Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.523.2020.1.BKD
z 24 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2020 r. (data wpływu 21 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 1 marca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych, za rok podatkowy, obejmujący okres od 27 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych, za rok podatkowy, obejmujący okres od 27 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 lutego 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.523.2020.1.BKD wezwano do jego uzupełnienia, co nastąpiło 1 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 27 listopada 2018 r. Pierwszy rok obrotowy spółki trwał od 27 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r. W pierwszym roku podatkowym spółka osiągnęła łączne przychody w wysokości 6.461.232.44 zł. W pierwszym roku podatkowym łączne koszty wyniosły 6.431.330,72 zł. Przychody ze świadczenia usług na rzecz podmiotu powiązanego z siedzibą w Niemczech stanowiły 2.824.834,46 zł.

Zarówno wnioskodawca jak i podmiot powiązany nie posiada siedziby lub zarządu na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Wnioskodawca nie został utworzony w wyniku przekształcenia, podzielenia czy połączenia zarówno podatników jak i osoby prawnej. Wnioskodawca nie został utworzony ze składników uprzednio prowadzonego przedsiębiorstwa, a kapitał zakładowy spółki nie obejmuje składników uprzednio prowadzonego przedsiębiorstwa.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 25 lutego 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Spółka wybrała stan prawny obowiązujący przed nowelizacją, co oznacza iż Wnioskodawca wybrał stan prawny określony przepisami dotychczasowymi,
2. uzyskane przychody w badanym roku wyniosły 1 491 753,62 Euro a koszty 1 484 849,99 Euro. Wobec powyższego wyjaśniając wskazuję iż przychody Spółki w roku rozpoczęcia działalności przez Wnioskodawcę, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych nie przekroczyły równowartości 2 mln euro. Tak samo koszty Spółki w roku rozpoczęcia działalności przez Wnioskodawcę, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych nie przekroczyły równowartości 2 mln euro.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w wydłużonym roku podatkowym spółki od 27 listopada 2018 do 31 stycznia 2019 r. (winno być: 31 grudnia 2019 r.) wnioskodawca podlega przepisom dotyczącym sporządzania dokumentacji w brzmieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) sprzed 1 stycznia 2019 r., co w konsekwencji oznacza dla spółki brak obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych z uwagi na brak osiągnięcia limitu obrotu 2 mln euro?

Zdaniem Wnioskodawcy, do pierwszego roku obrotowego spółki trwającego od 27 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r. stosuje się przepisy sprzed zmiany z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawy CIT, w tym regulacje dotyczące obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych, obowiązujące w latach 2017 i 2018. Konsekwencją tego stanowiska z uwagi na brak osiągniętego limitu 2 mln euro zarówno po stronie łącznych przychodów jak i łącznych kosztów wnioskodawcy, spółka nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych za pierwszy rok podatkowy od 27 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r.

Zgodnie z przepisami przejściowymi ustawy zmieniającej ustawę CIT, a dokładnie z art. 43 ustawy „Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2019 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2018 r. stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym”.

Z uwagi na fakt, iż pierwszy rok podatkowy wnioskodawcy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, a ponadto rozpoczął się przed 1 stycznia 2019 r., przepis ten ma wprost zastosowanie do sytuacji wnioskodawcy. Z uwagi na to wnioskodawca zobowiązany jest do stosowania przepisów ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r.

Ponadto art. 44 ust. 2 ustawy zmieniającej ustawę CIT wskazuje na prawo podatnika do zastosowania przepisów dotyczących dokumentacji cen transferowych w brzmieniu obowiązującym nadanym nową ustawą do transakcji objętych okresem po 31 grudnia 2017 r., co w praktyce pozwala na zastosowanie przepisów w brzmieniu po zmianie ustawy, do transakcji mających miejsce w roku 2018 r. Jak wyraźnie wskazał ustawodawca stanowi to prawo podatnika, co oznacza, iż w przypadku braku skorzystania z tego prawa, do wnioskodawcy zastosowanie będą miały przepisy dotyczące dokumentacji cen transferowych obowiązujące przed zmianą ustawy CIT.

Z uwagi na powyższe, badając obowiązek dokumentacyjny wnioskodawcy należy zwrócić uwagę na fakt, iż wg przepisów obowiązujących wnioskodawcę, należy sprawdzić dwie przesłanki, których dopiero łączne spełnienie oznacza obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych. W pierwszej kolejności bada się poziom przychodów lub kosztów podmiotu w roku obrotowym. W drugiej kolejności sprawdza się wartość transakcji przeprowadzonej z podmiotem powiązanym.

W niniejszym przypadku wskazać należy że zarówno wartość przychodów jak i kosztów nie przekracza wartości 2 mln euro. W związku z tym nie dokonuje się już weryfikacji limitu obrotu transakcji z podmiotem powiązanym, albowiem z uwagi na brak spełnienia limitu obrotu wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzać dokumentacji cen transferowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej: „updop”) obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. podatnicy:

1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
   
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
• lub
2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
   
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro
• są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Stosownie do art. 9a ust. 1b updop obowiązującego do 31 grudnia 2018 r., podatnicy rozpoczynający działalność, dokonujący w roku podatkowym transakcji lub ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej w roku rozpoczęcia prowadzenia tej działalności, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2 000 000 euro.

Zgodnie z art. 9b ust. 1c updop obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., za podatnika rozpoczynającego działalność nie uważa się podatnika, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, albo
2. w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną, albo
3. przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro, z tym że wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14.
   
   

W świetle art. 9a ust. 2g updop obowiązującego do 31 grudnia 2018 r., dokumentacja podatkowa dotycząca kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlega okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy, przed dniem upływu terminu określonego dla złożenia zeznania podatkowego za kolejne lata, w zakresie zawartych w niej informacji, z zastrzeżeniem ust. 2h.

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 5 updop obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1, 1b, 1d, 1e, 2b i 2d, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roboczym roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, którego dotyczy dokumentacja podatkowa.

Stosownie do art. 11 ust. 1 updop obowiązującego do 31 grudnia 2018 r., jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a Oddziale 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Z definicji legalnej zawartej w art. 11a ust. 4 updop, wynika, że podmioty powiązane to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
• ten sam inny podmiot lub
  
• małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Natomiast powiazania to relacje, o których mowa w pkt 4, występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi (art. 11a ust. 1 pkt 5 updop).

Stosownie do art. 11a ust. 2 updop, przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:

1. posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:

1. udziałów w kapitale lub
2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub

W myśl art. 11k ust. 2 updop, lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
2. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
3. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
4. 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.
   
   

Stosownie do postanowień art. 11k ust. 3 updop, progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

1. każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;
2. strony kosztowej i przychodowej.
   
   

Stosownie do postanowień art. 43 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193 – dalej także jako „ustawa nowelizująca”), podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2019 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2018 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym.

Zgodnie natomiast z art. 44 ust. 1 ww. ustawy, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem:

1. art. 21 ust. 1 pkt 130c ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 50c ustawy zmienianej w art. 2, które stosuje się do obligacji wyemitowanych w emisji danej serii po dniu 31 grudnia 2018 r.;
2. art. 41 ust. 24, w zakresie odsetek lub dyskonta od obligacji, ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 26 ust. 1aa, w zakresie odsetek lub dyskonta od obligacji, ustawy zmienianej w art. 2, które stosuje się do obligacji wyemitowanych w emisji danej serii po dniu 31 grudnia 2018 r.;
3. art. 21 ust. 1 pkt 146 oraz ust. 37 i 38 ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 42a oraz ust. 7a i 7b ustawy zmienianej w art. 2, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2020 r.;
4. art. 41 ust. 4, 4aa, 4d, 10, 12–23 i 27–29 oraz art. 42 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 26 ust. 1, 1c, 1f, 1g, 2c, 2e–2l, 3, 3c–3g, 7–7j, 9 i 10 oraz art. 26b ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które stosuje się do wypłat (świadczeń), pieniędzy, wartości pieniężnych oraz należności, dokonywanych, stawianych do dyspozycji lub wypłacanych po dniu 31 grudnia 2018 r.
   
   

W myśl art. 44 ust. 2 ustawy nowelizującej przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te mają zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Powyższe przepisy wskazują, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą stosować nowe lub stare przepisy dotyczące transakcji kontrolowanych do transakcji realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Powyższe przepisy dawały zatem Wnioskodawcy możliwość wyboru stosowania przepisów wprowadzonych ustawą nowelizującą. Wówczas obowiązki w zakresie dokumentacji cen transferowych należałoby badać na gruncie przepisów art. 11k i kolejnych updop. W takim przypadku nie znajdowałyby zastosowania przepisy w brzmieniu dotychczasowym (art. 9a i nast.updop) i nie należałoby rozważać w oparciu o nie obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, na podstawie cytowanego art. 43 ustawy nowelizującej, nie zdecydował się jednak na stosowanie przepisów wprowadzonych tą ustawą i pozostał przy stosowaniu przepisów w brzmieniu dotychczasowym. Zatem Wnioskodawca w roku podatkowym rozpoczęcia działalności (27 listopada 2018 r. – 31 grudnia 2019 r.) nie miał obowiązku stosować przepisów updop w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą.

W konsekwencji, w przypadku Wnioskodawcy, obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy obejmujący okres 27 listopada 2018 r. – 31 grudnia 2019 r., reguluje cytowany przepis art. 9a i nast. updop. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. Przechodząc na grunt tych przepisów, należy wskazać, że skoro, jak wynika z wniosku w ww. roku podatkowym, będącym zarazem rokiem rozpoczęcia działalności Wnioskodawcy przychody lub koszty, w rozumieniu ustawy o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro, to Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania za ten rok podatkowy dokumentacji cen transferowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.