Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.66.2021.1.AZ
z 26 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przesyłania klientowi faktury w formie elektronicznej (wystawionej do paragonu) w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej za pomocą kasy rejestrującej bez żądania nabywcy oraz niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona zostanie faktura VAT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2021 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przesyłania klientowi faktury w formie elektronicznej (wystawionej do paragonu) w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej za pomocą kasy rejestrującej bez żądania nabywcy oraz niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona zostanie faktura VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również jako podatek VAT”). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje zarówno dostawy towarów jak i świadczenia usług. Odbiorcami towarów i usług są zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT”), jak również podmioty taką działalność prowadzące.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić zmiany w systemie ewidencjonowania i przechowywania dokumentacji sprzedaży towarów lub usług w odniesieniu do sytuacji, w której nabywca towarów lub usług jest rolnikiem ryczałtowym lub osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

W sytuacji opisanej Wnioskodawca po wystawieniu uprzednio paragonu fiskalnego (kopia paragonu fiskalnego została po zaewidencjonowaniu sprzedaży zapisana w pamięci kasy rejestrującej, a wartość sprzedaży towaru lub usługi, a także kwota podatku - uwidocznione na paragonie fiskalnym - zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy rejestrującej Wnioskodawcy), wystawiać będzie w programie księgowym fakturę VAT, która pozwalać będzie na identyfikację, do którego paragonu została wystawiona (poprzez powołanie numeru paragonu). Wystawiona faktura elektroniczna jako oryginał - będzie wysyłana elektronicznie na wskazany adres e-mail nabywcy (specyfika działalności - sprzedaż wysyłkowa). Egzemplarz faktury VAT przeznaczony dla Wnioskodawcy nie będzie drukowany, a przechowywany na serwerze Wnioskodawcy w formacie elektronicznym, z uwzględnieniem podziału na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe jego odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność od momentu jego wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zapewniona zostanie oczywiście możliwość bezzwłocznego poboru takiego egzemplarza faktury, a także przetwarzania danych w nim zawartych. Oryginał paragonu fiskalnego, do którego zostanie wystawiona faktura VAT będzie niezwłocznie niszczony.

Zmiana ta ma na celu czytelniejsze powiązanie transakcji z dokumentem sprzedaży w programie służącym do obsługi zamówień oraz programie księgowym (będzie jednoznacznie powiązana transakcja – numer paragonu – numer faktury z wskazaniem, do którego paragonu została wystawiona) a także ułatwienie i przyspieszenie przetwarzania i obsługi zwrotów (rozliczanie ich na podstawie korekt faktur, a nie ewidencji zwrotów; nabywca często zwraca produkt bez paragonu dokumentującego transakcję – bo takie ma prawo, stanowi to problem w księgowaniu i rozliczaniu takiego odstąpienia od umowy lub takiej reklamacji), pozwoli także na realną oszczędność papieru, czasu oraz objętości drukowanych i archiwizowanych dokumentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca może, w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz Klienta będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, która to sprzedaż jest ewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej przesyłać Klientowi faktury w formie elektronicznej (wystawione do paragonu) na wskazany w procesie rejestracji adres e-mail (w formie dokumentu elektronicznego lub linku do dokumentu elektronicznego), a następnie niezwłocznie niszczyć wystawiony oryginał paragonu fiskalnego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Ponadto, przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT nakłada na podatnika prowadzącego ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązek dokonywania wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydania wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, przepisy ustawy o VAT zasadniczo określają dwa odrębne obowiązki podatnika występujące w przypadku dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Pierwszym z nich jest obowiązek ewidencji takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, wskazany w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Po drugie, podatnik zobowiązany jest do wydania nabywcy odpowiedniego dokumentu potwierdzającego dokonaną transakcję (art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT). W tym zakresie przepisy ustawy o VAT przewidują, że sprzedawca alternatywnie może przekazać nabywcy towaru wyłącznie (I) wydrukowany paragon fiskalny albo (II) wystawioną fakturę VAT (w tej sytuacji paragon zostaje w ewidencji sprzedawcy).

Druga forma dokumentacji transakcji (tj. gdy nabywca otrzymuje wyłącznie fakturę VAT) jest zachowana również w przypadku przesłania faktury w formie elektronicznej (tj. faktura wystawiona i przesłana w dowolnymi formacie elektronicznym).

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób, w jaki będzie ona wystawiać faktury i przesyłać do swoich Klientów w ramach systemu, czyli wystawienie faktury w formie dokumentu PDF i przesłanie do nabywcy towaru na wskazany przez niego adres email, wypełnia dyspozycję przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT. Potwierdza to również m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 czerwca 2018 r. sygn. 0114-KD1P1-3.4012.271.2018.JG, w której Organ jednoznacznie wskazał, że „wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę e-mail, zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został nabywcy udostępniony (przydzielony) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy, (por. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 grudnia 2016 r. sygn. 1462-IPPP3.4512.927.2016.1.RD).

Faktury (w tym również wystawiane do paragonów fiskalnych) zasadniczo wystawia się w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik. Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Niemniej jednak w przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Analizując powyższe regulacje, zdaniem Wnioskodawcy spełnia ona powyższe obowiązki nałożone ustawą o VAT i jest uprawniona do wydawania swoim klientom wyłącznie elektronicznych faktur VAT wystawionych do paragonów fiskalnych, bowiem jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca:

1. rejestruje sprzedaż dokonywaną na rzecz Klientów, w tym osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, przy zastosowaniu kasy rejestrującej,
2. prawidłowo dokumentuje omawianą transakcję poprzez wystawienie faktury VAT w formie elektronicznej (w formacie PDF, z wskazaniem numeru paragonu, do którego wystawiono fakturę) oraz przesłanie jej na adres e-mail Klienta.
   
   

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca jest uprawniony do wystawienia faktury w formie elektronicznej i przesłania wyłącznie tego dokumentu jako dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży, w każdym przypadku. Co prawda bowiem przepisy ustawy o VAT regulują sposób wystawiania faktur do paragonów dokumentujących sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jedynie w odniesieniu gdy nabywca towaru wystąpi z żądaniem wystawienia faktury, niemniej jednak regulacje ustawy oraz wydanych do niej przepisów wykonawczych w żaden sposób nie zabraniają wystawienia faktury VAT (w tym także w wersji elektronicznej) bez zgłoszenia żądania przez nabywcę towaru.

Pozytywnie do takiej interpretacji przepisów odniósł się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 października 2018 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.607.2018.l.ALN, w której stwierdził, iż „...należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym. Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 111 ust. 3 pkt I ustawy o VAT), przy czym podatnik może wystawić fakturę również bez żądania nabywcy. Tym samym, w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej Wnioskodawca może wystawić na rzecz Klienta, będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, fakturę VAT w formie elektronicznej bez żądania nabywcy i przesłać ją na adres e-mail nabywcy, nie wydając przy tym paragonu fiskalnego. Takie stanowisko potwierdzają organy podatkowe w licznych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji z 30 lipca 2019 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4012.343.2019.2.EN, organ uznał, że podatnik ma możliwość wydania nabywcy wyłącznie faktury elektronicznej i przesłania jej na jego adres e-mail, w przypadku bezobsługowego zakupu paliwa gdzie „po przesłaniu ww. danych do systemu stacyjnego, papierowy paragon fiskalny wydrukowany z kasy rejestrującej Wnioskodawcy zostanie zniszczony (kopia paragonu fiskalnego nadal pozostanie w pamięci fiskalnej kasy fiskalnej Wnioskodawcy), gdyż nabywca wyraził żądanie otrzymania faktury w formie elektronicznej. Wnioskodawca z systemu stacyjnego będzie wystawiał dla nabywcy fakturę do zarejestrowanego wcześniej paragonu fiskalnego”. W powyższej interpretacji Organ potwierdził podejście prezentowane przez Spółkę w niniejszym wniosku poprzez jednoznaczne stwierdzenie, że „należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że planowane przez niego wysyłanie faktur elektronicznych w formacie pliku PDF z wykorzystaniem i za pośrednictwem infrastruktury związanej z aplikacją mobilną, na adres e-mailowy wskazany przez nabywcę podczas akceptacji regulaminu aplikacji mobilnej, w którym wyraził żądanie otrzymywania faktur w formie elektronicznej, będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpi wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt l ustawy”. Podobne stanowisko zajęto w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2018 r. 0114-KDIPl-3.4012.271.2018.1.JG: „W omawianej sytuacji nabywca, akceptując regulamin aplikacji mobilnej wyraża zgodę na zawarte w tym regulaminie żądanie otrzymywania faktur dokumentujących transakcje sprzedaży na stacji paliw Wnioskodawcy, w formie pliku PDF przesyłanego na podany przy rejestracji adres e-mail nabywcy. Tym samym w momencie dokonania przez nabywcę zakupu na stacji Wnioskodawcy, Firmy w imieniu Wnioskodawcy wyda (przydzieli) fakturę nabywcy na wskazany adres e-mail, za pośrednictwem infrastruktury Firmy związanej z „aplikacją mobilną pobraną przez nabywcę.” (zobacz również: interpretacja indywidualna z dnia 30 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0115-KDIT1-3.4012.149.2018.3.AT). W stanie faktycznym przytoczonej interpretacji nabywca zgodnie z regulaminem sam żąda wydania faktury. Nie zmienia to jednak faktu, iż także w tym przypadku organy potwierdziły możliwość wydania osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jedynie faktury, bez konieczności jednoczesnego wydawania paragonu.

Podsumowując, w przypadku dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych ewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej, Wnioskodawca będzie uprawniony do nie wydawania paragonów fiskalnych swoim Klientom przy jednoczesnym wystawianiu dla nich faktur elektronicznych wystawionych do paragonów fiskalnych (w formacie PDF) i przesyłaniu ich na adres e-mail swoich Klientów. Wnioskodawca tym samym, wypełni ciążące na nim obowiązki, wynikające z ustawy o VAT, w tym w szczególności spełni warunki wynikające z w art. 111 ust. 1 oraz art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT.

Analizując aspekt dotyczący niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona zostanie faktura VAT, w pierwszej kolejności należy wskazać na treść art. 106h ustawy o VAT. Przepis ten stanowi:

1. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
3. W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.
   
   

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stanął na stanowisku, że „...odnosząc się do kwestii przechowywania w formie elektronicznej przez Wnioskodawcę paragonów fiskalnych, należy stwierdzić, że nie ma przeciwwskazań do elektronicznego przechowywania tego rodzaju dokumentów. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznacznej formy przechowywania paragonów, dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej. Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że przechowywanie przez Spółkę paragonów fiskalnych wyłącznie w elektronicznej bazie dokumentów po zniszczeniu wersji papierowych, będzie prawidłowe”.

W związku z powyższym należy dojść do wniosku, że art. 106h ust. 3 ustawy o VAT, umożliwia Wnioskodawcy zniszczenie paragonu fiskalnego w sytuacji, w której:

1. sprzedaż będzie zaewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej,
2. w pamięci kasy rejestrującej zapisana będzie kopia paragonu fiskalnego dotyczącego sprzedaży, zawierająca dane identyfikujące fakturę VAT,
3. egzemplarz, faktury VAT przeznaczony dla Wnioskodawcy będzie miał formę elektroniczną.
   
   

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

1. w postaci papierowej lub
2. za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
   
   

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś przez fakturę elektroniczną o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 – jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawioną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3, tj. gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł (…).

Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury (art. 106m ust. 1 ustawy).

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w przedstawionych okolicznościach może, w przypadku sprzedaży dokonywanej na rzecz Klienta będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, która to sprzedaż jest ewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej przesyłać Klientowi faktury w formie elektronicznej (wystawione do paragonu) na wskazany w procesie rejestracji adres e-mail (w formie dokumentu elektronicznego lub linku do dokumentu elektronicznego).

Jak wskazano powyżej, przez fakturę należy rozumieć nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

W sytuacji opisanej we wniosku Wnioskodawca po wystawieniu uprzednio paragonu fiskalnego (kopia paragonu fiskalnego została po zaewidencjonowaniu sprzedaży zapisana w pamięci kasy rejestrującej, a wartość sprzedaży towaru lub usługi, a także kwota podatku - uwidocznione na paragonie fiskalnym - zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy rejestrującej Wnioskodawcy), wystawiać będzie w programie księgowym fakturę VAT, która pozwalać będzie na identyfikację, do którego paragonu została wystawiona (poprzez powołanie numeru paragonu). Wystawiona faktura elektroniczna jako oryginał - będzie wysyłana elektronicznie na wskazany w procesie rejestracji adres e-mail (w formie dokumentu elektronicznego lub linku do dokumentu elektronicznego). Egzemplarz faktury VAT przeznaczony dla Wnioskodawcy nie będzie drukowany, a przechowywany na serwerze Wnioskodawcy w formacie elektronicznym, z uwzględnieniem podziału na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe jego odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność od momentu jego wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zapewniona zostanie oczywiście możliwość bezzwłocznego poboru takiego egzemplarza faktury, a także przetwarzania danych w nim zawartych.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia „wydać”. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że wysłanie faktury elektronicznej na wskazany przez nabywcę w procesie rejestracji adres e-mail oznacza, że dokument został nabywcy udostępniony (przydzielony) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy. Przy czym należy zaznaczyć, że wystawienie i wydanie nabywcy faktury w postaci elektronicznej wymaga zgody nabywcy i uzgodnienia z nim sposobu przesłania tej faktury. Stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Przepisy podatkowe nie regulują formy, w jakiej ma być wyrażona akceptacja przesyłania elektronicznego faktur przez odbiorcę faktury. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę faktury na otrzymywanie faktur oraz ich przesyłanie w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej. Zgoda na otrzymanie faktury przez konsumenta oraz wysłanie faktury w postaci elektronicznej może zostać wyrażona np. przez akceptację regulaminu panelu internetowego przy składaniu pierwszego zamówienia za pośrednictwem sytemu informatycznego. Tym samym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług możliwe jest wystawienie i wydanie nabywcy faktury w postaci elektronicznej, gdy wyrazi on zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej zamiast paragonu fiskalnego.

W konsekwencji – o ile wystawienie i sposób przesłania faktury elektronicznej będzie uzgodniony z nabywcą – to sposób, w jaki Wnioskodawca będzie wystawiać faktury i przesyłać do swoich Klientów w ramach systemu, czyli wystawienie faktury w formie dokumentu PDF i przesłanie do nabywcy towaru na wskazany przez niego adres email, wypełni dyspozycję przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT.

Odnośnie kwestii wystawiania faktur bez żądania nabywcy (i bez wydania paragonów fiskalnych), należy stwierdzić, że przepis art. 106b ust. 3 ustawy nakłada na podatnika obowiązek wystawienia faktury na żądanie nabywcy, a zatem przepis ten nie wyklucza dobrowolnego wystawienia faktury przez podatnika bez zgłoszenia przez nabywcę żądania. Należy jednak podkreślić, że w przypadku dokonania sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, która zostanie udokumentowana fakturą, na podatniku nadal będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zatem Wnioskodawca może wystawić na rzecz nabywcy, będącego osobą fizyczną nieprowadząca działalności gospodarczej, fakturę VAT w formie elektronicznej bez żądania nabywcy i przesłać ją na adres e-mail nabywcy, nie wydając przy tym paragonu fiskalnego.

Analizując aspekt dotyczący niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona zostanie faktura, należy wskazać na treść art. 106h ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

1. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
3. W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.
   
   

W przypadku wystawienia faktury w formie papierowej w myśl powołanego art. 106h ust. 1 ustawy do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tą sprzedaż, (co stanowi odmienną regulację niż przypadek, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą w formie elektronicznej). Obowiązek „dołączenia” niejako determinuje obowiązek przechowywania takiego paragonu w formie papierowej, na co wskazuje literalne brzmienie art. 106h ust. 3 ustawy. W tym przypadku bowiem istnieje konieczność „zostawienia” wydrukowanego paragonu.

W rozpatrywanej sprawie, Wnioskodawca po wystawieniu uprzednio paragonu fiskalnego, wystawiać będzie w programie księgowym fakturę VAT, która pozwalać będzie na identyfikację, do którego paragonu została wystawiona (przez powołanie numeru paragonu). Kopia paragonu fiskalnego zostanie po zaewidencjonowaniu sprzedaży zapisana w pamięci kasy rejestrującej, a wartość sprzedaży towaru lub usługi, a także kwota podatku - uwidocznione na paragonie fiskalnym - zostaną zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy rejestrującej Wnioskodawcy. Wystawiona faktura elektroniczna jako oryginał - będzie wysyłana elektronicznie na wskazany adres e-mail nabywcy (specyfika działalności - sprzedaż wysyłkowa). Oryginał paragonu fiskalnego, do którego zostanie wystawiona faktura VAT będzie niezwłocznie niszczony.

Do powyższej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 106h ust. 3, który nakłada obowiązek „zostawienia” w dokumentacji paragonu dotyczącego tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę. Skoro więc ustawodawca posługuje się inną frazą, oznacza to, że obowiązki nałożone na podatnika są inne (odmienne). Tym samym nie znajduje tu zastosowania mechanizm polegający na „dołączeniu” oryginału paragonu.

W związku z powyższym należy zgodzić się z wnioskodawca, że art. 106h ust. 3 ustawy o VAT, umożliwia Wnioskodawcy zniszczenie paragonu fiskalnego w sytuacji, w której:

• sprzedaż będzie zaewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej,
• w pamięci kasy rejestrującej zapisana będzie kopia paragonu fiskalnego dotyczącego sprzedaży, zawierająca dane identyfikujące fakturę VAT,
• egzemplarz, faktury VAT przeznaczony dla Wnioskodawcy będzie miał formę elektroniczną.
  
  

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.