Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.223.2020.2.MM
z 17 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 8 października 2020 r. (data wpływu 13 października 2020 r.), uzupełnionym 22 grudnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży udziału w samochodzie osobowym przez osobę niepełnosprawną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży udziału w samochodzie osobowym przez osobę niepełnosprawną.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 7 grudnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.223.2020.1.MM wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 22 grudnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni nabyła 95% wartości brutto samochodu od swojego męża. Małżonkowie posiadają rozdzielność majątkową więc sporządzili umowę kupna-sprzedaży. Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną i jej mąż również jest osobą niepełnosprawną dlatego też te 5% zostało jako własność męża aby również mógł korzystać z tego samochodu oraz z ulg przysługujących w ruchu drogowym.

Wnioskodawczyni złożyła PCC-3 i wykazała podstawę opodatkowania i należny podatek, dołączyła umowę kupna-sprzedaż oraz orzeczenie o niepełnosprawności. Wnioskodawczyni została poinformowana, że powinna złożyć korektę do PCC-3 z 25 maja 2020 r. i taką korektę złożyła.

Następnie Wnioskodawczyni została poinformowana przez urząd skarbowy wezwaniem z 10 września 2020 r., że nie należy jej się jako osobie niepełnosprawnej, która nabywa 95% wartości brutto samochodu, zwolnienie od podatku od tej czynności cywilnoprawnej.

Mąż Wnioskodawczyni dwukrotnie uzyskał informację z Krajowej Informacji Skarbowej, że Wnioskodawczyni takiego podatku nie powinna płacić.

W dniu 29 września 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła wyjaśnienia do wezwania z 10 września 2020 r. i dokonała zapłaty należnego podatku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że posiada z mężem (osoba niepełnosprawna z grupą umiarkowaną), rozdzielność majątkową. Wnioskodawczyni zakupiła od męża 95% wartości brutto samochodu osobowego na użytek własny. Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną z grupą umiarkowana na podstawie przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Urząd skarbowy zobowiązał Wnioskodawczynię do zapłaty 2% podatku od wartości 95% zakupionego samochodu. Podatek ten został przez Wnioskodawczynię zapłacony łącznie z odsetkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako osoba niepełnosprawna z grupą umiarkowaną Wnioskodawczyni była zobowiązana zapłacić podatek od umowy kupna-sprzedaży samochodu, gdy zakupiła 95% wartości samochodu na użytek własny?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna takiego podatku zapłacić. Wnioskodawczyni uważa, że osoba niepełnosprawna z grupą umiarkowaną czy też inną, obojętnie czy kupuje 95%, czy 100%, czy 5% takiego podatku nie powinna płacić. Samochód kupuje na użytek własny, do własnych celów czy to osobistych, pomocy w pracy zawodowej (dojazd do zakładu, itp.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl natomiast art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,
2. innych praw majątkowych − 1%.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których określone podmioty, będące stronami czynności cywilnoprawnych są zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 8 pkt 6 tej ustawy – zwalnia się od podatku osoby nabywające na potrzeby własne sprzęt rehabilitacyjny, wózki inwalidzkie, motorowery, motocykle lub samochody osobowe, zaliczone, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do grupy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności bez względu na rodzaj schorzenia, oraz osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku ze schorzeniami narządów ruchu.

Z powyższego przepisu wynika zatem m.in. zwolnienie podmiotowe z opodatkowania powyższym podatkiem dla osoby niepełnosprawnej, zaliczonej w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do grupy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności bez względu na rodzaj schorzenia oraz osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności w związku ze schorzeniami narządów ruchu, nabywającej na potrzeby własne samochód osobowy. A zatem wskazane zwolnienie dotyczy tylko i wyłącznie nabycia przez osoby zaliczone do grupy osób o znacznym, umiarkowanym lub lekkim stopniu niepełnosprawności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 426 ze zm.) i posiadające orzeczenie o niepełnosprawności wydane na podstawie przepisów tej ustawy lub w zgodzie z jej przepisami.

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, posiadającą orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. W dniu 30 kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni kupiła od swojego męża 95% wartości brutto samochodu osobowego na potrzeby własne. Pozostały udział w samochodzie stanowi własność męża Wnioskodawczyni, który również jest osobą niepełnosprawną. Pomiędzy małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jako osoba zaliczona do grupy osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności zawarła umowę sprzedaży, na podstawie której została współwłaścicielką samochodu osobowego. Samochód będzie przez Wnioskodawczynię wykorzystywany na potrzeby własne. Zostały zatem spełnione obie przesłanki, o których mowa w art. 8 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nabywca, tj. Wnioskodawczyni posiada status osoby niepełnosprawnej wskazanej w tym przepisie oraz celem nabycia pojazdu są potrzeby własne Wnioskodawczyni.

Zgodnie bowiem z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Przywołany przepis przesądza, że własność nie jest prawem jednopodmiotowym, gdyż może przysługiwać kilku osobom. Każdej z tych osób przysługują więc te same prawa związane z własnością.

Jeżeli zatem spełnione są wszystkie warunki wynikające z treści art. 8 pkt 6 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. przedmiot nabycia i jego wykorzystanie, a nabywcami są osoby określone w hipotezie tego przepisu, to wówczas takie nabycie na współwłasność podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, Wnioskodawczyni z tytułu zawarcia umowy sprzedaży nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, ze względu na zastosowanie zwolnienia określonego w treści art. 8 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.