2021.03.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.9.2021.2.SP
z 19 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2021 r. (data nadania 16 marca 2021 r., data wpływu 16 marca 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 9 marca 2021 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.9.2021.1.SP (data nadania 9 marca 2021 r., data doręczenia 15 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy luksemburska spółka SCS nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy luksemburska spółka SCS nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

A. („A.” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa luksemburskiego, funkcjonującą w formie prawnej Societe en Commandite Simple (tłumaczenie na język polski: Spółka Komandytowa Prosta, dalej: „SCS”). Wnioskodawca prowadzi działalność inwestycyjną inwestując posiadane kapitały bezpośrednio lub pośrednio w różne klasy aktywów – aktywa typu private equity (tj. w spółki na różnym etapie rozwoju), nieruchomości oraz instrumenty rynku kapitałowego. Inwestycje są prowadzone zarówno w Polsce, jak i za granicą.

SCS jest spółką uregulowaną w luksemburskiej ustawie z dnia 10 sierpnia 1915 r. o spółkach handlowych. Jest ona spółką osobową o konstrukcji prawnej zbliżonej do struktury polskiej spółki komandytowej. SCS jest ustanawiana na podstawie umowy wspólników na czas określony bądź nieokreślony, z chwilą podpisania umowy spółki przez wspólników. W SCS występują dwie kategorie wspólników:

associe commandite jest wspólnikiem, który ponosi nieograniczoną i solidarną odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania spółki oraz może reprezentować i prowadzić sprawy spółki (associe commandite jest zatem odpowiednikiem komplementariusza polskiej spółki komandytowej);
associe commanditaire jest wspólnikiem, który ponosi ograniczoną (do wysokości wniesionego wkładu) odpowiedzialność za zobowiązania spółki i nie może jej reprezentować wobec osób trzecich (associe commanditaire jest więc odpowiednikiem komandytariusza polskiej spółki komandytowej).

Obecnie A. posiada dwóch wspólników:

wspólnikiem (associe commandite), który ponosi nieograniczoną i solidarną odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania spółki oraz został uprawniony do reprezentacji i prowadzenia spraw spółki jest spółka prawa luksemburskiego (o konstrukcji prawnej zbliżonej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) B. („B.”); B. posiada poniżej 0,1% udziału w zysku A.
wspólnikiem (associe commanditaire), który ponosi ograniczoną (do wysokości wniesionego wkładu) odpowiedzialność za zobowiązania spółki jest C. („C.”) – fundacja prywatna utworzona na gruncie prawa Wlk. Księstwa Liechtenstein. C. posiada ponad 99,9% udziału w zysku A.

Zarząd B. znajduje się w Polsce (stanowią go trzy osoby fizyczne wykonujące swoje obowiązki w D.) i dlatego B. został zarejestrowany na cele podatkowe w Polsce i płaci w Polsce podatek dochodowy od osób prawnych jako polski rezydent podatkowy.

Biorąc pod uwagę, że zarząd B. wykonuje swoje obowiązki w Polsce i tym samym biorąc pod uwagę status B. jako podmiotu reprezentującego i prowadzącego sprawy A. należy uznać, że również działalność A. jest prowadzona w Polsce.

Biorąc powyższe pod uwagę, A. stanowi zagraniczny zakład C. w Polsce (C. nie posiada w Polsce miejsca siedziby ani zarządu). C. jest zarejestrowana na potrzeby podatkowe w Polsce i rozlicza w Polsce podatek dochodowy od osób prawnych od dochodów generowanych za pośrednictwem A. Również A. jest zarejestrowana na NIP w Polsce.

Spółka typu SCS na gruncie prawa luksemburskiego

Jeśli umowa spółki SCS inaczej nie stanowi, każdy wspólnik uczestniczy w zysku i stratach spółki proporcjonalnie do swojego udziału w spółce. Wspólnicy są zobowiązani do wniesienia wkładu do spółki konstytuującego ich udział w spółce (stanowiącego odpowiednik ogółu praw i obowiązków w polskiej spółce komandytowej). Posiadane przez wspólników udziały w SCS mogą być zbywane, scedowane, podzielone lub być przedmiotem zastawu, zgodnie z warunkami przewidzianymi w umowie spółki.

SCS nie jest traktowana jak osoba prawna na gruncie luksemburskiego prawa podatkowego (nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych). SCS jest bowiem na gruncie prawa podatkowego Luksemburga traktowana jako podmiot transparentny podatkowo, co oznacza, iż nie jest ona podatnikiem podatku dochodowego w Luksemburgu, a jej przychody (dochody) są alokowane i opodatkowywane na poziomie jej wspólników. SCS może jednak, podobnie jak polskie spółki osobowe, we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nabywanych aktywów, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 marca 2021 r. Wnioskodawca wskazał dane podmiotów zagranicznych występujących w przedmiotowej sprawie:

(…)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm., dalej także: „ustawa o CIT”) nie mają zastosowania do A., tj. A. nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w świetle art. 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o CIT nie mają zastosowania do A., tj. A. nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w świetle art. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1-2 oraz art. 1a ustawy o CIT podatnikami (podatku dochodowego od osób prawnych) są:

osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji,
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej,
podatkowe grupy kapitałowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1, 1a i 2 ustawy o CIT przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży (lub nie zaktualizuje) w określonych terminach i według określonego wzoru informacji o podatnikach posiadających bezpośrednio lub pośrednio prawa do udziału w zyskach spółki jawnej
spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Artykuł 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT stanowi, że przepisy ustawy o CIT mają zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Wynika stąd, że podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są:

osoby prawne,
podatkowe grupy kapitałowe
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, za wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (poza opisanymi poniżej spółkami niemającymi osobowości prawnej),

spółki komandytowe i spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

spółki jawne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży (lub nie zaktualizuje) w określonych terminach i według określonego wzoru informacji o podatnikach posiadających bezpośrednio lub pośrednio prawa do udziału w zyskach spółki jawnej,

spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągani.

Zgodnie zatem z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT, zagraniczna spółka niemająca osobowości prawnej może być podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, jeśli spełnia łącznie następujące warunki:

ma siedzibę lub zarząd w innym państwie;

zgodnie z przepisami prawa podatkowego państwa siedziby lub państwa, w którym znajduje się jej zarząd jest traktowana jak osoba prawna i tym samym podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Przez osobę prawną należy rozumieć podmioty:

którym prawo polskie nadaje osobowość prawną,

którym prawo obce nadaje osobowość prawną w znaczeniu odpowiadającym rozwiązaniu przyjętemu przez polskiego Ustawodawcę,

funkcjonujące w zagranicznych systemach prawnych, w których nie istnieje pojęcie osoby prawnej w znaczeniu zbliżonym do przyjętego w polskim systemie prawnym, lecz wykazujące takie podstawowe cechy konstrukcyjne, które odpowiadają cechom charakterystycznym dla polskich osób prawnych.

Należy przy tym zauważyć, iż Ustawodawca, wyznaczając kategorię podatników podatku dochodowego od osób prawnych w art. 1 ust. 2 i art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT, posługuje się pojęciem „spółki niemającej osobowości prawnej”. Natomiast definicja określona w art. 4a pkt 14 ustawy o CIT dotyczy spółki „niebędącej osobą prawną”. Pojęcie to zdefiniowane jest na potrzeby m.in. art. 5 ust. 1, art. 12 ust. 4 pkt 3a-3c ustawy o CIT.

Obydwa ww. pojęcia nie są zatem tożsame, a trudno byłoby założyć, iż racjonalny ustawodawca różnym pojęciom w tej samej ustawie nadaje jednakowe znaczenie (biorąc pod uwagę zasady poprawnej legislacji). Należy zatem uznać, iż zarówno pojęcie „osoby prawnej”, jak i „spółki niemającej osobowości prawnej” nie zostało wprost zdefiniowane na potrzeby ustawy o CIT. Definicja określona w art. 4a pkt 14 nie dotyczy art. 1 ustawy o CIT zakreślającego krąg podatników (użyto zupełnie innych pojęć), lecz precyzuje pojęcie spółki niebędącej osobą prawną, do dochodów z udziału w której podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są obowiązani stosować określony w ww. art. 5 ust. 1 i ust. 2 schemat opodatkowania.

Doprecyzowanie to było konieczne z uwagi na zapis art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, z którego wynika, iż spółka niemająca osobowości prawnej, niebędąca osobą prawną, lecz traktowana w państwie rezydencji jak osoba prawna i objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w tym państwie jest uznawana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce, a w związku z tym dochody osób prawnych z udziału w takich spółkach są objęte zupełnie innym schematem opodatkowania.

Należy w związku z tym wskazać, że zgodnie z art. 17 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. – Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 1792., dalej: „ppm”) osoba prawna podlega prawu państwa, w którym ma siedzibę. Jeżeli jednak prawo wskazane w przepisie ust. 1 przewiduje właściwość prawa państwa, na podstawie którego osoba prawna została utworzona, stosuje się prawo tego państwa. Na podstawie art. 21 ppm przepis art. 17 powołanej ustawy stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.

Na podstawie art. 17 ust. 3 ppm prawu wskazanemu w przepisach ust. 1 i 2 podlegają w szczególności:

powstanie, łączenie, podział, przekształcenie lub ustanie osoby prawnej;
charakter prawny osoby prawnej;
nazwa oraz firma osoby prawnej;
zdolność osoby prawnej;
kompetencje i zasady działania oraz powoływanie i odwoływanie członków organów;
reprezentacja;
nabycie i utrata statusu wspólnika lub członkostwa oraz prawa i obowiązki z nimi związane;
odpowiedzialność wspólników lub członków za zobowiązania osoby prawnej;
skutki naruszenia przez osobę reprezentującą osobę prawną ustawy, aktu założycielskiego lub statutu.

Na podstawie art. 21 ppm ww. przepisy (art. 17 ust. 3 ppm) stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.

Z powyższych regulacji wprost wynika, iż prawem właściwym do ustalenia, czy SCS jest osobą prawną będzie prawo luksemburskie. Natomiast kwalifikacja prawnopodatkowa danego podmiotu na gruncie ustawodawstwa krajowego następuje w sposób autonomiczny na podstawie przepisów ustawy o CIT.

A. nie jest podatnikiem podatku dochodowego na gruncie prawa luksemburskiego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, zgodnie z luksemburskimi przepisami podatkowymi, A. jest spółką transparentną podatkowo. Oznacza to, że zgodnie z przepisami prawa podatkowego Luksemburga A. nie jest traktowana jak osoba prawna i nie podlega w Luksemburgu opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przesądza, że A. nie jest uznawana za osobę prawną zgodnie z prawem Luksemburga.

Co więcej, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. f Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (dalej: „Konwencja”), zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 7 czerwca 2012 r., zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r., określenie „spółka” oznacza osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną.

W tym stanie rzeczy, biorąc pod uwagę także pojęcia użyte w Konwencji należy uznać, że w przypadku spółek luksemburskich za „osobę prawną” w rozumieniu prawa polskiego uznać można jedynie podmioty uznawane w Luksemburgu za podmioty korporacyjne podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W rezultacie nie można uznać spółki SCS za spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT (spółka SCS nie podlega w Luksemburgu opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania).

W konsekwencji należy stwierdzić, iż A. nie mieści się w żadnej kategorii podatników wymienionej w art. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast spółkę SCS (w tym Wnioskodawcę) należy uznać za spółkę, o której mowa w art. 4a pkt 14 ustawy o CIT, tj. spółkę niebędącą osobą prawną w rozumieniu tej ustawy. W przypadku zagranicznych spółek niemających osobowości prawnej, ich podmiotowość dla celów polskiego podatku dochodowego od osób prawnych wynika bowiem z wewnętrznych regulacji prawa podatkowego państwa siedziby spółki (w tym przypadku Luksemburga).

W świetle powyższych regulacji należy stwierdzić, że A. nie może być uznana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ nie spełnia przesłanek z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT. Zgodnie bowiem z prawem luksemburskim A. (czy ogólnie spółki typu SCS) nie jest traktowana jak osoba prawna dla celów podatkowych. SCS nie podlega opodatkowaniu w Luksemburgu podatkiem dochodowym (nie jest podatnikiem tego podatku), jest zatem spółką transparentną podatkowo (na potrzeby podatku dochodowego). Przychód uzyskiwany przez tę spółkę jest alokowany do wspólników proporcjonalnie do posiadanych w niej udziałów i opodatkowywany na poziomie wspólników.

Powyższe podejście jest zgodne z tezami przedstawionymi w raporcie o stosowaniu modelowej konwencji OECD do spółek osobowych (The Application of the OECD Model Tax Convention to the Partnerships. Application de la Convention Fiscale de IOCDE auxSocietes depersonnes. Paris, 1999). Raport ten odnosi się do szeregu kwestii na gruncie statusu spółek osobowych w kontekście międzynarodowym. Najważniejszym wnioskiem raportu jest stwierdzenie, że państwo, w którym spółka została zorganizowana decyduje o tym, czy spółka jest z podatkowego punktu widzenia „transparentną”. Państwo źródła konsekwentnie musi uznać ustalenie państwa, w którym spółka została zorganizowana (por. Kazimierz Bany, Stosowanie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania do spółek osobowych, Monitor Podatkowy, Nr 7/2006).

Powyższe stanowisko znajduje jednolite potwierdzenie w poglądach wyrażanych w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe działające w imieniu i z upoważnienia Ministra Finansów.

Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje:

interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 maja 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.184.2018.1.AJ), w której organ podatkowy potwierdził, że spółka utworzona w Stanach Zjednoczonych typu LLC nie jest podatnikiem podatku CIT ze względu na swój status spółki transparentnej podatkowo zgodnie z amerykańskimi przepisami podatkowymi (podobnie w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 maja 2016 r. (sygn. ITPB3/4511-181/16/AD), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lutego 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1101/11-2/AM) oraz z dnia 12 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB2/415-19/11-5/MK).

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 stycznia 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1392/13/CzP), w której organ podatkowy potwierdził, że przychody osiągane przez podatnika z tytułu udziału w luksemburskiej Spółce Komandytowej Specjalnej (SCSp) będą podlegały opodatkowaniu jako przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, zgodnie z art. 5 ustawy o CIT (podobnie w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 czerwca 2016 r. (sygn. ITPB3/4510-194/16/AW), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2016 r. (sygn. ILPB4/4510-1-93/16-5/DS oraz ILPB4/4510-1-94/16-3/ŁM), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2016 r. (sygn. IPPB5/4510-345/16-2/PW),

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 stycznia 2013 r. (sygn. IPPB5/423-1069/12-4/PS), w której organ podatkowy potwierdził, że spółka prawa duńskiego typu P/S nie jest podatnikiem podatku CIT ze względu na swój status spółki transparentnej podatkowo zgodnie z duńskimi przepisami podatkowymi,

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 grudnia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-787/12-4/PS), w której organ podatkowy potwierdził, że spółka prawa holenderskiego typu commanditaire vennootschap nie jest podatnikiem podatku CIT ze względu na swój status spółki transparentnej podatkowo zgodnie z holenderskimi przepisami podatkowymi,

interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 grudnia 2012 r. (sygn. ILPB4/423-298/12-2/DS), w której organ podatkowy stwierdził, że z punktu widzenia wykładni literalnej, należy stwierdzić, że treść art. 5 ustawy o CIT, nie jest ograniczona wyłącznie do rozliczania przychodów i kosztów polskich spółek osobowych, lecz dotyczy wszelkich spółek osobowych, niezależnie od ich lokalizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm. dalej „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

W myśl art. 1 ust. 2 updop, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Na podstawie art. 1a ust. 1 updop, podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.

Stosownie do art. 1 ust. 3 updop (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.), przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Na podstawie art. 1 ust. 3 updop, (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.) przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
1a) spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:
1. przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm., lub
2. aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników
– do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki;
spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Wynika stąd, że podatnikiem jest m.in.:

każda osoba prawna i spółki kapitałowe w organizacji,
podatkowa grupa kapitałowa,
spółka komandytowa (od 1 stycznia 2021 r.) i spółka komandytowo-akcyjna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w tym spółki zagraniczne posiadające zbliżoną konstrukcję do polskiej spółki komandytowo-akcyjnej posiadające miejsce faktycznego zarządu na terytorium Polski),
spółka jawna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne (od 1 stycznia 2021 r.),
jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, za wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej innych niż te, które są traktowane w państwie rezydencji jak osoby prawne i które są objęte nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w tym państwie,

W opinii tut. Organu podatkowego Ustawodawca przez osobę prawną rozumie podmioty:

którym prawo polskie nadaje osobowość prawną,

którym prawo obce nadaje osobowość prawną w znaczeniu odpowiadającym rozwiązaniu przyjętemu przez polskiego Ustawodawcę,

funkcjonujące w zagranicznych systemach prawnych, w których nie funkcjonuje pojęcie osoby prawnej w znaczeniu zbliżonym do przyjętego w polskim systemie prawnym, lecz wykazujące takie podstawowe cechy konstrukcyjne, które odpowiadają cechom charakterystycznym dla polskich osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1-3 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. – Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 1792., dalej: „ppm”) osoba prawna podlega prawu państwa, w którym ma siedzibę. Jeżeli jednak prawo wskazane w przepisie ust. 1 przewiduje właściwość prawa państwa, na podstawie którego osoba prawna została utworzona, stosuje się prawo tego państwa.

Prawu wskazanemu w przepisach ust. 1 i 2 podlegają w szczególności:

powstanie, łączenie, podział, przekształcenie lub ustanie osoby prawnej;
charakter prawny osoby prawnej;
nazwa oraz firma osoby prawnej;
zdolność osoby prawnej;
kompetencje i zasady działania oraz powoływanie i odwoływanie członków organów;
reprezentacja;
nabycie i utrata statusu wspólnika lub członkostwa oraz prawa i obowiązki z nimi związane;
odpowiedzialność wspólników lub członków za zobowiązania osoby prawnej;
skutki naruszenia przez osobę reprezentującą osobę prawną ustawy, aktu założycielskiego lub statutu.

W myśl art. 21 ppm, przepisy art. 17-20 stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej.

Z powyższych regulacji wynika wprost, że prawem właściwym do ustalenia, czy SCS jest osobą prawną będzie prawo luksemburskie. Natomiast kwalifikacja prawnopodatkowa danego podmiotu na gruncie ustawodawstwa krajowego następuje w sposób autonomiczny na podstawie przepisów updop.

Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, że zgodnie z przepisami luksemburskiego prawa podatkowego, SCS nie jest traktowana jak osoba prawna, lecz jako podmiot transparentny podatkowo. Oznacza to, że nie jest ona podatnikiem podatku dochodowego w Luksemburgu, a jej przychody są alokowane i opodatkowane na poziomie jej wspólników. SCS może jednak, tak jak polskie spółki osobowe, nabywać we własnym imieniu prawa, w tym własność nabywanych aktywów, zaciągać zobowiązania, pozywać oraz być pozywana.

Tutejszy Organ przyjmuje za podatnikiem, jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzenie, że Wnioskodawca nie jest traktowany jak osoba prawna w rozumieniu przepisów luksemburskiego prawa podatkowego.

Na podstawie art. 3 ust. 1 lit. f Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r., zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 7 czerwca 2012 r., zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej „UPO”), określenie „spółka” oznacza osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną.

Mając na uwadze powyższe, nie można uznać spółki SCS za spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 updop (spółka SCS nie podlega w Luksemburgu opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania). A zatem, luksemburska spółka SCS nie mieści się w żadnej kategorii podatników wymienionych w art. 1 updop.

Wnioskodawcę należy uznać za spółkę, o której mowa w art. 4a pkt 14 updop, tj. spółkę niebędącą osobą prawną, z racji tego, że jest On spółką inną niż określona w art. 4a pkt 21 updop.

Mając na uwadze powyższe regulacje oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie może zostać uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ nie spełnia On przesłanek zawartych w art. 1 ust. 3 pkt 2 updop, a zatem przedstawione stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrywane.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin