Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-1.4514.511.2016.12.BD
z 18 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 roku – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z2016 r, poz. 1948, ze zm.) – po ponownym rozpatrzeniu wniosku, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 sierpnia 2020 r., sygn. akt II FSK 1271/18 oddalającym skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 31 października 2017 r., sygn. akt I SA/Po 424/17, uchylającym zaskarżoną interpretację z 07 grudnia 2016 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4514.511.2016.2.PM – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 września 2016 r. (data wpływu do Organu – 9 września 2016 r.), uzupełnionym 18 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania umów sprzedaży za pośrednictwem aukcji internetowych z podmiotami zagranicznymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 9 września 2016 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawierania umów sprzedaży za pośrednictwem aukcji internetowych z podmiotami zagranicznymi. Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 2 listopada 2016 r., znak: 2461.IBPB-2-1.4514.511.2016.1.PM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono 18 listopada 2016 r.

W dniu 7 grudnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: 2461-IBPB-2-1.4514.511.2016.2.PM, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Interpretacja ta została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 31 października 2017 r., sygn. akt I SA/Po 424/17.

Od ww. wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 sierpnia 2020 r., sygn. akt II FSK 1271/18 oddalił skargę kasacyjną Organu. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 31 października 2017 r., sygn. akt I SA/Po 424/17, wraz z aktami sprawy, wpłynął do Organu 15 stycznia 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny:

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca kupuje towary o wartości przekraczającej równowartość 1.000 zł korzystając z serwisów aukcyjnych – biorąc udział w aukcjach lub kupując za pośrednictwem opcji „Kup teraz”. Opcja ta umożliwia kupującemu zakup towaru na warunkach przedstawionych wyłącznie przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji. Sprzedawcami są zarówno podmioty krajowe jak i zagraniczne. Wnioskodawca ma trudności interpretacyjne związane z zawieraniem transakcji z podmiotami zagranicznymi, jeśli przedmiot transakcji nie znajduje się na terytorium Rzeczpospolitej Polski w momencie jej realizowania. Przedmiot transakcji zostaje przesłany Wnioskodawcy po dokonaniu zapłaty oraz pokryciu kosztów przesyłki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zawierania przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży z podmiotem nieposiadającym miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium Rzeczpospolitej Polski za pośrednictwem serwisów aukcyjnych, na warunkach przedstawionych wyłącznie przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji (opcja „Kup teraz”) w sytuacji gdy przedmiot transakcji znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polski, Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży. Art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje, że czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy czynność cywilnoprawna będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych zawsze, gdy przedmiot umowy sprzedaży będzie znajdował się na terytorium Rzeczpospolitej Polski albo miejsce zamieszkania lub siedziba kupującego będzie znajdowała się na terytorium Rzeczpospolitej Polski i sprzedaż dokonana zostanie na terytorium Rzeczypospolitej Polski. Z wnioskowania a contrario wynika, że podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne dokonane poza terytorium Rzeczpospolitej Polski, bez względu na to, czy miejsce zamieszkania lub siedziba kupującego znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polski.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera definicji „czynności cywilnoprawnej” ani nie wskazuje, w jaki sposób określać miejsce dokonania czynności cywilnoprawnej w sytuacji, gdy nie jest to oczywiste. Tak na przykład jak podczas zawierania transakcji sprzedaży wyłącznie za pośrednictwem serwisu aukcyjnego. Ustawa odwołując się do pojęć z dziedziny prawa cywilnego, pomimo wielokrotnie podkreślanej w doktrynie i orzecznictwie samodzielności pojęciowej prawa podatkowego, powoduje konieczność odniesienia się w procesie wykładni przepisów prawa podatkowego do zewnętrznych aktów prawnych, uznając za nadrzędną zasadę traktowania systemu prawa jako zintegrowanej całości. Pojęcie „czynności cywilnoprawnej” wobec braku definicji legalnej w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych nakazuje odwołanie się do przepisów ustawy Kodeks cywilny, który zgodnie z brzmieniem art. 1 – reguluje stosunki cywilnoprawne między osobami fizycznymi i osobami prawnymi, więc także czynności prawne w rozumieniu cywilnoprawnym. Zdaniem Wnioskodawcy zatem nie ma żadnych przeciwwskazań, aby pojęcia cywilnoprawne wykorzystane w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych należało rozumieć tak samo, jak te użyte w Kodeksie cywilnym.

W związku z powyższym, celem ustalenia miejsca dokonania czynności należy posłużyć się postanowieniami uregulowanymi w Kodeksie cywilnym, w szczególności art. 70 § 2. Zgodnie z tym przepisem, w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej – w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

Dokonanie transakcji wyłącznie na warunkach przedstawionych przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji (opcja „Kup teraz”) za pośrednictwem serwisów aukcyjnych gwarantuje sprzedawcy, że transakcja sprzedaży zostanie zrealizowana wyłącznie za wcześniej ustaloną przez niego cenę. Wyłączenie możliwości licytowania ceny przedmiotu sprzedaży powoduje, że to sprzedawca jest oferentem. Jako podmiot składający ofertę, to także on przyjmuje oświadczenie o jej przyjęciu. Stanowi do odwrócenie zwyczajowo przyjętej zasady, zgodnie z którą to kupujący jest oferentem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy sprzedaż dokonywana jest wyłącznie na warunkach przedstawionych przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji (opcja „Kup teraz”), umowę sprzedaży uznaje się za zawartą w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy, a więc – gdy sprzedawca nie ma miejsca zamieszkania albo siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polski, miejscem zawarcia umowy także nie może być terytorium Rzeczpospolitej Polski.

W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym, jeżeli jako kupujący brał udział w dokonaniu transakcji sprzedaży, która to dokonała się wyłącznie na warunkach przedstawionych przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji (opcja „Kup teraz”) i sprzedawca nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium Rzeczpospolitej Polski, miejscem dokonania czynności nie jest terytorium Rzeczpospolitej Polski, to nie powstaje po stronie Wnioskodawcy zobowiązanie do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnej w związku z zawarciem umowy sprzedaży.

W świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1, podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Przy czym – co wynika z ust. 2 powołanego przepisu – wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Stawka podatku określona została w art. 7 ww. ustawy i zgodnie z ust. 1 pkt 1 lit. a) tego przepisu, przy umowie sprzedaży rzeczy ruchomych – wynosi 2%.

W myśl art. 9 pkt 6 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1.000 zł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

W oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 2 – organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku od czynności cywilnoprawnych od umów, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane w kraju, jest – od przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, innych niż wymienione w pkt 1 – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, a w przypadku gdy obowiązek zapłaty ciąży solidarnie na kilku podmiotach – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę jednego z tych podmiotów.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowy sprzedaży podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca kupuje towary o wartości przekraczającej równowartość 1.000 zł korzystając z serwisów aukcyjnych – biorąc udział w aukcjach lub kupując za pośrednictwem opcji „Kup teraz” od sprzedawców zagranicznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonanie transakcji wyłącznie na warunkach przedstawionych przez sprzedawcę, z całkowitym pominięciem możliwości negocjacji (opcja „Kup teraz”) za pośrednictwem serwisów aukcyjnych powoduje, że to sprzedawca jest oferentem, w związku z czym umowę sprzedaży uznaje się za zawartą w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy, a więc – gdy sprzedawca nie ma miejsca zamieszkania albo siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polski, miejscem zawarcia umowy także nie może być terytorium Rzeczpospolitej Polski.

Z przedstawionym rozumowaniem Organ nie może się zgodzić. W świetle wskazanych wyżej przepisów, umowa sprzedaży rzeczy znajdujących się za granicą w chwili dokonania czynności podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli spełnione są łącznie warunki, iż nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym podkreślenia wymaga fakt, iż w uzasadnionych przypadkach Organ podatkowy pomocniczo sięga do przepisów z innych gałęzi prawa, które mają lub mogą mieć jakikolwiek wpływ na zakres rozpatrywanego zagadnienia wynikającego z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a które nie mają odniesienia do regulacji prawnych w ustawach podatkowych.

Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).

W oparciu o art. 61 § 1 ww. Kodeksu, oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Odwołanie takiego oświadczenia jest skuteczne, jeżeli doszło jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej. Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią (§ 2 ww. przepisu).

W myśl art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie; złożona w inny sposób przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę mógł w zwykłym toku czynności otrzymać odpowiedź wysłaną bez nieuzasadnionego opóźnienia (art. 66 § 2 Kodeksu cywilnego).

W świetle art. 70 § 2 ustawy Kodeks cywilny, w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej – w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

Zgodnie z brzmieniem art. 701 § 1 Kodeksu cywilnego umowa może być zawarta w drodze aukcji albo przetargu. W ogłoszeniu aukcji albo przetargu należy określić czas, miejsce, przedmiot oraz warunki aukcji albo przetargu albo wskazać sposób udostępnienia tych warunków (§ 2 cyt. przepisu). Ogłoszenie, a także warunki aukcji albo przetargu mogą być zmienione lub odwołane tylko wtedy, gdy zastrzeżono to w ich treści (§ 3 ww. przepisu). Organizator od chwili udostępnienia warunków, a oferent od chwili złożenia oferty zgodnie z ogłoszeniem aukcji albo przetargu są obowiązani postępować zgodnie z postanowieniami ogłoszenia, a także warunków aukcji albo przetargu (art. 701 § 4 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z treścią art. 702 § 1 Kodeksu cywilnego oferta złożona w toku aukcji przestaje wiązać, gdy inny uczestnik aukcji (licytant) złożył ofertę korzystniejszą, chyba że w warunkach aukcji zastrzeżono inaczej. Zawarcie umowy w wyniku aukcji następuje z chwilą udzielenia przybicia (§ 2 cyt. przepisu). Jeżeli ważność umowy zależy od spełnienia szczególnych wymagań przewidzianych w ustawie, zarówno organizator aukcji, jak i jej uczestnik, którego oferta została przyjęta, mogą dochodzić zawarcia umowy (§ 3 ww. przepisu).

W myśl art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W związku ze wskazaną definicją, zauważyć należy, iż umowa sprzedaży zawierana jest pomiędzy dwoma określonymi podmiotami – sprzedawcą oraz kupującym. Zobowiązanie, o którym mowa we wskazanym przepisie stanowi oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy w rozumieniu art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego. Oświadczenie to – zgodnie z tym przepisem – stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy.

Brak możliwości negocjowania warunków umowy nie powoduje, że kupujący zawiera umowę sprzedaży w oparciu o niedobrowolne oświadczenie woli – wyrażenie woli sfinalizowania transakcji (akceptacji warunków przedstawionych przez sprzedającego) odbywa się za zgodą i jego wiedzą. Innymi słowy, brak możliwości negocjacji warunków umowy pozostaje bez wpływu na osobę oferenta, ze względu na fakt, że przy zawarciu tego typu umowy (opcja „Kup teraz”) nie występuje przymus ze strony sprzedającego zobowiązujący kupującego do zawarcia takiej umowy, a kupujący – w pełni świadomie zgadzając się na proponowane przez sprzedającego warunki – składa sprzedającemu oświadczenie woli stanowiące ofertę.

Skoro to kupujący składa oświadczenie woli drugiej stronie stanowiące jednocześnie ofertę, to nie sposób przyjąć aby to sprzedający był w takim przypadku oferentem. Zauważyć należy, że oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, a nie przyjęcie oświadczenia o jej przyjęciu przez sprzedającego.

Z analizy przywołanych wyżej art. 701 § 4, art. 702 § 1 i § 3 Kodeksu cywilnego, czyli przepisów – stosowanych bezpośrednio w kontekście umów zawieranych w drodze aukcji albo przetargu – wynika, że pojęcie oferenta (uczestnika aukcji – licytanta) w nich zastosowane dotyczy bezpośrednio osoby kupującego, a nie sprzedającego (art. 701 § 4 Kodeksu cywilnego mówi wprost, że organizator od chwili udostępnienia warunków, a oferent od chwili złożenia oferty zgodnie z ogłoszeniem aukcji albo przetargu są obowiązani postępować zgodnie z postanowieniami ogłoszenia, a także warunków aukcji albo przetargu. Poza tym art. 702 § 1 cyt. Kodeksu wskazuje wyraźnie, że oferta złożona w toku aukcji przestaje wiązać, gdy inny uczestnik aukcji (licytant) złożył ofertę korzystniejszą, chyba że w warunkach aukcji zastrzeżono inaczej; zaś § 3 tego przepisu mówi, że jeżeli ważność umowy zależy od spełnienia szczególnych wymagań przewidzianych w ustawie, zarówno organizator aukcji, jak i jej uczestnik, którego oferta została przyjęta, mogą dochodzić zawarcia umowy.

W oparciu o założenie racjonalności ustawodawcy, zgodnie z którym domniemywać należy, że każde zastosowanie tego pojęcia w ustawie traktowane powinno być zawsze w taki sam sposób, to trudno uznać, że przy wystąpieniu określonych przesłanek (braku możliwości negocjacji warunków umowy) pojęcie oferenta nabiera odmiennego od ustalonego w ustawie znaczenia.

W myśl przywołanego powyższego art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego, kryterium decydującym o miejscu zawarcia umowy sprzedaży w postaci elektronicznej jest miejsce zamieszkania albo siedziba składającego ofertę zakupu w chwili zawarcia umowy. Fakt dokonania transakcji na warunkach przedstawionych przez sprzedającego (bez możliwości negocjacji) pozostaje bez wpływu na kwalifikację osoby nabywcy rzeczy jako oferenta w zawieranej umowie sprzedaży. Nie sposób zgodzić się z twierdzeniem, iż w przypadku braku możliwości negocjowania ceny przez nabywcę, to sprzedający staje się oferentem, gdyż prowadziłoby to do wniosku, że w takiej sytuacji, sprzedający sam sobie składa ofertę kupna.

W przypadku aukcji internetowych istotne znaczenie ma zatem miejsce złożenia ostatniego oświadczenia woli, czyli oświadczenia nabywcy. Jeżeli miejscem tym jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywca mieszka w Polsce, to tutaj też powinien zostać rozliczony podatek od czynności cywilnoprawnych, bowiem w efekcie tutaj dochodzi do zawarcia umowy, gdyż uczestnik aukcji, który w świetle przywołanych przepisów Kodeksu cywilnego jest oferentem, ma siedzibę na terytorium RP.

Zatem jeżeli rzecz jest nabywana za pośrednictwem portali czy aukcji internetowych, to dla oceny miejsca wykonania czynności, umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu. Jeżeli natomiast dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej, to czynność jest wykonana w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy. W związku z tym, że kupujący na zagranicznej aukcji internetowej ma siedzibę na terytorium Polski, umowę uważa się za zawartą w Polsce.

W konsekwencji, skoro siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w świetle powołanych przepisów, umowy sprzedaży rzeczy – o wartości przekraczającej 1.000 zł – na zagranicznych aukcjach internetowych, zawierane są w Polsce, podlegają one regulacjom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż spełnione są łącznie warunki określone w przepisie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (rzeczy co prawda znajdują się za granicą lecz nabywca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynności dokonane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). W takim przypadku na Wnioskodawcy ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży wg stawki 2%, jako nabycie rzeczy ruchomych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.