Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.737.2020.6.ICZ
z 25 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2020 r. (data wpływu 21 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z 17 grudnia 2020 r. (data wpływu 17 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem posiłków dokonywanym w ramach Projektu, sfinansowanym ze środków zebranych od Darczyńców, skoro już w momencie zakupu Wnioskodawca wie, że posiłki będą nieodpłatnie przekazywane Obdarowanym (kwestia objęta pyt. nr 1) – jest prawidłowe;
• braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania w ramach Projektu posiłków Obdarowanym przez Wnioskodawcę (kwestia objęta pyt. nr 2) - jest prawidłowe;
• braku opodatkowania czynności polegającej na reklamie przez Wnioskodawcę Projektu i innych czynności mających na celu propagowanie (kwestia objęta pyt. nr 3) - jest prawidłowe;
• prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z promocją oraz organizacją Projektu (kwestia objęta pyt. nr 4) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem posiłków dokonywanym w ramach Projektu, sfinansowanym ze środków zebranych od Darczyńców, skoro już w momencie zakupu Wnioskodawca wie, że posiłki będą nieodpłatnie przekazywane Obdarowanym (kwestia objęta pyt. nr 1);
• braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania w ramach Projektu posiłków Obdarowanym przez Wnioskodawcę (kwestia objęta pyt. nr 2);
• braku opodatkowania czynności polegającej na reklamie przez Wnioskodawcę Projektu i innych czynności mających na celu propagowanie (kwestia objęta pyt. nr 3);
• prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z promocją oraz organizacją Projektu (kwestia objęta pyt. nr 4).
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 grudnia 2020 r. (data wpływu 17 grudnia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 3 grudnia 2020 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.390.2020.2.BKD, 0111-KDIB3-1.4012.737.2020.1.ICZ, 0115-KDIT2.4011.676.2020.5.MM.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

H. Sp. z o.o. (dalej jako: Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pozostała działalność usługowa w zakresie rezerwacji, gdzie indziej nie sklasyfikowana (79.90.C PKD), którą Wnioskodawca prowadzi przede wszystkim za pośrednictwem swojej strony internetowej.

Wnioskodawca nie jest organizacją pożytku publicznego, odpowiednią organizacją pozarządową ani innym podmiotem równoważnym, na rzecz którego darowizny mogłyby podlegać odliczeniu przez darczyńców od ich dochodu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: ustawa o PIT) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: ustawa o CIT).

W związku z sytuacją spowodowaną epidemią COVID-19, Wnioskodawca rozpoczął realizację projektu (dalej jako: Projekt) mającego przeciwdziałać i eliminować negatywne skutki trwającej epidemii. W ramach Projektu Wnioskodawca realizuje obecnie działania w dwóch obszarach.

1. Gromadzenie środków na zakup posiłków i nieodpłatne przekazywanie posiłków określonym podmiotom

Celem omawianych działań w ramach pierwszego z obszarów jest wsparcie podmiotów oraz osób zaangażowanych w walkę z epidemią - pracowników służb medycznych oraz mundurowych (w dalszej części zarówno obdarowane instytucje, jak i osoby fizyczne, łącznie zwani są jako: Obdarowani). Wnioskodawca prowadzi rozmowy z instytucjami samorządowymi w celu określenia najbardziej potrzebujących grup i podmiotów, które mają być Obdarowanymi.

Wnioskodawca informuje o Projekcie m.in. na specjalnie w tym celu utworzonej stronie internetowej i korzystając ze swoich kontaktów z partnerami biznesowymi prowadzi działania na rzecz propagowania Projektu.

W ramach Projektu, w celu jego realizacji, Wnioskodawca zbiera wpłaty od darczyńców zainteresowanych Projektem, którymi mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjnie (dalej jako: Darczyńcy), w celu zakupu posiłków wraz z usługą ich dostawy od innego podmiotu (dalej jako: Spółka). Środki wpłacane są przez Darczyńców na specjalnie w tym celu wyodrębniony rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Darczyńcy przekazują wpłaty na konto Wnioskodawcy wiedząc, że celem jest realizacja Projektu i że środki będą wykorzystane przez Wnioskodawcę w związku z tym w całości w celu zakupu i nieodpłatnego dostarczenia posiłków wskazanym powyżej Obdarowanym walczącym z epidemią COVID-19. Wpłaty są zatem dokonywane przez Darczyńców na rachunek bankowy Wnioskodawcy, ale nie na jego rzecz, lecz na rzecz Obdarowanych. Nie są to zatem środki w jakikolwiek sposób należne Wnioskodawcy, które następnie przekazuje on na realizację Projektu według swojego uznania. Cel gromadzenia środków jest bowiem z góry określony, Wnioskodawca niejako tylko pośredniczy w ich gromadzeniu i organizuje akcję. Nie ma natomiast prawa do swobodnego dysponowania zgromadzonymi środkami.

Wnioskodawca nie wykorzystuje w jakikolwiek sposób na własne cele środków gromadzonych na wspomnianym wyodrębnionym rachunku bankowym. Kwota uzyskana z wpłat Darczyńców na realizację Projektu jest w całości wykorzystywana przez Wnioskodawcę na jego realizację. Wnioskodawca nie tylko nie podejmuje z konta gromadzonych środków w celu innym niż realizacja Projektu, ale też nie uzyskuje jakiegokolwiek wymiernego zysku w związku z gromadzeniem tych środków na swoim wyodrębnionym rachunku bankowym, np. w związku z oprocentowaniem tych środków czy inwestowaniem ich. Otrzymanie w darowiźnie środki na realizację Projektu nie przyczyniają się też do pomniejszenia jakichkolwiek zobowiązań Wnioskodawcy.

Z uwagi na wyodrębnienie dedykowanego rachunku bankowego, Wnioskodawca dysponuje cały czas pełną i jasną informacją o tym, kiedy i jakie środki otrzymał od Darczyńców na realizację Projektu. Ponadto ze względu na to, że środki są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, można jednoznacznie zidentyfikować i obiektywnie potwierdzić, że środki te zostały rzeczywiście przeznaczone przez Wnioskodawcę w całości na realizację Projektu.

Jak wskazano powyżej, za zgromadzone na wyodrębnionym rachunku środki Wnioskodawca nabywa posiłki (ewentualnie wraz usługą ich dowozu do Obdarowanych).

Zakup jest dokumentowany fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę przez podmiot, który sprzedaje posiłki. Zapłata za posiłki jest dokonywana wyłącznie za pośrednictwem wskazanego już dedykowanego rachunku bankowego.

W momencie nabycia posiłków Wnioskodawca wie, że będą one przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Obdarowanych, co nie jest czynnością pozostającą w zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Posiłki nabywane w opisany sposób przez Wnioskodawcę mają być dostarczane przez Spółkę bezpośrednio do Obdarowanych, jednak nie są to z góry znane z imienia i nazwiska konkretne osoby. Posiłki są przekazywane w większych ilościach do instytucji lub organów (np. do jednostki policji lub szpitali) i tam wewnętrznie rozdysponowywane. W razie potrzeby posiłki są też przekazywane incydentalnie nieznanym Wnioskodawcy osobom fizycznym np. lekarzowi czy policjantowi.

Wnioskodawca, przekazując posiłki nieodpłatnie pojedynczym osobom fizycznym, nie dokumentuje tego przekazania ani nie ma możliwości gromadzenia danych osób fizycznych obdarowanych posiłkiem. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji wydanych posiłków, lecz udostępnia pomoc incydentalnie, w zależności od zidentyfikowanego zapotrzebowania, ilości zebranych środków i zakupionych posiłków. Nie ma też możliwości weryfikacji, kto w jakim wymiarze konkretnie skorzystał na posiłku, bo osoba dostarczająca posiłek może przekazać np. kilka posiłków zespołowi ratowniczemu bądź innej grupie osób.

W przypadku natomiast przekazania posiłków instytucji (np. szpitalowi), Wnioskodawca prowadzi ewidencję wydanych posiłków oraz każdorazowo dokumentuje ich wydanie.

Dokumentacja składa się z wystawianego przez Spółkę protokołu, który wskazuje:

• Wnioskodawcę, oznaczonego jako „Kontrahent”,
• odbiorcę, tj. instytucję, na rzecz której przekazywane są posiłki,
• liczbę sztuk oraz rodzaj wydawanych posiłków,
• podpis osoby, która w imieniu Obdarowanej instytucji odebrała przekazywane posiłki.
  
  

Do ww. protokołu Wnioskodawca załącza cennik, z którego jednoznacznie wynika jaką wartość mają poszczególne rodzaje posiłków. Załączony cennik wraz ze wskazanymi danymi o liczbie i rodzaju przekazanych posiłków dają więc informację o wartości przekazanej darowizny.

Ponadto wartość poszczególnych posiłków można określić również na podstawie umowy zawartej między Wnioskodawcą a Spółką, do której cennik jest załącznikiem, a także faktury VAT wystawianej przez Spółkę, która dokumentuje sprzedaż posiłków na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawcę nie łączy z Obdarowanymi jakikolwiek stosunek prawny, w szczególności umowa o pracę lub umowa zlecenie - są to osoby i podmioty obce.

Ponadto Wnioskodawca co tydzień na swojej stronie internetowej publikuje sprawozdania z przebiegu Projektu, w których wskazuje ilość otrzymanych w danym tygodniu środków od Darczyńców, a także liczbę wydanych posiłków. Po zakończeniu Projektu Wnioskodawca zamierza opublikować również kompletne sprawozdanie z jego przebiegu.

2. Zbiórka środków na zakup sprzętu medycznego

Drugim obszarem działań realizowanych w ramach Projektu Wnioskodawcy jest zbiórka pieniędzy na rzecz szpitala (dalej jako: Szpital) na zakup specjalistycznego sprzętu służącego przeciwdziałaniu COVID-19 (dalej jako: Zbiórka). Wnioskodawca pełni w tym wypadku rolę organizatora Zbiórki - promuje Zbiórkę, zachęca potencjalnych Darczyńców do dokonywania wpłat na rzecz Szpitala oraz informuje o numerach kont Szpitala, na które można dokonywać wpłat darowizn.

Środki zebrane w ramach Zbiórki są przekazywane przez Darczyńców bezpośrednio na konto Szpitala, będącego podmiotem wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym w art. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem CCMD-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej jako: ustawa o COVID-19). Darowizny są przekazywane na cel w postaci przeciwdziałania COVID-19.

Wnioskodawca z własnej inicjatywy prowadzi reklamę Projektu na specjalnie w tym celu stworzonej stronie internetowej, na której figuruje logo oraz nazwa Wnioskodawcy, jako organizatora.

Działania Wnioskodawcy mające na celu promocję Projektu polegają również na:

• reklamie na stworzonym w tym celu profilu społecznościowym na Facebooku,
• redagowaniu artykułów prasowych i współpracy z mediami w zakresie ich publikacji,
• organizacji spotkań z potencjalnymi darczyńcami oraz ambasadorami Projektu,
• koordynacji współpracy z obdarowanymi instytucjami (np. w zakresie tworzenia wspólnych materiałów promocyjnych),
• tworzeniu oraz wysyłce newslettera,
• organizacji konkursu rysunkowego dla dzieci.
  
  

W związku z promocją oraz organizacją Projektu Wnioskodawca nabywa towary i usługi, podle-gające opodatkowaniu podatkiem VAT, m.in.:

• usługi reklamy w mediach (np. prasie) oraz portalach społecznościowych, takich jak Facebook oraz Instagram,
• usługi drukarskie i materiały poligraficzne,
• gadżety,
• usługi związane z utrzymaniem oraz prowadzeniem strony internetowej Projektu,
• usługi doradztwa podatkowego oraz prawnego,
• usługi promocji w ramach portalu zrzutka.pl.
  
  

Wnioskodawca nie otrzymuje jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu organizacji lub promocji Projektu. Promocja oraz organizacja Projektu wynika z własnej inicjatywy Wnioskodawcy i czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w zw. Projektem nie wynikają ze stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z innym podmiotami, w szczególności będącymi beneficjentami Projektu.

Warto wspomnieć, że niezależnie od braku przysługującego Wnioskodawcy wynagrodzenia, promocja Projektu (czyli szerzenie informacji o nim) poprawiają wizerunek Wnioskodawcy w oczach kontrahentów, partnerów biznesowych, obecnych oraz potencjalnych klientów Wnioskodawcy, a także pracowników oraz kandydatów do pracy, przedstawiając Wnioskodawcę w roli podmiotu zaangażowanego w życie oraz problemy społeczeństwa, a nie nastawionego wyłącznie na maksymalizację własnych zysków.

Pismem uzupełniającym z 17 grudnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy w następujący sposób:

1. Z opisu wniosku wynika, iż cyt. „głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pozostała działalność usługowa w zakresie rezerwacji, gdzie indziej nie sklasyfikowana (79.90.C PKD), którą Wnioskodawca prowadzi przede wszystkim za pośrednictwem swojej strony internetowej”. Wobec tego należy dokładnie opisać jaki jest profil działalności gospodarczej Wnioskodawcy?

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pośrednictwo przy sprzedaży biletów do atrakcji turystycznych na terenie Polski, które jest realizowane przez Wnioskodawcę przy użyciu jego strony internetowej.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca oferuje swoim partnerom biznesowym, czyli głównie podmiotom prowadzącym działalność związaną z szeroko rozumianą turystyką m.in. muzeom, parkom rozrywki czy podmiotom świadczącym usługi przewodnictwa turystycznego narzędzia służące do sprzedaży biletów ze pośrednictwem platformy internetowej Wnioskodawcy m.in.: bezpieczny system transakcyjny, panel do zarządzania ofertą wyposażony w funkcje raportowania oraz aplikację do walidacji biletów sprzedanych za pośrednictwem ww. platformy. Ponadto Wnioskodawca oferuje również świadczenie usług reklamy w Internecie.

Wnioskodawca nie pobiera opłat za przyłączenie się do jego platformy internetowej. Jego przychód stanowi bowiem prowizja od nabywanych ze jego pośrednictwem biletów.

W związku z pandemią, która w znaczący sposób dotknęła branżę turystyczną, Wnioskodawca rozszerzył zakres prowadzonej przez siebie działalności. Obecnie, poza działalnością opisaną powyżej, Wnioskodawca świadczy również usługi związanie z doradztwem w zakresie tworzenia oraz zarządzania kampaniami promocyjno-reklamowymi, przygotowaniem i obróbką treści reklam, sporządzaniem szablonów graficznych, postów, zarzadzaniem kontami w mediach społecznościowych, redakcją artykułów sponsorowanych oraz przygotowaniem raportów i analiz.

2. Jakie czynności opodatkowane (podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług) w ramach tej działalności Wnioskodawca wykonuje?

W ramach opisanej powyżej działalności Wnioskodawca świadczy głównie usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów, a także wskazane powyżej usługi związane z doradztwem w zakresie tworzenia oraz zarządzania kampaniami promocyjno-reklamowymi, przygotowaniem i obróbką treści reklam, sporządzaniem szablonów graficznych, postów, zarzadzaniem kontami w mediach społecznościowych, redakcją artykułów sponsorowanych oraz przygotowaniem raportów i analiz, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT oraz CIT.

3. W jaki sposób prowadzenie Projektu (zbiórka pieniędzy na przeciwdziałanie i eliminowanie negatywnych skutków trwającej epidemii) wpisuje się w opodatkowaną działalność Spółki?


4. Jaki bezpośredni lub pośredni wpływ na generowanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem VAT Wnioskodawcy ma prowadzenie Projektu, tj. na przyszłe obroty, zyski, wizerunek, odbiór przez klientów?

Poniżej odpowiedź na pytania oznaczone w piśmie jako pytania nr 3 oraz 4.

Prowadzenie projektu nie jest bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą opodatkowaną odpowiednio podatkiem VAT oraz CIT. Wnioskodawca nie zajmuje się bowiem zawodowo promocją oraz organizacją zbiórek charytatywnych. Ponadto w ramach przedmiotowego Projektu Wnioskodawca nie świadczy odpłatnie jakichkolwiek usług oraz nie dokonuje odpłatnych dostaw towarów. Prowadzenie Projektu będzie miało jednak pośredni wpływ oraz związek z działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Promocja Zbiórki odbywać się będzie bowiem przede wszystkim za pośrednictwem Internetu (np. strony internetowej Projektu prowadzonej przez Wnioskodawcę, Facebooka). Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi swoją działalność gospodarczą głównie za pośrednictwem swojej strony Internetowej.

Prowadzenie promocji Projektu wpłynie na rozpoznawalność marki Wnioskodawcy w Internecie i w konsekwencji bezpośrednio przełoży się na zwiększenie liczby osób odwiedzających stronę internetową Wnioskodawcy i tym samym wzrost liczby potencjalnych klientów.

Ponadto prowadzenie Projektu ma wpływ na działalność gospodarczą Wnioskodawcy poprzez:

• Wzmocnienie rozpoznawalności Wnioskodawcy wśród jego obecnych oraz potencjalnych kontrahentów.
• Zbudowanie pozytywnego obrazu Wnioskodawcy oraz jego władz, jako podmiotów, które są zaangażowane w działalność charytatywną oraz troszczących się o dobro społeczeństwa.
• Ukształtowanie pozytywnych relacji między Wnioskodawcą a podmiotami zaangażowanymi w Projekt lub Zbiórkę.
• Zbudowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy wśród obecnych pracowników Wnioskodawcy, co może przełożyć się na ich większą motywację do pracy oraz lojalność wobec Wnioskodawcy.
• Pozytywny wizerunek Wnioskodawcy przełoży się również niewątpliwie na zbudowanie pozytywnej opinii o Wnioskodawcy również u potencjalnych pracowników, dzięki czemu Wnioskodawca będzie mógł łatwiej pozyskiwać nowych, wykwalifikowanych pracowników.
  
  

Ponadto zdaniem Projekt organizowany oraz promowany przez Wnioskodawcę może zostać uznany za działania związane z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu (tzw. CSR).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy podejmowane przez niego w związku ze Zbiórką oraz Projektem działania wpisują się w prowadzoną przez niego działalność gospodarczą poprzez pozytywny wpływ na ogólne funkcjonowanie firmy Wnioskodawcy, co pośrednio przełoży się na generowanie u Wnioskodawcy sprzedaży opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem VAT.

5. W jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów lub usług Wnioskodawcy?

Głównym celem przyświecającym Wnioskodawcy przy realizacji Projektu jest wsparcie osób oraz instytucji zaangażowanych w walkę z epidemią COVID-19.

Realizacja projektu nie jest zatem wprost nakierowana na ułatwienie lub stworzenie korzystnych warunków do zawarcia umowy między Wnioskodawcą a potencjalnymi nabywcami świadczonych przez niego usług. Prowadzenie Projektu wpływa jednak na budowanie renomy Wnioskodawcy jako podmiotu zaangażowanego społecznie, kierującego się w ramach swojej działalności nie tylko chęcią osiągnięcia zysku, ale również dobrem lokalnej społeczności. Tego rodzaju działanie pozwoli zatem na osiągnięcie przewagi konkurencyjnej nad innymi podmiotami działającymi w tej samej branży co Wnioskodawca, ponieważ, zdaniem Wnioskodawcy, kontrahenci chętniej współpracują z podmiotami zaangażowanymi społecznie.

6. W jaki sposób realizacja tego programu przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Spółki oraz zwiększenie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej?

Jak już wskazano powyżej, realizacja Projektu nie ma bezpośredniego wpływu na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej oraz zwiększenie przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę. Wiąże się ona jednak z całokształtem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz ogólnym funkcjonowaniem jego przedsiębiorstwa. Promocja oraz realizacja Projektu prowadzą bowiem m.in. do polepszenia wizerunku Wnioskodawcy wśród jego klientów, a także zwiększenia jego rozpoznawalności w Internecie. Powyższe może przełożyć się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy oraz zwiększenie przychodów uzyskiwanych przez niego z prowadzonej działalności gospodarczej.

7. W opisie sprawy Wnioskodawca wyjaśnił, że cyt. „W związku z promocją oraz organizacją Projektu Wnioskodawca nabywa towary i usługi, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, m.in.:

- usługi reklamy w mediach (np. prasie) oraz portalach społecznościowych, takich jak Facebook oraz Instagram,
- usługi drukarskie i materiały poligraficzne,
- gadżety,
- usługi związane z utrzymaniem oraz prowadzeniem strony internetowej Projektu,
- usługi doradztwa podatkowego oraz prawnego,
- usługi promocji w ramach portalu zrzutka.pl.”

1. Wobec powyższego należy dokładnie wskazać jakie wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu realizacji Projektu?
   Wnioskodawca pragnie wskazać, że w związku z realizacją Projektu do chwili obecnej poniósł wydatki na nabycie:
   
   • naklejek oraz naklejek magnetycznych związanych z promocją Projektu;
     
   • usług reklamy mających na celu promocję Projektu;
     
   • maseczek ochronnych.
2. Czy poniesione wydatki na nabycie wyżej wymienionych towarów i usług są finansowane z własnych środków Firmy Wnioskodawcy, czy też są finansowane ze środków pochodzących z wpłat od „Darczyńców”?

Wydatki na nabycie ww. towarów i usług są finansowane wyłącznie ze środków własnych Wnioskodawcy. Jak wskazano bowiem w opisanym we wniosku stanie faktycznym, wpłaty od Darczyńców wykorzystywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie w celu zakupu i nieodpłatnego dostarczenia posiłków Obdarowanym.

8. Czy od zgromadzonych środków na wyodrębnionym koncie są/będą naliczane odsetki, a jeżeli tak to w jaki sposób będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę, tzn. czy również są przekazywane na cele Projektu?

Od środków wpłacanych przez Darczyńców na specjalnie w tym celu wyodrębniony rachunek bankowy nie były ani nie będą naliczane odsetki.

9. Czy „Darczyńcy” w zamian za wpłatę określonej kwoty na cele Projektu - otrzymują od Wnioskodawcy jakiekolwiek świadczenia (związane z przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy)?

Nie, Darczyńcy w zamian za wpłatę określonej kwoty nie otrzymują od Wnioskodawcy jakichkolwiek świadczeń, w tym związanych z przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

10. Czy przekazywane nieodpłatnie towary (w postaci posiłków) należą do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy?

Jak wskazano w opisanym we wniosku stanie faktycznym, już w momencie nabycia posiłków Wnioskodawca wie, że będą one przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Obdarowanych, co nie jest czynnością pozostającą w zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wykorzystuje nabywanych posiłków w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, ani też nie włącza ich w jakikolwiek sposób do tej działalności.

W związku z powyższym przekazywane nieodpłatnie towary (posiłki) nie należą do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

11. Czy przekazywane nieopłatnie towary stanowią formę darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740)

Zdaniem Wnioskodawcy ocena, czy nieodpłatnie przekazywane posiłki stanowią formę darowizny w rozumieniu ww. art. 888 § 1 ustawy - Kodeks cywilny (dalej jako: k.c.) należy do Organu. Wnioskodawca wyczerpująco przedstawił w opisanym we wniosku stanie faktycznym sposób, w jaki następuje nabycie oraz przekazanie posiłków oraz źródła środków przeznaczanych na ten cel.

Niemniej jednak w ocenie Wnioskodawcy przekazanie posiłków Obdarowanym nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 k.c., ponieważ z przepisu tego wynika, że aby doszło do darowizny, musi nastąpić uszczuplenie majątku podatnika.

Jak wynika natomiast z opisanego we wniosku stanu faktycznego, nieodpłatne przekazanie posiłków w ramach Projektu odbywa się po zakupie ich ze środków pochodzących od Darczyńców. Środki pieniężne otrzymane od Darczyńców gromadzone są przez Wnioskodawcę na specjalnie w tym celu wyodrębnionym rachunku bankowym i Wnioskodawca może je wykorzystywać wyłącznie w celu nabycia posiłków. Wnioskodawca nie wykorzystuje w ww. celu innych posiadanych przez siebie środków.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy w wyniku zakupu posiłków i następnie ich przekazania Obdarowanym nie dochodzi do uszczuplenia majątku Wnioskodawcy, bowiem nie wykorzystuje on w tym celu własnych środków pieniężnych (np. wypracowanych w toku prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej), a tylko i wyłącznie te, które są przekazane mu przez Darczyńców.

Ponadto w związku z tym, że znajdują się one na odrębnym rachunku bankowym, Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie określić, jakie konkretnie środki zostały wykorzystane na zakup posiłków i czy były to wyłącznie środki pochodzące z wpłat od Darczyńców.

W ocenie Wnioskodawcy zatem, przekazanie w ramach Projektu posiłków Obdarowanym nie stanowi formy darowizny ze strony Wnioskodawcy, gdyż nie odbywa się kosztem jego majątku.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania (oznaczenie numeryczne pytań jak we wniosku):

1. Czy Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem posiłków dokonywanym w ramach Projektu, sfinansowanym ze środków zebranych od Darczyńców, skoro już w momencie zakupu Wnioskodawca wie, że posiłki będą nieodpłatnie przekazywane Obdarowanym?
2. W konsekwencji czy nieodpłatne przekazanie w ramach Projektu posiłków Obdarowanym przez Wnioskodawcę będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?
3. Czy czynność polegająca na reklamie przez Wnioskodawcę Projektu i inne czynności mające na celu propagowanie Projektu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT?
4. Czy Wnioskodawca ma zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z promocją oraz organizacją Projektu?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług:

1. W ocenie Wnioskodawcy w związku z tym, że Wnioskodawca nabywa posiłki wyłącznie w celu nieodpłatnego przekazania Obdarowanym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu posiłków od Spółki na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ posiłki nie są przez Wnioskodawcę nabywane w celu wykorzystywania ich do wykonywania czynności opodatkowanych.
   
2. W ocenie Wnioskodawcy w związku z tym, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu posiłków od Spółki, nieodpłatne przekazanie posiłków Obdarowanym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
   
3. W ocenie Wnioskodawcy czynność polegająca na reklamie przez Wnioskodawcę Projektu i inne czynności mające na celu promocję Projektu nie podlegają opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca nie świadczy w tym wypadku usługi na gruncie podatku od towarów i usług, lecz działa na własną rzecz i we własnym interesie.
   
4. W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma na podstawie art. 86 ust. 1 prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z promocją oraz organizacją Projektu, ze względu na to, że są to wydatki związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i czynnościami opodatkowanymi, gdyż promocja i organizacja Projektu przyczynia się do poprawy wizerunku Wnioskodawcy wśród podmiotów z nim współpracujących.
   
   

a. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
• wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w wyniku przekazania przez Wnioskodawcę posiłków Obdarowanym dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Z przywołanych powyżej przepisów zdaniem Wnioskodawcy wynika jednak, że opodatkowaniu VAT podlegają co do zasady dostawy towarów, w wyniku których dostawca towarów otrzyma wynagrodzenie.

Wyjątki od tej ogólnej reguły przewiduje art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, z którego wynika, że ustawodawca zrównuje z odpłatną dostawą towarów również wszelkie darowizny pod warunkiem, że podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu bądź wytworzeniu towarów będących ich przedmiotem.

W ocenie Wnioskodawcy do odpowiedzi na to, czy nieodpłatne przekazanie posiłków Obdarowanym jest dostawą towarów, która podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, konieczne jest ustalenie, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przedmiotowych posiłków od Spółki.

Prawo do odliczenia podatku VAT uregulowane zostało przede wszystkim w art. 86 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi natomiast suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostanę spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza w ocenie Wnioskodawcy możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wskazać w tym miejscu należy również, że odliczeniu może podlegać tylko ten podatek naliczony, który związany jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Cytowany powyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w tym zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w związku z epidemią COVID-19 rozpoczął Projekt, w ramach którego ze środków zebranych od Darczyńców, nabywa posiłki od Spółki i następnie za jej pośrednictwem przekazuje je nieodpłatnie Obdarowanym, tj. instytucjom oraz osobom zaangażowanym w walkę z epidemią COVID-19.

Zakupione posiłki nie mają w ocenie Wnioskodawcy związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, czyli z czynnościami opodatkowanymi, gdyż są nabywane z zamiarem ich nieodpłatnego przekazania w ramach Projektu. Dowodem ich zakupu jest natomiast faktura VAT wystawiona przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy najistotniejszym warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przekazuje w formie darowizny posiłki, które są nabywane z zamiarem ich nieodpłatnego przekazania. Zatem już w momencie zakupu, Wnioskodawca wie, że posiłki zostaną bezpłatnie przekazane Obdarowanym w ramach organizowanej przez niego akcji charytatywnej, tj. Projektu, a nie prowadzonej przez niego opodatkowanej działalności gospodarczej. Oznacza to zdaniem Wnioskodawcy, że posiłki nie zostają przez niego zakupione na cele związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy nie przysługuje mu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż posiłki są przez niego nabywane w innym celu niż wykonywanie działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2014 r. IPPP2/443-1279/13-4/KG:

„Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca przekazuje w formie darowizny towary nabywane z zamiarem przekazania ich w formie darowizny. Zatem już w momencie zakupu Wnioskodawca wie, że towar ten zostanie od razu przeznaczony w celu darowania go instytucji, na podstawie umowy darowizny. Oznacza to, że towary te nie zostają zakupione na cele związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Zatem, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przy zakupie towarów mających być przedmiotem darowizny, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż towary te były zakupywane w innym celu niż wykonywanie opodatkowanej działalności produkcyjnej, będącej przedmiotem działalności Wnioskodawcy”.

Mając na uwadze powyższe, a także treść art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy, skoro nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabywaniu posiłków od Spółki, to tym samym nieodpłatne przekazanie tych posiłków na rzecz Obdarowanych nie stanowi podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Co za tym idzie, zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie przez niego posiłków Obdarowanym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

b. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby natomiast uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć również bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ustawa o VAT przewiduje jednak wyjątki od powyższej zasady i w niektórych przypadkach zrównuje z czynnościami odpłatnymi również te, za które podatnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z okoliczności opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi promocję Projektu za pośrednictwem strony internetowej oraz inne działania mające na celu propagowanie Projektu.

Mając na uwadze powyższe oraz opisany we Wniosku Stan faktyczny stwierdzić w ocenie Wnioskodawcy należy, że prowadzona przez niego na stronie internetowej promocja Projektu oraz inne działania mające na celu jego propagowanie, nie stanowi usług na gruncie podatku VAT.

Z opisanego we Wniosku stanu faktycznego wynika bowiem, że nie istnieje stosunek prawny między Wnioskodawcą a jakimkolwiek innym podmiotem (w szczególności Szpitalem), z którego po stronie Wnioskodawcy wynikałby obowiązek prowadzenia promocji Projektu. Promocja ma na celu pozyskanie jak największej ilości Darczyńców oraz również poprawę wizerunku Wnioskodawcy wśród podmiotów współpracujących.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy promocja Projektu nie stanowi usługi na gruncie podatku VAT ze względu na brak stosunku prawnego między Wnioskodawcą a jakimkolwiek innym podmiotem, z którego wynikałoby zobowiązanie Wnioskodawcy do promocji Projektu.

Niemniej jednak nawet w przypadku uznania, że promocja Projektu stanowi na gruncie podatku VAT nieodpłatną usługę, w ocenie Wnioskodawcy nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT, ze względu na to, że jest czynnością związaną z działalności gospodarczą Wnioskodawcy.

Przypadki, w których opodatkowaniu podatkiem VAT podlega również nieodpłatne świadczenie usług, określa przywołany powyżej art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Przy czym zarówno z pkt 1, jak i pkt 2 tego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu VAT, konieczne jest, aby było świadczone przez podatnika do celów innych niż prowadzona przez niego działalność gospodarcza.

Do określenia zatem, czy świadczenie przez Wnioskodawcę usługi w postaci promocji Projektu podlega opodatkowaniu VAT, konieczne jest ustalenie celu tego świadczenia. W ocenie Wnioskodawcy bowiem, jeżeli nieodpłatne świadczenie polegające na promocji Projektu służy wykonywaniu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to wówczas przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, nie zostanie spełniona.

Zatem, aby promocję Projektu można było uznać za odpłatne świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, czyli za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Usługami świadczonymi do celów działalności gospodarczej podatnika, są wszelkie usługi, które prowadzą do uzyskania przez niego korzyści lub wykonania nałożonych na niego zadań. Przy czym czynności te nie muszą bezpośrednio prowadzić do ww. skutków, a jedynie muszą potencjalnie do nich prowadzić.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 3 września 2015 r. IPTPP1/4512-370/15-5/ŻR:

„Przez usługi świadczone do celów działalności, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. Zatem jeśli podjęte przez podmiot działania przynoszą korzyści prowadzonej działalności gospodarczej albo służą realizacji zadań na niego nałożonych, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 ustawy, świadczone są do celów działalności gospodarczej podatnika. Cel ten może być zrealizowany w wyniku różnych działań, których efektem (nawet potencjalnym) jest „wykreowanie” sprzedaży opodatkowanej, nawet jeśli środkiem do osiągnięcia tego celu jest wykonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu”.

Natomiast przez świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika należy zdaniem Wnioskodawcy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej przez niego działalności.

W ocenie Wnioskodawcy czynność polegająca na promocji Projektu wykonywana jest dla celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, działając pro publico bono, Wnioskodawca poprawia swój wizerunek m.in. wśród osób odwiedzających stronę internetową Projektu, a także swoją rozpoznawalność w Internecie, za pośrednictwem którego sprzedaje oferowane przez siebie usługi.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy Projekt organizowany oraz promowany przez Wnioskodawcę może zostać uznany za działania związane z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu (tzw. CSR). Zdaniem Wnioskodawcy, jego zaangażowanie we wsparcie zwalczania epidemii COVID-19 należy postrzegać jako implementację CSR.

CSR określa się jako koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczne odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej, należy je zatem traktować jako inwestycję a nie koszt. Innymi słowy, odpowiedzialność biznesu to efektywna strategia zarządzania, która poprzez prowadzenie dialogu społecznego na poziomie lokalnym przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw na poziomie globalnym i jednocześnie kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Wnioskodawca mając na uwadze powyższe stoi na stanowisku, że działalność w zakresie CSR jest ściśle związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

W konsekwencji uznać zdaniem Wnioskodawcy należy, że nieodpłatna promocja Projektu jest usługą świadczoną do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, ponieważ jest działaniem, które może przełożyć się na zwiększenie sprzedaży oferowanych przez niego produktów i usług opodatkowanej podatnikiem VAT, ze względu na poprawę wizerunku Wnioskodawcy oraz potencjalnie zwiększoną liczbę osób odwiedzających jego stronę internetową, za pośrednictwem której dokonuje on sprzedaży. Ponadto działalność tą należy uznać za działalność w zakresie wskazanego powyżej CSR.

Okoliczności te w ocenie Wnioskodawcy świadczą, że istnieje związek między świadczeniem nieopłatnej usługi polegającej na promocji Projektu a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT.

Za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawia m.in. interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2014 r. IBPP3/443-914/14/ASz:

„Jak wyjaśnił Wnioskodawca w treści wniosku, usługa będzie świadczona na zasadzie pro publico bono, a zatem w sposób dobrowolny i nieodpłatny, w interesie publicznym na rzecz jednostki, której na takie usługi nie stać (Zespołu Szkolno-Przedszkolnego). Świadczenie to jest publicznie odbierane jako bezinteresowna działalność prospołeczna. Działalność ta kreuje pozytywny wizerunek przedsiębiorcy wśród obecnych i potencjalnych jego klientów i wpisuje się w zakres prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Należy zatem uznać, że świadczenie przez Wnioskodawcę nieodpłatnej usługi projektowej wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do tego projektu nie może być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy, a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Natomiast w odniesieniu do tego, że działalność w zakresie CSR ma związek z działalnością gospodarczą podatnika, stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2014 r., IPPP1/443-1016/14-2/AW, w której organ odstąpił od uzasadnienia i w pełni podzielił stanowisko wnioskodawcy, który twierdził, że:

„(...) zakupy usług i towarów służących realizacji działań CSR nie są zakupami, które można bezpośrednio powiązać z konkretną sprzedażą opodatkowaną produktów X. Są one jednak związane z budowaniem pozytywnego wizerunku Spółki wśród klientów i potencjalnych klientów jako firmy odpowiedzialnej społecznie oraz wzmacnianiem renomy Spółki. Działania takie niewątpliwe więc wpływają pozytywnie na funkcjonowanie przedsiębiorstwa Spółki jako całości. To z kolei może przełożyć się na wzrost sprzedaży produktów X. Tym samym, uzasadnione jest twierdzenie, że zakupywane przez Spółkę towary i usługi przeznaczone na działalność CSR są pośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych w postaci sprzedaży produktów X. i mogą wpłynąć na zwiększenie tej sprzedaży”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy uznać należy, że czynność polegająca na promocji Projektu nie stanowi usługi na gruncie podatku VAT, ponieważ między Wnioskodawcą, a jakimkolwiek innym podmiotem (w szczególności Szpitalem) nie istnieje stosunek prawny, z którego wynikałby po stronie Wnioskodawcy obowiązek promocji Projektu. W szczególności Szpital nie zleca Wnioskodawcy wykonania tych czynności.

Natomiast w sytuacji, stwierdzenia przez Organ, że promocja Projektu stanowi usługę na gruncie podatku VAT, to świadczenia przez Wnioskodawcę nieodpłatnie tej usługi nie może być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ promocja Projektu ma związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy i czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

c. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Zgodnie z przywoływanym już wcześniej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem w ocenie Wnioskodawcy związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W tym miejscu wskazać w ocenie Wnioskodawcy należy, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem zdaniem Wnioskodawcy charakter pośredni lub bezpośredni. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2020 r., 0114-KDIP4-1.4012.33.2020.1.RMA:

„Z powołanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni”.

Jak wynika z interpretacji organów podatkowych o bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów i usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

O związku pośrednim można mówić natomiast wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości oraz przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

W ocenie Wnioskodawcy podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku VAT do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług, które zostały przez niego nabyte jest wystąpienie związku pomiędzy nabyciem a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Jak już Wnioskodawca wskazał powyżej w uzasadnieniu swojego stanowiska w zakresie pytania nr 3, w jego ocenie niewątpliwie istnieje związek między promocją Projektu przez Wnioskodawcę a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Promocja Projektu prowadzi zdaniem Wnioskodawcy do polepszenia jego wizerunku wśród klientów Wnioskodawcy, a także zwiększenia jego rozpoznawalności. Tym samym promocja Projektu może w ocenie Wnioskodawcy sprawić, że stronę internetową Wnioskodawcy, która jest jednocześnie główną platformą dla sprzedaży usług oferowanych przez Wnioskodawcę, odwiedzi większa liczba osób. Powyższe okoliczności mogą doprowadzić do tego, że zwiększy się sprzedaż Wnioskodawcy opodatkowana podatkiem VAT. Działania związane z promocją Projektu powinny być również zdaniem Wnioskodawcy uznane za działania w zakresie CSR.

Zdaniem Wnioskodawcy istnieje związek pomiędzy promocją Projektu, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Co za tym idzie, w ocenie Wnioskodawcy, spełnione zostaną warunki przewidziane przez art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i będzie miał on prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów oraz usług w związku z promocją Projektu.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z działalnością w zakresie CSR znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 5 października 2018 r., ITPP1/4512-897/15/18-S/NK, w której organ odstąpił od uzasadnienia i w pełni podzielił stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym:

„(...) towary i usługi nabyte w ramach działań CSR bezsprzecznie mają/będę miały przynajmniej pośredni związek z jej działalnością opodatkowaną poprzez wpływ na jej ogólne funkcjonowanie i tym samym bez wątpienia wydatki te związane są/będą z uzyskaniem przez Spółkę obrotu opodatkowanego VAT. Co więcej, działania wykonywane w ramach szeroko rozumianego CSR niewątpliwie miały/mają wpływ na motywację pracowników, od których pośrednio zależy zysk przedsiębiorstwa, bowiem w wyniku przyjętej przez Wnioskodawcę polityki pracownicy w pełni mogli/mogą akceptować działalność swojego pracodawcy. Tym samym, należy stwierdzić, że Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami przeznaczonymi na realizację działań CSR”.

Podobne stanowiska odnaleźć można również m.in. w interpretacjach indywidualnych: z dnia 11 lutego 2014 r. IPTPP1/443-783/11-5/S/13/MW; z dnia 29 lipca 2014 r. ILPP1/443-353/14-2/AW oraz z dnia 2 października 2014 r. IPPP1/443-1016/14-2/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług (pytania Wnioskodawcy oznaczone nr 1, 2, 3 i 4) jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika, usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami, a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni, bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji nie dających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Warto również przywołać orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, wskazane również przez Wnioskodawcę jako wyraz ugruntowanej linii orzeczniczej w TSUE w zakresie przyznawania prawa do odliczenia podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku.

Należy jednak zauważyć, że w wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31).

Następnie w pkt 24 wyroku TSUE wskazał, że prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 23 i 31 oraz Kretztechnik, pkt 36).

Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą, co do zasady, powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pośrednictwo przy sprzedaży biletów do atrakcji turystycznych na terenie Polski, które jest realizowane przez Wnioskodawcę przy użyciu jego strony internetowej. W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca oferuje swoim partnerom biznesowym, czyli głównie podmiotom prowadzącym działalność związaną z szeroko rozumianą turystyką m.in. muzeom, parkom rozrywki czy podmiotom świadczącym usługi przewodnictwa turystycznego narzędzia służące do sprzedaży biletów za pośrednictwem platformy internetowej Wnioskodawcy.

W związku z sytuacją spowodowaną epidemią COVID-19, Wnioskodawca rozpoczął realizację projektu mającego przeciwdziałać i eliminować negatywne skutki trwającej epidemii. W ramach Projektu Wnioskodawca realizuje obecnie działania w dwóch obszarach.

Pierwszy to gromadzenie środków na zakup posiłków i nieodpłatne przekazywanie posiłków określonym podmiotom

Celem omawianych działań w ramach pierwszego z obszarów jest wsparcie podmiotów oraz osób zaangażowanych w walkę z epidemią - pracowników służb medycznych oraz mundurowych. Wnioskodawca prowadzi rozmowy z instytucjami samorządowymi w celu określenia najbardziej potrzebujących grup i podmiotów, które mają być Obdarowanymi.

Wnioskodawca informuje o Projekcie m.in. na specjalnie w tym celu utworzonej stronie internetowej i korzystając ze swoich kontaktów z partnerami biznesowymi prowadzi działania na rzecz propagowania Projektu.

W ramach Projektu, w celu jego realizacji, Wnioskodawca zbiera wpłaty od darczyńców zainteresowanych Projektem, którymi mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjnie, w celu zakupu posiłków wraz z usługą ich dostawy od innego podmiotu (dalej jako: Spółka). Środki wpłacane są przez Darczyńców na specjalnie w tym celu wyodrębniony rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Darczyńcy przekazują wpłaty na konto Wnioskodawcy wiedząc, że celem jest realizacja Projektu i że środki będą wykorzystane przez Wnioskodawcę w związku z tym w całości w celu zakupu i nieodpłatnego dostarczenia posiłków wskazanym powyżej Obdarowanym walczącym z epidemią COVID-19. Wpłaty są zatem dokonywane przez Darczyńców na rachunek bankowy Wnioskodawcy, ale nie na jego rzecz, lecz na rzecz Obdarowanych. Nie są to zatem środki w jakikolwiek sposób należne Wnioskodawcy, które następnie przekazuje on na realizację Projektu według swojego uznania. Cel gromadzenia środków jest bowiem z góry określony, Wnioskodawca niejako tylko pośredniczy w ich gromadzeniu i organizuje akcję. Nie ma natomiast prawa do swobodnego dysponowania zgromadzonymi środkami.

Wnioskodawca nie wykorzystuje w jakikolwiek sposób na własne cele środków gromadzonych na wspomnianym wyodrębnionym rachunku bankowym. Kwota uzyskana z wpłat Darczyńców na realizację Projektu jest w całości wykorzystywana przez Wnioskodawcę na jego realizację. Wnioskodawca nie tylko nie podejmuje z konta gromadzonych środków w celu innym niż realizacja Projektu, ale też nie uzyskuje jakiegokolwiek wymiernego zysku w związku z gromadzeniem tych środków na swoim wyodrębnionym rachunku bankowym, np. w związku z oprocentowaniem tych środków czy inwestowaniem ich. Otrzymanie w darowiźnie środki na realizację Projektu nie przyczyniają się też do pomniejszenia jakichkolwiek zobowiązań Wnioskodawcy.

Z uwagi na wyodrębnienie dedykowanego rachunku bankowego, Wnioskodawca dysponuje cały czas pełną i jasną informacją o tym, kiedy i jakie środki otrzymał od Darczyńców na realizację Projektu. Ponadto ze względu na to, że środki są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, można jednoznacznie zidentyfikować i obiektywnie potwierdzić, że środki te zostały rzeczywiście przeznaczone przez Wnioskodawcę w całości na realizację Projektu.

Za zgromadzone na wyodrębnionym rachunku środki Wnioskodawca nabywa posiłki (ewentualnie wraz usługą ich dowozu do Obdarowanych).

Zakup jest dokumentowany fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę przez podmiot, który sprzedaje posiłki. Zapłata za posiłki jest dokonywana wyłącznie za pośrednictwem wskazanego już dedykowanego rachunku bankowego.

W momencie nabycia posiłków Wnioskodawca wie, że będą one przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Obdarowanych, co nie jest czynnością pozostającą w zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Posiłki nabywane w opisany sposób przez Wnioskodawcę mają być dostarczane przez Spółkę bezpośrednio do Obdarowanych, jednak nie są to z góry znane z imienia i nazwiska konkretne osoby. Posiłki są przekazywane w większych ilościach do instytucji lub organów (np. do jednostki policji lub szpitali) i tam wewnętrznie rozdysponowywane. W razie potrzeby posiłki są też przekazywane incydentalnie nieznanym Wnioskodawcy osobom fizycznym np. lekarzowi czy policjantowi.

Wnioskodawcę nie łączy z Obdarowanymi jakikolwiek stosunek prawny, w szczególności umowa o pracę lub umowa zlecenie - są to osoby i podmioty obce.

Ponadto Wnioskodawca co tydzień na swojej stronie internetowej publikuje sprawozdania z przebiegu Projektu, w których wskazuje ilość otrzymanych w danym tygodniu środków od Darczyńców, a także liczbę wydanych posiłków. Po zakończeniu Projektu Wnioskodawca zamierza opublikować również kompletne sprawozdanie z jego przebiegu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem posiłków dokonywanym w ramach Projektu, sfinansowanym ze środków zebranych od Darczyńców (kwestia objęta pytaniem nr 1).

Analizując okoliczności sprawy w kontekście przywołanych wyżej regulacji prawnych oraz wyroków TSUE wskazać należy, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie posiłków w ramach Projektu.

Nabycie tych posiłków odbywa się ze środków zgromadzonych od Darczyńców, na odrębnym koncie bankowym nie powiązanym z działalnością gospodarczą, a zatem Wnioskodawca nie wykorzystuje własnych środków finansowych z prowadzonej działalności gospodarczej celem nabycia tych posiłków. W momencie nabycia posiłków Wnioskodawca wie, że będą one przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Obdarowanych. Zatem posiłki te w momencie nabycia mimo udokumentowania, wystawioną dla Wnioskodawcy, fakturą VAT pozostają bez związku z prowadzoną przez niego opodatkowaną działalnością gospodarczą – czynnościami opodatkowanymi generującymi podatek należny.

Tym samym Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem posiłków dokonywanym w ramach Projektu, sfinansowanym ze środków zebranych od Darczyńców, skoro już w momencie zakupu Wnioskodawca wie, że posiłki będą nieodpłatnie przekazywane Obdarowanym.

Stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 1 jest więc prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT nieodpłatnego przekazanie w ramach Projektu posiłków Obdarowanym przez Wnioskodawcę (kwestia objęta pytaniem nr 2).

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 2 , należy mieć na uwadze niżej cytowane przepisy prawa:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów

w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym i odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, w art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, co do zasady, odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają więc takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że za zgromadzone od Darczyńców na wyodrębnionym rachunku środki Wnioskodawca nabywa posiłki. Od środków wpłacanych przez Darczyńców na specjalnie w tym celu wyodrębniony rachunek bankowy nie były ani nie będą naliczane odsetki. Darczyńcy w zamian za wpłatę określonej kwoty nie otrzymują od Wnioskodawcy jakichkolwiek świadczeń, w tym związanych z przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W momencie nabycia posiłków Wnioskodawca wie, że będą one przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Obdarowanych. Wnioskodawca nie wykorzystuje nabywanych posiłków w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, ani też nie włącza ich w jakikolwiek sposób do tej działalności.

