2021.04.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.7.2021.1.IZ
z 1 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2020 r. (data wpływu 7 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od poniesionych Wydatków na zakup gruntu, wytworzenia Budynku, jego wykończenia oraz korekty podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku od poniesionych Wydatków na zakup gruntu, wytworzenia Budynku, jego wykończenia oraz korekty podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca” prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG”). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”), posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce.

Wnioskodawca w ramach Spółki prowadzi działalność gospodarczą związaną m.in. z pośrednictwem w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z) oraz sprzedaży hurtowej niewyspecjalizowanej (PKD 46.90.Z).

Wnioskodawca nabył w …. 2020 r. od sprzedającego („Sprzedający”) nieruchomość gruntową („Działka”). Działka stanowi część majątku wspólnego (Wnioskodawca z mężem nie zawierali umowy o ustanowienie rozdzielności majątkowej). Na Działce docelowo powstać ma nieruchomość mieszkalna (budynek mieszkalny, „Budynek”). Zawarcie umowy sprzedaży było poprzedzone zawarciem w 2020 r. umowy rezerwacyjnej („Umowa Rezerwacyjna”) na podstawie której tytułem zaliczki („Zaliczka”) od Wnioskodawcy pobrano kwotę .. zł brutto, a wpłatę udokumentowano fakturą VAT. Uiszczona Zaliczka została zaliczona na poczet ceny sprzedaży.

Budynek powstanie na zlecenie Wnioskodawcy i Małżonka i zostanie wybudowany przez inwestora zewnętrznego.

Przeznaczenie Budynku

Budynek stanowiący w przyszłości przedmiot sprzedaży będzie w całości wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Wnioskodawca pośredniczy bowiem w transakcjach sprzedaży nieruchomości nie tylko w województwie …, ale również na terenie województwa …. Wobec stałego miejsca prowadzenia działalności w A. i okolicach, Wnioskodawca nie będzie na stale przebywał w Budynku, jednak podróże z A. do miejscowości B. nie będą miały charakteru sporadycznego. Według stanu na chwilę obecną, przez część roku (wiosna, lato oraz część jesieni) Wnioskodawca przebywa na terenie województwa, gdyż dokonuje tam transakcji z zakresu pośrednictwa nieruchomości. W praktyce, zdarzają się miesiące w których Wnioskodawca przebywa w tym regionie po kilkanaście dni w ramach tzw. przedłużonych weekendów. Wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę podczas pobytu w województwie …potwierdza zgromadzona dokumentacja handlowa, prawna i podatkowa.

Budynek będzie również w całości wynajmowany w ramach najmu krótkoterminowego lub przekazany zostanie do używania odrębnemu podmiotowi w ramach tzw. najmu inwestycyjnego („Najemca”), który następnie będzie wynajmował Budynek swoim klientom w ramach najmu krótkoterminowego. W ten sposób Najemca może zarządzać Budynkiem i organizować jego krótkoterminowy wynajem według własnego uznania, a Wnioskodawca uzyskiwać będzie z Budynku stały, określony w umowie dochód.

Umowa z Najemcą (o ile zostanie zawarta) może przewidywać, że w ciągu roku kalendarzowego Budynek zostanie wyłączony z wynajmu krótkoterminowego i pozostanie do dyspozycji Wnioskodawcy dla jego własnych celów.

Z uwagi na chęć wynajmowania Budynku, Wnioskodawca na chwilę obecną nie zamierza wyodrębniać w Budynku części biurowej (przeznaczonej do prowadzenia działalności gospodarczej) i mieszkalnej, spotkania z klientami i świadczenie usług pośrednictwa finansowego będzie mogło odbywać bez podziału Budynku na część biurową, np. w salonie. Nie można jednak wykluczyć, że w procesie inwestycyjnym Wnioskodawca dokona w Budynku faktycznego podziału na część mieszkalną oraz biurową, przeznaczoną do prowadzenia działalności gospodarczej.

Możliwość noclegu w Budynku spowoduje, że Wnioskodawca ograniczy konieczność ciągłego podróżowania oraz ponoszenia wydatków na nabycie usług noclegowych w hotelach, pensjonatach, itp.

Po wybudowaniu Budynku, Wnioskodawca wraz z Małżonkiem poniosą dodatkowe nakłady na wykończenie Budynku i przystosowanie go jego używania dla celów mieszkalnych, w tym wynajmu krótkoterminowego.

Wnioskodawca zarejestruje Budynek w CEIDG jako dodatkowe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Budynek będzie w pełni wyposażony do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, tj. będzie wyposażone w dostęp do internetu, biurka, krzeseł oraz drukarki. W Budynku Wnioskodawczyni będzie prowadzić rozmowy telefoniczne, będą się w nim również odbywać spotkania ze współpracownikami oraz kontrahentami.

Pomimo przekazania Budynku Najemcy do używania, Wnioskodawca nie wyklucza również sporadycznego pobytu w Budynku wraz z Małżonkiem wyłącznie w celach wypoczynkowych. Na dzień złożenia Wniosku nie jest jednak możliwe określenie przedziału czasowego faktycznego wykorzystywania Budynku wyłącznie w celach osobistych.

Pytania Wnioskodawcy wskazane w dalszej części Wniosku dotyczą prawa do odliczenia VAT od wydatków ponoszonych na zakup Działki oraz wybudowanie i wykończenie Budynku („Wydatki”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z poniesieniem poszczególnych Wydatków Wnioskodawca będzie zobowiązany do stosowania proporcji odliczenia VAT, o której mowa w art. 86 ust. 7b w zw. z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT, już w pierwszych okresach rozliczeniowych, w których skorzysta z prawa do odliczenia VAT naliczonego ?
Czy w zakresie Wydatków Wnioskodawca będzie miał obowiązek dokonania korekty odliczenia VAT w oparciu o proporcję wykorzystywania Budynku dla celów czynności opodatkowanych w roku kalendarzowym, z uwzględnieniem czasu wykorzystywania Budynku na cele osobiste ?
Czy w przypadku wydzielenia przez Wnioskodawcę w Budynku powierzchni biurowej i mieszkalnej, obowiązkowej korekcie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT w zakresie odliczenia VAT podlegać będzie jedynie część podatku naliczonego od Wydatków odpowiadająca udziałowi części przeznaczonej do prowadzenia działalności gospodarczej w całej powierzchni Budynku z uwzględnieniem proporcji używania?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał on obowiązku stosowania proporcji odliczenia, o której mowa w art. 86 ust. 7b w zw. z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT, już w pierwszych okresach rozliczeniowych w których skorzysta z prawa do odliczenia poszczególnych Wydatków. Wnioskodawca będzie miał natomiast obowiązek skorygowania VAT naliczonego zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT w razie gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym Budynek zostanie przez Wnioskodawcę oddany do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania Budynku do celów działalności gospodarczej.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie Wydatków Wnioskodawca dokona korekty VAT w oparciu o proporcję wykorzystywania Budynku dla celów czynności opodatkowanych w roku kalendarzowym, z uwzględnieniem czasu wykorzystywania Budynku na cele osobiste.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wydzielenia w Budynku części biurowej i mieszkalnej, obowiązkowej korekcie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT w zakresie odliczenia VAT podlegać będzie jedynie część podatku naliczonego związana z wydatkami odpowiadająca udziałowi części przeznaczonej do prowadzenia działalności gospodarczej w całej powierzchni Budynku z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

UZASADNIENIE

Podstawa prawna

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na gruncie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

O podstawie opodatkowania VAT stanowi art. 29a ust. 1, na gruncie którego podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z uwagi na art. 86 ust. 10 i 10a ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług powstaje w powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

W myśl art. 86 ust. 7b ustawy o VAT w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a, zastosowaną przy odliczeniu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1,

tj. w zakresie uznania, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku stosowania proporcji odliczenia o której mowa w art. 86 ust. 7b w zw. z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT już w pierwszych okresach rozliczeniowych w których skorzysta z prawa do odliczenia poszczególnych Wydatków.

Wnioskodawca będzie miał natomiast obowiązek skorygowania VAT naliczonego zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT w razie gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym Budynek zostanie przez Wnioskodawcę oddany do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania Budynku do celów działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy na moment powstania prawa do odliczenia VAT od Wydatków nie będzie zobowiązany do stosowania proporcji o której mowa w art. 86 ust. 7b w zw. z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT. Ograniczenie prawa do odliczenia VAT wynikać bowiem może np. z używania Budynku na cele osobiste, a na chwilę obecną Wnioskodawca nie potrafi określić tej proporcji.

Ponadto, brzmienie art. 90a ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że ww. korekty dokonuje się dopiero w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zmiana wykorzystania nieruchomości, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca do czasu zmiany sposobu wykorzystania Budynku będzie uprawniony do zastosowania pełnego odliczenia, tzn. 100% podatku naliczonego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego wskazanego w pkt 2,

tj. Wnioskodawca w zakresie Wydatków będzie zobowiązany do skorygowania odliczonego VAT w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zmiana wykorzystania Budynku, a wysokość podatku do odliczenia będzie mógł ustalić w oparciu o proporcję wykorzystywania Budynku dla celów czynności opodatkowanych w roku kalendarzowym, z uwzględnieniem czasu wykorzystywania Budynku na cele osobiste.

Zdaniem Wnioskodawcy brzmienie art. 86 ust. 7b ustawy o VAT wskazuje, że obliczenie proporcji odliczenia VAT powinno zostać dokonane w oparciu o zestawienie rzeczywistego czasu używania Budynku dla celów działalności gospodarczej (np. w ramach pobytu biznesowego oraz wynajmu) do pełnego roku kalendarzowego.

W praktyce oznaczać to będzie, że np. wobec używania Budynku w danym roku dla celów osobistych przez np. 30 dni, to proporcja odliczenia VAT za ten okres wyniesie 92%. W takim przypadku proporcję odliczenia obliczyć należy przez podzielenie liczby 335 (dla roku kalendarzowego wynoszącego 365 dni) przez 365 (w przypadku roku kalendarzowego niebędącego rokiem przestępnym).

Zdaniem Wnioskodawcy powyższy sposób jest dla niego na gruncie obowiązujących przepisów jedynym możliwym sposobem do określenia proporcji odliczenia VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego wskazanego w pkt 3,

tj. w przypadku wydzielenia w Budynku części biurowej i mieszkalnej, obowiązkowej korekcie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT w zakresie odliczenia VAT podlegać będzie jedynie część podatku naliczonego związana z wydatkami odpowiadająca udziałowi części przeznaczonej do prowadzenia działalności gospodarczej w całej powierzchni Budynku z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 7b ustawy o VAT nie musi być stosowany jedynie w przypadku, gdy Budynek będzie w całości używane dla celów działalności gospodarczej, bądź celów osobistych. Innymi słowy, przepis ten znajdzie zastosowanie także, gdy w Budynku zostaną wyodrębnione części mieszkalna oraz biurowa. W takim przypadku Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia VAT od Wydatków jedynie w części dotyczącej części biurowej Budynku.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez organy podatkowej w podobnych sprawach, np.: interpretacja indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 czerwca 2013 r., IPTPP2/443-174/13-4/JS:

„(...) w przypadku wydatków, które mogą zostać jednoznacznie przypisane do części nieruchomości, która jest/będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje/przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki (...). Z kolei w przypadku wydatków, które mogą zostać jednoznacznie przypisane do części nieruchomości, która jest/będzie wykorzystywana na prywatne cele mieszkaniowe, podatnikowi nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki. Natomiast odnośnie wydatków, które nie mogą zostać jednoznacznie przypisane do części nieruchomości, która jest/będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej lub do części przeznaczonej na cele mieszkaniowe, podatnik winien obliczyć udział powierzchni inwestycji wykorzystywanej dla celów działalności gospodarczej w powierzchni inwestycji ogółem oraz przyporządkować podatek naliczony poszczególnym częściom realizowanej inwestycji, według tak wyliczonego udziału procentowego”.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zastosowania jednocześnie dwóch proporcji w zakresie: sposobu używania Budynku w roku kalendarzowym oraz używanej powierzchni.

Z uwagi na plany Wnioskodawcy co do wynajmowania całości Budynku, nie jest właściwe ustalenie ww. proporcji według wskaźnika 46%, powstałego z podzielenia proporcji 92% (dla przykładu obliczonej z uzasadnieniu do pytania nr 2 wskazanego we Wniosku) przez 50% powierzchnię przeznaczoną do prowadzenia działalności gospodarczej. Takie uproszczenie nie uwzględnia bowiem czasu używania Budynku (w całości) w ramach wynajmu.

Przenosząc powyższe ustalenia na przykład mogący mieć zastosowanie dla opisu zdarzenia przyszłego wskazanego we Wniosku, jeżeli zatem Budynek będzie używany na cele osobiste przez 30 dni w roku kalendarzowym wynoszącym 365 dni, przez 100 dni zostanie wynajęty w ramach wynajmu krótkoterminowego, a część Budynku przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej wynosić będzie 50% powierzchni Budynku, to dla celów korekty VAT, o której mowa w art. 90a ust. 1 ustawy o VAT, proporcja odliczenia VAT wyniesie 62%.

Powyższe obliczenia opierają się o uśrednienie dwóch proporcji, o których mowa powyżej: pierwszej wynoszącej 92% (o której mowa w uzasadnieniu stanowiska dotyczącego pytania nr 2) oraz zestawienia 235 dni używania Budynku dla celów działalności gospodarczej bezpośrednio przez Wnioskodawcę (365 dni pomniejszone o 100 dni wynajmu i 30 dni użytku osobistego) do 365 dni w roku kalendarzowym pomnożone przez 50% powierzchni. Proporcja 64% wynika zatem z uśrednienia proporcji 92% oraz 32%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do zapisu art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, dostawę towarów stanowi również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z kolei art. 86 ust. 7b ustawy stanowi, że w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przez wytworzenie nieruchomości – stosownie do treści art. 2 pkt 14a ustawy – rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a, zastosowaną przy odliczeniu.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce.

Wnioskodawca nabył w dniu …. 2020 r. nieruchomość gruntową. Działka stanowi część majątku wspólnego (Wnioskodawca z mężem nie zawierali umowy o ustanowienie rozdzielności majątkowej). Na Działce docelowo powstać ma nieruchomość mieszkalna (budynek mieszkalny, „Budynek”). Działka zlokalizowana jest w województwie (…).

Zawarcie umowy sprzedaży było poprzedzone zawarciem w 2020 r. umowy rezerwacyjnej („Umowa Rezerwacyjna”) na podstawie której tytułem zaliczki („Zaliczka”) od Wnioskodawcy pobrano kwotę … zł brutto, a wpłatę udokumentowano fakturą VAT. Uiszczona Zaliczka została zaliczona na poczet ceny sprzedaży. Budynek powstanie na zlecenie Wnioskodawcy i Małżonka i zostanie wybudowany przez inwestora zewnętrznego.

Budynek stanowiący w przyszłości przedmiot sprzedaży będzie w całości wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Wnioskodawca pośredniczy bowiem w transakcjach sprzedaży nieruchomości nie tylko w województwie …, ale również na terenie województwa ….. Wobec stałego miejsca prowadzenia działalności w A. i okolicach, Wnioskodawca nie będzie na stale przebywał w Budynku, jednak podróże z A. do miejscowości B. nie będą miały charakteru sporadycznego. Według stanu na chwilę obecną, przez część roku (wiosna, lato oraz część jesieni) Wnioskodawca przebywa na terenie województwa …, gdyż dokonuje tam transakcji z zakresu pośrednictwa nieruchomości. W praktyce, zdarzają się miesiące w których Wnioskodawca przebywa w tym regionie po kilkanaście dni w ramach tzw. przedłużonych weekendów. Wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę podczas pobytu w województwie … potwierdza zgromadzona dokumentacja handlowa, prawna i podatkowa. Budynek będzie również w całości wynajmowany w ramach najmu krótkoterminowego lub przekazany zostanie do używania odrębnemu podmiotowi w ramach tzw. najmu inwestycyjnego („Najemca”), który następnie będzie wynajmował Budynek swoim klientom w ramach najmu krótkoterminowego. W ten sposób Najemca może zarządzać Budynkiem i organizować jego krótkoterminowy wynajem według własnego uznania, a Wnioskodawca uzyskiwać będzie z Budynku stały, określony w umowie dochód.

Możliwość noclegu w Budynku spowoduje, że Wnioskodawca ograniczy konieczność ciągłego podróżowania oraz ponoszenia wydatków na nabycie usług noclegowych w hotelach, pensjonatach, itp.

Wnioskodawca zarejestruje Budynek jako dodatkowe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Budynek będzie w pełni wyposażone do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, tj. będzie wyposażone w dostęp do internetu, biurka, krzeseł oraz drukarki. W Budynku Wnioskodawczyni będzie prowadzić rozmowy telefoniczne, będą się w nim również odbywać spotkania ze współpracownikami oraz kontrahentami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych Wydatków, tj. wydatków na zakup Działki oraz wybudowanie i wykończenie Budynku oraz korekty podatku naliczonego.

Wyżej powołany przepis art. 86 ust. 7b ustawy, nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Regulacja ta dotyczy sposobu obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele osobiste (prywatne). Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na cele osobiste (prywatne) i przypisanie wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy stanowi implementację art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

Wskazać również należy, że art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się wyliczenia proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Wybrany sposób musi jednak gwarantować jak najbardziej zbliżone do rzeczywistego obliczenie podatku naliczonego związanego wyłącznie z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przypadku ponoszenia przez podatnika wydatków na nabycie oraz wytworzenie nieruchomości, która została włączona do majątku jego przedsiębiorstwa oraz jest wykorzystywana zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i celów osobistych (prywatnych) a przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku) – podatnikowi, co do zasady, przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeśli zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną, generującą podatek należny.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania dotyczącego prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków na nabycie gruntu oraz wydatków na budowę Budynku, zauważyć należy, że Wnioskodawca planuje, że wybudowany Budynek może być wykorzystywany nie tylko dla potrzeb prowadzonej działalności (usługi najmu krótkotrwałego i najmu inwestycyjnego, utworzenie dodatkowego miejsca prowadzenia działalności-biura), ale także na własne cele Wnioskodawcy - pobyty wypoczynkowe. Zatem poniesione Wydatki (zakup gruntu, wytworzony Budynek) nie będą zatem służyły wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Podkreślić należy, że prawo do obniżenia podatku o podatek naliczony jest fundamentalnym prawem podatnika podatku od towarów i usług. To podatnik dokonujący nabycia towarów i usług podejmuje decyzje, czy służyć one będą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czy też wykorzysta je do innych czynności, np. zwolnionych z podatku, czy przeznaczy je na własne cele, cele osobiste. Dla prawa do odliczenia podatku naliczonego istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ww. ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W przedmiotowej sprawie, sam Wnioskodawca wskazał, że zamierza również wykorzystywać wytworzony Budynek, a zatem i grunt, na którym Budynek będzie posadowiony na własne, osobiste potrzeby.

Podkreślenia wymaga również to, że prawidłowe określenie udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy, a w konsekwencji części podatku naliczonego związanej ze sprzedażą opodatkowaną, należy do podatnika.

To podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać realizowanym w ramach działalności gospodarczej czynnościom opodatkowanym. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części (działalność gospodarcza, cele osobiste, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy) można przyjąć różne rozwiązania. Warto nadmienić, że zastosowane przez podatnika metody czy też sposoby, na podstawie których dokona On wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia jaka część lokalu mieszkalnego wykorzystywana będzie dla potrzeb innych niż prowadzona działalność (cele osobiste, a z takimi niewątpliwie mamy do czynienie w sytuacji wykorzystywania lokalu dla własnych potrzeb mieszkaniowych), a jaka część związana będzie z prowadzoną działalnością gospodarczą, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Zatem Wnioskodawca powinien określić, w jakim stopniu będący przedmiotem nabycia grunt oraz wybudowany Budynek będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, jako podatnika i na podstawie tego udziału dokonać obliczenia części podatku naliczonego od tych Wydatków. Należy w tym miejscu przypomnieć – co zostało już wyżej wyjaśnione – że tzw. odliczenie (czyli obniżenie wartości podatku należnego o wartość podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów) dotyczy tylko podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług, które służą wyłącznie realizowanym w ramach działalności gospodarczej czynnościom opodatkowanym generującym podatek należny.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, jak również powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Budynek zostanie czasowo wyłączony z wynajmu i pozostanie do dyspozycji Wnioskodawcy, a więc Wnioskodawca będzie wykorzystywał Budynek, zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu (cele osobiste) w odniesieniu do Wydatków ponoszonych w związku z zakupem gruntu oraz wytworzeniem Budynku, których przypisanie w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, w celu odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca, zgodnie art. 86 ust. 7b ustawy, w związku z art. 2 pkt 14a ustawy, ma obowiązek określić udział procentowy, w jakim przedmiotowy Budynek będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Powyższa zasada odliczenia podatku naliczonego będzie miała również zastosowanie w przypadku, w której Wnioskodawca w procesie inwestycyjnym wyodrębni w Budynku poza częścią mieszkalną także część Biurową, przeznaczoną na potrzeby własnej prowadzonej działalności gospodarczej. Wydzielenie to nie wpłynie na zasadę odliczenia podatku naliczonego, gdyż planowane przez Wnioskodawcę wykorzystywanie Budynku na własne cele, powoduje, że poniesione przez Wnioskodawcę Wydatki na zakup gruntu i wytworzenie Budynku wykorzystywane będą zarówno dla potrzeb czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i czynności niepodlegających opodatkowaniu – celom własnym.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od Wydatków poniesionych wykończenie Budynku, zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Są to typowe zakupy osobiste, konsumpcyjne np. dotyczące zapewnienia sobie, na własne potrzeby, odpowiednich warunków mieszkaniowych. Zakupy o charakterze osobistym w szczególności mogą dotyczyć funkcjonowania, eksploatacji i utrzymania Budynku bądź wydzielonych w nim pomieszczeń na cele prywatne. Prywatnego charakteru tego rodzaju zakupów przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych nie zmienia również korzystanie z Budynku i znajdujących się w nim rzeczy również dla celów działalności gospodarczej.

Jedynie w przypadku, gdy posiadany przez podatnika budynek jako całość lub wyodrębnione w nim lokale, pomieszczenia (części) służą tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, implikującej obrót opodatkowany i jednocześnie nie służą celom osobistym, nie ma przeszkód do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z jego wykończeniem, wyposażeniem.

W związku z powyższym nie można uznać jako podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą podatku z tytułu zakupów towarów/usług dotyczących wykończenia, wyposażenia Budynku wykorzystywanego w nie tylko do opodatkowanej działalności gospodarczej, ale także do celów prywatnych, kiedy w Budynku nie ma wyodrębnionych części wykorzystywanych wyłącznie do działalności opodatkowanej. W takim przypadku wydatki ponoszone na zakup wykończenia budynku, jego wyposażenia, umeblowania nie mają ścisłego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie występuje więc ścisły i niebudzący wątpliwości związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w niniejszej sytuacji, z uwagi na to, że Wnioskodawca planuje wykorzystywać wytworzony Budynek nie tylko do świadczenia usług najmu krótkotrwałego oraz najmu inwestycyjnego (czynności opodatkowane), ale planuje również wyłącznie Budynku z usług najmu i pozostawienie go do swojej dyspozycji, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od Wydatków poniesionych na towary/usługi służące do wykończenia Budynku (wyposażenia), gdyż nie będą są spełnione wymogi, o których mowa w ww. art. 86 ust. 1 ustawy, tj. nie wystąpi związek poniesionych Wydatków z wykonywaniem wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Niemożliwe jest bowiem określenie, który z tych Wydatków dotyczących wykończenia Budynku, jego wyposażenia jest wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca wyodrębni w Budynku na potrzeby prowadzonej działalności część biurową i ta część nie będzie wykorzystywana dla celów prywatnych Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z Wydatkami poniesionymi na wykończenie, umeblowanie wyodrębnionej części biurowej Budynku.

Reasumując, w świetle przedstawionego opisy sprawy oraz obowiązujących przepisów stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w ponoszonych Wydatkach dotyczących zakupu gruntu i wytworzenia Budynku, w zakresie, w jakim Budynek ten, a także grunt będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 7b ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy. Natomiast w odniesieniu do Wydatków dotyczących wykończenia, wyposażenia Budynku, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z uwagi na ich charakter - wydatki te nie będą służyły wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, zobowiązany On będzie do stosowania proporcji odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 7b ustawy od Wydatków dotyczących nabycia gruntu i wytworzenia Budynku, w trakcie ich nabywania, na bieżąco, już w pierwszych okresach rozliczeniowych, w których skorzysta z prawa do odliczenia tych Wydatków.

Natomiast w przypadku, gdy w ciągu 120 miesięcy od dnia oddania przez Wnioskodawcę wytworzonego Budynku do użytkowania, Wnioskodawca podejmie decyzje co do sposobu jego wykorzystywania, w efekcie których nastąpi zmiana sposobu, stopnia wykorzystania tego Budynku, a tym samym gruntu, do działalności gospodarczej, Wnioskodawca zobowiązany będzie do korekty podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 90a ust. 1 ustawy. Przypomnienia wymaga, że zastosowanie przez podatnika metody czy też sposobu, wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego związanego z prowadzoną działalnością musi odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym, a ciężar rzetelnego jej ustalenia spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznano je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 czerwca 2013 r., IPTPP2/443-174/13-4/JS, stwierdzić należy, że rozstrzygniecie w niej zawarte odnosi się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku nakładów na wytworzenie nieruchomości wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i na cele mieszkaniowe obliczonego według udziału procentowego, w jakim wskazana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej na podstawie przepisu art. 86 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług. W interpretacji tej organ Organ stwierdził: „Wnioskodawcy w odniesieniu do wydatków, które jest/będzie w stanie przyporządkować do części nieruchomości przeznaczonej do celów prowadzonej działalności gospodarczej (tj. zaplecza biurowo-socjalnego), ma/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zaś w odniesieniu do wydatków, które jest/będzie w stanie przyporządkować do części nieruchomości przeznaczonej na prywatne cele mieszkaniowe (tj. budynku mieszkalnego) nie ma/nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w odniesieniu do wydatków, których Wnioskodawca nie jest/nie będzie w stanie przyporządkować do konkretnych części nieruchomości (tj. budynku mieszkalnego i zaplecza biurowo-socjalnego), ma/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest/będzie do celów działalności gospodarczej, związanej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 7b ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe. Bowiem wskazać należy, iż przepis art. 86 ust. 7b ustawy ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy poniesionych wydatków na budowę nieruchomości, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych (mieszkaniowych), nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej. Natomiast z własnego stanowiska Zainteresowanego wynika, iż art. 86 ust. 7b ustawy należy stosować do wszystkich wydatków poniesionych w ramach danej budowy.”

Zatem powołana interpretacja potwierdza stanowisko Organu zawarte w niniejszej interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin