Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.2.2021.2.MS
z 18 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.) oraz pismem z dnia 4 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania w JPK_V7M symbolami określającymi rodzaj dokumentów faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji jednoczesnego braku obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania w JPK_V7M symbolami określającymi rodzaj dokumentów faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji jednoczesnego braku obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 stycznia 2021 r. o uszczegółowienie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(…) (w dalszej części wniosku określana jako wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży internetowej artykułów wyposażenia domu.

Nabywcami oferowanych towarów są zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby fizyczne nieprowadzące takiej działalności.

Cała sprzedaż dokumentowana jest fakturami VAT. Dodatkowo cała sprzedaż dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności jest fiskalizowana.

Wystawiane faktury VAT (w tym dokumentujące sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) nie są oznaczane w sporządzanych jednolitych plikach kontrolnych JPK_V7M żadnym dodatkowym symbolem o ile nie jest dokonywana na rzecz podmiotu powiązanego oraz jeżeli nie jest wymagane szczegółowe oznaczenie symbolami GTU.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 stycznia 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wskazał iż, dokonywana sprzedaż spółki w całości dokumentowana jest poprzez wystawienie faktur VAT i jest to jedyny dokument, który otrzymuje nabywca. Jeżeli sprzedaż dokonywana jest do podmiotów, gdzie występuje obowiązek rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej, (…), dokonuje fiskalizacji takiej sprzedaży na drukarce fiskalnej.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 stycznia 2021 r. Wnioskodawca odpowiadając na zadane pytania wskazał:

1. Czy wystawiane faktury na sprzedaż internetową artykułów wyposażenia domu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej są fakturami o których mowa w art. 106h ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. fakturami wystawianymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej, których wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy?
   Wystawione przez (…) faktury dokumentujące sprzedaż internetową artykułów wyposażenia domu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, są fakturami, o których mowa w art. 106h ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. są fakturami wystawionymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a wartość sprzedaży i kwota podatku wykazane na tych fakturach są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
   
   
2. Czy sprzedaż internetowa artykułów wyposażenia domu jest jedynym przedmiotem działalności gospodarczej podatnika?
   Sprzedaż internetowa artykułów wyposażenia domu jest jedynym przedmiotem działalności gospodarczej (…).
   
   
3. Czy wśród sprzedawanych artykułów wyposażenia domu są towary ujęte w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519)?
   (…) nie prowadzi sprzedaży towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 2519).
   
   
4. Dlaczego sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych jest dokumentowana fakturą?
   W oparciu o wykorzystywany system informatyczny nie jest możliwe, aby spełnić wymogi ujęcia sprzedaży oddzielnie dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Dlatego stosuje się rozwiązanie polegające na wystawianiu dla wszystkich klientów (w tym osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych) faktury VAT. Przy czym faktury wystawione dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej są wystawiane w systemie sprzedażowym do którego jest podłączona drukarka fiskalna i po zatwierdzeniu faktury jest jednocześnie drukowany paragon na pasku fiskalnym, a wartość sprzedaży i kwota podatku wykazane na tych fakturach są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym. Zdaniem spółki stosowany system zapewnia, bardziej szczegółowe informacje niż zbiorczy raport i w żaden sposób nie utrudnia ewentualnej kontroli podatkowej. Ewentualne modyfikacje systemu księgowego pod kątem spełnienia wymogów określonych w rozporządzeniu w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, byłyby powiązane ze znacznymi nakładami finansowymi, które zdają się być z pozycji spółki nieuzasadnione, ze względu na to, że stosowany dotychczas sposób ewidencjonowania przynosi taki sam efekt. Dodatkowo stwierdzić należy, że spółka prowadzi też sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju do innych krajów Unii Europejskiej i w tym przypadku musi wystawić fakturę. Ponadto żaden przepis nie zabrania wystawiania faktur VAT dla wszystkich klientów. Stwierdzić również należy, iż do 30 września 2020 r. spółka wykazywała swoje dostawy w JPK_VAT w właśnie w ten sposób i praktyka ta była powszechnie akceptowalna przez organy skarbowe.
   
   
5. Czy sprzedaż o której mowa w pytaniu w złożonym wniosku korzysta ze zwolnienia z ewidencji na kasie rejestrującej na podstawie poz. 36 załącznika rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519)?
   Ta część sprzedaży wysyłkowej dokonywanej przez (…), kiedy ww. podmiot otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy (…), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres), jest zwolniona z obowiązku ewidencjonowania jej na kasie rejestrującej na podstawie poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. poz. 2519).
   
   
6. U uzupełnieniu do wniosku wskazano: „Jeżeli sprzedaż dokonywana jest do podmiotów, gdzie występuje obowiązek rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej, (…), dokonuje fiskalizacji takiej sprzedaży na drukarce fiskalnej” – proszę wyjaśnić jakiej sprzedaży (jakiego towaru/jakiej grupy odbiorcy) dotyczy opisana sytuacja.
   Wskazana w uzupełnieniu wniosku sprzedaż dotyczy internetowej sprzedaży artykułów wyposażenia mieszkań, która nie jest zwolniona z obowiązku rejestrowania za pomocą kasy rejestrującej, tj. gdy nie zostały spełnione wymogi wskazane w poprzednim punkcie.
   
   
7. O jakie konkretnie symbole określające rodzaj dokumentów w JPK_VAT pyta Strona, ponieważ w opisie sprawy (poz. 74 wniosku ORD-IN), do żadnych z symboli Zainteresowany nie nawiązał.
   We wniosku o interpretację indywidualną chodzi o to czy w JPK_VAT faktury, które zostały wystawione dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych winny być oznaczane symbolem FP - faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług - tj. faktura wystawiona do paragonu, czy też nie powinny być oznaczane żadnym dodatkowym symbolem, tak jak pozostałe faktury VAT wystawiane dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Chodzi oczywiście o sprzedaż dla takich podmiotów, gdzie nie występują inne obowiązki oznaczania faktur takich jak np. obowiązek zamieszczenia symbolu TP w przypadku podmiotów powiązanych itp. (na przykład, jak już wspomniano w punkcie 4 niniejszego pisma, spółka prowadzi również sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju na terytorium innych państw Unii Europejskiej i dlatego jest zobowiązana do wystawiania faktur sprzedaży, a począwszy od miesiąca października 2020 r. faktury te wykazuje w JPK_VAT z oznaczeniem SW).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sporządzanych jednolitych plikach kontrolnych (JPK_V7M), Wnioskodawca winien oznaczać w wystawionych fakturach VAT dokumentujących sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, bez paragonu, któryś z symboli określających rodzaj dokumentów w JPK_V7M?

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura jest dokumentem który, jeżeli nie będzie podlegać oznaczeniu symbolami GTU, oraz jeżeli nie będzie dokumentował sprzedaży do podmiotu powiązanego, nie będzie podlegał żadnemu dodatkowemu oznaczeniu. Także, jeśli chodzi o oznaczanie symbolami rodzaju dokumentów.

Zgodnie z treścią przepisów rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług - a w szczególności z treścią § 10 ust. 5 ww. rozporządzenia podatnik obowiązany jest do oznaczania sprzedaży zawiera następującymi oznaczeniami dowodów sprzedaży:

1. „RO” - dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;
2. „WEW” - dokument wewnętrzny;
3. „FP” - faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106).
   
   

Wystawiane przez wnioskodawcę faktury na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie kwalifikują się do żadnego ze wskazanych powyżej oznaczeń (nie jest to, ani dokument z kasy fiskalnej, ani dokument wewnętrzny, ani też faktura do paragonu). Zatem, jeżeli chodzi o oznaczenie rodzaju dowodu sprzedaży to w tym zakresie wnioskodawca nie ma żadnych dodatkowych obowiązków związanych z oznaczaniem symboli rodzaju dokumentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.; dalej: ustawa), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Natomiast z treści art. 109 ust. 1 wynika, że podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.
   
   

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (art. 99 ust. 13b ustawy),
• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (art. 109 ust. 14 ustawy)

wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988, z późn. zm.; dalej: rozporządzenie) określające:

1. szczegółowy zakres danych zawartych w:
   1. deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
   2. ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;
2. objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej „deklaracjami”, oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.
   
   

Od dnia 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową.

Rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania określonych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego.

I tak zgodnie z § 10 ust. 5 ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży:

1. „RO” – dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;
2. „WEW” – dokument wewnętrzny;
3. „FP” – faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy.
   
   

Z art. 109 ust. 3d wynika że faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1 - 3, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w ust. 3, w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.

W przepisie tym dookreślono, że dla celów prowadzonej ewidencji, faktury dotyczące sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej są ujmowane w okresie, w którym zostały wystawione i nie będą zwiększać wartości sprzedaży i podatku należnego za ten okres (ponieważ sprzedaż została zaewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej i ujęta w raporcie fiskalnym dobowym oraz miesięcznym, w okresie rozliczeniowym w którym co do zasady powstał obowiązek podatkowy). W celu uniknięcia korekt JPK_VAT za okresy wcześniejsze przyjęto zasadę, że właściwym będzie ujęcie faktury w części ewidencyjnej pliku JPK_VAT za miesiąc, w którym wystawiono fakturę, niezależnie od tego, w jakim okresie sprzedaż została ujęta w raporcie fiskalnym.

Natomiast zgodnie z art. 106h ust. 1 – 3 ustawy wynika, że:

1. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
3. W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.
   
   

Na mocy art. 106h ust. 4, przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży internetowej artykułów wyposażenia domu.

Nabywcami oferowanych towarów są zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby fizyczne nieprowadzące takiej działalności i rolnicy ryczałtowi.

Sprzedaż spółki w całości dokumentowana jest poprzez wystawienie faktur VAT i jest to jedyny dokument, który otrzymuje nabywca. Jeżeli sprzedaż dokonywana jest do podmiotów, gdzie występuje obowiązek rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej, Spółka dokonuje fiskalizacji takiej sprzedaży na drukarce fiskalnej.

Wystawione przez (…) faktury dokumentujące sprzedaż internetową artykułów wyposażenia domu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, są fakturami, o których mowa w art. 106h ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. są fakturami wystawionymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a wartość sprzedaży i kwota podatku wykazane na tych fakturach są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

Sprzedaż internetowa artykułów wyposażenia domu jest jedynym przedmiotem działalności gospodarczej (…).

(…) nie prowadzi sprzedaży towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. poz. 2519).

Wystawiane faktury VAT (w tym dokumentujące sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczą) nie są oznaczane w sporządzanych jednolitych plikach kontrolnych JPK_V7M żadnym dodatkowym symbolem o ile nie jest dokonywana na rzecz podmiotu powiązanego oraz jeżeli nie jest wymagane szczegółowe oznaczenie symbolami GTU.

Wątpliwości Wnioskodawcy po uwzględnieniu uzupełnienia do wniosku dotyczą oznaczania w JPK_V7M symbolem określającym rodzaj dokumentów „FP”, faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji jednoczesnego braku obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej.

Analizując poszczególne oznaczenia dokumentów sprzedaży należy wskazać, że oznaczeniu „FP” podlegają faktury, o których mowa w art. 109 ust. 3d ustawy o VAT, czyli faktury, do których ma zastosowanie przepis art. 106h ust. 1-3 ustawy o VAT, tj.:

• faktury wystawione odrębnie do paragonu fiskalnego,
• faktury, o których mowa w art. 106h ust. 2 emitowane bezpośrednio z kasy fiskalnej, ujęte w raporcie dobowym sprzedaży z kasy fiskalnej, do których nie jest drukowany paragon,
• faktury w formie elektronicznej, dotyczące sprzedaży udokumentowanej paragonem fiskalnym.
  
  

Oznaczenie „FP” należy stosować również do faktury:

• która zgodnie z przepisami zostaje wystawiona zanim sprzedaż udokumentowana tą fakturą podlega zaewidencjonowaniu na kasie rejestrującej. Także w przypadkach gdy faktura wystawiona jest w innym (wcześniejszym) okresie niż okres powstania obowiązku podatkowego,
• która zostaje wystawiona zanim sprzedaż udokumentowana tą fakturą została zaewidencjonowana na kasie rejestrującej w przypadkach, gdy późniejsze zaewidencjonowanie nie odbywa się zgodnie z przepisami i powoduje konieczność korygowania raportów z kasy rejestrującej będących podstawą zapisów w ewidencji VAT.
  
  

Oznaczeniu „FP” nie podlegają paragony fiskalne uznane za faktury uproszczone, czyli dokumentujące transakcję do kwoty 450 zł brutto (100 euro) i zawierające NIP nabywcy, pod warunkiem że zostały ujęte w ewidencji dokumentem zbiorczym.

Oznaczeniu „FP” nie podlegają również faktury wystawione dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej dokumentujące sprzedaż, która korzysta ze zwolnienia z ewidencji na kasie rejestrującej i nie została na niej zaewidencjonowana (faktura inna niż ta o której mowa w art. 106h ust. 2).

Natomiast oznaczenie "RO" wystąpi w przypadku dokumentu zbiorczego zawierającego informację o sprzedaży w przypadku ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Oznaczenie „WEW” dotyczy między innymi czynności, które nie są udokumentowane oryginalnymi dokumentami zakupu/sprzedaży tj. fakturą i dotyczy między innymi:

• nieodpłatnego przekazania towarów na cele osobiste,
• korekty rocznej podatku naliczonego w związku ze zmianą współczynnika odliczenia podatku naliczonego,
• sprzedaży zwolnionej dla której nie wystawiono faktury,
• sprzedaży bezrachunkowej (sprzedaży na rzecz osób fizycznych która jest zwolniona z ewidencji na kasie fiskalnej),
• rozliczenie „importu usługi” dla której nie została wystawiona faktura.
  
  

Zatem, tylko sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej należy wykazać na podstawie zapisu zbiorczego oznaczanego „WEW”, chyba że Podatnik wybierze sposób wykazywania takiej sprzedaż na podstawie poszczególnych faktur (zamiast na podstawie zapisu zbiorczego).

W sytuacji odnoszącej się do zadanego pytania w rozpatrywanym wniosku Wnioskodawca, wystawia faktury wykorzystując swój system informatyczny. Przy czym wszystkie faktury wystawione dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej – również te które dotyczą sprzedaży zwolnionej z ewidencji na kasie rejestrującej - są wystawiane w systemie sprzedażowym do którego jest podłączona drukarka fiskalna i po zatwierdzeniu faktury jest jednocześnie drukowany paragon na pasku fiskalnym, a wartość sprzedaży i kwota podatku wykazane na tych fakturach są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym. Jak wskazał Wnioskodawca - wystawione faktury dokumentujące sprzedaż internetową artykułów wyposażenia domu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, są fakturami, o których mowa w art. 106h ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. są fakturami wystawionymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a wartość sprzedaży i kwota podatku wykazane na tych fakturach są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy. Zatem wystawione faktury muszą być oznaczone symbolem „FP”.

Podsumowując, stwierdzić należy, że Spółka w swoim pliku JPK_V7M, sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej korzystającą ze zwolnienia z ewidencji na kasie rejestrującej, która dokumentowana jest fakturą wypełniającą przepis art. 106h ust. 2, prezentuje w oparciu o poszczególne jednostkowe faktury wystawiane każdorazowo po transakcji, które jednak zostały już ujęte w raporcie dobowym, i w konsekwencji muszą być oznaczone one symbolem „FP”.

Dodatkowo, należy zaznaczyć powyższe faktury nie będą podlegały oznaczeniu „RO”, i „WEW”.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność

Tut. Organ wskazuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w zdarzeniu przyszłym w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.