Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.777.2020.4.JK2
z 12 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2021 r. (data wpływu 11 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2021 r. (data wpływu 6 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.15.2021.1.JG (doręczone Stronie w dniu 31 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania nieodpłatnie świadczonej usługi przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne podatnika oraz pola innych rolników – jest prawidłowe,

• prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od paliwa rolniczego zakupionego w celu świadczenia nieodpłatnie usług wywiezienia masy pofermentacyjnej na pola własne oraz pola innych rolników – jest prawidłowe,
  

• braku utraty zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, w związku z wywiezieniem masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy i innych rolników w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnie świadczonej usługi przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne podatnika i pola innych rolników oraz prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od paliwa rolniczego zakupionego w celu świadczenia nieodpłatnie usług wywiezienia masy pofermentacyjnej na pola własne oraz pola innych rolników jak również utraty zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, w związku z wywiezieniem masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy i innych rolników w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 lutego 2021 r. (data wpływu 6 lutego 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.15.2021.1.JG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik posiada własne gospodarstwo rolne. Jest rolnikiem ryczałtowym zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Posiada status podatnika zwolnionego z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawie o podatku od towarów i usług. Podatnik prowadzi równocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej jako czynny podatnik od towarów i usług. Podatnik zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności stosuje opodatkowanie podatkiem liniowym 19%. Podstawowym rodzajem działalności gospodarczej podatnika jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. (PKD 35.11.Z Wytwarzanie energii elektrycznej). W tym celu pozyskuje materiały (kiszonka z kukurydzy, sianokiszonka), które stanowią dla niego substraty do fermentacji metanowej. Surowce te zakupuje od podatników VAT czynnych oraz rolników ryczałtowych. Jako substrat wykorzystuje również kukurydzę uprawianą na własnym polu. Proces fermentacji metanowej zachodzi bez dostępu tlenu i uzyskuje się biogaz, który jest podstawą do wytworzenia energii w kogeneratorze. Wynikiem i finalnym wyrobem jest energia elektryczna i cieplna oraz odpad w postaci masy pofermentacyjnej (przefermentowany substrat). Substrat wykorzystywany do produkcji ładowany jest na podajnik substratów i podawany do fermentora, gdzie dalej poddany jest procesowi fermentacji. Pozostałości pofermentacyjne w świetle rozporządzenia Ministra Środowiska, są odpadem o kodzie 19.06.05 (ciecze z beztlenowego rozkładu odpadów zwierzęcych lub roślinnych). Jako odpad masa pofermentacyjna może być wykorzystana w rolnictwie zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska dotyczące procesu odzysku R10 (Dz. U. z 2015 r. poz. 132), co oznacza obróbkę na powierzchni ziemi przynoszącą korzyści dla rolnictwa lub poprawę jakości środowiska. W procesie produkcji masa pofermentacyjna jest zbierana w zbiorniku końcowym - pofermentacyjnym. Proces produkcji jest ciągły, a cyklicznie napełniany zbiornik pofermentacyjny wymaga odpompowania i wywiezienia na pole. W celu odpompowania i rozwiezienia masy pofermentacyjnej na pola podatnik zakupił specjalistyczny wóz asenizacyjny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

Zdarzenie przyszłe: w celu zmniejszenia kosztów prowadzonej działalności i uniknięcia zlecenia płatnej usługi wywiezienia masy pofermentacyjnej przez inny podmiot, podatnik nabył wóz asenizacyjny (leasing operacyjny). Do wywiezienia masy pofermentacyjnej oprócz wozu asenizacyjnego niezbędny jest również ciągnik rolniczy, który podatnik posiada we własnym gospodarstwie rolnym. Nabył go będąc rolnikiem ryczałtowym zwolnionym z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3. Masa pofermentacyjna będzie rozwożona na pola podatnika oraz okolicznych rolników na podstawie umowy o nieodpłatnym przekazaniu.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że przeważającym PKD w działalności gospodarczej podatnika jest 35.11.Z - wytwarzanie energii elektrycznej. Wytwarzana energia elektryczna sprzedawana jest do państwowej spółki obrotu energią elektryczną. Podatnik posiada koncesję na produkcję energii elektrycznej wytwarzanej z biogazu rolniczego od Dyrektora (…). Instalacja biogazowa zgodnie z przepisami prawa traktowana jest jako obiekt przemysłowy. Cykl produkcji energii elektrycznej w biogazowni rolniczej rozpoczyna się od:

• nabycia substratów na cele energetyczne,
• fermentowanie substratów energetycznych w komorach fermentacyjnych,
• wytworzenia paliwa gazowego (biogaz) z substratów w komorach fermentacyjnych,
• spalanie wytworzonego biogazu w silnikach wytwarzających energię elektryczną i ciepło,
• wprowadzenie wytworzonej energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej,
• utylizacja odpadu - masy pofermentacyjnej powstałej w trakcie procesu produkcyjnego.

W celu zachowania ciągłości produkcji energii elektrycznej z biogazu wszystkie powyższe czynności bezwarunkowo muszą być wykonane na bieżąco. Utylizacja odpadu - masy pofermentacyjnej będzie nieodpłatną usługą pozarolniczą, ściśle związaną z działalnością gospodarczą w zakresie produkcji energii elektrycznej z biogazu rolniczego. Zdaniem Podatnika powyższa czynność tj. utylizacja odpadu - masy pofermentacyjnej zawarta jest w PKWiU numer 38.21.10.0 - Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia. W tym celu podatnik nabył wóz asenizacyjny na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Od powyższej usługi leasingu podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku VAT. Do wywozu odpadu po fermentacji niezbędny jest oprócz wozu asenizacyjnego również ciągnik, który ciągnie i napędza elementy ruchome wraz z pompą ww. wozu asenizacyjnego. Nabyte paliwo będzie wykorzystane do powyższej usługi, która jest zdaniem podatnika czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatna usługa przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne podatnika oraz pola innych rolników skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego VAT? Jeśli tak, to jak ustalić jego wysokość?
2. Czy świadcząc nieodpłatną usługę wywiezienia masy pofermentacyjnej na pola własne oraz pola innych rolników, podatnik może odliczyć 100% VAT z zakupionego w tym celu paliwa? Do wykonania powyższego celu zostanie użyty wóz asenizacyjny (działalność gospodarcza) oraz ciągnik rolniczy (majątek własny gospodarstwa rolnego).
3. Czy wywiezienie masy pofermentacyjnej na pola własne podatnika i innych rolników w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie będzie skutkować utratą zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 tego podatnika, rolnika ryczałtowego w ramach prowadzenia gospodarstwa rolnego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Nieodpłatne przekazanie masy pofermentacyjnej na pola własne podatnika i innych rolników nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ prowadzenie działalności gospodarczej polega na wytwarzaniu i sprzedaży energii elektrycznej, a masa pofermentacyjna jest odpadem z tej produkcji, którą należy usuwać w celu nieprzerwalnej pracy instalacji biogazowej. Przekazanie masy pofermentacyjnej nie jest przekazaniem na cele osobiste podatnika lub innej osoby, tylko pozbyciem się odpadu, prowadzącym do zmniejszenia kosztów jego utylizacji. Zdaniem podatnika nie ma tu zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ masa pofermentacyjna nie jest towarem zużywanym na cele osobiste podatnika.

Ad 2

Zdaniem podatnika świadcząc nieodpłatną usługę przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne i pola innych rolników, podatnik może odliczyć 100% VAT z zakupionego w tym celu paliwa.

Ad 3

Zdaniem podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wywiezienie odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne i innych rolników nie będzie skutkować utratą zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do prowadzonej przez niego działalności rolniczej (rolnik ryczałtowy), ponieważ wywożenie masy pofermentacyjnej (odpad) nie jest usługą rolniczą, a następstwem procesu produkcji wytwarzania i sprzedaży energii elektrycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, co do zasady, odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie powinny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),
  

• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
  
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada własne gospodarstwo rolne. Jest rolnikiem ryczałtowym, prowadzi równocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą jako czynny podatnik od towarów i usług. Podstawowym rodzajem działalności gospodarczej podatnika jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. W tym celu pozyskuje materiały (kiszonka z kukurydzy, sianokiszonka), które stanowią dla niego substraty do fermentacji metanowej. Surowce te zakupuje od podatników VAT czynnych oraz rolników ryczałtowych. Jako substrat wykorzystuje również kukurydzę uprawianą na własnym polu. Pozostałości pofermentacyjne w świetle Rozporządzenia Ministra Środowiska, są odpadem (ciecze z beztlenowego rozkładu odpadów zwierzęcych lub roślinnych). Jako odpad masa pofermentacyjna może być wykorzystana w rolnictwie, co oznacza obróbkę na powierzchni ziemi przynoszącą korzyści dla rolnictwa lub poprawę jakości środowiska. W celu odpompowania i rozwiezienia masy pofermentacyjnej na pola Wnioskodawca zakupił specjalistyczny wóz asenizacyjny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Od powyższej usługi leasingu podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku VAT. Do wywiezienia masy pofermentacyjnej oprócz wozu asenizacyjnego niezbędny jest również ciągnik rolniczy, który Wnioskodawca posiada we własnym gospodarstwie rolnym. Nabył go będąc rolnikiem ryczałtowym. Masa pofermentacyjna będzie rozwożona na pola Wnioskodawcy oraz okolicznych rolników na podstawie umowy o nieodpłatnym przekazaniu. Utylizacja odpadu - masy pofermentacyjnej będzie nieodpłatną usługą pozarolniczą, ściśle związaną z działalnością gospodarczą w zakresie produkcji energii elektrycznej z biogazu rolniczego. Nabyte paliwo będzie wykorzystane do powyższej usługi, która jest zdaniem podatnika czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy nieodpłatna usługa przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy oraz pola innych rolników skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywać się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z uwagi na powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatna usługa przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy oraz pola innych rolników jest ściśle związane z działalnością jaką prowadzi Wnioskodawca. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. W tym celu pozyskuje materiały, które stanowią dla niego substraty do fermentacji metanowej. Pozostałości pofermentacyjne, które powstają w wyniku procesu produkcyjnego Zainteresowany wywozi na pole swoje i innych rolników przy pomocy zakupionego w tym celu wozu asenizacyjnego. W konsekwencji nieodpłatna usługa przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy oraz pola innych rolników w celach wyżej wskazanych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie znajdzie tutaj zastosowania. Nieodpłatna usługa przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne i innych rolników jest niewątpliwie związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą w zakresie wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł, gdyż pozostałości pofermentacyjne powstają jako odpad w procesie produkcji energii elektrycznej - masa pofermentacyjna - który wymaga odpompowania i wywiezienia na pole. To właśnie w celu odpompowania i rozwiezienia masy pofermentacyjnej Wnioskodawca zakupił specjalistyczny wóz asenizacyjny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do traktowania nieodpłatnego przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy oraz pola innych rolników jako odpłatnego świadczenia usług. Zatem w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy i ww. świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, nieodpłatna usługa przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy oraz pola innych rolników, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ świadczenie to będzie odbywało się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przez nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Wskazać należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem, że podatnik posiada fakturę dokumentującą nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku VAT w celu odpompowania i rozwiezienia masy pofermentacyjnej na własne pola i innych rolników zakupił specjalistyczny wóz asenizacyjny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Do wywiezienia masy pofermentacyjnej oprócz wozu asenizacyjnego Wnioskodawca wykorzystuje również ciągnik rolniczy, który posiada we własnym gospodarstwie rolnym. Nabył go będąc rolnikiem ryczałtowym. Masa pofermentacyjna będzie rozwożona na pola Wnioskodawcy oraz okolicznych rolników na podstawie umowy o nieodpłatnym przekazaniu. W tym celu do ciągnika Wnioskodawca zakupił paliwo. Nabyte paliwo Wnioskodawca będzie wykorzystywał do wykonania powyższej usługi, która Jego zdaniem jest związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy świadcząc nieodpłatną usługę wywiezienia masy pofermentacyjnej na pola własne oraz pola innych rolników, może odliczyć 100% podatku VAT z zakupionego w tym celu paliwa.

Jak zostało wyżej wskazane, nieodpłatna usługa przekazania odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne Wnioskodawcy oraz pola innych rolników będzie odbywała się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, gdyż masa pofermentacyjna powstaje jako odpad podlegający utylizacji w trakcie procesu produkcyjnego. W związku z tym Wnioskodawca świadcząc ww. usługi może odliczyć w całości podatek VAT od zakupionego w tym celu paliwa, gdyż zakupione paliwo wykorzystuje do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupionego paliwa wykorzystanego do świadczenia usługi wywozu odpadów pofermentacyjnych. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabyte przez Wnioskodawcę paliwo będzie służyło czynnościom opodatkowanym związanym z wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł i świadczoną w związku z tym usługą wywiezienia masy pofermentacyjnej na pola własne oraz pola innych rolników, a Wnioskodawca w tym zakresie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem Zainteresowany będzie uprawniony do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego od zakupionego na ten cel paliwa, zgodnie z art. 86 ust. 1 i nast. ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej uznać należy, że działalność rolnicza mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

W myśl art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Na podstawie art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Natomiast przez produkty rolne, w myśl art. 2 pkt 20 ustawy, rozumie się towary pochodzące z własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 21 ustawy, przez usługi rolnicze rozumie się:

1. usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU ex 01.6), z wyłączeniem usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0),
2. usługi związane z leśnictwem (PKWiU ex 02.40.10), z wyłączeniem patrolowania lasów wykonywanego na zlecenie przez jednostki inne niż leśne (PKWiU ex 02.40.10.3),
3. usługi wspomagające rybactwo (PKWiU ex 03.00.7), z wyłączeniem usług związanych z rybołówstwem morskim (PKWiU 03.00.71.0),
4. wynajem i dzierżawę maszyn i urządzeń rolniczych, bez obsługi (PKWiU 77.31.10.0).

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że rolnik ryczałtowy wykonujący czynności przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy jest zwolniony od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca prowadzi równocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą jako czynny podatnik od towarów i usług. Podstawowym rodzajem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł. Pozostałości pofermentacyjne, które powstają w związku z tą działalnością są odpadem, który może być wykorzystany w rolnictwie, przynosząc korzyści dla rolnictwa lub poprawę jakości środowiska. W celu odpompowania i rozwiezienia masy pofermentacyjnej na pola, Wnioskodawca zakupił specjalistyczny wóz asenizacyjny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Do wywiezienia masy pofermentacyjnej oprócz wozu asenizacyjnego niezbędny jest również ciągnik rolniczy, który podatnik posiada we własnym gospodarstwie rolnym. Nabył go będąc rolnikiem ryczałtowym zwolnionym z VAT. Masa pofermentacyjna będzie rozwożona na pola Wnioskodawcy oraz okolicznych rolników na podstawie umowy o nieodpłatnym przekazaniu.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy wywiezienie masy pofermentacyjnej na pola własne i innych rolników w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie będzie skutkować utratą zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast stosownie do ust. 2 ww. artykułu, w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W związku z powyższym prawidłowa wykładnia art. 43 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 ustawy w zw. z art. 2 pkt 20 i 21 jest taka, że aby utracić zwolnienie uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnik powinien złożyć na podstawie art. 43 ust. 3 w zw. z art. 96 ust. 1 i 2 ustawy - odpowiednio wypełnione (z wyraźnym wskazaniem rezygnacji ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy) zgłoszenie rejestracyjne (formularz VAT-R). Oznacza to, że zwolnienie przysługujące rolnikowi zryczałtowanemu można utracić poprzez oświadczenie woli złożone w odpowiednio wypełnionym formularzu VAT-R (na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy o VAT), a nie poprzez inne czynności faktyczne.

Należy podkreślić, że gdy Wnioskodawca wykonał usługę pozarolniczą (wywiezienie masy pofermentacyjnej na pola swoje i innych rolników) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to nie oznacza, że powinien On złożyć zgłoszenie rejestracyjne w trybie art. 96 ust. 2 ustawy. Jak z wniosku wynika wywiezienie masy pofermentacyjnej jest usługą pozarolniczą wykonywaną w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł. Fakt, że Wnioskodawca wywiózł odpad na własne pola, na których prowadzi działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy nie przesądza o utracie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, gdyż jak już wcześniej zostało wskazane usługa wywiezienia odpadu nie jest usługą rolniczą.

Wpływ na zakres przedmiotowego zwolnienia podatkowego (i opodatkowania dostaw produktów rolnych oraz świadczenia usług rolniczych) odbywać się może jedynie w wyniku zmiany statusu rolnika ryczałtowego, to jest rezygnacji ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 43 ust. 3 ustawy, bądź powstania obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych (art. 2 pkt 19 ustawy).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym, nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego, w którym zrezygnowałby ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

To że Zainteresowany wywozi masę pofermentacyjną powstałą z prowadzonej działalności gospodarczej na pola swoje (działalność rolnicza – rolnik ryczałtowy) i nieodpłatnie na pola okolicznych rolników nie spowoduje, że utraci On zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wywiezienie odpadu w postaci masy pofermentacyjnej na pola własne i innych rolników nie będzie skutkować utratą zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy w odniesieniu do prowadzonej przez niego działalności rolniczej (rolnik ryczałtowy).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w określonym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.