Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.419.2020.2.MR
z 9 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2020 r. (data wpływu 27 listopada 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 11 lutego 2021 r. (data nadania 11 lutego 2021 r., data wpływu 11 lutego 2021 r.) na wezwanie z dnia 29 stycznia 2021 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.419.2020.1.MR (data nadania 29 stycznia 2021 r., data odbioru 4 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

1. utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (Pytanie 1) – jest prawidłowe,
2. Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP z pobieranych opłat licencyjnych od aplikacji oraz sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich, czy też kwalifikowanych praw wliczonych w cenę usługi (Pytanie 2) – jest prawidłowe,
3. poniesione koszty wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku mogą zostać zaliczone do wskaźnika Nexus (Pytanie 3) – jest prawidłowe,
4. w przypadku jeśli Wnioskodawca uzyska w danym roku podatkowym dochody z wytworzonego przez siebie kwalifikowanego IP, a nie poniesienie w tym roku kosztów związanych z tym kwalifikowanym IP, będzie mógł uwzględniać do kalkulacji wskaźnika nexus koszty związane z tymi kwalifikowanymi IP poniesione w latach poprzednich, po dniu 31 grudnia 2012 r. (Pytanie 4) – jest prawidłowe,
5. Wnioskodawca może skorzystać z preferencji podatkowej IP Box w zakresie rozliczenia za rok 2019, oraz dokonać korekty rozliczenia za rok 2019 (Pytanie 5) – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie kompleksowej usługi IT, w szczególności tworzenie stron internetowych, aplikacji webowych oraz szeroko pojęta działalność programistyczna.

Oferowane przez Wnioskodawcę działania skupiają się na świadczeniu usługi od etapu doradztwa w zakresie projektowania aplikacji aż po etap wdrożenia pomysłu w życie.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję ustawową działalności badawczo-rozwojowej wskazaną w art. 4a ust. 26 zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podejmowaną w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podczas prowadzonej działalności prowadzi badania spełniające definicje wskazane w art. 4a ust. 27 lit. a i b uCIT.

Działalność Wnioskodawcy to szeroko pojęta działalność badawczo-rozwojowa, w szczególności portfolio oferowanych usług obejmuje:

1. Tworzenie aplikacji webowych, poprzez wykorzystanie standardowych języków programowania oraz szerokiego spektrum dostępnych technologii, dzięki którym tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania dotyczą kwestii mobilnych, WEB-owych jak i desktopowych.
   W ramach tego Wnioskodawca udostępnia tworzy innowacyjną aplikację, która wspiera projektowanie nowych innowacyjnych produktów, udostępniając interaktywny proces projektowy. Wnioskodawca uzyskuje dochody w formie opłat wynikających z umów licencyjnych na rzecz użytkowników aplikacji.
2. Wnioskodawca podejmuje współpracę z kontrahentami zlokalizowanymi na terytorium RP, a także podmiotami zagranicznymi w sprawie projektowania i budowania nowych rozwiązań indywidualnych. Każde rozwiązanie ma charakter innowacyjny, w zakresie budowania prototypów aplikacji, programowania gier oraz tworzenia raportów użyteczności. W tym zakresie Wnioskodawca sprzedaje kwalifikowane prawo autorskie na rzecz kontrahenta.

Przykładem aplikacji tworzonych przez Wnioskodawcę na zlecenie są np. aplikacja moblilna do trenowania umysłu poprzez medytację, naukę języków obcych czy ćwiczenia matematycznych. Realizacja badań dot. personalizacji medytacji audio poprzez budowanie jednego unikalnego klipu dźwiękowego zbudowanego z kilkuset mniejszych wybranych przez autorski algorytm. Kolejnym przykładem aplikacji jest system sztucznej inteligencji analizujący dane z tomografu komputerowego mózgu i rozpoznający udar nadający się do leczenia operacyjnego.

Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Niniejsze produkty wyróżniają się innowacyjnym podejściem oraz wysoką jakością. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że produkty są autorskim dziełem Wnioskodawcy.

Wynik prac Wnioskodawcy (utwory) podlegają ochronie prawnej przewidzianej w art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z póżn. zm.)

