Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.4.2021.2.BD
z 10 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 2 grudnia 2020 r. (data wpływu do Organu – 11 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Sprzedający, Zbywca);
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Kupujący, Nabywca)

przedstawiono następujący stanu faktycznego:

Złożony wniosek dotyczy transakcji sprzedaży aktywów Zainteresowanego będącego stroną postępowania – Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: „Sprzedający”) na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania – Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: „Nabywca”).

Sprzedający oraz Nabywca określani są łącznie jako „Zainteresowani”, „Strony”, którzy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiot transakcji.

Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej wyrobów farmaceutycznych, medycznych i kosmetyków. W związku z prowadzoną działalnością Sprzedający jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce.

W dniu 27 lipca 2020 r. Zainteresowani zawarli krajową umowę sprzedaży (Country Transfer Agreement) – „Umowa”, która stanowi realizację postanowień globalnej umowy sprzedaży udziałów oraz aktywów (Stock and Asset Purchase Agreement) zawartej 6 czerwca 2018 r. pomiędzy E. a F. (oba podmioty z siedzibą w USA).

Na podstawie Umowy Sprzedający za umówioną cenę przeniósł na Kupującego wolne od obciążeń wszelkie prawa do aktywów jak również zobowiązania dotyczące linii biznesowej Sprzedającego stanowiącej dział krajowy, w ramach transakcji krajowej dotyczącej tego działu (Country Unit Transaction). W związku z zawarciem Umowy doszło do sprzedaży aktywów, których przeniesienie jest dopuszczalne na mocy obowiązujących przepisów prawa.

W ramach transakcji doszło do przeniesienia na rzecz Nabywcy wybranych aktywów służących prowadzeniu działalności gospodarczej, tj. dwóch zestawów demonstracyjnych:

1. (…),
2. (…).
   
   

Wskazane powyżej urządzenia to zestawy służące do sterylizacji sprzętu medycznego (np. narzędzi chirurgicznych) wraz z odpowiednim oprogramowaniem. Urządzenia te były wykorzystywane wyłącznie dla potrzeb prezentacji możliwości sprzętu dla klientów.

W ramach transakcji doszło również do przeniesienia zobowiązań z tytułu gwarancji. Ponadto w ramach transakcji na Nabywcę przeniesiono 19 umów sprzedaży i dostarczenia towarów zawartych przez Sprzedającego z różnymi kontrahentami.

Jednocześnie z przedmiotu transakcji wyłączono 75 umów, których przeniesienie na Nabywcę nie było możliwe (ponieważ były one zawarte przez Sprzedającego w ramach przetargów publicznych lub też z Zakładami Opieki Zdrowotnej i na dzień zawarcia transakcji nie uzyskano odpowiednich zgód na zmianę dostawcy) (dalej jako „Umowy Nieprzeniesione”).

W odniesieniu do tych umów, Zainteresowani zawarli dodatkowe porozumienie (Post-Closing Service Agreement – dalej jako „Umowa Serwisowa”) określające sposób ich dalszej realizacji.

Zgodnie z Umową Serwisową, Sprzedający nadal będzie obsługiwał opisane powyżej Umowy Nieprzeniesione, aż do ich wygaśnięcia, rozwiązania lub wykonania, a Nabywca zobowiązuje się do wykonywania na rzecz Sprzedającego i/lub jego klientów dostaw produktów i części zamiennych, jak również do świadczenia określonych usług obsługi technicznej na rzecz Sprzedającego, polegającej na dokonywaniu napraw produktów i wykonywaniu innych świadczeń związanych z realizacją gwarancji wynikających z Umów Nieprzeniesionych. Dodatkowo, Sprzedający i Nabywca zobowiązali się do współpracy przy dalszej obsłudze Umów Nieprzeniesionych (podział funkcji, działań i odpowiedzialności) w zakresie niezbędnym do ich dalszego wykonywania z następującym podziałem zobowiązań:

• Obsługa klienta – Sprzedający;
• Dostarczanie produktów do klientów – Sprzedający;
• Usługi magazynowania i usługi logistyczne – co do zasady Sprzedający, ale Nabywca będzie odpowiedzialny za wszelkie roszczenia związane z wykonaniem dostaw ze sklepów/ magazynów prowadzonych przez Nabywcę lub podmioty jego grupy;
• Fakturowanie klientów odbieranie płatności – Sprzedający;
• Wsparcie techniczne (m.in. szkolenia z zakresu obsługi produktów, prezentacje produktów, naprawa produktów i wykonywanie innych świadczeń gwarancyjnych) – Nabywca;
• Gwarancje jakości – podział obowiązków między Sprzedającego i Nabywcę;
• Dbanie o wypełnianie norm bezpieczeństwa – Nabywca;
• Weryfikacja norm jakości – Sprzedający.
  
  

Podsumowując, jak wynika z Umowy Serwisowej, obsługa Umów Nieprzeniesionych nadal w dużej części jest wykonywana przez Sprzedającego (obsługa klientów, dostawy produktów do klientów, logistyka, fakturowanie, itd.).

W ramach Umowy Serwisowej, Nabywca przyznał Sprzedającemu ograniczone prawo do niewyłącznej dystrybucji produktów i wykonywania określonych usług w związku z realizacją Umów Nieprzeniesionych. Produkty te mają być nabywane przez Sprzedającego w celu ich dalszej odsprzedaży we własnym imieniu, przy czym Sprzedający nie działa jako agent Nabywcy.

Umowa zawiera również szczegółowe postanowienia dotyczące dostawy zapasów i innych usług na rzecz osób trzecich, przeniesienia praw własności intelektualnej w zakresie niezbędnym do wykonania Umów Niezbywalnych, odpowiedzialności stron, a także podział wynagrodzenia za wykonanie Umów Nieprzeniesionych.

W ramach transakcji doszło również do przejścia na rzecz Nabywcy czterech pracowników Sprzedającego.

Niezależnie od powyższego, w ramach transakcji nie doszło również do przejęcia przez Nabywcę jakichkolwiek należności i zobowiązań Sprzedającego (poza przejętymi razem z umowami sprzedaży). Jednocześnie, na Nabywcę nie zostały przeniesione środki pieniężne zgromadzone przez Zbywcę, rachunki bankowe, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi rachunkowe i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i funkcjonowaniem Sprzedającego. Składniki majątku będące przedmiotem transakcji nie były wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego pod względem organizacyjnym (np. na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze). Nie są również wyodrębnione pod względem finansowym (tzn. ewidencja prowadzona przez Sprzedającego nie pozwala na proste wyodrębnienie przychodów i kosztów Sprzedającego związanych z przedmiotem transakcji).

Zainteresowani dokonali rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu transakcji w oparciu o fakturę VAT wystawioną przez Sprzedającego z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (split payment). Nabywca i Zbywca byli w dacie zawarcia Umowy i są nadal czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług w Polsce.

Kupujący po przeprowadzeniu transakcji, kontynuuje prowadzenie własnej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w tym również z wykorzystaniem składników majątku przejętych od Sprzedającego. Nabywca wykorzystuje zatem składniki majątku nabyte w ramach transakcji do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dokonana transakcja sprzedaży pojedynczych aktywów oraz umów nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Zainteresowanych, sprzedaż składników majątku w ramach transakcji nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają, między innymi, umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych. Niemniej jednak, na mocy art. 2 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne w zakresie, w jakim są one opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej – zdaniem Zainteresowanych – transakcja powinna być w całości opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a zatem nie powinna ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług).

Powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację z 08 marca 2021 r. znak: 0114-KDIP4-2.4012.5.2021.2.AA.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku – wynoszą – od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Sprzedający (Zainteresowany będący stroną postępowania) zamierza dokonać na rzecz Kupującego (Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) sprzedaży aktywów oraz praw do umów jako zespołu składników materialnych i niematerialnych.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży ww. składników podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 08 marca 2021 r., znak: 0114-KDIP4-2.4012.5.2020.2.AA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko Zainteresowanych, wskazując m.in., że:

• pomimo że przedmiotem transakcji były aktywa służące prowadzeniu działalności gospodarczej, jak również zobowiązania z tytułu gwarancji oraz umowy sprzedaży i dostarczenia towarów zawartych przez Sprzedającego z różnymi kontrahentami, nie można uznać, że zostały spełnione kryteria określone w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług; aby część mienia przedsiębiorstwa, będąca przedmiotem sprzedaży, mogła być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa powyższe kryteria wydzielenia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego muszą zachodzić na tych trzech płaszczyznach łącznie, a brak zaistnienia któregokolwiek z nich wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług; mając na uwadze powyższe, skoro nie zostały spełnione wszystkie kryteria łącznie, to sprzedaż składników materialnych i niematerialnych składających się na Przedmiot Transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług;
• opisana transakcja sprzedaży aktywów oraz przeniesienia umów nie jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tymże podatkiem jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
  
  

Zatem, skoro omawiana we wniosku transakcja sprzedaży składników materialnych i niematerialnych będzie objęta podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów, to do opisanej transakcji znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku opisana transakcja sprzedaży będzie wyłączona z opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.