Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.606.2020.2.AW
z 18 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2021 r. (data wpływu 11 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 lutego 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz elektroniczny adres ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina) zawarła Umowę o przyznaniu pomocy z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” oraz zgodnie z zapisami Lokalnej Strategii Rozwoju Lokalnej Grupy Działania – (…) na realizację operacji pn. „(…)”.

Celem planowanej operacji jest wybudowanie kompleksu rekreacyjnego dla mieszkańców oraz turystów.

Realizacja prac budowlanych została zakończona w listopadzie 2020 r., jednakże złożenie wniosku o płatność i tym samym rozpoczęcie procedury jego rozliczenia planowane jest najpóźniej do dnia 31 marca 2021 r. lub wcześniej zaraz po uzyskaniu indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, która stanowi obowiązkowy załącznik do wniosku o płatność.

Zakres ogólny niniejszej operacji obejmuje zagospodarowanie terenu przy Domu Kultury w zakresie budowy dwóch boisk do rekreacyjnej gry w siatkówkę i w koszykówkę, wykonania alejek spacerowych oraz budowy siłowni zewnętrznej oraz dwóch stanowisk do gry w szachy.

Dzięki realizacji niniejszego projektu stworzona zostanie niekomercyjna i ogólnodostępna bezpłatna oferta zagospodarowania czasu wolnego dla mieszkańców sołectwa oraz przyjezdnych gości.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nabyte towary i usługi w ramach projektu pn. „(…)” będą związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
2. Zakupione towary i usługi ww. projektu udokumentowane fakturami z naliczonym podatkiem VAT, nie będą wykorzystywane do różnych ww. czynności, lecz związane będą wyłącznie z czynnościami niepodlegającym VAT.
3. Realizacja projektu związana była z wykonywaniem przez Gminę zadań własnych dotyczących zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sprawach kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713). Ponadto zadanie jest zgodne ze Strategią Rozwoju Gminy na lata 2014-2020 – Obszar (…) Miasto i obszary wiejskie, Cel strategiczny: „(…)”, kierunki interwencji: (…).
4. Gmina będzie wskazana jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina w stosunku do wydatków opisanych w projekcie pn. „(…)” nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która posiada osobowość prawną. Na mocy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zobowiązana jest do realizowania zadań nałożonych tą ustawą, czyli realizuje zadania własne, które mają zaspokoić zbiorowe potrzeby wspólnoty. Do zadań takich należą miedzy innymi zagadnienia obejmujące kulturę fizyczną i turystykę, w tym tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe. W ramach powyższego zakresu Gmina realizuje operację pn. ,, (…)”.

Teren kompleksu rekreacyjnego jest umiejscowiony na działce będącej własnością Gminy.

Wydatki ponoszone na realizację niniejszej inwestycji nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną. Zagospodarowany teren nie będzie wykorzystywany przez Gminę do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie planuje poboru opłat za korzystanie z kompleksu rekreacyjnego. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, lecz wykonuje zadania własne, a w myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT (Dz. U. z 2017 r., poz.1221, z późn. zm.) nie występuje w charakterze podatnika VAT przy realizacji ww. zadania.

Gmina nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego, co wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT zapłaconych w ramach całego zadania inwestycyjnego.

Celem operacji jest zagospodarowanie terenu na cele kulturalno-sportowe, wybudowany kompleks rekreacyjny, będzie przeznaczony dla mieszkańców oraz turystów.

W tym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem. W związku z powyższym, Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w niniejszym projekcie pn. „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zawarła umowę o przyznaniu pomocy z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji pn. „(…)”.

Celem planowanej operacji jest wybudowanie kompleksu rekreacyjnego poprzez budowę dwóch boisk do rekreacyjnej gry w siatkówkę i w koszykówkę, wykonanie alejek spacerowych oraz budowę siłowni zewnętrznej oraz dwóch stanowisk do gry w szachy.

Realizacja projektu związana była z wykonywaniem przez Gminę zadań własnych o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Wnioskodawca wskazał, że nabyte towary i usługi w ramach ww. projektu będą związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina będzie wskazana jako nabywca na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją inwestycji.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. „(…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostaną spełnione, ponieważ – jak wskazała Gmina – nabyte towary i usługi w ramach projektu będą związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co oznacza, że ww. operacja będzie realizowana w ramach działalności statutowej Gminy (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Wobec tego, Gmina nabywając towary i usługi nie dokonuje ich zakupu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co oznacza, że w tym przypadku nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Gmina nie będzie miała – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej operacji.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.