W ramach prowadzonej działalność Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił szereg kosztów związanych z tworzeniem oprogramowania, w szczególności koszty (koszty związane z IP Box) przeznaczone na: zakup sprzętu komputerowego tzn. laptop, komputery, peryferia komputerowe, literatura fachowa, kwoty wynagrodzenia wynikające z umów o dzieło. Umowy o dzieło zawierane są bezpośrednio i wyłącznie w 100% w zakresie związanym z tworzeniem kwalifikowanych praw autorskich.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję czasu przeznczonego na prowadzenie działalności badawczo - rozwojowej, pozwalającej wskazać ilość godzin poświęconych na realizacje projektów, objętych niniejszą preferencją podatkową. Ewidencja potwierdza objęcie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, jak również pozwala na monitorowanie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 roku regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do rozliczenia za rok 2019 i kolejne lata, w których prowadzić będzie tożsamą działalność badawczo-rozwojową.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 stycznia 2021 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.419.2020.1.MR Wnioskodawca pismem z dnia 11 lutego 2021 r. uzupełnił braki formalne wniosku.

W odpowiedzi na zadane pytania Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego poprzez wskazanie, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od 5 maja 2017 r.

Wnioskodawca tworzy programy komputerowe traktowane jako moduły, aplikacje webowe. Podkreślić należy fakt, że aplikacje webowe, moduły oraz tworzone portale powinny być przez organ traktowane jako program komputerowy.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej, w tym związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej opracowuje nowe, rozwija i ulepsza produkty, niewystępujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań u niego funkcjonujących.

Wnioskodawca również rozwija oprogramowanie w tym tworzy strony internetowe i aplikacje webowe.

Ponadto tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje webowe, poprzez wykorzystanie standardowych języków programowania oraz szerokiego spektrum dostępnych technologii, dzięki którym tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania dotyczą kwestii mobilnych, WEB-owych jak i desktopowych stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze - wyraz własnej twórczości intelektualnej.

Wnioskodawca wskazał także, że poprzez szeroko pojętą działalność programistyczną rozumie właśnie tworzenie i rozwój oprogramowania. Wydatki „szeroko pojętej działalności programistycznej” są wyłącznie związane z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazał, że tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie przez Spółkę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że zarówno tworzone jak i rozwijane i ulepszane przez Spółkę autorskie prawa do oprogramowania a więc programów komputerowych podlegały i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.) dalej pr. aut.

Z kolei, działania Spółki polegające na rozwinięciu i ulepszeniu autorskiego prawa do oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego autorskiego prawa do oprogramowania. Działania takie nie noszą znamion rutynowości i działań okresowych.

Natomiast, w przypadku rozwoju i ulepszania, Spółka staje się użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego autorskiego prawa do programu komputerowego na podstawie umowy o świadczenie usług. W umowie takiej znajdują się postanowienia, które interpretować należy jako udostępnienie kodu źródłowego celem jego nadbudowy. Spółka nie ma prawa przekazywać takiego kodu osobom trzecim oprócz oczywiście współpracowników spółki, którzy fizycznie tworzą ten kod.

Spółka jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego autorskiego prawa do oprogramowania na podstawie umowy o świadczenie usług. W umowie takiej znajdują się postanowienia, które interpretować należy jako udostępnienie kodu źródłowego celem jego nadbudowy. Spółka nie ma prawa przekazywać takiego kodu osobom trzecim oprócz oczywiście współpracowników spółki, którzy fizycznie tworzą ten kod. Spółka otrzymuje wobec czego wyłączność do jego zmiany.

Wnioskodawca wskazał również, że ulepszenie/rozwinięcie oprogramowania/programu następuje na podstawie umowy o świadczenie usług. W wyniku takiego rozwinięcia i ulepszenia powstaje nowy moduł (funkcjonalność), która jest implementowana w kod źródłowy - powstaje nowy program komputerowy, który następnie jest przenoszony na Zleceniodawcę. Taki program, który po implementacji powstał jest chroniony przez art. 74 ust. 1 pr. aut.

Wnioskodawca wskazał także, że uzyskuje dwa rodzaje dochodów z kwalifikowanych IP:

1. w przypadku zleceń na rozwój i tworzenie oprogramowania jest to dochód z kwalifikowanych praw IP wliczony w cenę sprzedaży usługi;
2. w przypadku tworzonego przez spółkę oprogramowania nie na zlecenie, które to oprogramowanie jest udostępniane odpłatnie klientom powstaje dochód z opłat lub należności licencyjnych wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą tego tworzonego przez spółkę oprogramowania. Spółka oczywiście w tym zakresie nie przenosi praw autorskich na klientów - mają oni prawo do czasowego użytkowania oprogramowania.

Spółka taki dochód uzyskiwała w roku 2019, 2020 oraz będzie uzyskiwała w latach kolejnych na tożsamych zasadach.

Ponadto, dochód ten ustalany jest w oparciu o zasadę ceny rynkowej wynikającej z art. 11c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca wskazał także, że zamierza uwzględnić w ramach ulgi IP Box, poszczególne koszty, które maja zostać uwzględnione we wskaźniku nexus:

1. zakup sprzętu komputerowego - laptop, komputery - potrzebny Wnioskodawcy bezpośrednio do pisania kodu, testowania kodu oraz prototypów, udostępniania klientom oprogramowania (w zakresie własnego oprogramowania) oraz kontaktu ze Zleceniodawcami;
   
2. peryferia komputerowe - myszy, monitory, klawiatury - są to części składowe kosztów wskazanych w punkcie 1 potrzebne Wnioskodawcy bezpośrednio do pisania kodu, testowania kodu oraz prototypów, udostępniania klientom oprogramowania (w zakresie własnego oprogramowania) oraz kontaktu ze Zleceniodawcami
   
3. literatura fachowa - potrzebne wykonawcom kodu do zwiększenia swojej wiedzy teoretycznej, dzięki czemu mogą oni tworzyć bardziej efektywnie kod źródłowy
   
4. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło - Wnioskodawca posiada wykonawcę będącego programistą, który pisze kod źródłowy, dokonuje testów oprogramowania oraz kontaktuje się ze Zleceniodawcą
   
5. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło B2B - Wnioskodawca zawarł również umowy B2B, w ramach których programiści będą tworzyć kod źródłowy nabywa on tym samym wyniki B+R od podmiotów niepowiązanych.
   1. uznać należy, że koszty 1, 2, 3, 4, 5 są kosztami bezpośrednio związanymi z tworzeniem i rozwojem kodu oprogramowania, tym samym bezpośrednio związane z obliczeniem dochodu kwalifikowanego IP,
      
   2. Wnioskodawca koszty 1-4 planuje uwzględnić w literze „a” wskaźnika natomiast koszty z punktu 5 w literze „b”.
      
   3. Wszystkie koszty zostały i są ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związana z kwalifikowanymi IP.
      
   
   

Wnioskodawca ma zamiar zaliczyć wszystkie wskazane koszty bowiem uważa je za bezpośrednie. Wszystkie ww. koszty wymienione w punktach 1-5 są kosztami faktycznie poniesionymi przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym IP do programu komputerowego.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztu do konkretnego IP, stosując przy tym klucz podziałowy jakim jest czas poświęcony na projekt. Wszystkie koszty można w ten sposób alokować.

Wnioskodawca w przedmiotowym uzupełnieniu wniosku wskazał także, że prowadzi ewidencję rachunkową dzięki której możliwe jest wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, zgodnie z art. 24e ust. 1 updop. Ewidencja rachunkowa prowadzona jest od 01.01.2019 r.

W ww. piśmie Wnioskodawca ostatecznie sformułował treść pytania oznaczonego we wniosku nr 3 mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Pismem z dnia 21 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił także własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej?
2. Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP z pobieranych opłat licencyjnych od aplikacji oraz sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich ?
3. Czy poniesione koszty wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku mogą zostać zaliczone do wskaźnika Nexus?
4. Czy w przypadku jeśli Wnioskodawca uzyska w danym roku podatkowym dochody z wytworzonego przez siebie kwalifikowanego IP, a nie poniesienie w tym roku kosztów związanych z tym kwalifikowanym IP, będzie mógł uwzględniać do kalkulacji wskaźnika nexus koszty związane z tymi kwalifikowanymi IP poniesione w latach poprzednich, po dniu 31 grudnia 2012 r.?
5. Czy Wnioskodawca może skorzystać z preferencji podatkowej IP Box w zakresie rozliczenia za rok 2019, a w sytuacji otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dokonać korekty rozliczenia za rok 2019 zgodnie z odpowiedzią udzieloną na niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego ?

Zdaniem Wnioskodawcy jego stanowisko w zakresie przedstawionych pytań powinno być pozytywne, a co potwierdza następująca subsumcja stanu faktycznego z przepisami prawa.

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, utwory powstające w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualne. Za takie ustawodawca w art. 24d ust. 1 uCIT traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a ust. 26 uCIT.

Jego praca spełnia bowiem definicje prac badawczych zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.), oraz prac rozwojowych scharakteryzowanych w art. 4 ust. 3 wyżej wskazanej ustawy. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. "tworzy" i "rozwija" oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace badawcze. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę, są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX (pkt. 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy może on opodatkować dochód z prowadzonej działalności polegającej na przenoszeniu praw autorskich z tworzonego oprogramowania stawką 5% korzystając z ulgi, wskazanej w art. 24d i art. 24e uCIT.

Wnioskodawca jest spółką, która posiada siedzibę na terytorium kraju. Prowadzi ona działalność od 5 maja 2017 r., Wskazać należy, że Wnioskodawca uzyskuje dwa rodzaje dochodów z kwalifikowanych praw IP. Pierwszym z nich są opłaty licencyjne z oprogramowania, które tworzy nie na zlecenie podmiotów trzecich. W tym zakresie program komputerowy jest chroniony przez art. 74 ust. 1 pr. aut. Nie następuje przeniesienie praw majątkowych na klientów ale uzyskują oni możliwość korzystania z tych praw w okresie subskrypcji. Drugim rodzajem dochodów jest dochód z kwalifikowanych IP wliczony w cenę sprzedaży usługi. W tym zakresie Wnioskodawca wykonuje zlecenia na rzecz Zleceniodawców. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie, które chronione jest na mocy art. 74 ust. 1 pr. aut. Wnioskodawca przenosi to prawo na Zleceniodawcę. Wnioskodawca ponosi szereg kosztów wymienionych w stanie faktycznym, które jego zdaniem będzie mógł zaliczyć do wskaźnika Nexus, uzyskując tym samym możliwość opodatkowania 5% stawką podatku uzyskiwane dochody.

Zgodnie z art. 24d ust. 2, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.) w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W myśl art. 24d ust. 1 uCIT podatnik zobowiązany jest zaprowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach – tu podatkowych. Prowadzenie ksiąg rachunkowych (podatkowych) w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz dokonywać stosownych zapisów w księgach.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%.

Ad. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on mógł zaliczyć wskazane koszty do wskaźnika Nexus.

Ustawodawca w art. 24d ust. 4 uCIT, wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio związane z działalności polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym tj.:

1. zakup sprzętu komputerowego - laptop, komputery - potrzebny Wnioskodawcy bezpośrednio do pisania kodu, testowania kodu oraz prototypów, udostępniania klientom oprogramowania (w zakresie własnego oprogramowania) oraz kontaktu ze Zleceniodawcami;
2. peryferia komputerowe - myszy, monitory, klawiatury - są to części składowe kosztów wskazanych w punkcie 1 potrzebne Wnioskodawcy bezpośrednio do pisania kodu, testowania kodu oraz prototypów, udostępniania klientom oprogramowania (w zakresie własnego oprogramowania) oraz kontaktu ze Zleceniodawcami
3. literatura fachowa - potrzebne wykonawcom kodu do zwiększenia swojej wiedzy teoretycznej, dzięki czemu mogą oni tworzyć bardziej efektywnie kod źródłowy.
4. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło - Wnioskodawca posiada wykonawcę będącego programistą, który pisze kod źródłowy, dokonuje testów oprogramowania oraz kontaktuje się ze Zleceniodawcą.

Wnioskodawca uznaje, że powinien je zaliczyć do litery "a" wskaźnika.

Wnioskodawca ponosi również następujące koszty:

5. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło B2B - Wnioskodawca zawarł również umowy B2B, w ramach których programiści będą tworzyć kod źródłowy nabywa on tym samym wyniki B+R od podmiotów niepowiązanych.

Wnioskodawca planuje zaliczyć te koszty do litery "b" wskaźnika Nexus.

Wskazać należy, że Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować (alokować) konkretne koszty do poszczególnych tworzonych i rozwijanych IP.

Są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus.

Ad. 4)

Zdaniem Wnioskodawcy może on przy obliczaniu wskaźnika Nexus, stosować koszty poniesione faktycznie w latach poprzednich. Świadczy o tym art. 24 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych, ustawy …(Dz. U. z 2018 r., 2193) (Przepisy przejściowe). Jeśli zdarzy się, że Wnioskodawca nie posienie w danym roku kosztów na wytworzenie kwalifikowanego prawa autorskiego, lecz zostaną uzyskane przychody z tego tytułu wówczas, będzie on uprawniony do sięgnięcia kosztów faktycznie poniesionych po dniu 31 grudnia 2012 r.

Ad. 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnienie z prowadzonych ksiąg rachunkowych spółki, szczegółowej ewidencji o której mowa w art. 24e uCIT oraz prowadzenie prawidłowych księgowań w księgach rachunkowych podmiotu zgodnie ze wskazanym przepisem umożliwiają, spółce dokonanie korekty deklaracji CIT-8 za rok 2019 i skorzystanie ze wskazanej preferencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia, czy:

1. utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (Pytanie 1) – jest prawidłowe,
2. Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP z pobieranych opłat licencyjnych od aplikacji oraz sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich, czy też kwalifikowanych praw wliczonych w cenę usługi (Pytanie 2) – jest prawidłowe,
3. poniesione koszty wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku mogą zostać zaliczone do wskaźnika Nexus (Pytanie 3) – jest prawidłowe,
4. w przypadku jeśli Wnioskodawca uzyska w danym roku podatkowym dochody z wytworzonego przez siebie kwalifikowanego IP, a nie poniesienie w tym roku kosztów związanych z tym kwalifikowanym IP, będzie mógł uwzględniać do kalkulacji wskaźnika nexus koszty związane z tymi kwalifikowanymi IP poniesione w latach poprzednich, po dniu 31 grudnia 2012 r. (Pytanie 4) – jest prawidłowe,
5. Wnioskodawca może skorzystać z preferencji podatkowej IP Box w zakresie rozliczenia za rok 2019, oraz dokonać korekty rozliczenia za rok 2019 (Pytanie 5) – jest prawidłowe.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: updop), przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ponadto, od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl są:

1. patent,
   
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
   
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
   
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
   
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
   
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
   
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r., poz. 432),
   
8. autorskie prawo do programu komputerowego
   

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a + b) * 1,3

----------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Ponadto, wyjaśnić należy, że zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP.

Należy pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym podatnik powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP, należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 updop.

Z objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, (akapit nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Z ww. objaśnień (akapit nr 115) wynika również, że podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus.

Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

W tym miejscu należy wskazać również, że na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 updop przez podmioty powiązane należy rozumieć:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
     
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
     
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 updop).

Ponadto, w myśl art. 24d ust. 5 updop, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Natomiast, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 updop).

Zgodnie z art. 24d ust. 7 updop, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 24d ust. 8 updop, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 9 updop w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ponadto, w myśl art. 24d ust. 10 updop, o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jednocześnie, jak stanowi art. 24d ust. 11 updop, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, przez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy.

Natomiast, obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e updop. Art. 24e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy wskazać, że regulacje te polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Podatnik może również rozwijać lub ulepszać w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej „cudze IP”, np. program komputerowy. Jeżeli w wyniku efektów ww. prac, powstaną nowe prawa własności intelektualnej, przysługujące temu podatnikowi, który rozwinął lub ulepszył „cudze IP” oraz podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, podatnicy są wówczas również uprawnieni do zastosowania preferencyjnej stawki w wys. 5% podatku od osiągniętego dochodu.

Stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy wskazać, że B+R oraz preferencję IP Box można stosować naprzemiennie, nawet jeśli odbywa się to w jednym (tym samym) roku podatkowym. Reasumując, w zależności od okoliczności, podatnik może skorzystać z trzech zasadniczych (mogą wystąpić więc inne) możliwości na styku ulgi B+R oraz preferencji IP Box w jednym roku podatkowym, lub w kilku latach podatkowych:

1. stosować wyłącznie ulgę B+R; albo
2. stosować wyłącznie 5% opodatkowania na zasadzie IP Box; albo
3. skorzystać zarówno z ulgi B+R, jak i preferencji IP Box, ale nie może ich „łączyć”, tj. nie może skorzystać z ulgi B+R obliczając podstawę opodatkowania z art. 24d updop – innymi słowy podatnik w tym samym roku podatkowym może zastosować ulgę B+R oraz IP Box wobec różnych kategorii dochodu (B+R wobec dochodu opodatkowanego na zasadach ogólnych oraz IP Box wobec dochodu z kwalifikowanego IP).”

Ad. 1 i 2)

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca zarówno tworzy nowe jak i rozwija i modyfikuje istniejące oprogramowanie na potrzeby tworzenia stron internetowych, aplikacji webowych oraz szeroko pojętej działalności programistycznej przez którą należy rozumieć tworzenie i rozwój oprogramowania;
2. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję ustawową działalności badawczo-rozwojowej wskazaną w art. 4a ust. 26 updop;
3. utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.);
4. ulepszenie/rozwinięcie oprogramowania/programu następuje na podstawie umowy o świadczenie usług. W wyniku takiego rozwinięcia i ulepszenia powstaje nowy moduł (funkcjonalność), która jest implementowana w kod źródłowy - powstaje nowy program komputerowy, który następnie jest przenoszony na Zleceniodawcę. Taki program, który po implementacji powstał jest chroniony przez art. 74 ust. 1 pr. aut.
5. Wnioskodawca wskazał także, że uzyskuje dwa rodzaje dochodów z kwalifikowanych IP: dochód z kwalifikowanych praw IP wliczony w cenę sprzedaży usługi, oraz dochód z umów licencyjnych;
6. Spółka taki dochód uzyskiwała w roku 2019, 2020 oraz będzie uzyskiwała w latach kolejnych na tożsamych zasadach;
7. Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 24e updop. Ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2019 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pobieranych opłat licencyjnych od aplikacji oraz sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich, czy też dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1, 2 i 3 updop.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Zamawiającego, który może w następnej kolejności udostępnić to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia lub Wnioskodawca będzie dokonywał ww. modyfikacji tego oprogramowania na zlecenie Zamawiającego (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Reasumując powyższe – autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop.

W związku z powyższymi przepisami oraz przedstawionym we wniosku opisem sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 5% w związku z art. 24d ust. 7 updop. w przypadku uzyskiwania dochodów z kwalifikowanych praw IP wliczonych w cenę sprzedaży usługi, oraz dochód z umów licencyjnych, czy też ze sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

• utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (Pytanie 1);
  

• Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP z pobieranych opłat licencyjnych od aplikacji oraz kwalifikowanych praw wliczonych w cenę usługi, czy też ze sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich (Pytanie 2)
  

- należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3)

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych wydatków, takich jak wydatki poniesione na - sprzęt komputerowy (laptop, komputery), peryferia komputerowe (mysz, monitory, klawiatury), literatura fachowa, kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło oraz kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło B2B za koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika nexus.

Zgodnie z art. 24d ust. 11 updop, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
  

• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 updop.
  
  
  

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
  

• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
  
  
  

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 updop, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że wydatki takie jak:

1. sprzęt komputerowy – laptop, komputery;
2. peryferia komputerowe - mysz, monitory, klawiatury;
3. literatura fachowa,
4. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło,
5. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło B2B

ponoszone przez Wnioskodawcę, w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 updop, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym, należy wskazać, że sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3

------------------

a+b+c+d

Poszczególne litery we wzorze oznaczają bowiem koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów updop.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

W rozpatrywanej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca w przedstawionym opisie sprawy: sprzęt komputerowy (laptop, komputery), peryferia komputerowe (mysz, monitory, klawiatury), literatura fachowa, kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło (programisty), są kosztami bezpośrednio związanymi z tworzeniem i rozwijaniem kodu oprogramowania, w tym bezpośrednio związane z obliczeniem dochodu kwalifikowanego IP. Wnioskodawca ww. koszty planuje uwzględnić w literze „a” wskaźnika nexus. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika także, że Spółka ponosi koszty na wynagrodzenia podwykonawców (programistów którzy będą tworzyć kod źródłowy) współpracujących na podstawie kontraktów B2B. Spółka nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 updop.

Ponadto, Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał także, że jest w stanie przyporządkować konkretną wartość koszu do konkretnego IP, stosując przy tym klucz podziałowy jakim jest czas poświęcony na projekt.

Podkreślić w tym miejscu należy, że z treści ww. przepisu art. 24d ust. 4 updop wynika, że pod lit. a wskaźnika nexus należy uwzględnić: koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ponadto, w objaśnieniach Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX z dnia 15 sierpnia 2019 r. (akapit nr 114) wskazano, że: „do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło”.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że Spółka prawidłowo przyporządkowuje we współczynniku Nexus, o którym mowa w treści art. 24d ust. 4 updop pod lit. „a” następujące koszty tj.:

1. zakup sprzętu komputerowego - laptop, komputery - potrzebne Wnioskodawcy bezpośrednio do pisania kodu, testowania kodu oraz prototypów, udostępniania klientom oprogramowania (w zakresie własnego oprogramowania) oraz kontaktu ze Zleceniodawcami;
2. peryferia komputerowe - myszy, monitory, klawiatury - są to części składowe kosztów wskazanych w punkcie 1 potrzebne Wnioskodawcy bezpośrednio do pisania kodu, testowania kodu oraz prototypów, udostępniania klientom oprogramowania (w zakresie własnego oprogramowania) oraz kontaktu ze Zleceniodawcami
3. literatura fachowa - potrzebne wykonawcom kodu do zwiększenia swojej wiedzy teoretycznej, dzięki czemu mogą oni tworzyć bardziej efektywnie kod źródłowy
4. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło - Wnioskodawca posiada wykonawcę będącego programistą, który pisze kod źródłowy, dokonuje testów oprogramowania oraz kontaktuje się ze Zleceniodawcą.

Z objaśnień Ministra Finansów w zakresie IP Box (akapit nr 115) wynika m.in., że podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że w przypadku ponoszenia przez Spółkę kosztów na wynagrodzenia podwykonawców współpracujących na podstawie kontraktów B2B, gdy Spółka nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 updop, winna ująć powyższe wydatki pod lit. „b” wzoru Nexus, o którym mowa w treści art. 24d ust. 4 updop.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na:

1. sprzęt komputerowy – laptop, komputery;
2. peryferia komputerowe - mysz, monitory, klawiatury;
3. literatura fachowa,
4. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło,
   mogą być zaliczone w literze „a” wskaźnika nexus, natomiast
   
5. kwoty wynagrodzenia z umów o dzieło B2B, Wnioskodawca prawidłowo uwzględnią w literze „b”.
   
   

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy poniesione koszty wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku mogą zostać zaliczone do wskaźnika Nexus (Pytanie 3) należało uznać za prawidłowe.

Ad. 4)

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 4 wiążą się także z ustaleniem, czy w przypadku jeśli Wnioskodawca uzyska w danym roku podatkowym dochody z wytworzonego przez siebie kwalifikowanego IP, a nie poniesie w tym roku kosztów związanych z tym kwalifikowanym IP, będzie mógł uwzględniać do kalkulacji wskaźnika nexus koszty związane z tymi kwalifikowanymi IP poniesione w latach poprzednich, po dniu 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193; dalej jako: „ustawa zmieniająca”), w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, a którzy na podstawie prowadzonej ewidencji nie mogą ustalić wysokości kosztów poniesionych w ramach tej działalności, na potrzeby stosowania art. 30ca i art. 30cb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 24d i art. 24e ustawy zmienianej w art. 2, mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Jeżeli natomiast w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r. (art. 24 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej).

W myśl powyższych regulacji, podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. ponosili koszty działalności badawczo-rozwojowej związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej i nie mogą ustalić (na podstawie wówczas prowadzonej ewidencji) wysokości kosztów poniesionych na te kwalifikowane prawa IP w ramach działalności badawczo-rozwojowej, na potrzeby stosowania przepisów dotyczących IP Box mogą przyjąć ich wartość z roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.

Natomiast, jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy nie ponosili kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r., o ile wydatki te nie zostały już ujęte w kosztach uzyskania przychodów, które pomniejszyły dochód.

Zatem do wyliczenia wskaźnika nexus mogą być użyte w niektórych przypadkach także koszty poniesione w przeszłości.

Przepisy intertemporalne dotyczące preferencji IP Box nie znajdą jednak zastosowania w przypadku, gdy podatnik ponosił i ponosi nadal koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i może na podstawie prowadzonej ewidencji rachunkowej je wyodrębnić i ustalić ich wysokość dla celów obliczenia wskaźnika nexus. Wówczas podatnik przyjmuje ich wartość wynikającą z prowadzonej przez niego ewidencji.

Przepisy o IP BOX nie zawierają ograniczenia czasowego dla możliwości uwzględnienia przez podatnika przy obliczaniu wskaźnika nexus kosztów działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku podatników, w stosunku do których nie znajdą zastosowania przepisy przejściowe. Jednakże należy podkreślić, że podatnik, by móc skorzystać z ulgi IP Box jest zobowiązany spełnić warunek prowadzenia szczegółowej ewidencji wynikający z art. 24e ust. 1 updop, o którym mowa powyżej.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca uzyska w danym roku podatkowym dochody z wytworzonego przez siebie kwalifikowanego IP, a nie poniesienie w tym roku kosztów związanych z tym kwalifikowanym IP, będzie mógł uwzględniać do kalkulacji wskaźnika nexus koszty związane z tymi kwalifikowanymi IP poniesione w latach poprzednich, po dniu 31 grudnia 2012 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 5)

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 wiążą się z ustaleniem, czy Wnioskodawca może skorzystać z preferencji podatkowej IP Box w zakresie rozliczenia za rok 2019, oraz dokonać korekty rozliczenia za rok 2019.

Wskazać należy, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 24e ust. 1 updop, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 24e ust. 2 updop, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Odrębna ewidencja – zgodnie z art. 24e updop – ma na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo – rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo – rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym według skali, bądź podatkiem liniowym.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Zatem, co wynika z powyższego, ewidencja winna być prowadzona przez Wnioskodawcę od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, w związku z którą Wnioskodawca uzyskiwał przychody i koszty dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że odrębna ewidencja jest prowadzona od 1 stycznia 2019 r. Ponadto kwalifikowane IP (program komputerowy) został przez Wnioskodawcę wytworzony/ulepszony/rozwinięty w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca uzyskuje dochód z kwalifikowanych praw IP wliczonych w cenę sprzedaży usługi, oraz dochód z umów licencyjnych, czy też dochodów ze zbycia kwalifikowanego prawa autorskiego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca jest uprawniony za rok 2019 do opodatkowania osiągniętego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% zgodnie z art. 24d updop, z uwagi na prowadzenie przez Wnioskodawcę odrębnej ewidencji, zapewniającej bieżące wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, a także spełnienie pozostałych, niezbędnych warunków w tym zakresie.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 poz. 1325 z późn. zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 Ordynacja podatkowa).

Podsumowując, Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty zeznania podatkowego za 2019 r. stosownie do art. 81 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa i rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi oraz dochód z umów licencyjnych, czy też dochód ze zbycia kwalifikowanego prawa autorskiego z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.