2021.03.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.931.2020.2.ICZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.931.2020.2.ICZ
z 12 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 24 listopada 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 22 lutego 2021 r. (data wpływu 22 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania czynności wykonywanych na podstawie zawartej Ugody pomiędzy M. sp. z o.o. a X S.A. w zamian za wypłatę „Kwoty Płatności” (zagadnienie objęte pytaniem nr 1) – jest nieprawidłowe,
prawa X S.A. do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej opodatkowanie czynności wykonywanych na podstawie Ugody (zagadnienie objęte pytaniem nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na podstawie zawartej Ugody pomiędzy M. sp. z o.o. a X S.A. w zamian za wypłatę „Kwoty Płatności” (zagadnienie objęte pytaniem nr 1) oraz w zakresie prawa X S.A. do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej opodatkowanie czynności wykonywanych na podstawie Ugody (zagadnienie objęte pytaniem nr 2).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lutego 2021 r. (data wpływu 22 lutego 2021 r.), w związku z wezwaniem organu z 11 lutego 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.931.2020.1.ICZ.

We wniosku złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

X Sp. z o.o.

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

X Spółka Akcyjna

przedstawiono następujący stan faktyczny:

M.Sp. z o.o. („M.”) oraz X S.A. („X”) - dalej łącznie jako „Wnioskodawcy” - zawarły długoterminową umowę sprzedaży praw majątkowych będących potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w farmie wiatrowej należącej do M. (odpowiednio: „Prawa Majątkowe”, „Umowa” oraz „Farma Wiatrowa”).

W wykonaniu Umowy w ramach siedmiu transakcji na ... S.A. dokonanych w okresie marzec - październik 2016 roku M. przeniosła na rzecz X Prawa Majątkowe uzyskane dla energii elektrycznej wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w okresie styczeń - sierpień 2016 roku.

Poszczególne transakcje obejmujące przeniesienie Praw Majątkowych były dokumentowane fakturami VAT wystawionymi w okresie marzec - październik 2016 roku, a M. rozliczała podatek VAT należny z tytułu transakcji w deklaracjach podatkowych za odpowiednie okresy rozliczeniowe.

X uiszczała jedynie część należności z tytułu każdej z powyższych transakcji, składając jednocześnie oświadczenia o potrąceniu pozostałej części należności, wskazując, że należności te potrąca z odszkodowaniem, które ma jej przysługiwać od M. W związku z nieuiszczeniem przez X części należności objętych fakturami dokumentującymi opisane wyżej transakcje oraz brakiem akceptacji deklarowanych przez X potrąceń, M. dokonała korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego, zgodnie z art. 89a ust. 1 u.p.t.u.

W październiku 2016 r. X złożyła M. oświadczenie o odstąpieniu od Umowy oraz zaprzestała wykonywania Umowy.

Następnie M. odstąpiła od Umowy w odniesieniu do Praw Majątkowych uzyskanych dla energii wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w okresie od września 2016 roku do maja 2019 roku, które to Prawa Majątkowe - celem pozyskania środków na prowadzenie bieżącej działalności - zostały zbyte przez M. na ... po cenie niższej od ceny umownej wynikającej z Umowy.

W związku ze złożonymi przez X oświadczeniami o potrąceniu oraz o odstąpieniu od umowy oraz w związku z zaprzestaniem wykonywania Umowy przez X, Wnioskodawcy weszli w spór sądowy. Spór ten był prowadzony w ramach następujących trzech postępowań sądowych toczących się z powództwa M. przeciwko X:

postępowanie dotyczące zapłaty brakującej części należności (ceny sprzedaży) wynikającej z dwóch faktur obejmujących przeniesienie Praw Majątkowych uzyskanych dla energii wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w styczniu i w lutym 2016 roku wraz z odsetkami i kosztami postępowania (dalej: „Postępowanie I”);
postępowanie dotyczące zapłaty brakującej części należności (ceny sprzedaży) wynikającej z dwóch dalszych faktur obejmujących przeniesienie Praw Majątkowych uzyskanych dla energii wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w marcu i w kwietniu 2016 roku wraz z odsetkami i kosztami postępowania (dalej: „Postępowanie II”), przy czym w postępowaniu tym zapadł prawomocny wyrok utrzymujący w całości nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym, uwzględniający powództwo w całości;
postępowanie dotyczące ustalenia bezskuteczności oświadczenia X o odstąpieniu od Umowy, a także zapłaty brakującej części należności (ceny sprzedaży) wynikającej z trzech dalszych faktur obejmujących przeniesienie Praw Majątkowych uzyskanych dla energii wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w okresie maj - sierpień 2016 roku oraz zapłaty odszkodowania z tytułu niewykonywania Umowy, obliczonego jako różnica pomiędzy ceną umowną Praw Majątkowych uzyskanych dla energii wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w okresie od września 2016 roku do maja 2019 roku a ceną uzyskaną przez M. ze sprzedaży ww. Praw Majątkowych na .... S.A., przy czym roszczenia obejmowały także odsetki i koszty postępowania (dalej: „Postępowanie III”).

Roszczenia M. podnoszone w ramach ww. postępowań były w ich toku w całości kwestionowane przez X.

W celu polubownego zakończenia powstałych między Wnioskodawcami sporów dotyczących obowiązywania oraz wykonywania Umowy oraz wszystkich sporów, które mogłyby powstać między Wnioskodawcami w przyszłości w związku z Prawami Majątkowymi, które mogą zostać uzyskane przez M. z produkcji energii elektrycznej w Farmie Wiatrowej w okresie, na który została zawarta Umowa, Wnioskodawcy zawarli ugodę sądową obejmującą roszczenia dochodzone przez M. w Postępowaniu I i w Postępowaniu III („Ugoda”).

Zgodnie z Ugodą X zobowiązała się do zapłaty na rzecz M. - w terminie 7 dni od uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu Postępowania III - ustalonej kwoty pieniężnej („Kwota Płatności”) oraz kwoty podatku VAT liczonej według stawki 23% od tej kwoty.

Zgodnie z Ugodą M. oświadczył, że zapłata przez X ww. kwot wyczerpuje wszystkie roszczenia M. w stosunku do X z tytułu Umowy (z wyłączeniem roszczeń zasądzonych wyrokiem wydanym w Postępowaniu II).

W Ugodzie Wnioskodawcy zrzekli się także wszelkich roszczeń związanych w jakikolwiek sposób z Umową i powiązanych z tą Umową zgłoszeń transakcji sprzedaży Praw Majątkowych, z wyłączeniem roszczeń zasądzonych wyrokiem wydanym w Postępowaniu II.

W związku z zawarciem Ugody, Postępowanie I i Postępowanie III zostały prawomocnie umorzone.

Wysokość „Kwoty Płatności” została ustalona w drodze wzajemnych ustępstw Wnioskodawców jest niższa od łącznej kwoty dochodzonej przez M. w Postępowaniu I i Postępowaniu III od X, natomiast jest wyższa od łącznej dochodzonej w tych postępowaniach kwoty wynikającej z nieuiszczenia przez X należności (reszty cen sprzedaży) z tytułu przeniesienia Praw Majątkowych.

Po zawarciu Ugody Kwota Płatności została uiszczona przez X na rzecz M., wraz z kwotą podatku VAT według stawki 23%. Ponadto w związku z zawarciem Ugody M. wystawiła fakturę VAT obejmującą Kwotę Płatności oraz podatek VAT według stawki 23%. M. rozliczyła również kwotę podatku VAT wynikającą z wystawionej faktury, natomiast X powstrzymała się z odliczeniem podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez M. do czasu uzyskania indywidualnej interpretacji podatkowej potwierdzającej istnienie podstaw do takiego odliczenia.

