INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu: 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego oraz podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podmiot jest współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/2 części nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny. Na całym lokalu jest ustanowiona hipoteka zwykła w kwocie 297 500 zł i kaucyjna do kwoty 297 500 zł.

Jeden ze współwłaścicieli ma zamiar przekazać swój udział drugiemu współwłaścicielowi w zamian za przejęcie jego długu wobec banku (art. 519 Kodeksu cywilnego), na zabezpieczenie którego ustanowione są hipoteki.

Bank wyraził zgodę na przejęcie długu. Wartość udziału w lokalu wynosi 150 000 zł, zaś kwota niespłaconego kredytu około 287 000 zł...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie współwłasności udziału we współwłasności lokalu w zamian za przejęcie długu, zgodnie z art. 519 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, będzie powodowało obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn i w podatku od czynności cywilnoprawnych...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na przedstawione pytanie w przedmiocie podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku podatkowego, natomiast w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego wydane zostało w dniu 25 października 2011 r. odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/436-156/11-2/WS.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiocie podatku od spadków i darowizn, przeniesienie współwłasności w zamian za przejęcie długu jako nie wymienione w art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn nie podlega temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w przedmiocie podatku od spadków i darowizn uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. zasiedzenia;
3. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
4. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
5. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego, wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż jeden ze współwłaścicieli nieruchomości ma zamiar przekazać swój udział drugiemu współwłaścicielowi w zamian za przejęcie jego długu wobec banku (art. 519 Kodeksu cywilnego), na zabezpieczenie którego ustanowione są hipoteki. Wątpliwości Zainteresowanej budzi natomiast fakt, czy przeniesienie współwłasności udziału we współwłasności lokalu w zamian za przejęcie długu, zgodnie z art. 519 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, będzie powodowało obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), na mocy umowy przejęcia długu osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony. Stosownie natomiast do art. 519 § 2 tejże ustawy, przejęcie długu może nastąpić na dwa sposoby:

1. przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika; oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron;
2. przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności, ujęty w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ma charakter zamknięty. Zatem czynności, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

Reasumując, stwierdzić należy, iż zawarcie umowy przenoszącej współwłasność nieruchomości w zamian za przejęcie długu na podstawie cyt. art. 519 Kodeksu cywilnego (przejęcie długu za wynagrodzeniem) nie będzie należało do katalogu czynności wskazanych w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn i tym samym nie będzie powodowało obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn z przedmiotowego tytułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.