Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.896.2020.3.HD
z 15 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2020 r. (data wpływu 10 grudnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 10 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania wsparcia w postaci grantu na utrzymanie działalności mikro i małych przedsiębiorstw w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania wsparcia w postaci grantu na utrzymanie działalności mikro i małych przedsiębiorstw w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 …, Wnioskodawczyni otrzymała grant w wysokości 52.626,60 zł. Pieniądze te Wnioskodawczyni otrzymała w miesiącu listopadzie 2020 r. i są one bezzwrotne, ponieważ utrzymała działalność gospodarczą przez 3 miesiące oraz utrzymała przez 3 miesiące zatrudnienie wskazane we wniosku, który był złożony w miesiącu sierpniu 2020 r.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego prowadzoną na targowisku przygranicznym. Warunkiem otrzymania grantu był spadek poziomu przychodów ze sprzedaży minimum 50% w miesiącach kwiecień, maj, czerwiec 2020 r. w porównaniu do tych miesięcy z 2019 r. Decydowała także kolejność złożenia wniosków.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała przepisy, na podstawie których otrzymała ww. grant i są nimi:

• Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 320);
• Komunikat Komisji Europejskiej Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (Dz. U. UE. C. z 2020 r. str. 91 z późn. zm.);
• Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 480/2014 z dnia 3 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (Dz. Urz. UE L 138 z 13.5.2014, str. 5);
• wytyczne Komisji Europejskiej nr EGESIF_14-0017, dotyczące form kosztów uproszczonych finansowanych w oparciu o stawki ryczałtowe, standardowe stawki jednostkowe, kwoty ryczałtowe (na podstawie art. 67 i 68 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, art. 14 ust. 2-4 rozporządzenia (UE) nr 1304/2013 oraz art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013);
• ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.);
• ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869 z późn. zm.);
• ustawa z dnia 3 kwietnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających realizację programów operacyjnych w związku z wystąpieniem COVID-19 w 2020 r. (Dz. U. poz. 694);
• ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 z późn. zm.);
• Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 108 Traktatu;
• Przepisy dotyczące szczegółowego przeznaczenia, warunków i trybu udzielania pomocy finansowej przy korzystaniu podczas realizacji Projektu ze środków stanowiących pomoc publiczną;
• Rozporządzenie Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 kwietnia 2020 r. w sprawie udzielania pomocy w formie dotacji lub pomocy zwrotnej w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 773);
• ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 z późn. zm.).

Warunkiem otrzymania ww. wsparcia był spadek przychodów w okresie 3 m-cy (wybranych od IIl-VII) minimum 50% w 2020 r. w porównaniu do tych samych miesięcy z 2019 r. Dotyczyło to mikro i małych przedsiębiorstw. O przyznaniu wsparcia decydowała kolejność zgłoszeń wniosków, których nabór trwał kilkanaście minut.

Przedmiotowe wsparcie Wnioskodawczyni otrzymała na sfinansowanie kapitału obrotowego, w szczególności na finansowanie bieżącej działalności firmy, tj.: wypłaty dla pracowników, zapłaty składek ZUS, podatków a także zakup towarów.

Nie było szczególnych warunków do rozliczenia wydatków z otrzymanego grantu – jedynie sprawozdanie rozliczające grant, w którym należało wykazać utrzymanie zatrudnienia i utrzymanie działalności przez 3 miesiące od złożenia wniosku (IX, X, XI).

Otrzymane wsparcie nie miało charakteru dotacji celowej. Ww. wsparcie współfinansowane było ze środków europejskich.

Wnioskodawczyni nie realizowała żadnego bezpośredniego celu z programu finansowego.

Środki pochodziły z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … 2014-2020. Środki te stanowią środki, o których mowa w art. 186 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Płatnikiem ww. środków był Wojewódzki Urząd Pracy w ….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane środki z ww. grantu stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a sfinansowane tymi środkami wydatki związane z działalnością gospodarczą stanowią koszt podatkowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód ten jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wydatki sfinansowane tym przechodem nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl pkt 3 tego przepisu, do źródeł przychodów zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 tej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Zatem dochody korzystają z ww. zwolnienia jedynie w sytuacji, gdy spełnione są łącznie obie przesłanki, tj.:

• dochody pochodzą ze środków bezzwrotnej pomocy od podmiotów wskazanych w ww. przepisie (przekazanie tych środków może być dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy),
• podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.

