Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.50.2021.2.AC
z 16 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2021 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem uprawnień pilota:

• poniesionych przed rozszerzeniem profilu działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe,
  

• poniesionych po rozszerzeniem profilu działalności gospodarczej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem uprawnień pilota.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Podatnik od 1 marca 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą X związaną w przeważającym stopniu z oprogramowaniem.

Mając pewne doświadczenie fotograficzne podatnik postanowił spróbować wejść w rynek zdjęć lotniczych z użyciem bezzałogowych statków powietrznych - w tym celu w 2019 roku brał udział w odpowiednim kursie oraz uzyskał Świadectwo Kwalifikacji Personelu Lotniczego z Urzędu Lotnictwa Cywilnego pozwalające na wykonywanie lotów komercyjnych na dronach, a tym samym uzyskał wiedzę dotyczącą prowadzenia komercyjnych operacji lotniczych w polskiej przestrzeni powietrznej.

Z uwagi na intensyfikację ruchu lotniczego nad Polską podatnik uznał, że prowadzenie szkoleń dla osób chcących latać może być dobrym sposobem na dywersyfikację przychodu.

Po analizie rynku postanowił, że instruktaż latania dronami nie jest wystarczająco pewną inwestycją i postanowił rozwijać działalność w kierunku zostania instruktorem załogowych statków powietrznych - koszty szkoleń lotniczych dla lotnictwa załogowego są znacznie większe i mogą przynieść tym samym w przyszłości większe dochody.

Alternatywą w przypadku braku ofert pracy dla instruktorów możliwe jest także wyrobienie licencji komercyjnej oraz wykonywanie lotów na przykład w liniach lotniczych czy jako prywatny pilot.

Po analizie ofert szkół lotniczych okazało się, że są dwie drogi uzyskania odpowiednich licencji:

• Pierwszą jest podpisanie ze szkołą umowy na cały kurs, w ramach którego realizuje się po kolei wszystkie kursy potrzebne do uzyskania licencji - w tym między innymi licencję pilota turystycznego, uprawnienia do lotów nocnych, uprawnienia do lotów bez widoczności, uprawnienia do lotów na samolotach wielośmigłowych, uprawnienia do lotów komercyjnych, itd.
  

• Drugą opcją jest zrobienie tych licencji osobno, bez podpisywania umowy z jedną szkołą na całość programu.
  
  
  

Po analizie rynku postanowiono, że nie warto podpisywać umowy na cały program, ale lepiej rozważyć realizację poszczególnych części w rożnych szkołach - zależnie od tego w której program danego szkolenia najbardziej odpowiada wymaganiom.

Pomijając kwestię podpisanej umowy i ewentualnej zniżki - nie ma żadnej różnicy między obydwoma drogami - opcja pierwsza także zakłada uzyskanie po kolei wszystkich uprawnień.

Pierwszą licencją którą należy uzyskać niezależnie od drogi zarabiania w lotnictwie jest licencja PPL(A) - pilota turystycznego, która to nie uprawnia do wykonywania lotów zarobkowych.

W celu uzyskania kolejnych licencji/uprawnień wymogiem jest posiadanie odpowiedniego nalotu udokumentowanego w dzienniku lotów. Podatnik postanowił więc na początku zrobić licencję PPL(A) w szkole, o której wiedział, że prowadzi wartościowe szkolenia.

W momencie pisania tego wniosku podatnik: - brał udział … grudnia 2020 r. w badaniach lotniczo- lekarskich w celu sprawdzenia czy stan fizyczny oraz psychiczny umożliwia wykonanie licencji pilota na które to badania uzyskał fakturę VAT na własną działalność gospodarczą, - zakończył w styczniu część teoretyczną szkolenia na licencję PPL(A) i uzyskał na nią fakturę VAT wystawioną … grudnia 2020 na własną działalność gospodarczą, - zakupił słuchawki lotnicze na które uzyskał … stycznia 2021 r. fakturę VAT wystawioną na własną działalność gospodarczą, - oczekuje na rozpoczęcie części praktycznej (obecnie nie ma dostępnych instruktorów w wybranej szkole), na którą nie została jeszcze podpisana umowa, za którą nie została jeszcze dokonana zapłata ani nie została wystawiona faktura.

Po uzyskaniu licencji turystycznej podatnik planuje wykonywanie nalotu oraz sukcesywne uzyskiwanie kolejnych licencji aż będzie posiadał uprawnienia zezwalające na prowadzenie szkoleń lotniczych oraz, być może, loty komercyjne.

Po uzyskaniu wszelkich potrzebnych licencji podatnik planuje zarabiać na szkoleniach lotniczych jako instruktor, a także wykonywać zarobkowe operacje lotnicze - na przykład loty widokowe. Warto zaznaczyć, że nalot potrzebny do uzyskania kolejnych licencji jest dosyć spory i musi być samodzielnie realizowany przez pilota.

Z uwagi na koszt całego procesu i wykonywanie także innej działalności w tym samym czasie, musi być rozłożony na pewien czas, który będzie wynosić co najmniej kilka lat - w związku z czym nie da się powiązać kosztu z dochodem w tym samym roku kalendarzowym.

W związku z powyższym podatnika czekają następujące opłaty w przyszłości:

• wynajem samolotu w celu wykonywania nalotu wraz z dodatkowymi kosztami takimi jak opłaty lotniskowe,
  

• zakup akcesoriów niezbędnych do wykonywania lotów takich jak mapy, oprogramowanie lotnicze, urządzenia elektroniczne wpływające na bezpieczeństwo lotu, itd,
  

• opłaty za kursy na kolejne licencje (w tym także dodatkowe zajęcia z instruktorami) oraz opłaty związane z wydaniem licencji, badaniem wiedzy, itd.
  
  
  

Pismem z dnia 19 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.50.2021.1.AC wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uzupełnienie wskazując, że:

W 4 kwartale 2020 roku prowadził analizy rynku bez ponoszenia kosztów. W grudniu 2020 r. rozpoczął szkolenie na licencję pilota turystyczną i zaczął ponosić z tym koszty. Natomiast w styczniu 2021 r. uzupełnił kody PKD o planowane nowe rodzaje działalności tj. wykonywanie komercyjne lotów (w czego skład wchodzi prowadzenie szkoleń lotniczych). Planowane rozpoczęcie działalności komercyjnej - loty komercyjne i/lub loty instruktażowe – nastąpi po uzyskaniu odpowiednich uprawnień - prawdopodobnie rok 2023.

Wszystkie wydatki zostały poniesione po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej - została ona rozpoczęta w marcu 2017 r. - oraz po decyzji o rozszerzeniu profilu działalności – był to listopad 2020 r. W grudniu 2020 r. opłacony został kurs teoretyczny na licencję turystyczną oraz badania lotnicze, w styczniu 2021 r. zakupione zostały słuchawki lotnicze.

Wszystkie koszty o których mowa są związane z umożliwieniem zdobywania wiedzy oraz umiejętności w ramach rozszerzonej działalności gospodarczej, a tym samym z podniesieniem kwalifikacji zawodowych, a także są niezbędne aby finalnie móc uzyskać uprawnienia zezwalające na loty komercyjne oraz instruktażowe. Planowane powstanie przychodów wynikających z nowej części działalności Wnioskodawca przewiduje na rok 2023.

Jako “inne akcesoria” Wnioskodawca ma na myśli przedmioty nie przeznaczone do użytku prywatnego a wykorzystywane do prowadzenia operacji lotniczych - takie jak nawigacje satelitarne, telefony satelitarne umożliwiające komunikację w przypadku awarii, urządzenia elektroniczne takie jak tablety używane do nawigacji oraz planowania lotu, analogowe narzędzia nawigacyjne używane do planowania lotu (tj. kalkulatory lotnicze, kątomierze lotnicze, skalówki lotnicze), kamery oraz rejestratory dźwięku mające na celu rejestrowanie przebiegu operacji lotniczych w celu analizy własnych zachowań oraz samorozwoju, nakolanniki lotnicze do przechowywania tabletu oraz innych pomocy nawigacyjnych, inne akcesoria do obsługi tabletu takie jak rysiki czy etui. radia lotnicze, torby oraz zapasowe słuchawki lotnicze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji podatnika można uznać że wszystkie koszty takie jak koszty poszczególnych licencji/uprawnień bez których nie byłby w stanie uzyskać licencji zezwalającej na loty jako instruktor/loty komercyjne stanowią koszt uzyskania przychodu?
2. Czy koszty takie jak wynajem samolotu w celu wykonywanie nalotu czy zakup map oraz innych akcesoriów niezbędnych do latania można uznać jako koszt uzyskania przychodu z tego powodu, że pośrednio są wymagane do otrzymania stosownych licencji zarobkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, podnoszenie kwalifikacji czy dywersyfikacja przychodu jest naturalnym procesem w prowadzeniu działalności gospodarczej - co widać także po profilu działalności podatnika - prowadzi ją razem z żoną jako osobą współpracującą próbując możliwie dywersyfikować przychody i wykorzystując do tego kapitał zgromadzony z głównej działalności.

Wejście w lotnictwo nie jest także dla podatnika niczym nowym - doświadczenie z operacjami lotniczymi wynika z posiadania uprawnień do wykonywania lotów komercyjnych na dronach oraz z wielu godzin samego wykonywania operacji na bezzałogowych statkach powietrznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia przychodów bądź źródła przychodów.

Zdaniem podatnika poszczególne licencje oraz inne koszty wymienione w tym wniosku mimo tego, że nie zezwalają bezpośrednio na uzyskanie przychodu, pośrednio służą do możliwości jego osiągnięcia - bez nich nie byłoby możliwe uzyskanie licencji zarobkowych.

Niezależnie od sposobu uzyskania odpowiednich uprawnień celem całej inwestycji jest dywersyfikacja działalności a w efekcie osiągnięcie, zachowanie oraz zabezpieczenie przychodu w przyszłości, a tym samym wszystkie wymienione koszty zdaniem podatnika można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem uprawnień pilota:

• poniesionych przed rozszerzeniem profilu działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe,
  

• poniesionych po rozszerzeniu profilu działalności gospodarczej – jest prawidłowe.
  
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Innymi słowy podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Bliżej zasadę tę opisuje wyrok NSA z dnia 16.10.2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku”.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania.

Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem wykazania, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami, a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodu trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W związku z powyższym kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowym z uzyskaniem przychodu z tego źródła, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien – w myśl powołanego przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  
  

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodu będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim, ale także pośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy podkreślić również to, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarto katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Powołany przepis nie przewiduje jednak wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Nie jest to jednak jak wcześniej wskazano, wystarczająca przesłanka do zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Koniecznie jest tutaj ustalenie istnienia związku między poniesionym wydatkiem, a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Do stwierdzenia, czy ww. opłaty mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest zatem ustalenie:

• czy takie wydatki związane ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
  

• czy też wydatki te służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.
  
  
  

Tym samym możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten spowoduje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu, jakim jest w rozpatrywanym przypadku działalność gospodarcza. Jednak na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z uzyskiwanym przychodem, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania.

Jednocześnie wskazać należy, określone wydatki mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem należytego ich udokumentowania w sposób właściwy dla rodzaju prowadzonych ksiąg rachunkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 1 marca 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną w przeważającym stopniu z oprogramowaniem.

Z uwagi na intensyfikację ruchu lotniczego nad Polską podatnik uznał, że prowadzenie szkoleń dla osób chcących latać może być dobrym sposobem na dywersyfikację przychodu. Po analizie rynku postanowił, rozwijać działalność w kierunku zostania instruktorem załogowych statków powietrznych - koszty szkoleń lotniczych dla lotnictwa załogowego są znacznie większe i mogą przynieść tym samym w przyszłości większe dochody. Wnioskodawca IV kwartale 2020 roku prowadził analizy rynku bez ponoszenia kosztów natomiast w grudniu 2020 r. rozpoczął szkolenie na licencję pilota turystyczną i zaczął ponosić z tym koszty. W styczniu 2021 r. uzupełnił kody PKD o planowane nowe rodzaje działalności tj. wykonywanie komercyjne lotów (w czego skład wchodzi prowadzenie szkoleń lotniczych). Planowane rozpoczęcie działalności komercyjnej - loty komercyjne i/lub loty instruktażowe – nastąpi po uzyskaniu odpowiednich uprawnień - prawdopodobnie rok 2023.

Pierwszą licencją którą należy uzyskać niezależnie od drogi zarabiania w lotnictwie jest licencja PPL(A) - pilota turystycznego, która to nie uprawnia do wykonywania lotów zarobkowych.

W celu uzyskania kolejnych licencji/uprawnień wymogiem jest posiadanie odpowiedniego nalotu udokumentowanego w dzienniku lotów. Podatnik postanowił więc na początku zrobić licencję PPL(A) w szkole, o której wiedział, że prowadzi wartościowe szkolenia.

Wnioskodawca … grudnia 2020 r. brał udział w badaniach lotniczo lekarskich w celu sprawdzenia czy stan fizyczny oraz psychiczny umożliwia wykonanie licencji pilota na które to badania uzyskał fakturę VAT na własną działalność gospodarczą, - zakończył w styczniu część teoretyczną szkolenia na licencję PPL(A) i uzyskał na nią fakturę VAT wystawioną …. grudnia 2020 na własną działalność gospodarczą, - zakupił słuchawki lotnicze na które uzyskał ….stycznia 2021 r. fakturę VAT wystawioną na własną działalność gospodarczą, - oczekuje na rozpoczęcie części praktycznej (obecnie nie ma dostępnych instruktorów w wybranej szkole), na którą nie została jeszcze podpisana umowa, za którą nie została jeszcze dokonana zapłata ani nie została wystawiona faktura. Po uzyskaniu licencji turystycznej podatnik planuje wykonywanie nalotu oraz sukcesywne uzyskiwanie kolejnych licencji aż będzie posiadał uprawnienia zezwalające na prowadzenie szkoleń lotniczych oraz, być może, loty komercyjne. Po uzyskaniu wszelkich potrzebnych licencji podatnik planuje zarabiać na szkoleniach lotniczych jako instruktor, a także wykonywać zarobkowe operacje lotnicze - na przykład loty widokowe

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki, które będą ponoszone po dniu rozszerzenia profilu prowadzonej działalności tj. po dniu w którym dokonano zmian w Ewidencji Działalności Gospodarczej (z wniosku wynika, iż zmiana nastąpiła w styczniu 2021 r.) – spełniają przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Wydatki te są bowiem konieczne do uzyskania niezbędnych licencji uprawniających do prowadzenia szkoleń lotniczych jako instruktor, a także wykonywania zarobkowych operacji lotniczych.

Uzyskanie odpowiednich uprawnień i licencji gwarantuje, zdobycie przez Wnioskodawcę odpowiednich umiejętności i wiedzy, potrzebnych w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie szkoleń lotniczych oraz lotów komercyjnych, a tym samym uzyskanie większych dochodów w przyszłości.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Natomiast wydatki związane z uzyskaniem licencji PPL(A) jak również wydatki poniesione na badania lotniczo lekarskich, - poniesione przed rozszerzeniem profilu działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie może uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro wydatki zostały poniesione przed rozszerzeniem profilu już prowadzonej dotychczas działalności tj. przed dniem zgłoszeniem tych zmian w Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEIDG), to brak jest związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem, a uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie.

Nie sposób twierdzić, że ponosząc przedmiotowe wydatki Wnioskodawca miał pewność, że uzyska przedmiotową licencję, czy też, że po ich uzyskaniu rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie w jakim zostanie rozszerzona działalność gospodarcza, a tym samym, że wydatki te zmierzały do uzyskania przychodów ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przedmiotowe wydatki nie spełniają zatem przesłanek o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie mogą (i nie będą mogły) obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, ponieważ źródło przychodów to w tym czasie nie istniało.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również zaznaczyć, że zasadność zaliczenia wydatków wskazanych we wniosku (w szczególności związek między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.