Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.126.2021.1.JM
z 2 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2021 r. (data wpływu 25 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy online – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy online.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jest to biuro projektowe świadczące usługi projektowe w zakresie architektury.

Główny kod PKD działalności 71.11.Z „-działalność w zakresie architektury”.

Działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru wykonywania prac budowalnych. Wnioskodawca świadczy usługi polegające na opracowaniu i sporządzaniu projektów architektonicznych, niezbędnych do późniejszego prawidłowego wykonania obiektu (prac) przez firmy świadczące usługi budowlane – wykonawcze. Wnioskodawca świadczy też usługi doradcze w zakresie architektury związane z projektowaniem budowalnym, projektowaniem urbanistycznym i projektowaniem architektonicznym kształtowania krajobrazu.

Dodatkowy wykonywany rodzaj działalności – PKD 71.12.Z obejmuje: projektowanie inżynierskie dotyczące konstrukcji, doradztwo związane z projektowaniem w zakresie inżynierii lądowej oraz doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego.

Wnioskodawca posiada kasę fiskalną tradycyjną z tzw. elektroniczną kopią. Jeżeli klientem Wnioskodawcy jest osoba prywatna, Wnioskodawca wystawia paragon, natomiast jeśli podmiot gospodarczy – fakturę VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą o kodzie PKD: 71.11.Z oraz 71.12.Z, mającą charakter usług polegających na opracowaniu i sporządzaniu projektów i dokumentacji architektonicznych oraz sprawowaniu nadzoru budowlanego, Wnioskodawca ma obowiązek wprowadzenia w tejże działalności usługowej kasy fiskalnej on-line od dnia 1 lipca 2021 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawowym problemem jest brak definicji usług budowlanych w prawie podatkowym. Branża budowlana czy też budownictwo to bardzo szeroki zakres. Zdaniem Wnioskodawcy w zdefiniowaniu usług budowlanych pomocne będą:

• Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 1994 r., Nr 89, poz. 414 wraz z późn. zm.) oraz związana z nią ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 wraz z późn. zm.).
  

• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (publikacja Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885, z 2009 r. Nr 59, poz. 489 oraz z 2017 r. poz. 2440) – sekcja F w działach 41, 42 i 43 oraz sekcja M – dział 71.
  
  

Wnioskodawca uważa, że zakres robót budowlanych określony w ustawie – Prawo budowlane oraz na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług oraz PKD jest zbieżny. Przez roboty budowlane rozumie się tam wykonywanie prac budowlanych. Prace projektowe i nadzór budowlany to usługi odmienne od usług budowlanych. Działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru wykonywania budowli, remontów, modernizacji, adaptacji czy instalacji.

Polega wyłącznie na projektowaniu, opracowaniu i sporządzaniu dokumentacji technicznych, niezbędnych do późniejszego prawidłowego wykonania prac budowlanych ww. instalacji, sieci czy też przyłączy przez firmy świadczące usługi wykonawcze oraz na sprawowaniu nadzoru budowlanego.

Tym samym Wnioskodawca uważa, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mieszczą się w kategorii usług budowlanych, świadczenie których – zgodnie z rozporządzeniem z 10 czerwca 2020 roku w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (…) wymaga stosowania od 1 lipca 2021 roku kasy on-line.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U., poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
   1. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
   2. obejmujących określenie:
      • sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
        
      • sposobu pracy kasy rejestrującej,
   3. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.
   
   
   

Art. 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).

Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., poz. 816 z późn. zm.), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas rejestrujących on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług budowlanych.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U., poz. 1059) przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. do świadczenia usług budowlanych.

Powyższy przepis określa, że podatnicy ograniczeni są w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r., jeśli świadczą usługi budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jest to biuro projektowe świadczące usługi projektowe w zakresie architektury. Główny kod PKD działalności 71.11.Z „-działalność w zakresie architektury”. Wnioskodawca świadczy też usługi doradcze w zakresie architektury związane z projektowaniem budowalnym, projektowaniem urbanistycznym i projektowaniem architektonicznym kształtowania krajobrazu. Dodatkowy wykonywany rodzaj działalności – PKD 71.12.Z obejmuje: projektowanie inżynierskie dotyczące konstrukcji, doradztwo związane z projektowaniem w zakresie inżynierii lądowej oraz doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego. Wnioskodawca posiada kasę fiskalną tradycyjną z tzw. elektroniczną kopią. Jeżeli klientem Wnioskodawcy jest osoba prywatna, Wnioskodawca wystawia paragon.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy online.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 2 lit. c) ww. rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii należy stwierdzić, że dniem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji (granicznym dniem) przy użyciu kas on-line dla usług budowlanych będzie dzień 1 lipca 2021 r.

Aby odpowiedzieć na postawione we wniosku pytanie należy przeanalizować czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą stanowić usługi budowlane.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy definicji usług budowlanych.

W celu prawidłowej interpretacji pojęcia usługi budowlanej, pomocniczo należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).

Przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane). Ww. definicja wymienia kilka rodzajów prac, które zaliczają się do tego rodzaju usług.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Przebudowa to wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane).

Remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane).

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2) przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…).

Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Z kolei montaż – według powyższego słownika – to „składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość”. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

„Przebudowa” zaś, to zgodnie z ww. słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia „roboty budowlane” należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w „Uniwersalnym słowniku języka polskiego” Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie „robota” oznacza „zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś”.

Wskazać należy, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 lipca 2020 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z późn. zm.).

W myśl § 3a ww. rozporządzenia do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f i lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), załączniku nr 15 do tej ustawy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 tej ustawy, Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.

W celu dodatkowego potwierdzenia charakteru usług budowlanych, zasadne jest odniesienie się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do której to klasyfikacji odwołują się przepisy ustawy.

Roboty budowlane na gruncie PKWiU z roku 2015 sklasyfikowane są w sekcji F w dziale 41, 42 i 43.

Z punktu widzenia ustawy – klasyfikować je należy jako usługi:

• Dział 41 obejmuje – roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Zawierają się w nim prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków.
  

• Dział 42 obejmuje – roboty ogólnobudowlane związane z budową autostrad, dróg, ulic i innych dróg dla pojazdów i pieszych oraz budową pasów startowych, dróg szynowych i kolei podziemnej, mostów i tuneli, rurociągów przesyłowych, sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze, systemów irygacyjnych (kanałów), magistrali i linii wodociągowych, obiektów do uzdatniania wody i oczyszczania ścieków oraz stacji pomp, roboty związane z wierceniem studni i ujęć wodnych oraz instalowaniem zbiorników septycznych, roboty ogólnobudowlane związane z budową przesyłowych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych, roboty ogólnobudowlane związane z budową elektrowni, pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, nabrzeży, portów, tam, śluz i związanych z nimi obiektów hydrotechnicznych.
  

• Dział 43 obejmuje – roboty budowlane specjalistyczne, m.in. takie jak: roboty związane z rozbiórką i burzeniem obiektów budowlanych, roboty związane z przygotowaniem terenu pod budowę, roboty związane z wykonywaniem wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich, roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych, wodno-kanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych, roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych, roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych, roboty związane z wykonywaniem wykończeniowych robót budowlanych.
  
  

Zatem zakres robót budowlanych określony w ustawie Prawo budowlane oraz na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jest co do zasady tożsamy. Zatem obydwa wyżej wskazane źródła należy stosować dla ustalenia, jakie czynności zaliczają się do usług budowlanych na potrzeby podatku od towarów i usług.

Warto w tym miejscu, również pomocniczo odnieść się do Polskiej Klasyfikacji Działalności wprowadzonej z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r., nr 251, poz. 1885, z późn. zm.), która w dziale 71 „Działalność w zakresie architektury i inżynierii; badania i analizy techniczne” wskazuje grupowanie 71.11.Z – „Działalność w zakresie architektury”. Podklasa ta obejmuje opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury związane z:

• projektowaniem budowlanym,
  

• projektowaniem urbanistycznym i architektonicznym kształtowaniem krajobrazu.
  
  

Podklasa ta nie obejmuje:

• doradztwa z dziedziny informatycznej, sklasyfikowanego w 62.02.Z,62.09.Z,
  

• dekorowania wnętrz, sklasyfikowanego w 74.10.Z.
  
  

Ww. Polska Klasyfikacja Działalności w dziale 71 „Działalność w zakresie architektury i inżynierii; badania i analizy techniczne” wskazuje także grupowanie 71.12.Z – „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. Podklasa ta obejmuje:

• projektowanie inżynierskie (tj. zastosowanie praw fizycznych i zasad inżynierskich w projektowaniu maszyn, materiałów, instrumentów, konstrukcji, procesów i systemów) i doradztwo związane z:
  • maszynami, procesami przemysłowymi i zakładami przemysłowymi,
    
  • projektowaniem w zakresie inżynierii lądowej i wodnej, hydrotechniki i inżynierii ruchu, włączając doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego,
    
  • projektowaniem w zakresie elektrotechniki i elektroniki, górnictwa, inżynierii chemicznej, technologii budowy maszyn, bezpieczeństwa pracy oraz projektowaniem zakładów przemysłowych, włączając doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego,
    
  • projektowaniem w zakresie techniki zarządzania gospodarką wodną, włączając doradztwo i sprawowanie nadzoru budowlanego,

• opracowywanie projektów w zakresie instalacji klimatyzacyjnych, chłodniczych, sanitarnych oraz kontroli zanieczyszczeń itp.,
  

• projektowanie obiektów produkcyjnych i przemysłowych,
  

• wykonywanie pomiarów geofizycznych, geologicznych i sejsmicznych,
  

• wykonywanie pomiarów geodezyjnych, w tym dla potrzeb ewidencji:
  • wykonywanie pomiarów geodezyjnych na i pod powierzchnią Ziemi,
    
  • wykonywanie pomiarów hydrologicznych,
  • opracowywanie map topograficznych i ogólnogeograficznych oraz map tematycznych, w tym ortofotomap.
  
  
  

Podklasa ta nie obejmuje:

• wierceń i wykopów próbnych związanych z górnictwem/wydobywaniem surowców, sklasyfikowanych w 09.10.Z, 09.90.Z,
  

• działalności w zakresie oprogramowania, sklasyfikowanej w 58.29.Z, 62.01.Z,
  

• doradztwa z dziedziny informatycznej, sklasyfikowanego w 62.02.Z, 62.09.Z,
  

• wykonywania badań technicznych, sklasyfikowanego w 71.20.B,
  

• badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk technicznych, sklasyfikowanych w odpowiednich podklasach grupy 72.1,
  

• projektowania przemysłowego, sklasyfikowanego w 74.10.Z,
  

• fotografii lotniczej, sklasyfikowanej w 74.20.Z,
  

• prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz prowadzenia państwowych ewidencji, sklasyfikowanych w 84.13.Z.
  
  

Natomiast zgodnie z cyt. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem PKWiU 71.12 wymieniono „Usługi w zakresie inżynierii i związane z nimi doradztwo techniczne”. W grupowaniu tym wskazano:

• 71.12.1 Usługi w zakresie inżynierii:
  • 71.12.11 Usługi doradztwa technicznego,
    
  • 71.12.12 Usługi projektowania technicznego budynków,
    
  • 71.12.13 Usługi projektowania technicznego obiektów energetycznych,
    
  • 71.12.14 Usługi projektowania technicznego obiektów związanych z transportem,
    
  • 71.12.15 Usługi projektowania technicznego obiektów związanych z gospodarowaniem odpadami niebezpiecznymi i innymi niż niebezpieczne,
    
  • 71.12.16 Usługi projektowania technicznego instalacji wodno-kanalizacyjnych i systemów odwadniających,
    
  • 71.12.17 Usługi projektowania technicznego procesów przemysłowych i produkcyjnych,
    
  • 71.12.18 Usługi projektowania technicznego systemów telekomunikacyjnych i nadawczych,
    
  • 71.12.19 Usługi projektowania technicznego pozostałych przedsięwzięć,

• 71.12.2 Usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej;
  

• 71.12.3 Usługi geologiczne, geofizyczne i pokrewne w zakresie poszukiwań oraz usługi doradztwa:
  • 71.12.31 Usługi doradztwa w dziedzinie geologii i geofizyki,
    
  • 71.12.32 Usługi w dziedzinie geofizyki,
    
  • 71.12.33 Usługi w zakresie badania i oceny minerałów,
    
  • 71.12.34 Usługi wykonywania pomiarów geodezyjnych,
    
  • 71.12.35 Usługi sporządzania map.
  
  
  

Należy jednak zauważyć, że skoro w art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy oraz § 1 ust. 1 pkt 2 lit. c) cyt. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii nie zostały sklasyfikowane wg PKWiU, to klasyfikacja ta może być jedynie jednym z elementów pomagających w rozstrzygnięciu.

Jak wskazuje powołany wyżej art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy, ewidencja sprzedaży przy zastosowaniu kasy on-line dotyczy sprzedaży usług budowlanych.

Z opisu sprawy wynika, że działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru wykonywania prac budowalnych.

W świetle przytoczonych przepisów prawa oraz definicji należy stwierdzić, że usługi budowlane obejmują prace związane ze wznoszeniem, rozbudową, nadbudową, odbudową, przebudową, remontem oraz montażem budynków z elementów prefabrykowanych o charakterze stałym lub tymczasowym.

Tym samym usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą mieścić się w kategorii określonej w art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy.

Zatem realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż polegająca na świadczeniu usług polegających na opracowaniu i sporządzaniu projektów i dokumentacji architektonicznych oraz sprawowaniu nadzoru budowlanego, nie będzie objęta obowiązkiem ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy on-line.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wykonywana działalność w zakresie świadczenia usług takich jak: opracowanie i sporządzanie projektów i dokumentacji architektonicznych oraz sprawowanie nadzoru budowlanego, nie będzie obligowała Wnioskodawcy do wymiany kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii na kasę on-line od 1 lipca 2021 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.