Pierwsza z nich dotyczy źródła pochodzenia dochodów i jest spełniona wówczas, gdy środki pochodzą m.in. od organizacji międzynarodowej i przyznano je na podstawie jednostronnej deklaracji lub umowy zawartej z tą organizacją przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, także wówczas gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

Druga z przesłanek natomiast określa warunek dotyczący bezpośredniej realizacji przez osobę fizyczną celów programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy i nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podmiot bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 305) ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich (art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych).

Uwzględniając powyższe, do środków europejskich zalicza się m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych (w tym z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego) – wymienione w art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Na mocy art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Definicja sformułowana w powołanym przez ustawodawcę wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z informacji przedstawionych we wniosku w szczególności wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego prowadzoną na targowisku przygranicznym. W ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 … Wnioskodawczyni otrzymała bezzwrotny grant w wysokości 52.626,60 zł. Warunkiem otrzymania ww. wsparcia był spadek przychodów w okresie 3 m-cy (wybranych od III-VII) minimum 50% w 2020 r. w porównaniu do tych samych miesięcy z 2019 r. Dotyczyło to mikro i małych przedsiębiorstw. O przyznaniu wsparcia decydowała kolejność zgłoszeń wniosków, których nabór trwał kilkanaście minut. Przedmiotowe wsparcie Wnioskodawczyni otrzymała na sfinansowanie kapitału obrotowego, w szczególności na finansowanie bieżącej działalności firmy, tj.: wypłaty dla pracowników, zapłaty składek ZUS, podatków a także zakup towarów. Nie było szczególnych warunków do rozliczenia wydatków z otrzymanego grantu – jedynie sprawozdanie rozliczające grant, w którym należało wykazać utrzymanie zatrudnienia i utrzymanie działalności przez 3 miesiące od złożenia wniosku (IX, X, XI). Wnioskodawczyni utrzymała działalność gospodarczą oraz zatrudnienie wskazane we wniosku o grant przez 3 miesiące. Otrzymane wsparcie nie miało charakteru dotacji celowej. Ww. wsparcie współfinansowane było ze środków europejskich. Wnioskodawczyni nie realizowała żadnego bezpośredniego celu z programu finansowego. Środki pochodziły z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … 2014-2020.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie nie ma zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co prawda otrzymany grant spełnia warunek określony w lit. a przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy – pochodzi bowiem ze środków bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej, Wojewódzki Urząd Pracy jest natomiast instytucją upoważnioną do rozdzielania tych środków, jednakże nie spełnia warunku wskazanego w lit. b tego przepisu – jak bowiem sama wskazuje Wnioskodawczyni nie realizowała bezpośredniego celu z programu finansowego z bezzwrotnej pomocy.

Niemniej jednak wskazać należy, że do środków, które otrzymała Wnioskodawczyni, znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak bowiem wynika z wniosku Wnioskodawczyni uczestnicząc w projekcie otrzymała pomoc w ramach programu finansowego z udziałem środków europejskich, tj. środki pochodzące z funduszy strukturalnych – z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Dla zastosowania zwolnienia określonego w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy wymagane jest, aby środki finansowe były otrzymywane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu. Przedmiotowym zwolnieniem objęte są wyłącznie świadczenia finansowe, czyli pieniężne. Przez uczestników projektu, o których mowa w powołanym wyżej przepisie, należy natomiast rozumieć osoby, dla których faktycznie przeznaczona jest pomoc udzielona w ramach projektu. Ponadto użyte w powyższym przepisie pojęcie „z udziałem środków europejskich” należy rozumieć jako współfinansowanie pomocy z tych środków.

Z kolei przechodząc do kwestii ustalenia, czy sfinansowane tymi środkami wydatki związane z działalnością gospodarczą stanowią koszt podatkowy wskazać należy, że wydatki sfinansowane tym przechodem nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, ponieważ zastosowanie znajdzie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wprost wyłącza z możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, otrzymane przez Wnioskodawczynię środki pieniężne stanowiące bezzwrotny grant są zwolnione od opodatkowania na podstawie pkt 137, a nie jak wskazuje Wnioskodawczyni na podstawie pkt 46 art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki sfinansowane tym przechodem nie stanowią zaś kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.