Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.742.2020.4.RR
z 26 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 listopada 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 8 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.) oraz pismem z 10 marca 2021 r. (data wpływu 10 marca 2021) będącymi odpowiedzią na wezwanie Organu z 22 lutego 2021 r.) i pismem z 23 marca 2021 r. (data wpływu 24 marca 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 17 marca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku umieszczania na fakturach dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” oraz stosowania w odniesieniu do faktur dokumentujących sprzedaż tych towarów oznaczenia „MPP” w ewidencji podatkowej JPK_V7M – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku umieszczania na fakturach dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” oraz stosowania w odniesieniu do faktur dokumentujących sprzedaż tych towarów oznaczenia „MPP” w ewidencji podatkowej JPK_V7M.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 8 marca 2021 r., 10 marca 2021 r. oraz 23 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: „Spółka”) jest polską spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie m.in. wytwarzania i przetwarzania produktów rafinacji ropy naftowej oraz sprzedaży hurtowej paliw i produktów pochodnych. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka m.in. produkuje i sprzedaje benzyny alkilatowe, benzyny lotnicze i benzyny rajdowe. Spółka zaznacza, że ilekroć w niniejszym wniosku mowa jest o:

1. „benzynie alkilatowej” - rozumie się przez to benzynę klasyfikowaną do kodu CN 2710 1241;
2. „benzynie lotniczej” - rozumie się przez to benzynę klasyfikowaną do kodu CN 2710 12 31;
3. „benzynie rajdowej” - rozumie się przez to benzynę klasyfikowaną do kodu CN 2710 12 90.
   
   

Sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej przez Spółkę jest każdorazowo:

1. dokumentowana fakturą VAT opiewającą na kwotę przekraczającą 15.000 zł brutto lub jej równowartość;
2. dokonywana na rzecz podatnika VAT.
   
   

Ponadto, sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej przez Spółkę nie jest nigdy dokumentowana fakturami VAT, które jednocześnie dokumentowałyby dokonanie przez Spółkę sprzedaży któregokolwiek z innych towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

W związku z obowiązującymi od 1 listopada 2019 r. przepisami ustawy o VAT wprowadzającymi obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności w VAT w odniesieniu do płatności realizowanych na zasadach opisanych w art. 108a ust. la ustawy o VAT, Spółka powzięła wątpliwość czy sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej podlega pod obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności w VAT.

W nadesłanych uzupełnieniach do wniosku Zainteresowany wskazał, że Jego zdaniem benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza oraz benzyna rajdowa nie stanowią benzyny silnikowej, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 , dalej „Ustawa o podatku akcyzowym”), to wyrób o kodach CN 2710 12 45 lub 2710 12 49, a także wyroby powstałe ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach.

Natomiast benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza oraz benzyna rajdowa nie posiadają kodów CN 2710 12 45 lub 2710 12 49. Nie powstają ze zmieszania benzyn silnikowych wymienionych w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z biokomponentami oraz nie spełniają wymogów jakościowych określonych w tym przepisie.

Stanowisko Spółki potwierdza również wykładnia systemowa art. 89 ust. 1 ustawy o akcyzie. Benzyny lotnicze zostały umieszczone w art. 89 ust. 1 pkt 4 a nie w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o akcyzie, więc są traktowane przez ustawodawcę jako odrębna od benzyn silnikowych kategoria. Również benzyny alkilatowe i benzyny rajdowe nie mogą zostać uznane za benzyny silnikowe, gdyż nie podlegają takim samym zasadom opodatkowania jak benzyny silnikowe. Zostały one umieszczone w art. 89 ust.1 pkt 14 ustawy o akcyzie w kategorii „pozostałe paliwa silnikowe” więc, tym samym nie mogą być uznane za benzyny silnikowe.

Benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza oraz benzyna rajdowa nie stanowią oleju napędowego.

Ponadto Spółka wskazała, że:

• benzyna alkilatowa jest przeznaczona do napędu takich urządzeń jak kosiarki, piły łańcuchowe i pozostałe mechaniczne narzędzia ogrodnicze itp.;
  

• benzyna lotnicza jest przeznaczona do napędu samolotów;
  

• benzyna rajdowa jest przeznaczona do napędu samochodów rajdowych.
  
  
  

W uzupełnieniu z 23 marca 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował, że zarówno benzyna alkilatowa wykorzystywana do napędu takich urządzeń jak kosiarki i piły i inne podobne urządzenia, benzyna lotnicza wykorzystywana do napędu samolotów, jak i benzyna rajdowa wykorzystywana do napędu samochodów rajdowych - są benzynami przeznaczonymi do napędu spalinowych silników tłokowych z zapłonem iskrowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka jest zobowiązana umieszczać na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej adnotację „mechanizm podzielonej płatności”?
   
2. Czy Spółka jest zobowiązana w odniesieniu do faktur VAT dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej stosować oznaczenia (kod procedury) „MPP” w ewidencji podatkowej, składanej comiesięcznie do urzędu skarbowego w formie pliku elektronicznego JPK_V7M?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1

Spółka nie jest zobowiązana do umieszczania na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”.

Ad 2

Spółka nie jest zobowiązana w odniesieniu do faktur VAT dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej do stosowania oznaczenia (kodu procedury) „MPP” w ewidencji podatkowej, składanej comiesięcznie do urzędu skarbowego w formie pliku elektronicznego JPK_V7M.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 1

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Zatem, aby podatnik był zobowiązany do zamieszczenia na fakturze VAT adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” muszą zostać łącznie spełnione następujące trzy warunki, tj.:

1. faktura musi opiewać na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15.000 zł lub jej równowartość;
2. faktura musi zostać wystawiona na rzecz podatnika VAT;
3. faktura musi dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę, opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku Spółki, warunki wskazane w pkt 1) i 2) powyżej zostaną spełnione, bowiem sprzedaż przez Spółkę benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej jest i będzie każdorazowo:

1. dokumentowana fakturą VAT opiewającą na kwotę przekraczającą 15.000 zł brutto lub jej równowartość;
   
2. dokonywana na rzecz podatnika VAT.
   
   

Zdaniem Spółki w przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie jest jednak spełniony trzeci z warunków koniecznych dla zawarcia na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż przez Spółkę benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”, tj. faktury te nie dokumentują dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

W szczególności zdaniem Spółki benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza oraz benzyna rajdowa nie mieszczą się w poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy o VAT obejmującego swoim zakresem „Benzyny silnikowe, oleje napędowe, gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych - w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym”.

Zdaniem Spółki sposób sformułowania opisu poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy o VAT wskazuje, że pojęcia „benzyny silnikowe”, „oleje napędowe”, jak również „gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych” należy odczytywać zgodnie ze znaczeniem nadanym im w przepisach o podatku akcyzowym.

Stąd, aby ustalić czy benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza oraz benzyna rajdowa stanowią benzyny silnikowe, o których mowa w poz. 92 załącznika nr 15 do ustawy o VAT należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, benzyna silnikowa to wyrób o kodzie CN 2710 12 45 lub 2710 12 49, jak również wyroby powstałe ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniające wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach.

Natomiast benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza i benzyna rajdowa sprzedawane przez Spółkę:

1. nie posiadają kodów CN wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, właściwych dla benzyn silnikowych; ani
2. nie powstają w procesach zmieszania benzyn silnikowych o kodach CN 2710 12 45 lub CN 2710 12 49 z biokomponentami oraz nie spełniają wymagań jakościowych, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza i benzyna rajdowa sprzedawane przez Spółkę mają zupełnie inną charakterystykę i przeznaczenie niż benzyny silnikowe, o których mowa w przepisach ustawy o podatku akcyzowym, mianowicie:

1. benzyna alkilatowa jest przeznaczona do zasilania 4-suwowych silników kosiarek do trawy, odśnieżarek, pił spalinowych oraz innych urządzeń z tego typu silnikami;
2. benzyna lotnicza jest przeznaczona do stosowania do napędu statków powietrznych, w tym zwłaszcza niewielkich samolotów wykorzystywanych w celach biznesowych lub rekreacyjnych;
3. benzyna rajdowa jest przeznaczona do wykorzystania w specjalnie przystosowanych silnikach samochodów rajdowych, które - kosztem własnej żywotności - zdolne są osiągać ponadprzeciętne osiągi.

Oprócz ww. różnic w praktycznym zastosowaniu benzyn silnikowych i benzyn sprzedawanych przez Spółkę, stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w systemowej wykładni art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Mianowicie, benzyny lotnicze nie mogą zostać uznane za benzyny silnikowe, gdyż na gruncie ustawy o podatku akcyzowym zostały umieszczone w art. 89 ust. 1 pkt 4, a nie w art. 89 ust. 1 pkt 2. Wyroby te są więc przez ustawodawcę wprost traktowane jako osobna kategoria wyrobów akcyzowych, odrębna od benzyn silnikowych i mająca swoją własną stawkę podatkową.

Podobna konkluzja dotyczy także benzyny alkilatowej i benzyny rajdowej, bowiem choć nie zostały one wprost wymienione w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, to jednak produkty te również nie podlegają zasadom opodatkowania, w tym zwłaszcza stawce podatkowej akcyzy właściwej dla benzyn silnikowych. Wyroby te ze względu na swoje przeznaczenie napędowe należą bowiem do kategorii „pozostałe paliwa silnikowe” wskazanej z art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku akcyzowym, stąd nie są więc one benzynami silnikowymi, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Załącznik nr 15 do ustawy o VAT wymienia enumeratywnie towary i usługi, których sprzedaż musi zostać udokumentowana fakturą z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” i nie można kategorii tych towarów i usług interpretować rozszerzające. Stąd, skoro sprzedawane przez Spółkę benzyna alkilatowa, benzyna lotnicza i benzyna rajdowa nie zostały wymienione w załączniku nr 15 od ustawy o VAT, w szczególności nie stanowią one benzyn silnikowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, to benzyny te nie podlegają pod obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności w VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka nie jest zobowiązana do umieszczania na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 2

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, deklaracje podatkowe, do składania których zobowiązani są podatnicy VAT czynni, są sporządzane i przesyłane zgodnie ze wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT.

Począwszy od października 2020 r. podatnicy VAT są zobowiązani składać jeden dokument elektroniczny zawierający w sobie zarówno deklarację jak również ewidencję, o których mowa w powyższym przepisie. W związku z faktem, że Spółka rozlicza się z podatku VAT miesięcznie począwszy od rozliczenia VAT za październik 2020 r. będzie składała do właściwego urzędu skarbowego wspomniany plik elektroniczny w wariancie JPK_V7M. Szczegółowy zakres danych, który ma zawierać plik elektroniczny w wariancie JPK_V7M w części deklaracyjnej i ewidencyjnej określa Rozporządzenie.

Zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 13 Rozporządzenia, w zakresie danych pozwalających na prawidłowe rozliczenie podatku należnego, ewidencja prowadzona przez podatnika i wysyłana comiesięcznie do urzędu skarbowego musi zawierać w odniesieniu do transakcji objętych obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności oznaczenie (kod procedury) „MPP”.

Zdaniem Spółki oznaczenie (kod procedury) „MPP” w ewidencji sporządzanej w pliku elektronicznym w wariancie JPK_V7M powinno być stosowane wyłącznie w sytuacji, gdy dana faktura dokumentuje transakcję podlegającą pod obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności.

Powyższe stanowisko Spółki potwierdza również treść wydanego w czerwcu 2020 r. przez Ministerstwo Finansów dokumentu pn. „Broszura informacyjnej dot. struktury JPK_VAT z deklaracją”. Na s. 20 tego dokumentu w tabeli zatytułowanej „Opis struktury ewidencji w zakresie podatku należnego dla JPK_V7M i JPK_V7K” w odniesieniu do oznaczenia „MPP” wskazano: „Transakcja objęta obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Oznaczenie MPP należy stosować do faktur o kwocie brutto wyższej niż 15 000,00 zł, które dokumentują dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy”.

Natomiast jak zostało to przedstawione w uzasadnieniu stanowiska Spółki na pytanie nr 1) niniejszego wniosku, sprzedaż przez Spółkę benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej i benzyny rajdowej nie jest objęta obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności w rozumieniu art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, bowiem wyroby te nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że nie jest zobowiązana w odniesieniu do faktur VAT dokumentujących sprzedaż benzyny alkilatowej, benzyny lotniczej oraz benzyny rajdowej do stosowania oznaczenia (kodu procedury) „MPP” w ewidencji podatkowej, składanej comiesięcznie do urzędu skarbowego w formie pliku elektronicznego JPK_V7M.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) z dniem 1 listopada 2019 r. wprowadzono m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Natomiast w myśl z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r., poz. 162), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

• będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
• będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
• czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Jednocześnie w myśl art. 106e ust. 12 i 13 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 1 pkt 18a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na fakturze, została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 109 ust. 3 ustawy – podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Według art. 109 ust. 14 ustawy - minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Z treści cytowanego art. 109 ust. 14 wynika, że rozporządzenie uwzględni konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku od towarów i usług lub narażonych na te nadużycia oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Szczegółowy zakres danych, jakie ma zawierać ewidencja VAT oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej w formie JPK_VAT został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988, z późn. zm.) dalej: rozporządzenie.

Jak wynika z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, rozporządzenie określa szczegółowy zakres danych zawartych w:

1. deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
2. ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;

Na mocy ww. rozporządzenia został wprowadzony od dnia 1 października 2020 r. obowiązek wykazywania w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług danych pozwalających na prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego.

Obligatoryjną delegację dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowego zakresu danych, jakie powinna zawierać prowadzona przez podatnika ewidencja VAT oraz sposób wykazywania tych danych wskazuje art. 109 ust. 14 ustawy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia dla zrealizowania celu identyfikacji obszarów, w których występują nadużycia, rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania danych pozwalających na prawidłowe rozliczenie podatku należnego, natomiast w § 11 zobowiązuje podmioty do wskazywania dodatkowych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku naliczonego.

I tak zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 13 rozporządzenia dodatkowo ewidencja zawiera oznaczenia pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego dotyczące transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności - oznaczenie „MPP”. Natomiast zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia dodatkowo ewidencja zawiera oznaczenia pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego dotyczące transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności - oznaczenie „MPP”.

Z powyższego wynika, że w ewidencji oznaczeniem „MPP” oznaczane są wyłącznie te wpisy, które są dokonywane na podstawie faktur dotyczących transakcji objętych obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje i sprzedaje benzyny alkilatowe sklasyfikowane do kodu CN 2710 12 41, benzyny lotnicze sklasyfikowane do kodu CN 2710 12 31 i benzyny rajdowe sklasyfikowane do kodu CN 2710 12 90. Sprzedaż ww. produktów jest każdorazowo dokumentowana fakturą opiewającą na kwotę przekraczającą wartość 15.000 zł brutto lub jej równowartość i jest dokonywana na rzecz podatników VAT.

Wnioskodawca wskazał, że: