Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.15.2021.2.AM
z 9 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem Strony, które wpłynęło 3 marca 2021 r. na wezwanie Organu z dnia 25 lutego 2021 r., znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.15.2021.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 25 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji na realizację zadania polegającego na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji na realizację zadania polegającego na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków.

Wniosek został uzupełniony pismem Strony, które wpłynęło 3 marca 2021 r. na wezwanie Organu z dnia 25 lutego 2021 r., znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.15.2021.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 25 lutego 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest czynnym, zrejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizowała zadanie pn. „(…)”, na które otrzymała dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji typu „(…)” w ramach poddziałania „(…)”. Realizacja inwestycji była uzależniona od otrzymania dotacji. Dotacja otrzymana przez Gminę nie mogła być przeznaczona na inne zadanie. Z otrzymanego dofinansowania będą pokryte wydatki związane z budową 50 przydomowych oczyszczalni ścieków tj. zakup i montaż przydomowych oczyszczalni ścieków oraz roboty ziemne. Celem zadania było wybudowanie Mieszkańcom przydomowych oczyszczalni ścieków na nieruchomościach stanowiących ich własność.

Ponadto w piśmie, które wpłynęło 3 marca 2021 r., Wnioskodawca uzupełnił informacje zawarte we wniosku wskazując, że:

1. Mieszkańcy Gminy byli zobowiązani do wniesienia opłaty w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków zgodnie z podpisanymi umowami z właścicielami nieruchomości.
2. Cena ustalona z Mieszkańcami odnośnie wykonania przydomowych oczyszczalni ścieków była niższa w związku z otrzymaną dotacją.
3. Zapłaty za wybudowanie przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy dokonano w miesiącu październiku 2020 r.
4. Dotację na zadanie pn.: „(…)” Gmina otrzymała na rachunek bankowy w miesiącu grudniu 2020 r.
5. Inwestycja realizowana była z wykorzystaniem środków zewnętrznych na podstawie umowy o przyznaniu pomocy na operację typu „(…)” w ramach poddziałania: „(…)” objętego PROW na lata 2014-2020, gdzie przysługuje dofinansowanie do 63,63% kosztów kwalifikowanych operacji. Rozliczenie zadania polegało na złożeniu wniosku o płatność po zakończeniu realizacji operacji, tj. do dnia 30 października 2020 r.
6. Otrzymane dofinansowanie nie może być przeznaczone na inny cel niż realizacja projektu pn. „(…)”. W przypadku niezrealizowania zadania Gmina zobowiązana była do zwrotu dotacji.
7. Odnośnie symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. dla wykonywanych przez Gminę czynności na rzecz Mieszkańców w ramach realizacji projektu pn. „(…)”, Gmina nie występowała do GUS i nie ma opinii klasyfikacji dotyczącej jej świadczeń na rzecz Mieszkańców za pośrednictwem przydomowych oczyszczalni ścieków. W ocenie Gminy, usługi realizowane przez Gminę na rzecz Mieszkańców za pośrednictwem przydomowych oczyszczalni ścieków zgodnie z PKWiU z 2008 r. należy zaklasyfikować do grupowania 37.00.11.0 PKWiU, któremu odpowiada nazwa „usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma obowiązek opodatkować otrzymaną dotację na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację zadania pn. „(…)” należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej. Otrzymana przez Gminę dotacja mogła być wykorzystana tylko na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków i stanowi w istocie uzupełnienie wpłaty wnoszonej przez Mieszkańców na rzecz Gminy. Dotacja otrzymana przez Gminę jest wykorzystywana w celu sfinansowania konkretnych czynności opodatkowanych, w tym przypadku świadczenia przez Gminę na rzecz Mieszkańców usług oczyszczania ścieków z wykorzystaniem przydomowych oczyszczalni ścieków.

W zawiązku z powyższym należy opodatkować otrzymaną dotację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s.1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
   
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług konieczne jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku w sprawie C-184/00 TSUE stwierdził, że sam fakt, że dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś w sposób na poziom stosowanych przez niego cen. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Ponadto Trybunał stwierdził, że sformułowanie – dotacje bezpośrednio związane z ceną – należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią.

Z kolei w wyroku w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia, również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub świadczeniem usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (Wnioskodawca) jest zrejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizowała zadanie pn. „(…)”, na które otrzymała dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Inwestycja realizowana była z wykorzystaniem środków zewnętrznych na podstawie umowy o przyznaniu pomocy na operację typu „(…)” w ramach poddziałania: „(…)” objętego PROW na lata 2014 2020, gdzie przysługuje dofinansowanie do 63,63% kosztów kwalifikowanych operacji. Rozliczenie zadania polegało na złożeniu wniosku o płatność po zakończeniu realizacji operacji, tj. do dnia 30 października 2020 r. Dotację na ww. Inwestycję Gmina otrzymała na rachunek bankowy w miesiącu grudniu 2020 r. W przypadku niezrealizowania zadania Gmina zobowiązana była do zwrotu dotacji.

Realizacja inwestycji była uzależniona od otrzymania dotacji. Dotacja otrzymana przez Gminę nie mogła być przeznaczona na inne zadanie. Otrzymane dofinansowanie dotyczyło wydatków związanych z budową 50 przydomowych oczyszczalni ścieków (zakup i montaż przydomowych oczyszczalni ścieków oraz roboty ziemne). Celem zadania było wybudowanie Mieszkańcom przydomowych oczyszczalni ścieków na nieruchomościach stanowiących ich własność. Mieszkańcy Gminy (właściciele nieruchomości) byli zobowiązani do wniesienia opłaty w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków zgodnie z podpisanymi umowami. Cena ustalona z Mieszkańcami odnośnie wykonania przydomowych oczyszczalni ścieków była niższa w związku z otrzymaną dotacją. Zapłaty za wybudowanie przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy dokonano w miesiącu październiku 2020 r.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy otrzymana dotacja na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do rozpatrywanej sprawy zauważyć należy, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dotacje podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Jak już wskazano powyżej tylko dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub wykonanie usługi). Natomiast uznanie danego świadczenia za odpłatne wymaga istnienia stosunku prawnego pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, w okolicznościach, gdy w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Wskazać przy tym należy, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „czynności odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ wystarczające jest istnienie bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

W analizowanej sprawie podstawą do wykonania przez Wnioskodawcę określonych czynności na rzecz Mieszkańców były zawarte umowy, ustalające zobowiązania stron, związane ze świadczeniami budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na nieruchomościach Mieszkańców.

Z okoliczności sprawy wynika zatem, że zapłata wynagrodzenia przez Mieszkańców pozostawała w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanych na rzecz tych Mieszkańców. Wnioskodawca zawierając umowy cywilnoprawne z Mieszkańcami wchodził w rolę świadczącego usługę. Tym samym, w związku z otrzymaniem wynagrodzenia, po stronie Gminy powstał obowiązek podatkowy. W związku z powyższym na podstawie zawartych z Mieszkańcami umów, Gmina zobowiązała się do realizacji zadania dotyczącego budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, natomiast Mieszkańcy dokonali wpłat należnego Gminie wynagrodzenia, nastąpiło zatem odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem usługi te, Wnioskodawca wykonał na podstawie umów cywilnoprawnych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i dla tych czynności występuje w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem usługi realizowane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji zadania przedstawionego we wniosku podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W opisywanym stanie faktycznym wystąpią zatem skonkretyzowane świadczenia w postaci budowy przydomowych oczyszczalni ścieków przez Gminę w zamian za określone wynagrodzenie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przekazane dla Gminy środki finansowe na realizację inwestycji polegającej na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które będą miały bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina pozyskała środki na realizację zadania inwestycyjnego polegającego na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków, a nie na ogólną działalność Gminy. Środki te mogły być przeznaczone wyłącznie na sfinansowanie zadania polegającego na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków. W przypadku niezrealizowania zadania Gmina zobowiązana była do zwrotu dotacji. Wnioskodawca wskazał także, że gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania nie realizowałaby ww. inwestycji polegającej na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków. Ponadto cena ustalona z Mieszkańcami odnośnie wykonania przydomowych oczyszczalni ścieków była niższa w związku z otrzymaną dotacją.

W konsekwencji w przedmiotowej sprawie otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację inwestycji pn. „(…)” miało bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, a zatem stanowiło zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej za wykonane usługi.

Tym samym, uzyskane dofinansowanie dotyczące budowy przydomowych oczyszczalni ścieków podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy i należało wliczyć je do podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji na realizację zadania polegającego na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie obowiązku opodatkowania otrzymanej dotacji na realizację zadania polegającego na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków.

W zakresie określenia stawki podatku VAT do otrzymanej dotacji zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.