Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.941.2020.2.JM
z 24 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2020 r. (data wpływu 18 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz pracowników Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe;

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe;

• sposobu dokumentowania sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy – jest prawidłowe;

• braku obowiązku wyrejestrowania kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe;

• obowiązku poddawania kasy rejestrującej przeglądowi technicznemu – jest prawidłowe;

• braku obowiązku sporządzania raportów fiskalnych okresowych (miesięcznych) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz pracowników Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej;
  

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej;
  

• sposobu dokumentowania sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy;
  

• braku obowiązku wyrejestrowania kasy rejestrującej;
  

• obowiązku poddawania kasy rejestrującej przeglądowi technicznemu;
  

• braku obowiązku sporządzania raportów fiskalnych okresowych (miesięcznych).
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę od wniosku o wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Sp. świadczy usługi w zakresie wsparcia procesów biznesowych m.in. dla banków oraz instytucji finansowych. Głównym przedmiotem działalności spółki wg Polskiej Klasyfikacji Działalności jest pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 6619Z). Spółka specjalizuje się w obsłudze procesów back-office w zakresie grup rozwiązań: 1) Przetwarzanie danych i dokumentów z postaci papierowej do elektronicznej poprzez zastosowanie technologii skanowania i indeksowania oraz udostępnianie obrazów danych i dokumentów z wykorzystaniem przeglądarki. 2) Obsługa procesów biznesowych klienta lub ich części. Sp. procesuje wniosek Klienta przez wszystkie etapy usługi. 3) Wspomaganie obsługi procesów bankowych w zakresie realizacji płatności krajowych i zagranicznych, obsługa księgowań na rachunkach bankowych, zmiana danych klientów banku, wsparcie obsługi kredytów. 4) Testowanie programów i aplikacji, automatyzacja procesów biznesowych. 5) Usługi …, czyli analiza wiarygodności partnerów biznesowych. 6) Usługi w zakresie obsługi administracyjno-personalnej.

Spółka w związku z przekroczeniem limitu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od rejestracji na kasie fiskalnej sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych, od czerwca 2014 rozpoczęła ewidencjonowanie tego rodzaju sprzedaży na kasie rejestrującej. Spółka co miesiąc dokumentuje za pomocą sprzedaży paragonowej takie czynności jak: odsprzedaż pakietów medycznych dla sowich pracowników, odsprzedaż usług transportu zbiorowego (bilety miesięczne i kwartalne x, y, autobusowe). Spółka odsprzedaje pracownikom powyższe usługi za częściową odpłatnością. Część kwoty biletu pasażerskiego/pakietu medycznego pokrywa spółka, a część pracownik. Poza wyżej wymienioną stałą grupą usług ewidencjonowaną na kasie fiskalnej, spółka dokonuje także sporadycznej sprzedaży materiałów i sprzętów biurowych np. kalkulator, pudła archiwizacyjne, monitory, krzesła, koszulki sportowe, materiały elektryczne, a także środków trwałych jak np. notebook, laptopy, telefony komórkowe, szafa, złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę).

Ponadto spółka wystawia z niewielką częstotliwością paragony za usługę naprawy telefonu prywatnego pracowników spółki, na podstawie umowy z ubezpieczycielem, która poza sprzętem firmowym, obejmuje także częściowy zwrot kosztów za naprawę prywatnego mienia pracownika tj. telefonu komórkowego/smartfonu. Płatności za wyżej wymienione usług/towary dokonywane są gotówką lub przelewem, a także w przypadku stałych, comiesięcznych usług (bilety transportu zbiorowego, pakiety medyczne) potrącane pracownikom spod listy płac.

Na pytania Organu:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
2. Czy Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów bądź świadczenia usług, o których mowa w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U., poz. 2519, z późn. zm.) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych? Jeśli, tak to należy wskazać:
   • jakich dostaw towarów/świadczenia usług, wymienionych w § 4 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących dokonuje Wnioskodawca na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych?
     
   • czy dostawa ww. towarów/świadczenie ww. usług jest dokonywana/dokonywane przez Wnioskodawcę zarówno na rzecz pracowników Wnioskodawcy, jak i nabywców niebędących pracownikami Wnioskodawcy, ale będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub rolnikami ryczałtowymi?
     
   • jaki jest symbol PKWiU oraz nazwa grupowania dla dokonywanych dostaw towarów/świadczonych usług, sprzedawanych do dnia 31 grudnia 2020 r., wynikające z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r. wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą zgodnie z § 3a Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f i lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), załączniku nr 15 do tej ustawy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 tej ustawy stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.? Należy podać pełny, siedmiocyfrowy symbol PKWiU.
     
   • jaki jest symbol PKWiU oraz nazwa grupowania dla dokonywanych dostaw towarów/świadczonych usług, sprzedawanych od dnia 1 stycznia 2021 r., wynikające z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2015 r. wprowadzonej ww. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)? Należy podać pełny, siedmiocyfrowy symbol PKWiU, gdy dla dostaw towarów/świadczenia usług, o których mowa w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ww. przepis cyt. rozporządzenia przewiduje oznaczenie odpowiednim symbolem PKWiU.
     
   • jaki jest kod CN 2021 i wyszczególnienie dla dokonywanych dostaw towarów/świadczonych usług, sprzedawanych od dnia 1 stycznia 2021 r., wynikające z rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1577 z dnia 21 września 2020 r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE z 30.10.2020 L 361/1)? Należy podać pełny, ośmiocyfrowy symbol CN, gdy dla dostaw towarów/świadczenia usług, o których mowa w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ww. przepis rozporządzenia przewiduje oznaczenie odpowiednim kodem CN.

3. Czy osoby fizyczne, o których mowa w pytaniu nr 3 postawionym przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 16 grudnia 2020 r. są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej?
4. Czy Wnioskodawca realizuje sprzedaż towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, którzy nie są pracownikami Wnioskodawcy? Jeśli tak, to należy wskazać czy Wnioskodawca dokumentuje w całości fakturą te czynności.
5. Czy sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych występuje w każdym miesiącu? Jeśli tak, to należy wskazać czy w związku z wystąpieniem takiej sprzedaży Wnioskodawca sporządza raporty fiskalne okresowe (miesięczne) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu?
6. Czy Wnioskodawca sporządza raporty fiskalne okresowe (miesięczne) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu, gdy w danym miesiącu nie wystąpiła sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych?
   
   

Wnioskodawca odpowiedział:

Odpowiedź na pytanie nr 1

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U., poz. 2519, z późn. zm., dalej: Rozporządzenie) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży usług w zakresie:

• przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a Rozporządzenia;
  

• opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. f Rozporządzenia.
  
  

Wnioskodawca dokonuje również sporadycznie dostawy towarów w postaci monitorów, notebooków, laptopów oraz telefonów komórkowych, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i) Rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.).

Wnioskodawca dokonuje dostawy wskazanych we wniosku towarów lub świadczenia usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1-2 Rozporządzenia przede wszystkim na rzecz pracowników Wnioskodawcy.

Wnioskodawca, co do zasady nie dokonuje sprzedaży ww. usług lub towarów na rzecz innych osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej lub są rolnikami ryczałtowymi. Jedynie w odniesieniu do towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez Spółkę do środków trwałych podlegających amortyzacji możliwa jest sporadyczna sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W takim przypadku Spółka dokumentuje jednak dokonaną sprzedaż w całości fakturami.

Wnioskodawca pragnie poinformować, że usługi będące przedmiotem sprzedaży na rzecz pracowników są pierwotnie nabywane od wyspecjalizowanych podmiotów. Spółka samodzielnie nie wykonuje świadczeń w zakresie opieki zdrowotnej albo usług transportowych. Nabywane usługi od wyspecjalizowanych podmiotów są następnie odsprzedawane na rzecz pracowników Spółki.

W zakresie sprzedaży usług transportu zbiorowego na rzecz pracowników, Spółka kwalifikuje świadczone usługi pod poniższymi symbolami PKWiU 2008:

49.10.19.0 – Pozostały transport kolejowy pasażerski międzymiastowy;

49.31.10.0 – Transport kolejowy pasażerski, miejski i podmiejski;

49.31.21.0 – Transport drogowy pasażerski, rozkładowy, miejski i podmiejski;

49.31.22.0 – Transport pasażerski różnymi środkami transportu, rozkładowy, miejski i podmiejski;

49.39.11.0 – Transport drogowy pasażerski, rozkładowy, międzymiastowy ogólnodostępny.

W zakresie sprzedaży usług opieki zdrowotnej na rzecz pracowników, Spółka kwalifikuje świadczone usługi pod poniższymi symbolami PKWiU 2008:

86.21.10.0 – Usługi w zakresie ogólnej praktyki lekarskiej;

86.22.11.0 – Usługi w zakresie analizy i opisywania obrazów medycznych;

86.22.19.0 – Pozostałe usługi w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej;

86.23.19.0 – Pozostałe usługi w zakresie praktyki dentystycznej;

86.90.19.0 – Pozostałe usługi w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej nieklasyfikowane.

Spółka kwalifikuje sprzedawane sporadycznie towary pod poniższymi symbolami PKWiU 2008:

26.20.17.0 – Monitory i projektory, wykorzystywane głównie w systemach automatycznego przetwarzania danych;

26.20.11.0 – Przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych o masie <= 10kg, takie jak: laptopy i notebooki; komputery kieszonkowe (np. notesy komputerowe) i podobne;

26.30.22.0 – Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych.

W zakresie sprzedaży usług transportu zbiorowego na rzecz pracowników Spółka kwalifikuje świadczone usługi pod poniższymi symbolami PKWiU 2015:

49.10.19.0 – Pozostały transport kolejowy pasażerski międzymiastowy;

49.31.10.0 – Transport kolejowy pasażerski, miejski i podmiejski;

49.31.21.0 – Transport drogowy pasażerski, rozkładowy, miejski i podmiejski,

49.31.22.0 – Transport pasażerski różnymi środkami transportu, rozkładowy, miejski i podmiejski;

49.31.11.0 – Transport drogowy pasażerski, rozkładowy, międzymiastowy ogólnodostępny.

W zakresie sprzedaży usług w zakresie opieki zdrowotnej na rzecz pracowników, Spółka kwalifikuje świadczone usługi pod poniższymi symbolami PKWiU 2015:

86.21.10.0 – Usługi w zakresie ogólnej praktyki lekarskiej;

86.22.11.0 – Usługi w zakresie analizy i opisywania obrazów medycznych;

86.22.19.0 – Pozostałe usługi w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej;

86.23.19.0 – Pozostałe usługi w zakresie praktyki dentystycznej;

86.90.19.0 – Pozostałe usługi w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Spółka kwalifikuje sprzedawane sporadycznie towary pod poniższymi symbolami PKWiU 2015:

26.20.17.0 – Monitory i projektory, wykorzystywane głównie w systemach automatycznego przetwarzania danych;

26.20.11.0 – Przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych o masie <=10 kg, takie jak: laptopy i notebooki; komputery kieszonkowe (np. notesy komputerowe i podobne;

26.30.22.0 – Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych.

Spółka kwalifikuje sprzedawane sporadycznie towary pod poniższymi kodami CN 2021:

8528 52 91 – Monitory z ekranem z technologią wyświetlania ciekłokrystalicznego (LCD) (z wył. CRT, zawierających aparaturę odbiorczą dla telewizji);

8471 30 00 – Przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych, o masie <= 10 kg, składające się co najmniej z jednostki centralnej, klawiatury i monitora (z wył. jednostek peryferyjnych);

8517 12 00 – Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych.

Odpowiedź na pytanie nr 3

Tak, zadając pytanie nr 3 we wniosku z dnia 16 grudnia 2020 r. spółka odnosiła się w pytaniu do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Odpowiedź na pytanie nr 4

Tak, Wnioskodawca realizuje sporadycznie sprzedaż towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, którzy nie są pracownikami Wnioskodawcy.

