2021.03.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.896.2020.2.MM
z 19 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomościach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomościach.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Poniżej przedstawiony stan faktyczny dotyczy składników masy upadłości Wnioskodawczyni, wobec którego toczy się postępowania upadłościowe na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z dnia (…) 2018 r.

Nieruchomość położona w H. objęta była księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych i składała się z działki 1 o pow. 0,0967 m² oraz zabudowanej budynkiem mieszkalnym dwulokalowym oraz gospodarczym działki 2 o pow. 0,2975 ha. Łączna powierzchnia działek nr 1 oraz 2 wynosiła 0,3942 m². Współwłaścicielami tej w/w nieruchomości byli:

Pan K. S. - 4/10 udziału,
Pani M. C. - 6/10 udziału.

Pan K. S. nabył udział w w/w nieruchomości na podstawie częściowej umowy działu spadku i umowy zniesienia współwłasności z dnia (…) 1988 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia (…) 2012 r., spadek po zmarłym dnia (…) 2011 r. Panu K. S. na podstawie ustawy nabyli:

Wnioskodawczyni w 1/2 części,
Pani B. S. w 1/2 części.

Po ujawnieniu treści postanowienia o nabyciu spadku udziały w w/w nieruchomości przedstawiały się następująco:

Pani M. C. - 6/10 udziału,
Pani B. S. - 2/10 udziału,
Wnioskodawczyni - 2/10 udziału.

Na podstawie ugody z dnia (…) 2017 r. zawartej przed Sądem Rejonowym, dokonano zniesienia współwłasności w/w nieruchomości bez wzajemnych spłat i dopłat. Działka pgr 2 uległa podziałowi na działki:

3 o pow. 0,0115 ha zabudowana budynkiem mieszkalnym nr (…),
4 o pow. 0,0348 ha,
5 o pow. 0,1258 ha,
6 o pow. 0,1254 ha zabudowana budynkiem gospodarczym.

W budynku mieszkalnym położonym w H. na działce 3 ustanowiono odrębną własność 2 lokali mieszkalnych:

lokalu mieszkalnego nr 1 położonego na parterze składającego się z 3 pokoi, 2 przedpokoi, kuchni, łazienki, wc, 2 schowków, wiatrołapu o łącznej powierzchni 83,08 m² oraz przynależnych 8 pomieszczeń położonych w piwnicy o łącznej powierzchni 43,07 m², przy czym łączna pow. użytkowa lokalu wynosi 126,15 m² z własnością którego wiąże się udział w 6550/10000 w niewydzielonych częściach wspólnych budynku oraz w działce nr 3;
lokalu mieszkalnego nr 2 położonego na poddaszu (I piętrze) składającego się z 2 pokoi, 2 przedpokoi, kuchni, łazienki, 3 schowków, klatki schodowej o łącznej powierzchni 66,54 m² z własnością którego wiąże się udział w 3450/10000 w niewydzielonych częściach wspólnych budynku oraz w działce nr 3.

Na podstawie przywołanej wyżej ugody z dnia (…) 2017 r. dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…) w ten sposób, że bez wzajemnych spłat i dopłat przyznano wyłączną własność:

Pani M. C. - działkę 1 o pow. 0,0967 ha, działkę 6 o pow. 0,1254 ha zabudowaną budynkiem gospodarczym oraz lokal mieszkalny nr 1 o łącznej pow. użytkowej 126,15 m² wraz z udziałem w 6550/10000 w niewydzielonych częściach wspólnych budynku oraz w działce nr 3;
Wnioskodawczyni i Pani B. S. - po połowie - działkę nr 4 o pow. 0,0348 ha, działkę 5 o pow. 0,1258 ha oraz lokal mieszkalny nr 2 o łącznej pow. użytkowej 66,54 m² wraz z udziałem w 3450/10000 w niewydzielonych częściach wspólnych budynku oraz w działce nr 3.

W wyniku powyższego zniesienia współwłasności zostały utworzone nowe księgi wieczyste. Księga wieczysta nr (…) obejmująca lokal mieszkalny nr 2 położony w H. Prawo własności tego lokalu przysługuje:

Wnioskodawczyni w 1/2 części,
Pani B. S. w 1/2 części.

Księga wieczysta nr (…) obejmująca działki nr 4 oraz 5.

Prawo własności powyższych działek przysługuje:

Pani Wnioskodawczyni w 1/2 części,
Pani B. S. w 1/2 części.

Ponadto, zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Skarbowego w C. z dnia (…) 2020 r. podatek od spadków i darowizn z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku.

W dniu (…) 2020 r. w toku postępowania upadłościowego dokonano sprzedaży prawa własności udziałów przysługujących Wnioskodawczyni, tj.:

1/2 udziału w działkach nr 4 oraz 5 objętych księgą wieczystą (…),
1/2 udziału w lokalu mieszkalnym nr 2 objętym księgą wieczystą nr (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku odpłatnego zbycia poniższych udziałów Wnioskodawczyni w nieruchomościach:

1/2 udziału w działkach nr 4 oraz 5 objętych księgą wieczystą (…),
1/2 udziału w lokalu mieszkalnym nr 2 objętym księgą wieczystą nr (…), przychód ze sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 a-c oraz art. 10 ust. 5 ustawy PIT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, od sprzedaży udziałów w nieruchomościach objętych księgami wieczystymi (…) oraz (…) nie będzie należny podatek dochodowy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 i ust. 5 ustawy PIT z uwagi na upływ 5-letniego terminu od daty nabycia przedmiotowych udziałów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Wobec tego jeżeli zbycie udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Zatem decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania ma moment i sposób nabycia udziału w nieruchomości.

W opisanym przypadku Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości z chwilą śmierci swojego ojca – Pana K. S., tj. z dniem (…) 2011 r. Stosownie do art. 922 KC prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 KC spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza, to że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Zgodnie z art. 926 par. 1 KC, powołanie do spadku, czy przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 par. 1 KC).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego przez spadkodawcę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

W niniejszym przypadku nabycie udziału w nieruchomości przez spadkodawcę (Pana K. S.) nastąpiło w 1988 r. Zatem należy uznać, że pięcioletni termin niewątpliwie minął.

Natomiast odnosząc się do zniesienia współwłasności nieruchomości z dnia (…) 2017 r. w myśl art. 210 KC, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Stosownie do art. 211 i art. 212 KC, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat.

Biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziel, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie udziałów w nieruchomości przysługujących Zainteresowanej przed upływem 5 lat od zniesienia współwłasności, nie rodzi po stronie Zainteresowanej obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego z uwagi na to, że Wnioskodawczyni nabyła udziały w spadku po swoim ojcu, który zmarł w 2011 r., a zniesienie współwłasności nastąpiło bez jakichkolwiek dopłat. Ponadto w wyniku zniesienia współwłasności nie zwiększyła się wartość posiadanych przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomościach, nie doszło zatem do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadmienić należy, że w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości zostały wyodrębnione dwa lokale mieszkalne nr 1 i 2, a Zainteresowana nabyła tylko udział w lokalu nr 2. Podniesienia wymaga również fakt, że lokal nr 2 ma dwukrotnie mniejszą powierzchnię użytkową niż lokal nr 1.

W ocenie Wnioskodawczyni przeprowadzona w dniu (…) 2020 r. sprzedaż udziałów Zainteresowanej w nieruchomościach w postępowaniu upadłościowym nie spowodowała powstania przychodu z odpłatnego zbycia, bowiem została dokonano po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W konsekwencji na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku ze sprzedażą udziałów w nieruchomościach Zainteresowanej przed upływem 5 lat, od dokonanego w dniu (…) 2017 r. zniesienia współwłasności, które nastąpiło bez jakichkolwiek spłat czy dopłat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów.

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Wobec tego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Tym samym, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu stanowi moment i sposób jej nabycia.

Z przedstawionych we wniosku stanów faktycznych wynika, że Pan K. S. nabył udział w przedmiotowej nieruchomości w 1988 r. Natomiast Wnioskodawczyni nabyła 1/2 z części nieruchomości w 2011 r. w drodze spadku po Panu K. S. Po ujawnieniu treści postanowienia o nabyciu spadku udziały w w/w nieruchomości przedstawiały się następująco:

Pani M. C. - 6/10 udziału,
Pani B. S. - 2/10 udziału,
Wnioskodawczyni - 2/10 udziału.

Na podstawie ugody z dnia (…) 2017 r. zawartej przed Sądem Rejonowym w C., dokonano zniesienia współwłasności w/w nieruchomości bez wzajemnych spłat i dopłat. Z całokształtu sprawy wynika, że wartość udziału w nieruchomości uzyskanego w wyniku zniesienia współwłasności nie przekroczyła wartości udziału przysługującego Wnioskodawczyni w nieruchomości dzielonej.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) – w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, który stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej – stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z treścią dodanego art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło pięć lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zgodnie natomiast z art. 922 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Zgodnie natomiast z art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Art. 210 powołanego Kodeksu stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz gdy czynność zniesienia współwłasności została dokonana bez spłat i dopłat.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowana w drodze ugody, w której dokonano zniesienia współwłasności w/w nieruchomości nie uzyskała przyrostu masy majątkowej ponad udział przysługujący jej w masie dzielonej. Zatem należy uznać, że zniesienie współwłasności w przedmiotowej sprawie nie stanowiło po stronie Wnioskodawczyni nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8, a więc 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, tj. od końca 1988 r. Wobec powyższego, uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawczyni niewątpliwie minął.

Podsumowując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie 1/2 udziału w działkach nr 4 oraz 5 objętych księgą wieczystą (…) oraz 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym nr 2 objętym księgą wieczystą (…), nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w ww. przepisach. W związku z powyższym, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z rzeczonej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin