2021.03.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.29.2021.2.MP
z 29 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 15 stycznia 2021 r. (data wpływu 21 stycznia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 15 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 9 marca 2021 r. (doręczone 9 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania czynności wykonywanych na rzecz Usługobiorcy za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT;
momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług oraz
prawa do odliczenia przez Usługobiorcę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Usługodawcę, dokumentujących wykonane usługi

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wykonywanych na rzecz Usługobiorcy za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług oraz prawa do odliczenia przez Usługobiorcę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Usługodawcę, dokumentujących wykonane usługi.

Wniosek uzupełniono w dniu 15 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 9 marca 2021 r. (doręczone 9 marca 2021 r.).

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego Stroną postępowania:
A. Spółka z o.o.
Zainteresowanego niebędącego Stroną postępowania:
B. Spółka z o.o.

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Usługodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Usługodawcy jest dostawa rozwiązań wspomagających firmy w rekrutacji pracowników, szczególnie poprzez publikację internetowych ogłoszeń rekrutacyjnych. Usługi wykonywane przez Usługodawcę stanowią czynności opodatkowane VAT. Usługodawca kieruje swoją ofertę zarówno do klientów w Polsce, jak i do klientów zagranicznych.

Usługobiorca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Usługobiorcy jest dostawa klientom internetowej platformy pozwalającej na zapewnienie efektywnej komunikacji wewnętrznej przedsiębiorstw oraz uproszczenie i usprawnienie wewnętrznych procedur (dalej: „System”). Usługi wykonywane przez Usługobiorcę stanowią czynności opodatkowane VAT.

Usługodawca, jako większościowy udziałowiec Usługobiorcy, postanowił w grudniu 2018 r. o zakończeniu działalności Usługobiorcy z uwagi na dokonaną analizę rynku, która wskazała na brak perspektywy możliwości osiągnięcia pozycji lidera oraz rozwoju rynku zgodnie z oczekiwaną skalą. Zgodnie z przygotowanym planem restrukturyzacji, wstrzymano sprzedaż oferowanego Systemu dla nowych klientów oraz udzielano wsparcia dotychczasowym klientom w zakresie zastąpienia oferowanego przez Usługobiorcę Systemu innym dostępnym narzędziem na rynku.

W trakcie dokonywanych działań restrukturyzacyjnych, część kluczowych klientów Usługobiorcy wyraziła chęć kontynuowania i rozwijania dalszej współpracy z Usługobiorcą, podkreślając użyteczność oferowanego przez Usługobiorcę Systemu. Przyjmując taką odpowiedź rynku, Usługodawca jako udziałowiec Usługobiorcy postanowił o odstąpieniu od decyzji o zakończeniu działalności Usługobiorcy. Niemniej jednak, mając na uwadze odmienny profil biznesowy Usługodawcy oraz Usługobiorcy, podjęte zostały działania zmierzające do kontynuowania działalności Usługobiorcy poza strukturą kapitałową Usługodawcy - uznano że udziały w kapitale Usługobiorcy zostaną sprzedane na rzecz inwestora będącego osobą fizyczną (dalej: „Nabywca”).

Nabywca pozostaje podmiotem niepowiązanym z Usługodawcą w rozumieniu przepisów rozdziału la ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 1992 nr 21 poz. 86). Nabywca nie posiada udziałów Usługodawcy. Nabywca i Usługodawca wspólnie posiadają udziały w podmiocie trzecim niebędącym stroną niniejszego wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej.

W dniu 12 kwietnia 2019 r. pomiędzy Usługodawcą a Nabywcą oraz przy udziale Usługobiorcy zawarto umowę sprzedaży udziałów w kapitale Usługobiorcy („Umowa Sprzedaży Udziałów”), w wyniku której 1 lipca 2019 r. („Dzień Zamknięcia”) doszło do przeniesienia własności tych udziałów na Nabywcę.

W ramach Umowy Sprzedaży Udziałów strony uzgodniły, że Usługodawca wykona na rzecz Usługobiorcy usługi, za które przewidziane zostało wynagrodzenie („Wynagrodzenie”). W tym zakresie strony uzgodniły, że w ramach świadczonych usług Usługodawca wykona na rzecz Usługobiorcy określone czynności w okresie od dnia zawarcia Umowy Sprzedaży Udziałów do Dnia Zamknięcia (tj. pomiędzy 12 kwietnia a 1 lipca 2019 r.), które miały na celu wzmocnienie pozycji Usługobiorcy na rynku w celu umożliwienia mu funkcjonowania poza strukturami grupy Usługodawcy. Wynagrodzenie nie było natomiast związane z samym faktem przeniesienia udziałów, tzn. było niezależne od ustalonej przez Strony ceny z tytułu sprzedaży udziałów.

Ustalone Wynagrodzenie na rzecz Usługodawcy wynikało z następujących czynności faktycznie podejmowanych przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy pomiędzy dniem zawarcia Umowy Sprzedaży Udziałów a Dniem Zamknięcia:

przeprowadzenie akcji informacyjnej dla klientów wyrażających chęć utrzymania dotychczasowej współpracy z Usługobiorcą po sprzedaży udziałów Usługobiorcy i kontynuowaniu działalności przez nowego właściciela,
podjęcie czynności operacyjnych mających na celu utrzymanie klientów w portfolio Usługobiorcy,
podjęcie czynności operacyjnych mających na celu przekonanie do kontynuowania współpracy z Usługobiorcą klientów pragnących zrezygnować z usług Usługobiorcy ze względu na wyjście Usługobiorcy z grupy kapitałowej Usługodawcy lub innych przyczyn,
podejmowanie czynności wspierających promowanie marki Usługobiorcy przez pracowników działów handlowych Usługodawcy wśród klientów Usługodawcy,
wsparcie Usługobiorcy przez kadrę zarządzającą Usługodawcy w ramach systematycznych spotkań wybranych członków zarządu tych podmiotów w zakresie zarządzania, obejmujące w szczególności wsparcie w obszarach finansów, marketingu, rozwoju produktów i aplikacji, strategii oraz sprzedaży,

(łącznie dalej jako „Usługi”).

Pisemne potwierdzenie szczegółowego zakresu wykonywanych Usług nastąpiło w formie dodatkowej Umowy o świadczenie usług pomiędzy Usługodawcą a Usługobiorcą („Umowa o Świadczenie Usług”), o czym Wnioskodawcy piszą szczegółowo w dalszej części niniejszego wniosku.

Mając na uwadze daleko idący związek pomiędzy Usługami świadczonymi przez Usługodawcę a potencjałem osiągania przez Usługobiorcę w przyszłości przychodów, Wynagrodzenie określone w Umowie Sprzedaży Udziałów zostało ustalone na zasadzie prowizji od przychodu netto Usługobiorcy ze sprzedaży przez niego usług na rzecz klientów („Kwalifikowani Klienci”) związanych z Usługobiorcą stosunkiem umownym do Dnia Zamknięcia na skutek działań podjętych w ramach świadczonych Usług przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy. Strony postanowiły, że za Kwalifikowanego Klienta uznaje się również: (1) wszelkie podmioty powiązane Kwalifikowanych Klientów, które staną się klientami Usługobiorcy w okresie 3 miesięcy poprzedzających lub następujących po wygaśnięciu, rozwiązaniu, odstąpieniu, wypowiedzeniu lub innym zakończeniu umowy (transakcji, przedsięwzięcia) z danym Kwalifikowanym Klientem: oraz (2) podmiot powiązany Kwalifikowanego Klienta lub klient niebędący Kwalifikowanym Klientem, jeżeli źródłem istnienia umowy (transakcji, przedsięwzięcia) względem tego klienta była cesja lub ciąg cesji rozpoczęty przez Kwalifikowanego Klienta. Wykaz Kwalifikowanych Klientów stanowił załącznik do Umowy Sprzedaży Udziałów.

Zgodnie z Umową Sprzedaży Udziałów rozliczanie Wynagrodzenia następować miało w okresach rozliczeniowych na podstawie rejestrowanych przez Usługobiorcę oddzielnie od pozostałych wpływów, wszelkich wpłat otrzymywanych od Kwalifikowanych Klientów, niezależnie od tytułu ich dokonania, zarówno w związku z Systemem oferowanym przez Usługodawcę na rzecz Kwalifikowanych Klientów a także sprzedażą innych usług (towarów) dokonywanym przez Usługodawcę na rzecz Kwalifikowanych Klientów. Wynagrodzenie zostało określone jako należne w skali miesięcznej (to natomiast czy było w rzeczywistości za dany okres należne, było warunkowane wysokością osiąganych przychodów z tytułu świadczenia usług na rzecz Kwalifikowanych Klientów).

Na podstawie Umowy Sprzedaży Udziałów, uprawnienie do Wynagrodzenia przysługiwało Usługodawcy za okres od Dnia Zamknięcia przez okres maksymalnie 3 (trzech) lat lub do momentu, w którym łączna kwota Wynagrodzenia wypłacona na rzecz Usługodawcy przez Usługobiorcę, osiągnie poziom 2.000.000,00 (dwa miliony) złotych netto, w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpi pierwsze.

W styczniu 2020 r. wystawione zostały faktury za okres lipiec - grudzień 2019 r. dotyczące Wynagrodzenia należnego od Usługobiorcy na rzecz Usługodawcy w związku z Usługami wykonanymi do Dnia Zamknięcia.

Pierwotne postanowienia Umowy Sprzedaży Udziałów nie zawierały sprecyzowanego zakresu świadczonych w rzeczywistości przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy Usług. Z uwagi na zmieniające się okoliczności w zakresie planowanych działań restrukturyzacyjnych w działalności Usługobiorcy, które zakończyły się w ostateczności sprzedażą udziałów Nabywcy, czynności podejmowane przez Usługodawcę miały charakter operacyjny, a Strony ustnie ustalały szczegóły w zakresie charakteru i częstotliwości wykonywanych Usług przez Usługodawcę według aktualnych potrzeb Stron.

Wskutek weryfikacji rozliczeń pomiędzy Usługodawcą a Usługobiorcą oraz brzmienia Umowy Sprzedaży Udziałów, Strony powzięły wątpliwości w zakresie tego, czy postanowienia Umowy Sprzedaży Udziałów, które mają bezpośredni i istotny wpływ na prawidłowe rozliczenie zobowiązań Usługobiorcy wobec Usługodawcy w związku z Usługami, prawidłowo odzwierciedlają pierwotny zgodny zamiar Stron, którym kierowały się przy zawarciu Umowy Sprzedaży Udziałów oraz rzeczywisty przebieg transakcji (rzeczywisty ekonomiczny skutek).

W następstwie powziętych wątpliwości, w dniu 27 listopada 2020 r. strony postanowiły o zawarciu aneksu do Umowy Sprzedaży Udziałów („Aneks”). Usługodawca, Usługobiorca oraz Nabywca uznali, że najbardziej precyzyjnym rozwiązaniem będzie rozdzielenie pierwotnie zawartej Umowy Sprzedaży Udziałów, tak aby treść nie wprowadzała w błąd co do elementów istotnych dla przeniesienia własności udziałów spółki (a więc ustaleń pomiędzy Usługodawcą a Nabywcą) oraz elementów istotnych z punktu widzenia Usług (a więc ustaleń pomiędzy Usługodawcą a Usługobiorcą). Wobec tego, w ramach Aneksu postanowiono m.in. o zawarciu Umowy o Świadczenie Usług - postanowienia dotyczące Usług zostały więc w drodze Aneksu usunięte z Umowy Sprzedaży Udziałów i w tym zakresie odzwierciedlone zostały w nowej Umowie o Świadczenie Usług. Wskutek zawarcia Aneksu, Umowa Sprzedaży Udziałów została więc zawężona do postanowień istotnych z punktu widzenia transakcji zbycia udziałów.

Podkreślenia wymaga fakt, że zarówno Aneks, jak i Umowa o Świadczenie Usług zawarte zostały w celu potwierdzenia pierwotnego zamiaru Stron i odzwierciedlenia w treści Umowy o Świadczenie Usług rzeczywistych ustaleń pomiędzy Stronami, jak również odwzorowania w treści Umowy o Świadczenie Usług rzeczywistego przebiegu transakcji - Usług świadczonych od dnia zawarcia Umowy Sprzedaży Udziałów do Dnia Zamknięcia (tj. pomiędzy 12 kwietnia a 1 lipca 2019 r.) przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy oraz potwierdzenia charakteru dokonywanych płatności z tytułu Usług dokonywanych przez Usługobiorcę na rzecz Usługodawcy.

Na skutek zawartego Aneksu doszło więc w szczególności do wyodrębnienia postanowień dotyczących Usług z Umowy Sprzedaży Udziałów, które to Usługi były w istocie odrębną transakcją od samej sprzedaży udziałów. Zawarty Aneks oraz Umowa o Świadczenie Usług nie modyfikowały zakresu Usług świadczonych przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy a jedynie Umowa o Świadczenie Usług doprecyzowywała ich zakres zgodnie z rzeczywistym zamiarem stron.

W zawartej Umowie o Świadczeniu Usług dokonano sprecyzowania świadczonych Usług. Opis zakresu tych usług objął wsparcie w procesie utrzymania i rozszerzenia bazy klientów w związku z podjętymi uprzednio działaniami restrukturyzacyjnymi oraz usługi doradcze w tym zakresie i w związku z potrzebą operowania przez Usługobiorcę poza strukturami grupy Usługodawcy, a Usługi zostały wykonane przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy do Dnia Zamknięcia.

W Umowie o Świadczenie Usług Strony dokonały doprecyzowania również wybranych szczegółów, jak np. uwzględniły zapisy związane z fakturowaniem Usługobiorcy przez Usługodawcę, terminów płatności oraz wysokości Wynagrodzenia, do którego uprawniony jest Usługodawca, nie wpływając jednak na zakres świadczonych usług.

Na podstawie zawartej Umowy o Świadczenie Usług, mając na uwadze daleko idący związek pomiędzy Usługami świadczonymi przez Usługodawcę a potencjałem osiągania przez Usługobiorcę w przyszłości przychodów, Wynagrodzenie ustalone zostało na zasadzie prowizji od przychodu netto Usługobiorcy ze sprzedaży usług na rzecz Kwalifikowanych Klientów. Ponadto, Wynagrodzenie jest warunkowe i przysługuje Usługodawcy wyłącznie pod warunkiem uzyskania przez Usługobiorcę jakichkolwiek przysporzeń majątkowych od Kwalifikowanych Klientów.

Wynagrodzenie jest należne Usługodawcy z ostatnim dniem każdego miesiąca kalendarzowego, począwszy od miesiąca, w którym przypada Dzień Zamknięcia, a określenie wysokości Wynagrodzenia następuje na podstawie raportów miesięcznych, sporządzanych przez Usługobiorcę. Raport miesięczny zawiera zestawienie wszelkich wpłat otrzymywanych, niezależnie od tytułu ich dokonania od Kwalifikowanych Klientów w danym miesiącu kalendarzowym. Usługobiorca przekazuje Usługodawcy raporty miesięczne w terminie 7 (siedmiu) dni od zakończenia każdego miesiąca kalendarzowego.

W razie powzięcia wątpliwości co do treści któregokolwiek raportu miesięcznego, Usługodawca ma prawo do zgłoszenia zastrzeżeń do raportu miesięcznego. Usługobiorca w terminie 7 (siedmiu) dni rozpatrzy zastrzeżenia Usługodawcy i dokona lub odmówi korekty raportu miesięcznego.

Za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym Wynagrodzenie stanie się należne, Usługodawca wystawia Usługobiorcy fakturę na kwotę Wynagrodzenia wynikającą z otrzymanego od Usługobiorcy raportu miesięcznego, która będzie płatna w terminie 14 (czternastu) dni od dnia wystawienia faktury.

Na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, uprawnienie z tytułu Wynagrodzenia Usługodawcy przysługuje przez okres maksymalnie 3 (trzech) lat od Dnia Zamknięcia lub do momentu, w którym łączna kwota przekazana Usługodawcy z tytułu Wynagrodzenia, osiągnie poziom 2.000.000.00 (dwa miliony) złotych netto, w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpi jako pierwsze.

Dane identyfikacyjne podmiotów biorących udział w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym: (…)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy na gruncie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego świadczenie Usług przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu VAT?
W przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, czy obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia Usług powstaje w momencie wykonania Usługi rozumianym jako moment, w którym Wynagrodzenie wypłacane przez Usługobiorcę na rzecz Usługodawcy staje się należne Usługodawcy, tj. z ostatnim dniem każdego miesiąca kalendarzowego?
W przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe - czy Usługobiorca będzie miał prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z wystawionych przez Usługodawcę faktur dokumentujących wykonane Usługi?

Stanowisko Zainteresowanych:

Ad 1. Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, świadczenie Usług przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu VAT.

Ad 2. W przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe - obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia Usług powstaje w momencie wykonania Usługi, co rozumieć należy jako moment, w którym Wynagrodzenie wypłacane przez Usługobiorcę na rzecz Usługodawcy staje się należne Usługodawcy, tj. z ostatnim dniem każdego miesiąca kalendarzowego.

Ad 3. W przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe - Usługobiorca będzie miał prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z wystawionych przez Usługodawcę faktur dokumentujących wykonane Usługi.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania oznaczonego numerem 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jako towary, na podstawie art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby można było mówić o świadczeniu usług w rozumieniu Ustawy o VAT niezbędne jest zdefiniowanie:

usługodawcy oraz
świadczenia spełnionego przez usługodawcę - świadczonej usługi.

Kluczowe jest zatem wskazanie czynności kwalifikowanej jako usługa oraz podmiotu tę czynność wykonującego.

W przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Usługodawca jako świadczący usługę, od dnia zawarcia Umowy Sprzedaży Udziałów do Dnia Zamknięcia, wykonał na rzecz Usługobiorcy Usługi w zakresie wsparcia w procesie utrzymania klientów oraz utrzymania działalności Usługobiorcy w związku z odstąpieniem od procesu zakończenia działalności Usługobiorcy i zawarciem przez Usługodawcę Umowy Sprzedaży Udziałów.

Czynności podejmowane przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy do Dnia Zamknięcia obejmowały:

przeprowadzenie akcji informacyjnej dla klientów wyrażających chęć utrzymania dotychczasowej współpracy z Usługobiorcą po sprzedaży udziałów Usługobiorcy i kontynuowaniu działalności przez nowego właściciela,
podjęcie czynności operacyjnych mających na celu utrzymanie klientów w portfolio Usługobiorcy,
podjęcie czynności operacyjnych mających na celu przekonanie do kontynuowania współpracy z Usługobiorcą klientów pragnących zrezygnować z usług Usługobiorcy ze względu na wyjście Usługobiorcy z grupy kapitałowej Usługodawcy lub innych przyczyn,
podejmowanie czynności wspierających promowanie marki Usługobiorcy przez pracowników działów handlowych Usługodawcy wśród klientów Usługodawcy,
wsparcie Usługobiorcy przez kadrę zarządzającą Usługodawcy w ramach systematycznych spotkań wybranych członków zarządu tych podmiotów w zakresie zarządzania, obejmujące w szczególności wsparcie w obszarach finansów, marketingu, rozwoju produktów i aplikacji, strategii oraz sprzedaży.

Podkreślenia wymaga fakt, że zarówno Aneks, jak i Umowa o Świadczenie Usług zawarte zostały w celu potwierdzenia pierwotnego zamiaru Stron i odzwierciedlenia w treści Umowy o Świadczenie Usług rzeczywistych ustaleń pomiędzy Stronami, jak również odwzorowania w treści Umowy o Świadczenie Usług rzeczywistego przebiegu Usług, które do Dnia Zamknięcia Usługodawca świadczył na rzecz Usługobiorcy, a także potwierdzenia charakteru dokonywanych płatności z tytułu Usług dokonywanych przez Usługobiorcę na rzecz Usługodawcy.

Na skutek zawartego Aneksu doszło jedynie do wyodrębnienia postanowień dotyczących Usług z Umowy Sprzedaży Udziałów i przeniesienia postanowień związanych z Usługą, która faktycznie była wykonywana, do odrębnej Umowy o Świadczenie Usług. Zawarty Aneks oraz Umowa o Świadczenie Usług nie modyfikowały zakresu Usług świadczonych przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy.

Mając powyższe na uwadze, w związku z tym, że Usługodawca od dnia zawarcia Umowy Sprzedaży Udziałów do Dnia Zamknięcia wykonał na rzecz Usługobiorcy usługi w zakresie wsparcia w procesie utrzymania i pozyskania klientów oraz utrzymania i rozwoju działalności Usługobiorcy, w ocenie Wnioskodawców niepodważalny jest fakt, że w sytuacji opisanej w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym doszło do świadczenia Usług przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy. W takim schemacie transakcyjnym Usługodawca pełnił rolę podmiotu świadczącego Usługi poprzez świadczenie na rzecz Usługobiorcy opisanych powyżej Usług na podstawie ustaleń, które zostały następnie potwierdzone w Umowie Sprzedaży Udziałów, Aneksie oraz Umowie o Świadczenie Usług.

Ponadto, podkreślić należy, że spisane warunki umowne, jakkolwiek stanowią one czynnik, który należy brać pod uwagę przy ustalaniu i analizie rzeczywistej treści transakcji, nie są decydujące do celów ustalenia, kto jest usługodawcą i usługobiorcą w transakcji „świadczenia usług” i jakie konkretnie usługi zostały wykonane, co potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) (przykładowo C-653/11: Wyrok TSUE z dnia 20 czerwca 2013 r.).

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 października 2018 r., sygn. 0112- KD1L4.4012.431.2018.l.TKU), aby dana czynność mogła zostać zaklasyfikowana jako usługa, łącznie spełnione zostać muszą następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, oraz
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (tj. występuje odpłatność z tego tytułu).

W przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, na skutek działania Usługodawcy, Usługobiorca uzyskuje przychody ze sprzedaży swoich usług na rzecz Kwalifikowanych Klientów. Bez podjęcia działań Usługodawcy w postaci świadczonych Usług, Usługobiorca mógłby nie pozostać w stosunku umownym lub nie zawrzeć nowych umów z Kwalifikowanymi Klientami. Mając to na uwadze, w ocenie Wnioskodawców bezsporne jest, że w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego Usługa była świadczona przez Usługodawcę. Usługobiorca jest bezpośrednim beneficjentem tego świadczenia.

Ponadto, w związku z podjętymi w pierwszej fazie procesu restrukturyzacji działaniami wobec dotychczasowych klientów Usługobiorcy, zmierzającymi do wygaszenia działalności Usługobiorcy, na podstawie ustaleń pomiędzy stronami oraz w celu odzwierciedlenia rzeczywistego przebiegu podejmowanych czynności w ramach świadczonych Usług, w ramach Umowy Sprzedaży Udziałów Strony przewidziały Wynagrodzenie (odrębne od wynagrodzenia związanego ze sprzedażą udziałów) na rzecz Usługodawcy.

Zgodnie z Umową Sprzedaży Udziałów rozliczanie Wynagrodzenia należnego Usługodawcy następuje w okresach rozliczeniowych na zasadzie proporcjonalnie ustalanej części od przychodu netto Usługobiorcy ze sprzedaży przez niego usług na rzecz Kwalifikowanych Klientów. Uprawnienie do Wynagrodzenia przysługuje Usługodawcy od Dnia Zamknięcia przez okres maksymalnie 3 (trzech) lat od Dnia Zamknięcia lub do momentu, w którym łączna kwota Wynagrodzenia wypłacona na rzecz Usługodawcy przez Usługobiorcę, osiągnie poziom 2.000.000.00 (dwa miliony) złotych netto, w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpi pierwsze.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawców bezsporne pozostaje, że świadczonej przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy Usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (tj. występuje odpłatność z tego tytułu).

Ustawa o VAT oraz Dyrektywa 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1) nie definiują wprost pojęcia „odpłatności” w celu kwalifikacji czynności jako usługi opodatkowanej VAT. Kwestia odpłatności była jednak wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie TSUE. Przykładowo, w wyroku TSUE z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto, gdy odpłatność za otrzymanie świadczenia pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także wyrok TSUE dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem wyłącznie, jeśli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Przedstawione wyżej stanowisko TSUE znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej „NSA”). W szczególności należy zwrócić uwagę na wyrok z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. I FSK 1128/12, w którym NSA wskazał, że:

„szerokie, odwołujące się do pojęcia świadczenia, określenie zakresu przedmiotowego w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, nie może być odczytywane w ten sposób, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony. Z powołanego przepisu wynika, że usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (konsument) wynosi z niego, choćby nawet potencjalną korzyść. Posiłkując się także wskazówkami zawartymi w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości (np. wyrok z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93, wyrok z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81, wyrok z 5 lutego 1980 r. w sprawie C-154/80 czy w sprawie C-276/97, C-358/97 i 408/97) można sformułować ogólne stanowisko, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być relacje, w których:

istnieje jakiś związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego”.

Takie podejście zaprezentowane zostało również w licznych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2019 r., sygn. 0114- KDIP4.4012.734.2018.l.MP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że:

„Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia”.

Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2013 r.. sygn. IBPP2/443-346/13/IK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że:

„(...) pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Zdaniem Wnioskodawców, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zostało bezspornie w ocenie Wnioskodawców wykazane, że:

istnieje związek prawny między Usługodawcą i Usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne (zawarta Umowa Sprzedaży Udziałów oraz Umowa o Świadczenie Usług),
wynagrodzenie otrzymane przez Usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za Usługi świadczone przez Usługodawcę na rzecz Usługobiorcy (jako prowizja od przychodu netto Usługobiorcy ze sprzedaży usług na rzecz Kwalifikowanych Klientów),
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie Usługodawcy (poprzez prawo do Wynagrodzenia),
odpłatność za otrzymane świadczenie (Usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem (Usługobiorca dokonuje wypłaty Wynagrodzenia prowizyjnego od przychodu netto od usług świadczonych przez Usługobiorcę na rzecz Kwalifikowanych Klientów polegających opodatkowaniu VAT),
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego (do wysokości 2.000.000.00 (dwa miliony ) złotych netto).

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawców, na gruncie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, wypłata kwot Wynagrodzenia na podstawie Umowy Sprzedaży Udziałów oraz Umowy o Świadczenie Usług, stanowi wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania oznaczonego numerem 2

Co do zasady, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, wskazuje, że obowiązek podatkowy ustalany będzie w zależności od tego, kiedy nastąpi dostawa towarów lub zostanie wykonana usługa. Podatek stanie się więc wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia.

Ponadto, zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Zgodnie z interpretacją indywidualną sygn. 1061-IPTPP3.4512.78.2016.2.ALN z dnia 21 kwietnia 2016 wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi:

„ Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment”.

Jak wynika z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej regulacji wynika więc, że strony w umowach zobowiązaniowych mogą stosunek cywilnoprawny ukształtować według własnego uznania. Zaznaczyć należy, że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Należy zatem wziąć pod uwagę, że zgodnie z Umową o Świadczenie Usług, zakres Usług objął wsparcie w procesie utrzymania i rozszerzenia bazy klientów w związku z podjętymi uprzednio działaniami restrukturyzacyjnymi oraz usługi doradcze w tym zakresie i w związku z potrzebą operowania przez Usługobiorcę poza strukturami grupy Usługodawcy.

W tym miejscu podkreślić należy, że zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, na podstawie zawartej Umowy o Świadczenie Usług, mając na uwadze daleko idący związek pomiędzy Usługami świadczonymi przez Usługodawcę a potencjałem osiągania przez Usługobiorcę w przyszłości przychodów, Wynagrodzenie ustalone zostało na zasadzie prowizji od przychodu netto Usługobiorcy ze sprzedaży usług na rzecz Kwalifikowanych Klientów. Ponadto, Wynagrodzenie jest warunkowe i przysługuje Usługodawcy wyłącznie pod warunkiem uzyskania przez Usługobiorcę jakichkolwiek przysporzeń majątkowych od Kwalifikowanych Klientów. Wynagrodzenie staje się należne Usługodawcy z ostatnim dniem każdego miesiąca kalendarzowego, począwszy od miesiąca, w którym przypada Dzień Zamknięcia.

Tym samym, w celu ustalenia prawa do Wynagrodzenia konieczna jest weryfikacja przychodu Usługobiorcy ze sprzedaży usług na rzecz Kwalifikowanych Klientów. Jest to możliwe nie wcześniej niż w momencie przekazania przez Usługobiorcę do Usługodawcy raportu miesięcznego, zawierającego zestawienie wszelkich wpłat otrzymywanych, niezależnie od tytułu ich dokonania, od Kwalifikowanych Klientów w danym miesiącu kalendarzowym. Tym samym, dopiero w tym terminie wiadomo, czy Usługodawca uzyskał prawo do Wynagrodzenia. Z kolei raport miesięczny w zakresie danego miesiąca nie może być sporządzony we wcześniejszym terminie - wymagane jest zakończenie danego miesiąca kalendarzowego tak, aby w raporcie ujęte zostały rzeczywiste i kompletne dane.

Przy tym samo przekazanie raportu miesięcznego potwierdza jedynie wykonanie usługi na koniec danego miesiąca (do którego raport się odnosi). Samo przekazanie raportu ma charakter techniczny i nie generuje, samo w sobie, obowiązku podatkowego (ten zawsze powstaje w momencie, kiedy wynagrodzenie staje się należne, na koniec danego miesiąca).

Zatem dopiero w momencie ustalenia prawa do Wynagrodzenia za dany miesiąc dochodzi do faktycznego wykonania czynności uprawniających Usługodawcę do Wynagrodzenia. Tym samym, w ocenie Wnioskodawców, mając na uwadze opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, moment wykonania Usługi należy rozumieć jako moment, w którym Wynagrodzenie wypłacane przez Usługobiorcę na rzecz Usługodawcy staje się należne Usługodawcy, tj. z ostatnim dniem każdego miesiąca kalendarzowego. W tym momencie dochodzi do wykonania wszystkich działań i czynności składających się na wykonanie Usługi.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej sygn. IPPP1/4512-1045/15-2/AW z dnia 10 listopada 2015 roku, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Ponadto, w wyroku NSA sygn. I FSK 78/17 z dnia 16 stycznia 2019 roku NSA wskazał, że:

„(...) momentem wykonania usługi jest dzień jej faktycznej realizacji (...). Momentem wykonania usługi jest moment wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę”.

Podkreślenia wymaga fakt, że w przypadku wynagrodzenia rozliczanego warunkowo, za moment wykonania usługi niewątpliwie należy uznać wystąpienie zdarzenia upoważniającego do naliczenia tego wynagrodzenia. Dopiero wówczas usługa jest wykonana, bo dopiero wówczas istnieją wszystkie elementy pozwalające na ustalenie podstawy opodatkowania. Do czasu ustalenia Wynagrodzenia, nie byłoby możliwe ustalenie podstawy opodatkowania, czyli nie wystąpiłby jeden z elementów konstytuujących zobowiązanie podatkowe.

Ponadto, zgodnie z interpretacją indywidualną sygn. 0112-KDIL1-1.4012.782.2018.3.RW z dnia 28 lutego 2019 roku, wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Usługa jest wykonana w sytuacji gdy usługodawca zrealizuje wszystkie czynności na nią się składające.

W świetle powyższego, biorąc pod uwagę, że Usługodawca świadczy na rzecz Usługobiorcy usługę mającą na celu osiągnięcie przez Usługobiorcę przychodu od Kwalifikowanych Klientów, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia Usług powstaje w momencie wykonania Usługi, co rozumieć należy jako moment, w którym Wynagrodzenie wypłacane przez Usługobiorcę na rzecz Usługodawcy staje się należne Usługodawcy, tj. z ostatnim dniem każdego miesiąca kalendarzowego, ponieważ dopiero w tym momencie zachodzą wszystkie elementy pozwalające na rozliczenie Usługi oraz dochodzi do wykonania wszystkich działań i czynności składających się na wykonanie Usługi.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania oznaczonego numerem 3

Na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124).

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami należy stwierdzić, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia, jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania nabyć zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, jak już wspomniano powyżej, na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższe oznacza, że podatnik nie może dokonać odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych z tego podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przytoczone powyżej przepisy ustawy o VAT, w przypadku uznania stanowiska Stron w zakresie pytania pierwszego jako prawidłowego, Usługobiorca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Usługodawcę, dokumentujących odpłatne świadczenie.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego. Usługobiorca jest dostawcą internetowej platformy pozwalającej na zapewnienie efektywnej komunikacji wewnętrznej przedsiębiorstw angażując komunikację na wszystkich szczeblach organizacji. Ponadto, Usługobiorca zajmuje się upraszczaniem i przyśpieszaniem wewnętrznych procedur swoich klientów, które zajmowały zbyt wiele czasu przełożonym i pracownikom, aby zarządzanie zespołami było prostszym i bardziej przyjaznym procesem. Usługi wykonywane przez Usługobiorcę stanowią czynności opodatkowane VAT.

Usługi nabywane przez Usługobiorcę od Usługodawcy i wykonane do Dnia Zamknięcia obejmowały promowanie marki Usługobiorcy wśród klientów Usługodawcy w związku z opuszczeniem przez Usługobiorcę grupy kapitałowej Usługodawcy oraz wsparcie w procesie utrzymania klientów Usługobiorcy w okresie od dnia zawarcia Umowy Sprzedaży Udziałów do Dnia Zamknięcia z uwagi na podjęte wcześniej czynności restrukturyzacyjne zamierzające do zakończenia działalności Usługobiorcy.

W związku z Usługami, które Usługodawca wykonał na rzecz Usługobiorcy, Usługobiorca pozostał stroną umów lub zawiązał nowe umowy, na podstawie których świadczy na rzecz Kwalifikowanych Klientów usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem powyższe na uwadze, warunek wykorzystania nabywanych Usług do wykonywania czynności opodatkowanych przez Usługobiorcę należy uznać za spełniony i bezsporny.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Usługobiorca oraz Usługodawca są także czynnymi podatnikami VAT. Zatem zostaną wypełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uprawniające do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Usługodawcę z tytułu świadczenia Usług.

W związku z tym, stanowisko przedstawione w zakresie pytania 3. należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawców.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin