Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.110.2021.1.MKA
z 18 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 28 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Podatnik pozostaje w związku małżeńskim od 1978 r., w którym nie występuje rozdzielność majątkowa.

W dniu 16 listopada 1998 r. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej o przeważającym kodzie PKD 55.20.Z, tj. usługi polegające na zapewnieniu zakwaterowania w cyklu dziennym lub tygodniowym w specjalnie wydzielonych umeblowanych pokojach lub pomieszczeniach umożliwiających mieszkanie, przygotowywanie posiłków oraz spanie lub z warunkami do gotowania lub wyposażonymi kuchniami w obiektach noclegowych turystycznych i miejscach krótkotrwałego zakwaterowania.

Dnia 17 sierpnia 2000 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca nabył nieruchomość w postaci pensjonatu (dwóch budynków wczasowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. drogami i placami oraz oświetleniem zewnętrznym). Nabyta nieruchomość stanowi budynek niemieszkalny sklasyfikowany w Klasyfikacji Środków Trwałych pod symbolem 109, tj. Pozostałe budynki niemieszkalne (budynki zakwaterowania turystycznego). Nieruchomość została nabyta za pieniądze stanowiące majątek odrębny Wnioskodawcy, co zostało potwierdzone w akcie notarialnym dotyczącym zakupu wskazanej nieruchomości. Zatem nieruchomość ta stanowi odrębny majątek Wnioskodawcy. Zakupiona nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz nie były od niej dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Wnioskodawca ze względu na pogarszający się stan zdrowia 31 grudnia 2014 r. zlikwidował swoją działalność gospodarczą.

Dnia 29 grudnia 2014 r. żona Wnioskodawcy rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej o przeważającym kodzie PKD również 55.20.Z. W prowadzonej działalności wykorzystywała ona nieruchomość zakupioną przez swojego męża (Wnioskodawcę), stanowiącą jego odrębny majątek, na podstawie umowy użyczenia, aż do 31 grudnia 2020 r.

Wnioskodawca powziął zamiar sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku. Sprzedaż miałaby nastąpić w 2021 r. lub 2022 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane ze zbycia nieruchomości, o której mowa w niniejszym wniosku, pozostałej na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej będą podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 12 z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości nastąpi po 6 latach od momentu likwidacji działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie 6 lat od momentu likwidacji działalności gospodarczej, przychody z niej uzyskane nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123) - odrębnymi źródłami przychodów są m.in.

3. pozarolnicza działalność gospodarcza,

8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przychody ze zbycia nieruchomości, o której mowa we wniosku należałoby zatem przeanalizować pod kątem ewentualnego przyporządkowania ich do jednego z przywołanych źródeł przychodów.

Art. 10 ust. 2 przywoływanej ustawy mówi, iż przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia m.in.

3. składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Art. 10 ust. 3 mówi natomiast o tym, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z uwagi na przywołane powyżej przepisy oraz fakt, że nieruchomość, o której mowa w niniejszym wniosku stanowi budynek niemieszkalny (związany z krótkotrwałym zakwaterowaniem), który był wykorzystywany w działalności gospodarczej ale od jego wycofania (likwidacji działalności gospodarczej) do jego sprzedaży upłynie powyżej 6 lat przepisy te nie znajdą zastosowania. Zatem przychody z opisanego zbycia nieruchomości nie mogą zostać zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 przychodem z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c, przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Należy uznać, że nieujęcie nieruchomości w ewidencji środków trwałych oraz niedokonywanie od niej odpisów amortyzacyjnych pozostaje bez znaczenia dla kwalifikacji przychodów ze sprzedaży tej nieruchomości w stanie prawnym od 1 stycznia 2015 r.

Z kolei art. 14 ust. 3 pkt 12 stanowi, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

– jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielne działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Mając na uwadze przepisy art. 14 ust. 2 pkt 1 oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 oraz fakt, że

• nieruchomość stanowi składnik majątku pozostały po likwidacji samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, który był używany w działalności gospodarczej, oraz
• od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej do dnia odpłatnego zbycia nieruchomości upłynie sześć lat,

należy stwierdzić, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku nie będzie stanowił również przychodu z działalności gospodarczej, czyli przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Na koniec należy wskazać, że bez znaczenia dla kwalifikacji przychodów ze sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku, pozostaje fakt wykorzystywania tej nieruchomości przez żonę Wnioskodawcy na podstawie umowy użyczenia w swojej działalności gospodarczej, gdyż nieruchomość ta stanowi odrębny od majątku wspólnego majątek Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy − jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c cyt. ustawy, spełnione powinny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w działalności gospodarczej.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że − co do zasady − przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a cyt. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, środki uzyskane ze sprzedaży składników majątku (nieruchomości o charakterze niemieszkalnym) wykorzystywanych w działalności gospodarczej, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 31 grudnia 2014 r. zlikwidował prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą. Na dzień likwidacji działalności gospodarczej pozostała nieruchomość w postaci pensjonatu (dwóch budynków wczasowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. drogami i placami oraz oświetleniem zewnętrznym). Nieruchomość ta stanowi majątek odrębny Wnioskodawcy, nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz nie były od niej dokonywane odpisy amortyzacyjne. Po zakończeniu działalności przez Wnioskodawcę przedmiotowa nieruchomość na podstawie umowy użyczenia była wykorzystywana w działalności gospodarczej małżonki Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość w 2021 r. lub 2022 r. W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych sprzedaży ww. nieruchomości, jeżeli sprzedaż ta nastąpi po upływie 6 lat, licząc od pierwszego miesiąca kalendarzowego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przywołane regulacje prawne, należy wskazać, że w sytuacji, gdy między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a dniem odpłatnego zbycia wskazanej we wniosku nieruchomości upłynie 6 lat, i zbycie to nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, wówczas po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, co wynika z treści art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że fakt wykorzystywania nieruchomości przez małżonkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nie wpływa na skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości przez Zainteresowanego.

Reasumując – w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomość będącej przedmiotem wniosku w 2021 r. lub 2022 r. nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu likwidacji działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.