Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.524.2020.2.HCG
z 27 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku – brak oznaczenia datą (data wpływu 21 października 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2020 r., (data wpływu 28 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług do nieodpłatnego przekazania córce budynku mieszkalnego wybudowanego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług do nieodpłatnego przekazania córce budynku mieszkalnego wybudowanego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 grudnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakujący podpis Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej określonej jako: połowy, przetwórstwo, handel, Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny z usługą na działce nr (…), Gmina B.
(…)

Budowa została zrealizowana na działce gruntu stanowiącej majątek trwały firmy Wnioskodawcy. Działka znajduje się w ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Zgodnie z ewidencją księgową koszty budowy budynku stanowiły tzw. wydatki inwestycyjne i nie stanowiły tzw. kosztów uzyskania przychodu firmy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i naliczony podatek VAT zawarty w fakturach związanych z budową w całości rozliczył w ramach swojej działalności gospodarczej, tj. podatek ten pomniejszył wartość podatku należnego wynikającego z prowadzonej działalności gospodarczej.

Budynek mieszkalny Wnioskodawca zamierzał wynajmować a przychód z tego tytułu miał w przyszłości być odrębnym źródłem nie związanym z podstawową działalnością polegającą na połowie, przetwórstwie i handlu rybami morskimi.

Wnioskodawca aktualnie wynajmuje część tego budynku. Czas niestety zweryfikował plany Zainteresowanego – z uwagi na kłopoty zdrowotne Wnioskodawca zamierza rozdzielić te dwie nie przystające do siebie działalności (usługi rybackie i wynajem).

Rybołóstwo i związany z nim majątek Wnioskodawca chce pozostawić sobie, a budynek mieszkalny zamierza przekazać nieodpłatnie swojej córce, jako zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa.

Na bazie tej transakcji córka zamierza prowadzić swoją działalność gospodarczą, w tym wynajem części budynku.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany informuje, że:

1. budynek mieszkalny, który będzie przedmiotem nieodpłatnego przekazania córce stanowi odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych, organizacyjnych oraz finansowych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji odrębnych, określonych zadań gospodarczych i stanowić może zdecydowanie niezależne przedsiębiorstwo, niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością rybacką,
2. na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe jest finansowe i funkcjonalne wyodrębnienie kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań związanych z tym obiektem, co umożliwi określenie wyniku finansowego tego niezależnego już przedsiębiorstwa,
3. w ramach transakcji nieodpłatnego przekazania budynku dojdzie do przeniesienia na córkę wszelkich umów związanych z dotychczasowym zarządzaniem, które umożliwiać będą kontynuację dotychczasowych działań w zakresie maksymalizacji stopy zysku z inwestycji, planowania działań, które mają na celu obniżenie kosztów i wzrost przychodów oraz podejmowania innych czynności w celu wzrostu wartości nieruchomości,
4. przedmiotową inwestycję zrealizowano ze środków własnych bez finansowania zewnętrznego,
5. zespół składników materialnych i niematerialnych będący przedmiotem nieodpłatnego przeniesienia będzie wystarczający i niezbędny do samodzielnego wykonywania zadań, a kontynuowanie działalności na bazie wydzielonej części przedsiębiorstwa nie będzie wymagało angażowania innych składników majątku, ani też podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez córkę,
6. córka zamierza kontynuować w sposób trwały dotychczasową działalność. Na dzień nieodpłatnego przekazania nieruchomości nic ma żadnych planów na temat dalekosiężnych zmian w zakresie dotychczasowej działalności.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy nieodpłatnym przekazaniu córce budynku mieszkalnego (opisanego wyżej) wybudowanego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. czy będzie to transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym transakcja ta będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie budynku, mieszkalnego w opinii Wnioskodawcy, nie będzie opodatkowane podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przepisie tym jest mowa o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w tym przypadku zdecydowanie dochodzi do wyodrębnienia z majątku firmy Wnioskodawcy niezwiązanej z pozostałymi elementami wraz z wszelkimi prawami i zobowiązaniami z tym obiektem związanymi.

Nabywca zamierza de facto kontynuować wynajem części budynku oraz wykorzystać jego część jako siedzibę swojej firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz.106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów niemiała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem –przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym doprowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny. Budowa została zrealizowana na działce gruntu stanowiącej majątek trwały firmy Wnioskodawcy. Działka znajduje się w ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Budynek mieszkalny Wnioskodawca aktualnie wynajmuje część tego budynku i zamierza rozdzielić dwie nie przystające do siebie działalności (usługi rybackie i wynajem).

Rybołóstwo i związany z nim majątek Wnioskodawca chce pozostawić sobie, a budynek mieszkalny zamierza przekazać nieodpłatnie swojej córce, jako zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa.

Córka zamierza prowadzić swoją działalność gospodarczą, w tym wynajem części budynku. Tak więc budynek mieszkalny, który będzie przedmiotem nieodpłatnego przekazania córce Wnioskodawcy będzie stanowił odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych, organizacyjnych oraz finansowych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji odrębnych, określonych zadań gospodarczych. Na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe jest finansowe i funkcjonalne wyodrębnienie kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań związanych z tym obiektem, co umożliwi określenie wyniku finansowego.

W ramach transakcji nieodpłatnego przekazania budynku dojdzie do przeniesienia na córkę wszelkich umów związanych z jego dotychczasowym zarządzaniem, które umożliwią kontynuację dotychczasowych działań w zakresie maksymalizacji stopy zysku z inwestycji, planowania działań, które mają na celu obniżenie kosztów i wzrost przychodów oraz podejmowania innych czynności w celu wzrostu wartości nieruchomości.

Przedmiotową inwestycję została zrealizowana ze środków własnych Wnioskodawcy bez finansowania zewnętrznego.

Zespół składników materialnych i niematerialnych będący przedmiotem nieodpłatnego przeniesienia będzie wystarczający i niezbędny do samodzielnego wykonywania zadań, a kontynuowanie działalności na bazie wydzielonej części przedsiębiorstwa nie będzie wymagało angażowania innych składników majątku, ani też podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez córkę.

Córka zamierza kontynuować w sposób trwały dotychczasową działalność. Na dzień nieodpłatnego przekazania nieruchomości nic ma żadnych planów na temat dalekosiężnych zmian w zakresie dotychczasowej działalności.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do nieodpłatnego przekazania córce budynku mieszkalnego wybudowanego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Jak wyjaśniono powyżej podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby majątek stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo w istniejącym przedsiębiorstwie.

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że: „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazane regulacje prawne należy stwierdzić, że składniki materialne i niematerialne będą spełniały przesłanki do uznania przekazania budynku mieszkalnego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zespół składników mający być przedmiotem nieodpłatnego przekazania będzie wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej, a tym samym będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań i będzie stanowił potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. W opisanej sprawie nabywca będzie kontynuował najem budynku mieszkalnego co nie będzie wymagało angażowania innych składników majątku, ani też podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez nabywcę.

Reasumując, przy nieodpłatnym przekazaniu córce budynku mieszkalnego – wybudowanego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy – będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy, zatem będzie to transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym nie będzie ona opodatkowana podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.