Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.650.2020.2.PM
z 19 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2021 r. (data wpływu 24 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą udziału w Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą udziału w Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Wniosek został uzupełniony w dniu 24 lutego 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 lipca 2019 r. Wnioskodawca będąc współwłaścicielem nieruchomości w częściach ułamkowych, zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości (dalej: Umowa), tj. przysługującego mu udziału w działce (dalej: Nieruchomość).

Przywołana wyżej działka jest działką niezabudowaną i posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Przedmiotowa Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i od roku 2004 nie wydano w stosunku do niej żadnych decyzji o warunkach zabudowy, a zgodnie z ewidencją gruntów stanowi grunty orne.

Wnioskodawca w Umowie zobowiązał się do sprzedaży udziałów w Nieruchomości pod następującymi warunkami:

• dokonania przekształcenia gruntów rolnych na grunty nie rolne (budowlane) lub
• uzyskania przez nabywców zgody Dyrektora Generalnego na nabycie przedmiotowej Nieruchomości.
  
  

Nieruchomość będąca przedmiotem Umowy została przez Wnioskodawcę nabyta w drodze dziedziczenia na podstawie postanowienia Sądu o dział spadku oraz postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, a nabycia te nie podlegały opodatkowaniu VAT.

Przedmiotowa Nieruchomość wchodzi w skład gospodarstwa rolnego, które do dnia 30 września 2014 r. prowadzone było przez matkę Wnioskodawcy, przy pomocy Wnioskodawcy oraz braci Wnioskodawcy, będących jej synami. Prowadząc gospodarstwo rolne matka posiadała status rolnika ryczałtowego. Uzyskiwane z Nieruchomości plony wykorzystywała na potrzeby prowadzonej w gospodarstwie hodowli zwierząt (trzody chlewnej) przeznaczonych do sprzedaży, a powstające niekiedy nadwyżki były przez nią odsprzedawane.

Od dnia 1 października 2014 r. przywołane wyżej gospodarstwo rolne prowadzone jest przez brata Wnioskodawcy, na podstawie nieodpłatnej umowy dzierżawy z dnia 12 września 2014 r. zawartej z pozostałymi współwłaścicielami (matką i braćmi Wnioskodawcy) na okres 10 lat. Brat prowadząc przedmiotowe gospodarstwo rolne posiada status rolnika ryczałtowego. Uzyskiwane z Nieruchomości plony wykorzystywane są na potrzeby prowadzonej w gospodarstwie hodowli zwierząt (konie) przeznaczonych do sprzedaży, a powstające niekiedy nadwyżki są odsprzedawane.

Oprócz wyżej wymienionej umowy dzierżawy Wnioskodawca żadnych innych umów związanych z przedmiotową Nieruchomością nie zawierał.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że od dnia 15 marca 2018 r., kolejny brat Wnioskodawcy na podstawie nieodpłatnej ustnej umowy dzierżawy zawartej z bratem na przywołanym wyżej gospodarstwie rolnym prowadzi hodowle owiec dotowaną przez ARiMR w programie zachowania rodzimego gatunku. Owce w części przeznaczone są do sprzedaży a raz do roku sprzedawana jest również pozyskiwana z nich wełna. Brat posiada status rolnika ryczałtowego.

Wnioskodawca w trakcie posiadania udziałów w Nieruchomości nie ponosił na nią żadnych nakładów, a w szczególności nie dokonywał jej przekształcenia na grunty nierolne (ewentualne przekształcenie zostanie dokonane przez kupującego po przeniesieniu własności Nieruchomości w umowie przyrzeczonej), nie dokonywał jej podziałów, czy wydzielenia dróg wewnętrznych, nie występował o wydanie warunków zabudowy, czy nie dokonał jej uzbrojenia (doprowadzenie do niej mediów).

W celu sprzedaży posiadanych udziałów w Nieruchomości Wnioskodawca nie współpracował z biurami obrotu nieruchomościami, ani nie reklamował w żaden sposób chęci sprzedaży. Wnioskodawca zamieścił jednak wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami jednorazowe ogłoszenie sprzedaży w internecie.

Nieruchomość była przez Wnioskodawcę wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, tj. wykorzystywała ją matka Wnioskodawcy na potrzeby prowadzenie gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowy oraz brat Wnioskodawcy.

Na dzień sprzedaży Nieruchomości nie będzie ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie będzie wydana w stosunku do niej decyzja o warunkach zabudowy (nabywca zamierza wystąpić o wydanie przedmiotowej decyzji dopiero po jej nabyciu).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, ani działalności rolniczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 22 lutego 2021 r. Zainteresowany wskazał, że od momentu nabycia działki Wnioskodawca nie wykorzystywał jej w żaden sposób osobiście.

Przedmiotowa działka wykorzystywana była do dnia 30 września 2014 r. przez matkę Wnioskodawcy, dla potrzeb prowadzonego przez nią gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca wraz z braćmi pomagał matce w prowadzeniu przedmiotowego gospodarstwa. Prowadząc gospodarstwo rolne matka Wnioskodawcy posiadała status rolnika ryczałtowego. Uzyskiwane przez nią z nieruchomości plony wykorzystywała na potrzeby prowadzonej w gospodarstwie hodowli zwierząt (trzody chlewnej) przeznaczonych do sprzedaży, a powstające niekiedy nadwyżki były przez nią odsprzedawane.

Od dnia 1 października 2014 r. do czasu sprzedaży przedmiotowej działki, przywołane wyżej gospodarstwo rolne prowadzone jest przez brata Wnioskodawcy na podstawie nieodpłatnej umowy dzierżawy z dnia 12 września 2014 r. zawartej z Wnioskodawcą oraz pozostałymi współwłaścicielami (matką oraz braćmi Wnioskodawcy) na okres 10 lat. Brat Wnioskodawcy, prowadząc przedmiotowe gospodarstwo rolne posiada status rolnika ryczałtowego. Uzyskiwane z nieruchomości plony wykorzystywane są przez niego na potrzeby prowadzonej w gospodarstwie hodowli zwierząt (koni) przeznaczonych do sprzedaży, a powstające niekiedy nadwyżki są odsprzedawane.

Od dnia 15 marca 2018 r., kolejny brat Wnioskodawcy zawarł nieodpłatną ustną umowę dzierżawy z bratem swoim i Wnioskodawcy, na mocy której na przywołanym wyżej gospodarstwie rolnym brat ten prowadzi również hodowle owiec dotowaną przez ARiMR w programie zachowania rodzimego gatunku, posiadając status rolnika ryczałtowego. Owce w części przeznaczone są do sprzedaży, a raz do roku sprzedawana jest również pozyskiwana z nich wełna.

Sprzedawana działka jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, poprzez wykorzystywanie jej przez matkę oraz braci Wnioskodawcy w prowadzonych gospodarstwach rolnych, z których czerpane były i są korzyści majątkowe, o których mowa powyżej.

Sprzedawana działka od dnia 1 października 2014 r. udostępniona została przez Wnioskodawcę na podstawie nieodpłatnej umowy dzierżawy z dnia 12 września 2014 r. bratu Wnioskodawcy, na potrzeby prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego, o którym mowa powyżej.

Do momentu sprzedaży przedmiotowej działki, Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych, które zmierzałyby do podniesienia wartości tej działki.

Umowa przedwstępna sprzedaży nieruchomości nie zawiera innych warunków, prócz wymienionych we wniosku. Wnioskodawca w ramach umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości nie udzielił i nie zamierza udzielić żadnych pełnomocnictw kupującemu.

Do momentu zawarcia umowy przyrzeczonej, strona kupująca nie zamierza dokonywać żadnych inwestycji infrastrukturalnych na nieruchomości, które zwiększałyby jej atrakcyjność. Nabywca do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej nie będzie ponosił żadnych nakładów finansowych związanych z nieruchomością. Poza zawartą umową przedwstępną sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca nie zamierza udzielić kupującemu żadnych pełnomocnictw.

Na moment sprzedaży działki nie zostanie uchwalony dla niej plan zagospodarowania przestrzennego i nie zostanie wydana dla niej decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca przy sprzedaży udziału w opisanej w stanie faktycznym Nieruchomości będzie działał jako podatnik VAT?
2. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca będą działał jako podatnik VAT, sprzedaż udziałów w Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca przy sprzedaży udziałów w Nieruchomości będzie działał jako podatnik VAT.
2. W przypadku, gdy Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, sprzedaż udziałów w Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem, status podatnika podatku VAT wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Należy wskazać, że w dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), który wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1386/12), z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11).

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności sprzedaży w tych okolicznościach przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

Z powołanego wyroku wynika, że „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Jak wynika z przestawionego stanu faktycznego sprzedaż udziałów w przedmiotowej Nieruchomości nie można uznać za sprzedaż majątku prywatnego wykorzystywanego wyłącznie w celu zaspokojenie potrzeb osobistych, albowiem Nieruchomość służyła i służy prowadzeniu działalności gospodarczej, tj. prowadzeniu gospodarstwa rolnego, z którego czerpane były korzyści majątkowe.

Zatem należy stwierdzić, że w związku z tym, iż przedmiotem planowanego zbycia nie będzie majątek prywatny, Wnioskodawca przy sprzedaży udziałów w przedmiotowej Nieruchomości wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym przy sprzedaży udziałów w Nieruchomości będzie działał jako podatnik VAT.

Ad 2)

Mając na uwadze wnioski wynikające z argumentacji przedstawionej w ad. 1 powyżej należy wskazać, że dokonując sprzedaży prawa własności przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, a transakcja sprzedaży Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Dostawa gruntu niezabudowanego może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Jak wynika z tego przepisu, zwolnieniu z VAT podlega dostawa towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów sprzedawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym dla zastosowania omawianego zwolnienia od podatku spełnione muszą być łącznie wymienione powyżej warunki.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca co prawda wykorzystywał Nieruchomość wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT, lecz nabycie przez Wnioskodawcę udziałów w Nieruchomości nie podlegało podatkowi VAT.

W takiej sytuacji nie można mówić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości lub, że takie prawo mu nie przysługiwało. W konsekwencji, nie można uznać, że skoro danego podatku w momencie nabycia nieruchomości nie było, to Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do jego odliczenia.

Mając powyższe na uwadze, sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w Nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości niezabudowanych nie będących terenami budowlanymi.

Za tereny budowlane, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, uznaje się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, przedmiotowa Nieruchomości jest nieruchomością niezabudowaną i nie jest objęta ani miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano w stosunku do niej decyzji o warunkach zabudowy (o wydanie decyzji o warunkach zabudowy wystąpi kupujący dopiero po podpisaniu umowy przyrzeczonej).

Mając powyższe na uwadze, w świetle przepisu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przedmiotowa Nieruchomość nie będzie spełniać definicji gruntów przeznaczonych pod zabudowę, w związku z czym sprzedaż udziałów w przedmiotowej Nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Podsumowując, w przypadku gdy Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, sprzedaż udziałów w Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W przedmiocie statusu – na płaszczyźnie podatku VAT – podmiotu dokonującego sprzedaży nieruchomości wypowiedział się również NSA w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07) wskazującej na kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Zdaniem NSA ,,(…) przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako osoba wykonująca wolny zawód”. Zatem w opinii NSA ,,ani więc formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesadzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług”.

W przedmiotowym zagadnieniu istotne znaczenie mają tezy przedstawione przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) - ECLI:EU:C:2011:589. W wyroku bowiem tym TSUE wskazał na kryteria uznania tego rodzaju sprzedaży za działalność gospodarczą. TSUE stwierdził, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, a sama liczba i zakres dokonanych transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Inaczej jest natomiast zdaniem Trybunału w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z krajowego orzecznictwa sądowo-administracyjnego wynika zatem, że stwierdzenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy, albowiem odmienność stanów faktycznych zezwala jedynie na sformułowanie pewnych wskazań, bez możliwości tworzenia uniwersalnych wzorców kontroli. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu.

Podkreślić należy – na co wskazują sądy administracyjne – że ustalenie jakie działania sprzedającego mogą zostać uznane za „aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami” jest przedmiotem badania w każdej indywidualnej sprawie.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu 29 lipca 2019 r. Wnioskodawca będąc współwłaścicielem nieruchomości w częściach ułamkowych, zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości (Umowa), tj. przysługującego mu udziału w działce (Nieruchomość). Przywołana wyżej działka jest działką niezabudowaną i posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Przedmiotowa Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i od roku 2004 nie wydano w stosunku do niej żadnych decyzji o warunkach zabudowy, a zgodnie z ewidencją gruntów stanowi grunty orne. Nieruchomość będąca przedmiotem Umowy została przez Wnioskodawcę nabyta w drodze dziedziczenia na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 27 września 2000 r. o dział spadku oraz postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 13 czerwca 2001 r. o stwierdzeniu nabycia spadku, a nabycia te nie podlegały opodatkowaniu VAT. Przedmiotowa Nieruchomość wchodzi w skład gospodarstwa rolnego, które do dnia 30 września 2014 r. prowadzone było przez matkę Wnioskodawcy, przy pomocy Wnioskodawcy oraz braci Wnioskodawcy, będących jej synami. Prowadząc gospodarstwo rolne matka posiadała status rolnika ryczałtowego. Uzyskiwane z Nieruchomości plony wykorzystywała na potrzeby prowadzonej w gospodarstwie hodowli zwierząt (trzody chlewnej) przeznaczonych do sprzedaży, a powstające niekiedy nadwyżki były przez nią odsprzedawane. Od dnia 1 października 2014 r. przywołane wyżej gospodarstwo rolne prowadzone jest przez brata Wnioskodawcy, na podstawie nieodpłatnej umowy dzierżawy z dnia 12 września 2014 r. zawartej z pozostałymi współwłaścielami (matką i braćmi Wnioskodawcy) na okres 10 lat. Brat prowadząc przedmiotowe gospodarstwo rolne posiada status rolnika ryczałtowego. Uzyskiwane z Nieruchomości plony wykorzystywane są na potrzeby prowadzonej w gospodarstwie hodowli zwierząt (konie) przeznaczonych do sprzedaży, a powstające niekiedy nadwyżki są odsprzedawane. Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że od dnia 15 marca 2018 r., kolejny brat na podstawie nieodpłatnej ustnej umowy dzierżawy zawartej z bratem na przywołanym wyżej gospodarstwie rolnym prowadzi hodowle owiec dotowaną przez ARiMR w programie zachowania rodzimego gatunku. Owce w części przeznaczone są do sprzedaży, a raz do roku sprzedawana jest również pozyskiwana z nich wełna. Brat ten posiada status rolnika ryczałtowego. Wnioskodawca w trakcie posiadania udziałów w Nieruchomości nie ponosił na nią żadnych nakładów, a w szczególności nie dokonywał jej przekształcenia na grunty nierolne (ewentualne przekształcenie zostanie dokonane przez kupującego po przeniesieniu własności Nieruchomości w umowie przyrzeczonej), nie dokonywał jej podziałów, czy wydzielenia dróg wewnętrznych, nie występował o wydanie warunków zabudowy, czy nie dokonał jej uzbrojenia (doprowadzenie do niej mediów). W celu sprzedaży posiadanych udziałów w Nieruchomości Wnioskodawca nie współpracował z biurami obrotu nieruchomościami, ani nie reklamował w żaden sposób chęci sprzedaży. Wnioskodawca zamieścił jednak wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami jednorazowe ogłoszenie sprzedaży w internecie. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, ani działalności rolniczej i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że do momentu sprzedaży przedmiotowej działki, nie będzie podejmował żadnych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych, które zmierzałyby do podniesienia wartości tej działki. Umowa przedwstępna sprzedaży Nieruchomości nie zawiera innych warunków, prócz wymienionych we wniosku. Wnioskodawca w ramach umowy przedwstępnej sprzedaży Nieruchomości nie udzielił i nie zamierza udzielić żadnych pełnomocnictw kupującemu. Do momentu zawarcia umowy przyrzeczonej, strona kupująca nie zamierza dokonywać żadnych inwestycji infrastrukturalnych na Nieruchomości, które zwiększałyby jej atrakcyjność. Nabywca do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej nie będzie ponosił żadnych nakładów finansowych związanych z Nieruchomością.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy – wyrażone w pytaniu pierwszym – dotyczą kwestii uznania go za podatnika podatku VAT przy sprzedaży udziału w opisanej powyżej Nieruchomości.

Należy zatem ustalić, czy Wnioskodawca odnośnie sprzedaży udziału w Nieruchomości sprawy spełnia przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa oraz wyroku TSUE prowadzi do wniosku, że w analizowanej sytuacji brak jest okoliczności, które wskazują, że planowana sprzedaż udziału w działce, będzie stanowiła działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która skutkować będzie uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT.

Znaczenie dla sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do Nieruchomości, tj. działki przez cały okres jej posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu Nieruchomościami.

W niniejszej sprawie należy podkreślić, że fakt wykorzystywania Nieruchomości w działalności rolniczej przez matkę i braci Wnioskodawcy nie powoduje, że Nieruchomość ta była wykorzystywana przez samego Wnioskodawcę. Istotną informacją, którą podał Wnioskodawca jest ta, że od momentu nabycia działki Wnioskodawca nie wykorzystywał jej w żaden sposób osobiście.

Zatem w odniesieniu do planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży udziału w działce brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż Nieruchomości będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego planowana sprzedaż udziału w działce nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca przy sprzedaży udziału w opisanej w zdarzeniu przyszłym Nieruchomości nie będzie działał jako podatnik VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że nie udziela się odpowiedzi na pytanie drugie z wniosku, ponieważ Wnioskodawca oczekiwał na nie odpowiedzi tylko w przypadku gdy Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego z współwłaścicieli Nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja ta nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.