Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.404.2020.4.JS
z 4 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 4 listopada 2020 r. (data wpływu – 20 listopada 2020 r.), uzupełnionym 23 lutego 2021 r. (data wpływu – 23 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 10 lutego 2021 r., znak: 0114-KDIP4-3.4012.663.2020.2.DS i 0111-KDIB2-3.4014.404.2020.3.JS, wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 23 lutego 2021 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

K. Sp. z o.o. (dalej: Nabywca, Kupujący);

-Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

S. Sp. z o.o. (dalej: Zbywca, Sprzedający)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S. Sp. z o.o. zamierza sprzedać na rzecz K. Sp. z o.o. z siedzibą Polsce prawo wieczystego użytkowania niezabudowanej działki gruntu nr (…) o obszarze 383,00 m², położonej w W., przy ul. K., dla której Sąd Rejonowy dla W. prowadzi księgę wieczystą nr (…) (dalej: Nieruchomość).

Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ustanowionym Uchwałą Rady Miasta W. (dalej: Plan). Zgodnie z Planem, Nieruchomość jest przeznaczona pod zabudowę usługową oraz mieszkaniową wielorodzinną (§ 37 Planu). Zbywca jest czynnym podatnikiem podatku i będzie nim na dzień sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości na rzecz Nabywcy. Nabywca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie nim na dzień nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości od Zbywcy.

Nieruchomość została nabyta przez Zbywcę 12 lipca 2018 roku na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr (…). Nabycie nie było opodatkowane podatkiem podatku od towarów i usług. Wydanie Nieruchomości Zbywcy i przejęcie nad nią faktycznego władztwa nastąpiło 12 lipca 2018 roku.

W momencie nabycia na Nieruchomości znajdowały się poniższe naniesienia:

1. fragment utwardzonego parkingu i jego ogrodzenia zlokalizowanych na sąsiadującej działce,
2. szafka Zarządu Dróg Miejskich na podmurówce z działającą siecią zasilenia oświetlenia ulicy K.,
3. wywiewka wentylacyjna dla niemieszkalnego lokalu piwnicznego w sąsiadującej kamienicy,
4. utwardzenia publiczne w postaci chodników (w złym stanie technicznym ze względu na liczne wykruszenia i spękania),
5. pozostałości ściany szczytowej dawnego budynku,
6. pozostałości kondygnacji podziemnej ww. budynku (rozpoznane fragmentarycznie w ramach kilku punktowych odkrywek, wykonanych na potrzeby opracowania projektu budowlanego zabezpieczenia wykopów) (dalej: Naniesienia).
   
   

Ponadto, na dzień nabycia Nieruchomości przez Zbywcę, na Nieruchomości znajdowała się altana śmietnikowa, z której korzystali użytkownicy nieruchomości sąsiedniej. Obiekt ten został zlikwidowany i obecnie nie znajduje się na Nieruchomości.

Zbywca nie ponosił nakładów na ulepszenia Naniesień zlokalizowanych na Nieruchomości równych bądź wyższych niż 30% wartości początkowej tych Naniesień, ustalonej dla celów podatku dochodowego.

Nabywca jest zainteresowany nabyciem prawa do gruntu. Innymi słowy, z ekonomicznego punktu widzenia przedmiotem planowanej transakcji nie będą Naniesienia ponieważ z punktu widzenia całej transakcji nie przedstawiają one żadnej wartości dla Nabywcy.

Jednocześnie z prawem użytkowania wieczystego gruntu, Zbywca sprzeda Nabywcy prawa autorskie do dokumentacji projektowej wskazane w akcie notarialnym zbycia nieruchomości. Jednak prawa autorskie będą przedmiotem sprzedaży odrębnym od prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości.

W odniesieniu do Nieruchomości Strony zawarły przedwstępną umowę warunkowej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (dalej: Umowa Przedwstępna), w której ustaliły że przed zawarciem umowy przenoszącej prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości, wystąpią o wspólną interpretację przepisów podatkowych w zakresie sposobu opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Strony ustaliły w Umowie Przedwstępnej, że jeśli z uzyskanej przez nie interpretacji podatkowej wynikałoby, że do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości będzie mieć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, to Strony nie później niż 1 dzień przed zawarciem umowy przenoszącej złożą w urzędzie skarbowym właściwym dla Nabywcy wspólne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług).

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowani wskazali, że zgodnie z art. 3 ustawy Prawo budowlane ilekroć w tej ustawie jest mowa o:

1. budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
2. budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
   
   

Wnioskodawcy wskazują, że:

i. znajdujące się na Nieruchomości pozostałości kondygnacji podziemnej budynku i pozostałości ściany szczytowej budynku stanowią pozostałości budynku, który był posadowiony przed wojną na Nieruchomości.

ii. utwardzenia publiczne w postaci chodników, w złym stanie technicznym ze względu na liczne wykruszenia), nie stanowią samodzielnego obiektu, jest to bowiem utwardzenie o nieokreślonym charakterze niejednolitej funkcji (częściowo asfalt, częściowo żwir, częściowo pozostałości podłogi zdemontowanej altany śmietnikowej, częściowo brak utwardzenia i prześwity gruntu).

W związku z powyższymi przepisami, w opinii Wnioskodawców, znajdujące się na Nieruchomości pozostałości kondygnacji podziemnej budynku i pozostałości ściany szczytowej budynku, utwardzenia publiczne w postaci chodników nie spełniają przesłanki uznania ich za budynek lub budowlę w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego. Pozostałości budynku nie posiadają już wszystkich elementów wymaganych w definicji budynku w Prawie budowlanym.

Wnioskodawcy wskazują, że utwardzenia publiczne, w części stanowią w istocie obiekt liniowy oznaczony jako „strefa ruchu”, po którym dopuszczony jest ruch samochodowy, który służy wykonywaniu służebności wpisanej do KW i w ocenie Wnioskodawców stanowi on drogę wewnętrzną w rozumieniu Ustawy o drogach publicznych i budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego. Takie twierdzenie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym droga wewnętrzna jako obiekt liniowy stanowi według Prawa budowlanego budowlę (tak NSA w wyroku z dnia 17 maja 2016 roku w sprawie o sygn. akt II OSK 1678/15).

Wnioskodawcy wskazują, że fragment utwardzonego parkingu i jego ogrodzenia zlokalizowane na sąsiadującej działce znajdują się częściowo na Nieruchomości w wyniku przekroczenia granicy i nie są własnością Sprzedającego. Podobnie Szafka Zarządu Dróg Miejskich służąca zasilaniu sieci oświetlenia ul. K. nie jest własnością Sprzedającego. Wywiewka wentylacyjna jest de facto częścią składową sąsiedniego budynku, nie należącego do Sprzedającego. Mając to na uwadze, wyżej wymienione elementy nie będą więc przedmiotem transakcji. W świetle powyższego bez znaczenia jest, czy stanowią one budynek lub budowle, natomiast zdaniem Wnioskodawców nie stanowią one samodzielnych obiektów budowlanych, a zatem również nie mogą stanowić budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

Sprzedający nie planuje przed przyrzeczoną umową sprzedaży usuwania Naniesień znajdujących się na Nieruchomości.

Naniesienia wymienione przez Wnioskodawców w opisie zdarzenia przyszłego będą na moment zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży znajdować się na przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z zawartą przez strony przedwstępną umową warunkowej umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (dalej: Umowa Przedwstępna) Sprzedający i Kupujący zobowiązują się do zawarcia Umowy Warunkowej, mocą której Sprzedający sprzeda Kupującemu prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości, w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń, a Kupujący kupi prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości, w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń, pod warunkiem nieskorzystania przez Prezydenta miasta z ustawowego prawa pierwokupu Nieruchomości przysługującego na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 2) oraz art. 111a ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami.

Nieruchomość została w Umowie przedwstępnej zdefiniowana jako niezabudowana nieruchomość stanowiąca działkę ewidencyjną gruntu o numerze (…), położonej w W., obręb ewidencyjny (…), o sposobie korzystania oznaczonym jako B - tereny mieszkaniowe, o obszarze 383,00 m² (trzysta osiemdziesiąt trzy metry kwadratowe), dla której Sąd Rejonowy dla W. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW numer (…).

W stosunku do tak zdefiniowanej Nieruchomości Prezydentowi miasta przysługuje prawo pierwokupu Nieruchomości na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 2) oraz art. 111a ust. 1 pkt 3) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy Gminie przysługuje prawo pierwokupu w przypadku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości gruntowej, niezależnie od formy nabycia tego prawa przez zbywcę.

Jednocześnie w tekście Umowy przedwstępnej, w paragrafie zawierającym zapewnienia Sprzedającego, Sprzedający zapewnił, że żadne osoby nie są uprawnione do zajmowania lub używania Nieruchomości i żadne osoby nie zajmują ani nie używają obecnie Nieruchomości bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem, iż na Nieruchomości znajdują się: fragment utwardzonego parkingu i jego ogrodzenia zlokalizowanych na sąsiadującej działce, szafka Zarządu Dróg Miejskich na podmurówce z siecią zasilenia oświetlenia ulicy, wywiewka wentylacyjna dla lokalu piwnicznego w sąsiadującej kamienicy, utwardzenia publiczne w postaci chodników, pozostałości ściany szczytowej budynku stojącego przed wojną, pozostałości kondygnacji podziemnej ww. budynku.

Naniesienia powyższe nie są zatem w Umowie Przedwstępnej zdefiniowane jako przedmiot umowy sprzedaży.

Jednak mimo tego, w ocenie Wnioskodawców z uwagi na zasadę superficies solo cedit mocą umowy przyrzeczonej na Nabywcę wraz z Nieruchomością zostaną przeniesione opisane powyżej:

(i) pozostałości kondygnacji podziemnej budynku i pozostałości ściany szczytowej budynku stanowiące pozostałości budynku, który był posadowiony przed wojną na Nieruchomości.

(ii) utwardzenia publiczne w postaci chodników, w złym stanie technicznym ze względu na liczne wykruszenia

(iii) inne utwardzenia publiczne, które stanowią w istocie obiekt liniowy oznaczony jako „strefa ruchu”, po którym dopuszczony jest ruch samochodowy, który służy wykonywaniu służebności wpisanej do KW i w ocenie Wnioskodawców stanowi on drogę wewnętrzną w rozumieniu Ustawy o drogach publicznych i budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego.

Jednocześnie, Wnioskodawcy odnieśli się do stwierdzenia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zawartego w wezwaniu z 10 lutego 2021 r.:

„Dla rozstrzygnięcia w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych nie ma znaczenia wartość ekonomiczna transakcji lecz to co będzie jej przedmiotem w rozumieniu Kodeksu cywilnego. ”

Wnioskodawcy zgadzają się, że wartość ekonomiczna transakcji nie jest decydującym elementem przy ocenie transakcji. Jednocześnie Wnioskodawcy wskazują na doniosłe znaczenie ekonomicznego sensu transakcji, które było przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych a także Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Jak wskazał bowiem NSA w wyroku z dnia 8 stycznia 2015 r. (sygn. akt I FSK 102/14):

„Przy dostawie towaru - a nie ulega wątpliwości, że pytanie zawarte we wniosku o interpretację odnosiło się do dostawy towaru - kładzie się nacisk na ekonomiczny (gospodarczy) aspekt transakcji, jak i cel danej dostawy. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) wielokrotnie zwracał uwagę na ekonomiczny sens transakcji, wskazując, że kryteria ekonomiczne mają decydujące znaczenie dla określenia prawidłowych skutków w zakresie podatku VAT dla danego zdarzenia gospodarczego (vide sprawy C-185/01 Auto Tease Holland B.V., C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV przeciwko Staatssecretaris van Financien).

Istotne jest więc to, co jest sensem ekonomicznym transakcji dostawy działki niezabudowanej, na której wzniesione zostanie ogrodzenie trwale z gruntem związane, czy utrwalony płytami parking. Sensem ekonomicznym takiej transakcji, jak słusznie przyjęto w tej sprawie, jest sprzedaż gruntu, a nie ogrodzenia i parkingu, nawet jeżeli takie ogrodzenie ma uatrakcyjnić sprzedaż gruntu”.

Ponadto, jak wskazał NSA w wyroku z 31 stycznia 2019 r. (sygn. I FSK 1879/16):

„Oceniając więc charakter planowanej transakcji należało przyznać rację Sądowi pierwszej instancji, że przedmiotem dostawy w opisanym stanie faktycznym będzie teren niezabudowany. Znajdujące się na nim elementy (ściana, schody) przynależą bowiem - w sensie tak ekonomicznym jak prawnym - do budynku znajdującego się na działce przyległej i jako takie nie mogą w kontekście omawianej dostawy decydować o zabudowanym charakterze sprzedawanej nieruchomości. Również z punktu widzenia stron transakcji będzie to dostawa terenu niezabudowanego, gdyż w przeciwnym razie należałoby uznać, że wnioskodawcy przysługują uprawnienia właścicielskie w stosunku do opisanych elementów budynku, a przynajmniej uznać jego prawo do rozporządzenia nim jak właściciel”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Zainteresowanych, planowana Transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Co więcej nawet w przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że przedmiotowa transakcja powinna być analizowana z perspektywy zwolnienia fakultatywnego w podatku od towarów i usług wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, to Strony jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego i tak nie później niż 1 dzień przed zawarciem umowy przenoszącej złożą w urzędzie skarbowym właściwym dla Nabywcy wspólne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości (zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług).

Tym samym w ocenie Zainteresowanych w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit a) a nie zaś art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. czynność sprzedaży zawarta między Zainteresowanymi nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że będzie ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia – interpretacja z 04 marca 2021 r. znak: 0114-KDIP4-3.4012.663.2020.3.DS oraz postanowienie o odmowie wydania interpretacji z 04 marca 2021 r. znak: 0114-KDIP4-3.4012.663.2020.3.DS.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo wieczystego użytkowania. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w takim zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z treści wniosku wynika, że planowane jest zawarcie umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu. Z uwagi na zasadę superficies solo cedit mocą umowy przyrzeczonej na Nabywcę wraz z Nieruchomością zostaną przeniesione:

i. pozostałości kondygnacji podziemnej budynku i pozostałości ściany szczytowej budynku stanowiące pozostałości budynku, który był posadowiony przed wojną na Nieruchomości.

ii. utwardzenia publiczne w postaci chodników, w złym stanie technicznym ze względu na liczne wykruszenia

iii. inne utwardzenia publiczne, które stanowią w istocie obiekt liniowy oznaczony jako „strefa ruchu”, po którym dopuszczony jest ruch samochodowy, który służy wykonywaniu służebności wpisanej do KW i w ocenie Wnioskodawców stanowi on drogę wewnętrzną w rozumieniu Ustawy o drogach publicznych i budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego.

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja sprzedaży – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia opisanej transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 03 marca 2021 r., znak: 0114-KDIP4-3.4012.663.2020.3.DS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż:

• z uwagi na fakt, że Nieruchomość jest terenem zabudowanym, transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki 98/6 nie może być opodatkowana jako niezabudowany teren budowlany,
• dostawa opisanej Nieruchomości zabudowanej budowlą, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż zostaną spełnione warunki wynikające z tego przepisu. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym budowla jest posadowiona,
• jak wynika z wniosku, Zbywca jest czynnym podatnikiem VAT i będzie nim na dzień sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości na rzecz Nabywcy. Nabywca jest czynnym podatnikiem VAT i będzie nim na dzień nabycia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości od Zbywcy. Strony ustaliły w Umowie Przedwstępnej, że jeśli do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości będzie mieć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to Strony nie później niż 1 dzień przed zawarciem umowy przenoszącej złoża w urzędzie skarbowym właściwym dla Nabywcy wspólne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania podatkiem VAT dostawy Nieruchomości.
• Sprzedający będzie miał prawo do zastosowania, do planowanej transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego opisanej Nieruchomości, zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z możliwością jej opodatkowania po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy.
  
  

Zatem, jeżeli faktycznie zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku transakcja sprzedaży będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (nie będzie z tego podatku zwolniona, ze względu na fakt, że strony umowy złożą oświadczenie o wyborze opodatkowania podatkiem od towarów i usług), to do opisanej transakcji znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku opisana transakcja sprzedaży będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.