Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.24.2021.1.IM
z 19 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 stycznia 2021 r. (data wpływu 19 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy poniesione wydatki na raty leasingowe czy koszty paliwa poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów mogą stanowić koszt podatkowy pomimo braku cesji umowy leasingu na obecnego użytkującego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy poniesione wydatki na raty leasingowe czy koszty paliwa poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów mogą stanowić koszt podatkowy pomimo braku cesji umowy leasingu na obecnego użytkującego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany dalej: „Spółką”) został utworzony i wpisany do KRS pod datą 10 lipca 2020 r. Na podstawie aktu notarialnego w dniu 2 listopada 2020 r. do Spółki z o.o. w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, została wniesiona Spółka (…) spółka cywilna w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako wkład niepieniężny w zamian za objęte udziały. Z dniem 2 listopada 2020 r. Spółka Cywilna została rozwiązana. Spółka cywilna do dnia zakończenia swojej działalności użytkowała samochody osobowe na podstawie umów leasingów operacyjnych. Z dniem przejęcia Spółki Cywilnej przez Spółkę z o.o. użytkownikiem samochodów stała się Spółka (Sp. z o.o). Firmy leasingowe zostały poinformowane o zmianie podmiotu użytkującego samochody lecz do dnia dzisiejszego nie zostały sporządzone stosowne cesje umów leasingowych na nowego korzystającego. Firmy leasingowe ze względu na brak dokonanych cesji za miesiąc listopad i grudzień wystawiły faktury zgodnie z harmonogramem na dotychczasowego użytkownika tj. Spółkę Cywilną (której działalność została zakończona z dniem 2 listopada 2020 r.). Procedury cesji są w toku. Obecny użytkownik samochodów tj. Spółka z o.o. reguluje zobowiązania zgodnie z harmonogramem, aby nie doszło do zerwania umów leasingowych. Strony nie zamierzają zmieniać warunków umów leasingowych

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy poniesione wydatki na raty leasingowe czy koszty paliwa poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów mogą stanowić koszt podatkowy pomimo braku cesji umowy leasingu na obecnego użytkującego?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo ujęcia w kosztach podatkowych wydatki poniesione z tytułu użytkowania samochodów osobowych jakimi są raty leasingowe czy koszty paliw z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 49a PDOP

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.; dalej: „updop” lub „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z niniejszej regulacji wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z opisu sprawy przedstawionym we wniosku wynika, że do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością została wniesiona w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako wkład niepieniężny w zamian za objęte udziały - spółka cywilna. Spółka cywilna do dnia zakończenia swojej działalności użytkowała samochody osobowe na podstawie umów leasingów operacyjnych. Z dniem przejęcia Spółki Cywilnej przez Spółkę z o.o. użytkownikiem samochodów stała się Spółka (Sp. z o.o). Stosownie do dyspozycji art. 70912 ustawy Kodeks Cywilny bez zgody finansującego korzystający nie może oddać rzeczy do używania osobie trzeciej, a naruszenie obowiązku określonego w § 1 może skutkować wypowiedzeniem umowy leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba, że strony uzgodniły termin wypowiedzenia. Wnioskodawca wskazał, że firmy leasingowe zostały poinformowane o zmianie podmiotu użytkującego samochody, a do dnia złożenia wniosku nie zostały sporządzone cesje umów leasingowych na nowego korzystającego.

W tak przedstawionym opisie zadano następujące pytanie: czy poniesione wydatki na raty leasingowe czy koszty paliwa poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów mogą stanowić koszt podatkowy pomimo braku cesji umowy leasingu na obecnego użytkującego.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, że skoro w opisanym przypadku nie doszło do cesji umowy leasingu to możliwość ujęcia w kosztach podatkowych wydatków poniesionych z tytułu użytkowania samochodów osobowych jakimi są raty leasingowe czy koszty paliw nie można rozpatrywać w kontekście art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych i kosztów paliwa należy zatem rozpatrywać wg ogólnych przesłanek wskazanych w art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy,
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że firmy leasingowe ze względu na brak dokonanych cesji za miesiąc listopad i grudzień wystawiły faktury zgodnie z harmonogramem na dotychczasowego użytkownika tj. Spółkę Cywilną.

Zatem, nie można uznać, że w stosunku do kosztów rat leasingowych zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. poniesiony wydatek nie został prawidłowo udokumentowany.

Natomiast, odnosząc się do kosztów paliwa wskazać należy, że mogą one stanowić koszty uzyskania przychodów jeżeli spełniają warunki wskazane w art. 15 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Reasumując, nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, ma prawo ujęcia w kosztach podatkowych wydatki poniesione z tytułu użytkowania samochodów osobowych jakimi są raty leasingowe czy koszty paliw z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.