2021.03.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP4-2.4012.632.2020.3.SKJ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.632.2020.3.SKJ
z 5 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2020 r. (data wpływu 11 grudnia 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 10 lutego 2021 r. (data wpływu 10 luty 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 lutego 2021 r. znak 0114-KDIP4-2.4012.632.2020.1.SKJ oraz pismem z dnia 17 lutego 2021 r. (data wpływu 23 luty 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 15 lutego 2021 r. znak 0114-KDIP4-2.4012.632.2020.2.SKJ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismami z dnia 10 lutego 2021 r. oraz 17 lutego 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Starosta (…) zamierza zbyć niezabudowaną nieruchomość gruntową o łącznej pow. (…) ha stanowiącą własność Skarbu Państwa w drodze przetargu ustnego nieograniczonego.

Zgodnie z rejestrem gruntów, grunty te stanowią tereny mieszkaniowe (B), grunty pod rowami (W- RHIa) oraz grunty orne (RIVa).

Nieruchomość zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) stanowi teren zabytkowego zespołu dworskiego wpisanego do rejestru zabytków z funkcją mieszkalną i usługami – (…). Zgodnie z zapisami Rozdziału IV pkt 3 powyższego MPZP ustalono adaptację zabytkowych zespołów dworskich na funkcję mieszkaniową z usługami nieuciążliwymi dostosowanymi do zabytkowego charakteru obiektów. Ponadto na terenach parków zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków i parków posiadających strefę ochrony konserwatorskiej niedopuszczalna jest jakakolwiek działalność powodująca naruszenie ich układów, drzewostanu i stosunków wodnych - pkt 6 MPZP.

(…) Wojewódzki Konserwator Zabytków w drodze decyzji zezwolił na sprzedaż przedmiotowych gruntów. Jednak w toku prowadzonej korespondencji, z uwagi na fakt, iż nieruchomość znajduje się w obszarze zabytkowego parku dworskiego wpisanego do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego nie przewidział możliwości jakiekolwiek zabudowy, dowolnego kształtowania oraz zagospodarowania jako odrębne nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 lutego 2021 r. Wnioskodawca wskazał, iż Starosta (…), działając w imieniu Skarbu Państwa, za zgodą Wojewody (…) wyrażoną w stosownym zarządzeniu, zamierza zbyć z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa niezabudowaną nieruchomość gruntową (składającą się z 2 działek) o łącznej pow. (…) ha. Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest Księga Wieczysta, w której w dziale II - Własność - wpisany jest Skarb Państwa. Powyższego wpisu dokonano na podstawie zaświadczenia z dnia 27 marca 1995 r. Urzędu Wojewódzkiego w (…), z treści którego wynika, iż przedmiotowe grunty przeszły na własność Skarbu Państwa na podstawie przepisów dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej z przeznaczeniem na cele reformy rolnej.

Powyższe czynności nie zostały opodatkowane podatkiem VAT, ani nie została wystawiona w związku tym faktura VAT.

Na przedmiotowej nieruchomości znajdowały się dwa drewniane budynki mieszkalne wielorodzinne, które zostały rozebrane i wykreślone z ewidencji gruntów i budynków w 2016 r. Budynki te były przedmiotem najmu. Obecnie przedmiotowa nieruchomość nie jest zagospodarowana oraz nie stanowi przedmiotu najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Planowane do sprzedaży działki są niezabudowane, nieogrodzone, porośnięte trawą, pojedynczymi drzewami i krzakami. Na gruntach tych nie znajdują się żadne budynki, budowle ani naniesienia.

Przedmiotowa nieruchomość zlokalizowana jest na terenie zabytkowego parku dworskiego, wpisanego do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego. Teren dworsko - parkowy podzielony jest na kilka działek stanowiących własność Skarbu Państwa oraz osób prywatnych. Planowana do sprzedaży nieruchomość położona jest w środkowej części zabytkowego parku. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie działki na której mieści się zabytkowy dwór oraz innych, zabudowanych działek.

