Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.558.2020.1.AW
z 11 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 28 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

1. zawarcie umowy pożyczki Akcji i przeniesienie własności Akcji na Pożyczkobiorcę będzie powodowało powstanie po stronie Pożyczkodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;
2. wynagrodzenie przysługujące Pożyczkodawcy z tytułu zawartej umowy pożyczki akcji stanowi dla Pożyczkodawcy przychód z zysków kapitałowych – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

1. zawarcie umowy pożyczki Akcji i przeniesienie własności Akcji na Pożyczkobiorcę będzie powodowało powstanie po stronie Pożyczkodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych;
2. wynagrodzenie przysługujące Pożyczkodawcy z tytułu zawartej umowy pożyczki akcji stanowi dla Pożyczkodawcy przychód z zysków kapitałowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski, jest właścicielem części akcji (dalej: Akcje) w spółce akcyjnej z siedzibą na terytorium Polski.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z inną spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski (dalej: Pożyczkobiorca) umowę pożyczki akcji, przenosząc przy tym własność akcji na Pożyczkobiorcę. Transakcja nie będzie umową tzw. krótkiej sprzedaży, o której mowa w art. 2 ust. 1 lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego.

W czasie trwania umowy pożyczki, Pożyczkobiorca jako właściciel Akcji, będzie korzystał z tych Akcji w pełnym zakresie, tj. będzie miał prawo m.in. do dywidendy.

Z tytułu zawarcia umowy pożyczki Pożyczkodawcy będzie przysługiwać od Pożyczkobiorcy wynagrodzenie pieniężne w wysokości określonego procenta wartości pożyczonych akcji.

Umowa pożyczki będzie określać termin dokonania zwrotu Akcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zawarcie umowy pożyczki Akcji i przeniesienie własności Akcji na Pożyczkobiorcę będzie powodowało powstanie po stronie Pożyczkodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?
2. Czy wynagrodzenie przysługujące Pożyczkodawcy z tytułu zawartej umowy pożyczki akcji stanowi dla Pożyczkodawcy przychód z zysków kapitałowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż zawarcie umowy pożyczki Akcji i przeniesienie własności Akcji na Pożyczkobiorcę nie będzie powodowało powstania po stronie Pożyczkodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania 1.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawy o CIT”), przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Umowa pożyczki akcji zawierana będzie w oparciu o zasadę swobody umów, na podstawie art. 720 w zw. z art. 3531 Kodeksu cywilnego, tj. będzie to umowa nienazwana posiadająca istotne elementy umowy pożyczki.

W tym zakresie umowa pożyczki akcji będzie zbliżona do umowy pożyczki rzeczy oznaczonych co do gatunku, która przenosi ich własność na pożyczkobiorcę (wraz z udzieleniem pożyczki) lub na pożyczkodawcę (wraz z jej zwrotem). W odniesieniu do papierów wartościowych umowa pożyczki powodować będzie przejście wszelkich praw i obowiązków z papieru wartościowego z pożyczkodawcy na pożyczkobiorcę lub z pożyczkobiorcy na pożyczkodawcę w przypadku zwrotu akcji.

Na podstawie zawartej umowy pożyczki akcji nie dojdzie więc do definitywnego zbycia akcji, które powodowałoby powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wykonanie umowy pożyczki papierów wartościowych polega na wydaniu pożyczkobiorcy tych papierów wartościowych, tj. posiadania dokumentów papierów wartościowych lub (dla papierów wartościowych zdematerializowanych lub nie posiadających formy dokumentu) zapisanie tychże papierów wartościowych na rachunku papierów wartościowych lub w odpowiedniej ewidencji – na imię pożyczkobiorcy. W rezultacie wykonania umowy pożyczki – pożyczkodawca traci wszelkie prawa z papieru wartościowego, a pożyczkobiorca nabywa prawo do korzystania z tych papierów przez czas określony w umowie. Po upływie tego okresu pożyczkobiorca zobowiązany jest do zwrotu tych akcji.

W związku z powyższym nie można uznać, że udzielenie i wykonanie umowy pożyczki poprzez przeniesienie na Pożyczkobiorcę własności Akcji będzie stanowić definitywne zbycie tych Akcji. Efektem powyższego nie będzie również żadne przysporzenie majątkowe po stronie Wnioskodawcy, które mogłoby być kwalifikowane jako przychód z innych źródeł.

Powyższe potwierdza m.in.:

– Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 października 2015 r., znak: IPPB2/4511-781/15-2/MK, w której organ wskazał, że „Udzielenie i wykonanie umowy pożyczki poprzez przeniesienie na pożyczkobiorcę własności papierów wartościowych nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy (pożyczkodawcy) obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Operacja taka nie stanowi w szczególności odpłatnego zbycia instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Efektem udzielenia pożyczki nie jest również żadne przysporzenie majątkowe po stronie Wnioskodawcy (pożyczkodawcy), które mogłoby być kwalifikowane jako przychód z innych źródeł”.

– Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 marca 2012 r., znak: IBPBI/2/423-1368/11/MO: „sama transakcja udzielenia i wykonania pożyczek papierów wartościowych, bez względu w jakiej roli wystąpi Wnioskodawca tj., pożyczkobiorcy, pożyczkodawcy czy też pośrednika nie spowoduje po Jego stronie powstania przychodu podatkowego, a tym samym obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ w wyniku tych transakcji Wnioskodawca nie uzyskuje żadnego przysporzenia”.

– Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku-Białej z dnia 25 września 2020 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.359.2020.1.IZ zapadła w identycznym stanie faktycznym, w której organ potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, odstępując, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Analogiczne stanowisko przyjął także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 marca 2020 r., sygn. akt II FSK 783/18, w którym wskazano, że „nie można zgodzić się ze stanowiskiem skargi kasacyjnej, że fakt przeniesienia na pożyczkodawcę własności akcji spowoduje powstanie przychodu definitywnego, skoro same akcje i inkorporowane w nich prawa majątkowe nie generują przychodu dla pożyczkodawcy. Tym przychodem będzie dopiero wynagrodzenie za korzystanie z akcji. Nie ma – wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej – także znaczenia to, że akcje te mogą przynieść pożyczkobiorcy przychód z dywidendy i inne pożytki z prawa, skoro w sprawie nie chodzi o przychód pożyczkobiorcy lecz pożyczkodawcy. Po trzecie – ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że zawarta umowa pożyczki będzie umową nienazwaną zawartą na podstawie art. 720 i art. 3531 k.c. Z tego też powodu istotne jest to, że jej przedmiotem jest usługa finansowa, czyli prawo korzystania z akcji przez ściśle określony czas. (...) przedmiotem spornej umowy nie jest ani rzecz, ani środki pieniężne. Z tego też tytułu nie można podzielić poglądu organu interpretacyjnego, że przedmiotowe akcje są rzeczami oznaczonymi co do tożsamości bez względu na to, czy są to papiery wartościowe imienne, czy na okaziciela. Z tego też powodu nie można także mówić o przychodzie, który zaistnieje na dzień wydania rzeczy, czy zbycia prawa majątkowego, gdyż w stanie faktycznym nie mogło dojść do wydania rzeczy, czy zbycia prawa majątkowego, które to zbycie nie było zbyciem definitywnym”.

Podsumowując należy wskazać, że wykonanie umowy pożyczki poprzez przeniesienie przez Wnioskodawcę na Pożyczkobiorcę własności Akcji nie będzie stanowić zbycia akcji, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie powodować powstania przychodu z tytułu zbycia papierów wartościowych w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż wynagrodzenie przysługujące Pożyczkodawcy z tytułu zawartej umowy pożyczki akcji będzie stanowić dla Pożyczkodawcy przychód z zysków kapitałowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania 2.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Z kolei zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. d ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa pożyczki stanowi umowę o podobnym charakterze do umowy najmu, w myśl ww. przepisu. Na jej podstawie Pożyczkobiorca ma prawo do korzystania z papierów wartościowych (akcji) przez określony czas za określone wynagrodzenie.

W doktrynie wskazuje się, że „Najem jest umową nazwaną, której celem jest uregulowanie zasad dotyczących czasowego korzystania z cudzej rzeczy (art. 659-692). Wynajmujący oddaje rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony” (Nazaruk Piotr. Art. 659. W: Kodeks cywilny. Komentarz. Wolters Kluwer Polska, 2019.).

W analizowanym przypadku zawierana umowa pożyczki akcji posiada cechy o podobnym charakterze co umowa najmu, tj. reguluje zasady czasowego korzystania z akcji za określonym wynagrodzeniem.

Wynagrodzenie określone w umowie pożyczki akcji będzie zatem stanowić przychód z umowy o podobnym charakterze do umowy najmu/dzierżawy dotyczącej papierów wartościowych (akcji), a co za tym idzie, powinno być kwalifikowane jako przychód z zysków kapitałowych, w myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. d ustawy o CIT.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku-Białej w dniu 25 września 2020 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.359.2020.1.IZ zapadła w identycznym stanie faktycznym, w której organ potwierdził prawidłowość zajętego przez Wnioskodawcę stanowiska, odstępując, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.