Zakup jest dokumentowany fakturami VAT wystawionymi dla Wnioskodawcy przez podmiot, który sprzedaje posiłki. Zapłata za posiłki jest dokonywana wyłącznie za pośrednictwem wskazanego już dedykowanego rachunku bankowego. Posiłki nabywane w opisany sposób przez Wnioskodawcę mają być dostarczane przez Spółkę bezpośrednio do Obdarowanych, jednak nie są to z góry znane z imienia i nazwiska konkretne osoby. Posiłki są przekazywane w większych ilościach do instytucji lub organów (np. do jednostki policji lub szpitali) i tam wewnętrznie rozdysponowywane. W razie potrzeby posiłki są też przekazywane incydentalnie nieznanym Wnioskodawcy osobom fizycznym np. lekarzowi czy policjantowi.

Wnioskodawcę nie łączy z Obdarowanymi jakikolwiek stosunek prawny, w szczególności umowa o pracę lub umowa zlecenie - są to osoby i podmioty obce.

Zauważyć należy, że jak wynika z opisu sprawy, głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest pośrednictwo przy sprzedaży biletów do atrakcji turystycznych na terenie Polski, które jest realizowane przez Wnioskodawcę przy użyciu jego strony internetowej.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca oferuje swoim partnerom biznesowym, czyli głównie podmiotom prowadzącym działalność związaną z szeroko rozumianą turystyką m.in. muzeom, parkom rozrywki czy podmiotom świadczącym usługi przewodnictwa turystycznego narzędzia służące do sprzedaży biletów ze pośrednictwem platformy internetowej Wnioskodawcy m.in.: bezpieczny system transakcyjny, panel do zarządzania ofertą wyposażony w funkcje raportowania oraz aplikację do walidacji biletów sprzedanych za pośrednictwem ww. platformy. Ponadto Wnioskodawca oferuje również świadczenie usług reklamy w Internecie. W związku z pandemią, która w znaczący sposób dotknęła branżę turystyczną, Wnioskodawca rozszerzył zakres prowadzonej przez siebie działalności. Obecnie, poza działalnością opisaną powyżej, Wnioskodawca świadczy również usługi związanie z doradztwem w zakresie tworzenia oraz zarządzania kampaniami promocyjno-reklamowymi, przygotowaniem i obróbką treści reklam, sporządzaniem szablonów graficznych, postów, zarzadzaniem kontami w mediach społecznościowych, redakcją artykułów sponsorowanych oraz przygotowaniem raportów i analiz.

Wnioskodawca wskazał też, że Projekt organizowany oraz promowany przez Wnioskodawcę może zostać uznany za działania związane z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu (tzw. CSR). Podejmowane przez niego w związku ze Zbiórką oraz Projektem działania wpisują się w prowadzoną przez niego działalność gospodarczą poprzez pozytywny wpływ na ogólne funkcjonowanie firmy Wnioskodawcy, co pośrednio przełoży się na generowanie u Wnioskodawcy sprzedaży opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem VAT.

Zatem z uwagi na wskazany zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy czynności nieodpłatnego przekazania w ramach Projektu posiłków Obdarowanym przez Wnioskodawcę należy uznać za wpisującą się w cel i zakres działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Powyższe okoliczności niewątpliwie wskazują, że w odniesieniu do będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy czynności nieodpłatnego przekazania w ramach Projektu posiłków Obdarowanym przez Wnioskodawcę przesłanki wynikające z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy do uznania ww. czynności za zrównane z odpłatnymi, nie zostały spełnione.

Zatem wskazane czynności nieodpłatnego przekazania w ramach Projektu posiłków Obdarowanym przez Wnioskodawcę, uznać należy za nieodpłatne świadczenie usług, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tej sytuacji stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2, zgodnie z którym nieodpłatne przekazanie posiłków Obdarowanym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jest prawidłowe jednakże wynika to, jak wyjaśniono powyżej z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 3, należy mieć na uwadze niżej cytowane przepisy prawa:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W art. 8 ust. 2 ustawy postanowiono, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
   
   

Art. 7 ust. 3 ustawy stanowi, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że drugim obszarem działań realizowanych w ramach Projektu Wnioskodawcy jest zbiórka pieniędzy na rzecz szpitala na zakup specjalistycznego sprzętu służącego przeciwdziałaniu COVID-19. Wnioskodawca pełni w tym wypadku rolę organizatora Zbiórki - promuje Zbiórkę, zachęca potencjalnych Darczyńców do dokonywania wpłat na rzecz Szpitala oraz informuje o numerach kont Szpitala, na które można dokonywać wpłat darowizn.

Środki zebrane w ramach Zbiórki są przekazywane przez Darczyńców bezpośrednio na konto Szpitala, będącego podmiotem wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym w art. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej jako: ustawa o COVID-19). Darowizny są przekazywane na cel w postaci przeciwdziałania COVID-19.

Wnioskodawca z własnej inicjatywy prowadzi reklamę Projektu na specjalnie w tym celu stworzonej stronie internetowej, na której figuruje logo oraz nazwa Wnioskodawcy, jako organizatora.

Działania Wnioskodawcy mające na celu promocję Projektu polegają również na:

• reklamie na stworzonym w tym celu profilu społecznościowym na Facebooku,
• redagowaniu artykułów prasowych i współpracy z mediami w zakresie ich publikacji,
• organizacji spotkań z potencjalnymi darczyńcami oraz ambasadorami Projektu,
• koordynacji współpracy z obdarowanymi instytucjami (np. w zakresie tworzenia wspólnych materiałów promocyjnych),
• tworzeniu oraz wysyłce newslettera,
• organizacji konkursu rysunkowego dla dzieci.
  
  

W związku z promocją oraz organizacją Projektu Wnioskodawca do chwili obecnej poniósł wydatki na nabycie:

• naklejek oraz naklejek magnetycznych związanych z promocją Projektu;
• usług reklamy mających na celu promocję Projektu;
• maseczek ochronnych.
  
  

Wydatki na nabycie ww. towarów i usług są finansowane wyłącznie ze środków własnych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie otrzymuje jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu organizacji lub promocji Projektu. Promocja oraz organizacja Projektu wynika z własnej inicjatywy Wnioskodawcy i czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w zw. Projektem nie wynikają ze stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z innym podmiotami, w szczególności będącymi beneficjentami Projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do zagadnienia czy czynność polegająca na reklamie Projektu i inne czynności mające na celu propagowanie Projektu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (kwestia objęta pytaniem nr 3).

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy oraz mając na uwadze powołany stan prawny i opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że dla uznania danej czynności (usługi) za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT konieczne jest spełnienie poniższych warunków:

• między usługodawcą i usługobiorcą musi istnieć stosunek zobowiązaniowy, w ramach którego jeden z podmiotów jest zobowiązany względem drugiej strony do spełnienia określonego świadczenia polegającego na działaniu lub zaniechaniu jakiegoś działania (w stosunku zobowiązaniowym można zidentyfikować podmiot wykonujący usługi oraz podmiot będący beneficjentem tych usług),
• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
• odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
  
  

Jak wynika z powyższego elementem koniecznym, aby można było mówić o świadczeniu usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jest stosunek zobowiązaniowy, w ramach którego jeden z podmiotów jest zobowiązany względem drugiej strony do spełnienia określonego świadczenia oraz identyfikacja, określenie konkretnego podmiotu, który jest odbiorcą tego świadczenia.

Uwzględniając powyższe i opierając się na przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie sprawy, należy stwierdzić, że działania Wnioskodawcy polegające na reklamie i promocji ww. projektu nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy w szczególności wziąć pod uwagę fakt, że w ramach zaangażowania się w realizację tegoż projektu Wnioskodawca (nie zajmujący się zawodowo organizacją zbiórek charytatywnych) z własnej inicjatywy prowadzi reklamę/promocję ww. projektu na specjalnie w tym celu stworzonej stronie internetowej, na której figuruje logo i nazwa Wnioskodawcy jako organizatora zbiórki, nie otrzymując z tego tytułu jakiegokolwiek wynagrodzenia. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, dokonywane czynności związane z promocją/reklamą ww. projektu nie wynikają ze stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z innymi podmiotami (w szczególności będącymi beneficjentami projektu tj. szpitalami, dla których organizowana jest ta zbiórka), z którego po stronie Wnioskodawcy wynikałby obowiązek prowadzenia promocji projektu. Dodatkowo należy zauważyć, że (jak podał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku ORD-IN) darczyńcy w zamian za wpłatę określonej kwoty na cele projektu nie otrzymują od Wnioskodawcy jakichkolwiek świadczeń, w tym związanych z przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a ponadto jak wynika z własnego stanowiska - Wnioskodawca, dokonując czynności związanych z reklamą i promocją tegoż projektu, działa na własną rzecz i we własnym interesie.

W związku z powyższym reklama Projektu nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu na gruncie podatku VAT ze względu na brak stosunku prawnego między Wnioskodawcą a jakimkolwiek innym podmiotem, z którego wynikałoby zobowiązanie Wnioskodawcy do promocji Projektu. Jednocześnie należy zaznaczyć, że ustalenie czy czynności dokonywane przez Wnioskodawcę w zakresie reklamy/promocji ww. projektu podlegają opodatkowaniu VAT, zostało oparte na przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie sprawy.

Ponadto należy również zwrócić uwagę, że Wnioskodawca w ramach propagowania Projektu ponosi wydatki na zakup maseczek ochronnych, naklejek oraz naklejek magnetycznych związanych z promocją Projektu.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że w świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności wskazane we wniosku, należy stwierdzić, że przekazywanie nieodpłatnie maseczek ochronnych, naklejek, naklejek magnetycznych związanych z promocją Projektu, nabywanych przez Wnioskodawcę ze środków własnych, stanowi przekazanie prezentów o małej wartości w przypadku, gdy jednostkowa cena nabycia przekazywanego towaru (bez podatku) jednej osobie nie przekroczy 10 zł. Zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że czynność polegająca na reklamie Projektu i inne czynności mające na celu propagowanie Projektu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 3 jest prawidłowe.

Ponadto oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 4, ponownie należy mieć na uwadze przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, które zostały zacytowane i omówione w niniejszej interpretacji w części dot. kwestii objętej pytaniem nr 1.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca z własnej inicjatywy prowadzi reklamę Projektu na specjalnie w tym celu stworzonej stronie internetowej, na której figuruje logo oraz nazwa Wnioskodawcy, jako organizatora.

Działania Wnioskodawcy mające na celu promocję Projektu polegają również na:

• reklamie na stworzonym w tym celu profilu społecznościowym na Facebooku,
• redagowaniu artykułów prasowych i współpracy z mediami w zakresie ich publikacji,
• organizacji spotkań z potencjalnymi darczyńcami oraz ambasadorami Projektu,
• koordynacji współpracy z obdarowanymi instytucjami (np. w zakresie tworzenia wspólnych materiałów promocyjnych),
• tworzeniu oraz wysyłce newslettera,
• organizacji konkursu rysunkowego dla dzieci.
  
  

Wnioskodawca nie otrzymuje jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu organizacji lub promocji Projektu. Promocja oraz organizacja Projektu wynika z własnej inicjatywy Wnioskodawcy i czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w zw. Projektem nie wynikają ze stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z innym podmiotami, w szczególności będącymi beneficjentami Projektu.

Wnioskodawca w związku z realizacją Projektu do chwili obecnej poniósł wydatki na nabycie naklejek oraz naklejek magnetycznych związanych z promocją Projektu; usług reklamy mających na celu promocję Projektu; maseczek ochronnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii objętym pytaniem nr 4 dotyczą prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z promocją oraz organizacją Projektu.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy należy więc w stosunku do wydatków opisanych we wniosku przeanalizować, czy istnieje bezpośredni lub pośredni związek pomiędzy tymi wydatkami, a opodatkowaną działalnością gospodarczą Spółki.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na świadczeniu usług pośrednictwo przy sprzedaży biletów do atrakcji turystycznych na terenie Polski, które jest realizowane przez Wnioskodawcę przy użyciu jego strony internetowej. W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca oferuje swoim partnerom biznesowym, czyli głównie podmiotom prowadzącym działalność związaną z szeroko rozumianą turystyką m.in. muzeom, parkom rozrywki czy podmiotom świadczącym usługi przewodnictwa turystycznego narzędzia służące do sprzedaży biletów ze pośrednictwem platformy internetowej Wnioskodawcy Ponadto Wnioskodawca oferuje również świadczenie usług reklamy w Internecie.

Jak wskazał Wnioskodawca prowadzenie projektu nie jest bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą opodatkowaną odpowiednio podatkiem VAT, bowiem Wnioskodawca nie zajmuje się zawodowo promocją oraz organizacją zbiórek charytatywnych. Prowadzenie Projektu będzie miało jednak pośredni wpływ oraz związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Promocja Zbiórki odbywać się będzie bowiem przede wszystkim za pośrednictwem Internetu (np. strony internetowej Projektu prowadzonej przez Wnioskodawcę, Facebooka). Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi swoją działalność gospodarczą głównie za pośrednictwem swojej strony Internetowej.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia opisu sprawy wskazał, że wydatki na nabycie maseczek ochronnych stanowią wydatki na realizację projektu, a ponadto podał, że głównym celem przyświecającym Wnioskodawcy przy realizacji tego projektu jest wsparcie osób oraz instytucji zaangażowanych w walkę z epidemią COVID-19, co wpływa na budowanie renomy Wnioskodawcy i zwiększenie rozpoznawalności Wnioskodawcy w Internecie, za pośrednictwem którego w głównej mierze prowadzi on działalność gospodarczą.

Zatem w świetle przedstawionego opisu sprawy nabycie przez Wnioskodawcę usług reklamy oraz naklejek i naklejek magnetycznych (jak wskazuje Wnioskodawca związanych z promocją realizowanego projektu) można uznać za wydatki o charakterze marketingowym mające na celu promocję firmy Wnioskodawcy, a tym samym występuje pośredni związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a opodatkowaną działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę, uprawniający do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu.

Wobec tego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że prowadzenie promocji Projektu wpłynie na rozpoznawalności marki Wnioskodawcy w Internecie i w konsekwencji bezpośrednio przełoży się na zwiększenie liczby osób odwiedzających stronę internetową Wnioskodawcy i tym samym wzrost liczby potencjalnych klientów.

Ponadto prowadzenie Projektu ma wpływ na działalność gospodarczą Wnioskodawcy przez wzmocnienie rozpoznawalności Wnioskodawcy wśród jego obecnych oraz potencjalnych kontrahentów, a zatem prowadzenie projektu prowadzi bowiem m.in. do polepszenia wizerunku Wnioskodawcy wśród jego klientów, a także zwiększenia jego rozpoznawalności w Internecie. Powyższe może przełożyć się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy oraz zwiększenie przychodów uzyskiwanych przez niego z prowadzonej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wydatki ponoszone w związku z promocją oraz organizacją Projektu mają pośredni związek z profilem prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bowiem należy przyjąć, że reklamowanie Projektu na specjalnie w tym celu stworzonej przez Wnioskodawcę stronie internetowej, na której figuruje logo oraz nazwa Wnioskodawcy, jako organizatora, a także zakup naklejek oraz naklejek magnetycznych i usług reklamy, stanowią działania o charakterze marketingowym. Wydatki na nabycie maseczek ochronnych stanowią wydatki na realizację projektu, przy realizacji którego jak podał Wnioskodawca, głównym celem jest wsparcie osób oraz instytucji zaangażowanych w walkę z epidemią COVID-19, co wpływa na budowanie renomy Wnioskodawcy i zwiększenie rozpoznawalności Wnioskodawcy w Internecie. Powyższe działania niewątpliwie wpływają na rozpoznawalność Wnioskodawcy, jego wizerunek i postrzeganie przez przyszłych kontrahentów, a więc pośrednio także na generowanie przyszłego obrotu przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy działającego w warunkach konkurencji.

Wobec powyższego należy uznać, że nabyte towary i usługi (tj. naklejki, naklejki magnetyczne, usługi reklamy, maseczki ochronne) przeznaczone do realizacji ww. Projektu mają pośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w analizowanej sprawie Wnioskodawcy przysługuje więc prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup ww. towarów i usług zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 4 jest prawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że interpretacja indywidualna, w kwestii objętej pytaniem nr 4, rozstrzyga w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z promocją Projektu, które Wnioskodawca przedstawił w piśmie uzupełniającym opis sprawy (tj. od wydatków dot. zakupu naklejek, naklejek magnetycznych, usług reklamy, maseczek ochronnych). Natomiast interpretacja indywidualna nie rozstrzyga w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego od innych wydatków, które Wnioskodawca zamierza nabyć, ponieważ w piśmie uzupełniającym nie wskazano jakie inne wydatki będzie ponosić z tytułu promocji Projektu.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji dokonano rozstrzygnięcia wniosku wyłącznie w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto informuje się, że Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, a Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Zatem interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.