Odnośnie roszczeń objętych Postępowaniem II, Wnioskodawcy uzgodnili, że X zapłaci M. całość kwot zasądzonych wyrokiem wydanym w Postępowaniu II, które to kwoty nie są objęte Ugodą i nie zostały uwzględnione w Kwocie Płatności. W Postępowaniu II uwzględniono roszczenie M. w całości, zasądzając na rzecz M. kwotę roszczenia głównego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztami postępowania i kosztami zastępstwa procesowego.

Pismem z 22 lutego 2021 r. Wnioskodawca odpowiadając na pytania Organu przedstawione ww. wezwaniu uzupełnił opis sprawy w następującym zakresie:

1.Na jaki okres czasu została zawarta długoterminowa Umowa dot. sprzedaży praw majątkowych będących potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w Farmie Wiatrowej należącej do M.?

Długoterminowa umowa sprzedaży praw majątkowych została zawarta na okres od dnia jej podpisania, tj. do dnia 6 sierpnia 2008 roku, do dnia 31 grudnia 2025 roku.

2.Jakie obowiązki wynikały z zawartej umowy dla X S.A., do czego była zobowiązana?

Na podstawie ww. umowy X S.A. (dalej: „X”) zobowiązana była do nabycia od M. całości Praw Majątkowych uzyskanych przez M. dla energii wyprodukowanej w elektrowni zdefiniowanej w Umowie, w okresie obowiązywania Umowy poprzez zawarcie z M. giełdowej transakcji pozasesyjnej, w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych oraz Regulaminu ... S.A., a także do terminowej zapłaty ceny za nabywane od M. Prawa Majątkowe na warunkach określonych w Umowie.

Ponadto X zobowiązana była do wykonywania pobocznych obowiązków, służebnych w stosunku do opisanych wyżej głównych obowiązków wynikających z Umowy (w szczególności obowiązków o charakterze informacyjnym).

3.Czy ww. umowa przewidywała odstąpienie od umowy i na jakich warunkach?

Umowa sprzedaży praw majątkowych nie zawierała postanowień przewidujących prawo odstąpienia od tej umowy. Zdaniem X, oświadczenie o odstąpieniu od ww. Umowy zostało złożone przez X w dniu 28 października 2016 r. na podstawie art. 491 § 1 kodeksu cywilnego.

4.Z opisu sprawy wynika, że cyt. „Poszczególne transakcje obejmujące przeniesienie Praw Majątkowych były dokumentowane fakturami VAT wystawionymi w okresie marzec - październik 2016 roku” zatem należy wyjaśnić, czy w okresie od września 2016 roku do maja 2019 roku, o którym mowa w Postępowaniu III i do którego odnosi się wypłacona Wnioskodawcy w wyniku ugody Kwota Płatności – M. przeniosła na rzecz X S.A. jakiekolwiek Prawa Majątkowe uzyskane dla energii elektrycznej wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej?

We wrześniu i w październiku 2016 roku M. przeniosła na rzecz X - Prawa Majątkowe uzyskane dla energii elektrycznej wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w okresie od czerwca do sierpnia 2016 roku. Te transakcje - podobnie jak transakcje dokonane wcześniej - były dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na X odpowiednio we wrześniu i październiku 2016 roku. Natomiast w okresie późniejszym, to jest począwszy od listopada 2016 roku M. nie przeniosła na rzecz X Praw Majątkowych uzyskanych dla energii elektrycznej wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w okresie od września 2016 roku do maja 2019 roku, a to wobec odmowy nabycia tych praw majątkowych przez X S.A. spowodowanej stanowiskiem X o braku Umowy wobec złożenia przez X w dniu 28 października 2016 r. oświadczenia o odstąpieniu od Umowy.

5.Czy uzyskane Prawa Majątkowe wynikające z energii elektrycznej wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w oparciu o zawartą z X S.A. umowę, w okresie od września 2016 do maja 2019 r., zostały w całości zbyte przez Wnioskodawcę na ... po cenie niższej, niż wynikała z umowy zawartej z X S.A.?

Prawa Majątkowe uzyskane przez M. za energię wyprodukowaną w okresie od września 2016 r. do marca 2019 r. zostały w całości zbyte przez M. na ... po cenie niższej niż wynikająca z Umowy zawartej z X.

6.Jakie należności obejmuje tzw. „Kwota Płatności”, która jest wynikiem zawarcia Ugody i realizacji Postępowania I i III?

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawcy zawarli ugodę sądową w celu polubownego zakończenia sporów dotyczących obowiązywania oraz wykonywania Umowy. Zgodnie z Ugodą zapłata przez X Kwoty Płatności wyczerpuje wszystkie roszczenia M. w stosunku do X z tytułu Umowy (z wyłączeniem roszczeń zasądzonych wyrokiem wydanym w Postępowaniu II), w tym roszczenia dochodzone w Postępowaniu I i Postępowaniu III oraz roszczenia, które mogłyby być przedmiotem sporów przyszłych (które z natury rzeczy nie były objęte żadnymi postępowaniami). W związku z powyższym nie jest możliwe przyporządkowanie Kwoty Płatności do poszczególnych roszczeń M. wynikających z Umowy, które nigdy nie zostały uznane przez X a za zasadne. W konsekwencji wysokość Kwoty Płatności została ustalona w drodze negocjacji, poprzez wzajemne ustępstwa Wnioskodawców. Jak wskazano we wniosku o interpretację, Kwota Płatności jest niższa od łącznej kwoty dochodzonej przez M. w Postępowaniu I i Postępowaniu III od X. Jednocześnie Kwota Płatności jest wyższa od łącznej dochodzonej w Postępowaniu I i Postępowaniu III kwoty wynikającej z nieuiszczenia przez X brakującej części należności (ceny sprzedaży) z tytułu przeniesienia Praw Majątkowych.

Samoistny tytuł prawny do zapłaty Kwoty Płatności stanowi zawarta przez Strony Ugoda.

7.Czy uzyskana od X S.A. kwota stanowi uzupełnienie do wynagrodzenia uzyskanego z tytułu sprzedaży przedmiotowych Praw Majątkowych na ...?

Kwota Płatności uzyskana przez M. od X na podstawie Ugody nie stanowi uzupełnienia do wynagrodzenia uzyskanego przez M. z tytułu sprzedaży przedmiotowych Praw Majątkowych na .... Samodzielny tytuł prawny do zapłaty Kwoty Płatności stanowi Ugoda.

8.Czy X. S.A. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

X jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

9.Czy dokonanie płatności wynikającej z ugody dot. Praw Majątkowych, o których mowa we wniosku pozostaje w związku (jakim) z wykonywaniem przez X S.A. wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?

Ugoda została zawarta w ramach dominującej działalności gospodarczej prowadzonej przez X, która polega na sprzedaży energii elektrycznej. X nabywa prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia energii z odnawialnych źródeł, do których należały Prawa Majątkowe, w celu wypełnienia obowiązków nałożonych przepisami prawa energetycznego, dotyczących przedstawienia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki do umorzenia praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia energii ze źródeł odnawialnych. Obowiązki te ciążą na X z uwagi na dokonywanie przez ten podmiot sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym, będącej czynnością opodatkowaną VAT. Ugoda zawarta pomiędzy M. a X została zawarta w celu polubownego zakończenia powstałych między tymi podmiotami sporów dotyczących obowiązywania oraz wykonywania długoterminowej umowy sprzedaży praw majątkowych oraz wszystkich sporów, które mogłyby powstać między Wnioskodawcami w przyszłości w związku z Prawami Majątkowymi.

Dokonanie płatności wynikającej z ugody dotyczącej Praw Majątkowych, o których mowa we wniosku, pozostaje zatem w związku z wykonywaniem przez X wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z zawarciem i wykonaniem Ugody, a w szczególności w związku z zapłatą Kwoty Płatności powstał po stronie M. obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, a tym samym czy Kwota Płatności stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, czy X przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawców w związku z zawarciem i wykonaniem Ugody, w tym w związku z zapłatą Kwoty Płatności, nie powstał po stronie M. obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, a tym samym Kwota Płatności nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad 2.

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, zdaniem Wnioskodawców należy uznać, że X przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wskazuje się w doktrynie, „określenie listy zdarzeń będących przedmiotem opodatkowania ma charakter numerus clausus. Lista zawarta w art. 5 VATU (oraz jej uzupełnienie dokonane w art. 8a i 14) ma charakter wyczerpujący i zawiera określenie wszystkich czynności i zjawisk stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem VAT. Wszelkie czynności i zjawiska niewymienione w tych regulacjach nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem” (A. Nowak-Fara [w:] T. Michalik, VAT. Komentarz, wyd. XV, Warszawa 2019).

Zatem w celu ustalenia, czy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, należy określić, czy stanowi ona jedną z czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 u.p.t.u. Czynności niewymienione w tym katalogu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (z uwzględnieniem nielicznych wyjątków określonych w innych przepisach, które w przedstawionym zdarzeniu nie znajdą zastosowania).

W tym kontekście należy zaznaczyć, że Kwota Płatności została ustalona przez Wnioskodawców w drodze negocjacji mających na celu uregulowanie wzajemnych roszczeń wynikających z Umowy. Roszczenia te mają różnoraki charakter, tj. wynikają zarówno z braku zapłaty pełnej należności za przeniesienie przez M. na rzecz X Praw Majątkowych, jak również z wzajemnych roszczeń odszkodowawczych. Kwota Płatności nie stanowi wynagrodzenia za jakąkolwiek czynność opodatkowaną. Jednocześnie samo zawarcie Ugody nie jest czynnością opodatkowaną.

Niewątpliwie nie stanowi ona dostawy towarów ani żadnej innej czynności dotyczącej towarów. Nie stanowi ona również „świadczenia usług”, przez które zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Jak bowiem wynika z orzecznictwa (np. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 września 2013 r., sygn. akt I FSK 1315/12) i doktryny, warunkiem uznania danej czynności za świadczenie usług jest jej ekwiwalentny charakter.

Jak wskazano w doktrynie, „należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Określone świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako usługa wówczas, gdy ww. warunki będą spełnione łącznie, bowiem aby usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wykonaną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia” (J. Matarewicz, Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, Lex 2019).

W przypadku Ugody zapłata Kwoty Płatności przez X nie odpowiada żadnemu świadczeniu wzajemnemu dokonywanemu przez M. Po stronie X nie powstało żadne przysporzenie z tego tytułu, w konsekwencji czego X nie jest beneficjentem żadnego świadczenia wykonywanego w zamian za wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 u.p.t.u. podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle tego przepisu podstawa opodatkowania ma związek z czynnościami opodatkowanymi, wymienionymi w art. 5 ust. 1 u.p.t.u. Nie stanowi podstawy opodatkowania świadczenie oderwane od czynności opodatkowanych.

W konsekwencji nie można uznać za podstawę opodatkowania Kwoty Płatności, która została ustalona w wyniku negocjacji prowadzonych przez Wnioskodawców, w celu zakończenia sporów i uregulowania wzajemnych roszczeń Wnioskodawców, a nie stanowi wynagrodzenia za wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z treści art. 29a ust. 1 u.p.t.u. wyraźnie wynika bowiem, że podstawę opodatkowania stanowi jedynie zapłata (wynagrodzenie) z tytułu dokonania czynności opodatkowanej oraz dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę. Kwota Płatności nie stanowi przysporzenia mieszczącego się w tym zakresie, w szczególności z uwagi na fakt, iż sposób jej ustalenia nie ma bezpośredniego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych i wynika z woli uregulowania wzajemnych roszczeń o różnorodnym charakterze, które nie zostały uznane przez strony (Wnioskodawców).

