Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.956.2020.2.KK
z 12 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2020 r. (data wpływu 29 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowych niezabudowanych nr X/1 i X/2– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości gruntowych niezabudowanych nr X/1 i X/2.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, zmiany postawionego pytania (ostatecznie postawiono dwa pytania) oraz uzupełnienia przedstawionego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2021 r.)

Dnia ….. roku aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła od osoby fizycznej dwie działki niezabudowane o powierzchni 0,0806 ha jedna oraz 0,0806 ha druga. Grunty nabyła za środki pochodzące z Jej majątku osobistego. Nabyte grunty stanowią majątek prywatny Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Zakupu tego dokonała z przeznaczeniem na zaspokojenie w przyszłości własnych potrzeb mieszkaniowych.

Według wypisu z rejestru gruntów i wyrysu mapy ewidencyjnej, wydanych dnia ….. roku, opisane grunty oznaczone zostały symbolem PsII i sklasyfikowane jako pastwiska trwałe. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązujący od 2007 roku, na którym znajdują się grunty, określa je jako działki wydzielone pod zabudowę mieszkaniową, jednorodzinną - źródło akt notarialny zakupu.

W związku z ogłoszeniem pandemii w 2020 r. oraz swoim stanem zdrowotnym Wnioskodawczyni zmieniła plany i postanowiła sprzedać zakupiony grunt niezabudowany. Na gruncie nie dokonywała Ona żadnych podziałów i sprzedaje go w takiej formie jak został nabyty. Przy nabyciu grunt korzystał ze zwolnienia w podatku VAT. Sprzedaży Wnioskodawczyni zamierza dokonać do końca roku 2020.

Dnia ….. roku Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictwa swojemu synowi do reprezentowania Jej w zakresie czynności dotyczących zagospodarowania nieruchomości gruntowych.

Dnia …. roku została wydana Decyzja nr ….. przez Starostę ….., dla syna Wnioskodawczyni, …… - jako inwestora, zatwierdzająca projekt budowlany wraz z udzieleniem pozwolenia na budowę na tych gruntach trzech budynków mieszkalnych, jednorodzinnych w zabudowie szeregowej.

Wnioskodawczyni nie posiada pozwolenia na budowę na swoje imię i nazwisko.

Dnia …. roku aktem notarialnym Wnioskodawczyni zawarła przedwstępną umowę sprzedaży w/w gruntów. Grunty sprzedaje z majątku osobistego, jako osoba prywatna do majątku kupującego, będącego spółką z o. o. spółką komandytową. Cena gruntu została ustalona na kwotę …..zł. Jednocześnie syn Wnioskodawczyni zobowiązał się, że sceduje prawa do posiadanego przez niego pozwolenia na budowę na rzecz kupujących.

Uzupełnienie wniosku pismem z dnia 26 lutego 2021 r.

W związku z zawartymi w wezwaniu pytaniami Organu, o treści:

1. Należy wskazać numery działek, w zakresie których Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług.
   
2. Jakie są postanowienia umowy przedwstępnej zawartej pomiędzy Wnioskodawczynią a nabywcą działek.
   
3. Czy w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych działek zostały/zostaną udzielone przyszłemu nabywcy pełnomocnictwa/zgody do dokonania w imieniu Wnioskodawczyni czynności w odniesieniu do ww. działek? Jeżeli tak, to należy podać przedmiot oraz zakres ww. pełnomocnictw/zgód oraz jakie konkretnie czynności nabywca wykonuje/będzie wykonywać?
   
4. Czy przed sprzedażą działek objętych zakresem wniosku Wnioskodawczyni, zamierza poczynić jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości ww. działek (np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych)?
   
5. Czy działki objęte zakresem pytania były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności rolniczej zdefiniowanej w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)?
   
6. Czy Wnioskodawczyni jest/była rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
   
7. Do jakich czynności Wnioskodawczyni wykorzystywała działki objęte zakresem wniosku:
   • opodatkowanych podatkiem VAT,
     
   • zwolnionych od podatku VAT,
     
   • niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?
8. Czy działki objęte zakresem wniosku były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były wykorzystywane ww. działki, wykonywała Wnioskodawczyni – należy podać podstawę prawną zwolnienia?
   
9. Czy działki objęte zakresem wniosku do momentu ich sprzedaży będą udostępniane osobom trzecim? Jeżeli tak, to należy wskazać:
   • W jakim okresie (kiedy) działki będą udostępniane osobom trzecim?
     
   • Na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) będą udostępniane osobom trzecim?
     
   • Czy udostępnienie działek będzie czynnością odpłatną czy bezpłatną?
10. Jakie inne pozwolenia, decyzje zostaną wydane przed sprzedażą dla działek będących przedmiotem sprzedaży ?
    
11. Czy Wnioskodawczyni do dnia złożenia wniosku dokonywała kiedykolwiek sprzedaży działek? Jeśli tak, to należy wskazać:
    1. Kiedy dokonano transakcji (proszę wskazać datę)?
       
    2. Jakie było przeznaczenie tych działek (działki budowlane, rolne, leśne) lub czy były to działki zabudowane?
       
    3. Ilu działek dotyczyła transakcja?
       
    4. W jakim okresie transakcja miała miejsce?
12. Czy Wnioskodawczyni posiada inne działki, oprócz działek wskazanych we wniosku, które w przyszłości zamierza sprzedać?
    
    

Wnioskodawczyni udzieliła następujących informacji:

Dnia …. roku aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła od osoby fizycznej dwie działki niezabudowane:

1. nr X/1 o powierzchni 0,0806 ha, AM-1, obręb nr ….., położonej przy ulicy …. w miejscowości….., gmina ….., powiat …., województwo …., dla której Sąd Rejonowy w ….. IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr …….
2. nr X/2 o powierzchni 0,0806 ha, AM-1, obręb ……, położonej przy ulicy Szczęśliwej w miejscowości ….., gmina ….., powiat ….., województwo ….., dla której Sąd Rejonowy w ….. IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr …..
   
   

Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej, zawartej z nabywcą działek, Wnioskodawczyni przedłożyła wypis z rejestru gruntów i wyrysy z mapy ewidencyjnej, wydanych przez Starostę Powiatu ….. w dniu ….. roku, z których wynika, że działki X/1 i X/2 obejmują pastwiska trwałe w klasie PsII. Ponadto w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wsi ….., uchwalonym Uchwałą ….. Rady Miejskiej w …… z dnia ….. roku, działki nr X/1 i X/2 znajdują się na terenie oznaczonym na rysunku planu miejscowego symbolem MN - zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Zgodnie z zaświadczeniem nr ….. wydanym przez Starostę Powiatu ….. w dniu …… roku działki te nie są objęte uproszczonym planem urządzenia lasu, ani nie widnieją w inwentaryzacji stanu lasów sporządzonej w roku 2018 dla obszaru Gminy …….

Na podstawie decyzji nr ….. z dnia ….. roku Starosta Powiatu ….. zatwierdził projekt budowlany i udzielił ….. (synowi ……) pozwolenia na budowę trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej.

Wnioskodawczyni zobowiązała się sprzedać spółce pod firmą …… Sp. z o. o. Sp. k. z siedzibą w ….. wyżej wymienione działki oraz przedłożyć zgodę ….., w formie pisemnej, na przeniesienie przez Starostę Powiatu …. na rzecz kupującej Spółki, praw i obowiązków wynikających z Decyzji nr ….. Starosty Powiatu ….. o pozwoleniu na budowę.

W akcie notarialnym umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni postanowiła o przeniesieniu własności nieruchomości do dnia ….. roku, a następnie Aneksem z dnia ….. roku przedłużyła termin przeniesienia własności wyżej wymienionych nieruchomości.

W związku z planowaną sprzedażą, jako Strona umowy, Wnioskodawczyni postanowiła o udzieleniu pełnomocnictwa reprezentantowi nabywcy do działania przed Starostą Powiatu ….. w sprawie przeniesienia na rzecz kupującej Spółki praw i obowiązków wynikających z decyzji o pozwoleniu na budowę wraz z przekazaniem projektu architektonicznego planowanej inwestycji.

Przed sprzedażą działek Wnioskodawczyni nie poczyniła działań dotyczących zwiększenia wartości wyżej wymienionych działek, nie uzbrajała terenu, nie wydzielała dróg wewnętrznych. Jedynie wyraziła zgodę na uzyskanie pozwolenia na budowę przez Swojego syna …..

Działki objęte zakresem pytania nie były przez Wnioskodawczynię wykorzystywane w działalności rolniczej zdefiniowanej w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z póżn. zm.).

Wnioskodawczyni nie jest i nie była rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.).

Wnioskodawczyni zakupiła działki z przeznaczeniem do własnych celów prywatnych i nie były one wykorzystywane do żadnych czynności związanych z opodatkowaniem lub zwolnieniem z podatku VAT. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

Działki te do dnia sprzedaży nie były udostępniane osobom trzecim i nie były zawierane żadne umowy najmu, dzierżawy, użyczenia lub inne.

Przed sprzedażą działek nie były wydawane żadne pozwolenia, inne niż wyżej opisane pozwolenie na budowę dla syna Wnioskodawczyni, …….

Wnioskodawczyni nie dokonywała nigdy sprzedaży działek, jest to Jej pierwsza tego typu transakcja. Wnioskodawczyni nie posiada innych działek, oprócz tych, o których mowa we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 26 lutego 2021 r.)

1. Czy sprzedaż działki o nr X/1 i powierzchni 0,0806 ha, AM-1, obręb nr ….., położonej przy ulicy …. w miejscowości ….., gmina ….., powiat …., województwo …., dla której Sąd Rejonowy w …. IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr …., sklasyfikowanej jako pastwiska trwałe, należącej do prywatnego majątku osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT?
2. Czy sprzedaż działki o nr X/2 i powierzchni 0,0806 ha, AM-1, obręb nr …., położonej przy ulicy ….. w miejscowości ….., gmina ….., powiat …., województwo …., dla której Sąd Rejonowy w …. IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr ….., sklasyfikowanej jako pastwiska trwałe, należącej do prywatnego majątku osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni (uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2021 r.), podatnikami podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, a działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody oraz że obejmuje ona w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, ponieważ w związku z tą transakcją, osoba nie działała w charakterze handlowca lub usługodawcy, nie miała w zamiarze dokonywać takich czynności wielokrotnie, a towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich prywatnie. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 5.10.2015 r., (ITPP2/4512-97/15/EB) wskazał: „jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej”.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 i art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, grunt co do zasady stanowi towar, którego dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednak aby dostawa gruntu podlegała opodatkowaniu VAT, tak jak przy dostawie każdego innego towaru, musi być dokonywana przez podatnika tego podatku.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych zorganizowanych czynności zmierzających do zagospodarowania terenu i jego odsprzedaży, które tworzyłyby ciąg czynności wskazujących na handlowy charakter działalności wnioskodawczyni (w tym w szczególności nie dokonała uzbrojenia terenu, wydzielenia dróg wewnętrznych, ponadstandardowych działań marketingowych).

Na poparcie tych okoliczności można wskazać na wyrok NSA z 6 lipca 2018 roku, sygn. I FSK 1986/16, zgodnie z którym: „To, czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności”.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W przedstawionym powyżej stanie faktycznym, opisany pierwotny zakup gruntu nastąpił z majątku prywatnego do majątku prywatnego, pomiędzy osobami fizycznymi, nieprowadzącymi działalności gospodarczej, z zamiarem przeznaczenia gruntów na własne cele. Mimo obowiązywania planu zagospodarowania przestrzennego, z przeznaczeniem pod zabudowę jednorodzinną, podatek VAT od tej transakcji nie został naliczony, a przedmiotowy grunt jest terenem niezabudowanym określonym w rejestrze gruntów jako PsII - pastwiska trwałe, należy zatem przyjąć, że jest to grunt rolny.

Okoliczności nabycia sprzedanego gruntu, wskazują że grunt stanowi majątek prywatny i prywatny cel wykorzystania. Cel zakupu gruntów jednoznacznie określa, że nie jest to działanie zarobkowe ani w ramach działalności gospodarczej. Sprzedaż gruntu jest czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W/w tezy potwierdza wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 15 września 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny - Polska) - Jarosław Słaby (C-180/10) Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10): „Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.

Ponieważ przedmiotowy grunt jest terenem niezabudowanym, określonym w rejestrze gruntów jako PsII - pastwiska trwałe, przez co należy przyjąć, że jest to grunt rolny oraz mając na uwadze fakt, że jako sprzedawca Wnioskodawczyni nie działa przy sprzedaży w charakterze podatnika VAT, zatem w ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Uzupełnienie stanowiska Wnioskodawczyni pismem z dnia 26 lutego 2021 r.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020.106 t.j. z dnia 2020.01.23) „Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane” , biorąc pod uwagę uzupełniony stan faktyczny:

• sprzedaż działki o nr X/1 i powierzchni 0,0806 ha, AM-1, obręb nr …., położonej przy ulicy ….. w miejscowości ….., gmina …., powiat …., województwo …., dla której Sąd Rejonowy w … IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr …., sklasyfikowanej jako pastwiska trwałe, należącej do prywatnego majątku osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT.
  

• sprzedaż działki o nr X/2 i powierzchni 0,0806 ha, AM-1, obręb nr ….., położonej przy ulicy ….. w miejscowości ….., gmina ….., powiat …., województwo …., dla której Sąd Rejonowy w …. IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr ….., sklasyfikowanej jako pastwiska trwałe, należącej do prywatnego majątku osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w świetle ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawczyni objętych zakresem postawionych pytań, należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego – umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że dnia ….. roku Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictwa swojemu synowi, ….. do reprezentowania Jej w zakresie czynności dotyczących zagospodarowania nieruchomości gruntowych, niezabudowanych działek o nr X/1 i X/2. Dnia ….. roku została wydana Decyzja nr ….. przez Starostę Powiatu ….., dla syna Wnioskodawczyni, …… - jako inwestora, zatwierdzająca projekt budowlany wraz z udzieleniem pozwolenia na budowę na tych gruntach trzech budynków mieszkalnych, jednorodzinnych w zabudowie szeregowej.

Dnia …. roku aktem notarialnym Wnioskodawczyni zawarła przedwstępną umowę sprzedaży ww. niezabudowanych działek. Wnioskodawczyni zobowiązała się sprzedać spółce pod firmą ….. Sp. z o. o. Sp. k. z siedzibą w ….. wyżej wymienione działki oraz przedłożyć zgodę ….., w formie pisemnej, na przeniesienie przez Starostę Powiatu ….. na rzecz kupującej Spółki, praw i obowiązków wynikających z Decyzji nr ….. Starosty Powiatu …. o pozwoleniu na budowę.

W związku z planowaną sprzedażą, jako Strona umowy, Wnioskodawczyni postanowiła o udzieleniu pełnomocnictwa reprezentantowi nabywcy do działania przed Starostą Powiatu ….. w sprawie przeniesienia na rzecz kupującej Spółki praw i obowiązków wynikających z decyzji o pozwoleniu na budowę wraz z przekazaniem projektu architektonicznego planowanej inwestycji. W akcie notarialnym umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni postanowiła o przeniesieniu własności nieruchomości do dnia ….. roku, a następnie Aneksem z dnia …… roku przedłużyła termin przeniesienia własności wyżej wymienionych nieruchomości.

Z uzupełnienia wniosku (pismo z dnia 26 lutego 2021 r.) wynika, że Wnioskodawczyni dokonała już sprzedaży niezabudowanych działek o nr X/1 i X/2.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku ze sprzedażą działek o nr X/1 i X/2 – za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Wnioskodawczyni wskazała, że nabyła od osoby fizycznej dwie działki niezabudowane o nr X/1 i X/2 z przeznaczeniem na zaspokojenie w przyszłości własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni na gruncie nie dokonywała żadnych podziałów i sprzedała go w takiej formie jak został nabyty. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów zwiększających wartość poszczególnych działek nie uzbrajała terenu, nie wydzielała dróg wewnętrznych. Jak wynika z opisu sprawy, jedyne czynności jakie były podjęte w celu sprzedaży ww. działek to uzyskanie przez syna Wnioskodawczyni - na mocy udzielonego mu przez Zainteresowaną pełnomocnictwa - pozwolenia na budowę na ww. działkach trzech budynków mieszkalnych. Przed sprzedażą działek nie były wydawane żadne pozwolenia, inne niż wyżej opisane pozwolenie na budowę dla syna Wnioskodawczyni. Ponadto, ww. działki do dnia sprzedaży nie były udostępniane osobom trzecim i nie były zawierane żadne umowy najmu, dzierżawy, użyczenia lub inne. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przedmiotowych działek o nr X/1 i X/2 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności, w przedmiotowej sprawie można mówić tylko o pojedynczej czynności, o której mowa w wyroku TSUE C-180/10 i C-181/10, polegającej na uzyskaniu pozwolenia na budowę, nie mamy natomiast do czynienia z ciągiem przytoczonych w tym orzeczeniu okoliczności, które mogłyby przemawiać za uznaniem Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży.

Okoliczności przedstawione w opisie sprawy nie pozwalają uznać, że dokonując sprzedaży działek o nr X/1 i X/2 Wnioskodawczyni wystąpiła w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie, skoro do chwili sprzedaży ww. działek Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów zwiększających wartość ww. działek (oprócz uzyskania pozwolenia na budowę na tych gruntach trzech budynków mieszkalnych), to ich sprzedaż można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż działek o nr X/1 i X/2 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni z tytułu planowanych transakcji nie działa w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji powyższego skoro dostawa działek o nr X/1 i X/2 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące zwolnienia od podatku VAT dla ww. dostawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Nadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości …. zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych – zgodnie z art. 14f § 2 ww. ustawy – opłatę pobiera się od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni w dniu …. r. dokonała wpłaty w wysokości … zł oraz w dniu … r. wpłaty w wysokości … zł – łącznie Wnioskodawczyni dokonała wpłat na kwotę …. zł. Należy jednak zauważyć, iż przedmiotowy wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy 2 stanów faktycznych. W związku z powyższym, kwota …. zł jako nienależna, zostanie zwrócona na numer rachunku bankowego wskazany części F poz. 73 wniosku ORD-IN(8), zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.