Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.880.2020.2.AA
z 18 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2020 r. (data wpływu 11 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony 14 grudnia 2020 r., 17 lutego 2021 r. i 24 lutego 2021 r. – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne oraz następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca dnia 5 listopada 2020 roku wznowił jednoosobową działalność gospodarczą. Stałe miejsce wykonywania działalności znajduje się w (…).

Wnioskodawca wnioskuje o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z ulgi IP Box co do dochodu ze świadczenia usług w ramach niżej wymienionych umów:

1. Umowa z dnia 12 listopada 2020 roku ze spółką (…) zarejestrowana na terenie RP (zał. 1).
2. Umowa z dnia 26 listopada 2020 roku ze spółką (…), zarejestrowaną na terenie UK (zał. 2).
   
   

W odniesieniu do umowy stanowiącej załącznik 1 – Umowa z dnia 12 listopada 2019 roku ze spółką Wnioskodawca świadczył usługi osobiście, bez wykorzystania pracowników i podwykonawców. Zgodnie z przedmiotem umowy Wnioskodawca zajmował się projektowaniem stron internetowych. Wnioskodawca tworzy innowacyjne projekty stron internetowych z zastosowaniem rozwiązań niestosowanych wcześniej w branży e-commerce. Opierają się na nowatorskim podejściu do rozmieszczenia funkcjonalności witryny.

Wnioskodawca projektuje (…) aplikacji webowych oraz mobilnych. Tworzy rozwiązania związane z platformami zaplecza oprogramowania. Jego projekty związane z umową wykazują się niespotykaną przejrzystością dla użytkownika. Wszelkie konieczne funkcjonalności umieszczone są na jednej stronie witryny, co jest niespotykane w branży. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzył opisane rozwiązania dot. Oprogramowania spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku). Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosił i przenosi dalej (w związku z ciągłością umowy) całość praw autorskich na Zamawiającego.

Zaś w odniesieniu do umowy stanowiącej załącznik 2 –Umowa z dnia 26 listopada 2020 roku ze spółką (…), zarejestrowaną na terenie UK, Wnioskodawca świadczył usługi programistyczne osobiście, bez wykorzystania pracowników i podwykonawców. Zgodnie z przedmiotem umowy Wnioskodawca zajmował się projektowaniem rozwiązań przy budowie kodu od podstaw oraz dokumentowaniem procesu dotyczącego tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca wykonuje prace związane z (…). Zadaniem Wnioskodawcy jest tworzenie oprogramowania (…), jak i implementacji modeli 3D przy budowie interfejsu. Do jednego z jego projektów należy strona, gdzie pojawia się wspomniana implementacja modelu 3D – można nim dowolnie obracać i przyglądać się z każdej strony przy pomocy myszki. Jest to bardzo innowacyjne rozwiązanie w kwestii projektowania i kodowania stron internetowych, które niedługo jednak może stać się coraz bardziej powszechne. W planach Wnioskodawcy jest również wprowadzenie (…) jako interfejs stron internetowych. Jest to pionierskie rozwiązanie dla branży. Na podstawie niniejszej umowy, Wnioskodawca tworzył opisane rozwiązania dot. Oprogramowania spełniające cechy utworu, zgodnie z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku). Za wynagrodzeniem wskazanym w umowie Wnioskodawca przenosił i przenosi dalej (w związku z ciągłością umowy) całość praw autorskich na Zamawiającego.

Reasumując: Wnioskodawca na podstawie umów B2B przenosił całość praw autorskich do wskazanego przedmiotu umowy. Przedmiot umów – tworzone przez Wykonawcę oprogramowanie oraz projekty stron, mają indywidualny, twórczy charakter w rozumieniu ustawy o prawach autorskich. Działania Wnioskodawcy zmierzały do poprawy użyteczności, funkcjonalności oraz rozwoju oprogramowania, jak i witryn sieciowych. Oprogramowanie, które wytwarza Wnioskodawca jest tworzone od podstaw i jest ciągle rozwijane, tj. projektuje architekturę kodu. Wnioskodawca pragnie wskazać, że dochody uzyskane na podstawie wyżej wskazanych umów były owocem pracy badawczo-rozwojowej. Praca Wnioskodawcy jest wyrazem własnej działalności o twórczym charakterze. Wnioskodawca nie korzysta z pomocy podwykonawców.

Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór, podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynagrodzenie wskazane w umowach, Wnioskodawca otrzymał w zamian za pracę przy tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla klienta i przenoszenie praw autorskich do utworów, będących wynikiem jego działalności. Omawiane oprogramowanie było i jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem, w ramach codziennej pracy.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy o PIT. Wnioskodawca swoje usługi świadczy w głównej mierze w sposób zdalny.

Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 12 listopada 2020 roku ze spółką (…) zarejestrowaną na terenie RP (zał.1), które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): koszty usług księgowych, koszty usług prawnych, koszt wprowadzenia pojazdu do działalności gospodarczej, koszty podróży, paliwa, wyjazdów służbowych, zakup sprzętu elektronicznego (telefon – w przyszłości), zakup sprzętu elektronicznego (zestaw VR/AR – w przyszłości), zakup sprzętu komputerowego (poprawienie wydajności obecnego komputera do obsługi VR/AR – w przyszłości). Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację, czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności.

Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z realizacją umowy z dnia 26 listopada 2020 roku ze spółką (…), zarejestrowaną na terenie UK (zał. 2), które chciałby zaliczyć na poczet działalności (B+R): koszty usług księgowych, koszty usług prawnych, koszt wprowadzenia pojazdu do działalności gospodarczej, koszty podróży, paliwa, wyjazdów służbowych, zakup sprzętu elektronicznego (telefon – w przyszłości), zakup sprzętu elektronicznego (zestaw VR/AR – w przyszłości), zakup sprzętu komputerowego (poprawienie wydajności obecnego komputera do obsługi VR/AR). Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację, czy ww. koszty może zaliczyć na poczet kosztów prowadzonej przez niego działalności.

Ponadto w pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

1. Jakiego rodzaju dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiąga Wnioskodawca, w szczególności czy są to dochody:
   • z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
   • ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co oznacza, że Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, a wartość tego prawa została określona w umowie lub na fakturze,
   • z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi?
   Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
2. Według jakiej formy Wnioskodawca opodatkowuje dochody z działalności gospodarczej?
   Od 1 stycznia 2021 Wnioskodawca korzysta z podatku liniowego, wcześniej opodatkowywał dochody na zasadach ogólnych.
3. Czy wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania zarówno w ramach współpracy z firmą (…)., jak i z firmą (…) (dalej: Podmioty) odbywa się w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?
   Tak.
4. Czy wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi autorskie programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
   Tak.
5. Czy działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania przez Wnioskodawcę – w ramach współpracy z Podmiotami – jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?
   Tak.
6. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie – w ramach współpracy z Podmiotami – to Wnioskodawca jest właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej rozwijanego i ulepszanego oprogramowania?
   Wnioskodawca jest współwłaścicielem rozwijanego i ulepszanego oprogramowania.
7. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie – w ramach współpracy z Podmiotami – to w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstają odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
   • jeżeli tak ‒ należy wskazać, jakie dochody, zgodnie z pkt 1, Wnioskodawca będzie uzyskiwał,
   • jeżeli nie – czy wynagrodzenie Wnioskodawcy jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?
   Wnioskodawca chciałby wskazać, że w przypadku, gdy rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach współpracy z Podmiotami to w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstają odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z nimi Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
8. Czy Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe czy podatkową księgę przychodów i rozchodów?
   Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.
9. Czy w księgach rachunkowych lub – w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów – w odrębnej ewidencji Wnioskodawca na bieżąco:
   • wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
   • wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
   • wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
   Tak.
10. Co – w ramach współpracy z Podmiotami – należy rozumieć pod pojęciem kosztów poniesionych na usługi księgowe?
    Należy rozumieć poniesiony koszt usług księgowych konieczny, aby rozliczyć działalność badawczo-rozwojową, w związku z którą bezpośrednio wytwarzane jest oprogramowanie.
11. Co – w ramach współpracy z Podmiotami – należy rozumieć pod pojęciem kosztów poniesionych na usługi prawne?
    Należy rozumieć poniesiony koszt usług prawnych konieczny aby odbyć konsultację dotyczące praw autorskich Wnioskodawcy, mających wyraz w tworzonym przez niego oprogramowaniu.
12. Co – w ramach współpracy z Podmiotami – należy rozumieć pod pojęciem kosztów wprowadzenia pojazdu do działalności gospodarczej, o jaki pojazd chodzi i czy pojazd ten stanowi/będzie stanowił środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej?
    Pod tym pojęciem należy rozumieć samochód osobowy marki (…), który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i zastosowano wobec niego jednorazową amortyzację ze względu na to, że jest niskocenny.
13. Co – w ramach współpracy z Podmiotami – należy rozumieć pod pojęciem kosztów podróży, paliwa, wyjazdów służbowych?
    Pod tym pojęciem należy rozumieć wyjazdy służbowe w celu spotkań ze zleceniodawcami, które mają na celu omówienie dalszych prac rozwojowych prowadzonych na rzecz zleceniodawców.
14. Co – w ramach współpracy z Podmiotami – należy rozumieć pod pojęciem zakupu sprzętu elektronicznego (telefon – w przyszłości), czy telefon ten będzie stanowił środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej?
    Pod tym pojęciem należy rozumieć zakup telefonu, który zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych jako jednorazowa amortyzacja ze względu na niskocenność.
15. Co – w ramach współpracy z Podmiotami – należy rozumieć pod pojęciem zakupu sprzętu elektronicznego (zestaw VR/AR – w przyszłości), czy zestaw VR/AR będzie stanowił środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej?
    Pod tym pojęciem należy rozumieć zestaw VR/AR, czyli gogle do wirtualnej rzeczywistości, pozwalające na pracę w tym środowisku, które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych jako jednorazowa amortyzacja ze względu na niskocenność.
16. Co – w ramach współpracy z Podmiotami – należy rozumieć pod pojęciem zakupu sprzętu komputerowego, czy sprzęt ten stanowi/będzie stanowił środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej?
    Pod pojęciem zakupu sprzętu komputerowego czyli dodatkowych podzespołów komputerowych (w tym kartę graficzną), tak aby komputer mógł obsługiwać zestaw wirtualnej rzeczywistości VR/AR, który zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych jako jednorazowa amortyzacja ze względu na niskocenność.
17. Czy wskazane we wniosku wydatki – poniesione w ramach współpracy z Podmiotami – zostały faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; należy wskazać przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem opisanego oprogramowania?
    Koszt usług księgowych został poniesiony, aby rozliczyć działalność badawczo-rozwojową w związku z którą bezpośrednio wytwarzane jest oprogramowanie. Koszt konsultacji prawniczych został poniesiony na konsultacje dotyczące praw autorskich Wnioskodawcy, mających wyraz w tworzonym przez niego oprogramowaniu. Koszty podróży, paliwa, wyjazdów służbowych, koszt wprowadzenia pojazdu do działalności gospodarczej zostały poniesione, aby usprawnić komunikację Wnioskodawcy w zakresie przedsięwzięć jego działalności badawczo-rozwojowej, w ramach której wytwarza oprogramowanie. Zakup sprzętu elektronicznego (telefon – w przyszłości), zakup sprzętu elektronicznego (zestaw VR/AR – w przyszłości), zakup sprzętu komputerowego (komponenty w celu poprawienia wydajności obecnego komputera do obsługi VR/AR) zostanie poniesiony w celu bieżącej kontroli oraz testów oprogramowania w czasie wytwarzania z uwagi na specyfikę oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę. Komputer i jego osprzęt są konieczne do wytwarzania oprogramowania, gdyż odbywa się na nim proces kodowania.
18. W jaki sposób Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków – poniesionych w ramach współpracy z Podmiotami – do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej?
    Opierając się na prowadzonej na bieżąco odrębnej ewidencji, gdzie każdy wydatek jest przypisany konkretnemu prawu bądź prawom własności intelektualnej.
19. Czy usługi związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej dla zleceniodawcy z Wielkiej Brytanii będą wykonywane w Polsce czy w Wielkiej Brytanii?
    Usługi będą wykonywane w Polsce.
20. Jeśli usługi będą wykonywane w Wielkiej Brytanii, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza na terenie Wielkiej Brytanii prowadzona jest za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu art. 5 między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. poz. 1840)?
    Usługi będą wykonywane w Polsce.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu dotyczącym umowy z dnia 12 listopada 2020 roku ze spółką (…) stanowiącej załącznik nr 1, Wnioskodawca może użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania?
2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu dotyczącym umowy z dnia 26 listopada 2020 roku ze spółką (…) stanowiącej załącznik nr 2, Wnioskodawca może użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania?
3. Czy wymienione w opisanym zdarzeniu koszty dla wskazanej umowy, stanowiącej załącznik do wniosku nr 1, ponoszonych obecnie przez Wnioskodawcę oraz planowanych w przyszłości stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?
4. Czy wymienione w opisanym zdarzeniu koszty dla wskazanej umowy, stanowiącej załącznik do wniosku nr 2, ponoszonych obecnie przez Wnioskodawcę oraz planowanych w przyszłości stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?
5. Czy dla zdarzeń przyszłych, dla których podstawą jest umowa z zał. 1 Wnioskodawca również może korzystać z ulgi IP Box, jeśli podstawy faktyczne nie ulegną zmianie?
6. Czy dla zdarzeń przyszłych, dla których podstawą jest umowa z zał. 2 Wnioskodawca również może korzystać z ulgi IP Box, jeśli podstawy faktyczne nie ulegną zmianie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w ramach umów wskazanych w załącznikach kwalifikuje się do skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca uważa, że w ramach umów tworzył i rozwijał autorskie oprogramowanie oraz projekty stron webowych stanowiące utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności świadczy wysoko wyspecjalizowane usługi, będące przejawem pracy twórczej i innowacyjnej. Wnioskodawca wskazuje, że przeniósł prawa autorskie na spółkę, z którą zawarł umowę na oprogramowanie, za co otrzymał wynagrodzenie, także na spółkę, dla której wykonał projekt witryny internetowej. Wnioskodawca uważa, że działania polegają na rozwijaniu i ulepszaniu istniejącego oprogramowania, zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i rozwija. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie w opinii Wnioskodawcy podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zdaniem Wnioskodawcy tworzone przez niego Utwory mają innowacyjny i indywidualny charakter. Wnioskodawca w ramach umowy tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, bezpośrednio związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi rejestr kosztów związanych z przychodami B+R. W kontekście kosztów, w zadanym pytaniu: „Czy wymienione w opisanym zdarzeniu koszty dla wskazanych umów, stanowiących załączniki do wniosku, ponoszonych przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?” uważa wskazane koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R. Wskazane koszty Wnioskodawca uznaje jako bezpośrednio związane z osiąganym przychodem z działalności B+R. Wnioskodawca planuje w przyszłości koszty w takim zakresie jak wskazane we wniosku. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że dla zdarzenia przyszłego, dla którego podstawą jest opisany stan faktyczny, dotyczący umowy z zał. 1 Wnioskodawca również może analogicznie skorzystać z ulgi IP Box, jeżeli podstawy faktyczne nie ulegną zmianie.

Wnioskodawca uważa również, że dla zdarzenia przyszłego, dla którego podstawą jest opisany stan faktyczny, dotyczący umowy z zał. 2 Wnioskodawca również może analogicznie skorzystać z ulgi IP Box, jeżeli podstawy faktyczne nie ulegną zmianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

• a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
• b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
• c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
• d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
  
  

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą – przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2. czynności w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania odbywają się w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń; omawiane oprogramowanie było i jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem,
3. wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowią autorskie programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4. w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach współpracy z Podmiotami, to w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstają odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
5. Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi,
6. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
   
   

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując – w niniejszej sprawie Wnioskodawca, w ramach współpracy z Podmiotami, ma prawo zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, na zasadach opisanych we wniosku.

Ponadto należy także wskazać, że o ile sposób tworzenia i rozwoju przez Wnioskodawcę oprogramowania – w ramach współpracy z Podmiotami – nie ulegnie zmianie, powyższe zasady będą obowiązywać Wnioskodawcę także w przyszłości.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych wydatków, takich jak wydatki poniesione – w ramach współpracy z Podmiotami – na: usługi księgowe, usługi prawne, koszt wprowadzenia pojazdu do działalności gospodarczej, koszty podróży, paliwa, wyjazdów służbowych, zakup sprzętu elektronicznego (telefon – w przyszłości), zakup sprzętu elektronicznego (zestaw VR/AR – w przyszłości), zakup sprzętu komputerowego za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
  
  

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca winien przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ponadto, należy podkreślić, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środków trwałych, które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem i rozwojem, kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy również wyraźnie zaznaczyć, że Wnioskodawca w danym roku podatkowym może jedynie uwzględnić te wydatki, które faktycznie poniósł w tym roku podatkowym.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, w ramach współpracy z Podmiotami, na usługi księgowe, usługi prawne, koszt wprowadzenia pojazdu do działalności gospodarczej (w tym koszt zakupu samochodu stanowiącego środek trwały, tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego), koszty podróży, paliwa, wyjazdów służbowych, zakup sprzętu elektronicznego (w tym koszt zakupu telefonu stanowiącego środek trwały – tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego), zakup sprzętu elektronicznego (w tym koszty zakupu zestawu VR/AR stanowiącego środki trwałe – tylko i wyłącznie w wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych), zakup sprzętu komputerowego (tylko i wyłącznie w wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych) można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń,
• zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.