Zgodnie z art. 29a ust. 6 u.p.t.u. do podstawy opodatkowania zalicza się również podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku, a także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Jednak Kwota Płatności nie zalicza się także do któregokolwiek z tych świadczeń.

Jednocześnie zapłata sumy pieniężnej sama w sobie nie jest czynnością opodatkowaną. Czynność w postaci zapłaty sumy pieniężnej w celu uregulowania wzajemnych roszczeń nie ma bowiem charakteru ekwiwalentnego, gdyż nie odpowiada jej żadne świadczenie drugiej strony, skutkujące przysporzeniem u podmiotu dokonującego zapłaty. Nie ma zatem możliwości przyporządkowania Kwoty Płatności do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego stanowiącego czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy uznać, że zawarcie i wykonanie Ugody, w tym zapłata Kwoty Płatności, nie skutkuje powstaniem po stronie M. obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Tym samym Kwota Płatności nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2.

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, polegającej na przyjęciu, że w związku z zawarciem i wykonaniem Ugody, a w szczególności w związku z zapłatą Kwoty Płatności powstał po stronie M. obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, a tym samym Kwota Płatności stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawców X przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem jeżeli na skutek zawarcia i wykonania Ugody miałby powstać po stronie M. obowiązek podatkowy, to analogicznie po stronie X powstanie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle powyższego, w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

opodatkowania czynności wykonywanych na podstawie zawartej Ugody pomiędzy M. sp. z o.o. a X S.A. w zamian za wypłatę „Kwoty Płatności” (zagadnienie objęte pytaniem nr 1) – jest nieprawidłowe,
prawa X S.A. do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej opodatkowanie czynności wykonywanych na podstawie Ugody (zagadnienie objęte pytaniem nr 2) – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I-10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I-7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 cyt. ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z ww. przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wszystko, co stanowi zapłatę, którą dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Z opisu sprawy wynika, że M. Sp. z o.o. oraz X S.A. zawarły długoterminową umowę sprzedaży praw majątkowych będących potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w farmie wiatrowej należącej do M. Długoterminowa umowa sprzedaży praw majątkowych została zawarta na okres od dnia jej podpisania, tj. do dnia 6 sierpnia 2008 roku, do dnia 31 grudnia 2025 roku. Na podstawie ww. umowy X S.A. zobowiązana była do nabycia od M. całości Praw Majątkowych uzyskanych przez M. dla energii wyprodukowanej w elektrowni zdefiniowanej w Umowie, w okresie obowiązywania Umowy poprzez zawarcie z M. giełdowej transakcji pozasesyjnej, w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych oraz Regulaminu ... S.A., a także do terminowej zapłaty ceny za nabywane od M. Prawa Majątkowe na warunkach określonych w Umowie.

W październiku 2016 r. X złożyła M. oświadczenie o odstąpieniu od Umowy oraz zaprzestała wykonywania Umowy. Następnie M. odstąpiła od Umowy w odniesieniu do Praw Majątkowych uzyskanych dla energii wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej w okresie od września 2016 roku do maja 2019 roku, które to Prawa Majątkowe - celem pozyskania środków na prowadzenie bieżącej działalności - zostały zbyte przez M. na ... po cenie niższej od ceny umownej wynikającej z Umowy.

W związku ze złożonymi przez X oświadczeniami o potrąceniu oraz o odstąpieniu od umowy oraz w związku z zaprzestaniem wykonywania Umowy przez X Wnioskodawcy weszli w spór sądowy. Spór ten był prowadzony w ramach postępowań sądowych toczących się z powództwa M. przeciwko X:

Wątpliwości zakreślone pytaniem nr 1, dotyczą ustalenia czy w związku z zawarciem i wykonaniem Ugody, a w szczególności w związku z zapłatą „Kwoty Płatności” powstał po stronie M. obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, a tym samym czy „Kwota Płatności” stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z treści art. 361 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z póżn. zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym” wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron (art. 362 Kodeksu cywilnego).

Na podstawie art. 363 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów Kodeksu cywilnego szkoda polega na nienależytym wykonaniu bądź niewykonaniu zobowiązania przez dłużnika oraz na istnieniu adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem a szkodą.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczenie w zamian za wynagrodzenie – co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Z kolei w myśl art. 917 Kodeksu cywilnego przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Tak więc istotą ugody jest czynienie sobie wzajemnie ustępstw w zakresie oczekiwanych rezultatów stosunku prawnego, które należy zaliczyć do przedmiotowo istotnych elementów ugody (wyrok SN z dnia 24 lipca 2002 r., sygn. akt I CKN 915/00, LEX nr 56895).

Mając na uwadze cytowane przepisy prawa oraz opis sprawy należy dokonać analizy czy w przedstawionym stanie faktycznym wystąpiły przesłanki pozwalające na przyjęcie, że „Kwoty Płatności” wypłacone przez X S.A. na rzecz Wnioskodawcy na gruncie podatku od towarów i usług będą stanowić zapłatę za wykonaną czynność (świadczenie usługi) podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy podkreślić, iż świadczenie usług zakłada istnienie dwóch podmiotów, a więc tego, który świadczy usługę (usługodawcę) i tego, który świadczenie odbiera (usługobiorcę), czyli konsumenta usługi. Skoro opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, to znaczy, że istnieje stosunek prawny pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, a rezultatem tego związku jest wzajemne działanie tych podmiotów. Działanie to polega na tym, że wynagrodzenie otrzymywane przez wykonawcę usługi następuje w zamian za wykonanie usługi na rzecz jej odbiorcy. Pomiędzy odpłatną czynnością podlegającą opodatkowaniu, a otrzymywanym z tytułu tej czynności wynagrodzeniem musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że bez znaczenia pozostaje nazwa danej płatności. Istotnym jest natomiast, czy stanowi ona zapłatę za konkretne świadczenie czy też jest odszkodowaniem.

Należy wskazać, że w sytuacji opisanej we wniosku zostały wypełnione wszystkie przesłanki pozwalające na uznanie, iż w opisanej sytuacji mamy do czynienia z wynagrodzeniem za odpłatne świadczenie usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W celu polubownego zakończenia powstałych między M. sp. z o.o. a X S.A. sporów dotyczących obowiązywania oraz wykonywania Umowy oraz wszystkich sporów, które mogłyby powstać między Wnioskodawcami w przyszłości w związku z Prawami Majątkowymi, które mogą zostać uzyskane przez M. z produkcji energii elektrycznej w Farmie Wiatrowej w okresie, na który została zawarta Umowa, wyżej wymienione podmioty zawarły ugodę sądową obejmującą roszczenia dochodzone przez M. przed Sądem w Postępowaniu I i w Postępowaniu III. Wysokość „Kwoty Płatności” została ustalona w drodze wzajemnych ustępstw Wnioskodawców i jest niższa od łącznej kwoty dochodzonej przez M. w Postępowaniu I i Postępowaniu III od X, natomiast jest wyższa od łącznej dochodzonej w tych postępowaniach kwoty wynikającej z nieuiszczenia przez X należności (reszty cen sprzedaży) z tytułu przeniesienia Praw Majątkowych.

Zawarta Ugoda ma charakter świadczenia wzajemnego. Wynagrodzenie, które otrzymał M. sp. z o.o. od X S.A. ma charakter ekwiwalentny, ponieważ X S.A. na podstawie Ugody w ramach „Kwoty płatności” dokonała zapłaty brakującej części należności (ceny sprzedaży) wynikającej faktur obejmujących przeniesienie Praw Majątkowych uzyskanych dla energii wyprodukowanej w Farmie Wiatrowej, dochodzonej przed Sądem w Postępowaniu I i Postępowaniu III, przez M. Zatem wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy „Kwota Płatności” uzyskana przez M. od X na podstawie Ugody, stanowi uzupełnienie do wynagrodzenia uzyskanego przez M. z tytułu wytworzonych Praw Majątkowych na podstawie wcześniej zawartej między Stronami umowy, których część została sprzedana na ... po niższej cenie. Ponadto X S. A. wypłaciła odszkodowanie z tytułu niewykonywania Umowy, w następstwie czego uzyskała możliwość odstąpienia od długoterminowej umowy (od 6 sierpnia 2008 do 31 grudnia 2025 r.) na podstawie, której była zobowiązana do nabywania od M. całości Praw Majątkowych uzyskanych przez M. dla energii wyprodukowanej w elektrowni zdefiniowanej w Umowie, w okresie obowiązywania Umowy. Jak stwierdzono wyżej świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. Tak rozumiane świadczenie wykonywane jest w uzgodnieniu i w interesie drugiej strony. Zatem wynagrodzenie, które wypłaciła X, w formie tzw. odszkodowania, na rzecz M. nie wiąże się z niewykonaniem bądź nienależytym wykonaniem zobowiązania, czy szkodą.

Zatem powyższe działania dokonane przez ww. podmioty na podstawie zawartej Ugody doprowadziły do ustania wzajemnych roszczeń (dochodzonych przez Sądem w Postepowaniu I i III) wynikających z zawartej długoterminowej umowy sprzedaży Praw Majątkowych, będących potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w farmie wiatrowej należącej do M.

Wobec powyższego otrzymane przez M. sp. z o.o. wynagrodzenie – „Kwoty płatności” stanowi wartość przekazaną w zamian za usługę (tj. otrzymanie zapłaty brakującej części należności ceny sprzedaży Praw Majątkowych dla energii oraz wynagrodzenia za możliwość odstąpienia od długoterminowej umowy) świadczoną na rzecz usługobiorcy tj. X S.A.

Tym samym wypłacone wynagrodzenie – „Kwoty płatności” za wykonane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, zawarta Ugoda przez M. sp. z o.o. z X S.A. polegające na zrzeczeniu się wszelkich roszczeń związanych w jakikolwiek sposób z Umową i powiązanych z tą Umową zgłoszeń transakcji sprzedaży Praw Majątkowych – w zamian za wypłacone wynagrodzenie – „Kwoty Płatności”, stanowi odpłatne świadczenie usługi, w rozumieniu z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego wynagrodzenie – „Kwota Płatności” wypłacona na podstawie Ugody zawartej przez M. sp. z o.o. z X S.A., stanowi dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania, w rozumieniu w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, jest nieprawidłowe.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego, zagadnienie objęte pytaniem nr 2, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zatem dla realizacji przez podatnika prawa do odliczenia podatku, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy niezbędnym jest, aby odliczenia dokonywał podatnik podatku od towarów i usług oraz aby towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zaznaczyć należy, że Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie oraz w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Wskazać należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z wniosku wynika, że X jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy, objęte pytaniem nr 2, dotyczą określenia prawa X S.A. do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej opodatkowanie czynności wykonywanych na podstawie Ugody.

Jak wykazano w interpretacji, w części dotyczącej oceny stanowiska Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 1, zawarta Ugoda przez M. sp. z o.o. z X S.A. polegające na zrzeczeniu się wszelkich roszczeń związanych w jakikolwiek sposób z Umową i powiązanych z tą Umową zgłoszeń transakcji sprzedaży Praw Majątkowych – w zamian za wypłacone wynagrodzenie – „Kwoty Płatności”, stanowi odpłatne świadczenie usługi, w rozumieniu z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analizując okoliczności sprawy na tle przedstawionych przepisów prawa wskazać należy, że X S.A. przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej usługę wykonaną na podstawie Ugody w związku ze świadczeniem usług w oparciu o wcześniej zawartą umowę, w zamian za wypłacone wynagrodzenie „Kwoty Płatności”, bowiem X S.A. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyta usługa została wykorzystana do wykonywania przez X S.A. czynności opodatkowanych podatkiem VAT tj. do czynności sprzedaży energii elektrycznej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin