Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.924.2020.3.MD
z 16 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 25 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia 22 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, tzw. IP Box – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 31 grudnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.924.2020.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem poczty w dniu 31 grudnia 2020 r. (data doręczenia 12 stycznia 2021 r.). W dniu 25 stycznia 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku, nadane za pośrednictwem poczty w dniu 19 stycznia 2021 r. Z uwagi na braki w opisie sprawy ponownie wezwano Wnioskodawcę pismem z dnia 10 lutego 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.924.2020.2.MD, które przesłano za pośrednictwem poczty w dniu 10 lutego 2021 r. (data doręczenia 15 lutego 2021 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 22 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), nadanym za pośrednictwem poczty w dniu 22 lutego 2021 r.

We wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 2 stycznia 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod kodami PKD: 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem, 62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, 62.03.Z - Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi, 62.09.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem aplikacji biznesowych (programów komputerowych). Tworzenie aplikacji poprzedza uprzednia analiza wymagań biznesowych. Jeśli Zleceniodawca zleca, aby program umożliwił mu wykonywanie testów psychometrycznych danego użytkownika, do zadań Wnioskodawcy należy „przekonwertowanie” tego wymagania i wiedzy (w tym wypadku psychologicznej) na odpowiednią technologię. Za pomocą odpowiednich języków programowania Wnioskodawca dopisuje kolejne linijki kodu do wspólnego repozytorium (repozytorium jest rodzajem „folderu”, w którym trzyma się kod źródłowy, który następnie jest po wielu transformacjach rozumiany przez komputery). Wnioskodawca zajmuje się zarówno pisaniem typowo logicznych elementów - czyli pewnego rodzaju zbioru algorytmów, które sterują całym przepływem danych w systemie, jak również pisaniem kodów związanych typowo z wyglądem danej aplikacji - wygląd, np. strony internetowej (aplikacji webowej) lub aplikacji mobilnej (takiej, którą można ściągnąć z …. na androidzie).Wnioskodawca projektuje również system w szerszej perspektywie: zanim zaczyna pisać sam kod źródłowy projektuje poszczególne małe moduły, które będą się ze sobą komunikowały. Tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje, programy są według ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (zwanej dalej w skrócie „ustawą o PAIPP”) utworami.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Na bieżąco poszerza swoją wiedzę w zakresie programowania, praktycznie codziennie poświęca poza pracą od 2 do 4 godzin na dokształcanie. Czyta książki w przedmiocie budowy programów komputerowych, pisze projekty ćwiczeniowe, niekomercyjne, uczestniczy w tematycznych kursach. Prace wykonane przez Wnioskodawcę są sygnowane Jego imieniem i nazwiskiem. Wnioskodawca w chwili obecnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługę tylko i wyłącznie na rzecz podmiotu zagranicznego działającego pod firmą ….. (zwany w dalszej części ….. lub Zleceniodawca). Wnioskodawca nie wykonuje czynności pod kierownictwem ……, jednakże stworzona aplikacja, oprogramowanie musi odpowiadać oczekiwaniom i wytycznym ……., który określa projekty, które Wnioskodawca powinien wykonać. Projekty te mają określone cele, jak również wyznaczony harmonogram. Wnioskodawca ma swobodę w sposobie realizacji wyznaczonych projektów. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są Jego samodzielnym wyborem. Pracuje w systemie zdalnym, dysponuje samodzielnością w zakresie wyznaczania czasu i miejsca świadczenia usług. Wnioskodawca w ramach podejmowanych działań wykonuje prace twórcze w sposób systematyczny, tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Firma, dla której wykonuje usługę, jest określana „jako providing software developing services” - dostarczanie usługi tworzenia oprogramowania. Zgodnie z treścią umowy Wnioskodawca pozostaje niezależną osobą samozatrudnioną, pracującą na własny rachunek. Wnioskodawca na rzecz wskazanego powyżej podmiotu tworzy aplikację ….., której celem jest rozwiązanie problemu rekrutacji nowych osób do pracy na rynku brytyjskim. Do osiągnięcia tego celu tworzony jest system rozproszony, stworzony z kilkunastu mikro usług, z której każda posiada inną odpowiedzialność w systemie. Cały system tworzony jest we współpracy z innymi specjalistami, którzy odpowiedzialni są za poszczególne jego części, które w połączeniu z pozostałymi tworzą jedną całość. Postępy prac są przedstawiane na wideokonferencjach z innymi członkami zespołu, z którymi pracuje Wnioskodawca. Wnioskodawca tworzy nową funkcjonalność w języku programowania …. na platformie ……. Serwisy składają się z warstwy dostępu do bazy danych, warstwy aplikacyjnej oraz logiki biznesowej. Sercem aplikacji ma być algorytm machine learningowy, który na podstawie zdarzeń wygenerowanych w systemie metodą event sourcingu (implementacja również autorstwa Wnioskodawcy) oraz danych dostarczonych przez użytkownika, ma znaleźć pracodawcę najbardziej pasującego do kandydata pod względem nie tylko wynagrodzenia, ale także kultury. Oprócz modułów stricte back-endowych Wnioskodawca zajmuje się także rozwijaniem aplikacji mobilnej w języku typescript oraz technologii …... Tworzy nowe widoki aplikacji, zajmuje się dopisywaniem logiki przetwarzania informacji, walidacji, połączenia z innymi usługami.

Celem zapewnienia prawidłowego funkcjonowania aplikacji konieczne jest jej rozwijanie i ulepszanie, w rezultacie czego powstają części oprogramowania, które także podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W projekcie ….. tworzony jest wieloletni produkt, więc liczy się jakość rozwiązania i trafne dobranie abstrakcji. Wnioskodawca zajmuje się również dopisywaniem funkcjonalności pomocniczych typu serverless (azure function), czy webscrapperów (język programowania golang) oraz maleńkich aplikacji do przetwarzania danych (python). Po napisaniu kodu programu, pisze On automatyczne testy jednostkowe, również na platformie …..w przypadku back-endu (nUnit) oraz z wykorzystaniem …… w przypadku aplikacji front-endowej. Po poszczególnych etapach pracy Wnioskodawcy tworzona jest dokumentacja. Efekty pracy w postaci prezentacji na emulatorze (aplikacja mobilna) razem z podłączonym back-endem stojącym na …… prezentowane są ……..

Po prezentacji, w razie pojawienia się takiej potrzeby produkt jest poprawiany do stanu, jaki zadowala ….., a następnie publikowany na …. oraz …….

Na podstawie umowy między Wnioskodawcą a …… ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, przechodzi na ……. Własność przedmiotu, na którym dobro (oprogramowanie) zostało utrwalone, nabywana jest przez …… z momentem jego przyjęcia. Dobra niematerialne, będące utworami i podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z momentem ich wytworzenia stają się przedmiotem własności ……. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich polach eksploatacji. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. W umowie wskazano globalną wysokość rocznego wynagrodzenia, z tym że transze wypłacane są co miesiąc na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT. Płatność dokonywana jest w ciągu 7 dni roboczych od otrzymaniu przez …… faktury.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca poniósł wydatki z tytułu:

• zakupu laptopa, przejściówki do komputera, słuchawek,
  

• zakupu samochodu osobowego; opłat z tytułu ubezpieczenia pojazdu,
  

• zakupu licencji do szybszego kodowania,
  

• udziału w konferencjach, szkoleniach podnoszących kwalifikacje i umiejętności Wnioskodawcy w dziedzinie programowania,
  
  

Ponosi On stałe wydatki w postaci:

• obsługi księgowej prowadzonej przez firmę zewnętrzną,
  

• abonamentu telefonicznego,
  

• abonamentu za usługę Internetu,
  

• zakupu paliwa.
  
  

Każdy z wyżej wymienionych kosztów jest wydatkiem poniesionym na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa we wniosku. Wszystkie wymienione składniki majątkowe są wykorzystywane do działalności Wnioskodawcy.

Do efektywnego programowania koniecznym jest posiadanie komputera. Potrzebne są również urządzenia poboczne w postaci słuchawek oraz artykuły komputerowe, takie jak przejściówka do komputera. Przejściówka pozwala szybko i sprawnie podłączyć jedno urządzenie z drugim, takie przejście konwertuje jeden sygnał na inny sygnał i dzięki temu możliwe jest podłączenie ze sobą dwóch skrajnie działających urządzeń w różnych technologiach. Słuchawki zapewniają wysoki komfort podczas pracy, programowanie to praca, która wymaga skupienia, zatem niezbędnym jest wyciszenie wszelkich dźwięków otoczenia. Wnioskodawca zakupił samochód osobowy w ramach leasingu. O zasadności zakupu pojazdu świadczy konieczność zapewnienia sprawnego transportu, czy to w celu dojazdu do specjalistycznego sklepu po zakup niezbędnych urządzeń programistycznych, czy też na szkolenia, konferencje poszerzające wiedzę, rozwijające umiejętności w zakresie programowania, na spotkania ze specjalistami z dziedzin tożsamych i pokrewnych. Niejednokrotnie pojazd jest nieodzowny, aby w krótkim czasie dotrzeć do sklepu z narzędziami programistycznymi. Niewątpliwie ma to wpływ na efektywność i jakość świadczonych usług. Z posiadaniem pojazdu związane są nierozerwalnie inne dodatkowe koszty w postaci zakupu paliwa, obowiązkowego ubezpieczenia, przeglądów oraz serwisu. Wnioskodawca ponosi wydatki z tytułu obsługi księgowej. Jest to comiesięczne wynagrodzenie na rzecz biura rachunkowego, które zajmuje się profesjonalną obsługą księgową działalności gospodarczej Wnioskodawcy m.in. prowadzenie księgi przychodów i rozchodów.

Z uwagi na fakt, że wyłączny dochód Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie uzyskiwane od …. prowadzona przez Niego podatkowa księga przychodów i rozchodów, uwzględnia tylko i wyłącznie kwalifikowane dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zaistniała konieczność prowadzenia odrębnej szczegółowej ewidencji mającej na celu wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Aktualna księga pozwala na ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi na rzecz …… prace twórcze wdrażając nowe zastosowania przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy. Są to rozwiązania, które dotychczas nie były stosowane przez …... Oprogramowanie stworzone na rzecz …… powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Twórczą działalność Wnioskodawcy należy odnieść do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. w przedmiocie preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box. W rezultacie Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz ….. opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności przy wykorzystaniu posiadanych zasobów wiedzy i umiejętności. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie polegają na wprowadzaniu rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednakże w sytuacji pojawienia się błędów w powstałym oprogramowaniu, odpowiada On za ich naprawienie i zapewnienie jego funkcjonowania zgodnie z założeniami, wymaganiami ……. Wnioskodawca odpowiada za jakość efektów swojej pracy, ponosi ryzyko w zakresie niepewności jego wyniku oraz metod dojścia do umówionego rezultatu. Działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

O elemencie twórczym działalności Wnioskodawcy świadczy fakt, że przy tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu oprogramowania wykorzystuje On własną inwencję twórczą, kreatywność, korzysta z aktualnie posiadanych zasobów wiedzy i umiejętności. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box: „twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa, (...) nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot (...) twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Co w konsekwencji oznacza, że nie jest koniecznym tworzenie innowacyjnych rozwiązań w skali światowej.

Działalność na rzecz wskazanego we wniosku podmiotu zagranicznego polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonych przez ten podmiot nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz niniejszego podmiotu ulepszy, bądź ulepszyło i rozwinie, bądź rozwinęło działanie starych programów, czy rozwiązań lub też spowoduje lub powodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej ……..

W piśmie z dnia 19 stycznia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi tylko na terytorium Polski. Nie odbywa podróży służbowych do siedziby firmy ……, na rzecz której świadczy usługi, a której siedziba mieści się w …... Wszelkie czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje tylko i wyłącznie na terytorium Polski. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone jest oprogramowanie. Usługi sprzedawane są firmie ……. Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz innych podmiotów. Uzyskiwane przez Niego przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest również autorem pracy naukowej opisującej rozwój projektu …... W marcu 2021 r. planowana jest publikacja Jego artykułu naukowego. Wnioskodawca jest także Członkiem Komitetu Organizacyjnego Konferencji Naukowej …...

Działania Wnioskodawcy stanowią w przeważającej mierze prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 1998 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jednakże prowadzi On również badania naukowe (Wnioskodawca jest autorem pracy naukowej opisującej rozwój projektu …..). Głównie działania polegają na wykorzystywaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Wnioskodawca prowadzi prace twórcze wdrażając nowe zastosowania przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy. Są to rozwiązania, które dotychczas nie były stosowane. Stworzone oprogramowanie powoduje powstanie zupełnie nowych funkcjonalności. O elemencie twórczym działalności Wnioskodawcy świadczy fakt, że przy tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu oprogramowania wykorzystuje On własną inwencję twórczą, kreatywność, korzysta z aktualnie posiadanych zasobów wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umowy z ….. do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami i przedstawionym przez planem. Badania naukowe prowadzone przez Wnioskodawcę są badaniami aplikacyjnymi. Prowadzi On działalność od 2 stycznia 2020 r. Wnioskodawca opracowuje nowe, jak również ulepszone produkty, zarówno niewystępujące dotychczas w praktyce oraz na tyle innowacyjne, że odróżniają się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących. Rozwiązania tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy są pionierskim wykorzystaniem technologii. Pozyskiwana nieustanie przez Niego wiedza w dziedzinie branży IT, zarówno poprzez udział w szkoleniach, konferencjach branżowych, jak również poprzez czytanie branżowych publikacji i książek, jest wykorzystywana do projektowania i tworzenia oprogramowania.

Aplikacja tworzona przez Wnioskodawcę jest bardzo skomplikowanym produktem. Można wyobrazić sobie jej wielkość jako ponad milion linii kodu źródłowego (milion wersów książki). Gdyby aplikacja tworzona była jedynie przez Wnioskodawcę, dostarczenie jej dla użytkownika końcowego mogłoby sprawić, że zajęłoby to za długo z perspektywy inwestora oraz rynku. W związku z tym zatrudniona jest większa ilość specjalistów przez Zleceniodawcę. Każdy specjalista odpowiedzialny jest za konkretny moduł (część) aplikacji, a jego praca sygnowana jest imieniem i nazwiskiem. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za fragmenty aplikacji, które zostały do Niego przypisane i tworzy je od początku do końca: od fazy projektowej aż po działający produkt. Następnie po sprzedaniu praw majątkowych (wraz z wystawieniem faktury) prawa autorskie zostają przekazane Zleceniodawcy, a moduły tworzone przez różnych specjalistów zostają połączone. Tak połączone moduły nazywane są później systemem. Wyobrazić sobie można to w następujący sposób: Wnioskodawca tworzy moduł odpowiedzialny za analizę psychologiczną użytkowania. Następnie inny specjalista tworzy moduł odpowiedzialny za system płatności. Końcowy użytkownik może skorzystać z analizy psychologicznej uiszczając opłatę dla Zleceniodawcy (po wydaniu aplikacji, kiedy prawa majątkowe są już po stronie Zleceniodawcy). Praca nad modułem analizy psychologicznej zostaje w pełni wykonana przez Wnioskodawcę, jednakże cały system łączy pracę kilku specjalistów, by dostarczyć wartość dla klienta końcowego. Reasumując, każda część oprogramowania stanowi odrębny, samodzielny utwór (linia kodu, wers). Wnioskodawca jest autorem tylko części całego systemu. Każdy ze specjalistów wraz z wystawieniem faktury (każdy jest zatrudniony na tych samych zasadach przez Zleceniodawcę zbywa swoje prawa autorskie (w tym autorskie prawa majątkowe za linie kodu napisane w danym okresie czasu). Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez Niego przedsięwzięć. Program komputerowy lub jego część (nowe funkcjonalności), które stworzył są utworem w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Część oprogramowania jest samodzielnym programem komputerowym podlegającym ochronie z art. 74 ww. ustawy.

Co prawda brak jest legalnej definicji programu komputerowego, jednak orzecznictwo i doktryna prawa autorskiego są w tej kwestii zgodne:

• przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyrok TS z dnia 22 grudnia 2010 r., C-393/09),
  

• do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).
  
  

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są jedynie przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży na rzecz Zleceniodawcy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiąga tylko i wyłącznie dochody z tytuł autorskiego prawa do programu komputerowego z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie łączącej Go ….. umowy.

Poniżej zostały wskazane przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu wymienionych we wniosku konkretnych kosztów związanych z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania komputerowego lub jego części:

• Ponoszony koszt Internetu zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, co wręcz jest nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia Wnioskodawcy zdalny kontakt z ….., zatrudnionymi tam specjalistami, innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji dot. powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma również dostęp do wszelkich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji.
  

• Sprzęt komputerowy, tj.: laptop oraz nabywanie urządzeń w postaci przejściówki do komputera, jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera oraz jest zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego odtworzenie.
  

• Zakup licencji do szybszego kodowania jest niezbędny do bardziej sprawnego i szybszego tworzenia programu komputerowego. Oprogramowanie pomocnicze tworzone przez firmę ……, pozwala na korzystanie ze skrótów klawiszowych, które pozwalają uzupełniać słowa kluczowe danego języka programowania, co w dużym stopniu zwiększa efektywność pracy. W szybko zmieniającym się świecie technologii, niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy.
  

• Zakupiony telefon (w tym abonament telefoniczny) służy do sprawdzania kompatybilności oprogramowania (testowania), umożliwia również konsultację z firmą ……., co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, wyjaśnieniu wątpliwości, stworzeniu optymalnych rozwiązań programistycznych.
  

• Wnioskodawca ponosi wydatki na dokształcanie się w dziedzinie branży IT, która podlega nieustannym zmianom. Wobec tego Wnioskodawca ponosi koszty szkoleń oraz udziału w konferencjach. Na konferencjach branżowych, w których uczestniczy Wnioskodawca omawiane są zagadnienia związane z budowaniem systemów rozproszonych (architektury systemu tworzonego na rzecz Zleceniodawcy). Wnioskodawca może poznać główne cechy i właściwości nowych rozwiązań oraz mieć szersze spojrzenie na architekturę podczas wybierania narzędzi do tworzenia oprogramowania. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczeniu Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. Z tego względu udział Wnioskodawcy w szkoleniach oraz konferencjach jest jak najbardziej uzasadniony,
  

• Zakupiony w ramach leasingu pojazd wykorzystywany jest w celu dojazdu na spotkania ze specjalistami z dziedzin tożsamych i pokrewnych celem, przeprowadzenia konsultacji w zakresie tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu po zakup niezbędnych urządzeń programistycznych, czy też na szkolenia, konferencje poszerzające wiedzę, rozwijające umiejętności w zakresie programowania. Niejednokrotnie pojazd jest nieodzowny, aby w krótkim czasie dotrzeć do sklepu z narzędziami programistycznymi.
  

• Zatrudnione przez Wnioskodawcę biuro rachunkowe prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Księgowa ma świadomość, że Wnioskodawca ubiega się o skorzystanie z ulgi IP Box. De facto w chwili obecnej wyłączny dochód Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie uzyskiwane od ….. z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę koszty są wydatkami poniesionym na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa we wniosku. W sytuacji pojawienia się przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów niepodlegających opodatkowaniu stawką 5%, zostanie to w sposób odrębny zewidencjonowane przez biuro rachunkowe. Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez podmiot zewnętrzny ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Czasochłonność wykonywanej pracy uniemożliwia Mu samodzielne prowadzenie księgowości.
  
  

Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji na potrzeby IP Box. Jednakże dotychczasowa ewidencja prowadzona jest w sposób umożliwiający wykazanie w rocznym zeznaniu podatkowym łącznej sumy przychodów i kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5%. Zasadnicze znaczenie ma fakt, że wyłączny dochód Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie uzyskiwane od ……. z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę koszty są wydatkami poniesionym na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa we wniosku. Podatkowa księga przychodów i rozchodów jest prowadzona w sposób umożliwiający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Zasadnicze znaczenie ma fakt, że wyłączny dochód Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie uzyskiwane od ……. z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę koszty są wydatkami poniesionym na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa we wniosku. Z ulgi podatkowej Wnioskodawca zamierza skorzystać za 2020 r., począwszy od 2 stycznia 2020 r.

Na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem Wnioskodawca przenosi z chwilą wytworzenia na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do przedmiotu usługi - wytworzonych oprogramowań, w tym utworów zależnych, których jest twórcą. Przeniesienie praw autorskich obejmuje prawo do dokonywania opracowań utworu (utwory zależne), prawo do korzystania i rozporządzania utworami zależnymi oraz prawo zezwalania osobom trzecim na wykonywanie praw do utworów zależnych.

Wnioskodawca ulepsza/modyfikuje oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, nie jest właścicielem, czy też współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej - działa bowiem na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Należy jednak wskazać, że nawet rozwój już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania, który stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody źródłowe, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, tj. odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy, jako twórcy ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz usługodawcy za wynagrodzeniem. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności, bądź współpracując z innymi podmiotami, po uzyskaniu całości autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania przez Kontrahenta, powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W takiej sytuacji Wnioskodawca ulepsza/modyfikuje oprogramowanie na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Rozwój już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania; w wyniku rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody źródłowe, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, tj. odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest właścicielem nowych rozwiązań implementowanych do oprogramowania, do których to rozwiązań przenosi prawa autorskie. Nie jest zawierana odrębna umowa licencyjna. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie ulepszenia oprogramowania na rzecz usługodawcy w zamian za wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Wnioskodawca z tytułu wykonanych usług wystawia na rzecz kontrahenta faktury VAT. Na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem Wnioskodawca przenosi z chwilą wytworzenia na usługodawcę autorskie prawa majątkowe do przedmiotu usługi lub jego elementów - wytworzonych programów komputerowych, w tym utworów zależnych, których jest twórcą.

Ulepszenie/modyfikacja oprogramowania następuje na zlecenie podmiotu będącego właścicielem oprogramowania. Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest relewantne na jakiej podstawie następuje lub będzie następować ulepszenie lub rozwinięcie programu komputerowego, ponieważ przez rozwinięcie lub ulepszenie oprogramowania Wnioskodawca rozumie w praktyce stworzenie nowego, autorskiego kodu źródłowego - tj. nowego oprogramowania, do którego posiada odrębne prawo autorskie chronione ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest właścicielem nowych rozwiązań implementowanych do oprogramowania, do których to rozwiązań przenosi prawa autorskie. W zamian za przeniesienie praw autorskich do takiego oprogramowania, otrzymuje wynagrodzenie, które będzie służyło do obliczenia dochodu na zasadach IP Box. W wyniku tworzenia lub rozwijania/ulepszania oprogramowania, tworzone są nowe kody lub algorytmy w językach programowania oraz powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wykonywana przez Wnioskodawcę działalność, polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wydatki na zakup: laptopa, przejściówki do komputera, słuchawek, licencji do szybszego kodowania, samochodu, jego ubezpieczenia, paliwa, telefonu oraz wydatki na obsługę księgową, abonament telefoniczny, opłaty za Internet oraz z tytułu uczestnictwa w szkoleniach dotyczących oprogramowania, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tj. wydatki na zakup: laptopa, przejściówki do komputera, słuchawek, licencji do szybszego kodowania, samochodu, jego ubezpieczenia, paliwa, telefonu oraz wydatki z tytułu obsługi księgowej, abonamentu telefonicznego, opłaty za Internet oraz z tytułu uczestnictwa w szkoleniach dotyczących oprogramowania, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
5. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
6. Czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym oraz zaprezentowanym stanowisku odnośnie postawionych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog kwalifikowanych praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wymienionych w niniejszym artykule w ust. 2 pkt 8. Jednakże, z „kwalifikowanym” prawem własności intelektualnej mamy do czynienia dopiero w momencie kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek, tj. przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W prawie polskim nie ma legalnej definicji programu komputerowego. Jednakże program komputerowy ujmuje się jako zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio w komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Uszczegóławiając, należy zwrócić uwagę, że ów zbiór instrukcji może być wyrażony słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (Z. Okoń [w:] Prawo Internetu, red. P. Podrecki, Warszawa 2007, s. 433, 434). Próba zdefiniowania programu komputerowego od strony technicznej pozwala wskazać, że program komputerowy jest sekwencją symboli, które opisują wykonywane instrukcje zgodnie z określonymi regułami przybierającymi postać języka programowania. Przyjmuje się również definicję, zgodnie z którą program komputerowy to uporządkowany ciąg instrukcji zapisanych w określonym języku lub językach programowania, przeznaczony do przetwarzania przez komputer (D. Czajka, Ochrona praw twórców i producentów, Warszawa 2010, s. 80). Ujmując zatem definicję niezwykle zwięźle, można wskazać, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć jako algorytm zapisany w języku programowania.

Zasadnym jest uznanie, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawa pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia. Ochrona prawna przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia; program komputerowy wyrażony zarówno w formie kodu źródłowego, jak i w formie kodu wynikowego podlega ochronie przyznawanej programom komputerowym przez prawo autorskie.

Mając na uwadze zaprezentowany przez Wnioskodawcę stan faktyczny należy stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Niego w ramach umowy o współpracy pomiędzy Nim, ….. W ocenie Wnioskodawcy, prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w aspekcie przedstawionej działalności na rzecz …… zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po pierwsze - mieści się ono w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, po drugie - jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, w rezultacie podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. 2)

W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje pojęcie działalności badawczo-rozwojowej, określając ją jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei pkt 39 wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem badań naukowych. Badaniami naukowymi są więc badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęcie „prace rozwojowe” oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

O możliwości zakwalifikowania oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych przesądza ich twórczy, nowatorski charakter. Działania Wnioskodawcy ukierunkowane na tworzenie oprogramowania są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie tworzone jest w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe …... Działania Wnioskodawcy stanowią prace rozwojowe, polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Firma …, z którą współpracuje Wnioskodawca, oczekuje od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań; Wnioskodawca tworzy innowacyjne rozwiązania, bądź zwiększa innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych.

Wnioskodawca dokumentuje swoje działania i wykonuje je zgodnie z ogólnymi oczekiwaniami …., które stanowią jedynie ramy, w których się porusza.

AD. 3)

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, w chwili obecnej skupia się tylko i wyłącznie na tworzeniu oprogramowania komputerowego na rzecz jednego podmiotu, tj. …. , do którego prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach realizacji umowy zwartej pomiędzy Wnioskodawcą, a …... Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zważając na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, poniósł On wydatki na: zakup komputera, słuchawek, przejściówki do komputera, licencji do szybszego kodowania, z tytułu uczestnictwa w szkoleniach podnoszących jego kwalifikacje w dziedzinie programowania; z tytułu zakupu samochodu oraz jego ubezpieczenia. Ponosi On stałe wydatki z tytułu opłaty abonamentowej za telefon, opłaty za Internet, opłaty za obsługę księgową , jak również z tytułu zakupu paliwa.

Wydatki te, ponoszone przez Wnioskodawcę, są kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Wszystkie aktualnie ponoszone przez Wnioskodawcę koszty są faktycznymi kosztami poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie ponoszone przez Niego wydatki są wydatkami przeznaczanymi na wytworzenie Oprogramowania, zatem należy uznać je za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 4)

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

-w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest tworzenie oprogramowania komputerowego na rzecz …., do których prawa autorskie są następnie przenoszone na podstawie łączącej Wnioskodawcę i …. umowy, na rzecz …... Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, poniósł On wydatki na: zakup komputera, słuchawek, przejściówki do komputera, licencji do szybszego kodowania, uczestnictwa w szkoleniach, zakupu samochodu oraz jego ubezpieczenia. Ponosi on stałe wydatki z tytułu opłaty abonamentowej za telefon, opłaty za Internet, opłaty za obsługę księgową, jak również z tytułu zakup paliwa.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Niego aktualnie wydatki przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, należy zatem uznać je za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 5)

Zgodnie z brzmieniem art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Z kolei art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
3. z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, leżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie. Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

- w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własność: intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d) od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż wymienione w lit. d) od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własność intelektualnej.
   
   

Na podstawie umowy między Wnioskodawcą, a …. ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, przechodzi na …... Własność przedmiotu, na którym dobro (oprogramowanie) zostało utrwalone, nabywana jest przez ….. z momentem jego przyjęcia. Dobra niematerialne, będące utworami i podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z momentem ich wytworzenia stają się przedmiotem własności ….. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich polach eksploatacji.

Wnioskodawca w zamian za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie. Niniejsze wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania.

W ocenie Wnioskodawcy, dochód otrzymany ze zbycia Oprogramowania w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z ….. stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatki dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 6)

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny w zakresie powadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, treść art. 30ca ust. 2 definiującego pojęcie kwalifikowanego prawa własności, w ocenie Wnioskodawcy, zostały spełnione wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn.zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

1. badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
2. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
   
   

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca od dnia 2 stycznia 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zajmuje się tworzeniem aplikacji biznesowych (programów komputerowych), które są według ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych utworami. Wnioskodawca ma swobodę w sposobie realizacji wyznaczonych projektów. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są Jego samodzielnym wyborem. Pracuje w systemie zdalnym, dysponuje samodzielnością w zakresie wyznaczania czasu i miejsca świadczenia usług. Wnioskodawca w ramach podejmowanych działań wykonuje prace twórcze w sposób systematyczny, tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Celem zapewnienia prawidłowego funkcjonowania aplikacji konieczne jest jej rozwijanie i ulepszanie, w rezultacie czego powstają części oprogramowania, które także podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na podstawie umowy między Wnioskodawcą a Zleceniodawcą ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, przechodzi na Zleceniodawcę. Własność przedmiotu, na którym dobro (oprogramowanie) zostało utrwalone, nabywana jest przez Zleceniodawcę z momentem jego przyjęcia. Dobra niematerialne, będące utworami i podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z momentem ich wytworzenia stają się przedmiotem własności Zleceniodawcy. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich polach eksploatacji. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Wnioskodawca prowadzi na rzecz Zleceniodawcy prace twórcze wdrażając nowe zastosowania przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy. Są to rozwiązania, które dotychczas nie były stosowane przez Zleceniodawcę. Oprogramowanie stworzone na rzecz Zleceniodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Twórczą działalność Wnioskodawcy należy odnieść do praktyki gospodarczej danego podmiotu. W rezultacie Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności przy wykorzystaniu posiadanych zasobów wiedzy i umiejętności. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie polegają na wprowadzaniu rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednakże w sytuacji pojawienia się błędów w powstałym oprogramowaniu, odpowiada On za ich naprawienie i zapewnienie jego funkcjonowania zgodnie z założeniami, wymaganiami Zleceniodawcy. Wnioskodawca odpowiada za jakość efektów swojej pracy, ponosi ryzyko w zakresie niepewności wyniku oraz metod dojścia do umówionego rezultatu. Działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone jest oprogramowanie. Uzyskiwane przez Niego przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania Wnioskodawcy stanowią w przeważającej mierze prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 1998 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jednakże prowadzi On również badania naukowe. Głównie działania polegają na wykorzystywaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Wnioskodawca prowadzi prace twórcze wdrażając nowe zastosowania przy wykorzystaniu posiadanej wiedzy. Są to rozwiązania, które dotychczas nie były stosowane. Stworzone oprogramowanie powoduje powstanie zupełnie nowych funkcjonalności. Badania naukowe prowadzone przez Wnioskodawcę są badaniami aplikacyjnymi. Wnioskodawca opracowuje nowe, jak również ulepszone produkty zarówno niewystępujące dotychczas w praktyce oraz na tyle innowacyjne, że odróżniają się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących. Program komputerowy lub jego część (nowe funkcjonalności), które stworzył są utworem w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Część oprogramowania jest samodzielnym programem komputerowym podlegającym ochronie z art. 74 ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części, powstają prawa autorskie do oprogramowania, którym przysługuje ochrona prawna na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem prawa autorskie do tego oprogramowania stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art., 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe oraz badania naukowe w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 30-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

W opisie okoliczności rozpatrywanej sprawy wskazano, że „z uwagi na fakt, że wyłączny dochód Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie uzyskiwane od Zleceniodawcy, prowadzona podatkowa księga przychodów i rozchodów uwzględnia tylko i wyłącznie kwalifikowane dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zaistniała konieczność prowadzenia odrębnej szczegółowej ewidencji mającej na celu wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Aktualna księga pozwala na ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.”

Podkreślić trzeba, że w art. 30ca ust. 1 w związku z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca jednoznacznie określił obowiązki podatnika podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ww. ustawy wskazując, że podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zatem prowadzenie odrębnej ewidencji w sytuacji podatnika podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jego obowiązkiem a nie prawem.

Wobec powyższego, pomimo uznania, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to brak odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji przekreśla uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania z tytułu uzyskiwanych dochodów. Z uwagi na powyższe, w przedstawionym stanie faktycznym nie istnieje możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów, a tym samym dalsze rozważania na temat uwzględnienia określonych kosztów, o których mowa pytaniach Nr 3 i 4, są bezzasadne.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5% z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, z uwagi na fakt, że pomimo nałożonego przez ustawodawcę obowiązku nie prowadzi On odrębnej od podatkowej księgo przychodów i rozchodów ewidencji.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie stosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.