Wnioskodawca potwierdza, iż dokumentuje te czynności w całości fakturą.

Odpowiedź na pytanie nr 5

Sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych będących pracownikami występuje w każdym miesiącu. Comiesięcznie jak wskazał Wnioskodawca w przedstawieniu stanu faktycznego w punkcie nr 1 dokonuje odsprzedaży na rzecz pracowników spółki pakietów medycznych i usług transportu zbiorowego. Innego rodzaju sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będących pracownikami nie występuje comiesięcznie, ale w ramach sporadycznych akcji odsprzedaży dla pracowników np. sprzedaży materiałów i sprzętów biurowych takich jak: kalkulator, pudła archiwizacyjne, monitory, krzesła, koszulki sportowe, materiały elektryczne, a także środków trwałych takich jak np. notebook, laptopy, telefony komórkowe, szafa, złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę).

Spółka z takiej sprzedaży sporządza raporty fiskalne okresowe (miesięczne) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Odpowiedź na pytanie nr 6

Jak wyżej wskazano Spółka ewidencjonuje na kasie rejestrującej comiesięcznie odsprzedaż na rzecz pracowników pakietów medycznych dla swoich pracowników, odsprzedaż usług transportu zbiorowego (bilety miesięczne i kwartalne x, y autobusowe). W tym momencie spółka wystawia raport fiskalny miesięczny po zakończeniu każdego miesiąca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż na rzecz pracowników podlega zwolnieniu od obowiązku ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w powiązaniu z pozycją 34 załącznika do rozporządzenia?
2. Czy jeżeli spółka od 2014 roku ewidencjonowała nieprzerwanie taką sprzedaż na kasie fiskalnej, to czy może zaprzestać rejestrowania sprzedaży na rzecz pracowników na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?
3. Czy sprzedaż prowadzona przez spółkę, na rzecz innych osób fizycznych niż pracownicy, ale podlegająca pod zwolnienie przedmiotowe z pozycji 47 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących także jest zwolniona z ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej?
4. Czy spółka może w dowolnym momencie zaprzestać powyższej ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej i dokumentować wszystkie czynności sprzedaży korzystające ze zwolnień za pomocą faktur/dokumentów wewnętrznych? Jeśli tak, to czy spółka na wypadek wystąpienia sprzedaży podlegającej ewidencji, bądź zmiany treści rozporządzenia dotyczącego zwolnień może nie wyrejestrowywać kasy fiskalnej, zatrzymując kasę fiskalną w siedzibie spółki i dokonując jedynie obowiązkowych przeglądów technicznych?
5. Czy w przypadku, gdy comiesięczne obroty na kasie rejestrującej są zerowe, drukowanie raportów miesięcznych jest obowiązkowe?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Pytanie 1. Zasada dokumentowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych znajduje się w artykule 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który stanowi: „Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących”. Od tej zasady generalnej, na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej wprowadzono szereg zwolnień, zarówno podmiotowych jak i przedmiotowych. W § 2 ust. 1 powyższego rozporządzenia wskazuje się, że: „zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia”. Załącznik ten wymienia katalog czynności i usług zwolnionych, a co istotne, w przypadku spółki wymienia w poz. 34 jako zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej „dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników (…)”. Spółka comiesięcznie ewidencjonuje na kasie fiskalnej sprzedaż na rzecz pracowników pakietów medycznych. Na podstawie § 4 ust. 2 lit. f rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących „zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 nie stosuje się w przypadku (…) świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia”.

Wyłączenia powyższego jednak zgodnie z § 4 ust. 3 pkt 1 tego rozporządzenia nie stosuje się do świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy zgodnie z warunkami określonymi w poz. 34 załącznika. Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. „w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi”. W związku z tym, na mocy powyższego odstępstwa od wyłączenia, zastosowanie zwolnienia z ewidencji, w przypadku pakietów medycznych w spółce będzie miało zastosowanie. Jest to bowiem świadczenie na rzecz pracowników spółki, które podlega pod wyłączenie z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej. Kolejną stałą ewidencjonowaną przez spółkę usługą jest odsprzedaż dla pracowników usług związanych z nabyciem biletów miesięcznych, kwartalnych dotyczących transportu zbiorowego. Na podstawie § 4 ust. 2 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług w zakresie „przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia”. W tym przypadku jednak spółka także może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w poz. 34 załącznika do rozporządzenia w powiązaniu z § 4 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia. Spółka w większości przypadków dokonuje zakupu powyższych usług we własnym imieniu, następnie część kosztów pokrywa pracownik, a część spółka. Za pakiety medyczne oraz usługi związane z zakupem biletów związanych z dojazdem pracowników do pracy spółka comiesięcznie otrzymuje od pracownika zapłatę, poprzez potrącenie określonej kwoty pracownikowi spod listy płac. Zdarzają się też sytuacje, gdy to pracownik z własnych środków zapłaci za bilet okresowy, uprawniający do przejazdu transportem zbiorowym, następnie część kwoty biletu zwracana jest przez spółkę na rzecz pracownika.

Pozostała sprzedaż realizowana na rzecz pracowników wymieniona w przykładowym katalogu na wstępie w opisie stanu faktycznego, a więc odsprzedaż materiałów biurowych, innego rodzaju usług, czy środków trwałych także zdaniem spółki może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży dokonanej na rzecz pracowników za pośrednictwem kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 oraz § 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w powiązaniu z pozycją 34 załącznika tegoż rozporządzenia. Z zastrzeżeniem, że gdyby jednak w spółce wystąpiła sprzedaż towarów na rzecz pracowników, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a, m-o, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż taka powinna być zarejestrowana na kasie rejestrującej.

Pytanie 2.

Głównym przedmiotem działalności spółki jest świadczenie usług z zakresu wsparcia procesów biznesowych dla banków i instytucji finansowych. Spółka specjalizuje się w obsłudze procesów back-office. Prowadzona przez spółkę działalność usługowa dokumentowana jest fakturami sprzedaży. Jedynie niewielką część całej sprzedaży stanowi sprzedaż na rzecz osób fizycznych – w tym pracowników. Dużym ułatwieniem dla spółki byłaby dokumentacja wyżej wymienionej sprzedaży na rzecz pracowników za pomocą faktur/faktur wewnętrznych i możliwość rezygnacji z kasy fiskalnej. Na podstawie § 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących „W przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do niniejszego rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 nie stosuje się. Paragraf drugi wskazany powyżej stanowi o zwolnieniu z obowiązku ewidencji na kasie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. Natomiast wyłączone pozycje 39 oraz 40 zdaniem spółki stanowią katalog zamknięty i tylko dla tych czynności nie mają zastosowania wyłączenia przedmiotowe, o których mowa w paragrafie drugim. W związku z tym należy uznać, że spółka mimo, iż od 2014 roku ewidencjonuje sprzedaż na rzecz pracowników za pomocą kasy fiskalnej, może skorzystać z wprowadzonego na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. zwolnienia z ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży na rzecz swoich pracowników.

Pytanie 3

sp. sporadycznie dokonuje dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych są zaliczane do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, na rzecz osób fizycznych niebędących pracownikami spółki. Zgodnie z pozycją 47 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwolniona z ewidencji na kasie fiskalnej jest: „dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli czynności te udokumentowane zostały fakturą”. W tym przypadku spółka uznaje, że każdorazowa sprzedaż środków trwałych na podstawie powyższego punktu jest zwolniona z ewidencji i może być udokumentowana tylko fakturą wystawioną na tę osobę fizyczną. Dla sp., która jest firmą usługową i świadczenie tych usług dokumentuje fakturami, tego rodzaju rozwiązanie, pozwalające na dokumentowanie fakturą wystawioną w systemie księgowym, sporadycznej sprzedaży środków trwałych na rzecz osób fizycznych stanowi duże uproszczenie.

Pytanie 4

W związku z powyższym, na mocy przepisów obecnego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, jeżeli spółka będzie dokonywała sprzedaży towarów i usług jedynie na rzecz swoich pracowników (wyłączając dostawy z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a, m-o tego rozporządzenia) oraz sporadycznie środków trwałych na rzecz osób fizycznych niebędących pracownikami, może w tej sytuacji zrezygnować z ewidencji powyższych czynności na kasie fiskalnej i tego rodzaju sprzedaż dokumentować wyłącznie fakturami. Spółka będzie dokumentować fakturami wewnętrznymi zbiorczą odsprzedaż pakietów medycznych i usług transportowych. Natomiast sprzedaż towarów/usług dla pracowników, czy środków trwałych dla pozostałych osób fizycznych będzie dokumentować fakturami vat, zawierającymi dane osobowe danego pracownika/osoby fizycznej. Spółka może zrezygnować z ewidencji na kasie fiskalnej dla sprzedaży podlegającej zwolnieniom zawartym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w dowolnym momencie, mimo iż wcześniej ewidencjonowała tą sprzedaż na kasie fiskalnej. Uczynić to może na okres do 31.12.2021 roku do tej daty bowiem obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, które wprowadza taką ewentualność dla podatników, którzy przed 2019 już rejestrowali sprzedaż na rzecz pracowników na kasie rejestrującej.

Jeżeli obecne uregulowania w tym zakresie zostaną utrzymane w niezmienionej formie w kolejnym rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, spółka może kontynuować w następnym okresie brak konieczności ewidencji na kasie rejestrującej wskazanych czynności dla pracowników oraz sprzedaży środków trwałych dla osób fizycznych.

Spółka może zatrzymać kasę fiskalną, bez konieczności wyrejestrowania, na wypadek wystąpienia sprzedaży towarów i usług niepodlegających zwolnieniu na rzecz osób fizycznych. Spółka jest obowiązana dokonywać przeglądów technicznych kasy fiskalnej, zgodnie z § 54 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących.

Pytanie 5

W przypadku braku obrotu podlegającego ewidencji na kasie za dany miesiąc, spółka nie jest obowiązana do wystawiania zbiorczego raportu miesięcznego na kasie rejestrującej, gdy raport ten byłby zerowy. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących stanowi w § 6 ust. 1 pkt 4, że jedną z czynności podatnika prowadzącego ewidencję jest „wystawienie raportu fiskalnego okresowego (miesięcznego) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia następnego miesiąca”. Spółka stoi na stanowisku, że skoro brak obrotu na kasie rejestrującej, to mimo, iż przepis ten nie reguluje tego rodzaju sytuacji wprost, to nie ma on do spółki zastosowania i spółka nie musi wystawiać miesięcznych zerowych raportów fiskalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz pracowników Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe;

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe;

• sposobu dokumentowania sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy – jest prawidłowe;

• braku obowiązku wyrejestrowania kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe;
  

• obowiązku poddawania kasy rejestrującej przeglądowi technicznemu – jest prawidłowe;

• braku obowiązku sporządzania raportów fiskalnych okresowych (miesięcznych) – jest prawidłowe.
  
  

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy, w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U., poz. 2519, z pózn. zm.), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

Pod poz. 34 ww. załącznika została wymieniona dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Pod poz. 47 tego załącznika, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., została wymieniona dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą.

Pod poz. 47 tego załącznika, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., została wymieniona dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą.

Powyższe zwolnienia są zwolnieniami przedmiotowymi z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczą przedmiotu działalności.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 rozporządzenia.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

1. dostawy:
   1. gazu płynnego,
      
   2. części do silników (PKWiU 28.11.4),
      
   3. silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1),
      
   4. nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1),
      
   5. przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2),
      
   6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0),
      
   7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0),
      
   8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
      
   9. sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
      
   10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
       
   11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
       
   12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
       
   13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
       
   14. wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
       
   15. perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;
2. świadczenia usług:
   1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
      
   2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
      
   3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
      
   4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
      
   5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
      
   6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
      
   7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
      
   8. doradztwa podatkowego,
      
   9. związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:
      • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
        
      • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
   10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
       
   11. kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
       
   12. związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
   
   

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

1. dostawy:
   1. gazu płynnego,
      
   2. części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),
      
   3. silników do napędu pojazdów i motocykli (CN ex 8407, ex 8408 20),
      
   4. nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),
      
   5. przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),
      
   6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),
      
   7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych [(CN ex 8708 z wyłączeniem 8708 21, 8708 29, 8708 95), (CN ex 9401 90 80)] (z wyłączeniem motocykli), to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów (na przykład pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych),
      
   8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
      
   9. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU ex 26 i ex 27.11),
      
   10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
       
   11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
       
   12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
       
   13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
       
   14. wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na kod CN, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
       
   15. perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;
2. świadczenia usług:
   1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
      
   2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
      
   3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
      
   4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
      
   5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
      
   6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
      
   7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
      
   8. doradztwa podatkowego,
      
   9. związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 52.21, PKWiU 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:
      • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
        
      • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
   10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
       
   11. kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
       
   12. związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
   
   

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do dostawy towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b-l, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 34 załącznika do rozporządzenia.

Stosownie do treści § 4 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 34 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie wsparcia procesów biznesowych m.in. dla banków oraz instytucji finansowych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka w związku z przekroczeniem limitu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od rejestracji na kasie fiskalnej sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych, od czerwca 2014 rozpoczęła ewidencjonowanie tego rodzaju sprzedaży na kasie rejestrującej. Spółka co miesiąc dokumentuje za pomocą sprzedaży paragonowej takie czynności jak: odsprzedaż pakietów medycznych dla sowich pracowników, odsprzedaż usług transportu zbiorowego (bilety miesięczne i kwartalne x, y, autobusowe). Spółka odsprzedaje pracownikom powyższe usługi za częściową odpłatnością. Część kwoty biletu pasażerskiego/pakietu medycznego pokrywa spółka, a część pracownik. Poza wyżej wymienioną stałą grupą usług ewidencjonowaną na kasie fiskalnej, spółka dokonuje także sporadycznej sprzedaży materiałów i sprzętów biurowych np. kalkulator, pudła archiwizacyjne, monitory, krzesła, koszulki sportowe, materiały elektryczne, a także środków trwałych jak np. notebook, laptopy, telefony komórkowe, szafa, złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę). Ponadto spółka wystawia z niewielką częstotliwością paragony za usługę naprawy telefonu prywatnego pracowników spółki, na podstawie umowy z ubezpieczycielem, która poza sprzętem firmowym, obejmuje także częściowy zwrot kosztów za naprawę prywatnego mienia pracownika tj. telefonu komórkowego/smartfonu. Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży usług w zakresie: przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a Rozporządzenia, opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. f Rozporządzenia. Usługi będące przedmiotem sprzedaży na rzecz pracowników są pierwotnie nabywane od wyspecjalizowanych podmiotów. Spółka samodzielnie nie wykonuje świadczeń w zakresie opieki zdrowotnej albo usług transportowych. Nabywane usługi od wyspecjalizowanych podmiotów są następnie odsprzedawane na rzecz pracowników Spółki. Wnioskodawca dokonuje również sporadycznie dostawy towarów w postaci monitorów, notebooków, laptopów oraz telefonów komórkowych, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i) Rozporządzenia. Wnioskodawca dokonuje dostawy wskazanych we wniosku towarów lub świadczenia usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1-2 Rozporządzenia przede wszystkim na rzecz pracowników Wnioskodawcy. Wnioskodawca realizuje sporadycznie sprzedaż towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, którzy nie są pracownikami Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokumentuje te czynności w całości fakturą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz pracowników Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej;
  

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej;
  

• sposobu dokumentowania sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy;
  

• braku obowiązku wyrejestrowania kasy rejestrującej;
  

• obowiązku poddawania kasy rejestrującej przeglądowi technicznemu;
  

• braku obowiązku sporządzania raportów fiskalnych okresowych (miesięcznych).
  
  

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, należy w pierwszej kolejności rozpatrzyć przesłanki w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz pracowników Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W rozpatrywanej sprawie w związku z odpłatnym świadczeniem usług na rzecz pracowników należy odnieść się do treści art. 8 ust. 2a ustawy, który wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot „pośredniczy”, pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.

Wspomniana „fikcja prawna”, wynikająca z art. 8 ust. 2a, znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy dany podmiot pośredniczący w rzeczywistości nie jest konsumentem ostatecznym usługi, a jedynie przyjmuje się wtedy założenie, że taką usługę nabył od podmiotu świadczącego, a następnie sam ją wyświadczył na rzecz osoby trzeciej.

Zatem, z uwagi na okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników, tj. przewozy pasażerskie w samochodowej komunikacji, opieka medyczna świadczona przez lekarzy i lekarzy dentystów oraz naprawy telefonu prywatnego/smartfonu, należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy. Wynika to z faktu, że Spółka najpierw zapłaciła innym firmom za całość wykonanych świadczeń, a następnie odsprzedała te usługi swoim pracownikom, obciążając ich odpowiednio kosztami ww. usług. W myśl powołanego wyżej przepisu, Wnioskodawca działa w tej sprawie w imieniu własnym lecz na rachunek innego podmiotu, tj. pracowników, a zatem Spółka nabyła i wyświadczyła pracownikom wymienione we wniosku usługi. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc usługi takie, jak: przewozy pasażerskie w samochodowej komunikacji, opieka medyczna świadczona przez lekarzy i lekarzy dentystów oraz naprawa telefonu prywatnego/smartfonu jest podmiotem, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy. W konsekwencji, należy stwierdzić, że Wnioskodawca działa w tym przypadku w imieniu własnym, lecz na rachunek innego podmiotu, tj. pracowników, a zatem Spółka nabyła i wyświadczyła pracownikom wymienione we wniosku usługi.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa wskazać należy, że w niniejszej sytuacji zostaną spełnione warunki umożliwiające zwolnienie na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia, z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej opisanych przez Wnioskodawcę czynności, realizowanych na rzecz pracowników.

Jak wynika z wniosku, czynności opisane przez Wnioskodawcę dokonywane są na rzecz jego pracowników jako dostawa towarów i świadczenie usług przez podatników na rzecz jego pracowników i zostały wymienione w załączniku do rozporządzenia w poz. 34 jako czynności zwolnione z ewidencjonowania.

W rozpatrywanej sprawie należy także odnieść się do § 4 rozporządzenia, który ustanawia katalog czynności, które – co do zasady – muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wśród czynności, które – co do zasady – muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały wymienione:

• w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., dostawy sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
  

• w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., dostawy komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU ex 26 i ex 27.11),
  

• w przepisie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia świadczenie usług przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
  

• w przepisie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. f rozporządzenia, świadczenie usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia.
  
  

Zatem dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będących pracownikami dostawa monitorów, notebooków, laptopów oraz telefonów komórkowych oraz świadczenie usług przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji oraz opieki medycznej świadczonych przez lekarzy i lekarzy dentystów zostały wymienione w katalogu § 4 rozporządzenia, jednakże w odniesieniu do ww. dostaw towarów i świadczenia ww. usług należy mieć na względzie uregulowania zawarte w § 4 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 rozporządzenia, które wyłączają bezwzględny obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących dla dostaw określonych towarów i świadczenia określonych usług realizowanych przez podatnika na rzecz jego pracowników.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży materiałów i sprzętów biurowych np. kalkulator, pudła archiwizacyjne, monitory, krzesła, koszulki sportowe, materiały elektryczne, a także środków trwałych jak szafa, złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę).

Odnosząc się do powyższego stanu faktycznego należy zauważyć, że dostawa materiałów i sprzętów biurowych np. kalkulator, pudła archiwizacyjne, monitory, krzesła, koszulki sportowe, materiały elektryczne, a także środków trwałych jak szafa, złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę) na rzecz pracowników nie zostały wymienione w § 4 rozporządzenia. Również świadczenia usług takie jak naprawa telefonu prywatnego/smartfonu nie została wymieniona ww. przepisie rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą realizowaną na rzecz pracowników Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania wskazanych w opisie dostaw towarów i świadczonych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 w zw. z poz. 34 załącznika do rozporządzenia nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. Tym samym, korzystając ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji dla ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, Wnioskodawca może zaprzestać prowadzenia tej ewidencji, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej innych niż pracownicy Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, należy zauważyć, że jak wcześniej wskazano w pozycji poz. 47 załącznika do rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., została wymieniona dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą. Natomiast w pozycji 47 załącznika do rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., została wymieniona dostawa towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 47 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• dokonuje on dostawy towarów i świadczenia usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji;
  

• czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą oraz
  

• przedmiotem dostawy nie są towary wymienione w § 4 rozporządzenia.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wnioskodawca wskazał, że realizuje sprzedaż towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, którzy nie są pracownikami Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokumentuje te czynności w całości fakturą. Wnioskodawca wskazał m.in., że dokonuje sprzedaży środków trwałych jak np. notebook, laptopy, telefony komórkowe, szafa, złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 47 rozporządzenia wyłącznie do dostawy towarów realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Wnioskodawcy, gdy na podstawie przepisów o podatku dochodowym ww. towary są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, pod warunkiem że czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą. Warunkiem zastosowania powyższego zwolnienia jest również to, że towary te nie są wymienione w § 4 rozporządzenia.

Natomiast, do sprzedaży środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym zrealizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, którzy nie są pracownikami Wnioskodawcy, gdy ww. towary zostały wymienione w § 4 rozporządzenia Wnioskodawca nie może zastosować zwolnienia, o którym mowa w poz. 47 załącznika do rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 47 rozporządzenia dla dostaw towarów realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Wnioskodawcy tj. dostaw towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich, jak: szafa i złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę). Tym samym Wnioskodawca ma prawo zrezygnować z ewidencjonowania takiej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Natomiast dla dostaw towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich jak: notebook, laptopy, telefony komórkowe, realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Spółki, Wnioskodawca ma obowiązek zaewidencjonować tę sprzedaż na kasie rejestrującej. Tym samym w zakresie powyższej sprzedaży Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 47 rozporządzenia. W konsekwencji w związku z realizacją przez Wnioskodawcę ww. sprzedaży, Wnioskodawca nie ma prawa do rezygnacji z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do sposobu dokumentowania sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, innych niż pracownicy Wnioskodawcy, należy zauważyć, że jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

–jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Przez fakturę – stosownie do zapisu art. 2 pkt 31 ustawy – rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Z powołanych przepisów wynika, że co do zasady faktura dokumentuje czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast wszyscy podatnicy, w tym korzystający ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 albo ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, mają obowiązek wystawienia faktury, jeśli nabywca towaru, czy usługi zgłosi żądanie jej wystawienia w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zatem, co do zasady Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury nabywcy towarów, tylko wtedy gdy nabywca takiej faktury zażąda, w przeciwnym wypadku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT, bowiem sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ewidencjonowana jest za pomocą kasy fiskalnej.

Natomiast jak wcześniej wskazano obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca dokumentuje w całości fakturą sprzedaż towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, którzy nie są pracownikami Wnioskodawcy.

W rozpatrywanej sprawie Organ rozstrzygnął, że Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 47 rozporządzenia dla dostaw towarów realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, niebędących pracownikami Wnioskodawcy tj. dostaw towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich, jak: szafa i złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę).

Co do zasady Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury nabywcy towaru, tylko wtedy gdy nabywca takiej faktury zażąda, w przeciwnym wypadku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawiania faktury. Przy czym, ze względu na możliwość korzystania ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dla dostaw towarów realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Wnioskodawcy tj. dostaw towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich, jak: szafa i złom (elementy konstrukcyjne starych regałów używanych kiedyś przez spółkę), Wnioskodawca ma obowiązek ww. dostawy dokumentować fakturą.

Odnosząc się do sposobu dokumentowania dostaw towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich, jak: notebook, laptopy, telefony komórkowe, realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Spółki, należy wskazać, iż Organ rozstrzygnął, że w związku z realizacją przez Wnioskodawcę ww. sprzedaży, Wnioskodawca nie ma prawa do rezygnacji z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 111 ust. 7a ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym kas o zastosowaniu specjalnym dla danego rodzaju czynności, oraz warunki i sposób używania kas rejestrujących, w tym sposób zakończenia używania kas w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas, szczególne przypadki i sposób wystawiania dokumentów w postaci innej niż wydruk przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz rodzaje dokumentów składanych w związku z używaniem kas rejestrujących, sposób ich składania oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając potrzebę właściwego prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu sprzedaży przy zastosowaniu tych kas przez podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku i prawidłowości końcowego rozliczenia pracy kas rejestrujących;
2. (uchylony)
3. warunki zorganizowania i prowadzenia serwisu kas rejestrujących mające znaczenie dla ewidencjonowania, w tym warunki, które powinny spełniać podmioty prowadzące serwis kas rejestrujących, uwzględniając potrzebę prawidłowego ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu tych kas przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz dostępność serwisu kas;
4. terminy oraz zakres obowiązkowych przeglądów technicznych, o których mowa w ust. 3a pkt 4 i 11, uwzględniając potrzebę sprawdzenia poprawnego działania kasy rejestrującej w zakresie prawidłowego ewidencjonowania sprzedaży, przechowywania zarejestrowanych w niej danych, wydawania konsumentowi dowodów nabycia towarów i usług i wydawania innych dokumentów fiskalnych.
   
   

W myśl art. 145a ust. 15 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, w tym kas o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki i sposób używania przez podatników kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, w tym sposób zakończenia używania tych kas w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas, oraz szczególne przypadki i sposób wystawiania dokumentów w postaci innej niż wydruk przy zastosowaniu tych kas, uwzględniając potrzebę właściwego prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu tych kas przez podatników oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu sprzedaży przy ich zastosowaniu, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku i prawidłowości końcowego rozliczenia pracy tych kas;
2. termin zgłoszenia kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego, rodzaje dokumentów, które są składane w związku z używaniem takiej kasy, sposób ich składania oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając potrzebę zapewnienia prawidłowego prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu takich kas oraz zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
3. warunki zorganizowania i prowadzenia serwisu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii mające znaczenie dla prowadzenia ewidencji sprzedaży, w tym warunki, które powinny spełniać podmioty prowadzące serwis tych kas, uwzględniając potrzebę prawidłowego prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu tych kas oraz dostępność ich serwisu;
4. terminy oraz zakres obowiązkowych przeglądów technicznych, o których mowa w art. 111 ust. 3a pkt 4 i 11, uwzględniając potrzebę sprawdzenia poprawnego działania kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w zakresie prawidłowego prowadzenia ewidencji sprzedaży, przechowywania zarejestrowanych w niej danych, wydawania konsumentowi dowodów nabycia towarów i usług oraz wydawania innych dokumentów fiskalnych.
   
   

Na podstawie delegacji ustawowej, wynikającej z art. 111 ust. 7a i art. 145a ust. 15 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., poz. 816, z późn. zm.), zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących”.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Przepis § 25 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wymienia enumeratywnie katalog danych, które powinien zawierać paragon fiskalny w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii.

W tym miejscu należy wskazać, że z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast fakturą elektroniczną, w myśl art. 2 pkt 32 ustawy, jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b; (…).
   
   

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Przedstawione wyżej przepisy wskazują, że podatnik może dokumentować każdą sprzedaż fakturą. Należy jednak podkreślić, że w przypadku sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, sprzedaż ta powinna być dokumentowana również przy pomocy kasy fiskalnej, a paragon powinien być załączony do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika.

Jak wcześniej wskazano, obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy. Obowiązek ten ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów oraz nie została objęta zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania.

Zaznaczenia wymaga, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona za pomocą kasy rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami, czyli objęta wyjątkiem od zasady, że podatnik podatku VAT zobowiązany jest do wystawienia faktur wynikającym z art. 106b ust. 2 ustawy.

W sytuacji, kiedy dana sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), wówczas podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania jej w kasie rejestrującej niezależnie od faktu wystawienia faktury. Do kopii faktury należy „podpiąć” oryginał paragonu fiskalnego. Nabywca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) uzyskuje więc tylko fakturę, zaś paragon (fiskalny) pozostaje u sprzedawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa, należy wskazać, że w przypadku sprzedaży środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich jak: notebook, laptopy, telefony komórkowe, realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Spółki zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym. Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, Wnioskodawca ma prawo do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich jak: notebook, laptopy, telefony komórkowe, realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Spółki, przy czym wystawienia faktury dla takiej sprzedaży należy dokonać zgodnie z przepisem art. 106h ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do braku obowiązku wyrejestrowania kasy rejestrującej, zgodnie z § 34 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku zakończenia używania kasy z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii z powodu zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas w trybie fiskalnym, podatnik:

1. wystawia raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);
2. niezwłocznie, przy pomocy serwisanta, dokonuje odczytu zawartości pamięci fiskalnej poprzez wystawienie raportu fiskalnego rozliczeniowego i sporządza z tej czynności protokół, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia;
3. składa protokół z odczytu zawartości pamięci fiskalnej wraz z załączonym raportem fiskalnym rozliczeniowym, w terminie 5 dni od dnia ich sporządzenia, do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego;
4. sporządza i składa, wraz z dokumentami, o których mowa w pkt 3, do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji kas, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia.
   
   

Natomiast w myśl § 35 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku zakończenia używania kasy z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, gdy wystąpiły okoliczności określone w § 46, podatnik sporządza i składa do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji kas, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia, w terminie 5 dni od dnia otrzymania kopii protokołu, o którym mowa w § 46 ust. 4.

W przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik nie może prowadzić ewidencji przy użyciu tej kasy (§ 36 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

W rozpatrywanej sprawie Organ rozstrzygnął, że dla dostaw towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich jak: notebook, laptopy, telefony komórkowe, realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami Wnioskodawca ma obowiązek zaewidencjonować tę sprzedaż na kasie rejestrującej. Tym samym w zakresie powyższej sprzedaży Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 47 rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w związku z okolicznością, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dla dostaw towarów zaliczonych przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym takich jak: notebook, laptopy, telefony komórkowe, realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących pracownikami, to Wnioskodawca nie może zaprzestać prowadzenia ewidencji na tej kasie oraz nie może wyrejestrować kasy z ewidencji kas.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, to z uwagi na odmienną argumentację należało uznać je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do obowiązku poddawania kasy rejestrującej przeglądowi technicznemu wskazać należy, że zgodnie z art. 111 ust. 3a ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• poddawać kasy rejestrujące w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 4 obowiązkowemu przeglądowi technicznemu przez właściwy podmiot prowadzący serwis kas rejestrujących (pkt 4 ww. przepisu);
  

• prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1 (pkt 9 ww. przepisu).
  
  

Jak stanowi art. 111 ust. 3aa ustawy, wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 3a pkt 4, stwierdza się na podstawie wpisu wyniku przeglądu technicznego w książce kasy rejestrującej i zapisu daty dokonania tego przeglądu w Centralnym Repozytorium Kas.

Stosownie do art. 111 ust. 3c ustawy, do prowadzenia ewidencji sprzedaży mogą być stosowane wyłącznie kasy rejestrujące, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

W myśl przepisu art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a i wymagania techniczne dla kas rejestrujących – art. 111 ust. 6b ustawy.

Stosownie do art. 111 ust. 6c ustawy, potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b, wydaje się na czas określony. Potwierdzenie to może być cofnięte w przypadku wprowadzenia do obrotu kas rejestrujących:

1. niespełniających funkcji wymienionych w ust. 6a lub wymagań technicznych dla kas rejestrujących, lub
2. niezgodnych z egzemplarzem wzorcowym kasy rejestrującej lub dokumentami dołączanymi do wniosku o wydanie tego potwierdzenia.
   
   

Jak wynika z powyższych przepisów, producenci krajowi i importerzy kas rejestrujących, którzy uzyskali potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b, są obowiązani do zorganizowania serwisu kas dokonującego między innymi przeglądów technicznych kas.

Należy wskazać, że wymogi m.in. co do sposobu prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunków używania kas rejestrujących, regulują przepisy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

W myśl przepisu § 2 pkt 31 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez serwis rozumie się czynności obejmujące fiskalizację, naprawy, konserwację i przeglądy techniczne kas.

Stosownie do przepisu § 9 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy używający kas poddają kasy obowiązkowemu przeglądowi technicznemu wykonywanemu przez podmiot prowadzący serwis główny lub podmiot prowadzący serwis, w terminach określonych w § 54.

Zgodnie natomiast z § 54 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, obowiązkowego przeglądu technicznego kasy dokonuje się nie rzadziej niż co 2 lata.

Termin określony w ust. 1 i 2 jest liczony zgodnie z przepisami art. 12 § 3-5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (§ 54 ust. 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonować sprzedaż przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązkowy przegląd techniczny kasy według cytowanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, powinien być wykonany nie rzadziej niż co 2 lata, zgodnie z przepisem § 54 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca ma obowiązek wykonać obowiązkowy przegląd techniczny kasy rejestrującej nie rzadziej niż co 2 lata, co oznacza, że może on dokonywać go częściej, a termin kolejnego przeglądu upłynie po 2 latach od ostatniego przeglądu.

Wcześniejsze – niż po upływie dwuletniego terminu – dokonanie przeglądu przerywa bieg dwuletniego terminu na dokonanie przeglądu technicznego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca ma obowiązek wykonać przegląd techniczny kasy rejestrującej nie rzadziej niż co 2 lata, zgodnie z przepisem § 54 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do braku obowiązku sporządzania raportów fiskalnych okresowych (miesięcznych), należy zauważyć, że obowiązek sporządzania ww. raportów fiskalnych uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W myśl § 6 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję:

• wystawiają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym;
  

• wystawiają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu; w przypadku kas on-line zamiast raportu fiskalnego okresowego (miesięcznego) podatnicy mogą wystawić łączny raport fiskalny okresowy (miesięczny).
  
  

Raporty fiskalne dobowe są sporządzane po zakończeniu sprzedaży w danym dniu i ewidencjonują obrót z tego tytułu oraz wskazują kwoty podatku należnego za daną dobę. Brak sprzedaży oznacza, że obrót i kwota podatku mają wartość zerową. Dane o sumarycznym obrocie zostaną wykazane w raporcie fiskalnym miesięcznym. Wobec tego, nie ma potrzeby ani prawnego obowiązku sporządzania raportów dobowych w dniach, w których nie zaewidencjonowano żadnej sprzedaży na kasie rejestrującej.

Natomiast obowiązek sporządzenia raportów fiskalnych za okres miesięczny powstaje po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu. Zatem, jeżeli w okresie miesięcznym nie wystąpi sprzedaż podlegająca obowiązkowi ewidencjonowania to nie wystąpi obowiązek sporządzenia raportu fiskalnego miesięcznego za ten miesiąc, w którym nie było dokonanej sprzedaży.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania raportów fiskalnych okresowych (miesięcznych) za okresy w których nie wystąpiła sprzedaż podlegająca obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.