Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.604.2020.2.PG
z 5 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem sygnowanym datą 4 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy – świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych z nauczaniem chemii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zwolnienia od podatku – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy – świadczonych przez Wnioskodawcę usług związanych z nauczaniem chemii. Wniosek został uzupełniony w dniu 3 lutego 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej „Wnioskodawcą”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży kursów maturalnych z chemii poprzez stronę internetową www. Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważającą działalnością Wnioskodawcy są usługi z zakresu pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 85.59.B). Nabywcami kursów są osoby indywidualne – uczniowie szkół średnich, którzy przygotowują się do matury. Wnioskodawca korzysta aktualnie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest magistrem farmacji. Szerokim blokiem tematycznym w czasie Jego studiów była chemia. Jest jedną z najbardziej znanych osób w kraju w zakresie popularyzacji chemii wśród młodzieży szkolnej. Wnioskodawca nie ma przygotowania pedagogicznego oraz certyfikatów potwierdzających kwalifikacje nauczyciela.

Kurs chemii można nabyć na stronie internetowej Wnioskodawcy. Zakup lekcji obejmuje dostęp do platformy kursowej poprzez indywidualne konto użytkownika. Zakupiona lekcja jest dostępna na koncie przez określony czas. Lekcje trwają od 20 do 60 minut, w zależności od tematu. W materiale wideo Wnioskodawca omawia teorię i rozwiązuje przykładowe zadania z arkuszy maturalnych. Wykupując pakiet nagrań otrzymuje się również możliwość monitorowania postępów. Każda lekcja zaczyna się od przypomnienia teorii – Wnioskodawca tłumaczy dane zagadnienie i zwraca uwagę na najważniejsze kwestie. Następnie rozwiązuje kilka zadań o tematyce maturalnej. Do każdej lekcji otrzymuje się zadania do samodzielnego rozwiązania oraz materiały w formacie pdf do pobrania. Nauczane treści znajdują się w programach nauczania szkół średnich. Wnioskodawca w swojej ofercie posiada obecnie możliwość nabycia przez klientów: pojedynczych lekcji (dostęp na 40 tygodni), pakietu lekcji (dostęp na 40 tygodni), pełnego pakietu maturalnego (dostęp na 40 tygodni). Przeznaczeniem sprzedawanych przez Wnioskodawcę pakietów jest pomoc w zrozumieniu zagadnień chemicznych przerabianych przez nich na zajęciach w celu uzyskania odpowiednio zaliczenia, bądź pozytywnej oceny semestralnej lub końcowej w szkole, w ramach programów kształcenia oraz przygotowanie do matury podstawowej i rozszerzonej z chemii. W ramach pełnego pakietu wchodzą wszystkie nagrania dostępne na platformie i nagrania bonusowe niedostępne nigdzie indziej – w sumie ok. 73 godzin nagrań i materiały do pobrania (w przyszłości długość nagrań zostanie wydłużona). Dodatkowo kursant ma możliwość rozwiązywania zadań, które są publikowane na indywidualnym koncie i weryfikacji ich poprawności po kontakcie z Wnioskodawcą. Wnioskodawca ocenia pracę i nanosi odpowiednie komentarze, a następnie odsyła uczniowi wraz ze wskazówkami dotyczącymi dalszej pracy. W celu uzyskania dostępu do kursów zainteresowany musi założyć konto na stronie www. Po zalogowaniu uzyskuje dostęp do platformy edukacyjnej. Oferowane przez Wnioskodawcę usługi nie zawierają opcji konsultacji na żywo (w czasie rzeczywistym). Wszystkie materiały niezależnie od wybranego pakietu (w tym lekcje pojedyncze) zawierają sekcję komentarzy, w których można zadać pytanie dotyczące przerabianego tematu. Wnioskodawca odpowiada na każdy komentarz w tej samej formie – odpowiedzi są widoczne przez wszystkich uczniów, korzystających z tego samego tematu, którzy mogą włączyć się do dyskusji. Umożliwia to interakcję i bezpośredni kontakt z Wnioskodawcą. Jest to kontakt osobisty aczkolwiek na odległość. Taka pomoc w ramach pakietów nagrań w znacznym stopniu angażuje Wnioskodawcę. Nie jest w związku z tym możliwe wykonywanie tych usług wyłącznie za pomocą technologii informacyjnej. Kluczowy jest w nich udział Wnioskodawcy. Bez osobistego udziału Wnioskodawcy, nie byłoby możliwe konsultowanie wątpliwości jego klientów i efektywna nauka. Oferowane usługi nie straciłyby natomiast nic na zastąpieniu drogi elektronicznej, bezpośrednimi i osobistymi spotkaniami. Przy czym forma elektroniczna jest preferowana przez klientów Wnioskodawcy, bowiem mają oni możliwość korzystania z usług nauczania w zasadzie w każdym czasie i miejscu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane mu poniższe pytania:

1. Czy Wnioskodawca posiada wykształcenie kierunkowe w zakresie chemii? Jeśli tak, to należy wskazać jakie, np. ukończone studia wyższe, kursy w tym zakresie?
   
   

Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca jest magistrem farmacji. Szerokim blokiem tematycznym w czasie Jego studiów była chemia. W ramach studiów zaliczył m.in. następujące przedmioty z zakresu chemii: chemia ogólna i nieorganiczna, chemia organiczna, biochemia, chemia analityczna, chemia fizyczna, chemia radiofarmaceutyczna, chemia leków. Wnioskodawca pisał pracę magisterską w zakresie chemii, której tytuł brzmi: „Synteza … ” Wnioskodawca zdał maturę rozszerzoną z chemii.

2. Czy Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania, publicznym bądź prywatnym (np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym) w powyższym zakresie?
   
   

Tak, jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania w zakresie chemii.

3. Jakie kwalifikacje w dziedzinie chemii posiada Wnioskodawca?
   
   

Wnioskodawca w dziedzinie chemii posiada wysokie kwalifikacje, ponieważ poziom nauczania tego przedmiotu na kierunku farmacja jest wysoki, a zakres wiedzy zdecydowanie szerszy niż na poziomie maturalnym. Zajęcia z chemii są jednym z najważniejszych na kierunku, który ukończył Wnioskodawca.

4. Czy istnieje związek pomiędzy treścią przekazywaną na kursach maturalnych z chemii, a posiadanymi przez Wnioskodawcę kwalifikacjami?
   
   

Istnieje związek pomiędzy treścią przekazywaną przez Wnioskodawcę na kursach maturalnych z chemii, a posiadanymi przez Wnioskodawcę kwalifikacjami. Wiedza, którą Wnioskodawca zdobył podczas studiów, pozwoliła Mu stworzyć kursy maturalne i stać się jednym z najbardziej znanych propagatorów chemii w Polsce.

4. Czy Wnioskodawca prowadzi kursy maturalne z chemii sam na własny rachunek i własną odpowiedzialność?
   
   

Wnioskodawca prowadzi kursy maturalne z chemii sam na własny rachunek i własną odpowiedzialność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z nauczaniem chemii w sposób przedstawiony w stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają usługi prywatnego nauczania, o ile spełniają łącznie następujące warunki:

• obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez te przedszkola, szkoły lub uczelnie wyższe,
• są świadczone przez nauczycieli.
  
  

Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie prywatnych lekcji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, pojęcie edukacja szkolna i uniwersytecka nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-445/05).

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach, której sprzedaje przygotowane osobiście lekcje tematyczne oraz kursy maturalne z chemii poprzez stronę internetową. Tematyka zajęć pokrywa się z zagadnieniami przerabianymi przez kursantów na zajęciach w szkole. W związku z tym, że kursy mają pomóc w zaliczeniu materiału przewidzianego w programie nauczania, zakres tematyczny przygotowanych przez Wnioskodawcę kursów jest zgodny z zakresem programu nauczania w tych placówkach. Tym samym Wnioskodawca spełnia przesłankę o charakterze przedmiotowym wskazaną w przepisie o zwolnieniu.

Drugim warunkiem zastosowania zwolnienia jest przesłanka podmiotowa, odnosząca się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. W ustawie o VAT nie ma definicji pojęcia „nauczyciel”. Skoro w tej ustawie brak jest definicji legalnej zawartego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT pojęcia „nauczyciela”, to należy to pojęcie rozumieć w znaczeniu, w jakim używa się go w języku potocznym. Wykładnia językowa ma bowiem pierwszeństwo. „Nauczyciel” w znaczeniu potocznym to osoba, która naucza. Posiłkując się definicją słownikową pojęcie „nauczyciel” można rozumieć w dwojaki sposób. Jako osobę trudniącą się uczeniem kogoś bądź jako czynnik kształtujący czyjąś świadomość, regulujący czyjeś postępowanie (Słownik Języka Polskiego, https://sjp.pwn.pl). Nauczyciel jest zatem osobą, która przekazuje wiedzę i swoje umiejętności uczniom. Co istotne, ani ustawa o VAT, ani też znaczenie językowe nie wymagają, aby nauczyciel był kimś, kto posiada odpowiedni dyplom ukończenia studiów czy też aby był zatrudniony w placówce oświatowej. Istotny jest tutaj aspekt funkcjonalny, tzn. pełnienie roli nauczyciela, a nie to, czy ma ona formalne przygotowanie bądź wykształcenie pedagogiczne albo czy jest pracownikiem oświaty. Powyższe znajduje swoje odzwierciedlenie również w wyroku TSUE, gdzie Trybunał stwierdził m.in., że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto może również zostać uznana za nauczanie (o którym tu mowa), pod warunkiem że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie C-473/08). Niewątpliwie w analizowanym stanie faktycznym zachodzi proces nauczania – nabywca usług z pomocą Wnioskodawcy uzyskuje wiedzę niezbędną w procesie edukacji szkolnej. Wnioskodawca uczy (różnymi metodami) nabywcę usług. Jest zatem nauczycielem, udzielającym korepetycji.

Nie podlega wątpliwości fakt, że Wnioskodawca w stosunku do swoich klientów pełni funkcję tożsamą jak nauczyciel. Jego zadaniem jest ułatwienie i przyspieszenie procesu przyswajania wiedzy w zakresie zagadnień przerabianych przez uczestników na zajęciach szkolnych. Skoro więc przedmiot działania Wnioskodawcy jest tożsamy z przedmiotem działania nauczyciela (który np. jest zatrudniony w placówce szkolnej), Wnioskodawca spełnia drugi z warunków koniecznych do możliwości skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z nauczaniem chemii mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że takie samo stanowisko zaprezentował w tożsamym stanie faktycznym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 4 września 2020 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.257.2020.2.KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Zaznaczyć należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C 473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że: „Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52).

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży kursów maturalnych z chemii poprzez stronę internetową www. Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważającą działalnością Wnioskodawcy są usługi z zakresu pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 85.59.B). Nabywcami kursów są osoby indywidualne – uczniowie szkół średnich, którzy przygotowują się do matury. Wnioskodawca korzysta aktualnie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca jest magistrem farmacji. Szerokim blokiem tematycznym w czasie Jego studiów była chemia. Jest jedną z najbardziej znanych osób w kraju w zakresie popularyzacji chemii wśród młodzieży szkolnej. Wnioskodawca nie ma przygotowania pedagogicznego oraz certyfikatów potwierdzających kwalifikacje nauczyciela. Wnioskodawca prowadzi kursy maturalne z chemii sam na własny rachunek i własną odpowiedzialność.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z nauczaniem chemii w sposób przedstawiony w stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy zawiera zarówno przesłankę podmiotową, jak i przedmiotową, umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Przy czym, nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2019 r. poz. 2215, z późn. zm.), ale np. osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe z chemii i udziela korepetycji z chemii). „Nauczyciel” powinien zatem legitymować się wiedzą, kwalifikacjami zdobytymi w oficjalnym systemie nauczania (czy to publicznym, czy prywatnym) np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN wykształcenie to zasób wiedzy określony programem danej szkoły, jednocześnie np. wykształcenie podstawowe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe to zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest magistrem farmacji. W odpowiedzi na pytanie organu o treści: „Czy Wnioskodawca posiada wykształcenie kierunkowe w zakresie chemii? Jeśli tak, to należy wskazać jakie, np. ukończone studia wyższe, kursy w tym zakresie?” Wnioskodawca wskazał, że „Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca jest magistrem farmacji. Szerokim blokiem tematycznym w czasie Jego studiów była chemia. W ramach studiów zaliczył m.in. następujące przedmioty z zakresu chemii: chemia ogólna i nieorganiczna, chemia organiczna, biochemia, chemia analityczna, chemia fizyczna, chemia radiofarmaceutyczna, chemia leków. Wnioskodawca pisał pracę magisterską w zakresie chemii, której tytuł brzmi: „Synteza … .” Wnioskodawca zdał maturę rozszerzoną z chemii”.

Ponadto w odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania, publicznym bądź prywatnym (np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym) w powyższym zakresie?” Wnioskodawca wskazał, że: „Tak, jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania w zakresie chemii”.

Dodatkowo odpowiadając na pytanie o treści: „Jakie kwalifikacje w dziedzinie chemii posiada Wnioskodawca?” Wnioskodawca wyjaśnił, że „Wnioskodawca w dziedzinie chemii posiada wysokie kwalifikacje, ponieważ poziom nauczania tego przedmiotu na kierunku farmacja jest wysoki, a zakres wiedzy zdecydowanie szerszy niż na poziomie maturalnym. Zajęcia z chemii są jednym z najważniejszych na kierunku, który ukończył Wnioskodawca”.

W konsekwencji – biorąc powyższe informacje pod uwagę – należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie posiada wykształcenia kierunkowego w dziedzinie chemii (np. ukończonych studiów wyższych z tego zakresu). Bowiem Wnioskodawca jest magistrem farmacji, a więc ukończył studia w zakresie farmacji, a nie chemii. Fakt, że na studiach tych chemia była szerokim blokiem tematycznym w czasie jego studiów nie ma większego znaczenia dla celów niniejszej sprawy.

Jak już wyżej zostało stwierdzone warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Przy czym pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Zatem nauczycielem może być osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe z chemii i udziela korepetycji z chemii). „Nauczyciel” powinien zatem legitymować się wiedzą, kwalifikacjami zdobytymi w oficjalnym systemie nauczania (czy to publicznym, czy prywatnym) np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym.

Z przedstawionych odpowiedzi na pytania z wezwania nie wynika, że Wnioskodawca jest właśnie taką osobą, która posiada wykształcenie kierunkowe w zakresie chemii, tzn. nie ukończył studiów wyższych w tym zakresie ani nie ma ukończonych kursów w tym zakresie.

Zatem w niniejszej sprawie nie jest spełniona przesłanka podmiotowa, tj. Wnioskodawca nie może być uznany za nauczyciela.

W konsekwencji, usługi, które świadczy Wnioskodawca (nieposiadający wykształcenia chemicznego) w postaci sprzedaży kursów maturalnych z chemii poprzez stronę internetową www, nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Reasumując, usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z nauczaniem chemii w sposób przedstawiony w stanie faktycznym nie mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Natomiast odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego co do zasady wydawane są w indywidualnych sprawach, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.