Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.985.2020.1.KK
z 25 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 29 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziałów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży udziałów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest udziałowcem kancelarii brokerskiej i posiada 50% udziałów. Kancelaria brokerska świadczy usługi pośrednictwa ubezpieczenia PKD 66.22.Z. Spółka wykonuje usługi w oparciu o pełnomocnictwo klienta, który zawiera umowę o ubezpieczenia majątkowe z towarzystwem ubezpieczeniowym. Za pośrednictwo - doprowadzenie do ubezpieczenia spółka otrzymuje kurtaż z TU. Przychody z tytułu sprzedaży usług stanowi kurtaż - prowizja otrzymana od TU. Wysokość kurtażu zależy od 2 podstawowych składników: składek, które musi zapłacić podmiot czyli klient - mocodawca i od wysokości wynegocjowanego kurtażu (prowizji) z TU. Kurtaż za pośrednictwo przy zawarciu ubezpieczenia może wpłynąć na konto na przestrzeni nawet 2 lat (składka rozłożona na raty). Natomiast na wysokość składki mają wpływ bardzo różne czynniki: wysokość szkód z ostatnich 5 lat, warunki pogodowe i oczywiście wartość majątku, a także zapotrzebowanie na ochronę ubezpieczeniową.

Wnioskodawca zdecydował się dokonać sprzedaży udziałów po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i podziału wyniku za 2020 r. Cena sprzedaży udziałów składa się z dwóch pozycji:

1. kwoty 250.000 zł która zostanie wpłacona przez nabywającego udziały po podpisaniu aktu notarialnego;
2. kwoty wynikającej z następującego wyliczenia: 20% należnych przychodów ze sprzedaży usług pośrednictwa ubezpieczeniowego osiągniętych w przyszłości w latach następnych przez kancelarię brokerską.

Przychody ze sprzedaży usług stanowi kurtaż należny w przyszłości od towarzystw ubezpieczeniowych, które spółka otrzyma za doprowadzenie klienta do ubezpieczenia. Podstawą wyliczenia ceny będzie otrzymany kurtaż w danym roku, a dotyczący mocodawców których pełnomocnictwa spółka posiada na dzień 31 grudnia 2020 r. i w następnych latach zostaną zawarte umowy ubezpieczenia w oparciu o te pełnomocnictwa. W związku z powyższym nie można w umowie sprzedaży określić ceny udziałów, a tym samym ustalić kwoty przychodów należnych. Na dzień sprzedaży udziałów spółka nie ma możliwości ustalenia przyszłych przychodów ponieważ należny kurtaż jest wartością zmienną i uzależniony jest od wielu czynników jak: szkody, sytuacja rynkowa, obowiązujące przepisy. Poza tym pełnomocnictwo klienta nie jest trwałe i może być zgodnie z obowiązującym prawem wycofane w każdym dniu.

W związku z powyższym przychody nie są wielkościami należnymi w dniu podpisania umowy sprzedaży udziałów i są wartością zmienną, mogą osiągnąć wzrost jak również znaczący spadek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy od sprzedaży udziałów w obu przypadkach powyżej opisanych należy zapłacić podatek wg stawki 19% zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Kiedy (w jakim terminie) powstaje obowiązek zapłaty należnego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów w dwóch przypadkach opisanych powyżej?

Zdaniem Wnioskodawcy , powstaną 2 różne terminy płatności podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Należny podatek z tytułu osiągniętych dochodów przy zbyciu udziałów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6, art. 17 ust. 1ab, art. 30b ust. 1 oraz art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczony od różnicy pomiędzy ceną udziałów (przychody z kapitałów pieniężnych) i poniesionych kosztów (wartość wniesionych przez mnie udziałów) powstaje z chwilą przeniesienia na nabywcę własności udziałów – jest to kwota jednoznacznie określona i staje się wymagalna z chwilą przeniesienia praw, którą należy zapłacić do 30 kwietnia następnego roku.
2. Obowiązek podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu (przychodów) powstałego w latach podatkowych następnych naliczonego od przyszłych przychodów spółki (20% przychodów ze sprzedaży) powstaje po rozliczeniu każdego następnego roku bilansowego jednak nie później niż 31 stycznia. Podatek należy zapłacić do 30 kwietnia roku następnego kalendarzowego. Podatnik nie ma możliwości rozpoznania przychodów z kapitałów pieniężnych w momencie przeniesienia praw ponieważ przychód może być rozpoznany dopiero po zamknięciu i zatwierdzeniu danego roku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W myśl art. 11 ust. 1 analizowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Zgodnie natomiast z regulacjami art. 17 ust. 1ab ww. ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 6:

1. z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych;
2. z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych powstaje w momencie realizacji tych praw.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 10, stosownie do art. 17 ust. 2 analizowanej ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W celu określenia momentu, w którym podatnik uzyskuje przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów lub akcji należy kierować się literalnym brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisem art. 17 ust. 1ab pkt 1 ww. ustawy.

Artykuł 17 ust. 1ab ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraża memoriałową metodę rozpoznawania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych stanowiącą, że dla opodatkowania podatkiem dochodowym przychód powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych. Jednocześnie dla ustalenia wartości ww. przychodów przepis art. 17 ust. 2 nakazuje odpowiednio stosować przepisy art. 19.

Innymi słowy, po stronie sprzedającego powstaje należność w wysokości ceny sprzedaży zbywanych udziałów lub akcji w spółkach. Dla momentu ustalenia przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez znaczenia jest fakt, że część ceny zbycia udziałów lub akcji określonej w umowie może zostać zapłacona w całości w chwili podpisania umowy, a pozostała część zapłacona może zostać w późniejszym terminie. Sposób zapłaty ceny kształtowany bowiem może być dowolnie przez strony umowy sprzedaży i nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego. Przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) - zgodnie z art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), a jego wysokość stanowi cena określona w umowie (art. 19 ustawy).

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że cena sprzedaży udziałów jakie zamierza zbyć Wnioskodawca składa się z dwóch pozycji:

1. kwoty 250.000 zł, która zostanie wpłacona przez nabywającego udziały po podpisaniu aktu notarialnego;
2. kwoty stanowiącej 20% należnych przychodów ze sprzedaży usług pośrednictwa ubezpieczeniowego osiągniętych w przyszłości w latach następnych przez kancelarię brokerską.

Ponieważ umowa zbycia udziałów, którą planuje zawrzeć Wnioskodawca będzie określała cenę udziałów, wówczas powstający przychód należy określić w oparciu o tę cenę na moment przejścia własności udziałów na kupującego. Natomiast w przypadku gdy umowa sprzedaży udziałów zawiera dodatkowo postanowienia, z których wynika, że pozostała część ceny sprzedaży udziałów będzie płacona w przyszłości, przychód z kapitałów pieniężnych powstanie w dacie wymagalności tej części ceny. Skoro bowiem zapłata tej części jest związana ze spełnieniem określonych warunków zawartych w umowie sprzedaży udziałów zgodzić się należy z twierdzeniem, że ziszczenie się tych warunków zdeterminuje moment powstania obowiązku podatkowego.

A zatem, w obu przypadkach Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku wg stawki 19% zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód powstanie:

• w dacie przejścia własności udziałów na kupującego oraz
• w dacie, kiedy określona kwota przysługującego podatnikowi świadczenia pieniężnego staje się wymagalna i może on domagać się jej zapłaty.

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy, w terminie określonym w art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ustawy.

W myśl art. 30b ust. 6 pkt 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia udziałów i obliczyć należy podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na tę interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.