także w ostatnio wydawanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, przy co do zasady analogicznym sposobie kalkulacji czynszu, akceptuje prawo podatnika do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków na dzierżawiony obiekt, co posiłkowo potwierdza rynkowość tak ustalonego czynszu (zob. np. interpretacja z dnia 14 stycznia 2020 r., 0114-KDIP4-1.4012.607.2020.2.APR, gdzie „Wysokość czynszu płatnego w okresach miesięcznych została skalkulowana na podstawie obiektywnych kryteriów, biorąc za podstawę stawkę amortyzacji w wysokości 2,5% wartości początkowej inwestycji”).

Wnioskodawca wskazuje, że wnioskiem obejmuje wyłącznie wydatki na promocję projektu.

Jak wskazano we wniosku, zapytanie dotyczy wyłącznie wydatków, które są alokowane do wartości początkowej środka trwałego i mają wpływ na wysokość czynszu. Innymi słowy, Miasto podkreśla, że przedmiotem Wniosku są jedynie te wydatki na promocje, które – jako poniesione przed oddaniem Muzeum do użytkowania – będą podlegać wliczeniu do wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Miastu przysługuje/będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Miastu przysługuje/będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku (przesłanka podmiotowa)
• oraz pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa).
  
  

Co istotne, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Miasto jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zadania własne obejmują m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Powyższe oznacza, że w świetle przepisów ustawy o samorządzie gminnym realizacja projektu wpisuje się w zakres zadań własnych Miasta. Niemniej, ze względu na fakt, iż Muzeum ma być przedmiotem odpłatnej dzierżawy na rzecz instytucji kultury, wskazać należy, że zadanie to będzie realizowane poprzez czynność wykonywaną na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowy dzierżawy). W ten sposób Miasto będzie czerpać dochody z tytułu realizacji inwestycji.

Skoro zatem Miasto ponosi wydatki, mając zamiar późniejszego odpłatnego udostępnienia (bazującego na umowie cywilnoprawnej) efektów projektu na rzecz instytucji kultury, stwierdzić należy, iż ponosząc wydatki Wnioskodawca działa jako podatnik VAT.

Związek pomiędzy wydatkami a działalnością opodatkowaną.

Z literalnej interpretacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Miasto wskazuje, iż w jego ocenie wydatki są bezpośrednio związane z planowanym wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanej w postaci usługi dzierżawy. Miasto bowiem ponosząc wydatki objęte niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji zwiększa jednocześnie wartość początkową Muzeum, stanowiącą podstawę kalkulacji czynszu dzierżawnego (a więc czynności opodatkowanej VAT). Innymi słowy, wydatki są każdorazowo uwzględniane w wartości początkowej Muzeum, wprost wpływają na podwyższenie wysokości czynszu, a tym samym – na wysokość podatku VAT należnego odprowadzanego z tytułu dzierżawy. Już na tym polu widoczne jest, że ponoszenie wydatków ściśle związane jest ze świadczeniem czynności opodatkowanych przez Miasto.

Jak widać, wydatki objęte wnioskiem są ponoszone przez Miasto jako podatnika, a także wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi (tj. dzierżawą Muzeum). Nie bez znaczenia jest to, że wydatki te wprost wpływają na wysokość czynszu dzierżawnego. W konsekwencji, Miasto stoi na stanowisku, iż Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od przedmiotowych wydatków, analogicznie jak Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych stricte z budową Muzeum, które to prawo zostało potwierdzone w otrzymanej przez Miasto interpretacji.

Przykładowo zatem, gdyby – jak to wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – Miasto otrzymało fakturę dokumentującą wydatek związany np. z kilkoma budynkami/inwestycjami (np. wydatek na promocję), z której to faktury Miasto wyodrębniłoby część kwot dotyczących Muzeum i uwzględniło je w jego wartości początkowej, Miastu przysługiwałoby pełne odliczenie VAT naliczonego od kwoty przyporządkowanej do Muzeum i ujętej w jego wartości początkowej (poza zakresem niniejszego wniosku jest w tej sytuacji kwestia prawa do odliczenia VAT od wydatków alokowanych do innych budynków/inwestycji).

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że podejście, zgodnie z którym Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego jest spójne ze stanowiskiem organów podatkowych wyrażonych w wydanej na rzecz Miasta interpretacji (celem niniejszego wniosku jest jedynie ostrożnościowe potwierdzenie, że rozstrzygnięcie z interpretacji można stosować do wszystkich wydatków związanych z Muzeum i uwzględnianych w jego wartości początkowej i tym samym przekładających się na wysokość czynszu dzierżawnego, a nie wyłącznie do wydatków związanych stricte z budową siedziby Muzeum).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści powołanych przepisów ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe przepisy wskazują, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy w szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 194 z późn. zm.), jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – czynny podatnik podatku od towarów i usług – realizuje inwestycję polegającą na budowie obiektu Muzeum na zabytkowym obszarze dawnej (…) w ramach projektu pn. „…”. Celem projektu jest zachowanie unikatowych obiektów przemysłowych oraz promowanie dziedzictwa industrialnego(…). W ramach inwestycji realizowany jest szereg prac budowlano-remontowych polegających m.in. na kompleksowym remoncie hali, adaptacji wnętrza na potrzeby ekspozycji wraz z zakupem wyposażenia i zapleczem administracyjnym, a także wykonaniu infrastruktury towarzyszącej (zagospodarowanie terenu wokół Muzeum, budowa miejsc parkingowych). Właścicielem budynku Muzeum będzie Miasto. Jednocześnie, zamiarem Miasta jest to, by zrealizowana inwestycja była zarządzana przez odrębny podmiot prowadzący działalność kulturalną, co ma na celu m.in. zapewnienie Miastu regularnych wpływów z tytułu wynagrodzenia za świadczoną usługę dzierżawy Muzeum co stanowiłoby dla Miasta zwrot inwestycji w zakresie jego budowy. W tym celu Miasto utworzyło instytucję kultury pod nazwą Muzeum. Miasto od początku realizacji inwestycji działało z zamiarem wykorzystywania Muzeum do wykonywania czynności opodatkowanych. Władze Miasta postanowiły, że po zakończeniu budowy, Muzeum zostanie oddane w odpłatną dzierżawę na rzecz Muzeum. Ostateczną decyzję o wyborze takiego rozwiązania Miasto podjęło w 2017 r. Dzierżawa obiektu ma trwać przez cały okres funkcjonowania Muzeum. Miasto nie jest w stanie określić, jak długo Muzeum będzie istniało, niemniej podkreśla, że obecnie nie jest planowane żadne ograniczenie czasowe jego funkcjonowania. Wnioskodawca wskazał, że czynsz dzierżawny będzie skalkulowany w następujący sposób: czynsz dzierżawny = wartość początkowa Muzeum (wartość brutto) x 2,5% (roczna stawka amortyzacji Muzeum) /12 (miesięcy). Do wartości początkowej poza wydatkami związanymi z budową obiektu alokowane będą także wydatki ogólne związane z realizacją projektu, takie jak wydatki na promocję. W ocenie Miasta wysokość czynszu dzierżawnego powinna umożliwić zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych i odpowiada realiom rynkowym.

Miasto zaznacza, że dysponuje już wydaną na jego rzecz interpretacją indywidualną, potwierdzającą prawo do odliczenia całości VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione na budowę Muzeum. Elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności dotyczące warunków dzierżawy), na kanwie których wydano interpretację, nie uległy zasadniczo zmianie, niemniej Miasto pragnie potwierdzić, że pełne prawo do odliczenia może dotyczyć wszelkich wydatków związanych z przedmiotem inwestycji (nie tylko stricte związanych z budową), w tym wspomnianych wydatków na promocję.

Zatem przedmiotem zapytania Wnioskodawcy w niniejszej sprawie jest kwestia prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych wydatków. Wnioskodawca wskazał, że wnioskiem obejmuje wyłącznie wydatki na promocje projektu. Zapytanie dotyczy wydatków, które są alokowane do wartości początkowej środka trwałego i mają wpływ na wysokość czynszu. Przedmiotem wniosku są jedynie wydatki na promocję, które – jako poniesione przed oddaniem Muzeum do użytkowania – będą podlegać wliczeniu do wartości początkowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740) – przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Należy zatem stwierdzić, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), w związku z dzierżawą Muzeum Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, gdyż ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani też rozporządzenia wykonawcze do niej nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

Jak wskazano wyżej Miasto otrzymało w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy przedmiotowego Muzeum interpretację podatkową. W rozstrzygnięciu tym stwierdzono, że Miastu przysługuje pełne prawo do odliczenia od wydatków ponoszonych na budowę Muzeum.

Z przedstawionych w niniejszym wniosku informacji wynika, że wydatki ponoszone przez Miasto w związku z promocją przedmiotowego projektu są/będą również bezpośrednio związane czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT tj. dzierżawą Muzeum. Miasto ponosząc wydatki na promocję projektu zwiększa jednocześnie wartość początkową Muzeum, stanowiącą podstawę kalkulacji czynszu dzierżawnego. Wydatki uwzględniane w wartości początkowej Muzeum jak twierdzi Wnioskodawca wprost wpływają na podwyższenie wysokość czynszu.

Zatem, w świetle okoliczności niniejszej sprawy wydatki związane z realizacją przedmiotowego zadania poniesione na promocję projektu także będą dotyczyć wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Nawiązując do pytania Wnioskodawcy, powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego będą spełnione, gdyż Wnioskodawca działa jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu pn. „…”, a dotyczące wydatków na promocję alokowanych do wartości początkowej Muzeum będą wykorzystywane przez Miasto do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji ze względu na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na promocję projektu pn. „…”.

Zaznaczenia wymaga jednak, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.