Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.89.2021.1.MK
z 24 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2021 r. (data wpływu 10 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu Kupującego kosztów przesyłki zakupionego towaru, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu Kupującego kosztów przesyłki zakupionego towaru, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z uwagi na nieprzekraczanie limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż detaliczną towarów za pośrednictwem Internetu. Towary wysyłane są Kupującym za pośrednictwem firm kurierskich. W regulaminie sprzedaży zawarty jest zapis: „Kupując bezpośrednio w naszym sklepie lub poprzez aukcje ... (klient) automatycznie udziela Sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt Kupującego”. Każdy Kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu jest zobowiązany do zaakceptowania powyższego zapisu regulaminu. Kupujący dokonuje zapłaty na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwoty za zakupiony towar powiększonej o koszty przesyłki należne dostawcy. Firmy kurierskie wystawiają miesięczne faktury, które dokumentują poniesione przez Wnioskodawcę koszty dostawy sprzedanych towarów. Otrzymywane od Kupujących kwoty na pokrycie kosztów przesyłki są ujmowane w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji sprzedaży na potrzeby podatku od towarów i usług. W powyższej ewidencji są więc ujęte kwoty sprzedanych towarów łącznie z kosztami przesyłek tych towarów. W dodatkowej ewidencji Wnioskodawca prowadzi miesięczne koszty dostawy sprzedanych towarów na podstawie faktur otrzymanych z firm kurierskich po zakończeniu miesiąca. Różnica tych kwot stanowi podstawę do ewidencji sprzedaży uprawniającej do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu Kupującego kosztów przesyłki zakupionego towaru, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Sprzedający posiada upoważnienie do zawarcia umowy usługi doręczenia towarów w imieniu i na rachunek Kupującego, koszt dostawy towarów jest zwrotem kosztów, które Wnioskodawca ponosi w momencie wysyłki zamówienia. Kwoty, będące kosztem dostawy towaru, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz tego nabywcy. Dlatego kwoty te nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Pogląd powyższy jest analogiczny do uzasadnienia wydanego na podstawie interpretacji indywidualnej z dnia 11.06.2019 r. o sygnaturze 0113-KDIPT1-3.4012.181.2019.2.KS , w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej orzekł, że środki pieniężne wpływające na konto Sprzedającego, w części przeznaczonej na pokrycie kosztów przesyłki zakupionych towarów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Do podstawy opodatkowania, w myśl art. 78 ww. Dyrektywy wlicza się następujące elementy:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
2. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 79 pkt c) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 – zgodnie z treścią art. 113 ust. 2 – nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   -jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jak wynika z zapisu art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 Kodeksu cywilnego stanowi, że umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, że w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z uwagi na nieprzekraczanie limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż detaliczną towarów za pośrednictwem Internetu. Towary wysyłane są Kupującym za pośrednictwem firm kurierskich. W regulaminie sprzedaży zawarty jest zapis: „Kupując bezpośrednio w naszym sklepie lub poprzez aukcje ... (klient) automatycznie udziela Sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt Kupującego”. Każdy Kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu jest zobowiązany do zaakceptowania powyższego zapisu regulaminu. Kupujący dokonuje zapłaty na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwoty za zakupiony towar powiększonej o koszty przesyłki należne dostawcy. Otrzymywane od Kupujących kwoty na pokrycie kosztów przesyłki są ujmowane w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji sprzedaży na potrzeby podatku od towarów i usług. W powyższej ewidencji są więc ujęte kwoty sprzedanych towarów łącznie z kosztami przesyłek tych towarów. W dodatkowej ewidencji Wnioskodawca prowadzi miesięczne koszty dostawy sprzedanych towarów na podstawie faktur otrzymanych z firm kurierskich po zakończeniu miesiąca. Różnica tych kwot stanowi podstawę do ewidencji sprzedaży uprawniającej do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu Kupującego kosztów przesyłki zakupionego towaru, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym powinny być uwzględnione przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższy opis oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy Wnioskodawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na rachunek kupującego, mamy do czynienia z kosztami, które Strona ponosi na zrealizowanie i przesłanie zakupionego towaru. Kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W takim przypadku Wnioskodawca nie świadczy usługi przesyłki towarów, a nabywa ją od firm realizujących odpłatną dostawę towaru na rzecz Kupującego.

Sposób rozliczania środków pieniężnych wpływających na rachunek bankowy Wnioskodawcy opisany we wniosku pozwala stwierdzić, że kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W przedmiotowym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Po uwzględnieniu przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że skoro środki pieniężne wpływające na konto Wnioskodawcy, w części przeznaczonej na pokrycie kosztów przesyłki zakupionych towarów, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to w konsekwencji nie będą wliczane do wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach rozpatrywanej sprawy, środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru w kwocie przeznaczonej na pokrycie kosztów przesyłki zakupionych towarów i usług nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie stanowią podstawy opodatkowania. Tym samym nie rodzą obowiązku podatkowego i nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu limitu zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.