Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.988.2020.1.ASY
z 19 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 21 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia 100% kwot podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, którego dopuszczalna masa całkowita wynosi powyżej 3,5 tony – bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez obowiązku zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26 (pkt a) - jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, którego dopuszczalna masa całkowita wynosi powyżej 3,5 tony, gdy pojazd będzie wykorzystywany częściowo na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT a częściowo na potrzeby prywatne (pkt b) - jest nieprawidłowe,
• opodatkowania podatkiem VAT przekazania pojazdu na cele prywatne Wnioskodawcy – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdu oraz opodatkowania podatkiem VAT przekazania pojazdu na cele prywatne Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan … jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą ….. Wnioskodawca jest opodatkowany od całości swoich dochodów na terytorium RP (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Główną działalnością gospodarczą jaką prowadzi Strona jest produkcja wyrobów budowlanych z betonu (PKD 23.61.Z). Wnioskodawca prowadzi także działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy pozostałych pojazdów samochodowych (ciężarowych, osobowych, pojazdów specjalnych), z wyłączeniem motocykli (PKD 77.12.Z). Pozostała działalność Wnioskodawcy to m.in. wynajem nieruchomości, środków trwałych (głównie maszyn budowlanych takich jak koparki, ładowarki). Wynajem prowadzony przez Wnioskodawcę jest świadczony zarówno do podmiotów powiązanych, jak i podmiotów niepowiązanych.

Wnioskodawca stanie się właścicielem pojazdu (kamper) o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) powyżej 3,5 tony (kamper będzie zarejestrowany jako samochód specjalny M1). Będzie ponosił on na ww. pojazd szereg wydatków, które będą wyszczególnione w posiadanych przez Stronę fakturach zakupowych (m.in. wydatki na nabycie pojazdu, koszty eksploatacyjne związane z pojazdem np. paliwo). Stronie przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia kampera.

Wnioskodawca zaznacza, że w związku z ograniczeniami spowodowanymi przez epidemię COVID-19, utrudnione stały się spotkania wyjazdowe na realizowalne budowy (ograniczenia hotelowe, ograniczenia ilości spotkań, brak spotkań w budynkach barakowych czy kontenerach ze względu na ograniczenia ustawowe). Z tego powodu zgłaszane jest ze strony spółek prowadzących takie projekty budowalne zwiększone zapotrzebowanie na mobilne biura - głównie kampery.

Wnioskodawca pragnie wyszczególnić dwa zdarzenia przyszłe, które mogą wystąpić w niniejszej sprawie:

1. Kamper będzie wykorzystywany wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT (m.in. będzie on wynajmowany innym podmiotom gospodarczym). Wydatki związane z pojazdem będą w tym przypadku ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
2. Kamper będzie wykorzystywany częściowo na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT (m.in. będzie on wynajmowany innym podmiotom gospodarczym), a częściowo na potrzeby prywatne pana Macieja. W związku z tym wydatki związane z pojazdem będą w tym przypadku ponoszone częściowo w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a częściowo w innych celach (prywatnych).
   
   

W związku z powyższym, Wnioskodawca chce uzyskać odpowiedź na pytania wymienione poniżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie jak we wniosku):

1. Czy w przypadku określonym w pkt a), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd – bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez obowiązku zgłoszenia pojazdu do urzędu skarbowego na druku VAT-26?
2. Czy w przypadku określonym w pkt b), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, jednakże będzie obowiązany opodatkować podatkiem VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczenie jak we wniosku):

Ad. 1.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku określonym w pkt a), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd – bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez obowiązku zgłoszenia pojazdu do urzędu skarbowego na druku VAT-26.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 34 VAT, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca będzie właścicielem pojazdu (kampera) o DMC powyżej 3,5 tony. Jest to pojazd w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, lecz jego DMC przekracza 3,5 tony. Fakt ten oznacza, że kamper nie jest pojazdem samochodowym w rozumieniu ustawy o VAT, a co za tym idzie nie stosuje się do niego ograniczeń i wymogów wspomnianych przez art. 86a ust. 1 i nast. VAT.

Skoro więc kamper będzie w całości wykorzystywany do działalności opodatkowanej VAT, a nie mają zastosowania przepisy art. 86a ust. 1 i nast. VAT (tj. nie ma zastosowania ograniczenie w postaci odliczenia 50% VAT, a także obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu z art. 86a ust. 4 pkt 1 VAT oraz obowiązek zgłoszenia pojazdu do US z art. 86a ust. 12 VAT) – to Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd - bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez obowiązku zgłoszenia pojazdu do urzędu skarbowego na druku VAT-26.

Ad.3.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku określonym w pkt b), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, jednakże będzie obowiązany opodatkować podatkiem VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne.

Uzasadnienie:

Na wstępie należy powtórzyć wnioski zawarte w odpowiedzi na pytanie nr 1 powyżej, tj. niniejszy kamper nie jest pojazdem samochodowym w rozumieniu ustawy o VAT, a więc nie ma w jego przypadku zastosowania ograniczenie odliczania VAT w wysokości 50%, przewidziane w art. 86a ust. 1 VAT.

Co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 1 VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 2a VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej ,,sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika (...) jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów lub ich części składowych.

W niniejszej sprawie Wnioskodawcy przysługiwało (w całości lub w części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia kampera. Skoro tak, to użycie kampera do celów osobistych Wnioskodawcy będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT.

Wobec powyższego w niniejszej sprawie Wnioskodawca nie jest uprawniony do stosowania przepisu art. 86 ust. 2a VAT (tzw. prewspółczynnik), gdyż wykorzystanie kampera do celów osobistych z art. 8 ust. 2 VAT wyklucza ustalanie prewspółczynnika.

Konkludując, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, jednakże będzie obowiązany opodatkować podatkiem VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne (osobiste).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest:

• prawa do odliczenia 100% kwot podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, którego dopuszczalna masa całkowita wynosi powyżej 3,5 tony – bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez obowiązku zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26 (pkt a) – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, którego dopuszczalna masa całkowita wynosi powyżej 3,5 tony, gdy pojazd będzie wykorzystywany częściowo na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT a częściowo na potrzeby prywatne (pkt b) – jest nieprawidłowe,
• opodatkowania podatkiem VAT przekazania pojazdu na cele prywatne Wnioskodawcy – jest prawidłowe.
  
  

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
   
   

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 86a ust. 1 ww. ustawy – w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
   
2. należnego z tytułu:
   
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
      
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
      
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
   
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy – do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 12, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W powołanych przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Przepis ust. 1 tego artykułu wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczania podatku, zawarte w art. 86 ustawy.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Główną działalnością gospodarczą jaką prowadzi Strona jest produkcja wyrobów budowlanych z betonu (PKD 23.61.Z). Wnioskodawca prowadzi także działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy pozostałych pojazdów samochodowych (ciężarowych, osobowych, pojazdów specjalnych), z wyłączeniem motocykli (PKD 77.12.Z). Pozostała działalność Wnioskodawcy to m.in. wynajem nieruchomości, środków trwałych (głównie maszyn budowlanych takich jak koparki, ładowarki). Wynajem prowadzony przez Wnioskodawcę jest świadczony zarówno do podmiotów powiązanych, jak i podmiotów niepowiązanych. Wnioskodawca stanie się właścicielem pojazdu (kamper) o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) powyżej 3,5 tony. Będzie ponosił on na ww. pojazd szereg wydatków, które będą wyszczególnione w posiadanych przez Stronę fakturach zakupowych (m.in. wydatki na nabycie pojazdu, koszty eksploatacyjne związane z pojazdem np. paliwo). Stronie przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia kampera. Wnioskodawca zaznacza, że w związku z ograniczeniami spowodowanymi przez epidemię COVID-19, utrudnione stały się spotkania wyjazdowe na realizowalne budowy (ograniczenia hotelowe, ograniczenia ilości spotkań, brak spotkań w budynkach barakowych czy kontenerach ze względu na ograniczenia ustawowe). Z tego powodu zgłaszane jest ze strony spółek prowadzących takie projekty budowalne zwiększone zapotrzebowanie na mobilne biura - głównie kampery. Wnioskodawca pragnie wyszczególnić dwa zdarzenia przyszłe, które mogą wystąpić w niniejszej sprawie:

1. Kamper będzie wykorzystywany wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT (m.in. będzie on wynajmowany innym podmiotom gospodarczym). Wydatki związane z pojazdem będą w tym przypadku ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
2. Kamper będzie wykorzystywany częściowo na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT (m.in. będzie on wynajmowany innym podmiotom gospodarczym), a częściowo na potrzeby prywatne pana Macieja. W związku z tym wydatki związane z pojazdem będą w tym przypadku ponoszone częściowo w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a częściowo w innych celach (prywatnych).
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy w pytaniu oznaczonym nr 1 dotyczą ustalenia, czy w przypadku określonym w pkt a), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia w 100% kwot podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd – bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez obowiązku zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Powołane wyżej przepisy art. 86a ustawy, ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w odniesieniu do opisanego we wniosku kampera nie będą miały zastosowania, bowiem nabyty pojazd posiada dopuszczalną masę całkowitą powyżej 3,5 tony. W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących poniesionych wydatków na pojazd na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 ust. 1 ustawy. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w tej regulacji uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy przedmiotowy samochód (kamper), w przypadku określonym w pkt a) będzie wykorzystywany wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT (m.in. wynajem innym podmiotom gospodarczym).

Zatem, skoro kamper będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i bez obowiązku zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy w pytaniu oznaczonym nr 3 dotyczą ustalenia, czy w przypadku określonym w pkt b), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, jednakże będzie obowiązany opodatkować podatkiem VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne.

Aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę do jakich celów pojazd będzie wykorzystywany.

Z wniosku wynika, że kamper będzie wykorzystywany częściowo na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT (m.in. będzie on wynajmowany innym podmiotom gospodarczym), a częściowo na potrzeby prywatne pana Macieja. W związku z tym wydatki związane z pojazdem będą w tym przypadku ponoszone częściowo w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a częściowo w innych celach (prywatnych).

Z powołanego na wstępie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając zatem na uwadze powyższe uregulowanie oraz przedstawione okoliczności opisane w pkt b wniosku, należy stwierdzić, że skoro kamper będzie wykorzystywany częściowo na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy opodatkowanej podatkiem VAT (m.in. będzie on wynajmowany innym podmiotom gospodarczym), a częściowo na potrzeby prywatne Wnioskodawcy, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją tego pojazdu, z uwagi na zamiar wykorzystywania pojazdu do celów prywatnych Wnioskodawcy. W tych okolicznościach Wnioskodawcy będzie więc przysługiwało prawo do odliczenia w zakresie, w jakim pojazd będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku określonym w pkt b), Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na pojazd, jest nieprawidłowe.

Przechodząc z kolei do kwestii opodatkowania użycia pojazdu do celów prywatnych należy zwrócić uwagę na poniżej wskazane przepisy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy – należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników – do ich celów bezpośrednio konsumpcyjnych, które nie mają żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, wytworzeniu lub imporcie tych towarów lub ich części składowych.

Z kolei, analizując treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy – należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Podkreślić należy przy tym, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to, czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jak wynika z opisu sprawy, kamper zakupiony na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykorzystywał, zgodnie z opisem przypadku w pkt b), częściowo na potrzeby działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo na potrzeby prywatne Wnioskodawcy. Z przywołanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że użycie towaru (w tym przypadku kampera) stanowiącego część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym do celów osobistych podatnika, w przypadku gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabycia tego towaru należy uznać za odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy będzie przysługiwać częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia kampera, a zatem użycie pojazdu na cele osobiste winien on opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Wnioskodawca w przypadku określonym w pkt b), Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować podatkiem VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawo o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że będzie obowiązany opodatkować podatkiem VAT każdorazowe przekazanie pojazdu na własne cele prywatne (osobiste), jest prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.