Zgodnie z wydaną decyzją (…) Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wyrażającą zgodę na sprzedaż przedmiotowych gruntów, cyt.: „działki będące przedmiotem postępowania znajdują się na obszarze zabytkowego parku, wpisanego do rejestru zabytków nieruchomych (...). Stanowią one część parku, która powinna być odtworzona i scalona z pozostałym obszarem parku w celu jego właściwego utrzymania i zagospodarowania zgodnie z jego dawną kompozycją. Działki te nie mogą być natomiast zagospodarowane jako odrębne nieruchomości, ponieważ stanowią nieodłączną (środkową) część założenia dworsko - parkowego o powierzchni (…) ha”. W toku dalszej prowadzonej korespondencji konserwator zaznacza: „niezależnie od trybu sprzedaży działek, jak również od tego, kto będzie ich przyszłym właścicielem, faktem jest, że planowana do sprzedaży nieruchomość znajduje się na części zabytkowego parku wpisanego do rejestru zabytków. W związku z tym, w żadnym przypadku nie może być przewidziana do jakiejkolwiek zabudowy oraz dowolnego kształtowania. Działki te nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości”.

Obszar zbywanej nieruchomości w aktualnym Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego znajduje się na obszarze objętym symbolem – (…) (przeznaczenie podstawowe: tereny zabytkowego zespołu dworskiego wpisanego do rejestru zabytków z funkcją mieszkalną i usługami). Ponadto w Rozdziale IV pkt 3 MPZP ustalono adaptację zabytkowych zespołów dworskich na funkcję mieszkaniową z usługami nieuciążliwymi dostosowanymi do zabytkowego charakteru obiektów. Na terenach parków zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków i parków posiadających strefę ochrony konserwatorskiej niedopuszczalna jest jakakolwiek działalność powodująca naruszenie ich układów, drzewostanu i stosunków wodnych - pkt 6 MPŻP). Dotyczy on zarówno przedmiotowej nieruchomości, jak i działek sąsiadujących, które nie są przedmiotem niniejszego wniosku, m.in. działki, na której znajduje się zabytkowy dwór oraz innych, na których znajdują się budynki mieszkalne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z zapisami w MPZP oraz obostrzeniami Konserwatora, do ceny nieruchomości ustalonej w przetargu należy doliczyć podatek VAT?
Czy przedmiotową nieruchomość, która zgodnie z zapisami w MPZP - stanowi teren z funkcją mieszkalną i usługami – (…), ale uwzględniając zakaz zabudowy określony przez Konserwatora należy traktować jako tereny budowlane?
Czy przy sprzedaży opisanej nieruchomości, może mieć zastosowanie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się dostawę terenów niezabudowanych innych niż treny budowlane. Natomiast przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie Wnioskodawcy, do ceny nieruchomości ustalonej w przetargu należy doliczyć podatek VAT. Zapisy w MPZP, mimo obostrzeń Konserwatora Zabytków dotyczące braku możliwości zabudowy wykluczają zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Tereny te mogą być traktowane jako tereny budowlane zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie organu dla określenia „terenów budowlanych” kluczowe jest przeznaczenie gruntów, które określone jest w akcie prawa miejscowego, czyli w uchwalonym dla tego terenu miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, natomiast zakaz zabudowy ustalony przez Konserwatora Zabytków nie wynika z takiego planu, zatem przedmiotowe grunty stanowią tereny budowlane. Ponadto dla określenia stawki podatku VAT nie ma znaczenia aktualny i planowany sposób zagospodarowania nieruchomości. Decydujące w tym zakresie jest określenie przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z nim obecne, podstawowe przeznaczenie tych terenów to tereny zabytkowego zespołu dworskiego wpisanego do rejestru zabytków z funkcją mieszkalną i usługami (oznaczenia w planie: ZP - fragmenty zabytkowych parków, MN - tereny zabudowy jednorodzinnej, U - tereny usług nieuciążliwych). W związku z powyższym w ocenie organu zbycie niezabudowanej nieruchomości winno być opodatkowane stawką VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wskazać, że nieruchomość gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzające do wykorzystania towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej.

Jak wskazano we wniosku Starosta (…) zamierza zbyć niezabudowaną nieruchomość gruntową o łącznej pow. (…) ha stanowiącą własność Skarbu Państwa w drodze przetargu ustnego nieograniczonego.

Zgodnie z rejestrem gruntów, grunty te stanowią tereny mieszkaniowe (B), grunty pod rowami (W- RHIa) oraz grunty orne (RIVa).

Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest Księga Wieczysta, w której w dziale II - Własność - wpisany jest Skarb Państwa. Powyższego wpisu dokonano na podstawie zaświadczenia z dnia 27 marca 1995 r. Urzędu Wojewódzkiego w (…), z treści którego wynika, iż przedmiotowe grunty przeszły na własność Skarbu Państwa na podstawie przepisów dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej z przeznaczeniem na cele reformy rolnej. Powyższe czynności nie zostały opodatkowane podatkiem VAT, ani nie została wystawiona w związku tym faktura VAT.

Planowane do sprzedaży działki są niezabudowane, nieogrodzone, porośnięte trawą, pojedynczymi drzewami i krzakami. Na gruntach tych nie znajdują się żadne budynki, budowle ani naniesienia.

Przedmiotowa nieruchomość zlokalizowana jest na terenie zabytkowego parku dworskiego wpisanego do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego. Teren dworsko - parkowy podzielony jest na kilka działek stanowiących własność Skarbu Państwa oraz osób prywatnych. Planowana do sprzedaży nieruchomość położona jest w środkowej części zabytkowego parku. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie działki na której mieści się zabytkowy dwór oraz innych, zabudowanych działek.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy wskazana nieruchomość stanowi tereny budowlane oraz czy korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Uwzględniając powyższe z analizy przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa wynika, że Wnioskodawca dokonując transakcji zbycia przedmiotowej nieruchomości będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy), natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Zatem dostawa ww. nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestią do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest uznanie nieruchomości za teren budowlany oraz opodatkowanie transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w dacie sprzedaży przedmiotowa nieruchomość spełnia definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, iż nieruchomość stanowi teren zabytkowego zespołu dworskiego wpisanego do rejestru zabytków z funkcją mieszkalną i usługami. Odpowiadając zatem na zadane przez Wnioskodawcę pytanie, przedmiotową nieruchomość, która zgodnie z zapisami w MPZP – stanowi teren z funkcją mieszkalną i usługami, przy uwzględnieniu zakazu zabudowy określonego przez konserwatora należy traktować jako tereny budowlane.

Biorąc pod uwagę powyższe, do dostawy przedmiotowej nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy przedmiotowej nieruchomości, wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków, daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest Księga Wieczysta, w której w dziale II - Własność - wpisany jest Skarb Państwa. Powyższego wpisu dokonano na podstawie zaświadczenia z dnia 27 marca 1995 r. Urzędu Wojewódzkiego w (…), z treści którego wynika, iż przedmiotowe grunty przeszły na własność Skarbu Państwa na podstawie przepisów dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej z przeznaczeniem na cele reformy rolnej. Powyższe czynności nie zostały opodatkowane podatkiem VAT, ani nie została wystawiona w związku tym faktura VAT.

Ponadto na przedmiotowej nieruchomości znajdowały się dwa drewniane budynki mieszkalne wielorodzinne, które zostały rozebrane i wykreślone z ewidencji gruntów i budynków w 2016 r. Budynki te były przedmiotem najmu. Obecnie przedmiotowa nieruchomość nie jest zagospodarowana oraz nie stanowi przedmiotu najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Ponadto jak wynika ze złożonego wniosku, nieruchomość nie służyła wyłącznie czynnościom zwolnionym z opodatkowania podatkiem VAT, w przeszłości była przedmiotem dzierżawy.

Wobec powyższego, w omawianej sytuacji, dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostały spełnione warunki przedstawione w tym przepisie.

Podsumowując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ani art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem do ceny sprzedaży należy doliczyć podatek od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin